حقیقت غیرپیچیده در مورد تمایلات جنسی زنان

آیا تمایلات جنسی زنان واقعاً از مردها پیچیده‌تر است؟ سارا برمک نویسنده، این موضوع را رد می‌کند. وی در سخنرانی فوق‌العاده نشان می‌دهد که چگونه برداشت‌های اشتباه از بدن زن فرهنگ ما را برای قرن‌ها شکل داده‌اند. او بعضی از افسانه‌های قدیمی در این باره را بی‌ارزش می‌داند و تعریف غنی‌تری از لذت ارائه می‌دهد که به واقعیت در مورد تمایلات جنسی زنان نزدیک‌تر است.

ما درفرهنگ خود تمایل داریم
که روابط جنسی را

چیزی ببینیم که برای مردها
مهمتراست تا برای زنها.

اما اینطور نیست.

واقعیت این است که زنها معمولاً از صحبت
کردن در این باره بیشتر احساس شرم میکنند.

بیش از نیمی از زنها به طور پنهانی از
نوعی اختلال جنسی رنج میبرند.

ما در مورد اختلاف ارگاسم بیشتر شنیدهایم.

مثل اختلاف بین دستمزد زن و مرد
است اما چسبندهتر …

(خنده)

زنان دگرجنسگرا

کمتر از ۶۰ درصد مواقع
در رابطه جنسی به اوج لذت میرسند.

و مردان در ۹۰ درصد از مواقعی که رابطه جنسی
دارند به اوج لذت جنسی میرسند.

برای حل این مسئله، به زنان داروهای
غیراستاندارد فروخته میشود،

کرمهای تستسترون …

حتی آمپولهای آزمایش نشده واژنال.

موضوع اینجاست که تمایلات جنسی زنها
با دارو و قرص درست نمیشود.

به این دلیل که نقصی ندارد:

بلکه اشتباه درک شده است.

با نگاه کردن به چند قرن گذشته میبینیم که
فرهنگ ما تصویری مبهم

و نادرست از لحاظ پزشکی

از تمایلات جنسی زن داشته است.

اگر بیشتر از نیمی از زنان نوعی
مشکل جنسی دارند،

شاید اندیشه ما از مسائل جنسی
برای زنان کار نمیکند.

ما نیازمند فهم و درک واضحتری از
عملکرد بدن زنان هستیم.

من خبرنگار هستم،

و اخیراً کتابی نوشتهام

در مورد چگونگی تکامل یافتن
درک ما از مسائل جنسی زنان.

خود مساله جنسی زمانی تعریف شد که
مردها بر علم غالب شدند.

دانشمندان مرد بدن زن را
از طریق

دید منحرف خود میدیدند.

میتوانستند از زنان در مورد
تجربیاتشان بپرسند.

اما در عوض، بدن زن را مانند یک
سرزمین ناشناخته مورد بررسی قرار دادند.

حتی امروزه در مورد وجود انزال در
زنان و نطقه جی به گونهای بحث میکنیم

که انگار در مورد آدم فضاییها و یا
بشقاب پرندهها حرف میزنیم.

«آیا واقعاً وجود دارند؟»

(خنده)

تمام این مشکلات در مورد مسائل جنسی
زنان دگرباش دو برابر است.

چیزی که باعث تنفر بوده و به روشهای
خاصی پنهان شده است.

سهل انگاریها در مورد بدن زن
به چند قرن گذشته برمیگردد.

برمیگردد به زمان شروع علم نوین پزشکی.

قرن ۱۶ را تصور کنید،

دوره انقلاب علمی در اروپا.

مردان صاحب نظرعقیدههای
تعصبآمیز را به چالش میکشیدند.

در حال ساخت تلسکوپ
برای دیدن ستارهها بودند

در حال پیشرفت بودیم…

البته گاهی وقت.

پدران آناتومی --

میگویم "پدران" به این دلیل که،
بیایید با آن روبرو بشیم

همه مردانی بودند که با نگاه کردن
به اندام جنسی زنان

سعی داشتند آن چه را که
میبینند دسته بندی کنند.

کاملاً مطمئن نبودند که
با کلیتریس چه باید کنند.

به نظر نمیرسید که ربطی به بوجود
آمدن نوزاد داشته باشد.

آناتومیستهای پیشرو آن زمان اعلام کردند

که احتمالاً گونه ای از رشد غیر طبیعی است--

(خنده)

و هر زنی که چنین چیزی دارد
احتمالاً نروماده است.

وضعیت به اندازهای بد شده بود که اگر
کلیتوریس دختری به نظر بزرگ میرسید

والدین او کلیتوریس دختر را میبریدند.

بله درست است.

چیزی که امروزه ختنه ناحیه تناسلی زنان
تصور میشود

تا همین اواخر در قرن ۲۰ام
همین جا در غرب انجام میشد.

واقعاً باعث تعجب است:

اگر تا به این اندازه در مورد
بدن زن سردرگم بودهاند،

چرا از خود زنان درخواست کمک نمیکردند؟

شاید فکر کنید که
« اینها همه مربوط به گذشته است.

حالا کلاً دنیای دیگری است.

زنها همه چیز دارند.

قرصهای ضد بارداری دارند، پیامهای جنسی،

تیندر و تزعینات مخصوص آلت تناسلی.»

(خنده)

حالا همه چیز باید بهتر باشد.

اما سهلانگاریهای پزشکی نسبت به
بدن زن هنوز ادامه دارد.

چند نفر از شما این شکل را تشخیص میدهید؟

ساختار کامل کلیتوریس هست.

ما به کلیتوریس به عنوان برآمدگی
به اندازه نخود نگاه میکنیم،

اما در واقع تا عمق بدن امتداد دارد.

بیشتر قسمت آن زیر پوست است.

تقریباً به اندازه آلت تناسلی مرد
بافتهای نعوظی دارد.

واقعاً زیباست، اینطور نیست؟

کمی شبیه قو است.

(خنده)

این مجسمه کاری است از هنرمندی
به اسم سوفیا والس

بعنوان بخشی از پروژه آموزش درمورد
کلیتوریس اوست.

(خنده)

او معتقد است آموزش بیشتر
درباره کلیتوریس نیاز است.

و درست است، با در نظر داشتن اینکه

این مجسمه تنها در ۲۰۰۹به طور کامل و به
صورت ۳ بعدی توسط محققان طرح ریزی شد.

این بعد از اتمام طرح ریزی
کل ژنوم بدن انسان بود.

(خنده)

این سهل انگاری مشکلات جدی به همراه دارد.

در یک مجله پزشکی در سال ۲۰۰۵،

دکتر اورولوژی هلن او کونل،

به همکاران خود هشدار داد که این
ساختار هنوزدر هیچ جایی پبدا نمیشود

نه در مجلههای ساده پزشکی

و نه در کتابهای درسی
مثل "آناتومی گِرِی"

این موضوع میتواند باعث پیچیدگیهای
جدی برای جراحی شود.

به این موضوع بیاندیشید.

آقایان:

تصور کنید که در معرض خطر از دست دادن
آلت تناسلی خود هستید

چون پزشکان کاملاً مطمئن نیستند که
آلت شما در کجا قرار دارد

و یا اینکه چه شکلی است.

بدون شگفتی،

خیلی از زنها نیز در مورد ساختار تناسلی
خودشان آگاهی درستی ندارند

نمیتوانیم سرزنششان کنیم.

کلیتوریس معمولاً از نمودارهای جنسی
هم حذف میشود.

زنها میتوانند حس کنند که فرهنگشان
بدن آنها را در بهترین حالت با سردرگمی

کامل و در بدترین حالت،
با تحقیر و انزجار میبیند.

بسیاری از زنان هنوز هم اندام جنسی خود را
کثیف و یا ناپسند میبینند.

آنها مدام در حال مقایسه کردن فرج خود

با فرجهای بی نقص و کوچکی هستند که در
فیلمهای یا عکسهای جنسی میبینند.

این یکی از دلایلی است که عمل زیبایی
لبه واژن به حرفهای رو به رشد

در بین زنان و دختران نوجوان تبدیل شده است.

بسیاری فکر میکنند
که موضوع ناچیزی است.

در حال نوشتن کتابم در یک مهمانی شام بودم

که یک نفر گفت: « آیا مسائل جنسی
مشکل کشورهای جهان اول نیست؟

آیا زنان در دیگر مناطق دنیا با مسائل
مهمتری درگیر نیستند؟»

البته که هستند.

اما فکر میکنم که بی اهمیت نشان دادن رابطه
جنسی بخشی از مشکل ما است.

ما در فرهنگی زندگی میکنیم که
غرق مسئله رابطه جنسی است

از آن برای فروش همه چیز استفاده میکنیم.

به زنها میگوییم که لوند بودن

یکی از مهمترین کارهایی است که میتوانی
انجام دهی.

اما کاری که واقعاً انجام میدهیم
بی ارزش شمردن رابطه جنسی است.

آن را بی اهمیتتر از چیزی که واقعاً
است جلوه میدهیم.

رابطه جنسی بیشتر از تها یک عمل است.

من با دکتر لوری بروتو صحبت کردم،

او روانشناسی است که مشکلات جنسی
را در زنان درمان میکند،

از جمله قربانیانی با ضربه روحی شدید.

او میگوید صدها زنی را که او دیده است
همه یک چیز را بیان میکنند.

آنها میگویند، «احساس می کنم کامل نیستم.»

احساس میکنند که ارتباط بین خود و
شریکشان را از دست دادهاند.

بنابراین رابطه جنسی چه هست؟

ما به طور فرهنگی عمل رابطه جنسی را بعنوان

یک روند مرحلهای هدفگرا تعریف کردهایم.

با شهوت شروع میشود

با نوازشهای شدید شهوانی ادامه پیدا میکند

و در نهایت با لذت پایان میابد.

اما، بسیاری از زنان آن را اینگونه
تجربه نمیکنند.

برای آنها مرحلهای نیست
بلکه دایرهوار است.

مدل جدیدی از برانگیختگی
میل زنان است

که توسط دکتر روزماری بَسون طراحی شده است.

بیانگر خیلی چیزهاست،

از جمله اینکه، زنان رابطه جنسی را به
دلایل مختلفی برقرار میکنند

که شامل میل آنها نیست،

مثل حس کنجکاوی.

میتوانند رابطه را با یا یک چند بار
رسیدن به اوج لذت تمام کنند

و یا هم بی آنکه به اوج لذت برسند
راضی باشند.

تمام اینها طبیعی است.

بعضی افراد شروع به فعالیت برای ارائه
تعریف غنیتری از رابطه جنسی کردهاند

چه مرد باشی و چه زن و یا هیچ یک از این دو،

رابطه جنسی درباره ارتباط ما
با احساسات ما است.

در مورد درنگ کردن،

به بدن خود گوش دادن

و حظور داشتن در لحظه است.

در مورد سلامت عمومی و تندرستی ما است.

به عبارتی دیگر،

رابطه جنسی به معنای واقعی آن

مقدس است نه شرم آور.

این یک دلیلی است که امروزه زنان
تمایلات جنسی خود را دوباره تعریف میکنند.

آنها از خود میپرسند: رابطه جنسی
برای من چه معنایی دارد؟

بنابراین در صدد امتحان کردن روشهایی هستند
که کمتر در مورد پایان با لذت بوده

بلکه در مورد احساس تکامل میباشند.

کلاسهای رابطه جنسی معنوی
را امتحان میکنند،

به کارگاههای آموزشی خود ارضایی میروند--

حتی فیلم رابطه جنسی خودشان را ثبت میکنند

که بدنهای متفاوت اما واقعی را نشان میدهد.

کسانی که هنوز هم فکر میکنند این موضوع
بی اهمیتی است، این را در نظر بگیرید:

آگاهی داشتن از بدن خود برای آموزش

مسائل جنسی و رضایت از آن ضروری است.

با دانستن دقیق اینکه چه نوع لمسی
درست است، چه نوع فشاری،

چه شدت و سرعتی و چه الفاضی
باعث رضایت میشود

بهتر میتوانید بفهمید که چه نوع لمسی
اشتباه است

و اعتماد به نفس کافی دارد تا بیانش کنید.

در نهایت این موضوع در مورد رابطه بیشتر
و یا بهتر داشتن نیست.

در مورد این نیست که زنان به اندازه مردان
ارگاسم داشته باشند.

در مورد قبول کردن خود وتجربیات
منحصر به فرد شما است.

این که شما متخصص
شناخت بدن خود باشید.

و لذت و رضایت را بر اساس شرایط
خود تعریف کنید.

و اگر به این معنی است که شما بدون داشتن
رابطه جنسی خوشحالتر هستید،

این هم کاملاً درست است.

اگر ما رابطه جنسی را بخشی از سلامت و
تندرستی خود تعریف میکنیم،

پس صورت قدرت دادن به زنان و دختران
تا کاملاً از آن بهره مند شوند

قدم اساسی بعدی در مسیر برابری است.

من معتقد هستم که چنین دنیایی نه تنها
برای زنان بلکه برای همه

جای بهتری خواهد بود.

سپاسگزارم.

(تشویق)