ทุกสิ่งที่คุณได้ยินในภาพยนตร์คือเรื่องโกหก
-
0:01 - 0:03ผมอยากจะเริ่มต้นด้วยการทำการทดลองอันหนึ่ง
-
0:05 - 0:08ผมจะเล่นวิดีโอของวันฝนตกสามอัน
-
0:09 - 0:13แต่ผมได้ทำการแทนเสียงหนึ่งในวิดีโอนั้น
-
0:13 - 0:15โดยแทนที่จะใช้เสียงของฝนจริง ๆ
-
0:15 - 0:18ผมได้ใส่เสียงทอดเบคอนลงไปแทน
-
0:19 - 0:23ดังนั้นผมอยากให้คุณคิดดี ๆ ว่า
ในคลิปไหนกันแน่ที่เป็นเสียงเบคอน -
0:24 - 0:26(เสียงฝนตก)
-
0:27 - 0:29(เสียงฝนตก)
-
0:32 - 0:34(เสียงฝนตก)
-
0:41 - 0:42โอเคครับ
-
0:43 - 0:46จริง ๆ แล้ว ผมโกหก
-
0:46 - 0:47เสียงทั้งหมดคือเสียงเบคอน
-
0:47 - 0:49(เสียงทอดเบคอน)
-
0:52 - 0:54(เสียงปรบมือ)
-
0:57 - 1:00ที่ผมทำแบบนี้นั้น ไม่ใช่เพราะผม
อยากทำให้คุณหิว -
1:01 - 1:02ทุกครั้งที่คุณเห็นฉากฝนตก
-
1:02 - 1:08แต่เพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าสมองของเรานั้น
ถูกตั้งค่ามาให้เปิดรับหลอกลวง -
1:09 - 1:11เราไม่ได้กำลังมองหาความถูกต้องแม่นยำ
-
1:12 - 1:15ดังนั้นในเรื่องของการตบตา
-
1:15 - 1:18ผมอยากจะขออ้างคำพูดของ
หนึ่งในนักเขียนที่ผมชื่นชอบคนหนึ่ง -
1:18 - 1:25ในหนังสือเรื่อง "ความเสื่อมถอยของการ
หลอกลวง" ออสการ์ ไวลด์ ได้เสนอความคิดขึ้น -
1:25 - 1:31ว่าศิลปะที่ไม่ดีทั้งหมดนั้นมาจาก
การเลียนแบบธรรมชาติและการอยู่กับความจริง -
1:31 - 1:36และศิลปะที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดนั้นมาจาก
การโกหกหลอกลวงและการตบตา -
1:37 - 1:40และสื่อถึงสิ่งที่สวยงาม ที่ไม่มีอยู่จริง
-
1:40 - 1:44ดังนั้น เมื่อคุณกำลังดูหนังอยู่
-
1:45 - 1:46แล้วโทรศัพท์ดัง
-
1:46 - 1:48จริง ๆ แล้วมันไม่ได้ดังจริง ๆ
-
1:49 - 1:53มันถูกใส่เข้ามาทีหลังใน
ขั้นตอนหลังการผลิตงานในสตูดิโอ -
1:53 - 1:56เสียงทั้งหมดที่คุณได้ยินคือของปลอม
-
1:56 - 1:58ทุก ๆ สิ่ง นอกเหนือไปจากบทพูด
-
1:58 - 1:59ไม่ใช่ของจริง
-
1:59 - 2:03เมื่อคุณดูหนังสักเรื่อง
แล้วคุณเห็นนกกระพือปีก -
2:03 - 2:05(เสียงนกกระพือปีก)
-
2:06 - 2:08พวกเขาไม่ได้อัดเสียงนกจริง ๆ
-
2:08 - 2:13มันฟังดูเหมือนจริงมากกว่า
ถ้าคุณอัดเสียงแผ่นกระดาษ -
2:13 - 2:15หรือเขย่าถุงมือที่ใช้ในครัว
-
2:15 - 2:17(เสียงนกกระพือปีก)
-
2:19 - 2:22เสียงของมวนบุหรี่ที่ไหม้อยู่ในระยะใกล้นั้น
-
2:22 - 2:24(เสียงมวนบุหรี่ไหม้)
-
2:25 - 2:28มันจะฟังเหมือนจริงกว่ามาก
-
2:28 - 2:31ถ้าคุณบีบลูกบอลที่ห่อด้วยกระดาษแก้ว
-
2:31 - 2:32แล้วปล่อยมือออก
-
2:32 - 2:35(เสียงลูกบอลถูกปล่อยมือ)
-
2:36 - 2:37ต่อยงั้นหรอ?
-
2:37 - 2:39(เสียงต่อย)
-
2:39 - 2:41อุ๊ปส์ เดี๋ยวขอผมเล่นอีกครั้งหนึ่ง
-
2:41 - 2:42(เสียงต่อย)
-
2:43 - 2:46เสียงนี้มักจะทำขึ้นโดยการปักมีดเข้าไปในผัก
-
2:46 - 2:48และมักจะเป็นกะหล่ำปลี
-
2:49 - 2:50(เสียงมีดปักกะหล่ำปลี)
-
2:51 - 2:54อันต่อไป คือเสียงหักกระดูก
-
2:54 - 2:56(กระดูกหัก)
-
2:57 - 2:59จริง ๆ แล้ว ไม่มีใครถูกทำอันตราย
-
2:59 - 3:00มันเป็นเพียงแค่
-
3:01 - 3:04การหักผักขึ้นช่าย หรือไม่ก็ผักกะหล่ำแช่แข็ง
-
3:04 - 3:06(เสียงหักกะหล่ำแช่แข็งหรือผักขึ้นช่าย)
-
3:07 - 3:08(เสียงหัวเราะ)
-
3:09 - 3:14การสร้างเสียงที่ตรงนั้น
ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ -
3:14 - 3:16การเดินไปห้างสรรพสินค้า
-
3:16 - 3:19แล้วไปยังแผนกผักผลไม้
-
3:19 - 3:21แต่มันมักจะซับซ้อนมากกว่านั้นมาก
-
3:21 - 3:24ดังนั้น เรามาแยกองค์ประกอบ
-
3:24 - 3:26ของการสร้างซาวด์เอฟเฟกต์กัน
-
3:26 - 3:30หนึ่งในเรื่องที่ผมชอบคือเรื่องของ
แฟรงค์ เซราฟีนี -
3:30 - 3:32เขาเป็นผู้ที่มีคุณูปการ
คนหนึ่งต่อคลังเสียงของเรา -
3:32 - 3:35และเป็นนักออกแบบเสียงที่ยอดเยี่ยมให้กับ
ภาพยนตร์เรื่อง Tron, Star Trek และอื่น ๆ -
3:36 - 3:42เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมบริษัทพาราเมาต์ที่
ได้รับรางวัลออสการ์สาขาลำดับเสียงยอดเยี่ยม -
3:42 - 3:44สำหรับเรื่อง
"ล่าตุลาแดง (The Hunt for Red October)" -
3:44 - 3:47ในหนังคลาสสิคเกี่ยวกับสงครามเย็นนี้
ในทศวรรษที่ 90 -
3:47 - 3:52พวกเขาได้รับคำสั่งให้สร้างเสียง
ของใบพัดเรือดำน้ำ -
3:52 - 3:53แต่พวกเขาก็มีปัญหาเล็ก ๆ อยู่อย่างหนึ่ง
-
3:53 - 3:57ก็คือพวกเขาไม่สามารถหาเรือดำน้ำได้
ในเวสต์ฮอลลีวูด -
3:57 - 4:00ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้ว
สิ่งที่พวกเขาทำก็คือ -
4:00 - 4:04พวกเขาไปที่สระว่ายน้ำของเพื่อนคนหนึ่ง
-
4:04 - 4:08แล้วแฟรงค์ก็กระโดดลงสระ
ด้วยท่างอเข่าหรือบอมบา -
4:09 - 4:11พวกเขาติดตั้งไมค์ไว้ใต้น้ำ
-
4:11 - 4:14และไมค์เหนือหัวด้านบนนอกสระว่ายน้ำ
-
4:14 - 4:17และนี่ก็คือเสียงที่ได้จากไมค์ใต้น้ำ
-
4:17 - 4:19(เสียงใต้น้ำ)
-
4:20 - 4:21และเมื่อเพิ่มเสียงไมค์ด้านบนเข้าไป
-
4:21 - 4:23ก็จะได้เป็นเสียงแบบนี้
-
4:23 - 4:25(เสียงน้ำกระเด็น)
-
4:26 - 4:30แล้วทีนี้ พวกเขาก็นำเสียงนั้นมา
แล้วลดระดับเสียงของมันไปหนึ่งระดับ -
4:30 - 4:32คล้าย ๆ กับการลดความเร็วของเพลงลง
-
4:33 - 4:35(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)
-
4:36 - 4:39จากนั้นพวกเขาก็เอาคลื่นความถี่สูงออก
หลาย ๆ ความถี่ -
4:39 - 4:41(เสียงน้ำกระเด็น)
-
4:41 - 4:43แล้วก็ลดระดับเสียงลงไปอีกหนึ่งระดับ
-
4:44 - 4:47(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)
-
4:47 - 4:49จากนั้นพวกเขาก็เพิ่ม
เสียงน้ำกระเด็นเข้าไปอีกนิดหน่อย -
4:49 - 4:51จากไมโครโฟนด้านบน
-
4:51 - 4:55(เสียงน้ำกระเด็น)
-
4:55 - 4:57และจากการทำวน ๆ แบบนี้กับเสียงไปเรื่อย ๆ
-
4:57 - 4:58พวกเขาก็ได้สิ่งนี้
-
4:58 - 5:01(เสียงใบพัดเรือดำน้ำหมุน)
-
5:04 - 5:11ความคิดสร้างสรรค์และเทคโนโยลีนั้นถูก
เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อลวงให้เราคิด -
5:11 - 5:14ว่าเราอยู่ในเรือดำน้ำ
-
5:15 - 5:18แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณ
สร้างเสียงของคุณขึ้นมา -
5:18 - 5:21แล้วคุณนำไปรวมเข้ากับรูปภาพ
-
5:21 - 5:25คุณก็จะอยากให้เสียงเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่ง
ของโลกแห่งเรื่องราวนั้น ๆ -
5:25 - 5:29และหนึ่งในทางที่ดีที่สุดก็คือ
การเพิ่มเสียงก้องเข้าไป -
5:30 - 5:33ดังนั้น นี่จึงเป็นอุปกรณ์เสียงชิ้นแรก
ที่ผมอยากจะพูดถึง -
5:33 - 5:38เสียงสะท้อนกลับ หรือเสียงก้อง
คือการคงอยู่ของเสียง -
5:38 - 5:40หลังจากที่เสียงต้นนั้นหายไป
-
5:40 - 5:43ดังนั้นมันก็คล้าย ๆ กับ
-
5:43 - 5:46การสะท้อนทั้งหมดที่เกิดจากวัสดุ
-
5:46 - 5:49วัตถุ และกำแพงรอบ ๆ เสียงนั้น
-
5:49 - 5:51ยกตัวอย่างเช่น เสียงยิงปืน
-
5:51 - 5:54เสียงต้นของมันนั้นอยู่ไม่ถึงครึ่งวินาที
-
5:56 - 5:57(เสียงยิงปืน)
-
5:58 - 5:59เมื่อเพิ่มเสียงก้องเข้าไปนั้น
-
5:59 - 6:03เราสามารถทำให้มันมีเสียงราวกับว่า
เสียงนั้นถูกอัดในห้องน้ำ -
6:03 - 6:05(เสียงปืนก้องในห้องน้ำ)
-
6:05 - 6:09หรือเหมือนกับว่าเสียงนั้นถูกอัดใน
ห้องสวดมนต์หรือโบสถ์ -
6:09 - 6:10(เสียงปินก้องในโบสถ์)
-
6:11 - 6:13หรือในหุบเขาลึก
-
6:14 - 6:16(เสียงปืนก้องในหุบเขาลึก)
-
6:16 - 6:19ดังนั้น เสียงก้องนั้นให้ข้อมูลมากมายกับเรา
-
6:19 - 6:24เกี่ยวกับพื้นที่ระหว่างผู้ฟัง
และแหล่งกำเนิดเสียงดั้งเดิม -
6:24 - 6:26ถ้าเปรียบเทียบเสียงเป็นรสชาติ
-
6:26 - 6:30เสียงสะท้อนก็เหมือนกับกลิ่นของเสียงนั่นเอง
-
6:30 - 6:32แต่เสียงสะท้อนทำอะไรได้มากกว่านั้นมาก
-
6:32 - 6:36การได้ยินเสียงที่มีการสะท้อนน้อยกว่า
-
6:36 - 6:39สิ่งที่เกิดขึ้นในฉากนั้น
-
6:39 - 6:42จะเป็นการบอกเราทันที
-
6:42 - 6:44ว่าเรากำลังฟังเสียงผู้บรรยายอยู่
-
6:44 - 6:49ผู้บรรยายที่ไม่ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในฉาก -
6:50 - 6:55เช่นเดียวกัน ในช่วงเวลาของความใกล้ชิด
ผูกพันธ์ทางอารมณ์ในโรงภาพยนตร์นั้น -
6:55 - 6:57มักจะไม่มีเสียงสะท้อนเลย
-
6:57 - 7:01เพราะว่ามันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับ
ว่ามีใครสักคนพูดใส่หูของเราโดยตรง -
7:01 - 7:03ในทางตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง
-
7:03 - 7:06การเพิ่มเสียงสะท้อนไปที่เสียงพูดมาก ๆ
-
7:06 - 7:09จะทำให้เราคิดว่าเรากำลังฟังเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในอดีต -
7:10 - 7:13หรืออาจเหมือนกับว่าเรานั้นอยู่ในหัวของ
ตัวละครสักตัวหนึ่ง -
7:14 - 7:16หรือการที่เรากำลังฟังเสียงของพระเจ้า
-
7:16 - 7:19หรือ ฟังสิ่งที่ทรงพลังมากกว่าในภาพยนตร์
-
7:19 - 7:20มอร์แกน ฟรีแมน
-
7:20 - 7:22(เสียงหัวเราะ)
-
7:22 - 7:23ดังนั้น
-
7:23 - 7:25(เสียงปรบมือ)
-
7:26 - 7:29ว่าแต่ว่าอุปกรณ์หรือเครื่องมืออื่น ๆ
-
7:29 - 7:31ที่นักออกแบบเสียงใช้กันคืออะไรล่ะ
-
7:32 - 7:34จริง ๆ แล้ว สิ่งนี้สำคัญมากเลยทีเดียว
-
7:40 - 7:41คือความเงียบนั่นเอง
-
7:42 - 7:45เพียงแค่ความเงียบไม่กี่ชั่วขณะ
ก็สามารถทำให้เราเพ่งความสนใจได้ -
7:46 - 7:48และในโลกตะวันตก
-
7:48 - 7:50เราไม่ค่อยคุ้นชินกับความเงียบเวลาพูดมากนัก
-
7:50 - 7:54เพราะมันถูกมองว่าทำให้อึดอัดและไม่สุภาพ
-
7:55 - 7:58ดังนั้นความเงียบที่มาก่อน
การสื่อสารด้วยการพูดนั้น -
7:59 - 8:01สามารถก่อให้เกิดความตึงเครียดได้มากมาย
-
8:01 - 8:05แต่คุณลองจินตนาการถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูด
ใหญ่ ๆ สักเรื่องหนึ่งดูสิ -
8:05 - 8:09เรื่องที่เต็มไปด้วยเสียงระเบิด
และเสียงปืนกล -
8:10 - 8:14เสียงดังนั้นกลายเป็นเสียงที่ไม่ดังอีกต่อไป
เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง -
8:14 - 8:16ดังนั้น ตามรูปแบบของหยินและหยาง
-
8:16 - 8:19ความเงียบนั้นต้องการความดัง
และความดังก็ต้องการความเงียบเช่นกัน -
8:19 - 8:22เพื่อให้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดผลขึ้นมา
-
8:22 - 8:24แต่ความเงียบหมายถึงอะไรล่ะ
-
8:24 - 8:27จริง ๆ แล้ว มันขึ้นกับว่ามันถูกใช้อย่างไร
ในหนังแต่ละเรื่อง -
8:27 - 8:31ความเงียบอาจนำเราเข้าไปในหัวของตัวละคร
-
8:31 - 8:32หรือกระตุ้นให้เกิดความคิด
-
8:32 - 8:35เรามักเชื่อมโยงความเงียบเข้ากับ
-
8:37 - 8:38การไตร่ตรอง
-
8:39 - 8:40การเพ่งสมาธิ
-
8:41 - 8:43การครุ่นคิด
-
8:45 - 8:48แต่นอกจากจะมีเพียงแค่หนึ่งความหมาย
-
8:48 - 8:50ความเงียบนั้นกลับกลายเป็นเหมือนผ้าใบว่าง ๆ
-
8:50 - 8:54ที่ผู้ชมนั้นต่างได้รับการเชิญชวน
ให้มาวาดลวดลายและระบายความคิดของพวกเขาเอง -
8:55 - 8:59แต่ผมต้องบอกให้ชัดเจนก่อนว่า
จริง ๆ แล้วความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง -
8:59 - 9:04และผมรู้ว่ามันฟังดูเหมือนแถลงการณ์
TED Talk ที่อวดฉลาดมากที่สุด -
9:05 - 9:10แต่ถึงแม้ว่าคุณจะเข้าไปในห้อง
ที่ไม่มีเสียงสะท้อนเลย -
9:10 - 9:12รวมถึงไม่มีเสียงจากภายนอกเข้ามา
-
9:12 - 9:15คุณก็จะยังคงได้ยิน
เสียงเลือดของคุณสูบฉีดอยู่ดี -
9:16 - 9:20และในโรงภาพยนตร์ ในยุคก่อนนั้น
ไม่เคยมีช่วงเวลาใดที่เงียบ -
9:20 - 9:22เพราะว่ามีเสียงของเครื่องฉายโปรเจคเตอร์
-
9:23 - 9:25และถึงแม้จะเป็นโลกดอลบีทุกวันนี้
-
9:26 - 9:29ก็ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่เงียบอย่างแท้จริง
ถ้าคุณลองฟังไปรอบ ๆ ตัวคุณ -
9:30 - 9:33เพราะมันมักจะมีเสียงรบกวนอยู่เสมอ ๆ
-
9:33 - 9:36ทีนี้ เมื่อความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง
-
9:36 - 9:39แล้วผู้สร้างภาพยนตร์กับ
นักออกแบบเสียงใช้อะไรกันล่ะ -
9:39 - 9:44จริง ๆ แล้วพวกเขาใช้สิ่งที่มีความหมาย
คล้าย ๆ กัน นั่นก็คือ เสียงบรรยากาศ -
9:44 - 9:48เสียงบรรยากาศคือเสียงพื้นหลัง
ที่มีเอกลักษณ์หนึ่งเดียว -
9:48 - 9:51ที่มีความจำเพาะต่อสถานที่แต่ละที่
-
9:51 - 9:53ในแต่ละที่จะมีเสียงเฉพาะหนึ่งเสียง
-
9:53 - 9:55และในห้องแต่ละห้อง
ก็จะมีเสียงเฉพาะอีกหนึ่งเสียง -
9:55 - 9:57ที่เรียกว่าเสียงสภาพบรรยากาศของห้อง
-
9:57 - 9:59และนี่คือเสียงที่อัดมาจาก
ตลาดแห่งหนึ่งในโมร็อกโก -
9:59 - 10:02(เสียงคน เสียงดนตรี)
-
10:05 - 10:08และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
ไทม์สแควร์ในนิวยอร์ก -
10:09 - 10:13(เสียงการจราจร เสียงแตรรถ เสียงคน)
-
10:15 - 10:19เสียงสภาพบรรยากาศของห้องนั้นคือการเพิ่ม
เสียงรบกวนทั้งหมดในห้องเข้าไป -
10:19 - 10:21ทั้งเสียงการระบายอากาศ การทำความร้อน
เสียงตู้เย็น -
10:22 - 10:24และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
อะพาร์ตเมนต์ของผมในบรุกลิน -
10:24 - 10:29(คุณจะได้ยินเสียงระบายอากาศ เสียงกาต้มน้ำ
เสียงตู้เย็น และเสียงจราจร) -
10:35 - 10:40เสียงบรรยากาศนั้นทำงาน
ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด -
10:41 - 10:44มันสามารถพูดเข้าสู่สมองของเราได้โดยตรง
โดยอาศัยจิตใต้สำนึก -
10:45 - 10:50ดังนั้น นกที่ร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง
อาจบ่งบอกถึงภาวะปกติ -
10:51 - 10:54ซึ่งอาจเป็นเพราะว่า
ในฐานะที่เราเป็นสปีชีส์ ๆ หนึ่ง -
10:54 - 10:58เราคุ้นเคยกับเสียงนั้นในทุก ๆ เช้า
มาเป็นเวลาหลายล้านปี -
10:58 - 11:02(เสียงนกร้อง)
-
11:06 - 11:09ในทางตรงกันข้าม เสียงทางอุตสาหกรรม
นั้นเพิ่งมาถึงเรา -
11:10 - 11:11เมื่อไม่นานมานี้
-
11:12 - 11:14ถึงแม้ว่าผมจะชอบมันมาก
โดยส่วนตัวก็ตาม -
11:14 - 11:16เสียงนั้นได้ถูกใช้โดยหนึ่งในฮีโร่ของผม
เดวิด ลินช์ -
11:16 - 11:18และนักออกแบบเสียงของเขา อลัน สเปร็ต
-
11:18 - 11:21เสียงทางอุตสาหกรรมมักมี
ความหมายแฝงในแง่ลบ -
11:21 - 11:24(เสียงเครื่องจักร)
-
11:28 - 11:33ทีนี้ ซาวด์เอฟเฟคก็สามารถกระตุ้น
ความทรงจำทางอารมณ์ของเราได้ -
11:35 - 11:37ในบางครั้ง มันอาจสำคัญมากจนกระทั่ง
-
11:37 - 11:40มันกลายเป็นตัวละครสักตัวหนึ่งในหนัง
-
11:41 - 11:45เสียงฟ้าผ่านั้นอาจแสดงถึงการแทรกแทรง
หรือการบันดาลโทสะของเทพเจ้า -
11:46 - 11:49(เสียงฟ้าผ่า)
-
11:52 - 11:56เสียงระฆังในโบสถ์อาจทำให้เรานึกถึง
การผ่านไปของเวลา -
11:56 - 11:58หรือบางทีอาจหมายถึงความตายของเราเอง
-
12:00 - 12:03(เสียงระฆัง)
-
12:08 - 12:12และเสียงแก้วแตกนั้นอาจแสดงถึง
จุดจบของความสัมพันธ์ -
12:12 - 12:14หรือความเป็นเพื่อนกัน
-
12:14 - 12:16(เสียงแก้วแตก)
-
12:17 - 12:20นักวิทยาศาสตร์ต่างเชื่อว่าเสียง
ที่ไม่ประสานกันอย่างลงตัวนั้น -
12:20 - 12:25เช่น เสียงเครื่องเป่าทองเหลือง
หรือเครื่องเป่าลมไม้ที่ดังมาก ๆ -
12:26 - 12:31อาจทำให้เรานึกถึงเสียงสัตว์
ที่เห่าหอนอยู่ในธรรมชาติ -
12:31 - 12:34แล้วก็ทำให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิด
หรือหวาดกลัว -
12:35 - 12:37(เสียงเครื่องเป่า)
-
12:41 - 12:44ตอนนี้เราก็ได้พูดถึงเสียงในฉาก
เรียบร้อยแล้ว -
12:44 - 12:49แต่ในบางครั้ง แหล่งกำเนิดของเสียงนั้น
ก็ไม่สามารถมองเห็นได้ -
12:49 - 12:51ซึ่งเราเรียกเสียงแบบนี้ว่าเสียงนอกฉาก
-
12:52 - 12:53หรือเสียง "อคูสมาติก"
-
12:54 - 12:55เสียงอคูสมาติก
-
12:56 - 13:01จริง ๆ แล้ว คำว่า "อคูสมาติก" นั้นมาจาก
พีทาโกรัสที่อยู่ในยุคกรีกโบราณ -
13:01 - 13:05ผู้ที่เคยสอนหนังสืออยู่ด้านหลังผ้าคลุม
หรือผ้าม่านมาเป็นเวลาหลายปี -
13:05 - 13:08โดยไม่เปิดเผยหน้าตาและรูปลักษณ์
ของเขาจริง ๆ ต่อลูกศิษย์ของเขา -
13:08 - 13:11ผมคิดว่านักคณิตศาสตร์
และนักปรัชญาคงต่างคิดว่า -
13:12 - 13:13เมื่อทำแบบนั้นแล้ว
-
13:14 - 13:18ลูกศิษย์ของพวกเขาจะเพ่งความสนใจไปที่เสียง
-
13:18 - 13:20คำพูด และความหมายของมัน
-
13:20 - 13:23มากกว่าสนใจตัวเขาที่กำลังพูดอยู่
-
13:23 - 13:26ซึ่งก็จะคล้าย ๆ กับพ่อมดแห่งออซ
-
13:26 - 13:30หรือพี่เบิ้มในภาพยนตร์เรื่อง 1984
-
13:30 - 13:34ที่แยกเสียงพูดออกจากแหล่งกำเนิดเสียง
-
13:34 - 13:36แยกสาเหตุและผลลัพธ์ออกจากกัน
-
13:36 - 13:40คล้าย ๆ กับการสร้างความรู้สึกของการมีอยู่
ทุกหนทุกแห่งหรือมองเห็นได้จากจุด ๆ เดียว -
13:40 - 13:42แล้วก็ก่อให้เกิดอำนาจ
-
13:43 - 13:46มีสิ่งหนึ่งที่ทำกันต่อมาอย่างเคร่งครัด
ในการใช้เสียงอคูสมาติก -
13:47 - 13:54เมื่อก่อน แม่ชีที่อยู่ในโบสถ์ในกรุงโรม
และเวนิสต่างร้องเพลงในห้องต่าง ๆ -
13:54 - 13:58ในจุดที่สูงขึ้นไปใกล้ ๆ กับเพดาน
-
13:58 - 14:02และสร้างภาพลวงตาเหมือนกับว่าเรากำลัง
ฟังเสียงของเทพเทวดาบนท้องฟ้า -
14:02 - 14:06ริชาร์ด วาร์กเนอร์ ได้สร้างวงออเคสตร้า
ที่ถูกซ่อนไว้ลับ ๆ ได้อย่างดีเยี่ยม -
14:06 - 14:10ซึ่งอยู่ในหลุมระหว่างเวทีและผู้ชม
-
14:10 - 14:15และหนึ่งในฮีโร่ของผม เอเฟ็กซ์ ทวิน ก็ซ่อน
อยู่ในมุมมืดของผับได้อย่างดีเยี่ยมเช่นกัน -
14:15 - 14:20ผมคิดว่าสิ่งที่ศิลปินที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้
รู้ก็คือว่า ในการซ่อนแหล่งกำเนิดเสียงนั้น -
14:20 - 14:22คุณกำลังทำให้เกิดความรู้สึกลึกลับ
-
14:22 - 14:24สิ่งนี้สามารถพบเห็นได้ในโรงภาพยนตร์
ซ้ำแล้วซ้ำอีก -
14:24 - 14:27อย่างฮิตช์ค็อกและริดลีย์ สก็อต
ในภาพยนตร์เรื่อง "เอเลี่ยน" -
14:27 - 14:29การได้ยินเสียงโดยที่ไม่รู้แหล่งที่มา
ของเสียงนั้น -
14:29 - 14:33จะทำให้เกิดความรู้สึกตึงเครียดบางอย่าง
-
14:35 - 14:40เช่นเดียวกัน มันก็สามารถลดข้อจำกัด
ทางด้านภาพบางอย่างที่ผู้กำกับมี -
14:40 - 14:44และแสดงบางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น
ระหว่างการถ่ายทำ -
14:44 - 14:46และถ้าเสียงเหล่านี้ดูเป็นทฤษฎีเกินไปหน่อย
-
14:46 - 14:48ผมก็อยากจะเล่นวิดีโอสั้น ๆ พวกนี้
-
14:49 - 14:52(เสียงบีบของเล่น)
-
14:52 - 14:55(เสียงพิมพ์ดีด)
-
14:56 - 14:58(เสียงกลอง)
-
14:59 - 15:01(เสียงปิงปอง)
-
15:02 - 15:05(เสียงลับคมมีด)
-
15:06 - 15:09(เสียงเก่าแผ่น)
-
15:09 - 15:11(เสียงเลื่อย)
-
15:11 - 15:12(เสียงผู้หญิงกรีดร้อง)
-
15:13 - 15:16สิ่งที่ผมพยายามจะสาธิตให้เห็น
ด้วยเครื่องมือเหล่านี้ -
15:18 - 15:20ก็คือเสียงนั้นเป็นภาษาภาษาหนึ่ง
-
15:21 - 15:24มันอาจลวงเราโดยการพาเราไปยัง
สถานที่อื่น ๆ บนโลกใบนี้ -
15:25 - 15:26มันอาจเปลี่ยนอารมณ์เรา
-
15:27 - 15:28มันอาจกำหนดจังหวะของสิ่งต่าง ๆ
-
15:29 - 15:33มันอาจทำให้เราหัวเราะ
หรือทำให้เราหวาดกลัวได้ -
15:35 - 15:38โดยส่วนตัวแล้ว ผมตกหลุมรักกับภาษานั้น
-
15:38 - 15:39เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา
-
15:39 - 15:44และด้วยเหตุผลบางอย่างก็ได้
ทำให้มันกลายเป็นอาชีพ -
15:45 - 15:48และผมคิดว่าด้วยงานของพวกผม
ผ่านคลังเสียงนั้น -
15:49 - 15:54เรากำลังขยายคลังคำศัพท์ของภาษานั้น
-
15:56 - 15:59และด้วยวิธีนี้เอง พวกผมก็อยากที่จะนำเสนอ
เครื่องมือที่เหมาะสม -
15:59 - 16:01ให้กับนักออกแบบเสียง
-
16:01 - 16:02ผู้สร้างภาพยนตร์
-
16:02 - 16:04และนักออกแบบวิดีโอเกมและแอป
-
16:05 - 16:08เพื่อให้พวกเขาได้บอกเล่าเรื่องราว
ที่ดีขึ้นต่อไปเรื่อย ๆ -
16:08 - 16:11หรือแม้กระทั่งสร้างความหลอกลวงที่งดงาม
มากยิ่งขึ้นไปอีก -
16:11 - 16:12ยังไงก็ ขอบคุณมากที่มาฟังครับ
-
16:12 - 16:16(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ทุกสิ่งที่คุณได้ยินในภาพยนตร์คือเรื่องโกหก
- Speaker:
- ทาโซส แฟรนต์โซลาส (Tasos Frantzolas)
- Description:
-
more » « less
การออกแบบเสียงนั้นอยู่บนพื้นฐานของการตบตาและหลอกลวง เมื่อคุณดูภาพยนตร์สักเรื่องหรือรายการโทรทัศน์สักรายการ เสียงเกือบทั้งหมดที่คุณได้ยินไม่ใช่เสียงจริง ๆ ในการบรรยายที่เต็มไปด้วยเสียงนี้ ทาโซส แฟรนต์โซลาส (Tasos Frantzolas) จะพาคุณไปสำรวจบทบาทของเสียงในการเล่าเรื่องและสาธิตให้คุณดูว่าสมองของคุณนั้นถูกหลอกโดยเสียงที่คุณได้ยินได้ง่ายขนาดไหน
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:35
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
Purich Worawarachai accepted Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
|
Purich Worawarachai edited Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
|
Purich Worawarachai declined Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
|
Purich Worawarachai edited Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut rejected Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
Un Supawititpattana accepted Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie | |
|
Monsicha Suajorn edited Thai subtitles for Everything you hear on film is a lie |