Return to Video

Το χάσμα ευκαιριών στη δημόσια εκπαίδευση των ΗΠΑ -- και πώς να το γεφυρώσουμε

  • 0:00 - 0:04
    Η πρώτη μου δουλειά ήταν
    ως ακαδημαϊκός ερευνητής
  • 0:04 - 0:08
    σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα
    κράτησης ανηλίκων στη χώρα.
  • 0:09 - 0:11
    Κάθε μέρα οδηγούσα μέχρι αυτό το κτίριο,
  • 0:11 - 0:13
    στη δυτική πλευρά του Σικάγο,
  • 0:13 - 0:15
    περνούσα το σημείο ελέγχου,
  • 0:15 - 0:19
    και κατέβαινα τους τούβλινους διαδρόμους
    καθώς πήγαινα κάτω στο υπόγειο
  • 0:19 - 0:22
    για να παρακολουθήσω
    τη διαδικασία προσαγωγής.
  • 0:22 - 0:25
    Τα παιδιά που έφερναν ήταν 10 με 16 ετών,
  • 0:25 - 0:27
    συνήθως πάντα μαύρα και σκούρα,
  • 0:27 - 0:32
    πιθανώς από τις ίδιες φτωχογειτονιές
    του νότιου και δυτικού Σικάγο.
  • 0:32 - 0:35
    Θα έπρεπε να είναι στην πέμπτη
    δημοτικού μέχρι την πρώτη λυκείου,
  • 0:35 - 0:37
    αντ' αυτού όμως ήταν εδώ
    εβδομάδες, ολόκληρες
  • 0:37 - 0:40
    περιμένοντας να δικαστούν
    για διάφορα αδικήματα.
  • 0:40 - 0:45
    Κάποιοι μπαινοβγήκαν στην εγκατάσταση
    14 φορές πριν τα 15α γενέθλιά τους.
  • 0:45 - 0:48
    Καθώς καθόμουν απέναντί τους,
    πίσω από το τζάμι ασφαλείας,
  • 0:48 - 0:51
    εγώ, ο ιδεαλιστής πτυχιούχος,
  • 0:51 - 0:53
    αναρωτιόμουν μόνος μου:
  • 0:53 - 0:57
    Γιατί τα σχολεία δεν έκαναν κάτι παραπάνω
    για να αποτρέψουν αυτό από το να συμβεί;
  • 0:58 - 1:00
    Έχουν περάσει περίπου δέκα χρόνια από τότε
  • 1:00 - 1:03
    και σκέφτομαι πώς άλλα παιδιά
    παίρνουν τον δρόμο των σπουδών
  • 1:03 - 1:06
    κι άλλα πηγαίνουν στο κρατητήριο.
  • 1:06 - 1:10
    Τώρα όμως, δεν περιμένω
    τη λύση από τα σχολεία.
  • 1:10 - 1:14
    Βλέπετε, ξέρω ότι το πρόβλημα
    είναι κυρίως συστημικό
  • 1:14 - 1:19
    που συχνά το εκπαιδευτικό σύστημα
    διαιωνίζει τον κοινωνικό διαχωρισμό.
  • 1:19 - 1:22
    Επιδεινώνει αυτό
    που υποτίθεται θα διόρθωνε.
  • 1:22 - 1:24
    Είναι τόσο τρελό ή αντιφατικό
  • 1:24 - 1:27
    όσο να λες ότι το σύστημα υγείας
    δεν δρα προληπτικά,
  • 1:27 - 1:30
    αλλά οφελείται
    διατηρώντας μας άρρωστους...
  • 1:30 - 1:31
    ουπς.
  • 1:31 - 1:32
    (Γέλια)
  • 1:32 - 1:35
    Πιστεύω πως τα παιδιά μπορούν
    να πετύχουν πολλά σπουδαία πράγματα
  • 1:35 - 1:37
    παρά τις πιθανότητες εναντίον τους,
  • 1:37 - 1:39
    κι αυτό δείχνει πράγματι,
    η δική μου έρευνα.
  • 1:39 - 1:43
    Αλλά αν θέλουμε να βοηθήσουμε
    περισσότερα παιδιά στην τάξη
  • 1:43 - 1:46
    να πετύχουν και να τα καταφέρουν
    σε αυτόν τον κόσμο,
  • 1:46 - 1:50
    θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι
    τα χάσματα στα αποτελέσματα των μαθητών
  • 1:50 - 1:54
    δεν έχουν να κάνουν τόσο με την επιτυχία
    όσο με τις ευκαιρίες που δίνονται.
  • 1:55 - 1:57
    Η αναφορά του 2019 από το EdBuild έδειξε,
  • 1:57 - 2:02
    πως οι περιοχές των λευκών παίρνουν
    23 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα
  • 2:02 - 2:05
    σε ετήσιες επιχορηγήσεις
    από περιοχές μη λευκών.
  • 2:05 - 2:08
    ακόμα και αν εξυπηρετούν
    σχεδόν τον ίδιο αριθμό μαθητών.
  • 2:08 - 2:11
    Σχολεία με λίγους πόρους διαχειρίζονται
    χαμηλότερης ποιότητας εξοπλισμό,
  • 2:11 - 2:12
    ξεπερασμένη τεχνολογία
  • 2:12 - 2:14
    και πληρώνουν δασκάλους χαμηλότερα.
  • 2:14 - 2:16
    Εδώ, στη Νέα Υόρκη,
  • 2:16 - 2:18
    αυτά είναι τα σχολεία
    που συνήθως θα εξυπηρετήσουν
  • 2:18 - 2:20
    τον ένα στους 10 μαθητές δημοτικού,
  • 2:20 - 2:24
    που ενδέχεται να πρέπει
    να κοιμηθεί σε κέντρο αστέγων απόψε.
  • 2:25 - 2:28
    Ο μαθητής, ο γονιός, ο δάσκαλος
    αντιμετωπίζουν πολλά.
  • 2:28 - 2:33
    Κατά τόπους, οι ευθύνες
    επιρρίπτονται σ' αυτούς.
  • 2:33 - 2:36
    Στην Ατλάντα, είδαμε
    δασκάλους, αρκετά απελπισμένους
  • 2:36 - 2:39
    ώστε να βοηθήσουν μαθητές
    να κλέψουν στα τυποποιημένα τεστ,
  • 2:39 - 2:41
    που θα επηρέαζαν τη χρηματοδότησή τους.
  • 2:41 - 2:44
    Οκτώ εξ' αυτών φυλακίστηκαν το 2015
  • 2:44 - 2:48
    με ποινές εώς και 20 χρόνια,
  • 2:48 - 2:52
    που είναι παραπάνω για δολοφονία
    β' βαθμού, σε κάποιες πολιτείες.
  • 2:52 - 2:55
    Στην πραγματικότητα, σε μέρη όπως η Τάλσα,
  • 2:55 - 2:57
    ο μισθός των δασκάλων ήταν τόσο χαμηλός,
  • 2:57 - 3:00
    που προμηθεύονταν τροφή
    από αποθήκες τροφίμων,
  • 3:00 - 3:02
    ή και από συσσίτια για να τραφούν.
  • 3:02 - 3:07
    Το ίδιο αυτό σύστημα θα ενοχοποιήσει
    τον γονιό που δηλώνει διεύθυνση συγγενή
  • 3:07 - 3:10
    για να στείλει το παιδί του
    σε καλύτερο σχολείο,
  • 3:10 - 3:13
    αλλά ποιος ξέρει για πόσο καιρό
    οι αρχές θα εθελοτυφλούν
  • 3:13 - 3:16
    για εκείνους που μπορούν
    να εξαγοράσουν τον δρόμο
  • 3:16 - 3:19
    για τις πιο επίλεκτες
    και όμορφες πανεπιστημιουπόλεις.
  • 3:20 - 3:22
    Και πολλά από αυτά είναι
    αρκετά βαριά για να λέγονται --
  • 3:22 - 3:25
    και ίσως και να ακούγονται --
  • 3:25 - 3:29
    και εφόσον δεν υπάρχει τίποτα σαν τα
    οικονομικά για να ελαφρύνουν τη διάθεση --
  • 3:29 - 3:31
    συμφωνούμε, σωστά;
  • 3:31 - 3:33
    Να σας πω λοιπόν για κάποιο από το κόστος,
  • 3:33 - 3:36
    όταν αποτυγχάνουμε να αξιοποιήσουμε
    τις δυνατότητες των μαθητών μας.
  • 3:36 - 3:39
    Μελέτη της ΜακΚίνσι έδειξε πως αν το 1998
  • 3:39 - 3:42
    θα μπορούσαμε να είχαμε κλείσει
    το μακροχρόνιο χάσμα επίδοσης των μαθητών
  • 3:42 - 3:44
    ανάμεσα σε μαθητές διαφόρων εθνοτήτων,
  • 3:44 - 3:47
    ή διαφορετικού εισοδήματος,
  • 3:47 - 3:50
    μέχρι το 2008, το ΑΕΠ μας --
  • 3:50 - 3:52
    τα αναξιοποίητα οικονομικά κέρδη μας --
  • 3:52 - 3:55
    θα μπορούσαν να έχουν αυξηθεί
    κατά 500 δισεκατμμύρια δολλάρια.
  • 3:55 - 3:57
    Τα ίδια αυτά κενά το 2008,
  • 3:57 - 4:01
    μεταξύ των μαθητών μας στις ΗΠΑ
    και εκείνων όλου του κόσμου,
  • 4:01 - 4:04
    θα στερούσε στην οικονομία
  • 4:04 - 4:08
    μέχρι και 2,3 τρισεκατομμύρια
    δολλάρια οικονομικής απόδοσης.
  • 4:09 - 4:12
    Πέρα όμως από οικονομικά,
    νούμερα και αριθμούς,
  • 4:12 - 4:15
    πιστεύω πως υπάρχει ένας
    πιο απλός λόγος που αυτό έχει σημασία,
  • 4:15 - 4:17
    ένας πιο απλός λόγος
    να φτάξουμε το σύστημά μας.
  • 4:17 - 4:20
    Είναι ότι σε μια πραγματική δημοκρατία,
  • 4:20 - 4:22
    όπως περηφανευόμαστε να λέμε πως έχουμε --
  • 4:22 - 4:25
    και ορθώς μερικές φορές --
  • 4:25 - 4:27
    το μέλλον ενός παιδιού
    δεν πρέπει να προαποφασίζεται
  • 4:27 - 4:29
    από τις συνθήκες γέννησής του.
  • 4:29 - 4:32
    Ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα
    δεν πρέπει να δημιουργεί
  • 4:32 - 4:35
    ένα μεγαλύτερο κάτω στρώμα,
    και μικρότερο πάνω.
  • 4:36 - 4:37
    Μερικοί από εμάς νομίζουν
  • 4:37 - 4:39
    ότι αυτά τα πράγματα
    δεν βρίσκονται κοντά μας.
  • 4:39 - 4:41
    αλλά είναι αν διευρύνουμε την οπτική μας,
  • 4:41 - 4:44
    επειδή μια βρύση
    που στάζει στην κουζίνα μας,
  • 4:44 - 4:47
    ένα χαλασμένο καλοριφέρ στον διάδρομό μας,
  • 4:47 - 4:50
    αυτά τα μέρη του σπιτιού, που πάντα λέμε
    ότι θα φτιάξουμε την επόμενη βδομάδα
  • 4:50 - 4:53
    φθείρουν ολόκληρη την περιουσία μας.
  • 4:53 - 4:57
    Αντί να κοιτούμε μακριά
    από λύσεις όπως η ιδιωτικοποίηση
  • 4:57 - 5:01
    ή το κίνημα των κοινοτικών σχολείων
    για να λύσουμε τα προβήματά μας,
  • 5:01 - 5:04
    γιατί δεν εξετάζουμε καλύτερα
    τη δημόσια εκπαίδευση,
  • 5:04 - 5:06
    να προσπαθήσουμε να της δώσουμε αξία
  • 5:06 - 5:10
    και ίσως να γίνει λύση για κάποια
    από τα κοινωνικά μας προβλήματα.
  • 5:10 - 5:15
    Γιατί δεν προσπαθούμε να ανακτήσουμε
    την υπόσχεση της δημόσιας εκπαίδευσης
  • 5:15 - 5:18
    και να θυμηθούμε ότι είναι
    η μεγαλύτερή μας συλλογική ευθύνη;
  • 5:19 - 5:22
    Ευτυχώς, κάποιες από τις κοινότητες μας
    κάνουν αυτό ακριβώς.
  • 5:22 - 5:27
    Οι απεργίες εκπαιδευτικών το καλοκαίρι
    του 2019 σε Ντένβερ και Λος Αντζελες --
  • 5:27 - 5:30
    πέτυχαν χάρη στη στήριξη
    της τοπικής κοινωνίας
  • 5:31 - 5:33
    για θέματα όπως ολιγομελείς τάξεις
  • 5:33 - 5:36
    και φέρνοντας στο σχολείο
    περισσότερους συμβούλους,
  • 5:36 - 5:38
    καθώς και μισθούς των εκπαιδευτικών.
  • 5:38 - 5:40
    Ενίοτε, για τον μαθητή,
  • 5:40 - 5:44
    καινοτομία είναι να υπάρχει
    το θάρρος να εφαρμοστεί η κοινή λογική.
  • 5:44 - 5:46
    Στη Βαλτιμόρη εδώ και μερικά χρόνια,
  • 5:46 - 5:48
    θέσπισαν δωρεάν πρωινό και μεσημεριανό
  • 5:48 - 5:51
    απαλείφοντας το στίγμα
    της φτώχειας και πείνας
  • 5:51 - 5:52
    για κάποιους μαθητές,
  • 5:52 - 5:56
    αλλά αυξάνοντας το κατόρθωμα
    της παρουσίας για πολλούς άλλους.
  • 5:56 - 5:57
    Και στο Μέμφις,
  • 5:57 - 6:00
    το πανεπιστήμιο προσλαμβάνει ντόπιους,
    παθιασμένους φοιτητές λυκείου
  • 6:00 - 6:04
    και τους δίνει υποτροφίες
    να διδάξουν στα εσωτερικά της πόλης
  • 6:04 - 6:07
    χωρίς το βάρος του φοιτητικού δανείου.
  • 6:07 - 6:09
    Και βορειότερα από εδώ, στο Μπρονξ,
  • 6:09 - 6:11
    ερεύνησα πρόσφατα
    τις συνεργασίες που χτίζονται
  • 6:11 - 6:15
    ανάμεσα σε λύκεια, κοινοτικά κολλέγια
    και τοπικές επιχειρήσεις που προσφέρουν
  • 6:15 - 6:19
    πρακτικές στα χρηματοοικονομικά,
    την υγεία και την τεχνολογία
  • 6:19 - 6:22
    για μαθητές και φοιτητές
    χωρίς χρυσές γνωριμίες
  • 6:22 - 6:24
    για να αποκτήσουν σημαντικές ικανότητες
  • 6:24 - 6:27
    και να συμβάλουν στις κοινότητές τους,
    απ' όπου προέρχονται.
  • 6:28 - 6:32
    Οπότε σήμερα δεν έχω αναγκαία
    τις ίδιες ερωτήσεις για την εκπαίδευση
  • 6:32 - 6:36
    που είχα όταν ήμουν ένας ιδεαλιστής,
    και πιθανώς αφελής απόφοιτος
  • 6:36 - 6:38
    που δούλευε στο υπόγειο
    ενός κέντρου κράτησης.
  • 6:39 - 6:43
    Δεν ισχύει το: Μπορούν τα σχολεία
    να σώσουν περισσότερους μαθητές;
  • 6:43 - 6:45
    Επειδή πιστεύω έχουμε
    την απάντηση σε αυτό --
  • 6:45 - 6:48
    και είναι ναι, μπορούν,
    αν σώσουμε τα σχολεία μας πρώτα.
  • 6:49 - 6:53
    Μπορούμε να ξεκινήσουμε από την ευθύνη μας
    για την εκπαίδευση όλων των παιδιών ...
  • 6:54 - 6:57
    Και το λέω αυτό, ως κάποιος,
    που δεν έχει παιδιά ακόμη
  • 6:57 - 7:00
    αλλά θέλει να ανησυχεί πιο λίγο
    για το μέλλον όταν θα έχω.
  • 7:01 - 7:04
    Καλλιεργώντας όσο το δυνατόν
    περισσότερα ταλέντα,
  • 7:04 - 7:07
    ωθώντας όσο το δυνατόν
    περισσότερα κορίτσια από παντού
  • 7:07 - 7:09
    στις φυσικές επιστήμες και τη μηχανική,
  • 7:09 - 7:12
    και όσα περισσότερα
    αγόρια στη διδασκαλία --
  • 7:12 - 7:15
    επενδύουμε στο μέλλον μας.
  • 7:15 - 7:19
    Οι μαθητές μας είναι
    το πιο πολύτιμο δυναμικό μας,
  • 7:19 - 7:21
    και υπό το πρίσμα αυτό,
  • 7:21 - 7:24
    οι δάσκαλοι είναι σαν σύγχρονοι
    διαμαντορύχοι και χρυσορύχοι,
  • 7:24 - 7:27
    που ελπίζουν να τους βοηθήσουν να λάμψουν.
  • 7:27 - 7:29
    Ας συνεισφέρουμε τις φωνές μας,
  • 7:29 - 7:31
    τις ψήφους μας και την υποστήριξή μας
  • 7:31 - 7:34
    για την παροχή των πόρων
    που θα έχουν ανάγκη
  • 7:34 - 7:36
    όχι μόνο για να επιβιώσουν,
  • 7:36 - 7:37
    αλλά με την ελπίδα να αναπτυχθούν,
  • 7:37 - 7:40
    δίνοντάς μας την ευκαιρία
    να κάνουμε το ίδιο.
  • 7:40 - 7:42
    Σας ευχαριστώ
  • 7:42 - 7:44
    (Χειροκρότημα και Επευφημίες)
Title:
Το χάσμα ευκαιριών στη δημόσια εκπαίδευση των ΗΠΑ -- και πώς να το γεφυρώσουμε
Speaker:
Ανίντια Κούντου
Description:

Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες των μαθητών και ιδιαίτερα όσων προέρχονται από μειονεκτικά περιβάλλοντα; Ο κοινωνιολόγος. Ανίντια Κούντου μας καλεί να εξετάσουμε βαθύτερα τις προσωπικές, κοινωνικές και θεσμικές προκλήσεις που στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη των μαθητών αυτών στις ΗΠΑ -- δείχνει πώς γεφυρώνοντας αυτό το «χάσμα ευκαιριών» σημαίνει να δίνεται αξία στη δημόσια εκπαίδευση για αυτό που είναι πραγματικά: τη σπουδαιότερη επένδυση στο συλλλογικό μας μέλλον.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
07:59

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.