Tropes vs. Women: #1 The Manic Pixie Dream Girl

The Manic Pixie Dream Girl is a cute, bubbly, young (usually white) woman who has recently entered the life of our brooding hero to teach him how to loosen up and enjoy life. While that might sound all well and good for the man, this trope leaves women as simply there to support the star on his journey of self discovery with no real life of her own.

Trop to częsty wzór w opowieści czy rozpoznawalna cecha w bohaterze która przekazuje

informacje widowni.

Trop staje się banałem przy nadmiarze użytku.

Niestety, niektóre tropy wzmacniają stereotypy krzywdzące.

W świecie Hollywood, mężczyźni są często pokazywani jako obrońcy, bohaterowie,

stworzyciele i wynalazcy, ale czasami stres rządzenia

całym światem naprawdę ich męczy.

Tu wkracza Maniakalna Wróżka Senna, świecące źródło dziecięcej radości które odżywi padającego bohatera.

Maniakalna Wróżka Senna jest nazwą stworzoną przez Natana Rabina by opisać postać żeńską

która istnieje aby pomóc zwykle białemu i na pewno heteroseksualnemu bohaterowi męskiemu się rozluźnić i cieszyć się żyiem.

Rabin pisze, "Te radosne, puste stworzenie kinematograficzne istnieje jedynie w gorączkowych wyobraźniach

wrażliwych pisarzy i producentów aby uczyć uduchowionych młodych mężczyzn jak lubić życie

i jego głębokie tajemnice i przygody."

Maniakalna Wróżka Senna jest wspierającą postacią używaną dla rozwinięcia bohatera męskiego.

Nie ma ona własnego życia, nie ma ani rodziny ani zainteresowań ani pracy nam pokazanej.

Jest ona, jak AVklub opisuje, "Dostępna aby wyciągnąć ponurego męskiego protagonistę z smutków,

a nie aby szukać własnej radości."

Wszystkie te postacie męskie znajdują Wróżkę Maniakalną aby pomóc im opuścić stan przygnębiony, spięty,

i pesymistyczny, żeby mogli znowu być wesołymi, funkcjonującymi członkami społeczeństwa.

Zacznijmy z postacią Kirstyny Dunsty w Elyzabetałn, która jest katalizatorem dla nazwy tego tropa Rabina.

Dru Bejlor, przedstawiany przez Orlando Blum, właśnie stracił prace i dziewczynę, i decyduje że chce

się zabić. Właśnie w tej chwili, dzwoni siostra, mowiąc

że ojciec umarł i że jest potrzebny do pomocy.

Dru wsiada na samolot i spotyka Kler, stewardese która rozmawia z nim podczas

całego lotu, mimo tego że on widocznie nie jest zainteresowany w interakcji z nią.

Kler w końcu prowadzi Dru przez osobistą podróż samo-odkrycia i obejmowania zabawy.

"Obserwuję tego ładnego chłopaka."

"Dlaczego mówisz mi o tym?"

"Jak mogłam cie zostawić w rozpaczy?"

"Zabieram cie."

"Możesz pamiętać Zołi Deszczanel w filmie 500 Dni Lata, indywidualistyczna

kochanka protagonisty, Toma Hansena, granego przez Józefa Gordon-Lewitta.

Opowieść skupia się na Toma zakochaniu się w i wyjściu z romansu z Summer Finn.

Mają klasyczną sceny Maniakalnej Wróżki Sennej gdzie baraszkują w świecie

i Wróżka Maniakalna uczy spiętego protagonistę jak objąć wewnętrzną dusze dziecięcą.

"Penis"

"Penis"

"Penis"

"Penis"

"Są tu dzieci."

"Nie ma tu żadnych dzieci."

"Penis"

"Penis"

"Bawisz się dobrze?"

"Tak"

"Takie rzeczy robiłaś z Pumą?"

"Nie... rzadko opuszczaliśmy pokój."

"Penis!"

"Przepraszam, syndrom Tourettes, wiecie jak jest."

"Penis"

"Ona ma również."

"Penis"

"Penis!"

"Sza"

I ta lista by nie była kompletna bez występu przez Natalie Portman.

Jej młoda i radosna, dziecięca postać w filmie Stan Ogrodowy może być kwintesencją Maniakalnej Wróżki Sennej.

Ma zadanie wyprowadzić zestresowanego i emocjonalnego Andreja Lardżman, granego przez Zaka Braf, ze swojego smutnego

stanu i ogólnej ponurości, używając tradycyjną wesołość Wróżki Maniakalnej.

"Ale właściwie, a, mówię za dużo, musisz wypełnić swoje formularze."

"Czego słuchasz?"

"Łydek, znasz ich?"

"Nie"

"Musisz usłyszeć tą jedną piosenkę, przysięgam, zmieni twoje życie."

"O, przepraszam, musisz wypełnić formularze. Sprzeczność. Może mógłbyś słuchać w czasie

jak wypełniasz-" "Tak, myślę że umiem" "Tak?"

Lista Wróżek Maniakalnych idzie dalej i dalej.

Jest postać grana przez Kejt Hadson w Prawie Słynnym.

Meg Rajan w Jan Kontra Wulkan

Czarliz Teron w Słodkim Listopadzie

i co o Łinonie Rajder w Jesieni w Nowym Jorku,

Rejczel Bylson w Ostanim Pocałunku,

i Elisza Katbert w Mojej Dziewczynie Impertynenckiej, wśród innych.

Wróżka Maniakalna wzmacnia baśnie kobiet jako opiekunek, że możemy "naprawiać"

tych samotnych, smutnych mężczyzn, aby oni mogli "naprawiać świat".

Maniakalna Wróżka Senna jest naprawdę muzą która istnieje żeby być inspiracją dla zmartwionego,

torturowanego mężczyzny. Właściwie powinniśmy porozmawiać o całym pomyśle muzy, który jest podstawą tej tropy..

Przez stulecia, męscy producenci, pisarze, malarze, artyści wszystkich typów cytowali kobiety jako

inspiracje ich spaniałych dzieł.

Przysięgam, jeśli usłyszę kolejną taką opowieść, to krzyknę.

Albo rzygnę.

Albo oba.

Kobiety nie istnieją ani dla męskiej inspiracji, ani celebrowania, ani czegokolwiek innego.

Jesteśmy muzykami i artystami i pisarzami z własnymi pomysłami i działaniami kreatywnymi.

Ale nie przyszło by do głowy, patrząc na trop Maniakalnej Wróżki Sennej.

Nie trzeba wyjaśniać, że Wróżka Maniakalna nie jest taka wspaniała dla reprezentacji kobiet.

Więc pisarze Hollywoodu, pozwólcie mi przypomnieć wam, że kobiety nie istnieją dla waszej inspiracji,

ani dla świętowania, and aby wyprowadzać was z kłopotów.

Możecie nie wiedzieć tego, ale jesteśmy pełnymi i kompletnymi osobami z własnymi

kłopotami, zainteresowaniami, i działaniami kreatywnymi.

Więc, przestancie używać nas jako muzy, i zacznijcie opisywać nas jako ludzi normalnych.