Lepsza technologia ochroni nas przed utratą czasu
-
0:02 - 0:06Co to znaczy: dobrze wykorzystać czas?
-
0:08 - 0:10Spędzam dużo czasu
-
0:10 - 0:14na myśleniu, jak wykorzystywać czas.
-
0:15 - 0:17Prawdopodobnie zbyt dużo.
Pewnie mam obsesję. -
0:17 - 0:19Tak myślą moi znajomi.
-
0:19 - 0:23Czuję, że muszę tak robić,
bo w dzisiejszych czasach -
0:23 - 0:27mam wrażenie, jakby czas
przeciekał mi przez palce, -
0:27 - 0:32a wtedy czuję, jakby życie
przeciekało mi przez palce. -
0:33 - 0:34A konkretnie,
-
0:34 - 0:39czuję, jakby różne rzeczy kradły mi czas,
-
0:39 - 0:41na przykład technologia,
bo ciągle coś sprawdzam. -
0:42 - 0:43Podam przykład.
-
0:44 - 0:46Wyświetla się to powiadomienie,
-
0:46 - 0:48a chyba wszyscy dostają
takie powiadomienia, -
0:48 - 0:51że oznaczono mnie na zdjęciu.
-
0:52 - 0:53Kiedy to wyskakuje,
-
0:54 - 0:57muszę na to kliknąć.
-
0:57 - 0:59Może to jakieś beznadziejne zdjęcie.
-
1:00 - 1:01Muszę to natychmiast sprawdzić.
-
1:02 - 1:04Ale nie kończy się na kliknięciu
na "zobacz zdjęcie". -
1:04 - 1:07Tak naprawdę zmarnuję najbliższe 20 minut.
-
1:07 - 1:08(Śmiech)
-
1:08 - 1:12Ale najgorsze jest to,
że wiem, że tak się stanie -
1:12 - 1:16i nawet świadomość, że tak się stanie
-
1:16 - 1:19nie powstrzymuje mnie
od powtórzenia tego w przyszłości. -
1:20 - 1:23Albo sytuacja,
-
1:24 - 1:28kiedy sprawdzam skrzynkę mailową
i przeciągam w dół, żeby odświeżyć, -
1:29 - 1:33to i tak za 60 sekund
-
1:33 - 1:36znów przeciągam w dół i odświeżam.
-
1:38 - 1:40Po co to robię?
-
1:40 - 1:42To nie ma sensu.
-
1:43 - 1:47Ale podpowiem wam,
dlaczego tak się dzieje. -
1:48 - 1:53Co według was przynosi
większy dochód w USA -
1:54 - 1:59od filmów, rezerwatów dzikich zwierząt
i bejsbolu razem wziętych? -
2:02 - 2:03Automaty do gier.
-
2:05 - 2:08W jaki sposób automaty do gier
mogą tyle zarobić, -
2:09 - 2:14jeśli wrzuca się do nich
tak niewielkie pieniądze? -
2:14 - 2:16Gra się za monety.
-
2:16 - 2:17Jak to możliwe?
-
2:18 - 2:20Chodzi o to, że...
-
2:21 - 2:25mój telefon jest automatem do gry.
-
2:26 - 2:28Za każdym razem, gdy sprawdzam telefon,
-
2:28 - 2:30gram na automacie, żeby sprawdzić,
-
2:30 - 2:31co dostanę.
-
2:32 - 2:33Co dostanę?
-
2:33 - 2:35Za każdym razem, gdy sprawdzam maila,
-
2:35 - 2:36gram na automacie,
-
2:36 - 2:38myśląc: "co dostanę?".
-
2:38 - 2:41Gdy przewijam tablicę
z głównej strony Facebooka, -
2:41 - 2:43gram na automacie, żeby sprawdzić,
-
2:43 - 2:45co dostanę tym razem.
-
2:46 - 2:47Chodzi o to,
-
2:48 - 2:51że wiedząc dokładnie, jak to działa,
a jestem projektantem, -
2:51 - 2:53wiem, jak to oddziałuje psychologicznie,
-
2:53 - 2:55wiem dobrze, o co tu chodzi,
-
2:55 - 2:57ale i tak nie mam wyboru,
-
2:57 - 2:59daję się w to wciągnąć.
-
3:00 - 3:02Co mamy zrobić?
-
3:03 - 3:06Bo zostaje nam wybór: "wszystko albo nic"
-
3:06 - 3:08jeśli chodzi o technologię.
-
3:08 - 3:10Albo jesteś włączony,
-
3:11 - 3:13czyli połączony z siecią
i ciągle coś ci brzęczy, -
3:13 - 3:15abo jesteś wyłączony,
-
3:15 - 3:16ale wtedy ciągle myślisz,
-
3:16 - 3:18czy coś ważnego cię nie omija.
-
3:18 - 3:21Innymi słowy, albo jesteś rozproszony,
-
3:21 - 3:24albo boisz się, że coś cię ominie.
-
3:24 - 3:26Prawda?
-
3:27 - 3:31Zatem musimy ustalić nowy wybór.
-
3:32 - 3:34Chcemy używać technologii,
-
3:34 - 3:39ale mając wpływ na to,
jak spędzamy z nią czas. -
3:39 - 3:42Będziemy potrzebować do tego
pomocy projektantów, -
3:43 - 3:45bo sama wiedza, jak to działa, to za mało.
-
3:45 - 3:48Potrzebujemy wsparcia projektowego.
-
3:48 - 3:49Jakby to miałoby wyglądać?
-
3:51 - 3:53Weźmy znany wszystkim przykład:
-
3:53 - 3:56chat - wiadomości tekstowe.
-
3:56 - 3:58Jest dwoje ludzi.
-
3:58 - 4:01Nancy po lewej, pracuje nad dokumentem,
-
4:01 - 4:02i John po prawej.
-
4:03 - 4:04Johnowi nagle się przypomina:
-
4:04 - 4:08"Muszę spytać Nancy
o ten dokument, zanim zapomnę". -
4:10 - 4:12Kiedy wysyła jej tę wiadomość,
-
4:12 - 4:14rozprasza jej uwagę.
-
4:15 - 4:19Robimy to cały czas:
rozpraszamy się nawzajem, -
4:19 - 4:20jeden drugiego.
-
4:20 - 4:22Dużo nas to kosztuje,
-
4:23 - 4:25bo gdy komuś przeszkadzamy,
-
4:27 - 4:30zajmuje przeciętnie 23 minuty,
-
4:30 - 4:32żeby ponownie skupić uwagę.
-
4:32 - 4:35Właściwie przeskakujemy
pomiędzy dwoma różnymi zadaniami, -
4:35 - 4:38zanim wrócimy do tego,
czym zajmowaliśmy się na początku. -
4:39 - 4:45Pokazało nam to badanie Glorii Mark
w połączeniu z badaniem Microsoft. -
4:45 - 4:49Jej badanie pokazuje też,
że to uczy złych nawyków. -
4:49 - 4:51Im więcej zakłóceń dochodzi z zewnątrz,
-
4:51 - 4:56tym bardziej przyzwyczajamy się
do przeszkadzania samym sobie. -
4:56 - 5:00Przeszkadzamy sami sobie
co trzy i pół minuty. -
5:01 - 5:02To obłęd.
-
5:02 - 5:04Jak to naprawić?
-
5:04 - 5:07Nancy i John są w sytuacji
"wszystko albo nic". -
5:07 - 5:08Nancy mogłaby się rozłączyć,
-
5:08 - 5:10ale wtedy martwiłaby się,
-
5:10 - 5:12że ominie ją coś ważnego.
-
5:12 - 5:14Projekt może rozwiązać ten problem.
-
5:15 - 5:17Nancy znów jest po lewej,
-
5:17 - 5:19John po prawej.
-
5:19 - 5:21John przypomina sobie:
"Muszę wysłać Nancy ten dokument". -
5:21 - 5:23Tyko tym razem,
-
5:23 - 5:24Nancy może zaznaczyć, że pracuje.
-
5:24 - 5:26Na przykład przeciąga suwak i zaznacza:
-
5:26 - 5:28"Chcę się skupić przez 30 minut"
-
5:28 - 5:30i - uwaga! - skupia się.
-
5:31 - 5:33Gdy John chce jej wysłać wiadomość,
-
5:33 - 5:36może wyrzucić tę myśl z głowy,
-
5:36 - 5:38bo miał potrzebę, miał tę myśl,
-
5:38 - 5:40i chce ją wyrzucić, zanim zapomni.
-
5:41 - 5:42Tylko że tym razem,
-
5:42 - 5:47wiadomości są zatrzymywane,
żeby Nancy mogła się skupić, -
5:47 - 5:49a John może przestać się martwić.
-
5:51 - 5:54Ale to działa tylko wtedy,
kiedy ostatni warunek jest spełniony: -
5:54 - 5:59Nancy musi wiedzieć,
że jeśli pojawi się coś naprawdę ważnego, -
6:00 - 6:01John nadal może jej przeszkodzić.
-
6:04 - 6:08Ale nie ma ciągłych, bezmyślnych zakłóceń,
-
6:08 - 6:11teraz mamy tylko te świadome.
-
6:13 - 6:15Więc robimy dwie rzeczy.
-
6:15 - 6:18Stwarzamy wybór zarówno
dla Nancy jak i dla Johna, -
6:18 - 6:21ale jest też druga, istotna sprawa.
-
6:22 - 6:25Zmieniamy kluczowe pytanie.
-
6:26 - 6:29Zamiast ustalać cel chatu jako:
-
6:30 - 6:33"Zaprojektujmy to tak,
żeby łatwo wysłać wiadomość", -
6:33 - 6:35taki jest cel chatu,
-
6:35 - 6:37powinno być naprawdę łatwo
wysłać komuś wiadomość, -
6:38 - 6:41zmieniamy cel na coś głębszego,
o większej wartości dla człowieka, -
6:41 - 6:45jak: "Stwórzmy najlepszą możliwą
jakość w komunikacji -
6:45 - 6:48pomiędzy dwojgiem ludzi".
-
6:48 - 6:50Poprawiliśmy cel.
-
6:52 - 6:55Czy projektanci naprawdę
się tym przejmują? -
6:55 - 7:00Czy chcemy dyskusji o tym,
jakie są te głębsze ludzkie cele? -
7:01 - 7:02Coś wam powiem.
-
7:02 - 7:05Niewiele ponad rok temu
-
7:05 - 7:08pomagałem zorganizować spotkanie
-
7:09 - 7:13między wiodącymi projektantami
technologii a Thich Nhat Hanh'em. -
7:14 - 7:19Thich Nhat Hanh to międzynarodowy
rzecznik świadomej medytacji. -
7:19 - 7:21To było niesamowite spotkanie.
-
7:21 - 7:23Wyobraźcie sobie pokój,
-
7:23 - 7:27w którym z jednej strony macie
entuzjastów technologii, -
7:27 - 7:28a po drugiej stronie pokoju
-
7:28 - 7:33mnichów buddyjskich z ogolonymi głowami,
ubranych w długie brązowe szaty. -
7:34 - 7:38Pytano o najgłębsze ludzkie wartości,
-
7:38 - 7:40na przykład o przyszłość technologii,
-
7:40 - 7:42kiedy projektuje się,
myśląc o kluczowych pytaniach -
7:42 - 7:44i najważniejszych ludzkich wartościach.
-
7:44 - 7:48Nasza rozmowa skupiła się
na dokładniejszym słuchaniu tego, -
7:48 - 7:50jakie te wartości mogą być.
-
7:51 - 7:53Ktoś rozbawił nas podczas rozmowy,
-
7:53 - 7:55że może zamiast korekty pisowni,
-
7:56 - 7:58można by mieć korektę uczuć,
-
7:58 - 8:02podkreślającą słowo,
które niechcący mogłoby urazić, -
8:02 - 8:04zostać odebrane jako przykre przez kogoś.
-
8:05 - 8:09Czy takie rozmowy zdarzają się
w prawdziwym świecie, -
8:09 - 8:11a nie tylko na spotkaniach projektantów?
-
8:12 - 8:13Odpowiedź brzmi: tak,
-
8:13 - 8:15a jedną z moich ulubionych
jest Couchsurfing. -
8:16 - 8:19Jeśli nie wiecie, Couchsurfing to strona,
-
8:19 - 8:23która łączy ludzi szukających
noclegu na darmowej kanapie -
8:23 - 8:26z tymi, którzy chcą to zaoferować.
-
8:26 - 8:28Świetna usługa.
-
8:28 - 8:29Jaki może być cel ich projektu?
-
8:29 - 8:32Co projektujesz, jeśli pracujesz
przy Couchsurfingu? -
8:32 - 8:37Można powiedzieć, że cel
to połączyć gości z gospodarzami. -
8:38 - 8:39Prawda?
-
8:39 - 8:40To dobry cel.
-
8:40 - 8:43Ale tu byłoby jak z chatem przed chwilą,
-
8:43 - 8:45gdzie chodziło o przekazanie wiadomości.
-
8:45 - 8:48Zatem jaki jest głębszy, ludzki cel?
-
8:48 - 8:50Ustalili swój cel
-
8:50 - 8:56jako potrzebę stworzenia trwałych,
pozytywnych doświadczeń i relacji -
8:56 - 8:58między ludźmi, którzy się nie znają.
-
8:59 - 9:02Najlepsze w tym jest to, że w 2007 roku
-
9:02 - 9:05wprowadzili sposób na zmierzenie tego,
-
9:05 - 9:06co jest niesamowite.
-
9:06 - 9:07Powiem wam, jak to działa.
-
9:07 - 9:09Do każdego celu projektowego
-
9:09 - 9:11trzeba mieć odpowiednią miarę,
-
9:11 - 9:13żeby wiedzieć, jak nam idzie,
-
9:13 - 9:14sposób mierzenia sukcesu.
-
9:14 - 9:15Jak to się robi?
-
9:15 - 9:18Weźmy dwójkę ludzi, którzy się spotykają.
-
9:20 - 9:24Bierze się liczbę dni
spędzonych razem przez tę dwójkę -
9:25 - 9:28i szacuje się, ile godzin w ciągu tych dni
-
9:29 - 9:32ci dwoje spędzili razem.
-
9:32 - 9:34Po spędzeniu tego czasu razem,
-
9:34 - 9:35oboje są pytani o to,
-
9:35 - 9:37na ile pozytywne było to doświadczenie.
-
9:37 - 9:40Czy miałeś dobre doświadczenie z osobą,
z którą się spotykałeś? -
9:41 - 9:44Odejmują od tych pozytywnych godzin
-
9:44 - 9:48czas, który spędzili
na stronie internetowej, -
9:48 - 9:51bo taki jest koszt w życiu.
-
9:52 - 9:54Czemu miałoby to być brane za sukces?
-
9:54 - 9:56To, co zostaje,
-
9:56 - 10:00nazywają "sumą netto
zorganizowanych spotkań", -
10:00 - 10:03czyli suma netto
"dobrze spędzonego czasu". -
10:03 - 10:08Godziny netto, których nigdy by nie było,
gdyby Couchsurfing nie istniał. -
10:09 - 10:13Wyobraźcie sobie, jak inspirujące byłoby
przychodzić codziennie do pracy -
10:13 - 10:14i mierzyć swój sukces
-
10:14 - 10:19wkładem godzin netto
poświęconych życiu ludzi, -
10:19 - 10:22tych pozytywnych,
które nie zdarzyłyby się, -
10:22 - 10:25gdybyście nie zrobili tego,
co mieliście zrobić dzisiaj w pracy. -
10:26 - 10:31Czy wyobrażacie sobie,
że cały świat tak działa? -
10:32 - 10:34Czy wyobrażacie sobie sieć społeczną,
-
10:34 - 10:36powiedzmy, że lubicie gotować,
-
10:36 - 10:39więc miarą sukcesu byłaby
liczba wieczorków kulinarnych -
10:39 - 10:42i artykułów kulinarnych,
które czytaliście z zadowoleniem, -
10:42 - 10:45pomniejszona o artykuły,
z których nie byliście zadowoleni -
10:45 - 10:48albo o czas spędzony
na przeglądaniu nieatrakcyjnych treści. -
10:48 - 10:52Wyobraźcie sobie
profesjonalną sieć społeczną, -
10:52 - 10:55która zamiast mierzyć swój sukces
ilością stworzonych powiązań -
10:55 - 10:57albo wysłanych wiadomości,
-
10:57 - 11:01mierzyłaby sukces liczbą
ofert pracy, które ludzie otrzymali -
11:01 - 11:03i z których byli zadowoleni,
-
11:04 - 11:08pomniejszoną o ilość czasu
spędzanego przez ludzi na tej stronie. -
11:09 - 11:12Albo wyobraźcie sobie serwisy randkowe,
-
11:12 - 11:13jak Tinder lub inne,
-
11:13 - 11:17gdzie zamiast mierzyć
liczbę przeciągnięć w prawo lub lewo, -
11:17 - 11:19bo tak obecnie mierzą sukces,
-
11:19 - 11:25mierzyliby głębokie, romantyczne
i szczęśliwe związki zawarte przez ludzi. -
11:27 - 11:29Czymkolwiek byłyby one dla nich.
-
11:32 - 11:35Wyobrażacie sobie cały świat
działający według tej zasady, -
11:35 - 11:37żebyście mogli dobrze spędzić czas?
-
11:39 - 11:41Do tego potrzebny jest nowy system,
-
11:41 - 11:43bo pewnie myślicie,
-
11:43 - 11:44że obecna gospodarka internetowa,
-
11:44 - 11:46obecna gospodarka w ogóle,
-
11:46 - 11:47jest mierzona zużytym czasem.
-
11:47 - 11:49Ilu jest użytkowników?
-
11:49 - 11:51Jakie jest użytkowanie?
-
11:51 - 11:52Ile czasu spędzono?
-
11:52 - 11:54Tak mierzy się sukces.
-
11:54 - 11:56Ale ten problem już rozwiązaliśmy.
-
11:57 - 12:00Jak z żywnością ekologiczną,
-
12:00 - 12:03stwierdzając, że inaczej
trzeba szacować wartość. -
12:03 - 12:06Powiedzieliśmy,
że to jest inny rodzaj żywności. -
12:07 - 12:09Nie możemy porównywać jej,
patrząc tylko na cenę, -
12:09 - 12:11bo to inna kategoria żywności.
-
12:11 - 12:14Rozwiązaliśmy ten problem
za pomocą Certyfikatu LEED, -
12:14 - 12:17mówiąc, że to inny rodzaj budynku,
-
12:17 - 12:21co oznacza inne wartości
równowagi środowiskowej. -
12:22 - 12:27A jeśli mielibyśmy takie coś
dla technologii? -
12:28 - 12:33Co, gdyby jedynym celem i sensem
-
12:33 - 12:37było stworzenie dodatniego wkładu netto
dla nowej jakości ludzkiego życia? -
12:39 - 12:42Co, gdybyśmy mogli
ocenić to w inny sposób, -
12:42 - 12:44tak, żeby to naprawdę działało?
-
12:45 - 12:49Wyobraźmy sobie taki specjalny dział
w sklepie z aplikacjami. -
12:49 - 12:50Wyobraźmy sobie przeglądarki
-
12:50 - 12:53pomagające skierować nas
na te specjalne produkty. -
12:55 - 13:00Jak ciekawie byłoby żyć
i tworzyć taki świat? -
13:01 - 13:04Już dziś możemy stworzyć ten świat.
-
13:05 - 13:08Szefowie firm,
-
13:08 - 13:11tylko wy możecie narzucić nową skalę,
-
13:11 - 13:16czyli skalę dodatniego wkładu netto
dla nowej jakości ludzkiego życia. -
13:16 - 13:18Porozmawiajcie o tym szczerze.
-
13:18 - 13:20Może nie od razu wszystko pójdzie dobrze,
-
13:20 - 13:22ale zacznijcie o tym rozmawiać.
-
13:23 - 13:29Projektanci, możecie przedefiniować
sukces i projektowanie. -
13:29 - 13:33Zapewne macie więcej władzy
niż inni ludzie w waszej firmie, -
13:33 - 13:36żeby stwarzać wybory,
według których wszyscy żyjemy. -
13:36 - 13:38Tak jak w medycynie,
-
13:38 - 13:40gdzie jest przysięga Hipokratesa,
-
13:40 - 13:45żeby ukazać odpowiedzialność
i wyższe wartości w leczeniu pacjentów. -
13:45 - 13:47A gdyby projektanci mieli coś takiego
-
13:47 - 13:49przy tworzeniu nowego rodzaju projektu?
-
13:51 - 13:53Użytkownicy, my wszyscy,
-
13:53 - 13:56możemy wymagać technologii,
która działa w ten sposób. -
13:57 - 13:59Teraz może się to wydawać trudne,
-
13:59 - 14:03ale McDonald's nie sprzedawał sałatek,
póki konsumenci nie zaczęli tego wymagać. -
14:05 - 14:09Walmart nie prowadził eko żywności,
póki konsumenci nie zaczęli tego wymagać. -
14:09 - 14:13Musimy wymagać tej nowej technologii.
-
14:14 - 14:15I możemy to zrobić.
-
14:16 - 14:18Zrobienie tego
-
14:18 - 14:20będzie równoznaczne z przeniesieniem się
-
14:20 - 14:24ze świata kierowanego
i działającego przez zużyty czas, -
14:25 - 14:29do świata kierowanego
przez czas dobrze wykorzystany. -
14:32 - 14:34Chcę żyć w takim świecie
-
14:34 - 14:36i chcę, żeby te rozmowy się odbyły.
-
14:37 - 14:38Zacznijmy tę rozmowę teraz.
-
14:40 - 14:41Dziękuję.
-
14:41 - 14:43(Brawa)
- Title:
- Lepsza technologia ochroni nas przed utratą czasu
- Speaker:
- Tristan Harris
- Description:
-
Jak często zdarza się, że technologia odrywa nas od tego, co powinniśmy robić? W pracy i w zabawie zaskakująco dużo czasu tracimy, rozpraszając uwagę dzwonkami i wyskakującymi okienkami, które zamiast pomagać nam dobrze wykorzystać czas, często nam go kradną. Teoretyk projektowania Tristan Harris pokazuje nowe pomysły na technologię, która umożliwia bardziej przemyślaną interakcję. Pyta: "Jak będzie wyglądała przyszłość technologii, jeśli będziemy projektować z myślą o najgłębszych ludzkich wartościach?".
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:55
Barbara Guzik approved Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik accepted Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction | ||
Barbara Guzik edited Polish subtitles for How better tech could protect us from distraction |