Le të provojmë korrektësinë emocionale

Është koha që liberalët dhe konservatorët të tejkalojnë dallimet e tyre politike dhe të dëgjojnë me të vërtetë njëri-tjetrin thotë ekspertja politike Sally Kohn. Në këtë ligjeratë optimiste, Kohn ndan mësimet si një komentuese lesbike progresiste e Fox News-it. Nuk ka të bëjë me korrektësinë politike, ajo thotë, por më tepër me korrektësinë emocionale.

Kur unë bëj punën time, njerëzit më urrejnë,

Në fakt, sa më mirë që unë e kryej punën,

aq më shumë më urrejnë njerëzit.

Dhe jo, nuk jam police

e as sipërmarrëse.

Por një lezbike progresive që komenton

në Fox News. (Duartrokitje)

Pra e moret vesh, apo jo? Sa për tu siguruar edhe një herë.

Jam një gay që komenton në Fox News.

Do ju tregoj se si i bëj këto

si dhe gjërat më të rëndësishme që kam mësuar.

Filloj në televizion.

Debatoj me njerëzit që vërtet dëshirojnë të zhdukin

cdo gjë që unë besoj, në disa raste,

me ata që nuk më dëshirojnë,
e as që dëshirojnë që unë të ekzistoj,

Është një lloj dite e falenderimive
që e feston me xhaxhain tënd

në steroide,

me një audiencë televizive të përbërë nga miliona.

Është pothuajse gjithmonë kështu.

Dhe kjo është drejtpërdrejt.

Letrat urryese që pranoj janë të pabesueshme.

Vetëm javën që shkoi kam pranuar 238 letra të fëlliqura

dhe aq shume cicerima sa që s'mund t'i numëroj.

Cilësohem si idiote, tradhëtare, fatkeqe,

e pavlerë, dhe njeri i shëmtuar,

këto vetëm në një letër.

(Të qeshura)

Cfarë kam realizuar,

duke qenë në këtë pozitë me gjithë këto shëmti?

Pra, pika ime më e madhe është se për dekada,

ne jemi fokusuar në korrektësinë politike,

por ajo cka ka rëndësi është korrektësia emocionale.

Më lejoni t'u jap një shpjegim të shkurtër.

Nuk ma ndien nëse më quani digë. Me të vërtetë jo.

Ma ndien vetëm për dy gjera.

E para, ma ndien nëse e shqipton në rregull.

(Të qeshura) (Duartrokitje)

Një rifreskim i shpejtë, është D-I-G-Ë.

Totalisht do befasoheni.

Dhe e dyta, nuk ma ndien për fjalën,

ma ndien se si ju e përdorni.

A tentoni të bëhëni të shoqërueshem? Apo vec naivë?

Apo me të vërtetë dëshironi që të më lëndoni mua përsonalisht?

Korrektësia emocionale është toni, ndjenja,

se si e themi atë që themi,

respekti dhe mëshira që në shfaqim ndaj njëri-tjetrit.

Dhe cfare kam realizuar është se bindja politike

nuk fillon nga idetë, faktet apo të dhënat.

Bindja politike fillon duke
u bërë emocionalisht korrekt.

Kur shkova për herë të parë për të punuar në Fox News,

rrëfim i vërtetë,

prita që të ketë shenja në tepihë

prej të gjithë njerëzve të cmendur.

Kjo, meqë ra fjala, në rast se jeni duke më ndjekur,
nuk është emocionalisht korrekt.

Por liberalët në anën time,

ne mund të jemi superior,
mund të jemi mospërfillës

mund të refuzojmë secilin që nuk pajtohet me ne.

Me fjalë të tjera, ne mund të jemi politikisht korrekt

por emocionalisht gabim.

Dhe aksidentalisht, kjo nënkupton që

njerëzin nuk na pëlqejnë ne. Apo jo?

Ja ku është cështja.

Konservatorët janë me të vërtetë të mirë.

Mendoj, jo të gjithë,

dhe jo ata që më dërgojnë letra urrejtje,

por ju do të befasoheni.

Sean Hannity është njëri nga djemtë më të ëmbël

që kam takuar ndonjëherë.

Ai e kalon kohën e lirë

duke tentuar të ndreqë gjërat që në takimin e parë,

dhe e di që nëse ndonjëherë do të kisha problem,

do të bënte cdo gjë për të më ndihmuar.

Tash, mendoj që Sean Hannity është

99 përqind politikisht gabim,

por korrektësia e tij emocionale
është shumë mbreslënëse,

dhe ja pse njerëzit e dëgjojnë atë.

Sepse nuk gjen askënd që pajtohet me ju

e as që ju dëgjojnë deri në fund.

Ne shpenzojmë shumë kohë duke folur me njëri tjetrin

dhe jo shumë kohë për të folur
ndaj mosmarrëveshjeve tona

dhe nëse fillojmë të gjejmë dhëmbshuri për njëri-tjetrin,

atëherë kemi goditur tek ndërtimi i gjuhës së përbashkët.

Aktualisht duket shumë banale

ta them këtu,

por kur fillojmë ta praktikojmë,

është shumë e fuqishme.

Kur dikush thotë që i urren imigrantët,

mundohem të imagjinoj sa të frikësuar mund të jenë

se si komuniteti i tyre është duke ndryshuar
nga ai që e kanë njohur përherë,

Ose dikush që thotë që nuk e pëlqen
unionin e profesorëve,

vë bast që me të vërtetë dëshirojnë të shohin

shkollën e fëmijëve të tyre duke u shndërruar në një hendek,

dhe janë duke kërkuar dikënd që ta fajësojnë.

Sfidat tona kanë të bëjnë me gjetjen
e dhëmbshurisë për tjerët

që dëshirojmë të kenë edhe ata për ne.

Kjo është korrektësia emocionale.

Nuk them që është e lehtë.

Mesatarisht, 5-6 herë në ditë

duhet të ndaloj veten nga përgjigjet

ndaj letrave urrejtëse me një
blasfemi të stuhisë së turpshme.

Kjo terësi e gjetjes së dhëmbshurisë

dhe gjuha e përbashkët me gjërat e armiqëve

është njëfarë praktike politiko-shpirtërore për mua,

dhe nuk jam unë Dalai Lama.

Nuk jam e përsosur, por jam optimiste,

sepse nuk pranoj vetëm letra urrejtje.

Pranoj poashtu edhe letra të mira, shumë.

Dhe më e preferuara fillon kështu,

'Nuk jam admirues i madh i prirjeve tua politike

ose logjikës suaj ndonjëherë të torturuar,

por jam admirues i madh i juaji si person"

Pra ky njeri nuk pajtohet me mua, akoma.

(Të qeshura)

Por ai dëgjon, jo se cka them unë,

por si unë e them,

dhe në një mënyre edhe pse ne nuk jemi takuar kurrë,

kemi arritur të formojmë një ndërlidhje.

Kjo është korrektësia emocionale,

dhe kjo është mënyra se si e fillojmë biseden

që me të vërtetë shpie tek ndryshimi.

Faleminderit.

(Duartrokitje)