-
Title:
Το μυστήριο τις 4 π.μ.
-
Description:
Ο ποιητής Ριβς επιδεικνύει 8 λεπτά λυρικού οριγκάμι, διπλώνοντας την ιστορία σε μια σειρά από συμπτώσεις γύρω από την πιο υπερρεαλιστική ώρα, 4 το πρωί.
-
Speaker:
Ριβς
-
Αυτό είναι ένα πρόσφατο καρτούν
από τους Λος Άντζελες Τάιμς.
-
Το αστείο;
-
«Από την άλλη, δεν χρειάζεται
να σηκώνομαι στις 4
-
το πρωί κάθε μέρα
για να αρμέξω το Λαμπραντόρ μου».
-
Αυτό είναι ένα πρόσφατο εξώφυλλο
από το Νιου Υόρκ Μάγκαζιν.
-
Τα καλύτερα νοσοκομεία σύμφωνα με
τους γιατρούς για αντικαρκινική θεραπεία,
-
γέννες, εγκεφαλικά, καρδιοπάθειες, εγχείρηση
γοφού, έκτακτα περιστατικά στις 4 π.μ.
-
Και αυτό είναι ένα μείγμα τραγουδιών
που έκανα μόνος μου --
-
-
Έχετε προσέξει ποτέ
πως η 4 π.μ. έχει γίνει
¶
-
κάποιο είδος μιμιδίου ή στενογραφίας;
-
Σημαίνει περίπου
πως είσαι ξύπνιος τη χειρότερη δυνατή ώρα.
-
-
Μία ώρα για ενοχλήσεις,
ατυχήματα, επιθυμίες.
¶
-
Μια ώρα συνωμοσίας για τη δολοφονία
του αρχηγού της αστυνομίας,
-
όπως σε αυτή την κλασική σκηνή
από τον «Νονό».
-
Το σενάριο του Κόπολα τους περιγράφει
ως «εξουθενωμένους με πουκάμισα.
-
Είναι 4 π.μ.»
-
-
Μια ώρα γι' ακόμα
πιο αποτροπιαστικά πράγματα,
¶
-
όπως αυτοψίες και ταριχεύσεις
στο έργο της Ιζαμπέλ Αλιέντε
-
«Το Σπίτι των Πνευμάτων».
-
Μετά τη δολοφονία της πανέμορφης Ρόζας
με τα πράσινα μαλλιά,
-
οι γιατροί την ταριχεύουν
με αλοιφές και κόλλες νεκροθαφτών.
-
Δούλεψαν μέχρι τις 4 το πρωί.
-
Μια ώρα γι' ακόμα
πιο αποτροπιαστικά πράγματα,
¶
-
όπως στο τεύχος του περασμένου Απριλίου
του περιοδικού Νιου Υόρκερ
-
όπου αυτή η σύντομη ιστορία
από τον Μάρτιν Έιμις
-
αρχίζει ως, «Την 11η Σεπτεμβρίου 2001,
άνοιξε τα μάτια του
-
στις 4 π.μ. στο Πόρτλαντ του Μέιν,
-
και η τελευταία μέρα
του Μοχάμεντ Άττα ξεκίνησε».
-
Για μια ώρα που βρίσκω
πως είναι η πιο ειρηνική
-
και ήσυχη ώρα της ημέρας,
η 4 το πρωί σίγουρα δέχεται
-
πάρα πολύ κακές κριτικές --
-
-
από διάφορες πηγές
και ένα σωρό διάσημα ονόματα.
¶
-
Και με έκανε να αναρωτιέμαι.
-
Συμπέρανα, σίγουρα κάποια από τα πιο
δημιουργικά καλλιτεχνικά πνεύματα στον κόσμο
-
δεν καταφεύγουν όλα σε αυτή
την εύκολη αλληγορία
-
λες και την επινόησαν, σωστά;
-
Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;
-
Κάτι σκόπιμο, κάτι μυστικό,
-
και ποιος ξεκίνησε πρώτος
αυτή την επιχείρηση λάσπης για τις 4 π.μ.;
-
Λέω πως είναι αυτός ο τύπος, ο Αλμπέρτο
Τζιακομέτι, που τον βλέπετε εδώ,
-
με κάποια από τα γλυπτά του στο
χαρτονόμισμα των 100 ελβετικών φράγκων.
-
Το έκανε με αυτό το διάσημο κομμάτι
-
από το Μουσείο Μοντέρνας
Τέχνης της Νέας Υόρκης.
-
Ο τίτλος του
-- «Το Παλάτι στις 4 το Πρωί» --
-
-
-
Όχι μόνο η πιο πρώιμη απόκρυφη αναφορά
-
που μπορώ να βρω στις 4 το πρωί.
-
Πιστεύω πως αυτό το αποκαλούμενο
πρώτο υπερρεαλιστικό γλυπτό
-
μπορεί να μας προσφέρει
ένα απίστευτο κλειδί για σχεδόν
-
κάθε καλλιτεχνική αναφορά
στις 4 το πρωί που ακολούθησε.
-
Το ονομάζω «Ο Κώδικας Τζιακομέτι»,
μια αποκλειστικότητα του TED.
-
Όχι, είστε ελεύθεροι να ελέγξετε μόνοι σας
-
στα κινητά σας αν τα έχετε μαζί σας.
-
Πάει κάπως έτσι -- αυτή είναι
μια πρόσφατη αναζήτηση στο Google
¶
-
για τις 4 π.μ.
-
Υπάρχει μια ποικιλία αποτελεσμάτων
φυσικά. Είναι αρκετά τυπικό.
-
Τα πρώτα δέκα αποτελέσματα περιλαμβάνουν
-
τέσσερα για το τραγούδι
του Φέρον Γιάνγκ «Είναι 4 το πρωί»,
-
τρία για την ταινία
της Τζούντι Ντεντς «Τέσσερις το Πρωί»,
-
ένα για το ποίημα
της Βισλάβα Τσιμπόρσκα «Τέσσερις το Πρωί».
-
Αλλά, θα ρωτήσετε, τι κοινό έχουν
ένας Πολωνός ποιητής, μια Βρετανίδα λαίδη
-
και ένας σταρ της μουσικής κάντρι
-
πέρα από αυτή
τη θαυμάσια διαβάθμιση στο Google;
-
Ας αρχίσουμε με το Φέρον Γιάνγκ
-- ο οποίος γεννήθηκε, συμπτωματικά,
¶
-
το 1932.
-
-
Το 1996 αυτοπυροβολήθηκε
στο κεφάλι στις 9 Δεκεμβρίου --
¶
-
που συμπτωματικά
είναι τα γενέθλια της Τζούντι Ντεντς.
-
-
Αλλά δεν πέθανε
ανήμερα των γενεθλίων της Ντεντς.
¶
-
Κρατήθηκε στη ζωή μέχρι
το επόμενο απόγευμα όταν τελικά κατέληξε
-
λόγω ενός τραύματος από όπλο που υποτίθεται
προκάλεσε ο ίδιος στην ηλικία των 64 χρόνων --
-
που, συμπτωματικά, ήταν η ηλικία
του Αλμπέρτο Τζιακομέτι όταν πέθανε.
-
Και πού ήταν η Βισλάβα Τσιμπόρσκα
ενώ συνέβαιναν όλα αυτά;
¶
-
Έχει το καλύτερο άλλοθι στον κόσμο.
-
Την ίδια μέρα ακριβώς, 10 Δεκεμβρίου 1996,
ενώ ο κύριος Τέσσερις το Πρωί,
-
ο Φέρον Γιάνγκ, αποδημούσε
εις Κύριον στο Νάσβιλ του Τενεσί,
-
η κυρία Τέσσερις το Πρωί - ή μία από αυτές
τέλος πάντων - η Βισλάβα Τσιμπόρσκα
-
βρισκόταν στη Στοκχόλμη, στη Σουηδία,
παραλαμβάνοντας το Νομπέλ Λογοτεχνίας.
-
Ακριβώς 100 χρόνια μετά
το θάνατο το ίδιου του Άλφρεντ Νομπέλ.
-
Σύμπτωση; Όχι, είναι ανατριχιαστικό.
-
-
Για μένα η σύμπτωση
έχει μια πολύ πιο απλή μαγεία.
¶
-
Είναι σα να σας λέω,
-
«Το ξέρετε πως το βραβείο Νομπέλ
καθιερώθηκε το 1901,
-
που συμπτωματικά είναι η χρονιά
που γεννήθηκε ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι;»
-
Όχι, τα πάντα δεν ταιριάζουν
με αυτή την τελειότητα στο παράδειγμα,
-
αλλά αυτό δεν σημαίνει
πως δεν συμβαίνει κάτι
-
στα ανώτερα δυνατά επίπεδα.
-
Στην πραγματικότητα υπάρχουν
άνθρωποι σε αυτό το δωμάτιο
-
που ίσως να μη θέλουν να σας δείξω
το βίντεο που πρόκειται να δείτε.
-
-
Βίντεο: Έχουμε ένα γήπεδο αντισφαίρισης,
μια πισίνα, ένα σινεμά --
¶
-
Θέλεις να πεις πως
αν θέλω παϊδάκια μες στη νύχτα,
-
ο άνθρωπός σου θα μου τα ετοιμάσει;
-
Βεβαίως, γι' αυτό πληρώνεται.
¶
-
Τώρα, χρειάζεσαι πετσέτες,
μπουγάδα, υπηρέτριες;
-
Μια στιγμή, μια στιγμή --
για να δω αν το κατάλαβα καλά.
¶
-
Είναι Χριστούγεννα, 4 π.μ.
-
Το στομάχι μου γουργουρίζει.
-
-
Μια στιγμή,μια στιγμή, μια στιγμή.
¶
-
Ματ, για να δω αν το κατάλαβα καλά.
-
-
Όταν ο Χόμερ Σίμσον πρέπει να φανταστεί
¶
-
την πιο απίθανα δυνατή στιγμή
όχι απλώς του ρολογιού,
-
αλλά ολόκληρου του ημερολογίου,
καταλήγει στο 0400
-
ανήμερα των γενεθλίων του μικρού Χριστού.
-
Και όχι, δεν ξέρω πώς λειτουργεί
-
στο πλαίσιο ολόκληρου
του μπερδεμένου σχεδίου, αλλά προφανώς
-
αναγνωρίζω ένα κωδικοποιημένο μήνυμα
όταν το βλέπω.
-
-
Είπα, αναγνωρίζω
ένα κωδικοποιημένο μήνυμα όταν το βλέπω.
¶
-
Και παιδιά, μπορείτε να αγοράσετε ένα
αντίτυπο της αυτοβιογραφίας του Μπιλ Κλίντον
-
από το βιβλιοπωλείο εδώ στο TED.
-
Αναλύστε το προσεκτικά απ' την αρχή μέχρι
το τέλος για οποιεσδήποτε μυστικές αναφορές θέλετε.
-
Ή μπορείτε να πάτε στην ιστοσελίδα του
Ράντομ Χάουζ όπου υπάρχει αυτό το απόσπασμα.
-
Και πόσο κάτω νομίζετε
πως πρέπει να διαβάσουμε
-
για να πετύχουμε διάνα;
-
Θα το πιστεύατε,
περίπου δώδεκα παραγράφους;
-
Είναι στη σελίδα 474 του αντιτύπου σας,
αν με παρακολουθείτε:
-
«Αν και βελτιωνόταν,
ακόμα δεν ήμουν ικανοποιημένος
-
με την ομιλία της ορκωμοσίας.
-
Οι συντάκτες της ομιλίας
τραβούσαν τα μαλλιά τους
-
διότι καθώς δουλεύαμε
μεταξύ 1 και 4 το πρωί
-
τη μέρα της ορκωμοσίας,
συνέχιζα να κάνω αλλαγές».
-
Σίγουρα, διότι ετοιμάζεσαι όλη σου τη ζωή
¶
-
γι' αυτό το ιστορικό γεγονός της
τετραετίας που τυχαίνει να σε αιφνιδιάζει.
-
Και τότε --
-
-
τρεις παραγράφους αργότερα
συναντούμε αυτή τη μικρή ομορφιά:
¶
-
«Επιστρέψαμε στο Μπλερ Χάουζ για να
ρίξουμε μία τελευταία ματιά στην ομιλία.
-
Είχε βελτιωθεί πολύ σε σχέση με τις 4 π.μ.
-
Μα, πώς θα μπορούσε;
-
Σύμφωνα με αυτά που ο ίδιος έγραψε,
αυτός ο άνδρας είτε κοιμόταν,
-
είτε προσευχόταν με τον Αλ και την Τίπερ
ή μάθαινε πώς να εκτοξεύει
-
πυρηνικούς πυραύλους από μία βαλίτσα.
-
Τι συμβαίνει στους αμερικανούς προέδρους
στις 4 το πρωί τη μέρα της ορκωμοσίας τους;
-
Τι συνέβη στον Ουίλιαμ Τζέφερσον Κλίντον;
-
Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ.
-
Και πρόσεξα,
δεν είναι ακριβώς εδώ γύρω σήμερα
-
για να αντιμετωπίσει
τίποτα δύσκολες ερωτήσεις.
-
-
Θα μπορούσε να είναι κάπως αμήχανο, έτσι;
¶
-
Θέλω να πω, στο κάτω κάτω της γραφής,
όλη αυτή η ιστορία συνέβη στη βάρδιά του.
-
Αλλά αν ήταν εδώ --
-
-
μπορεί να μας υπενθυμίσει, όπως κάνει στον
επίλογο της εξαιρετικής αυτοβιογραφίας του,
¶
-
πως αυτή τη μέρα,
ο Μπιλ Κλίντον ξεκίνησε ένα ταξίδι --
-
ένα ταξίδι στο οποίο έγινε
-
ο πρώτος Δημοκρατικός πρόεδρος
για δεκαετίες
-
που εξελέγει
για δύο συνεχόμενες τετραετίες.
-
Για γενιές.
-
Ο πρώτος από την εποχή αυτού του ανθρώπου,
του Φραγκλίνου Ντελάνο Ρούσβελτ,
-
ο οποίος ξεκίνησε
το δικό του ταξίδι χωρίς προηγούμενο
-
πριν από χρόνια στη δική του πρώτη εκλογή,
-
χρόνια πριν σε πιο απλούς καιρούς,
το 1932 --
-
(Γέλια)
-
τη χρονιά που ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι
¶
-
-
έφτιαξε το «Παλάτι στις 4 το Πρωί».
¶
-
Τη χρονιά, ας το θυμόμαστε, που αυτή
η φωνή, που πλέον έχει πεθάνει,
-
έκλαψε για πρώτη φορά σε αυτό
το μεγάλο, παλιό και τρελό κόσμο μας.
-
-