Patricia Kuhl: Niemowlęta - genialni językoznawcy

Na TEDxRainier Patricia Kuhl dzieli się zapierającymi dech w piersiach odkryciami na temat tego, jak dzieci uczą się języka -- słuchając ludzi dookoła i "sporządzając statystki" dotyczące dźwięków, które muszą poznać. Sprytne eksperymenty laboratoryjne (w połączeniu z obrazami mózgu) pokazują jak 6-miesięczne dziecko używa skomplikowanego rozumowania by zrozumieć swój świat.

Popatrzcie na to dziecko.

Wasz wzrok przykuwają oczy i skóra,

którą uwielbiacie dotykać.

Dzisiaj powiem o czymś, czego nie możecie zobaczyć:

co dzieje się w jego maleńkim mózgu.

Nowoczesne narzędzia neurobiologii

demonstrują co tam zachodzi --

procesy nie mniej skomplikowane niż konstrukcja rakiet kosmicznych.

Rzeczy, których się uczymy

rzucą nieco światła na to,

co romantyczni pisarze i poeci

opisywali jako "niebiańską otwartość"

dziecięcego umysłu.

Widzimy tutaj

matkę w Indiach,

która mówi w języku koro --

nowo odkrytym języku.

Mówi do swojego dziecka.

Ta matka --

i 800 ludzi, którzy mówią w języku koro --

rozumieją, że by zachować ten język

muszą w nim mówić do dzieci.

To właśnie krytyczny element.

Dlaczego nie zachowasz języka

mówiąc do mnie i ciebie, do dorosłych?

To jest związane z naszymi mózgami.

Widzimy tutaj,

że dla nauki języka istnieje okres krytyczny.

Na slajdzie pozioma oś reprezentuje wiek.

(śmiech)

Na osi pionowej widać

zdolność nauki drugiego języka.

Niemowlęta i dzieci są geniuszami

do 7 roku życia,

później widzimy systematyczny spadek.

Po okresie dojrzewania wypadamy z mapy.

Żaden naukowiec nie kwestionuje tej krzywej,

ale laboratoria na całym świecie

próbują odkryć dlaczego tak się dzieje.

W moim laboratorium koncentrujemy się

na 1 krytycznym okresie w rozwoju --

okresie, w którym niemowlęta

uczą się dźwięków używanych w ich języku.

Uważamy, że badając jak uczymy się dźwięków

uzyskamy model dla reszty języka,

i być może dla krytycznych okresów w dzieciństwie

dla rozwoju społecznego, emocjonalnego

oraz rozwoju umiejętności mentalnych.

Badaliśmy niemowlęta

używając techniki stosowanej na całym świecie

i dźwięków z wszystkich języków.

Dziecko siedzi na kolanach rodzica,

a my uczymy je obracać głowę, kiedy zmienia się dźwięk --

na przykład z "a" na "e".

Jeśli to zrobią w odpowiednim czasie

czarne pudełko zaświeca się

i miś panda gra na bębenku.

6-miesięczne dziecko uwielbia to zadanie.

Czego się nauczyliśmy?

Dzieci na całym świecie są --

jak ja to lubię nazywać --

obywatelami świata;

potrafią odróżniać wszystkie dźwięki dowolnego języka,

niezależnie od kraju, w którym jesteśmy i w jakim języku mówimy.

To bardzo ważne, bo ty i ja nie potrafimy tego zrobić.

Jesteśmy ograniczonymi kulturowo słuchaczami.

Potrafimy odróżniać dźwięki naszego języka,

ale nie dźwięki innych języków.

Tu rodzi się pytanie,

kiedy ci obywatele świata

zmieniają się w ograniczonych kulturą jak my?

Odpowiedź: przed 1 urodzinami.

Tutaj widzicie wyniki zadania z obracaniem głowy

dla dzieci przetestowanych w Tokio i USA,

tutaj w Seattle,

kiedy słuchały "ra" i "la" --

dźwięków ważnych w angielskim, ale bez znaczenia w japońskim.

W okresie 6 do 8 miesięcy dzieci osiągają takie same wyniki.

2 miesiące później dzieje się coś niesamowitego.

Dzieci w USA osiągają znacznie lepsze rezultaty,

a dzieci w Japonii znacznie gorsze,

ale obie grupy dzieci

przygotowują się dokładnie do języka, którego mają się nauczyć.

Stąd pytanie - co dzieje się

w tym krytycznym okresie 2 miesięcy?

To okres dla nauki dźwięków,

ale co się tam dzieje?

Dzieją się 2 rzeczy.

Po pierwsze - dzieci słuchają nas bardzo uważnie

i kiedy nas słuchają sporządzają statystyki --

sporządzają statystyki.

Posłuchajcie 2 matek mówiących po matczynemu --

w uniwersalnym języku, którego używamy by rozmawiać z dziećmi --

najpierw po angielsku, potem po japońsku.

(Video) Matka angielska: Oh, kocham twoje wielkie niebieskie oczy --

takie śliczne i słodkie.

Matka japońska: [mówi po japońsku]

Patricia Kuhl: W czasie kiedy mówimy

kiedy dzieci słuchają

sporządzają statystyki języka,

który słyszą.

Dlatego rozbieżności rosną.

Odkryliśmy,

że dzieci są wrażliwe na statystyki

i statystyki japońskiego i angielskiego są bardzo odmienne.

Angielski ma wiele R-ów i L-ek

jak widać na rozkładzie.

Rozkład statystyczny japońskiego jest zupełnie inny,

widzimy grupę dźwięków pośrednich,

znaną jako japońskie "R".

Dzieci chłoną

statystyki języka,

a to zmienia ich mózg;

zmienia ich z obywateli świata

w ograniczonych kulturowo słuchaczy jak my.

Ale my jako dorośli

już nie sporządzamy statystyk.

Rządzą nami reprezentacje w pamięci,

które uformowaliśmy znacznie wcześniej.

Więc to, co widzimy tutaj

zmienia nasze opinie na temat roli tego krytycznego okresu.

Z matematycznego punktu widzenia wnioskujemy,

że nauka materiału językowego może zwolnić

kiedy rozkłady statystyczne ustabilizują się.

To rodzi pytania na temat dwujęzycznych ludzi.

Dwujęzyczni muszą trzymać w umyśle dwa zestawy statystyk

i przełączać się pomiędzy nimi, jeden po drugim,

zależnie od tego, do kogo mówią.

Zadaliśmy sobie pytanie,

czy te dzieci mogą sporządzać statystyki zupełnie nowego języka?

Sprawdziliśmy to wystawiając amerykańskie dzieci,

które nigdy nie słyszały innego języka

na dźwięki mandaryńskiego w tym krytycznym okresie.

Ludzie mówiący jednym językiem przetestowani

w Taipei i Seattle na dźwięki mandaryńskiego

pokazywali ten sam wzorzec.

6, 8 miesięczne dzieci -- dokładnie takie same.

2 miesiące później stało się coś niesamowitego --

dzieci Tajwańskie są coraz lepsze, ale amerykańskie nie.

Podczas tego okresu wystawiliśmy amerykańskie dzieci

na język mandaryński.

Jakby mandaryński krewny odwiedził was na miesiąc

i wprowadził się do domu

i mówił do tych dzieci przez 12 sesji.

Tak wyglądało to w laboratorium.

(Video) Kobieta: [Mówi po mandaryńsku]

PK: Więc co zrobiliśmy ich małym mózgom?

(Śmiech)

Równolegle prowadziliśmy grupę kontrolną

by upewnić się, że samo przychodzenie do laboratorium

nie poprawiło ich znajomości mandaryńskiego.

Zatem druga grupa dzieci przychodziła i słuchała angielskiego.

Widzimy z wykresu,

że słuchanie angielskiego nie poprawiło ich mandaryńskiego.

Ale zobaczcie co stało się z dziećmi

słuchającymi mandaryńskiego przez 12 sesji.

Były tak dobre jak dzieci w Tajwanie,

które słuchały języka przez 10 i ½ miesiąca.

Pokazuje to,

że dzieci sporządzają statystyki nowego języka.

Cokolwiek postawisz przed nimi - sporządzą statystyki.

Zastanawialiśmy się jaką rolę

grali ludzie

w tym ćwiczeniu naukowym.

Zatem mieliśmy kolejną grupę,

w której dzieci miały tą samą dawkę, te same 12 sesji,

ale za pośrednictwem telewizji

i kolejną grupę, które słuchały wersji audio

i patrzyły na misia na ekranie.

Co zrobiliśmy z ich mózgami?

Tutaj widzicie rezultaty sesji audio --

żadnego rodzaju nauki --

i rezultaty sesji video --

żadnego postępu.

Potrzeba człowieka

by dzieci sporządziły statystyki.

Socjalna część mózgu kontroluje

kiedy dzieci sporządzają statystyki.

Chcemy dostać się do środka mózgu

i zobaczyć jak to się dzieje

kiedy dzieci siedzą przed telewizorami

a jak kiedy mają kontakt z człowiekiem.

Na szczęście, mamy nową maszynę,

magnetoencefalograf,

który na to pozwala.

Wygląda jak suszarka do włosów z Marsa.

Ale jest zupełnie bezpieczny,

bezinwazyjny i cichy.

Widzimy wszystko z dokładnością

do milimetrów

i milisekund

używając 306 SQUIDów --

czyli nadprzewodnikowych

interferometrów kwantowych --

by wychwycić zmiany pola

magnetycznego kiedy myślimy.

Jako pierwsi na świecie

nagraliśmy dzieci

na maszynie MEG

podczas uczenia się.

To mała Emma.

Ma 6 miesięcy.

Słucha różnych języków

w słuchawkach.

Jak widzicie, może się swobodnie poruszać.

Śledzimy jej głowę

za pomocą drobnych elektrod w hełmie

więc może ruszać się bez ograniczeń.

To technologiczne dzieło sztuki.

Co widzimy?

Widzimy mózg dziecka.

Kiedy dziecko słyszy słowo w swoim języku

uaktywniają się ośrodki słuchowe,

a następnie obszary je otaczające,

które, jak sądzimy, odpowiadają za spójność,

czyli koordynowanie różnych obszarów mózgu

a w rezultacie

jeden obszar mózgu uaktywnia kolejny.

Stoimy u progu

wielkiej i złotej epoki

wiedzy o rozwoju mózgu dziecka.

Będziemy mogli zobaczyć mózgi dzieci

kiedy doświadczają emocji,

kiedy uczą się mówić i czytać,

kiedy rozwiązują zadanie z matematyki,

kiedy mają pomysł.

Będziemy mogli opracować zabiegi na mózgu

dla dzieci z trudnościami w nauce.

Dokładnie jak poeci i pisarze to ujęli

będziemy mogli zobaczyć, jak sądzę,

tę niezwykłą otwartość,

zupełną i kompletną otwartość

umysłu dziecka.

Badając dziecięce mózgi

odkryjemy głębokie prawdy o tym,

co znaczy być człowiekiem

i w tym procesie

możemy pomóc utrzymać nasze umysły otwarte na naukę

przez całe nasze życie.

Dziękuję.

(Oklaski)