Ο εγκέφαλος πίσω από το Linux

Ο Λάινους Τόρβαλντς μεταμόρφωσε την τεχνολογία δύο φορές - πρώτα με τον πυρήνα Linux, που βοηθάει στην τροφοδοσία του Διαδικτύου, και μετά πάλι με το Git, το σύστημα διαχείρισης πηγαίου κώδικα που χρησιμοποιείται από προγραμματιστές ανά τον κόσμο. Σε μια σπάνια συνέντευξη με τον Κρις Άντερσον, επιμελητή του TED, ο Τόρβαλντς συζητά με αξιοσημείωτη άνεση τα στοιχεία της προσωπικότητάς του που καθόρισαν τη μοναδική του φιλοσοφία γύρω από τη δουλειά, τη μηχανική και τη ζωή. «Δεν είμαι οραματιστής, είμαι μηχανικός» λέει ο Τόρβαλντς. «Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με όλους τους ανθρώπους που έχουν το βλέμμα στα σύννεφα... αλλά εγώ κοιτάζω το έδαφος και θέλω να φτιάξω τη λακκούβα μπροστά μου πριν πέσω μέσα».

Κρις Άντερσον: Είναι τόσο παράξενο.

Το λογισμικό σου, το Linux,
βρίσκεται σε εκατομμύρια υπολογιστές,

και πιθανόν να τροφοδοτεί
ένα μεγάλο μέρος του Διαδικτύου.

Και νομίζω ότι υπάρχουν περίπου

ενάμιση δισεκατομμύριο συσκευές Android
σε λειτουργία εκεί έξω.

Το λογισμικό σου βρίσκεται
μέσα σε όλες αυτές.

Είναι εκπληκτικό.

Πρέπει να υπάρχει ένα τεράστιο
επιτελείο λογισμικού που κινεί όλο αυτό.

Έτσι πίστευα κι έμεινα άναυδος
όταν είδα μια φωτογραφία του.

Εννοώ ότι αυτό είναι

το επιτελείο του Linux για όλον τον κόσμο.

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Λάινους Τόρβαλντς: Δεν λέει και πολλά.

Οφείλω να ομολογήσω,

το πιο ενδιαφέρον μέρος της φωτογραφίας,

αυτό που προσέχουν οι περισσότεροι,

είναι το γραφείο διάδρομος.

Είναι το πιο ενδιαφέρον μέρος
μέσα στο γραφείο μου

και δεν το χρησιμοποιώ και πολύ πια.

Νομίζω ότι αυτά τα δύο σχετίζονται.

Ο τρόπος που εργάζομαι είναι...

θέλω να μην έχω εξωτερικά ερεθίσματα.

Μπορείτε να δείτε τους τοίχους,
είναι σε ανοιχτό πράσινο.

Μου είπαν ότι το βάζουν
σε τοίχους ψυχιατρικών ιδρυμάτων.

(Γέλια)

Είναι χρώμα που σε ηρεμεί,

δεν είναι κάτι που σε διεγείρει.

Δεν μπορείτε να δείτε τον υπολογιστή εδώ,
βλέπετε μόνο την οθόνη,

αλλά το βασικό που με ενοχλεί
στον υπολογιστή μου

-δεν χρειάζεται να είναι μεγάλος
και ισχυρός, αν και μ' αρέσει-

πρέπει να είναι τελείως αθόρυβος.

Ξέρω ανθρώπους που εργάζονται στην Google

και έχουν δικά τους μικρά
κέντρα δεδομένων στο σπίτι,

κι εμένα δεν μου αρέσει.

Το γραφείο μου είναι το πιο βαρετό
γραφείο που θα δείτε ποτέ.

Και κάθομαι εκεί μόνος μέσα στην ησυχία.

Αν έρθει η γάτα,

κάθεται στην αγκαλιά μου.

Και θέλω να ακούω
το γουργούρισμα της γάτας,

όχι τα ανεμιστηράκια του υπολογιστή.

ΚΑ: Είναι εκπληκτικό

επειδή, αν και εργάζεσαι έτσι,

μπορείς να διευθύνεις όλη αυτή
την τεχνολογική αυτοκρατορία

-είναι μια αυτοκρατορία-

έτσι είναι μια θαυμάσια δήλωση
για τη δύναμη του ανοιχτού κώδικα.

Πες μας πώς συνέλαβες
την ιδέα του ανοικτού κώδικα

και πώς αυτό σε οδήγησε
στην εξέλιξη του Linux.

ΛΤ: Ακόμα δουλεύω μόνος.

Πραγματικά, δουλεύω μόνος
μέσα στο σπίτι μου,

συχνά με το μπουρνούζι μου.

Όταν εμφανιστεί κάποιος φωτογράφος,
ντύνομαι καλά,

για να βγαίνω με ρούχα.

(Γέλια)

Και πάντα έτσι δούλευα.

Έτσι ξεκίνησα και το Linux επίσης.

Δεν ξεκίνησα το Linux
ως ένα ομαδικό εγχείρημα.

Το άρχισα σαν ένα
από μια σειρά πολλών σχεδίων

που είχα κάνει εκείνη την εποχή για μένα,

εν μέρει επειδή χρειαζόμουν
τα τελικά αποτελέσματα,

αλλά κυρίως επειδή απλώς
απολάμβανα τον προγραμματισμό.

Είχε να κάνει με το τέλος του ταξιδιού

το οποίο, 25 χρόνια μετά,
ακόμα δεν έχουμε φτάσει.

Αλλά πραγματικά ήταν για το γεγονός
ότι έψαχνα ένα εγχείρημα μόνος μου

και πράγματι δεν υπήρχε ο ανοικτός κώδικας
πουθενά στις προοπτικές μου.

Και αυτό που συνέβει...

το πρόγραμμα αναπτύσσεται και γίνεται κάτι
που θες να δείξεις στους ανθρώπους.

Πραγματικά είναι σα να λέμε,
«Ουάου, δείτε τι έφτιαξα!»

Και πιστέψτε με,
δεν ήταν τόσο υπέροχο τότε.

Το έκανα δημόσια διαθέσιμο,

και δεν ήταν καν ανοικτός κώδικας
εκείνο τον καιρό.

Ήταν πηγαίος κώδικας που ήταν ανοικτός
αλλά δεν υπήρχε πρόθεση

για χρήση της μεθοδολογίας
ανοικτής πηγής που σκεφτόμαστε σήμερα

για να το βελτιώσουμε.

Ήταν μάλλον κάτι σαν,

«Κοιτάξτε, το δούλευα για μισό χρόνο

και θα ήθελα τα σχόλιά σας».

Και άλλοι άνθρωποι με πλησίασαν.

Στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι

είχα ένα φίλο
που ήταν υπέρ του ανοικτού κώδικα

-κατά κύριο λόγο ονομαζόταν
«δωρεάν λογισμικό» τότε-

και αυτός ουσιαστικά με μύησε στην ιδέα

ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω
τις άδειες ανοικτού κώδικα που υπήρχαν.

Και το σκέφτηκα λίγο.

Βασικά ανησυχούσα
για τα εμπορικά συμφέροντα που προέκυπταν.

Σίγουρα ένα από αυτά που απασχολούν
τους περισσότερους νέους επιχειρηματίες

είναι η ανησυχία ότι κάποιος πιθανόν
να εκμεταλλευθεί το έργο τους, σωστά;

Και αποφάσισα, «Δεν πειράζει!»

Και -

ΚΑ: Και κάποια στιγμή,

κάποιος συνέβαλε κάποιον κώδικα
που σκέφτηκες,

«Ναι, αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον,
εγώ δεν θα το είχα σκεφτεί.

Αυτό μπορεί και να το βελτιώσει».

ΛΤ: Δεν άρχισε καν από ανθρώπους
που συνέβαλαν κώδικα,

ήταν περισσότερο από ανθρώπους
που συνέβαλαν ιδέες.

Και μόνο το γεγονός ότι κάποιος άλλος
εξετάζει το δικό σου εγχείρημα

-είμαι βέβαιος ότι ισχύει και για άλλα

αλλά σίγουρα ισχύει για τον κώδικα-

ότι κάποιος άλλος ενδιαφέρεται
για τον δικό σου κώδικα,

τον εξετάζει αρκετά
ώστε να σου στείλει ανατροφοδότηση

και να σου δώσει ιδέες.

Είχε τρομερή σημασία για μένα.

Εκείνο τον καιρό ήμουν 21, άρα ήμουν νέος,

αλλά ήδη έκανα προγραμματισμό
σχεδόν για τη μισή ζωή μου.

Και όλα τα εγχειρήματα πριν απ' αυτό
ήταν εντελώς προσωπικά

και ήταν κάτι εκπληκτικό
όταν οι άνθρωποι άρχισαν να σχολιάζουν

και να στέλνουν ανατροφοδότηση
για τον κώδικά μου.

Και πριν αρχίσουν να στέλνουν κώδικα,

τότε νομίζω ήταν μία
από τις υπέροχες στιγμές που είπα,

«Λατρεύω τους άλλους ανθρώπους!»

Μην με παρεξηγήσετε -

δεν τα πάω καλά με την πολυκοσμία.

(Γέλια)

Βασικά δεν λατρεύω τους άλλους ανθρώπους -

(Γέλια)

Αλλά λατρεύω τους υπολογιστές,

μου αρέσει πολύ να αλληλεπιδρώ
με άλλους μέσω μηνυμάτων,

γιατί σου δίνει κάποιου είδους
ανοχή στο χρόνο απόκρισης.

Αλλά μου αρέσει πολύ όταν άλλοι άνθρωποι
ασχολούνται και σχολιάζουν το έργο μου.

Και το ανέπτυξαν τόσο πολύ.

ΚΑ: Υπήρξε λοιπόν μια στιγμή
που έβλεπες τι φτιαχνόταν

και ξαφνικά άρχισε να απογειώνεται,

και σκέφτηκες, «Για στάσου,
αυτό όντως μπορεί να γίνει κάτι τεράστιο,

όχι μόνο ένα προσωπικό έργο μου
που παίρνει καλή ανατροφοδότηση,

αλλά ένα τρομερό επίτευγμα
σε όλον τον κόσμο της τεχνολογίας»;

ΛΤ: Όχι ακριβώς.

Εννοώ ότι το σημαντικό σημείο για μένα
δεν ήταν όταν γινόταν τεράστιο,

ήταν όταν γινόταν μικρό.

Η μεγάλη στιγμή για μένα
ήταν που δεν ήμουν μόνος

και υπήρχαν 10 ή ίσως 100 άνθρωποι
που εμπλέκονταν σε αυτό -

αυτό είχε μεγάλη σημασία.

Μετά όλα πήγαν αρκετά σταδιακά.

Το να πάω από τους 100 ανθρώπους στο ένα
εκατομμύριο δεν λέει και πολλά - σε μένα.

Μπορεί να είναι σημαντικό αν είσαι -

(Γέλια)

Αν θες να πουλήσεις τα αποτελέσματα
τότε έχει τεράστια σημασία -

για να μην παρεξηγηθώ.

Αλλά αν σε ενδιαφέρει η τεχνολογία

και σε ενδιαφέρει το εγχείρημα,

το σημαντικό μέρος
ήταν να βρεις την κοινότητα.

Μετά η κοινότητα αυξανόταν σταδιακά.

Και δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που είπα,

«Ουάου, απογειώθηκε!» επειδή -

εννοώ - χρειάστηκε κάποιο χρόνο σχετικά.

ΚΑ: Όλοι οι τεχνολόγοι που μιλάω
σου αποδίδουν τα εύσημα

γιατί μεταμόρφωσες ριζικά τη δουλειά τους.

Και δεν είναι μόνο το Linux,

είναι κι αυτό που λέγεται Git,

που είναι σύστημα διαχείρισης
για εξέλιξη λογισμικού.

Πες μας εν συντομία γι' αυτό
και για τον δικό σου ρόλο.

ΛΤ: Ένα από τα προβλήματα που είχαμε,

και χρειάστηκε λίγο χρόνο για να φανεί,

είναι όταν...

Όταν περνάς από τους 10 ή 100 ανθρώπους
που εργάζονται σε ένα σχέδιο

και πας στους 10.000 ανθρώπους που -

θέλω να πω, αυτή τη στιγμή είμαστε
στη φάση που μόνο για τον πυρήνα,

ασχολούνται 1.000 άνθρωποι για κάθε έκδοση

και αυτό κάθε δύο με τρεις μήνες
κατά προσέγγιση.

Μερικοί από αυτούς δεν κάνουν πολλά.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι
που κάνουν πολύ μικρές αλλαγές.

Αλλά για να συντηρηθεί αυτό,

το μέγεθος αλλάζει τον τρόπο συντήρησης.

Και παιδευτήκαμε πάρα πολύ.

Υπάρχουν ολόκληρα έργα που κάνουν
μόνο συντήρηση του πηγαίου κώδικα.

Το CVS ήταν το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο

και μισούσα τρομερά το CVS
και δεν ήθελα να το χρησιμοποιώ

και δοκίμασα κάτι άλλο
που ήταν τελείως διαφορετικό κι ενδιαφέρον

και όλοι οι άλλοι το μίσησαν.

ΚΑ: (Γελάει)

ΛΤ: Και βρισκόμασταν στο δύσκολο σημείο

όπου είχαμε χιλιάδες ανθρώπους
που ήθελαν να συμμετέχουν,

αλλά κατά πολλές έννοιες
εγώ ήμουν παράγων διακοπής,

που δεν μπορούσα να το αυξήσω σε σημείο

όπου θα μπορούσα να δουλέψω
με χιλιάδες ανθρώπους.

Έτσι λοιπόν το Git
είναι το δεύτερο μεγάλο μου έργο

που δημιουργήθηκε μόνο για να μπορέσω
να συντηρήσω το πρώτο μεγάλο έργο μου.

Και κυριολεκτικά δουλεύω έτσι.

Δεν γράφω κώδικα για -

καλά, γράφω κώδικα και για πλάκα -

αλλά θέλω να γράφω κώδικα
για κάτι σημαντικό

έτσι κάθε ένα έργο που έκανα ποτέ
ήταν κάτι που χρειαζόμουν

και -

ΚΑ: Άρα στην πραγματικότητα
και το Linux και το Git προέκυψαν

σχεδόν σαν απρόσμενες συνέπειες

της επιθυμίας σου να μην χρειάζεται
να δουλεύεις με πολλούς.

ΛΤ: Απολύτως. Ναι.

(Γέλια)

ΚΑ: Είναι εκπληκτικό.
ΛΤ: Ναι.

(Χειροκρότημα)

Και όμως, εσύ είσαι ο άνθρωπος
που μεταμόρφωσε την τεχνολογία

όχι μόνο μία φορά αλλά δύο,

και πρέπει να προσπαθήσουμε
να καταλάβουμε το γιατί.

Μας έδωσες μερικά στοιχεία, αλλά...

Εδώ είναι μια παιδική σου φωτογραφία
με έναν κύβο του Ρούμπικ.

Ανέφερες ότι έκανες προγραμματισμό
από 10 ή 11 χρονών,

τη μισή σου ζωή.

Ήσουν μια ιδιοφυΐα στους υπολογιστές,
ξέρεις, υπερσπασίκλας,

ήσουν το αστέρι του σχολείου
που έκανε τα πάντα;

Πώς ήσουν ως παιδί;

ΛΤ: Ναι, νομίζω ότι ήμουν
ο γνήσιος σπασίκλας.

Εννοώ ήμουν...

Δεν ήμουν άνθρωπος του κόσμου τότε.

Αυτός είναι ο μικρότερος αδερφός μου.

Σαφώς με ενδιέφερε περισσότερο
ο κύβος του Ρούμπικ

παρά ο μικρότερος αδερφός μου.

(Γέλια)

Η μικρή μου αδερφή,
που δεν είναι στη φωτογραφία,

στις οικογενειακές συγκεντρώσεις

-δεν είναι καμιά τεράστια οικογένεια,
αλλά έχω μερικά ξαδέρφια-

με προσφωνούσε εκ των προτέρων.

Πριν μπω στο δωμάτιο θα έλεγε,

«Λοιπόν. Αυτός είναι ο έτσι-κι-έτσι...»

Επειδή δεν ήμουν -

Ήμουν σπασίκλας.

Μου άρεσαν οι υπολογιστές,

τα μαθηματικά,

η φυσική.

Ήμουν καλός σ' αυτά.

Δεν νομίζω ότι ήμουν κάτι ιδιαίτερο.

Προφανώς, η αδερφή μου έλεγε

ότι η μεγαλύτερη ιδιαίτερη ικανότητά μου
ήταν ότι δεν τα παρατούσα.

ΚΑ: Ωραία, να το δούμε αυτό
επειδή έχει ενδιαφέρον.

Δεν τα παρατούσες.

Άρα δεν έχει σχέση με το ότι ήσουν
σπασίκλας και έξυπνος,

αλλά επειδή ήσουν... επίμονος;

ΛΤ: Ήταν επειδή ήμουν επίμονος.

Είναι κάπως σαν

να ξεκινάς απλώς κάτι

και να μην λες, «ΟΚ, τελείωσα,
ας κάνουμε κάτι άλλο -

Κοίτα: ωραίο!»

Και το βλέπω και σε πολλές
άλλες απόψεις της ζωής μου.

Ζούσα στη Σίλικον Βάλεϊ για επτά χρόνια.

Κι εργαζόμουν στην ίδια εταιρία
στη Σίλικον Βάλεϊ

όλο αυτό το διάστημα.

Αυτό είναι ανήκουστο.

Δεν λειτουργεί έτσι η Σίλικον Βάλεϊ.

Όλο το θέμα στη Σίλικον Βάλεϊ είναι
οι άνθρωποι να αλλάζουν εργασίες

έτσι για να υπάρχει ομοιογένεια.

Και δεν είμαι τέτοιου είδους άνθρωπος.

ΚΑ: Αλλά κατά την εξέλιξη
του ίδιου του Linux

αυτή η επιμονή σου μερικές φορές
σε έφερε σε διαμάχη με άλλους.

Πες μας λίγο γι' αυτό.

Ήταν αυτό ουσιώδες για να διατηρηθεί
η ποιότητα αυτού που φτιαχνόταν;

Πώς θα περιγράψεις όσα έγιναν;

ΛΤ: Δεν ξέρω αν είναι ουσιώδες.

Για να επιστρέψω στο
«Δεν είμαι άνθρωπος του κόσμου» -

μερικές φορές είμαι επίσης...

να το πούμε,

«μυωπικός» όσον αφορά
τα αισθήματα των άλλων,

και μερικές φορές με κάνει να λέω
πράγματα που πληγώνουν τους άλλους.

Δεν είμαι υπερήφανος γι' αυτό.

(Χειροκρότημα)

Αλλά ταυτόχρονα είναι -

έχω κόσμο που μου λέει
πως πρέπει να είμαι καλός.

Και μετά, όταν προσπαθώ να τους εξηγήσω
ότι ίσως παραείσαι καλός,

ίσως πρέπει να είσαι πιο επιθετικός,

το βλέπουν σαν εγώ να μην είμαι καλός.

(Γέλια)

Θέλω να πω ότι είμαστε διαφορετικοί.

Δεν είμαι άνθρωπος του κόσμου,

δεν είμαι υπερήφανος γι' αυτό,

αλλά είναι μέρος μου.

Και κάτι που πραγματικά
μ' αρέσει στον ελεύθερο κώδικα

είναι ότι όντως επιτρέπει σε διαφορετικούς
ανθρώπους να δουλεύουν μαζί.

Δεν χρειάζεται να συμπαθούμε-

και μερικές φορές πραγματικά
δεν συμπαθούμε ο ένας τον άλλον.

Πραγματικά -
υπάρχουν πολύ έντονοι διαπληκτισμοί.

Αλλά πραγματικά μπορείτε
να βρείτε πράγματα που -

ούτε συμφωνείτε ότι διαφωνείτε,

απλά ενδιαφέρεστε
για τελείως διαφορετικά πράγματα.

Και επιστρέφοντας σε αυτό
που είπα νωρίτερα

ότι φοβάμαι πως οι έμποροι
θα εκμεταλλευτούν το έργο σας,

αποδείχθηκε, και μάλιστα πολύ γρήγορα,

ότι αυτοί οι άνθρωποι του εμπορίου
ήταν αξιαγάπητοι άνθρωποι.

Κι έκαναν όλα εκείνα τα πράγματα
που δεν με ένοιαζε καθόλου να κάνω,

και είχαν τελείως διαφορετικούς στόχους.

Και χρησιμοποίησαν τον ανοικτό κώδικα
με τρόπους που δεν ήθελα να το κάνω εγώ.

Αλλά καθώς ήταν ανοικτός κώδικας,
μπορούσαν να το κάνουν,

και τελικά λειτούργησε μια χαρά.

Κι εγώ νομίζω ότι λειτουργεί παρόμοια.

Πρέπει να έχεις τους ανθρώπους-ανθρώπους,
αυτούς που επικοινωνούν,

τους θερμούς και φιλικούς ανθρώπους

οι οποίοι -

(Γέλια)

πράγματι θέλουν να σε αγκαλιάσουν
και να σε βάλουν στην κοινότητα.

Αλλά δεν είναι όλοι έτσι.

Ούτε κι εγώ είμαι έτσι.

Νοιάζομαι για την τεχνολογία.

Αυτοί νοιάζονται
για τη διεπαφή χρήστη (UI).

Εγώ δεν θα έκανα UI ούτε αν πέθαινα.

Εννοώ, αν είχα ναυαγήσει σε ένα νησί

και ο μόνος τρόπος να φύγω
ήταν να φτιάξω μια ωραία διεπαφή χρήστη,

θα άφηνα τα κόκαλά μου εκεί.

(Γέλια)

Έτσι υπάρχουν διαφορετικά είδη ανθρώπων,

και δεν δικαιολογούμαι,
προσπαθώ να εξηγήσω.

ΚΑ: Μου είπες την προηγούμενη εβδομάδα

για κάποιο άλλο χαρακτηριστικό σου,

που βρήκα πολύ ενδιαφέρον.

Είναι μια έννοια που λέγεται γούστο.

Έχω μερικές εικόνες εδώ.

Νομίζω αυτό είναι ένα παράδειγμα κώδικα
όχι ιδιαίτερα καλού γούστου,

κι αυτή είναι καλύτερου γούστου,

που κάποιος μπορεί να διακρίνει αμέσως.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δύο;

ΛΤ: Αυτό είναι λοιπόν -

Πόσοι άνθρωποι εδώ έχουν
όντως κάνει προγραμματισμό;

ΚΑ: Ω, Θεέ μου.

ΛΤ: Σας εγγυώμαι

ότι όλοι όσοι σήκωσαν χέρι

έχουν φτιάξει κάτι που λέγεται
λίστα απλής σύνδεσης.

Και διδάσκεται -

Αυτή είναι η πρώτη προσέγγιση,
όχι πολύ καλού γούστου,

βασικά φτιάχτηκε όπως διδάσκεται
όταν αρχίζετε να κάνετε προγραμματισμό.

Και δεν χρειάζεται
να καταλαβαίνετε τον κώδικα.

Το πιο ενδιαφέρον μέρος για μένα

είναι η τελευταία εντολή με IF.

Επειδή σε μια λίστα απλής σύνδεσης

αυτό προσπαθεί να αφαιρέσει από τη λίστα
μια υπάρχουσα εγγραφή,

και έχει διαφορά αν είναι η πρώτη εγγραφή

ή μια εγγραφή στη μέση.

Γιατί αν είναι η πρώτη εγγραφή,

πρέπει να αλλάξεις τον δείκτη
στην πρώτη εγγραφή.

Αν είναι στη μέση,

πρέπει να αλλάξεις τον δείκτη
μιας προηγούμενης εγγραφής.

Είναι δύο τελείως
διαφορετικές περιπτώσεις.

ΚΑ: Κι αυτή είναι καλύτερη.

ΛΤ: Αυτή είναι καλύτερη.

Δεν έχει τη γραμμή εντολής με IF.

Και δεν έχει σημασία -

Δεν θέλω να καταλάβετε
γιατί δεν έχει την εντολή IF,

αλλά θέλω να καταλάβετε

ότι κάποιες φορές βλέπεις
ένα πρόβλημα διαφορετικά

και θα το ξαναγράψεις
ώστε η ειδική υπόθεση να φύγει

να γίνει κανονική υπόθεση.

Κι αυτός είναι καλός κώδικας.

Αλλά αυτός είναι απλός κώδικας.

Είναι βασική αρχή της πληροφορικής.

Δεν είναι σημαντικό -
παρότι οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές.

Για μένα, το διακριτικό των ανθρώπων
με τους οποίους θέλω να δουλέψω

είναι ότι έχουν καλό γούστο,
που είναι πώς...

Σου έστειλα αυτό το χαζό παράδειγμα

που είναι άσχετο επειδή είναι πολύ μικρό.

Το καλό γούστο είναι κάτι πολύ παραπάνω.

Είναι να μπορείς πραγματικά
να δεις τα μεγαλύτερα μοτίβα

και ενστικτωδώς να ξέρεις
ποιος είναι ο σωστός τρόπος να το κάνεις.

ΚΑ: Εντάξει, ας συνοψίσουμε.

Έχεις γούστο,

κατά μια έννοια που είναι κατανοητή
σε ανθρώπους του λογισμικού.

Είσαι -

(Γέλια)

ΛΤ: Νομίζω ότι ήταν κατανοητό
σε κάποιους εδώ.

ΚΑ: Είσαι ένα πολύ έξυπνος
προγραμματιστής υπολογιστών,

και είσαι τελείως αγύριστο κεφάλι.

Αλλά πρέπει να υπάρχει κάτι ακόμα.

Εννοώ, έχεις αλλάξει το μέλλον.

Πρέπει να έχεις την ικανότητα
των μεγάλων οραμάτων για το μέλλον.

Είσαι οραματιστής, σωστά;

ΛΤ: Ένιωσα λίγο άβολα στο TED

τις τελευταίες δύο μέρες,

επειδή υπάρχει πολύ όραμα, σωστά;

Και δεν είμαι οραματιστής.

Δεν έχω πενταετές σχέδιο.

Είμαι μηχανικός.

Και νομίζω ότι είναι -

δηλαδή, δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους

που κυκλοφορούν
και απλώς κοιτάζουν τα σύννεφα

και κοιτάζουν τα αστέρια
και λένε, «Θέλω να πάω εκεί».

Αλλά εγώ κοιτάζω το έδαφος,

και θέλω να φτιάξω τη λακκούβα μπροστά μου

πριν πέσω μέσα.

Τέτοιου είδους άνθρωπος είμαι.

(Επευφημίες)

(Χειροκρότημα)

ΚΑ: Την προηγούμενη εβδομάδα
μου είπες για αυτούς τους δύο τύπους.

Ποιοι είναι και τι σχέση έχεις μαζί τους;

ΛΤ: Είναι ένα κλισέ στην τεχνολογία,

αυτό το Τέσλα εναντίον Έντισον,

όπου ο Τέσλα είναι ο επιστήμονας
με το όραμα και τις τρομερές ιδέες.

Και οι άνθρωποι λατρεύουν τον Τέσλα.

Υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν
το όνομά του στην εταιρία τους.

(Γέλια)

Το άλλο πρόσωπο είναι ο Έντισον,

που συχνά κακολογείται
επειδή είναι κάπως πεζός

και είναι -

εννοώ ότι το πιο γνωστό ρητό του είναι,

«Η ιδιοφυΐα είναι 1% έμπνευση
και 99% ιδρώτας».

Εγώ είμαι με τον Έντισον

ακόμη κι αν δεν αρέσει πάντα στον κόσμο.

Γιατί αν πραγματικά συγκρίνεις τους δύο,

στις μέρες μας ο Τέσλα τραβάει την προσοχή

αλλά ποιος άλλαξε πραγματικά τον κόσμο;

Ο Έντισον μπορεί να μην ήταν
ευχάριστος άνθρωπος,

έκανε πολλά -

μάλλον δεν ήταν τόσο διανοούμενος,

ούτε τόσο οραματιστής.

Αλλά νομίζω ότι είμαι περισσότερο
Έντισον παρά Τέσλα.

ΚΑ: Το κεντρικό θέμα του TED
είναι τα όνειρα,

μεγάλα, θαρραλέα, παράτολμα όνειρα.

Εσύ είσαι το αντίδοτο σε αυτά.

ΛΤ: Προσπαθώ να το προσγειώσω λίγο.

ΚΑ: Καλό είναι αυτό.

(Γέλια)

Σε κατανοούμε και σε δεχόμαστε.

Εταιρίες όπως η Google και πολλές άλλες,

σαφώς έβγαλαν δισεκατομμύρια δολάρια
από το λογισμικό σου.

Σου τη δίνει αυτό;

ΛΤ: Όχι.

Δεν μου τη δίνει για πολλούς λόγους.

Ένας από αυτούς είναι ότι τα πάω καλά.

Τα πάω πραγματικά καλά.

Αλλά ο άλλος λόγος είναι -

εννοώ ότι αν δεν κάναμε τον ανοικτό κώδικα
και δεν αφήναμε ελεύθερα τα πράγματα,

το Linux δεν θα ήταν ποτέ αυτό που είναι.

Και έφερε εμπειρίες που δεν απολαμβάνω
ιδιαίτερα, όπως τις δημόσιες ομιλίες,

αλλά ταυτόχρονα αυτό είναι μια εμπειρία.

Πιστέψτε με.

Έτσι συμβαίνουν πολλά πράγματα
που με κάνουν πολύ χαρούμενο

και με πείθουν ότι έκανα σωστές επιλογές.

ΚΑ: Είναι η ιδέα του ανοικτού κώδικα

-νομίζω θα σταματήσουμε εδώ-

η ιδέα του ανοικτού κώδικα
έχει πλήρως υλοποιηθεί στον κόσμο,

ή μπορεί να κάνει περισσότερα,

υπάρχουν κι άλλα που μπορεί να κάνει;

ΛΤ: Εδώ διχάζομαι.

Νομίζω ότι ο λόγος που ο προγραμματισμός
σε ανοικτό κώδικα λειτουργεί τόσο καλά

είναι ότι σε τελική ανάλυση,

ο κώδικας τείνει να είναι μαύρο ή άσπρο.

Υπάρχει πάντα ένας επαρκής τρόπος
ώστε να αποφασίσουμε

ότι αυτό είναι σωστά φτιαγμένο
και αυτό δεν είναι τόσο σωστά.

Ο κώδικας είτε λειτουργεί είτε όχι,

γεγονός που δεν αφήνει
πολλά περιθώρια για διαφωνίες.

Ωστόσο υπάρχουν διαφωνίες, σωστά;

Σε πολλούς χώρους -

οι άνθρωποι έχουν μιλήσει
για ανοικτή πολιτική και τέτοια πράγματα -

και μερικές φορές είναι δύσκολο να πούμε

ότι, ναι, μπορείς να εφαρμόσεις
τις ίδιες αρχές σε κάποιους άλλους χώρους

ακριβώς επειδή το μαύρο άσπρο
γίνεται όχι μόνο γκρίζο,

αλλά και διάφορα χρώματα.

Έτσι, προφανώς ο ανοικτός κώδικας
επιστρέφει στην επιστήμη.

Η επιστήμη ήταν η πρώτη.

Αλλά μετά η επιστήμη κατέληξε
να είναι αρκετά κλειστή,

με πολύ ακριβές δημοσιεύσεις
και μερικά από όσα συνέβαιναν.

Και ο ανοικτός κώδικας
επιστρέφει στην επιστήμη,

με πράγματα όπως το arXiv
και τις δημοσιεύσεις ανοικτής πρόσβασης.

Η Βικιπαίδεια άλλαξε τον κόσμο επίσης.

Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα,

και σίγουρα θα υπάρξουν περισσότερα.

ΚΑ: Αλλά εσύ δεν είσαι οραματιστής

και δεν οφείλεις να τα κατονομάσεις.

ΛΤ: Όχι.

(Γέλια)

Εσείς οφείλετε να το κάνετε, σωστά;

ΚΑ: Ακριβώς.

Λάινους Τόρβαλντς,

σε ευχαριστούμε για το Linux,
για το Διαδίκτυο,

ευχαριστούμε για τα τηλέφωνα Android.

Ευχαριστούμε που ήρθες στο TED
και μας φανέρωσες τόσα για σένα.

ΛΤ: Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)