Standart testleri kullanmayı bırakmalı mıyız? - Arlo Kempf

Ücretsiz bir sesli kitap indirin ve TED-Ed'in kâr amacı gütmeyen misyonunu destekleyin: http://www.audible.com/teded

Tam dersi görüntüleyin: https://ed.ted.com/lessons/should-we-get-rid-of-standardized-testing-arlo-kempf

Standartlaştırılmış test şu anda eğitimde özellikle gündemde bir konu, ancak bu ölçüm yaklaşımı iki bin yıldır kullanılmaktadır. Standartlaştırılmış test sonuçları, bazı şeyleri anlamamıza yardımcı olurken yanlış kullanıldıklarında yanıltıcı olabilirler. Peki bu testler aslında ne ölçüyor? Ve buna değer miydiler? Arlo Kempf araştırıyor.

Arlo Kempf'in dersi, CUB Animasyon'unun animasyonu.

Desteğiniz için müşterilerimize çok teşekkür ederiz! Siz olmadan bu video mümkün olmazdı.
Silas Schwarz, Fabio Peters, MJ Tan Mingjie, Yansong Li, Jason A Saslow, Michael Aquilina, Joanne Luce, Ayaan Heban, Henry Li, Elias Wewel, Nina, Bijan Bayat Mokhtari, Kyle Nguyen, Taylor Hunter, Noa Shore, Lex Azevedo, Merit Gamertsfelder, Bev Millar, John Christian S. Ramos, Rishi Pasham, Jhuval.

Patreon sayfamızı ziyaret edin: https://www.patreon.com/teded

Bildiğimiz ilk standartlaştırılmış test

2000 yıl önce Han Hanedanlığı sırasında

Çin'de kullanıldı.

Çinliler, çeşitli hükümet işlerinde uygun
olana karar verirken bunları kullandılar.

Konular, filozofoyi,

çiftçiliği

ve hatta askeri taktikleri içeriyordu.

Sonraki iki bin yıl boyunca
tüm dünyada kullanılmaya başlandı

ve bugün, merdiven çıkma hesaplamasından

Fransa'daki itfaiyecilere,

Kanada'daki diplomatların dil sınavlarına,

okuldaki öğrencilere kadar
her şey için kullanılıyorlar.

Bazı standartlaştırılmış testler
başarının sadece diğer testi çözenlerin

sonuçlarıyla olan ilişkisini ölçer.

Diğerleri, sınavı alanların
önceden belirlenmiş kriterleri

ne kadar iyi karşıladıklarına ilişkin
performansları ölçer.

Yani, merdiven çıkmak bir itfaiyeci için

diğer tüm itfaiyecilerin
merdiveni çıkma süresiyle

karşılaştırma yapılarak ölçülebilir.

Bu çan eğrisiyle ifade edilebilir

ya da kriterleri belirlemek için
referansla değerlendirilebilir,

mesela belli bir ağırlığı
belli bir yükseklikte

olan merdivenlerden çıkarak taşımak.

Benzer şekilde, bir diplomat farklı dil
uzmanlık seviyelerini gösteren bir testte

testi alan diğer diplomatlara göre

ya da belli kriterlere göre ölçülebilir.

Tüm bu sonuçlar yüzdelikler
kullanılarak gösterilebilir.

Bir diplomat yüzde yetmişin içinde ise,
testi alanların %70'i onun altında kalır.

Eğer %30'un içinde bir başarı gösterdiyse,
testi alanların %70'i onu geçer.

Standartlaştırılmış testler
bazen anlaşmazlığa neden olsa da

aslında onlar basitçe birer araçtır.

Bir düşünce deneyi olarak,
standart testi bir cetvel olarak düşün.

Cetvelin işe yararlığı iki şeye bağlıdır.

İlk olarak, istediğimiz işi yapması.

Cetvelimiz dışarıda havanın
kaç derece olacağını

ya da birinin ne kadar sesli
şarkı söyleyeceğini hesaplayamaz.

İkinci olarak, cetvelin işe yararlığı
onun dizaynına bağlıdır.

Diyelim ki, bir portakalın
çevresini ölçmemiz gerek.

Cetvelimiz doğru bir miktar
olan uzunluğu ölçer,

ama bu görevi yerine getirecek
esneklikte dizayn edilmemiştir.

Yani, eğer standartlaştırılmış
teste yanlış bir iş verilirse

ya da uygun dizayn edilmezse,

bu yanlış şeylerin
ölçülmesiyle sonuçlanır.

Söz konusu okulsa

sınav anksiyetisi olan öğrenciler
standartlaştırılmış testlerde

ellerinden gelenin en iyisini
göstermekte zorlanabilirler,

cevapları bilmedikleri için değil,

ama öğrendiklerini göstermek konusunda
çok gergin olduklarından dolayı.

Okuma güçlüğü çeken öğrenciler

bir matematik probleminin
ifade tarzıyla problem yaşayabilirler,

yani onların test sonuçları,
yazın yeteneklerini

matematik yetkinlikerinden
daha çok yansıtabilir.

Testlerdeki bilinmeyen
kültürel referans örnekleriyle

kafası karışan öğrenciler

düşük başarı gösterebilirler,

bu bize testi çözenlerin
akademik başarısından çok

kültürel yatkınlıkları
hakkında bilgi verir.

Bu durumda, testler farklı bir biçimde
dizayn edilmeye ihtiyaç duyar.

Ayrıca, standartlaştırılmış testler
yaratıcılık, kritik düşünme

ve işbirliği gibi soyut
kavram ve yetenekleri

ölçme konusunda zorlanabilir.

Eğer bir testi doğru dizayn etmezsek

ya da yanlış işi yapmasını beklersek

ya da iyi olmadığı bir işi,

sonuçlar tutarlı ve geçerli olmayabilir.

Geçerlilik ve tutarlılık

standartlaştırılmış testleri
anlamadaki iki kritik tasarıdır.

Aralarındaki farkı anlamak için

iki tane kırılmış termometreyi
metafor kullanabilirz.

Tutarlı olmayan bir termometre

havanın kaç derece olduğuna her
baktığında sana farklı bir sonuç verir

ve tutarlı ama geçerli olmayan termometre
her zaman on derece daha sıcak gösterir.

Ayrıca, geçerlilik doğru yorumlamaların
sonuçlarına bağlıdır.

Eğer insanlar testin sonucunun onlar için
bir şey ifade etmediğini söylerse,

bu test geçerlilik problemi
yaşıyor olabilir.

Bir cetvelin filin ağırlığını ölçmesini
beklemediğimiz gibi

ya da kahvaltıda ne yediğimizi,

standart testlerin de
tek başına, bir insanın

ne kadar zeki olduğunu
söylemesini bekleyemeyiz,

diplomatların zorlu durumlarla
nasıl başa çıkacağını

ya da bir itfaiyecinin ne kadar cesur
olduğunu söylemesini beklemediğimiz gibi.

Standartlaştırılmış testler
kısa bir sürede birçok insan hakkında

biraz bilgi öğrenmemize yardımcı olabilir,

ama genellikle bir insan hakkında
bize çok şey söyleyemezler.

Bir çok sosyal bilimci test puanlarının
silip süpürmekle ve genellikle

uzun dönem hayat neticeleriyle sonuçlanan

negatif değişiklikler yaratması
konusunda endişeleniyor.

Ama testleri suçlayamayız.

Doğru testleri doğru işler için kullanmak

ve sonuçlarını uygun bir şekilde
yorumlamak bizim elimizde.