Showing Revision 12 created 10/10/2020 by Rysia Wand.

1. Title:
   Jak to jest być rodzicem w strefie wojny?
2. Description:

   Jak rodzice chronią dzieci i pomagają im znów poczuć się bezpiecznie, podczas gdy ich domy są równane z ziemią? W tej pełnej ciepła prelekcji psycholog Aala El-Khani dzieli się historią o pomaganiu rodzinom uchodźców z Syrii i czego się od nich nauczył. Pyta: „Jak pomóc kochającym rodzicom dać ich dzieciom ciepłe i bezpieczne wychowanie, jakiego potrzebują?”.

3. Speaker:
   Aala El-Khani
4. 640 0:01 - 0:06
   Na całym świecie ponad 1,5 miliarda ludzi
   doświadcza konfliktów zbrojnych.
5. 6430 0:06 - 0:10
   W rezultacie muszą uciekać z kraju,
6. 9600 0:10 - 0:13
   co daje ponad 15 milionów uchodźców.
7. 13250 0:13 - 0:15
   Bez wątpienia dzieci
8. 14880 0:15 - 0:18
   to najbardziej niewinne i bezradne ofiary,
9. 18640 0:19 - 0:21
   ale nie tylko z powodu
   oczywistych zagrożeń fizycznych,
10. 21280 0:21 - 0:25
    tylko przez często niewidoczny
    wpływ wojny na rodziny.
11. 26280 0:26 - 0:29
    Doświadczenia wojenne dzieci
    powodują duże ryzyko
12. 29520 0:30 - 0:33
    rozwoju problemów emocjonalnych
    i kłopotów z zachowaniem.
13. 33960 0:34 - 0:36
    Dzieci, jak możemy się domyślić,
14. 35840 0:36 - 0:38
    martwią się, boją i ryzykują.
15. 38560 0:39 - 0:40
    Ale jest dobra wiadomość.
16. 40400 0:40 - 0:44
    Jakość opieki w rodzinie
17. 44160 0:44 - 0:48
    ma większy wpływ na ich dobrobyt,
18. 47640 0:48 - 0:51
    niż doświadczenia wojenne.
19. 52440 0:52 - 0:55
    Czyli tak naprawdę
    można chronić dzieci
20. 55176 0:55 - 1:01
    przez ciepłe, bezpieczne rodzicielstwo
    w trakcie konfliktu i po jego zakończeniu.
21. 61920 1:02 - 1:05
    W 2011 roku zaczęłam studia doktoranckie

    ¶

22. 65280 1:05 - 1:08
    na wydziale Psychologii
    Uniwersytetu w Manchesterze.
23. 69040 1:09 - 1:10
    Jak wielu z was
24. 70520 1:11 - 1:14
    oglądałam w telewizji
    rozwój kryzysu w Syrii.
25. 74560 1:15 - 1:17
    Moja rodzina pochodzi z Syrii
26. 76880 1:17 - 1:18
    i bardzo wcześnie
27. 78160 1:18 - 1:21
    straciłam kilku członków rodziny
    w bardzo okropny sposób.
28. 81760 1:22 - 1:24
    Siadaliśmy z rodziną przed telewizorem.
29. 85200 1:25 - 1:27
    Wszyscy widzieliśmy te sceny:
30. 86640 1:27 - 1:29
    bomby niszczące budynki,
31. 88720 1:29 - 1:30
    chaos, zniszczenie
32. 91040 1:31 - 1:33
    i ludzi biegających z krzykiem.
33. 93440 1:33 - 1:37
    To właśnie ci biegający z krzykiem ludzie
    najbardziej do mnie trafiali,
34. 97400 1:37 - 1:40
    zwłaszcza dzieci,
    wyglądające na przerażone.
35. 101400 1:41 - 1:45
    Byłam mamą dwójki małych,
    wyjątkowo ciekawskich dzieci.
36. 105120 1:45 - 1:47
    Miały wtedy 5 i 7 lat,
37. 106720 1:47 - 1:50
    to wiek, kiedy zadaje się mnóstwo pytań
38. 109800 1:50 - 1:53
    i oczekuje szczerych,
    przekonujących odpowiedzi.
39. 113120 1:53 - 1:56
    Zaczęłam się zastanawiać, jakby to było
40. 115800 1:56 - 1:59
    wychowywać je w strefie wojny
    i w obozie dla uchodźców.
41. 120240 2:00 - 2:02
    Czy dzieci byłyby inne?
42. 122680 2:03 - 2:06
    Czy jasne oczy mojej córki
    straciłyby blask?
43. 126520 2:07 - 2:12
    Czy mój spokojny i beztroski synek
    ze strachu zamknąłby się w sobie?
44. 132800 2:13 - 2:14
    Jak bym sobie poradziła?
45. 135440 2:15 - 2:17
    Czy zmieniłabym się?
46. 138640 2:19 - 2:21
    Jako psycholodzy i trenerzy rodziców

    ¶

47. 140880 2:21 - 2:25
    wiemy, że rodzice uzbrojeni
    w umiejętności opieki nad dziećmi
48. 144800 2:25 - 2:27
    mogą mieć ogromny wpływ na ich dobrobyt.
49. 148200 2:28 - 2:30
    Nazywamy to treningiem rodziców.
50. 150680 2:31 - 2:33
    Zastanawiało mnie,
51. 152640 2:33 - 2:36
    czy programy szkoleń rodziców,
    byłyby przydatne dla rodzin
52. 156400 2:36 - 2:39
    w strefach wojennych
    lub w obozach dla uchodźców?
53. 159440 2:39 - 2:42
    Czy moglibyśmy do nich dotrzeć
    z poradami i szkoleniami,
54. 162290 2:42 - 2:45
    które pomogłyby im
    w tych trudnych warunkach?
55. 165840 2:46 - 2:49
    Zwróciłam się do mojej promotorki
56. 168600 2:49 - 2:50
    profesor Rachel Calam,
57. 170120 2:50 - 2:54
    z pomysłem, by wykorzystać wiedzę
    akademicką w prawdziwym świecie.
58. 174760 2:55 - 2:57
    Ale nie byłam pewna,
    co dokładnie chcę zrobić.
59. 178040 2:58 - 3:00
    Ona cierpliwie mnie wysłuchała
60. 179920 3:00 - 3:01
    i ku mojej radości powiedziała:
61. 181520 3:02 - 3:04
    "Jeżeli to chcesz zrobić
    i tak wiele to dla ciebie znaczy,
62. 184400 3:04 - 3:06
    zróbmy to.
63. 185680 3:06 - 3:09
    Spróbujmy się przekonać,
    czy programy dla rodziców
64. 188680 3:09 - 3:11
    mogą się przydać
    w takich okolicznościach".
65. 191960 3:12 - 3:15
    Przez ostatnie 5 lat razem z koleżankami

    ¶

66. 194880 3:15 - 3:17
    prof. Calam i dr Kim Cartwright
67. 197480 3:17 - 3:20
    pracujemy nad sposobami wspierania rodzin,
68. 199720 3:20 - 3:23
    które doświadczyły wojny i przesiedlenia.
69. 203560 3:24 - 3:27
    By dowiedzieć się, jak pomóc rodzinom
    po przejściach wojennych
70. 207000 3:27 - 3:28
    we wspieraniu dzieci,
71. 208440 3:28 - 3:32
    po pierwsze należy spytać,
    jakie są ich problemy,
72. 212280 3:32 - 3:33
    prawda?
73. 213520 3:34 - 3:35
    To wydaje się oczywiste.
74. 214920 3:35 - 3:37
    Ale często tych najbardziej narażonych,
75. 217320 3:37 - 3:39
    tych, którym chcemy pomóc,
76. 218760 3:39 - 3:40
    właśnie się nie pyta.
77. 220120 3:40 - 3:42
    Ileż razy po prostu zakładaliśmy,
78. 221696 3:42 - 3:47
    że wiemy, co komuś pomoże,
    bez wcześniejszej rozmowy?
79. 227400 3:47 - 3:51
    Pojechałam zatem do obozów
    dla uchodźców w Turcji i Syrii,

    ¶

80. 231080 3:51 - 3:53
    usiadłam z rodzinami i słuchałam.
81. 234240 3:54 - 3:57
    Słuchałam o ich wyzwaniach jako rodziców,
82. 237000 3:57 - 3:59
    słuchałam o ich rodzicielskich problemach
83. 239280 3:59 - 4:01
    i słuchałam ich wołania o pomoc.
84. 241520 4:02 - 4:04
    Czasami przerywaliśmy,
85. 243560 4:04 - 4:06
    bo mogłam tylko trzymać ich za ręce
86. 245640 4:06 - 4:08
    i przyłączyć się do ich płaczu i modlitwy.
87. 248600 4:09 - 4:11
    Opowiedzieli mi o swoich zmaganiach,
88. 251040 4:11 - 4:15
    opowiedzieli mi o ciężkich,
    wręcz prymitywnych warunkach obozowych,
89. 254840 4:15 - 4:18
    które pozwalały się skupiać
    tylko na podstawowych zadaniach,
90. 258079 4:18 - 4:20
    jak zbieranie czystej wody.
91. 260600 4:21 - 4:24
    Opowiedzieli mi, jak zaczęli
    dostrzegać wycofanie dzieci,
92. 263920 4:24 - 4:27
    ich smutek, depresję, gniew,
93. 267120 4:27 - 4:30
    moczenie łóżka, ssanie kciuka,
    strach przed hałasem,
94. 270320 4:30 - 4:32
    strach przed koszmarami...
95. 272200 4:32 - 4:35
    przerażającymi koszmarami.
96. 274960 4:35 - 4:39
    Te rodziny przeszły to,
    co my oglądaliśmy w telewizji.
97. 279240 4:39 - 4:40
    Matki...
98. 280480 4:40 - 4:43
    prawie połowa owdowiała z powodu wojny
99. 282680 4:43 - 4:45
    lub nie była pewna,
    czy ich mężowie w ogóle żyją,
100. 285480 4:45 - 4:49
     opowiadały jak czują się z tym,
     że tak źle sobie radzą.
101. 289480 4:49 - 4:54
     Widziały, jak ich dzieci się zmieniają
     i nie mały pojęcia, jak im pomóc.
102. 293560 4:54 - 4:57
     Nie wiedziały, jak odpowiadać
     na pytania dzieci.
103. 297440 4:57 - 5:01
     Uznałam za niesamowite
     i bardzo motywujące,

     ¶

104. 300800 5:01 - 5:06
     że te rodziny tak bardzo chciały
     pomóc swoim dzieciom.
105. 305720 5:06 - 5:08
     Mimo wszystkich wyzwań,
     z jakimi się zmagali,
106. 308160 5:08 - 5:10
     starali się pomóc dzieciom.
107. 310440 5:10 - 5:14
     Próbowali szukać pomocy u pracowników NGO,
108. 314080 5:14 - 5:16
     u nauczycieli z obozów dla uchodźców,
109. 316000 5:16 - 5:17
     lekarzy,
110. 317240 5:17 - 5:18
     czy innych rodziców.
111. 319040 5:19 - 5:22
     Jedna z mam, którą poznałam,
     choć była w obozie dopiero 4 dni,
112. 322280 5:22 - 5:24
     już dwa razy próbowała
113. 323920 5:24 - 5:26
     szukać wsparcia dla 8-letniej córki,
114. 326360 5:26 - 5:29
     której śniły się przerażające koszmary.
115. 330000 5:30 - 5:33
     Niestety, takie próby
     są prawie zawsze bezskuteczne.
116. 333680 5:34 - 5:36
     Lekarze w obozach, gdy są dostępni,
117. 335760 5:36 - 5:38
     są prawie zawsze zbyt zajęci
118. 337560 5:38 - 5:42
     lub nie mają wiedzy, czy czasu na wsparcie
     rodziców w podstawowych sprawach.
119. 342360 5:42 - 5:46
     Nauczyciele i inni rodzice
     są w w takiej samej sytuacji jak oni,
120. 346120 5:46 - 5:50
     są nowymi uchodźcami,
     którzy walczą o swoje potrzeby.
121. 351000 5:51 - 5:54
     Zaczęłyśmy się zastanawiać.

     ¶

122. 353760 5:54 - 5:57
     Jak możemy pomóc tym rodzinom?
123. 356860 5:57 - 6:01
     Ich problemy ich przerastały.
124. 361400 6:01 - 6:03
     Kryzys w Syrii uświadomił nam
125. 363120 6:03 - 6:08
     niemożność dotarcia
     do pojedynczych rodzin.
126. 368440 6:08 - 6:10
     Jak inaczej mogliśmy im pomóc?
127. 370440 6:10 - 6:14
     Jak dotrzeć do rodzin na szeroka skalę
128. 374400 6:14 - 6:16
     bez ogromnych wydatków
129. 377120 6:17 - 6:20
     w tych przerażających czasach?
130. 380820 6:21 - 6:24
     Podczas długich rozmów
     jeden z pracowników NGO zasugerował

     ¶

131. 384270 6:24 - 6:26
     coś fajnego i innowacyjnego:
132. 386166 6:26 - 6:31
     by umieszczać ulotki informacyjne
     na opakowaniach chleba,
133. 391260 6:31 - 6:37
     które w strefie konfliktu w Syrii
     dostarczali rodzinom pracownicy socjalni.
134. 397360 6:37 - 6:39
     I tak też zrobiliśmy.
135. 399000 6:39 - 6:42
     Opakowania nie zmieniły się
     pod względem wyglądu,
136. 402000 6:42 - 6:45
     poza faktem, że dodawano do nich
     dwie kartki papieru.
137. 404800 6:45 - 6:50
     Jedna była ulotką informacyjną
     z podstawowymi radami i wiadomościami
138. 409720 6:50 - 6:53
     wyjaśniającymi rodzicom,
     czego mogą doświadczać
139. 413160 6:53 - 6:55
     i przez co przechodzą ich dzieci.
140. 415200 6:55 - 6:59
     I informacje o tym,
     jak mogą pomóc sobie i dzieciom,
141. 419040 6:59 - 7:03
     na przykład przez poświęcenie czasu
     na rozmowę z dzieckiem,
142. 423280 7:03 - 7:05
     okazywanie im uczuć,
143. 425400 7:05 - 7:07
     więcej cierpliwości,
144. 427480 7:07 - 7:09
     rozmawianie z dziećmi.
145. 429320 7:09 - 7:12
     Druga kartka zawierała ankietę
     z informacjami zwrotnymi
146. 432340 7:12 - 7:14
     i oczywiście był też długopis.
147. 434160 7:14 - 7:18
     Czy było to zwykłe rozdawanie ulotek,
148. 437680 7:18 - 7:21
     czy raczej sposób na dostarczenie
     pierwszej pomocy psychologicznej,
149. 441520 7:22 - 7:25
     która zapewnia ciepłe, bezpieczne,
     pełne miłości rodzicielstwo?
150. 444600 7:25 - 7:29
     Udało nam się rozdać ich 3000
     w ciągu tylko tygodnia.

     ¶

151. 450160 7:30 - 7:34
     Co niesamowite,
     wskaźnik odpowiedzi wyniósł 60%.
152. 453840 7:34 - 7:38
     60% z 3000 rodzin odpowiedziało.
153. 458080 7:38 - 7:41
     Nie wiem, ilu naukowców jest na sali,
154. 460600 7:41 - 7:43
     ale taki wskaźnik odpowiedzi
     jest fantastyczny.
155. 462960 7:43 - 7:46
     Osiągnięcie czegoś takiego byłoby
     nie lada wyczynem w Manchesterze,
156. 466240 7:46 - 7:49
     a co dopiero w strefie konfliktu w Syrii,
157. 468960 7:49 - 7:53
     co podkreśla wagę
     tych wiadomości dla rodzin.
158. 474710 7:55 - 7:59
     Pamiętam, jak niecierpliwie czekaliśmy
     na zwrot kwestionariuszy.
159. 479160 7:59 - 8:02
     Rodziny zostawiły setki wiadomości,
160. 481680 8:02 - 8:04
     w większości bardzo
     pozytywnych i zachęcających.
161. 484080 8:04 - 8:06
     Ale moją ulubioną jest:
162. 485840 8:06 - 8:09
     "Dziękuję, że nie zapomnieliście
     o nas i naszych dzieciach".
163. 490070 8:10 - 8:12
     To bardzo dobrze ilustruje
     potencjalne znaczenie
164. 492360 8:12 - 8:15
     udzielania psychologicznej
     pierwszej pomocy rodzinom
165. 495160 8:15 - 8:17
     i zbierania informacji zwrotnych.
166. 497280 8:17 - 8:20
     Wyobraźcie sobie taki wynik
     przy użyciu innych środków,
167. 500166 8:20 - 8:24
     takich jak dystrybucja mleka dla dzieci,
     czy środków higieny dla kobiet,
168. 504400 8:24 - 8:26
     nawet paczek z żywnością.
169. 508021 8:28 - 8:30
     Ale przenieśmy to nieco bliżej domu,

     ¶

170. 509760 8:30 - 8:31
     bo kryzys z uchodźcami
171. 511080 8:31 - 8:34
     wpływa na każdego z nas.
172. 514520 8:35 - 8:39
     Codziennie jesteśmy bombardowani
     statystykami i zdjęciami,
173. 519159 8:39 - 8:41
     a to nie powinno dziwić,
174. 520760 8:41 - 8:42
     bo do zeszłego miesiąca
175. 522039 8:42 - 8:45
     ponad milion uchodźców
     dotarło do Europy.
176. 525160 8:45 - 8:46
     Milion.
177. 526960 8:47 - 8:50
     Uchodźcy włączają się
     w nasze społeczności,
178. 530120 8:50 - 8:52
     zostają naszymi sąsiadami,
179. 531640 8:52 - 8:54
     ich dzieci chodzą do szkół
     z naszymi dziećmi.
180. 535280 8:55 - 8:59
     Przygotowaliśmy zatem ulotkę
     na potrzeby uchodźców w Europie,
181. 539600 9:00 - 9:02
     są dostępne za darmo online
182. 541960 9:02 - 9:05
     na terenach o wysokim napływie uchodźców.
183. 544640 9:05 - 9:08
     Na przykład szwedzka służba zdrowia
     zamieściła je na swojej stronie
184. 547956 9:08 - 9:10
     i w ciągu 45 minut
185. 549600 9:10 - 9:13
     ściągnięto je 343 razy,
186. 553480 9:13 - 9:15
     co wyraźnie pokazuje, jak ważny jest
187. 555400 9:15 - 9:18
     dla wolontariuszy, praktykantów i rodziców
188. 557960 9:18 - 9:22
     swobodny dostęp do informacji
     o pomocy psychologicznej.
189. 562800 9:23 - 9:29
     W 2013 roku siedziałam na zimnej podłodze
     namiotu w obozie dla uchodźców

     ¶

190. 569210 9:29 - 9:33
     i prowadziłam z zebranymi matkami
     zogniskowany wywiad grupowy.
191. 573440 9:33 - 9:36
     Naprzeciwko miałam starszą kobietę
192. 575760 9:36 - 9:41
     na której kolanach trzymała głowa
     może 13-letnia dziewczynka.
193. 582080 9:42 - 9:45
     Dziewczynka była cicho przez cały wywiad,
194. 584880 9:45 - 9:46
     nie odzywała się w ogóle,
195. 586200 9:46 - 9:48
     leżała z podkulonymi nogami.
196. 589040 9:49 - 9:51
     Pod koniec wywiadu,
197. 590760 9:51 - 9:54
     gdy dziękowałam mamom
     za poświęcony czas,
198. 593760 9:54 - 9:58
     starsza kobieta wskazała
     na dziewczynkę i zapytała:
199. 597896 9:58 - 9:59
     "Mogłabyś pomóc nam z...?"
200. 600100 10:00 - 10:02
     Nie do końca pewna,
     czego ode mnie oczekuje,
201. 602480 10:02 - 10:04
     spojrzałam na dziewczynkę z uśmiechem
202. 604360 10:04 - 10:06
     i powiedziałam po arabsku:
203. 605934 10:06 - 10:08
     "Salaam alaikum. Shu-ismak?"
204. 607950 10:08 - 10:09
     "Jak masz na imię?".
205. 609720 10:10 - 10:13
     Popatrzyła na mnie zdezorientowana
     i bez zainteresowania,
206. 612706 10:13 - 10:14
     ale potem powiedziała: "Halul".
207. 614840 10:15 - 10:19
     Halul to zdrobnienie od imienia Hala
208. 619400 10:19 - 10:23
     i nazywa się tak tylko
     bardzo małe dziewczynki.
209. 623320 10:23 - 10:27
     Zdałam sobie sprawę, że Hala pewnie
     ma znacznie więcej niż 13 lat.
210. 627800 10:28 - 10:32
     Okazało się, że ma 25 lat
     i jest mamą trójki dzieci.
211. 632920 10:33 - 10:37
     Hala była pewną siebie, bystrą,
     entuzjastyczną, kochającą, troskliwą mamą
212. 636920 10:37 - 10:38
     dla swoich dzieci,
213. 638160 10:38 - 10:40
     ale wojna zupełnie ją zmieniła.
214. 641000 10:41 - 10:45
     Przeżyła bombardowanie rodzinnego miasta,
215. 645400 10:45 - 10:48
     przeżyła wybuchy.
216. 648440 10:48 - 10:51
     Gdy myśliwce krążyły nad ich domem,
217. 650920 10:51 - 10:52
     zrzucając bomby,
218. 652160 10:52 - 10:55
     dzieci krzyczały przerażone hałasem.
219. 654920 10:55 - 10:58
     Hala gorączkowo zakrywała
     uszy dzieci poduszkami,
220. 658040 10:58 - 10:59
     by zablokować hałas,
221. 659440 10:59 - 11:01
     sama krzycząc ze strachu.
222. 662080 11:02 - 11:04
     Gdy dotarli do obozu dla uchodźców
223. 663800 11:04 - 11:07
     i byli w końcu
     w pewnym sensie bezpieczni,
224. 667040 11:07 - 11:10
     zupełnie zdziecinniała.
225. 671080 11:11 - 11:13
     Zupełnie odrzuciła rodzinę,
226. 674480 11:14 - 11:16
     dzieci, męża.
227. 677200 11:17 - 11:19
     Hala po prostu nie mogła więcej znieść.
228. 680600 11:21 - 11:23
     To jest walka rodzica
     z bardzo przykrym zakończeniem

     ¶

229. 683520 11:24 - 11:25
     i niestety tak dzieje się często.
230. 685360 11:25 - 11:28
     Ci, którzy doświadczają
     konfliktów zbrojnych i przesiedleń,
231. 688360 11:28 - 11:31
     zmagają się z poważnymi
     problemami emocjonalnymi.
232. 691720 11:32 - 11:34
     A z czymś takim wszyscy
     możemy się utożsamić.
233. 694920 11:35 - 11:38
     Jeśli spotyka cię coś strasznego,
234. 698600 11:39 - 11:42
     jeśli tracisz kogoś lub coś
     bardzo ci bliskiego,
235. 703400 11:43 - 11:46
     jak będziesz sobie dalej radzić?
236. 706680 11:47 - 11:50
     Będziesz w stanie
     dbać o siebie i o rodzinę?
237. 710950 11:51 - 11:55
     Biorąc pod uwagę to,
     że pierwsze 5 lat życia dziecka

     ¶

238. 714716 11:55 - 11:58
     ma ogromny wpływ na jego rozwój
     fizyczny i emocjonalny
239. 717920 11:58 - 12:03
     oraz to, że 1,5 miliarda ludzi
     doświadcza konfliktów zbrojnych
240. 722920 12:03 - 12:06
     i wielu z nich dołączy
     do naszych wspólnot,
241. 725640 12:06 - 12:08
     nie możemy pozwolić sobie na ignorowanie
242. 727766 12:08 - 12:11
     potrzeb osób doświadczających
     wojny i wysiedleń.
243. 732800 12:13 - 12:15
     Musimy uznać potrzeby
     tych rodzin za priorytet,
244. 735280 12:15 - 12:20
     zarówno tych wysiedlanych w swoim kraju,
     jak i uchodźców na całym świecie.
245. 741080 12:21 - 12:26
     Te potrzeby muszą być priorytetem
     dla pracowników NGO, polityków,
246. 746120 12:26 - 12:30
     dla WHO, UNHCR oraz każdego z nas,
247. 750440 12:30 - 12:34
     niezależnie od naszej
     funkcji w społeczeństwie.
248. 755600 12:36 - 12:41
     Gdy zaczniemy zauważać
     pojedyncze twarze ofiar konfliktu,

     ¶

249. 760800 12:41 - 12:45
     gdy zaczniemy dostrzegać
     ich skomplikowane emocje,
250. 765320 12:45 - 12:48
     zaczniemy ich też postrzegać jako ludzi.
251. 768000 12:48 - 12:51
     Zaczniemy widzieć potrzeby tych rodzin,
252. 770720 12:51 - 12:53
     a są to prawdziwe potrzeby człowieka.
253. 773840 12:54 - 12:57
     Gdy potrzeby tych rodzin będą priorytetem,
254. 776560 12:57 - 13:00
     pomoc dzieciom
     w organizacjach humanitarnych
255. 779880 13:00 - 13:05
     będzie priorytetem i podkreśli się rolę
     rodziny we wspieraniu dzieci.
256. 785840 13:06 - 13:09
     Zdrowie psychiczne rodziny
     będzie widoczne jasno i wyraźnie
257. 788696 13:09 - 13:11
     w programach międzynarodowych.
258. 791080 13:11 - 13:15
     Dzieci rzadziej będą trafiać
     do opieki społecznej
259. 794800 13:15 - 13:16
     w krajach docelowych,
260. 796400 13:16 - 13:19
     bo ich rodziny dostaną wsparcie
     od samego początku.
261. 800520 13:21 - 13:23
     Będziemy bardziej otwarci,
262. 803280 13:23 - 13:25
     bardziej gościnni, troskliwi
263. 805120 13:25 - 13:29
     i bardziej ufni wobec tych,
     którzy do nas trafiają.
264. 809800 13:30 - 13:32
     Musimy zaprzestać wojen.

     ¶

265. 812720 13:33 - 13:37
     Musimy zbudować świat, gdzie dzieci mogą
     marzyć o samolotach zrzucających prezenty
266. 817400 13:37 - 13:39
     nie bomby.
267. 819320 13:39 - 13:43
     Dopóki nie zakończymy konfliktów zbrojnych
     szalejących na świecie,
268. 823400 13:43 - 13:46
     rodziny wciąż będą przesiedlane,
269. 826120 13:46 - 13:48
     a dzieci bezbronne.
270. 828080 13:48 - 13:51
     Ale ulepszając wsparcie
     rodziców i opiekunów,
271. 831160 13:51 - 13:56
     możemy zmniejszyć wpływ wojny
     na psychologiczne problemy
272. 836440 13:56 - 13:58
     u dzieci i rodzin.
273. 838840 13:59 - 14:00
     Dziękuję.

     ¶

274. 840080 14:00 - 14:02
     (Brawa)

     ¶