-
Title:
เจฟฟ์ วอลล์ ภาพถ่ายที่เป็นไปไม่ได้ | Art21 "Extended Play"
-
Description:
Episode #248: ที่สตูดิโอของศิลปิน เจฟฟ์ วอลล์ ลังเลที่จะพูดถึงสาเหตุและขั้นตอนการถ่ายภาพ "ห้องลองเสื้อ" เมื่อลงมองงานอย่างละเอียดจะพบว่ามุมมองที่เห็นมาจากกระจก ซึ่่งไม่สามารถถ่ายได้ เจฟฟ์กล่าวว่า "ความเป็นไปไม่ได้ในการเห็นเป็นสิ่งกระตุ้นให้น่าสนใจยิ่งขึ้น" เจฟฟ์มักจะสร้างแบบหรือฉากจำลองของสิ่งที่เขาเคยพบเห็นหรือใช้จินตนาการก่อนการถ่ายภาพ
โดยการไม่เปิดเผยว่าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรและเขาถ่ายภาพได้อย่างไร เจฟฟ์ส่งเสริมให้ผู้ชมสำรวจงานของเขาอย่างใกล้ชิดและตัดสินใจเอง "สิ่งที่ผมบอกคุณเป็นสิ่งที่ถ้าคุณให้ความสนใจกับภาพและมีส่วนร่วม มันจะกลับมาหาคุณ " เขากล่าว "แล้วพอมันกลับมาหาคุณ มันน่าตื่นเต้นมาก"
-
[เจฟฟ์ วอลล์: ภาพถ่ายที่เป็นไปไม่ได้]
-
[ผู้สัมภาษณ์ อยู่นอกจอ]
ขอถามคำถามนึงนะคะ
-
ว่าผู้ชายบนผนัง
-
ที่กำลังมองไปที่หน้าต่างแก้วใส
-
และสวมกางเกงสุดเท่ห์
-
คุณเป็นคนทำกางเกงเอง
หรือเปล่าคะ
-
คุณทำกางเกงเองไหม
-
คุณบังคับให้เขาใส่หรือเปล่า
-
ใช้กลอุบายไหม
-
คุณจะอธิบายอย่างไร
-
[เจฟฟ์ วอลล์]
ข้อมูลเป็นความลับครับ
-
[หัวเราะ]
-
[ผู้สัมภาษณ์]
ส่วนภาพนี้ก็เหมือนกัน
-
ผู้หญิงกำลังลองชุด
-
[เจฟฟ์] ข้อมูลเป็นความลับเหมือนกันครับ
-
สิ่งที่คุณกำลังเห็น ได้เกิดขึ้น
-
ผมบอกได้เท่านี้ครับ
-
การเกิดได้อย่างไร เป็นประเด็นรอง
-
จากความจริงว่า มันเกิดขึ้นแล้ว
-
ลองนึกนึกภาพว่า๙
ผมเจอชายคนหนึ่งที่ฟุตบาท
-
แล้วขอเขาทำสิ่งที่เขากำลังทำ
-
หรือขอให้เขาทำสิ่งที่เขาทำอีกครั้ง
-
มันต่างกันยังไง
-
ผมว่ามันต่างกันมากเชียว
-
ทั้งความจริง ประวัติศาสตร์ และอื่น ๆ
-
ในการถ่ายภาพ ความต่างนีี่สำคัญ
-
สำหรับศิลปะการถ่ายภาพ
-
ซึ่งไม่ได้สำคัญกับศิลปะแบบอื่น
-
ไม่สำคัญกับงานจิตรกรรม
-
ไม่สำคัญกับงานปฏิมากรรม
-
ไม่สำคัญกับการละคร
-
ไม่สำคัญกับภาพยนตร์
-
สำคัญกับงานศิลปะรูปแบบอย่างเดียว
-
นั่นคือการถ่ายภาพ
-
นี่คือทำไมคุณต้องจัดการมัน
-
[ผู้สัมภาษณ์] แล้วจุดเริ่มมาจากตอนไหน
-
[เจฟฟ์] อืม...
-
จากความทรงจำเมื่อสามสิบสี่สิบปีก่อน
-
ซึงกลับมาโดยไม่ตั้งใจ
-
ตอนนั้นผมเริ่มรู้ว่า ผมชอบเรื่องนี้
-
คำถามคือว่า
"แล้วจะถ่ายภาพแบบนี้ได้ยังไง?"
-
ความเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น
กลายเป็นตัวกระตุ้นให้งานน่าสนใจ
-
ดังนั้น พอมองจากอีกด้านของห้องแต่งตัว
-
จะมีกระจก
-
เพราะมีม่านอยู่ตรงข้าม
-
แต่ภาพไม่ได้สะท้อนกัน
-
เพราะคุณมองที่ไม้แขวนเสื้อ
-
คำว่า "บาร์นีส์" --
-
ไม่ได้กลับข้าง
-
ม่านปิด
-
ไม่มีใครเข้ามาในห้องแต่งตัวได้
-
ห้องแต่งตัวไม่ให้มีกระจกด้านเดียว
-
ห้องแต่งตัวไม่มีกล้องวงจรปิด
-
นี้คือข้อมูลทั้งหมดซึ่ง
-
ถ้าคุณวิเคราะห์ภาพ
-
จะสรุปได้แบบนี้
-
ดังนั้น สิ่่งเดียวที่คุณเห็น
-
เป็นสิ่งที่กระจกเห็น
-
ดังนั้นภาพนี้ ไม่ใช่ภาพที่สร้างขึ้น
-
ซึ่งทำให้เกิดอุปสรรคที่น่าสนใจหลายอย่าง
-
บาร์นีส์เป็นร้านที่คุณขโมยของมาได้
-
ดังนั้นผมต้องไปที่ร้าน
-
แล้วถ่ายภาพห้องแต่งตัว
-
ต้องวัด และเก็บรายละเอียดทุกอย่าง
-
แล้วทำสำเนาของ
-
[เสียงสะท้อนการปิดสวิตช์ไฟ]
-
ผมได้บอกคุณถึงสิ่งที่ผมเชื่อ
-
ถ้าคุณลองให้ความสนใจกับภาพ
-
เพลิดเพลิน และจ้องมอง
มีส่วนร่วม
-
ภาพจะกลับมาหาคุณ
-
เมื่อมันกลับมาหาคุณ
มันน่าตื่นเต้น
-
ศิลปะที่สวยงามที่สุดถูกปกปิดไว้
-
แต่ไม่มีความลับ
-
ไม่ใช่ความลับ
-
แต่เป็นสถาวะต่างหาก