Η γλωσσική ιδιοφυΐα των μωρών

Στο TEDxRainier, η Πατρίσια Κουλ μοιράζεται εκπληκτικά ευρήματα για το πώς τα μωρά μαθαίνουν τη μια γλώσσα μετά την άλλη -- ακούγοντας τους άλλους ανθρώπους γύρω τους και «αναλύοντας στατιστικά» τους ήχους που πρέπει να γνωρίζουν. Έξυπνα πειράματα σε εργαστήρια (και τομογραφίες στον εγκέφαλο) δείχνουν πώς μωρά 6 μηνών χρησιμοποιούν προχωρημένες τεχνικές εξαγωγής συμπερασμάτων για να κατανοήσουν τον κόσμο τους.

Θέλω να κοιτάξετε καλά αυτό το μωρό.

Αυτό που σας τραβάει πάνω του είναι τα μάτια της

και το δέρμα της που λατρεύετε να αγγίζετε.

Αλλά σήμερα θα σας μιλήσω για κάτι που δε μπορείτε να δείτε,

τι συμβαίνει στο μυαλουδάκι της.

Τα σύγχρονα εργαλεία της νευροεπιστήμης

μας δείχνουν ότι αυτό που συμβαίνει εδώ

δεν είναι πυρηνική φυσική.

Και αυτά που μαθαίνουμε

πρόκειται να ρίξουν φως

σε αυτό που οι ρομαντικοί συγγραφείς και ποιητές

περιγράφουν σαν την "ουράνια ανοιχτοσύνη"

του παιδικού νου.

Αυτό που βλέπουμε εδώ

είναι μια μητέρα στην Ινδία,

και μιλάει Koro

που είναι μια γλώσσα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα.

Και μιλάει στο μωρό της.

Αυτό που αυτή η μητέρα --

και οι 800 άνθρωποι στον κόσμο που μιλούν Koro --

καταλαβαίνουν είναι ότι για να διατηρήσουν αυτήν τη γλώσσα,

πρέπει να μιλάνε με αυτήν στα μωρά τους.

Και εκεί υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα.

Γιατί δε μπορούμε να διατηρήσουμε μια γλώσσα

μιλώντας εγώ κι εσείς σε ενήλικες;

Λοιπόν, έχει να κάνει με τον εγκέφαλό σας.

Αυτό που βλέπουμε εδώ

είναι ότι υπάρχει μια κρίσιμη περίοδος για την εκμάθηση μιας γλώσσας.

Για να διαβάσετε αυτήν τη διαφάνεια, δείτε την ηλικία σας στον οριζόντιο άξονα.

(Γέλια)

Και θα δείτε στον κατακόρυφο

την ικανότητά σας να μάθετε μια δεύτερη γλώσσα.

Τα μωρά και τα παιδιά είναι ιδιοφυΐες

μέχρι να γίνουν επτά χρονών

και μετά υπάρχει μια συστηματική πτώση.

Μετά την εφηβεία, βγαίνουμε εντελώς από τη χάρτη.

Κανένας επιστήμονας δεν αμφισβητεί αυτήν την καμπύλη

αλλά τα εργαστήρια σε όλον τον κόσμο

προσπαθούν να καταλάβουν γιατί λειτουργεί έτσι.

Η δουλειά στο εργαστήριό μου επικεντρώνεται

στην πρώτη, κρίσιμη περίοδο στην ανάπτυξη --

που είναι η περίοδος κατά την οποία

τα μωρά προσπαθούν να κάνουν κτήμα τους τους ήχους που χρησιμοποιούνται στη γλώσσα τους.

Η ιδέα είναι ότι μελετώντας πώς μαθαίνονται οι ήχοι,

θα έχουμε ένα μοντέλο για το υπόλοιπο τμήμα της γλώσσας,

και ίσως και για περιόδους της παιδικής ηλικίας που είναι τυχόν κρίσιμες

για την κοινωνική, συναισθηματική

και γνωσιακή ανάπτυξη.

Έτσι, μελετάμε τα μωρά

χρησιμοποιώντας μια τεχνική που έχουμε εφαρμόσει σε όλον τον κόσμο

και τους ήχους όλων των γλωσσών.

Το μωρό κάθεται στην αγκαλιά του γονέα,

και το εκπαιδεύουμε να γυρνά το κεφάλι του όταν ένας ήχος αλλάζει --

για παράδειγμα, από "αα" σε "εε".

Αν το κάνουν στη σωστή χρονική στιγμή,

το μαύρο κουτί φωτίζεται

και ένα αρκουδάκι πάντα αρχίζει να χτυπά ένα τύμπανο.

Ένα μωρό έξι μηνών λατρεύει αυτήν την άσκηση.

Τι έχουμε μάθει;

Λοιπόν, τα μωρά σε όλον τον κόσμο

είναι αυτό που μου αρέσει να ονομάζω

πολίτες του κόσμου,

μπορούν να διακρίνουν τους ήχους όλων των γλωσσών,

ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία κάνουμε το πείραμα και τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε.

Και αυτό είναι αξιοσημείωτο, γιατί εγώ κι εσείς δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό.

Είμαστε ακροατές περιορισμένοι από την κουλτούρα.

Μπορούμε να διακρίνουμε τους ήχους στη δική μας γλώσσα,

αλλά όχι αυτές των ξένων γλωσσών.

Το ερώτημα που τίθεται είναι

πότε αυτοί οι πολίτες του κόσμου

μετατρέπονται σε ακροατές που περιορίζονται από την κουλτούρα, όπως εμείς.

Και η απάντηση: πριν τα πρώτα τους γενέθλια.

Αυτό που βλέπετε εδώ είναι η επίδοση στην άσκηση του γυρίσματος του κεφαλιού

για μωρά που ελέγχθηκαν στο Τόκυο και τις Ηνωμένες Πολιτείες,

εδώ στο Σιάτλ,

καθώς άκουγαν το "ρα" και το "λα" --

ήχους που είναι σημαντικοί στα Αγγλικά, αλλά όχι στα Ιαπωνικά.

Στην ηλικία των έξι έως οκτώ μηνών, τα μωρά είναι πλήρως ισοδύναμα.

Δύο μήνες αργότερα, κάτι καταπληκτικό συμβαίνει.

Τα μωρά στις Η.Π.Α. βελτιώνονται σημαντικά,

τα μωρά στην Ιαπωνία χειροτερεύουν,

αλλά και οι δυο αυτές ομάδες από μωρά

προετοιμάζονται για τη γλώσσα που πρόκειται να μάθουν.

Η ερώτηση λοιπόν είναι, τι συμβαίνει

κατά τη διάρκεια αυτού του κρίσιμου διμήνου;

Αυτή είναι η περίοδος για την ανάπτυξη του ήχου,

αλλά τι συμβαίνει εκεί πάνω;

Δύο πράγματα συμβαίνουν.

Το πρώτο είναι ότι τα μωρά μάς ακούν με προσοχή

και κρατούν στατιστικά καθώς μας ακούν να μιλάμε --

κρατούν στατιστικά.

Ακούστε τις δύο μητέρες που μιλούν μωρουδίστικα --

την παγκόσμια γλώσσα που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε στα παιδιά --

πρώτα στα Αγγλικά και μετά στα Ιαπωνικά.

(Βίντεο) Αγγλίδα Μητέρα: Αα, λατρεύω τα μεγάλα γαλανά μάτια σου --

τόσο όμορφα και γλυκά.

Γιαπωνέζα Μητέρα: (Ιαπωνικά)

Patricia Kuhl: Κατά τη διάρκεια της εκφοράς του λόγου,

καθώς τα μωρά ακούν

αυτό που κάνουν είναι να κρατούν στατιστικά

για τη γλώσσα που ακούν.

Και αυτές οι κατανομές μεγαλώνουν.

Και αυτό που μάθαμε

είναι ότι τα μωρά είναι ευαίσθητα στα στατιστικά στοιχεία,

και τα στατιστικά των Ιαπωνικών και των Αγγλικών είναι πολύ διαφορετικά.

Στα Αγγλικά υπάρχουν πολλά R και πολλά L

σύμφωνα με την κατανομή.

Η κατανομή των Ιαπωνικών είναι πολύ διαφορετική,

όπου βλέπουμε ένα σύνολο από ενδιάμεσους ήχους,

γνωστούς σαν το Ιαπωνικό R.

Έτσι λοιπόν, τα μωρά κρατούν

τα στατιστικά στοιχεία της γλώσσας

και αυτό επηρεάζει τους εγκεφάλους τους -

τους μεταβάλλει από πολίτες του κόσμου

σε ακροατές που περιορίζονται από την κουλτούρα όπως εμάς.

Αλλά εμείς ως ενήλικες

δεν απορροφούμε πλέον αυτά τα στατιστικά.

Οδηγούμαστε από τις αναπαραστάσεις στη μνήμη

που δημιουργήθηκαν κατά τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης.

Αυτό που βλέπουμε εδώ

αλλάζει τα μοντέλα μας σχετικά με την κρίσιμη περίοδο.

Με βάση τα μαθηματικά, ισχυριζόμαστε

ότι η μάθηση του γλωσσικού υλικού μπορεί να επιβραδύνεται

όταν οι κατανομές μας σταθεροποιούνται.

Αυτό δημιουργεί πολλές ερωτήσεις σχετικά με τους δίγλωσσους ανθρώπους.

Οι δίγλωσσοι πρέπει να κρατούν δύο ομάδες στατιστικών στο μυαλό τους παράλληλα

και να τα εναλλάσσουν, το ένα μετά το άλλο,

ανάλογα με το σε ποιον μιλάνε.

Γι' αυτό αναρωτηθήκαμε,

μπορούν τα μωρά να κρατήσουν τα στατιστικά μιας νέας γλώσσας;

Και το δοκιμάσαμε αυτό εκθέτοντας μωρά από την Αμερική,

που δεν είχαν ακούσει ποτέ μια δεύτερη γλώσσα,

στη γλώσσα των Μανδαρίνων για πρώτη φορά στην κρίσιμη περίοδο.

Γνωρίζαμε ότι, όταν ελέγχαμε τους μονόγλωσσους

στην Ταϊπέι και το Σιάτλ πάνω στους ήχους της γλώσσας των Μανδαρίνων,

έδειξαν τα ίδια αποτελέσματα.

Έξι, οκτώ μήνες, είναι ισοδύναμοι.

Δύο μήνες μετά, κάτι απίθανο συμβαίνει.

Αλλά είναι τα Ταϊβανέζικα μωρά που βελτιώνονται, όχι αυτά από την Αμερική.

Αυτό που κάναμε ήταν να εκθέσουμε μωρά από την Αμερική αυτήν την περίοδο

στη γλώσσα των Μανδαρίνων.

Σαν να είχατε συγγενείς από την Κίνα να τους επισκέπτονται για ένα μήνα

και να μένουν στο σπίτι σας

και να μιλούν στα μωρά για δώδεκα συνεδρίες.

Έτσι ήταν στο εργαστήριο.

(Βίντεο) Ομιλητής γλώσσας Μανδαρίνων: [Γλώσσα Μανδαρίνων]

PK: Τι κάναμε λοιπόν στα μυαλουδάκια τους;

(Γέλια)

Είχαμε ακόμα και μια ομάδα ελέγχου

για να βεβαιωθούμε ότι με το να έρχεσαι απλά στο εργαστήριο

δε βελτιώνονται οι ικανότητές σου στη γλώσσα των Μανδαρίνων.

Έτσι, μια ομάδα μωρών ερχόταν και άκουγε Αγγλικά.

Και μπορούμε να δούμε από τη γραφική παράσταση

ότι η έκθεση στα Αγγλικά δε βελτίωνε τη γνώση της γλώσσας των Μανδαρίνων.

Αλλά δείτε τι συνέβη στα μωρά

που εκτέθηκαν στη γλώσσα των Μανδαρίνων για 12 συνεδρίες.

Πήγαν το ίδιο καλά με τα μωρά στην Ταϊβάν

που τα άκουγαν για 10 και μισό μήνες.

Αυτό που μας έδειξε το πείραμα

είναι ότι τα μωρά κρατούν στατιστικά μιας καινούριας γλώσσας.

Θα κρατούν στατιστικά από οτιδήποτε βάλεις μπροστά τους.

Αλλά αναρωτηθήκαμε για το ρόλο

που έπαιζε ο άνθρωπος

σε αυτήν την άσκηση μάθησης.

Γι' αυτό τρέξαμε και μια άλλη ομάδα από μωρά

στην οποία τα παιδιά πήραν την ίδια δόση, τις ίδιες 12 συνεδρίες,

αλλά μέσω μιας τηλεόρασης

και άλλη μια ομάδα μωρών που εκτέθηκαν μόνο σε ήχους

και κοίταζαν ένα αρκουδάκι στην οθόνη.

Τι κάναμε στα μυαλά τους;

Αυτό που βλέπετε εδώ είναι το αποτέλεσμα από τους ήχους --

καμιά απολύτως μάθηση --

και το αποτέλεσμα από το βίντεο --

καμιά μάθηση.

Χρειάζεται ένας άνθρωπος

για να κρατήσουν τα μωρά τα στατιστικά τους.

Ο κοινωνικός εγκέφαλος ελέγχει

πότε τα μωρά κρατούν τα στατιστικά τους.

Θέλουμε να μπούμε στον εγκέφαλό τους

και να το δούμε αυτό να συμβαίνει

όταν τα μωρά βρίσκονται μπροστά από μια τηλεόραση

αντί να βρίσκονται μπροστά σε ανθρώπους.

Ευτυχώς, έχουμε ένα νέο μηχάνημα,

μαγνητοεγκεφαλογράφημα (ΜΕΓ),

που μας επιτρέπει να το κάνουμε αυτό.

Μοιάζει με ένα πιστολάκι για τα μαλλιά από τον Άρη.

Αλλά είναι απόλυτα ασφαλές,

απόλυτα μη διεισδυτικό και ήσυχο.

Λαμβάνουμε ακρίβεια χιλιοστού

σχετικά με την απόσταση

και χιλιοστού του δευτερολέπτου

χρησιμοποιώντας 306 συσκευές SQUID --

αυτές είναι υπεραγώγιμες

συσκευές κβαντικής συμβολής --

για να μετρήσουμε τα μαγνητικά πεδία

που μεταβάλλονται καθώς σκεφτόμαστε.

Είμαστε οι πρώτοι στον κόσμο

που μετρήσαμε μωρά

με ένα μηχάνημα ΜΕΓ

καθώς αυτά μαθαίνουν.

Αυτή είναι η μικρή Έμμα.

Είναι έξι μηνών.

Και ακούει σε διάφορες γλώσσες

στα ακουστικά που είναι στα αυτιά της.

Όπως βλέπετε, μπορεί να κινηθεί.

Παρακολουθούμε το κεφάλι της

με αυτά τα μικρά κουμπάκια στο καπέλο της,

ώστε να μπορεί να κινηθεί χωρίς κανένα περιορισμό.

Πρόκειται για ένα τεράστιο τεχνολογικό επίτευγμα.

Τι βλέπουμε;

Βλέπουμε τον εγκέφαλο του μωρού.

Καθώς το μωρό ακούει μια λέξη στη γλώσσα της

οι ηχητικές περιοχές ανάβουν,

και ακολούθως οι περιοχές γύρω τους

οι οποίες νομίζουμε ότι σχετίζονται με τη συνάφεια,

κρατώντας το μυαλό συντονισμένο σε σχέση με τις διάφορες περιοχές του,

και την αιτιότητα,

όπου μια περιοχή του εγκεφάλου προκαλεί την ενεργοποίηση μιας άλλης.

Ξεκινάμε ένα ταξίδι

σε έναν τρανό, χρυσό αιώνα

γνώσης σχετικά με την ανάπτυξη του παιδικού εγκεφάλου.

Θα μπορούμε να δούμε τον εγκέφαλο ενός παιδιού

καθώς βιώνει ένα συναίσθημα,

καθώς μαθαίνει να μιλά και να διαβάζει,

καθώς λύνει ένα πρόβλημα στα μαθηματικά,

καθώς του έρχεται μια ιδέα.

Και θα μπορούμε να επινοήσουμε παρεμβάσεις στον εγκέφαλο

για παιδιά που έχουν δυσκολία στη μάθηση.

Ακριβώς όπως έγραψαν οι ποιητές και οι συγγραφείς,

θα μπορέσουμε να δούμε, νομίζω,

αυτή τη θαυμαστή ανοικτοσύνη,

την ατελείωτη και πλήρη ανοικτοσύνη

του μυαλού ενός παιδιού.

Μελετώντας τον παιδικό εγκέφαλο,

θα ανακαλύψουμε βαθιά κρυμμένες αλήθειες

σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος,

και στην πορεία,

μπορεί να κρατήσουμε και τα δικά μας μυαλά ανοικτά για μάθηση

για όλη μας τη ζωή.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)