Σαμ Ρίτσαρντς: Ένα ριζοσπαστικό πείραμα ενσυναίσθησης

Οδηγώντας τους Αμερικανούς που βρίσκονται μέσα στο ακροατήριό του, στο TEDxPSU, βήμα βήμα μέσα από μια συλλογιστική διαδικασία, ο κοινωνιολόγος Σαμ Ρίτσαρντς θέτει μιαν απίθανη πρόκληση: μπορούν να κατανοήσουν -όχι να εγκρίνουν, αλλά να κατανοήσουν- τα κίνητρα ενός Ιρακινού αντάρτη; Και, κατ' επέκταση, μπορεί κανείς πραγματικά να κατανοήσει κάποιον άλλον και να ταυτιστεί συναισθηματικά μαζί του;

Οι φοιτητές μου συχνά με ρωτούν:

"Τι είναι η κοινωνιολογία;"

Και τους λέω: "Είναι η μελέτη

του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι

διαμορφώνονται από πράγματα που δεν βλέπουν."

Και η απάντηση είναι: "Λοιπόν, πως μπορώ να γίνω κοινωνιολόγος;

Πως μπορώ να κατανοήσω αυτές τις αόρατες δυνάμεις;"

Κι εγώ λέω: "Ενσυναίσθηση.

Ξεκίνα από την ενσυναίσθηση.

Το όλο θέμα ξεκινά από την ενσυναίσθηση.

Βγες από τον εαυτό σου

και μπες στη θέση ενός άλλου ανθρώπου."

Σ' αυτό το σημείο θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

Λοιπόν, φαντάζομαι τη ζωή μου

σε μια υποθετική κατάσταση: εκατό χρόνια πριν,

η Κίνα ήταν το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο

και οι Κινέζοι ήρθαν στις ΗΠΑ

σε αναζήτηση κάρβουνου

και το βρήκαν, και, μάλιστα, βρήκαν μεγάλες ποσότητες εδώ ακριβώς.

Και πολύ γρήγορα, άρχισαν να μεταφέρουν αυτό το κάρβουνο με πλοία,

τον ένα τόνο μετά τον άλλον,

βαγόνι το βαγόνι, καραβιά την καραβιά,

πίσω στην Κίνα και σ' άλλα μέρη, σ' όλο τον κόσμο.

Και απέκτησαν μυθικά πλούτη μ' αυτή την πρακτική.

Και έχτισαν υπέροχες πόλεις

ενεργειακά τροφοδοτούμενες από εκείνο το κάρβουνο.

Και εδώ πίσω, στις ΗΠΑ,

βιώσαμε οικονομική απόγνωση, ένδεια.

Αυτή ήταν η κατάσταση που είδα.

Είδα ανθρώπους να πασχίζουν να επιβιώσουν

χωρίς να γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί.

Και, μετά, έκανα στον εαυτό μου την ερώτηση.

Είπα: "Πως είναι δυνατόν να είμαστε τόσο φτωχοί εδώ στις ΗΠΑ,

τη στιγμή που το κάρβουνο είναι μια τέτοια πηγή πλούτου,

που φέρνει τόσα χρήματα;"

Και συνειδητοποίησα ότι αυτό συνέβαινε

επειδή οι Κινέζοι κέρδισαν -εδώ στις ΗΠΑ- την εύνοια

μιας ολιγάριθμης άρχουσας τάξης,

η οποία έκλεψε όλα αυτά τα χρήματα και όλον αυτό τον πλούτο, για λογαριασμό της.

Και οι υπόλοιποι από εμάς, η συντριπτική πλειοψηφία,

αγωνιζόμαστε να επιβιώσουμε.

Και οι Κινέζοι έδωσαν σ' αυτή την ολιγάριθμη άρχουσα τάξη

άφθονα πολεμικά όπλα και εξελιγμένη τεχνολογία

για να διασφαλίσουν ότι άνθρωποι σαν εμένα

δεν θα διατράνωναν την αντίθεσή τους σ' αυτή τη σχέση.

Μήπως αυτό ακούγεται οικείο;

Και έκαναν πράγματα όπως το να εκπαιδεύουν Αμερικανούς

για να βοηθούν στην προστασία της εκμετάλλευσης του κάρβουνου.

Και παντού υπήρχαν τα εμβλήματα των Κινέζων,

παντού, μία διαρκής υπενθύμιση.

Και πίσω στην Κίνα,

τι λένε στην Κίνα;

Τίποτα. Δεν μιλούν για εμάς. Δεν μιλούν για το κάρβουνο.

Αν τους ρωτήσετε,

θα πουν: "Λοιπόν, ξέρετε, το κάρβουνο, το χρειαζόμαστε το κάρβουνο.

Δηλαδή, έλα τώρα, δεν πρόκειται να κλείσω το θερμοστάτη μου.

Δεν μπορεί να το περιμένεις αυτό."

Κι έτσι, θυμώνω, εκνευρίζομαι,

και το ίδιο συμβαίνει σε πολλούς συνηθισμένους ανθρώπους.

Και αντιστεκόμαστε, και το πράγμα γίνεται πραγματικά άσχημο.

Και οι Κινέζοι απαντούν μ' έναν πολύ απαίσιο τρόπο.

Και πριν το καταλάβουμε, στέλνουν τα τεθωρακισμένα

και μετά στέλνουν στρατεύματα

και πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν

και πρόκειται για μία πολύ, πολύ δύσκολη κατάσταση.

Μπορείτε να φανταστείτε πως θα νιώθατε,

αν ήσασταν στη θέση μου;

Μπορείτε να φανταστείτε ότι βγαίνετε έξω απ' αυτό το κτίριο

και βλέπετε ένα τανκ να στέκεται απ' έξω

ή ένα φορτηγό γεμάτο στρατιώτες;

Απλώς, φανταστείτε πως θα νιώθατε.

Γιατί γνωρίζετε γιατί βρίσκονται εδώ και τι κάνουν εδώ.

Και, απλώς, νιώθετε την οργή, νιώθετε το φόβο.

Εάν το μπορείτε, αυτό είναι ενσυναίσθηση - αυτό είναι ενσυναίσθηση.

Έχετε βγει από τους εαυτούς σας και έχετε μπει στη θέση μου.

Και πρέπει να το νιώσετε αυτό.

Εντάξει, λοιπόν, αυτή είναι η προθέρμανση.

Αυτή είναι η προθέρμανση.

Τώρα πρόκειται να κάνουμε

το πραγματικό ριζοσπαστικό πείραμα.

Λοιπόν, για το υπόλοιπο της ομιλίας μου, αυτό που θέλω να κάνετε

είναι να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση

ενός συνηθισμένου Άραβα μουσουλμάνου

που ζει στη Μέση Ανατολή,

και συγκεκριμένα, στο Ιράκ.

Και, για να σας βοηθήσω:

θα μπορούσατε να είστε ένα μέλος αυτής της μεσοαστικής οικογένειας στη Βαγδάτη - (ΚΕΙΜΕΝΟ: θα μπορούσατε να είστε εσείς)

και αυτό που θέλετε είναι το καλύτερο για τα παιδιά σας.

Θέλετε τα παιδιά σας να ζήσουν μια καλύτερη ζωή.

Και παρακολουθείτε τα νέα, δίνετε προσοχή,

διαβάζετε εφημερίδα, πηγαίνετε στο καφενείο με τους φίλους σας

και διαβάζετε εφημερίδες απ' όλο τον κόσμο.

Και, ακόμα, μερικές φορές βλέπετε δορυφορική:

το CNN από τις ΗΠΑ.

Έτσι, έχετε μια αίσθηση για το τι σκέπτονται οι Αμερικάνοι.

Αλλά, στ' αλήθεια, απλώς θέλετε μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό σας.

Αυτό θέλετε.

Είστε ένας μουσουλμάνος Άραβας που ζει στο Ιράκ.

Θέλετε μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό σας.

Εδώ, λοιπόν, αφήστε με να σας βοηθήσω.

Αφήστε με να σας βοηθήσω σε κάποια πράγματα

που μπορεί να σκέπτεστε.

Πρώτον: αυτή η εισβολή στη χώρα σας

αυτά τα τελευταία 20 χρόνια και, πιο πριν,

το ενδιαφέρον που οι πάντες είχαν για τη χώρα σας -και ιδιαίτερα οι ΗΠΑ-

οφείλονται στο πετρέλαιο.

Όλα έχουν να κάνουν με το πετρέλαιο: το γνωρίζετε, οι πάντες το γνωρίζουν.

Οι άνθρωποι εδώ πίσω -στις ΗΠΑ- γνωρίζουν ότι όλα γίνονται για το πετρέλαιο.

Είναι επειδή κάποιος άλλος

έχει ένα σχέδιο για τους δικούς σας πόρους.

Είναι οι δικοί σας πόροι, όχι κάποιου άλλου.

Είναι η γη σας, οι πόροι σας.

Κάποιος άλλος έχει ένα σχέδιο γι αυτά.

Και ξέρετε γιατί κάποιοι έχουν ένα σχέδιο;

Ξέρετε γιατί τα βλέμματά τους είναι καρφωμένα σ' αυτά;

Γιατί έχουν ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα

που εξαρτάται από αυτό το πετρέλαιο -

ξένο πετρέλαιο,

πετρέλαιο από άλλα μέρη του κόσμου που δεν κατέχουν.

Και τι άλλο σκέπτεστε γι' αυτούς τους ανθρώπους;

Οι Αμερικανοί; Είναι πλούσιοι.

Ελάτε τώρα! Ζουν σε μεγάλα σπίτια, έχουν μεγάλα αμάξια,

όλοι τους έχουν ξανθά μαλλιά, γαλάζια μάτια, είναι χαρούμενοι.

Τα σκέπτεστε αυτά. Φυσικά, δεν είναι αληθινά,

αλλά είναι η εντύπωση από τα ΜΜΕ, και αυτό, περίπου, λαμβάνετε εσείς.

Και έχουν μεγάλες πόλεις

και όλες οι πόλεις είναι εξαρτημένες από το πετρέλαιο.

Και πίσω στην πατρίδα, τι βλέπετε;

Φτώχεια, απόγνωση, μόχθος.

Κοιτάξτε, δεν ζείτε σε μια πλούσια χώρα.

Εδώ είναι Ιράκ.

Αυτό βλέπετε.

Βλέπετε ανθρώπους που αγωνίζονται να επιβιώσουν.

Εννοώ ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα: υπάρχει πολλή φτώχεια.

Και νιώθετε κάτι σχετικά μ' αυτό.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σχέδια για τους πόρους σας,

κι εσείς βλέπετε αυτό; (ΚΕΙΜΕΝΟ: Παγκόσμια Στρατιωτική Αυτοκρατορία)

Αυτό είναι κάτι άλλο, για το οποίο μιλάτε -

οι Αμερικανοί δε μιλούν γι αυτό, εσείς όμως μιλάτε.

Υπάρχει αυτό το πράγμα, η στρατιωτικοποίηση του κόσμου,

και είναι κεντραρισμένο στις ΗΠΑ, ακριβώς.

Και οι ΗΠΑ

είναι υπεύθυνες για τις μισές σχεδόν

από τις παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες -

το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού!

Και το νιώθετε, το βλέπετε κάθε μέρα.

Είναι μέρος της ζωής σας.

Και μιλάτε γι' αυτό με τους φίλους σας.

Διαβάζετε γι' αυτό.

Και, παλιά, όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν στην εξουσία,

οι Αμερικανοί δε νοιάζονταν για τα εγκλήματά του.

Όταν έριχνε δηλητηριώδη αέρια στους Κούρδους και στο Ιράν,

δε νοιάζονταν γι' αυτό.

Όταν όμως διακυβεύτηκε το πετρέλαιο,

ξαφνικά, με κάποιο τρόπο, το πράγμα απέκτησε σημασία.

Και βλέπετε και κάτι άλλο:

οι Ηνωμένες Πολιτείες,

το κέντρο της δημοκρατίας παγκόσμια,

δε φαίνεται πραγματικά

να υποστηρίζουν τις δημοκρατικές χώρες παντού στον κόσμο.

Υπάρχουν πολλές χώρες, πετρελαιοπαραγωγές χώρες,

που δεν είναι πολύ δημοκρατικές, αλλά υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.

Αυτό είναι παράξενο.

Ώ, αυτές οι εισβολές, αυτοί οι δύο πόλεμοι,

τα 10 χρόνια κυρώσεων,

τα οκτώ χρόνια κατοχής,

η στρατιωτική βία που εξαπολύθηκε κατά του λαού σας,

οι εκατοντάδες χιλιάδες

θάνατοι πολιτών:

όλα εξαιτίας του πετρελαίου.

Δεν μπορείτε να μη το σκέπτεστε αυτό.

Μιλάτε γι αυτό.

Βρίσκεται πάντα μέσα στα μυαλά σας, στο προσκήνιο.

Λέτε: "Πως είναι δυνατόν;"

Και αυτός ο άνδρας είναι ο κάθε άνδρας:

ο παππούς σας, ο θείος σας,

ο πατέρας σας, ο γιος σας,

ο γείτονάς σας, ο καθηγητής σας, ο μαθητής σας.

Κάποτε υπήρχε μια ζωή χαρούμενη κι ευτυχισμένη

και ξαφνικά υπάρχει πόνος και δυστυχία.

Οι πάντες στην πατρίδα σας

έχουν έρθει σε επαφή με τη βία,

την αιματοχυσία, τον πόνο,

τον τρόμο. Οι πάντες.

Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην πατρίδα σας,

που να έχει μείνει ανέπαφος.

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. (ΚΕΙΜΕΝΟ: εισβολείς)

Υπάρχει κάτι άλλο σχετικά μ' αυτούς τους ανθρώπους,

τους Αμερικανούς που βρίσκονται εκεί.

Υπάρχει κάτι άλλο σχετικά μ' αυτούς που το βλέπετε - οι ίδιοι δεν βλέπουν τους εαυτούς τους.

Και τι βλέπετε; Είναι χριστιανοί.

Είναι χριστιανοί.

Λατρεύουν το Θεό των χριστιανών, έχουν σταυρούς, έχουν μαζί τους τη Βίβλο.

Επάνω στις Βίβλους τους υπάρχουν μικρά διακριτικά

που γράφουν "Στρατός των ΗΠΑ".

Και οι ηγέτες τους, οι ηγέτες τους:

πριν στείλουν τους γιους και τις κόρες τους

να πολεμήσουν στη χώρα σας

-και γνωρίζετε το λόγο-

πριν τους ξεπροβοδίσουν

πηγαίνουν σε μια χριστιανική εκκλησία, και προσεύχονται στο Θεό τους

και ζητούν προστασία και καθοδήγηση απ' αυτόν το Θεό.

Γιατί;

Λοιπόν, προφανώς, με σκοπό όταν άνθρωποι πεθαίνουν στον πόλεμο,

αυτοί να είναι μουσουλμάνοι, να είναι Ιρακινοί -

όχι Αμερικανοί.

Δεν θέλετε να πεθάνουν Αμερικανοί. Ας είναι προστατευμένα τα στρατεύματά μας.

Και νιώθετε κάτι σχετικά μ' αυτό,

φυσικά και νιώθετε κάτι.

Και τα στρατεύματα κάνουν θαυμάσια πράγματα.

Διαβάζετε γι' αυτά, ακούτε γι' αυτά.

Είναι εκεί για να χτίσουν σχολεία και να βοηθήσουν τους ανθρώπους και αυτό θέλουν να κάνουν.

Κάνουν θαυμάσια πράγματα αλλά, επίσης, κάνουν και τα άσχημα πράγματα

και δεν μπορείτε να διακρίνετε τη διαφορά.

Κι αυτός ο τύπος: έχετε ένα τύπο σαν τον αντιστράτηγο Γουίλιαμ Μπόικιν.

Εννοώ ότι εδώ υπάρχει ένας τύπος που λέει ότι ο Θεός σας είναι ψεύτικος Θεός.

Ο Θεός σας είναι ένα είδωλο, ο δικός του Θεός είναι ο αληθινός.

Η λύση στο πρόβλημα της Μέσης Ανατολής, σύμφωνα μ' αυτόν,

είναι να σας προσηλυτίσει όλους στο Χριστιανισμό -

απλώς, ξεφορτωθείτε τη θρησκεία σας.

Και το γνωρίζετε αυτό. Οι Αμερικανοί δε διαβάζουν γι' αυτόν τον τύπο.

Δε γνωρίζουν τίποτα γι' αυτόν, αλλά εσείς γνωρίζετε.

Και το διαδίδετε. Διαδίδετε τα λόγια του γύρω σας.

Εννοώ ότι αυτό είναι κάτι σοβαρό.

Ήταν ένας από τους κύριους διοικητές στη δεύτερη εισβολή στο Ιράκ.

Και σκέπτεστε: "Θεέ μου, αν αυτός ο τύπος το λέει αυτό,

τότε όλοι οι στρατιώτες πρέπει να το λένε αυτό."

Και, αυτή η λέξη, εδώ:

Ο Τζορτζ Μπους αποκάλεσε αυτό τον πόλεμο "σταυροφορία".

Φίλε μου, οι Αμερικανοί το βλέπουν έτσι: "Ώ, σταυροφορία.

Τι είν' αυτό; Δεν ξέρω."

Εσείς ξέρετε τι σημαίνει.

Είναι ένας ιερός πόλεμος κατά των μουσουλμάνων. (ΚΕΙΜΕΝΟ: σταυροφορία: μια εκστρατεία πολέμου με θρησκευτική υποστήριξη ...για την επανάκτηση ιερών εδαφών ...κυρίως εναντίων μουσουλμάνων)

Παρατηρήστε, εισβάλετε, υποτάξτε τους, πάρτε τους πόρους τους.

Αν δεν υποταχθούν, σκοτώστε τους.

Να, με τι έχουμε να κάνουμε.

Και σκέπτεστε: "Θεέ μου, αυτοί οι χριστιανοί έρχονται να μας σκοτώσουν."

Αυτό είναι τρομακτικό.

Νιώθετε τρόμο. Φυσικά και νιώθετε τρόμο.

Και, αυτός ο άνθρωπος, ο Τέρι Τζόουνς:

Θέλω να πω ότι εδώ έχουμε έναν τύπο που θέλει να κάψει Κοράνια.

Και οι Αμερικανοί λένε: "Ώ, είναι ένας χοντροκέφαλος.

Είναι ένας πρώην διευθυντής ξενοδοχείου,

έχει τρεις ντουζίνες μέλη στην εκκλησία του."

Γελάνε μαζί του. Εσείς δε γελάτε μαζί του.

Γιατί, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο,

όλα τα κομμάτια ταιριάζουν.

Εννοώ, φυσικά, πως έτσι βλέπουν τα πράγματα οι Αμερικανοί,

οπότε, οι άνθρωποι σ' όλη τη Μέση Ανατολή, όχι μόνο στη χώρα σας,

διαμαρτύρονται.

"Θέλει να κάψει το Κοράνι, το ιερό μας βιβλίο.

Αυτοί οι χριστιανοί, ποιοι είναι αυτοί οι χριστιανοί;

Είναι τόσο πονηροί, τόσο κακοί -

να τι θέλουν να κάνουν."

Αυτό θα σκεφτείς αν είσαι ένας Άραβας μουσουλμάνος,

ένας Ιρακινός.

Φυσικά και θα το σκέπτεστε αυτό.

Και μετά ο εξάδελφος σας

λέει: "Έ, ξάδερφε, δες αυτόν τον ιστότοπο.

Πρέπει να το δεις αυτό - Βιβλικό Στρατόπεδο Εκπαίδευσης.

Αυτοί οι χριστιανοί είναι τρελοί.

Εκπαιδεύουν τα μικρά παιδιά τους, για να γίνουν φαντάροι για το Χριστό.

Και παίρνουν αυτά τα μικρά παιδιά και τα βάζουν να κάνουν αυτές τις ασκήσεις

μέχρι να τα μάθουν πως να λένε "Κύριε, ναι, κύριε"

και πως να εκτοξεύουν χειροβομβίδες, να φροντίζουν και να συντηρούν όπλα και άλλα τέτοια.

Και, για πήγαινε στον ιστότοπο.

Γράφει "Στρατός των ΗΠΑ" επάνω του, ακριβώς.

Θέλω να πω, αυτοί οι χριστιανοί, είναι τρελοί. Πώς γίνεται να το κάνουν αυτό στα μικρά παιδιά τους;"

Και διαβάζετε αυτά που υπάρχουν στον ιστότοπο.

Και, φυσικά, πίσω στις ΗΠΑ, οι χριστιανοί (ή οποιοσδήποτε άλλος)

λένε: "Ώ, αυτή είναι μια μικρή, μικροσκοπική, εκκλησία στη μέση του πουθενά."

Εσείς δεν το γνωρίζετε αυτό.

Για εσάς, είναι σαν όλους τους χριστιανούς.

Υπάρχει παντού στον Παγκόσμιο Ιστό: Βιβλικό Στρατόπεδο Εκπαίδευσης.

Και δείτε κι αυτό:

ακόμη, διδάσκουν τα παιδιά τους...

τα εκπαιδεύουν με τον τρόπο που εκπαιδεύονται οι πεζοναύτες των ΗΠΑ.

Αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον.

Και σας φοβίζει, σας τρομάζει.

Κι έτσι, υπάρχουν αυτοί οι τύποι, τους βλέπετε.

Όπως καταλαβαίνετε, εγώ, ο Σαμ Ρίτσαρντς, γνωρίζω ποιοι είναι οι τύποι αυτοί.

Είναι οι μαθητές μου, οι φίλοι μου.

Ξέρω τι σκέπτονται. Εσείς δεν ξέρετε.

Όταν τους βλέπετε,

σημαίνουν κάτι διαφορετικό, σημαίνουν κάτι διαφορετικό.

Αυτό σημαίνουν για εσάς. (ΚΕΙΜΕΝΟ: Χριστιανοί Εισβολείς)

Δεν το βλέπουμε μ' αυτόν τον τρόπο στις ΗΠΑ,

αλλά εσείς το βλέπετε μ' αυτόν τον τρόπο.

Εδώ είμαστε λοιπόν.

Ασφαλώς, κάνετε λάθος.

Κάνετε γενικεύσεις. Είναι λάθος.

Δεν καταλαβαίνετε τους Αμερικανούς.

Δεν είναι μια χριστιανική εισβολή.

Δε βρισκόμαστε εκεί μόνο για το πετρέλαιο. Είμαστε εκεί για πολλούς λόγους.

Το καταλάβατε λάθος. Σας διέφυγε το νόημα.

Και, φυσικά, οι περισσότεροι από εσάς δεν υποστηρίζουν την εισβολή,

δεν υποστηρίζουν τους θανάτους Αμερικανών,

δεν υποστηρίζουν τους τρομοκράτες.

Ασφαλώς και δεν τα υποστηρίζετε αυτά. Πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν κάτι τέτοιο.

Αλλά μερικοί από εσάς τα υποστηρίζουν.

Και αυτή είναι μια άποψη.

Εντάξει, λοιπόν, να τι θα κάνουμε τώρα.

Βγείτε από την κατάσταση

όπου βρίσκεστε τώρα

και επιστρέψτε στη φυσιολογική κατάστασή σας.

Κι έτσι, όλοι είμαστε πίσω στην αίθουσα αυτή, εντάξει.

Τώρα έρχεται το ριζοσπαστικό πείραμα.

Λοιπόν, είμαστε όλοι πίσω στην πατρίδα.

Να μια φωτογραφία: Αυτή η γυναίκα.

Φίλε μου, τη νιώθω.

Τη νιώθω.

Είναι η αδερφή μου,

η γυναίκα μου, η ξαδέρφη μου, η γειτόνισσά μου.

Είναι οποιαδήποτε απ' αυτές για μένα.

Αυτοί οι τύποι που στέκονται εκεί. Οι πάντες σ' αυτή τη φωτογραφία.

Το νιώθω αυτό που συμβαίνει στη φωτογραφία, φίλε μου.

Να, λοιπόν, τι θέλω να κάνετε.

Ας γυρίσουμε πίσω στο πρώτο μου παράδειγμα με τους Κινέζους.

Λοιπόν, θέλω να επιστρέψετε σ' αυτό.

Λοιπόν, όλα έχουν να κάνουν με το κάρβουνο, και οι Κινέζοι βρίσκονται εδώ, στις ΗΠΑ.

Και αυτό που θέλω να κάνετε είναι να τη φανταστείτε σαν μια Κινέζα

που παραλαμβάνει μια Κινεζική σημαία,

επειδή ο αγαπημένος της σκοτώθηκε στην Αμερική,

στην Εξέγερση του Κάρβουνου.

Και οι στρατιώτες είναι Κινέζοι

και όλοι οι άλλοι είναι Κινέζοι.

Σαν Αμερικανός, πως νιώθεις σχετικά μ' αυτή τη φωτογραφία;

Τι σκέπτεσαι γι' αυτή τη σκηνή;

Εντάξει, προσπαθήστε το εξής. Δείξ' το ξανά.

Αυτή εδώ είναι η σκηνή.

Είναι στην Αμερική, Αμερικανοί στρατιώτες,

μια Αμερικανίδα που έχασε τον αγαπημένο της

στη Μέση Ανατολή - στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν.

Τώρα, μπείτε στη θέση,

γυρίστε πίσω στη θέση

ενός μουσουλμάνου Άραβα που ζει στο Ιράκ.

Τι νιώθετε και τι σκέπτεστε

γι' αυτή τη φωτογραφία,

γι' αυτή τη γυναίκα;

Εντάξει.

Παρακολουθήστε με προσεκτικά τώρα,

γιατί παίρνω ένα μεγάλο ρίσκο σ' αυτό το σημείο.

Λοιπόν, θα σας προσκαλέσω να πάρετε ένα ρίσκο μαζί μου.

Αυτοί οι κύριοι εδώ, είναι εισβολείς.

Συνελήφθησαν από Αμερικανούς στρατιώτες,

ενώ προσπαθούσαν να σκοτώσουν Αμερικανούς πολίτες.

Και ίσως και να το πέτυχαν. Ίσως να το πέτυχαν.

Μπείτε στη θέση

των Αμερικανών που τους συνέλαβαν.

Μπορείτε να νιώσετε την οργή;

Μπορείτε να νιώσετε ότι, απλώς, θέλεις να πιάσεις αυτούς τους τύπους

και να τους καρυδώσεις;

Μπορείτε να μπείτε σ' αυτή την κατάσταση;

Δεν πρέπει να είναι και πολύ δύσκολο.

Απλώς, ...δεν υπάρχουν λόγια.

Τώρα, μπείτε στη θέση τους.

Είναι κτηνώδεις δολοφόνοι

ή αμυνόμενοι πατριώτες;

Ποιο απ' τα δυο;

Μπορείτε να νιώσετε την οργή τους,

το φόβο τους,

τη λύσσα τους,

γι' αυτό που έχει συμβεί στη χώρα τους;

Μπορείτε να διανοηθείτε

ότι, ίσως, ένας απ' αυτούς, το πρωί,

έσκυψε πάνω απ' το παιδί του, το αγκάλιασε

και είπε: "Αγάπη μου, θα γυρίσω αργότερα.

Πάω να υπερασπιστώ την ελευθερία σας, τις ζωές σας.

Βγαίνω έξω για να φροντίσω για όλους μας,

για το μέλλον της χώρας μας."

Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό;

Μπορείτε να τον φανταστείτε να το λέει αυτό;

Μπορείτε να μπείτε σ' αυτή τη θέση;

Τι νομίζετε ότι νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι;

Λοιπόν, αυτό είναι ενσυναίσθηση.

Επίσης, είναι κατανόηση.

Τώρα, μπορεί να ρωτήσετε:

"Όλα καλά Σαμ, αλλά γιατί το κάνεις αυτό το πράγμα;

Γιατί απ' όλα τα παραδείγματα, να διαλέξεις αυτό;"

Κι εγώ λέω, επειδή ...επειδή.

Έχετε το δικαίωμα να μισείτε αυτούς τους ανθρώπους.

Απλώς, έχετε το δικαίωμα να τους μισείτε

μέχρι το μεδούλι.

Και αν μπορέσω να σας κάνω

να μπείτε στη θέση τους

και να τους νιώσετε για λίγο,

για πολύ λίγο,

τότε, φανταστείτε το είδος της κοινωνιολογικής ανάλυσης

που μπορείτε να κάνετε σε όλες τις άλλες πλευρές της ζωής σας.

Μπορείτε να προχωρήσετε πολύ,

όταν χρειάζεται να καταλάβετε

αυτόν τον άνθρωπο που πηγαίνει με 60 χιλιόμετρα την ώρα

στη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας,

ή τον έφηβο γιο σας,

ή τον γείτονά σας που σας ενοχλεί,

κόβοντας το γρασίδι του κήπου του τα κυριακάτικα πρωινά.

Μπορείτε να προχωρήσετε τόσο πολύ, σε οποιαδήποτε περίπτωση.

Και αυτό είναι που λέω στους μαθητές μου:

βγείτε έξω από τον μικροσκοπικό, ασήμαντο κόσμο σας.

Μπείτε μέσα στον μικροσκοπικό, ασήμαντο κόσμο

κάποιου άλλου.

Και, μετά, κάντε το ξανά και ξανά και ξανά.

Και, ξαφνικά, όλοι αυτοί οι μικροσκοπικοί, ασήμαντοι κόσμοι

συγκεντρώνονται σ' αυτό το πολυσύνθετο δίκτυο.

Και χτίζουν έναν μεγάλο, πολυσύνθετο κόσμο.

Και, ξαφνικά, χωρίς να το έχεις συνειδητοποιήσει

βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά.

Τα πάντα έχουν αλλάξει.

Τα πάντα στη ζωή σου έχουν αλλάξει.

Και αυτό, φυσικά, είναι το όλο ζήτημα. (ΚΕΙΜΕΝΟ: Ενώ τίποτα δεν είναι ευκολότερο απ' το να καταγγείλεις τον κακοποιό, τίποτα δεν είναι δυσκολότερο απ' το να τον καταλάβεις, Φιοντόρ Ντοστογιέφκι)

Να ασχοληθούμε με τις ζωές άλλων ανθρώπων,

με άλλες οπτικές.

Να αφουγκραστούμε τους άλλους ανθρώπους,

να διαφωτιστούμε.

Δεν δηλώνω

ότι υποστηρίζω τους τρομοκράτες στο Ιράκ,

αλλά σαν κοινωνιολόγος,

αυτό που λέω είναι

ότι τους κατανοώ.

Και τώρα ίσως -ίσως- το κάνετε κι εσείς.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)