Γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τις περιόδους;

«Δεν θα έπρεπε να είναι πράξη φεμινισμού το να γνωρίζετε πώς λειτουργεί το σώμα σας», λέει η γυναικολόγος και συγγραφέας Τζιν Γκάντερ. Σε αυτή την αποκαλυπτική ομιλία, εξηγεί πώς η ντροπή για την εμμηνόρροια σιωπεί και καταπιέζει -- και οδηγεί στη διάδοση επικίνδυνης παραπληροφόρησης και στην κακή διαχείριση του πόνου. Δηλώνοντας ότι η εποχή των ταμπού για την εμμηνόρροια έχει τελειώσει, παραδίδει ένα καθαρό και αναγκαίο μάθημα για τους κάποτε μυστήριους μηχανισμούς της μήτρας.

Όταν ήμουν έφηβη, είχα απαίσιες περιόδους.

Είχα κράμπες που με παρέλυαν,

το αίμα έσταζε στα ρούχα μου
και στα σεντόνια του κρεβατιού,

και είχα διάρροια περιόδου.

Και έπρεπε να λείψω από το σχολείο
μία με δύο ημέρες τον μήνα,

και θυμάμαι να κάθομαι στον καναπέ
με θερμοφόρες και σκεφτόμουν,

«Τι τρέχει;»

Όταν έτρωγα φαγητό, δε διέρρεε σάλιο
από τους σιελογόνους αδένες μου.

Όταν πήγαινα βόλτα,

δεν έτρεχε υγρό από τα γόνατά μου.

Γιατί ήταν η έμμηνος ρύση
τόσο διαφορετική;

Ήθελα απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις

αλλά δεν υπήρχε κανείς για να ρωτήσω.

Η μητέρα μου δεν ήξερε
τίποτα για την εμμηνόρροια

μόνο ότι ήταν βρόμικη, ντροπιαστική
και κάτι που δεν έπρεπε να συζητώ.

Ρώτησα φίλες

και όλες χρησιμοποιούσαν ευφημισμούς.

Και τελικά, όταν βρήκα
το κουράγιο να πάω στον γιατρό

και να μιλήσω για τις έντονες περιόδους,

μου είπε να τρώω συκώτι.

(Γέλια)

Και όταν πήγαινα στο φαρμακείο
για να αγοράσω προϊόντα περιόδου,

ένα πακέτο με 48 σούπερ μάξι σερβιέτες,

τον καιρό που η μία σερβιέτα ήταν
ίση με ένα πακέτο χαρτομάντηλων --

(Γέλια)

Ξέρετε για τι μιλάω.

Δεν έχετε ιδέα πόσο μπροστά
έχει προχωρήσει η τεχνολογία απορρόφησης.

(Γέλια)

Συνήθιζα να αγοράζω
τα προϊόντα περιόδου

στον διάδρομο της γυναικείας υγιεινής.

Και θυμάμαι στεκόμουν εκεί, σκεπτόμενη,

«Γιατί δεν αγοράζω χαρτί υγείας στον
διάδρομο πρωκτικής υγιεινής;»

(Γέλια)

Δηλαδή, τι ακριβώς συμβαίνει εδώ;

Γιατί δεν μπορούμε να
μιλήσουμε για τις περιόδους;

Και δεν έχει να κάνει με το αίμα,
όπως θα έλεγε ο Φρόυντ,

γιατί αν ήταν έτσι,

θα υπήρχε ένας χειρούργος ωριλά
εδώ πέρα τώρα

να σας μιλάει για τα ταμπού
της αιμορραγίας μύτης, σωστά;

Και δεν έχει να κάνει
καν με τις περιόδους,

γιατί διαφορετικά, όταν ξεφορτωνόμασταν
τις τοξικές ντροπιαστικές περιόδους

όταν φτάναμε στην εμμηνόπαυση,

θα ανεβαίναμε σε
μια υψηλότερη κοινωνική θέση.

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Έχει να κάνει με την πατριαρχία,
που επενδύει στη γυναικεία καταπίεση,

και σε διαφορετικές πτυχές της ζωής μας,
χρησιμοποιούνται διαφορετικά πράγματα.

Η περίοδος χρησιμοποιείται,

σε αυτό που η ιατρική αποκαλεί
τα αναπαραγωγικά χρόνια.

Συμβαίνει σχεδόν
από την αρχή της ανθρωπότητας,

πολλές κουλτούρες πίστευαν ότι
οι γυναίκες μπορούσαν να χαλάσουν σοδειές

ή το γάλα, ή να μαράνουν λουλούδια.

Και τότε όταν εμφανίστηκε η θρησκεία,

οι μύθοι αγνότητας
έκαναν τα πράγματα χειρότερα.

Και τα φάρμακα δεν βοήθησαν.

Στις δεκαετίες του 1920 και 1930

υπήρχε η ιδέα ότι οι γυναίκες
παρήγαγαν κάτι που λεγόταν εμμηνοτοξίνη.

Μπορούσαμε να μαραίνουμε λουλούδια
περπατώντας απλώς από δίπλα τους.

(Γέλια)

Και αυτό συμβαίνει όταν
δεν υπάρχει διαφορετικότητα.

Γιατί δεν υπήρχε γυναίκα
που θα σήκωνε το χέρι της και θα έλεγε

«Βασικά, στην πραγματικότητα
αυτό δε συμβαίνει».

Και όταν δεν μπορείς να μιλήσεις
για το τι συμβαίνει στο σώμα σου,

πώς μπορείς να διαψεύσεις
αυτούς τους μύθους;

Γιατί δεν χρειάζεται καν να είσαι γιατρός

για να πεις ότι οι περίοδοι
δεν είναι τοξικές.

Αν ήταν, γιατί το έμβρυο
θα εμφυτευόταν σε ένα τοξικό περιβάλλον;

Και αν όλες εμείς είχαμε αυτή
τη μυστική εμμηνοτοξίνη,

θα ρίχναμε απόβλητα
στις σοδειές και θα χαλούσαμε το γάλα.

(Γέλια)

Γιατί δεν χρησιμοποιήσαμε τις υπερδυνάμεις
μας για να κερδίσουμε την ψήφο νωρίτερα;

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Ακόμη και τώρα, όταν ποστάρω
στο Twitter για τη διάρροια περιόδου,

όπως κάνει κάποιος,

(Γέλια)

αναφέρω ότι επηρεάζει
το 28 τις εκατό των γυναικών.

Και κάθε φορά κάποια
μου απαντάει και μου λέει,

«Νόμιζα ότι ήμουν η μόνη».

Τόσο αποδοτική είναι
η κουλτούρα της ντροπής,

που οι γυναίκες δεν μπορούν ούτε
να μοιραστούν αυτές τις εμπειρίες τους.

Έτσι άρχισα να σκέφτομαι,

«Λοιπόν, κι αν όλοι γνώριζαν
για τις περιόδους όπως ένας γυναικολόγος;

Δεν θα ήταν υπέροχο;»

Τότε όλοι θα ξέρατε ό,τι ξέρω,

θα ξέρατε ότι η εμμηνόρροια

είναι πραγματικά ένα μοναδικό
φαινόμενο στα θηλαστικά.

Τα περισσότερα θηλαστικά έχουν οίστρο.

Οι άνθρωποι, κάποιοι πίθηκοι,

κάποιες νυχτερίδες,

και κάποια είδη ποντικιού
έχουν έμμηνο ρύση.

Και με την εμμηνόρροια, αυτό που συμβαίνει
είναι ο εγκέφαλος να διατάζει το ωάριο

να αρχίσει να παράγει ένα αβγό.

Απελευθερώνεται οιστρογόνο

και αρχίζει να χτίζει
το τοίχωμα της μήτρας,

κύτταρο με κύτταρο, σαν τούβλα.

Και τι συμβαίνει αν χτίζετε έναν τοίχο
από τούβλα τόσο ψηλό χωρίς λάσπη;

Είναι ασταθής.

Οπότε τι συμβαίνει όταν έχετε ωορρηξία;

Απελευθερώνετε μια ορμόνη
γνωστή ως προγεστερόνη,

η οποία προετοιμάζει τη μήτρα.

Δρα ως λάσπη και κρατάει
αυτά τα τούβλα μαζί.

Επίσης προκαλεί κάποιες αλλαγές

που κάνουν το τοίχωμα
πιο φιλόξενο για εμφύτευση.

Αν δεν υπάρξει εγκυμοσύνη,

το τοίχωμα αφαιρείται,

τα αιμοφόρα αγγεία αιμορραγούν
και αυτή είναι η περίοδος.

Και πάντα βρίσκω αυτό το σημείο
πολύ ενδιαφέρον.

Γιατί με τον οίστρο,

το τελικό σήμα για να ετοιμαστεί
το τοίχωμα της μήτρας

στην πραγματικότητα έρχεται από το έμβρυο.

Αλλά με την εμμηνόρροια,

η επιλογή αυτή έρχεται από το ωάριο.

Λες κι η επιλογή είναι κωδικοποιημένη
στο αναπαραγωγικό σύστημά μας.

(Χειροκρότημα)

ΟΚ, τώρα ξέρουμε γιατί το αίμα είναι εκεί.

Και είναι αρκετά μεγάλη ποσότητα.

Είναι 30 με 90 χιλιοστόλιτρα αίματος,

έως και ενενήντα γραμμάρια,

και μπορεί και περισσότερο,

και ξέρω ότι φαίνεται ακόμα
πιο πολύ πολλές φορές.

Το ξέρω.

Γιατί, λοιπόν, έχουμε τόσο πολύ αίμα;

Και γιατί δεν παραμένει εκεί
μέχρι τον επόμενο κύκλο;

Δηλαδή, δεν μείνατε έγκυος,
γιατί δεν παραμένει εκεί;

Φανταστείτε αν κάθε μήνα
γινόταν όλο και περισσότερο,

φανταστείτε τι τσουνάμι
περίοδος θα ήταν αυτή.

(Γέλια)

Δεν μπορούμε να το απορροφήσουμε ξανά
γιατί είναι πάρα πολύ.

Και είναι τόσο πολύ γιατί χρειαζόμαστε
ένα παχύ τοίχωμα για τη μήτρα.

για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο.

Η εγκυμοσύνη ασκεί σημαντικό
βιολογικό φόρτο στα σώματά μας

Υπάρχει μητρική θνησιμότητα,

υπάρχει το κόστος του θηλασμού

και υπάρχει το κόστος της ανατροφής
ενός παιδιού μέχρι να γίνει ανεξάρτητο.

Και η εξέλιξη...

(Γέλια)

η οποία κρατάει περισσότερο
για κάποιους από εμάς.

(Γέλια)

Αλλά η εξέλιξη ξέρει
για την αναλογία ρίσκου-κέρδους.

Και έτσι η εξέλιξη θέλει να μεγιστοποιήσει
την πιθανότητα ωφέλιμου αποτελέσματος.

Και πώς αυξάνετε την πιθανότητα
ενός ωφέλιμου αποτελέσματος;

Προσπαθείτε να παράγετε
έμβρυα βέλτιστης ποιότητας.

Και πώς παράγετε έμβρυα
βέλτιστης ποιότητας;

Τα βάζετε να κοπιάσουν για αυτό.

Τους δίνετε μια διαδρομή με εμπόδια.

Έτσι, μετά από χιλιετίες εξέλιξης,

είναι σαν να γίνεται
ένας πόλεμος μέσα στη μήτρα,

το τοίχωμα γίνεται όλο και παχύτερο,

και το έμβρυο γίνεται όλο πιο επεμβατικό

μέχρι να φτάσουμε στην «ανακωχή»

με το τοίχωμα της μήτρας που έχουμε τώρα.

Έτσι, έχουμε αυτό το παχύ τοίχωμα μήτρας

και τώρα πρέπει να βγει έξω,

και πώς σταματάτε την αιμορραγία;

Σταματάτε την αιμορραγία
της μύτης κλείνοντάς την.

Αν κόψετε το πόδι σας,
ασκείτε πίεση πάνω του.

Σταματάμε την αιμορραγία με πίεση.

Όταν έχουμε εμμηνόρροια,

το τοίχωμα της μήτρας,
απελευθερώνει ουσίες

που δημιουργούν χημικές ουσίες
που λέγονται προσταγλανδίνες

καθώς και άλλους φλεγμονώδεις μεσολαβητές.

Και κάνουν τη μήτρα να συσπάται,

την κάνουν να πιέζει
αυτά τα αιμοφόρα αγγεία

για να σταματήσουν την αιμορραγία.

Επίσης, μπορεί να αλλάζουν
τη ροή αίματος στη μήτρα

και να προκαλούν επίσης φλεγμονή
που επιδεινώνει τον πόνο.

Και θα πείτε, «Εντάξει,
πόσο πολύ πίεση ασκείται;»

Από μελέτες όπου
κάποιες καταπληκτικές γυναίκες

τοποθέτησαν εθελοντικά
καθετήρες πίεσης στη μήτρα τους

που τους φοράνε κατά
τον κύκλο της εμμηνόρροιας --

να είναι καλά, γιατί δεν θα είχαμε
αυτή τη γνώση χωρίς αυτές,

και είναι πολύ σημαντική γνώση,

γιατί η πίεση που ασκείται στη μήτρα,

κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας

είναι 120 χιλιοστά στήλης υδραργύρου.

«Και τι είναι αυτό;» θα πείτε.

Λοιπόν, είναι το μέγεθος
της πίεσης που ασκείται

κατά τη δεύτερη φάση
της γέννας όταν σπρώχνετε.

(Κραυγή κοινού)

Ακριβώς.

Το οποίο, για αυτές που δεν έχουν κάνει
μια γέννα χωρίς φάρμακα,

είναι όπως όταν το πιεσόμετρο

δεν είναι αρκετά σφιχτό
όπως ήταν στην αρχή,

αλλά τόσο όσο να εύχεστε
να σταματήσει να σας σφίγγει.

Οπότε αυτό το κάνει λίγο
διαφορετικό, σωστά;

Αν αρχίσετε να σκέφτεστε
τους πόνους της εμμηνόρροιας,

δεν θα αναρωτιόμασταν γιατί ένα κορίτσι
πρέπει να λείψει από το σχολείο,

γιατί θα ήταν στη δεύτερη φάση της γέννας

και δεν θα τη λέγαμε αδύναμη.

Θα ήμασταν «Ω Θέε μου,
άντεξες μέχρι εδώ», σωστά;

(Γέλια)

Και δεν θα διστάζαμε να δίνουμε παυσίπονα

σε γυναίκες που έχουν
τον τυπικό πόνο της γέννας, σωστά;

Έτσι, είναι σημαντικό για εμάς

να ονομάσουμε τον πόνο
«τυπικό» αντί για «φυσιολογικό»,

γιατί όταν λέμε ότι είναι φυσιολογικός,
τον υποτιμούμε πιο εύκολα.

Σε αντίθεση με το να τον πούμε τυπικό
και ότι πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε.

Και έχουμε κάποιους τρόπους
για να αντιμετωπίσουμε τον πόνο περιόδου.

Ένας τρόπος είναι με κάτι
που λέγεται συσκευή TENS,

που μπορείτε να τη φοράτε
κάτω από τα ρούχα σας

και στέλνει έναν ηλεκτρικό παλμό
στα νεύρα και στους μύες

και κανείς δεν ξέρει
ακριβώς πώς λειτουργεί,

αλλά πιστεύουμε ότι μπορεί
να είναι η θεωρία πύλης του πόνου,

που είναι ο αντιερεθισμός.

Είναι ο ίδιος λόγος που αν χτυπήσετε
κάπου, τρίβετε το σημείο πόνου.

Η δόνηση μεταφέρεται γρηγορότερα
στον εγκέφαλο από ό,τι ο πόνος.

Επίσης έχουμε φάρμακα

που λέγονται μη στερεοειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Και αυτό που κάνουν είναι να μπλοκάρουν
την απελευθέρωση των προσταγλανδινών.

Μπορούν να μειώσουν τον πόνο περιόδου
για το 80 τις εκατό των γυναικών.

Επίσης μπορούν να μειώσουν την ποσότητα
του αίματος κατά 30 με 40 τις εκατό

και μπορούν να βοηθήσουν
με τη διάρροια περιόδου.

Και επίσης έχουμε
και την ορμονική αντισύλληψη,

η οποία μας δίνει
ένα λεπτότερο τοίχωμα στη μήτρα,

και έτσι παράγονται
λιγότερες προσταγλανδίνες

και με λιγότερο αίμα, υπάρχει
μικρότερη ανάγκη για συσπάσεις.

Τώρα, αν οι θεραπείες
αποτύχουν για εσάς --

και είναι σημαντικό
να χρησιμοποιήσω αυτές τις λέξεις,

γιατί ποτέ δεν αποτυγχάνουμε εμείς,

η θεραπεία αποτυγχάνει για εμάς.

Αν αυτά τα είδη θεραπείας
αποτύχουν για εσάς,

μπορεί να είστε από τους ανθρώπους

που έχουν αντίσταση
στα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.

Δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς,

αλλά υπάρχουν κάποιοι
πολύπλοκοι μηχανισμοί

για τους οποίους αυτά τα φάρμακα
δεν λειτουργούν σε κάποιες γυναίκες.

Είναι επίσης δυνατόν να έχετε

κάποιον άλλο λόγο
για τις επώδυνες περιόδους σας.

Μπορεί να έχετε κάποια πάθηση
που λέγεται ενδομητρίωση,

όπου το τοίχωμα της μήτρας
μεγαλώνει στην πυελική κοιλότητα,

προκαλώντας φλεγμονή
και τραυματισμό ιστών και συμφύσεις.

Και μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι μηχανισμοί
που δεν τους καταλαβαίνουμε πλήρως,

γιατί είναι πιθανόν τα όρια
του πόνου να είναι διαφορετικά

εξαιτίας αρκετά πολύπλοκων
βιολογικών μηχανισμών.

Αλλά αυτό μπορούμε να το ανακαλύψουμε
μόνο μέσω συζήτησης.

Δεν θα έπρεπε να είναι πράξη φεμινισμού

το να γνωρίζετε
πώς λειτουργεί το σώμα σας.

Δεν θα έπρεπε --

(Χειροκρότημα)

Δεν θα έπρεπε να είναι πράξη φεμινισμού

να ζητάτε βοήθεια όταν υποφέρετε.

Η εποχή που η εμμηνόρροια
ήταν ταμπού τελείωσε.

(Ευφημισμοί και χειροκρότημα)

Η μόνη κατάρα εδώ

είναι η δυνατότητα
να πείσουμε τον μισό πληθυσμό

ότι ο ίδιος ο βιολογικός
μηχανισμός που διαιωνίζει τα είδη,

που μας δίνει όλα όσα έχουμε,

είναι κατά κάποιο τρόπο
βρόμικος και τοξικός.

Και δεν πρόκειται να το ανεχτώ.

(Χειροκρότημα)

Και ο τρόπος να σπάσουμε αυτή την κατάρα;

Είναι η γνώση.

Σας ευχαριστώ.

(Ευφημισμοί και χειροκρότημα)