Η Έβελιν Γκλένι μας διδάσκει να ακούμε
-
0:00 - 0:04Δεν είμαι βέβαιη πως θέλω να ακούσω
-
0:04 - 0:08ένα ταμπούρο στις εννιά το πρωί!
-
0:08 - 0:12Πάντως, είναι υπέροχο να έχει κανείς τόσο μεγάλο ακροατήριο.
-
0:12 - 0:14Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον Χέρμπι Χάνκοκ
-
0:14 - 0:18και τους συναδέλφους του για το εξαιρετικό τους παίξιμο.
-
0:18 - 0:22Το ενδιαφέρον εδώ είναι
-
0:22 - 0:28ο μουσικός συνδυασμός του ανθρώπινου στοιχείου
-
0:28 - 0:35και της τεχνολογίας. Ο Χέρμπι είπε κάτι ενδιαφέρον: ν'ακούμε τους νέους.
-
0:35 - 0:40Το επάγγελμά μου είναι στενά συνδεδεμένο με την ακοή
-
0:40 - 0:46και ο βασικός μου στόχος είναι να διδάξω τους ανθρώπους να ακούνε.
-
0:46 - 0:50Αυτό θέλω να επιτύχω στη ζωή.
-
0:50 - 0:56Μπορεί να ακούγεται πολύ απλό, ωστόσο είναι μια πολύπλοκη υπόθεση.
-
0:56 - 1:02Για παράδειγμα, όταν πάρουμε στα χέρια μας μια παρτιτούρα,
-
1:02 - 1:10σαν αυτές που κουβαλάω στην τσάντα μου...(υπάρχουν ελπίζω)
-
1:10 - 1:16βλέπουμε μία σελίδα γεμάτη μικρές μαύρες κουκίδες.
-
1:16 - 1:24Το ανοίγουμε λοιπόν και διαβάζουμε μουσική.
-
1:24 - 1:29Θεωρητικά, είναι απλό.
-
1:29 - 1:33Δεν έχω παρά να ακολουθήσω επακριβώς τις οδηγίες, τις σημειώσεις του ρυθμού και των ηχοχρωμάτων
-
1:33 - 1:38Θα κάνω ακριβώς ό,τι μου λένε
-
1:38 - 1:41Έτσι λοιπόν, επειδή δεν υπάρχει πολύς χρόνος,
-
1:41 - 1:50θα σας παίξω τα πρώτα μέτρα. Πολύ απλό.
-
1:50 - 1:51Δεν υπάρχει καμιά μεγάλη δυσκολία στο κομμάτι
-
1:51 - 1:55Η παρτιτούρα μου εξηγεί ότι το κομμάτι είναι σε γρήγορο τέμπο.
-
1:55 - 1:59Μου ορίζει επίσης σε ποιό σημείο του τυμπάνου πρέπει να παίξω
-
1:59 - 2:04και ποιό μέρος της μπακέτας πρέπει να χρησιμοποιήσω.
-
2:04 - 2:06Μου ορίζει επίσης τη δυναμική.
-
2:06 - 2:11Επίσης ορίζει πως πρέπει να παίξω χωρίς χορδές.
-
2:11 - 2:14Με χορδές. Χωρίς χορδές.
-
2:14 - 2:23Επομένως, μεταφράζοντας τις οδηγίες, έχουμε το εξής αποτέλεσμα...
-
2:53 - 2:59Παίζοντας κάπως έτσι, η καριέρα μου θα διαρκούσε γύρω στα πέντε χρόνια!
-
2:59 - 3:07Η ερμηνεία όμως ενός μουσικού δεν έχει να κάνει με την παρτιτούρα.
-
3:07 - 3:13Έχει να κάνει με όσα δεν πρόλαβε να του διδάξει
-
3:13 - 3:16ή καν να του αναφέρει ο δάσκαλός του.
-
3:16 - 3:21Αλλά αυτά ακριβώς τα πράγματα που παρατηρείς όταν δεν βρίσκεσαι με το όργανό σου
-
3:21 - 3:26είναι αυτά που πράγματι γίνονται τόσο ενδιαφέροντα και που θέλεις να εξερευνήσεις
-
3:26 - 3:30μέσα από αυτή την μικρή μικρή επιφάνεια του τυμπάνου
-
3:30 - 3:36Αυτό που έπαιξα πριν ήταν απλή μετάφραση. Αυτό, είναι ερμηνεία...
-
4:25 - 4:33Τώρα η καριέρα μου μπορεί να διαρκέσει λίγο περισσότερο!
-
4:33 - 4:38Βέβαια, αν ψάξω στο ακροατήριο και εντοπίσω
-
4:38 - 4:41ας πούμε μια κυρία που φορά ροζ
-
4:41 - 4:45και κρατά σφιχτά ένα αρκουδάκι κλπ κλπ
-
4:45 - 4:50θα αποκομίσω μια γενική ιδέα για αυτό τον άνθρωπο:
-
4:50 - 4:55τί της αρέσει, τί δουλειά κάνει και τα λοιπά.
-
4:55 - 5:01Αυτό όμως δεν είναι παρά μια εντύπωση που μας δίνεται
-
5:01 - 5:04όταν κοιτάζουμε κάποιον ή κάτι. Το να ερμηνεύσουμε όμως κάτι
-
5:04 - 5:06μόνο με αυτά τα στοιχεία είναι πραγματικά επιφανειακό
-
5:06 - 5:09Με την ίδια λογική, η παρτιτούρα μου δίνει τη γενική ιδέα
-
5:09 - 5:14για τις δυσκολίες ενός κομματιού, ή πώς θα μπορούσα να το παίξω.
-
5:14 - 5:16Τις βασικές αρχές.
-
5:16 - 5:18Ωστόσο, δεν αρκεί αυτό.
-
5:18 - 5:22Θυμηθείτε τί είπε ο Χέρμπι: πρέπει να ακούμε.
-
5:22 - 5:26Τους εαυτούς μας πρώτα απ'όλα.
-
5:26 - 5:36Αν παίξω, λόγου χάρη, κρατώντας τη μπακέτα πολύ σφιχτά,
-
5:36 - 5:40θα αισθανθώ πολύ ισχυρό τον αντίκτυπο στο χέρι μου.
-
5:40 - 5:42Παραδόξως, με αυτό τον τρόπο,
-
5:42 - 5:45θα αποστασιοποιηθώ τόσο από το όργανο όσο και από τη μπακέτα
-
5:45 - 5:51παρόλο που την κρατάω τόσο σφιχτά.
-
5:51 - 5:55Αυτή η πίεση που ασκώ στην μπακέτα με απομακρύνει από το όργανο.
-
5:55 - 6:02Εάν χαλαρώσω, και το χέρι μου απλώς υποστηρίζει αυτή τη σχέση,
-
6:02 - 6:11ξαφνικά επιτυγχάνω πολύ μεγαλύτερη δυναμική με λιγότερη προσπάθεια.
-
6:11 - 6:16Και επιτέλους, νιώθω ένα με την μπακέτα και το τύμπανο
-
6:16 - 6:18κάνοντας πολύ λιγότερη προσπάθεια.
-
6:18 - 6:21Όπως χρειάζομαι χρόνο για να παίξω σωστά αυτό το όργανο,
-
6:21 - 6:27χρειάζομαι χρόνο για να ερμηνεύσω τους ανθρώπους.
-
6:27 - 6:29Όχι απλά να μεταφράσω τη συμπεριφορά τους. Να τους ερμηνεύσω.
-
6:29 - 6:37Έτσι λοιπον, αν παίξω μερικά μέτρα από ένα κομμάτι
-
6:37 - 6:42από καθαρά τεχνική άποψη,
-
6:42 - 6:47δηλαδή ως περκασιονίστας, θα παίξω κάπως έτσι...
-
6:59 - 7:03Αν παίξω ως μουσικός, θα παίξω κάπως αλλιώς...
-
7:25 - 7:32Υπάρχει μια μικρή διαφορά που αξίζει
-
7:32 - 7:34να σκεφτούμε. (Χειροκρότημα)
-
7:34 - 7:37Θυμάμαι όταν ήμουν δώδεκα χρονών,
-
7:37 - 7:43πρωτοξεκίνησα να παίζω τυμπάνια και κρουστά και ο δάσκαλός μου είπε
-
7:43 - 7:49"Πώς θα δουλέψουμε; Ξέρεις, η μουσική είναι κάτι σχετικό με την ακοή."
-
7:49 - 7:53"Συμφωνώ," απάντησα. "Ποιό είναι το πρόβλημα;"
-
7:53 - 7:58Και είπε, "Μα πώς θα ακούς αυτό ή αυτό τον ήχο;"
-
7:58 - 8:00Εγώ τον ρώτησα, "Εσύ πώς τον ακούς;"
-
8:00 - 8:04"Νομίζω πως τον ακούω με τα αυτιά μου," είπε.
-
8:04 - 8:09"Και γω," απάντησα, "όμως επίσης ακούω με τα χέρια,
-
8:09 - 8:16τα μπράτσα, τα μάγουλα, το κεφάλι, την κοιλιά, το στήθος, τα πόδια και λοιπά."
-
8:16 - 8:22Κάπως έτσι ξεκινήσαμε. Πριν από κάθε μάθημα,
-
8:22 - 8:25κουρδίζαμε τύμπανα, συγκεκριμένα τα τυμπάνια,
-
8:25 - 8:34σε πολύ μικρή τονική απόσταση, δηλαδή κάτι τέτοιο...
-
8:34 - 8:41τέτοια διαφορά. Σταδιακά έγινε μικρότερη... και αργότερα ελάχιστη...
-
8:41 - 8:46Είναι εντυπωσιακό πως όταν επιτρέπουμε στο σώμα μας
-
8:46 - 8:50να δέχεται τις δονήσεις που προκαλεί ο ήχος
-
8:50 - 8:54και η παραμικρή τονική διαφορά
-
8:54 - 9:00μπορεί να γίνει αισθητή και από το μικρό μας δακτυλάκι.
-
9:00 - 9:04Έτσι λοιπόν, ακουμπούσα τα χέρια μου στον τοίχο του σχολείου
-
9:04 - 9:11και άκουγα με το δάσκαλό μου ήχους από όργανα
-
9:11 - 9:14προσπαθώντας να γίνω ένα με τον κάθε ήχο
-
9:14 - 9:19χωρίς να εξαρτώμαι αποκλειστικά από τα αυτιά μου.
-
9:19 - 9:23Διότι το αυτί μας υπόκειται σε πολλά πράγματα:
-
9:23 - 9:28την αίθουσα στην οποία βρισκόμαστε, την τεχνητή ενίσχυση,
-
9:28 - 9:38την ποιότητα του οργάνου, το είδος της μπακέτας και λοιπά.
-
9:38 - 9:46Eίναι όλες διαφορετικές.
-
9:46 - 9:51Έχουν ίδιο βάρος αλλά διαφορετικό ηχόχρωμα.
-
9:51 - 9:53Κατά βάση αυτό συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
-
9:53 - 9:56Ο καθένας μας έχει το δικό του ηχόχρωμα
-
9:56 - 9:59που τον κάνει μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη προσωπικότητα
-
9:59 - 10:02με διαφορετικά ενδιαφέροντα.
-
10:02 - 10:08Όταν μεγάλωσα, πήγα σε μια ακρόαση της Βασιλικής Μουσικής Ακαδημίας στο Λονδίνο.
-
10:08 - 10:12Η επιτροπή με απέρριψε λέγοντας "Δε θα σε δεχθούμε,
-
10:12 - 10:17διότι δεν ξέρουμε τί μέλλον μπορεί να έχει ένας κωφός μουσικός."
-
10:17 - 10:21Αυτό δεν μπορούσα να το δεχθώ.
-
10:21 - 10:28Έτσι λοιπόν τους απάντησα: "Εάν με απορρίψετε
-
10:28 - 10:31με αυτό το κριτήριο,
-
10:31 - 10:40αντί να αξιολογήσετε την ικανότητά μου να παίζω, να κατανοώ
-
10:40 - 10:43και να αγαπώ τη μουσική,
-
10:43 - 10:49τότε πρέπει να εξετάσετε σοβαρά ποιούς υποψήφιους δέχεστε."
-
10:49 - 10:55Αφού λοιπόν ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο, και μετά από μια δεύτερη ακρόαση
-
10:55 - 10:59με δέχτηκαν. Το κυριότερο όμως
-
10:59 - 11:03είναι ότι το συμβάν αυτό άλλαξε την πολιτική
-
11:03 - 11:07των μουσικών ιδρυμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
-
11:07 - 11:16Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν πλέον να απορρίψουν υποψήφιους
-
11:16 - 11:18επειδή είχαν κάποια αναπηρία
-
11:18 - 11:22εάν παρόλα αυτά μπορούσαν να παίξουν μουσική.
-
11:22 - 11:29Τέτοιου είδους ιδιαιτερότητες δεν ήταν πια κριτήρια εισαγωγής.
-
11:29 - 11:34Η κριτική επιτροπή έπρεπε να ακούσει τον κάθε υποψήφιο,
-
11:34 - 11:42και βάσει της μουσικής του ικανότητας να τον εγκρίνει ή όχι.
-
11:42 - 11:48Αυτό οδήγησε στην προσέλευση πολύ ιδιαίτερων
-
11:48 - 11:52μαθητών σε αυτά τα μουσικά ιδρύματα.
-
11:52 - 11:55Αξίζει να σημειώσω ότι πολλοί από αυτούς
-
11:55 - 11:59είναι σήμερα μέλη σε φημισμένες ορχήστρες ανά τον κόσμο.
-
11:59 - 12:01Έχει ενδιαφέρον ότι οι άνθρωποι αυτοί
-
12:01 - 12:06(Χειροκρότημα)
-
12:06 - 12:12είχαν απόλυτη επαφή με τον ήχο
-
12:12 - 12:19αφού όπως γίνεται με όλους μας, η μουσική είναι το καθημερινό μας φάρμακο.
-
12:19 - 12:22Με τον όρο μουσική, εννοώ τον κάθε ήχο.
-
12:22 - 12:25Ξέρετε, ως μουσικός έχω ζήσει πολύ εντυπωσιακά περιστατικά.
-
12:25 - 12:30Έχουμε ας πούμε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί
-
12:30 - 12:35που αντιμετωπίζει φοβερές προκλήσεις,
-
12:35 - 12:38ίσως έχει κινητικά προβλήματα,
-
12:38 - 12:41ίσως είναι τυφλός, ή κωφός.
-
12:41 - 12:47Αν υποθέσουμε ότι το παιδί αυτό καθίσει κοντά στη μαρίμπα,
-
12:47 - 12:50και ίσως ξαπλώσει κάτω από το όργανο.
-
12:50 - 12:56Αν παίξω κάτι που ακούγεται ας πούμε σαν εκκλησιαστικό όργανο...
-
12:56 - 12:59Δεν έχω τις σωστές μπακέτες, αλλά θα ήταν
-
12:59 - 13:03κάτι τέτοιο... Για να δούμε.
-
13:53 - 13:54Κάτι πάρα πολύ απλό.
-
13:54 - 14:00Εκείνος όμως θα βίωνε κάτι που εγώ,
-
14:00 - 14:02που βρίσκομαι πάνω από τον ήχο, δεν θα αντιλαμβανόμουν.
-
14:02 - 14:05Ο ήχος έχει ανοδική πορεία για μένα.
-
14:05 - 14:08Εκείνος θα άκουγε τον ήχο μέσω των αντηχείων.
-
14:08 - 14:18Αν δεν υπήρχαν αντηχεία, ο ήχος θα ήταν ως εξής...
-
14:18 - 14:22Έτσι λοιπόν, αυτή την ηχητική πληρότητα, εσείς εκεί στο κοινό
-
14:22 - 14:26δεν θα μπορούσατε να αντιληφθείτε.
-
14:26 - 14:29Ο καθένας μας, ανάλογα με τη θέση του,
-
14:29 - 14:33θα βιώσει αυτό τον ήχο πολύ διαφορετικά.
-
14:33 - 14:36Φυσικά, εγω δημιουργώ αυτό τον ήχο
-
14:36 - 14:42και όλα εξαρτώνται από το τί ήχο θέλω να παράξω.
-
14:42 - 14:45Για παράδειγμα, αυτό τον ήχο.
-
14:51 - 14:54Ακούτε κάτι;
-
14:54 - 14:57Ακριβώς. Επειδή ούτε καν ακουμπάω τα πλήκτρα.
-
14:57 - 15:03Παρόλα αυτά, έχουμε την αίσθηση πως κάτι συμβαίνει.
-
15:03 - 15:05Όπως όταν βλέπουμε τα κλαδιά ενός δέντρου να κινούνται,
-
15:05 - 15:09υποθέτουμε πως παράγεται ένα θρόισμα.
-
15:09 - 15:11Καταλαβαίνετε;
-
15:11 - 15:15Αυτά που αντιλαμβανόμαστε με την όρασή μας συνοδεύονται από ήχο.
-
15:15 - 15:19Πάντα λοιπόν υπάρχει
-
15:19 - 15:24μια τεράστια γκάμα ερεθισμάτων για να εμπνευστείς.
-
15:24 - 15:30Επομένως όλες οι παραστάσεις μου βασίζονται εξ ολοκλήρου στα βιώματά μου
-
15:30 - 15:34όχι στις παρτιτούρες, ή την ερμηνεία κάποιου άλλου
-
15:34 - 15:39όχι στα CD με όλες τις πιθανές εκτελέσεις του συγκεκριμένου έργου.
-
15:39 - 15:45Διότι κάτι τέτοιο δεν μου επιτρέπει να βιώσω κάτι αυθεντικό,
-
15:45 - 15:51αντίθετα, μου στερεί ένα ταξίδι εμπειριών.
-
15:51 - 16:00Έτσι, ίσως σε κάποιες αίθουσες να λειτουργεί αυτή η δυναμική,
-
16:09 - 16:13σε άλλες όμως όχι.
-
16:13 - 16:16Επομένως, η ένταση στο παίξιμό μου
-
16:16 - 16:18είναι κάτι πολύ σχετικό...
-
16:43 - 16:50καταλαβαίνετε; Αφού λοιπόν έγινε ευκολότερη η πρόσβαση στον κόσμο της μουσικής,
-
16:50 - 16:52ιδιαίτερα από κωφούς,
-
16:52 - 16:57τα μουσικά ιδρύματα και τα σχολεία κωφών
-
16:57 - 17:03πλέον άλλαξαν πολιτική ως προς τον ήχο. Όχι απλά ως θεραπευτικό μέσο,
-
17:03 - 17:06γιατί ως μουσικός
-
17:06 - 17:09μπορώ να σας βεβαιώσω γι'αυτό.
-
17:09 - 17:16Εννοώ πως οι τεχνικοί ακουστικής έπρεπε να επανεξετάσουν το πώς έφτιαχναν
-
17:16 - 17:21τις αίθουσες συναυλιών. Υπάρχουν πολύ λίγες αίθουσες στον κόσμο
-
17:21 - 17:25με πραγματικά καλή ακουστική.
-
17:25 - 17:31Αίθουσες δηλαδή στις οποίες ο μουσικός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει,
-
17:31 - 17:36να μπορεί να ακουστεί και ο πιο ελάχιστος, ο πιο απαλός ήχος
-
17:36 - 17:41σαν να ήταν τεράστιος και επιβλητικός. Πάντοτε ένας ήχος
-
17:41 - 17:43ακούγεται σωστά σε κάποια σημεία μιας αίθουσας
-
17:43 - 17:45αλλά απαίσια σε κάποια άλλα,
-
17:45 - 17:49και ούτω καθεξής.
-
17:49 - 17:54Επομένως, είναι εξαιρετικό να βρεθεί
-
17:54 - 17:58αίθουσα στην οποία να έχεις τον επιθυμητό ήχο
-
17:58 - 18:01χωρίς τεχνητό εξοπλισμό.
-
18:01 - 18:08Γι'αυτό οι τεχνικοί ακουστικής είναι σε συνεχή επαφή
-
18:08 - 18:14με μουσικούς που έχουν προβλήματα ακοής.
-
18:14 - 18:16Είναι πολύ ενδιαφέρον.
-
18:16 - 18:22Δε γνωρίζω τις λεπτομέρειες,
-
18:22 - 18:28όμως το γεγονός και μόνο της συνεργασίας με αυτά τα άτομα
-
18:28 - 18:32είναι εκπληκτικό. Για χρόνια ο κόσμος έλεγε:
-
18:32 - 18:35"Πώς στην ευχή ένας κωφός θα αντιληφθεί τη μουσική;"
-
18:35 - 18:39Κλείνουμε τα αυτιά μας και φανταζόμαστε πως κάπως έτσι είναι να μην ακούς.
-
18:39 - 18:41Κλείνουμε τα μάτια και νομίζουμε πως ξέρουμε πώς είναι να είσαι τυφλός.
-
18:41 - 18:46Αν δούμε κάποιον σε αναπηρικό καροτσάκι θεωρούμε ότι δεν περπατά.
-
18:46 - 18:53Όμως, ίσως μπορεί να κάνει τρία, τέσσερα, πέντε βήματα. Γι'αυτόν, αυτό σημαίνει πως περπατά.
-
18:53 - 18:57Σε ένα χρόνο, ίσως κάνει τρία βήματα ακόμα.
-
18:57 - 19:00Και σε ένα ακόμα χρόνα, ακόμα τρία.
-
19:00 - 19:05Είναι πολύ σημαντικό.
-
19:05 - 19:09Έτσι, όταν ακούμε τους άλλους,
-
19:09 - 19:17είναι εξαιρετικά σημαντικό να αξιολογούμε την ικανότητά μας ν'ακούμε.
-
19:17 - 19:22Να μετατρέψουμε το σώμα μας σε αντηχείο. Να μην κρίνουμε.
-
19:22 - 19:26Ως μουσικός που κατά 99 τοις εκατό ασχολείται με νέα μουσικά έργα,
-
19:26 - 19:29μου είναι πολύ εύκολο να πω "Ναι, μου αρέσει αυτό το κομμάτι"
-
19:29 - 19:31ή "Όχι, αυτό δεν μου αρέσει."
-
19:31 - 19:37Θεωρώ όμως πως πρέπει να αφιερώσω χρόνο σε αυτά τα έργα.
-
19:37 - 19:42Ίσως να μην υπάρχει χημεία με το συγκεκριμένο έργο,
-
19:42 - 19:47αυτό όμως δε σημαίνει πως έχω το δικαίωμα να το απορρίψω.
-
19:47 - 19:52Το ωραίο με το να είναι κανείς μουσικός
-
19:52 - 19:56είναι πως είναι μια απίστευτα ρευστή έννοια.
-
19:56 - 20:00Δεν υπάρχουν κανόνες που να λένε τί είναι σωστό ή λάθος.
-
20:00 - 20:05Αν σας ζητήσω να κτυπήσετε παλαμάκια... ναι ας το κάνουμε.
-
20:05 - 20:11Σας παρακαλώ, κτυπήστε παλαμάκια και μιμηθείτε τον ήχο της βροντής.
-
20:11 - 20:14Φαντάζομαι ότι αυτός ο ήχος είναι γνώριμος σε όλους μας.
-
20:14 - 20:16Δεν εννοώ απλά τον ήχο.
-
20:16 - 20:21Θέλω να ακούσετε τη βροντή μέσα σας
-
20:21 - 20:26και να προσπαθήσετε να μιμηθείτε τον ήχο. Προσπαθήστε.
-
20:26 - 20:33(Χειροκρότημα)
-
20:33 - 20:43Πολύ καλά. Τώρα χιόνι! Έχετε ξανακούσει χιόνι;
-
20:43 - 20:44Κοινο: Όχι.
-
20:44 - 20:50Τότε σταματήστε να κτυπάτε παλαμάκια! (Γέλιο) Ξαναπροσπαθήστε.
-
20:50 - 20:56Ξανά. Χιόνι.
-
20:56 - 20:58Βλέπετε; Ξυπνήσατε.
-
20:58 - 21:07Τώρα βροχή. Καθόλου άσχημα.
-
21:07 - 21:11Ξέρετε, πρόσφατα ζήτησα από μερικά παιδιά
-
21:11 - 21:15το ίδιο πράγμα.
-
21:15 - 21:19Μεγάλη φαντασία, σας ευχαριστώ.
-
21:19 - 21:22Κανείς από εσάς, βέβαια, δεν κουνήθηκε από τη θέση του.
-
21:22 - 21:24Δεν σκέφτηκε, "Ωραία, πώς να χτυπήσω παλαμάκια;"
-
21:27 - 21:30Ίσως να δημιουργήσω ήχους με τα κοσμήματά μου,
-
21:30 - 21:34ίσως με κάποιο άλλο μέρος του σώματός μου.
-
21:34 - 21:39Κανείς δεν σκέφτηκε ότι για να χτυπήσει παλαμάκια
-
21:39 - 21:43δεν είναι απαραίτητο να κάθεται ή να χρησιμοποιήσει μόνο τα χέρια του.
-
21:43 - 21:45Με τον ίδιο τρόπο, όταν ακούμε μουσική,
-
21:45 - 21:49υποθέτουμε ότι πρόσβαση στον ήχο μας εξασφαλίζουν τα αυτιά μας.
-
21:49 - 21:53Έτσι αντιλαμβανόμαστε τη μουσική. Λάθος.
-
21:53 - 21:57Βιώνουμε τη βροντή. Σκεφτείτε το καλά.
-
21:57 - 22:04Ακούστε προσεκτικά. Πώς μπορούμε να φτιάξουμε αυτό τον ήχο;
-
22:04 - 22:09Θυμάμαι το δάσκαλό μου. Στο πρώτο μας μάθημα,
-
22:09 - 22:13ήμουν πανέτοιμη κι εξοπλισμένη με μπακέτες.
-
22:13 - 22:18Περίμενα να πει: Ωραία Έβελιν, πόδια ελαφρώς ανοικτά,
-
22:18 - 22:24μπράτσα σε γωνία 90 μοιρών, μπακέτα σε σχήμα V
-
22:24 - 22:27τόση απόσταση εδώ,
-
22:27 - 22:29ίσια πλάτη και τα λοιπά.
-
22:29 - 22:33Σε τέτοια περίπτωση βέβαια, θα έμενα ακίνητη, παγωμένη
-
22:33 - 22:35μη μπορώντας καν να ακουμπήσω το τύμπανο
-
22:35 - 22:37γιατί θα σκεφτόμουν όλες αυτές τις εντολές. Αντ' αυτού, είπε:
-
22:37 - 22:42"Έβελιν, πάρε αυτό το τύμπανο στο σπίτι σου και τα λέμε την άλλη βδομάδα."
-
22:42 - 22:47Θεέ μου! Τί έπρεπε να κανω; Δεν χρειαζόμουν πια μπακέτες,
-
22:47 - 22:49δηλαδή δεν μου επιτρεπόταν ακόμη να τις χρησιμοποιήσω.
-
22:49 - 22:53Έπρεπε να εξερευνήσω το τύμπανο
-
22:53 - 22:58να δω πώς κατασκευάστηκε, τί εξυπηρετούν τα εξαρτήματα.
-
22:58 - 23:05Το αναποδογύρισα, πειραματίστηκα με το σκάφος και τη μεμβράνη,
-
23:05 - 23:11με το σώμα μου, με κοσμήματα,
-
23:11 - 23:13με διάφορα αντικείμενα.
-
23:23 - 23:26Φυσικά, εμφανίστηκα στο επόμενο μάθημα γεμάτη μώλωπες,
-
23:26 - 23:31αλλά ήταν μια απίστευτη εμπειρία!
-
23:31 - 23:36Πώς να βιώσεις κάτι τέτοιο σε μια παρτιτούρα??
-
23:36 - 23:40ή ένα βιβλίο ασκήσεων;
-
23:40 - 23:43Γι'αυτό ποτέ δεν χρησιμοποιούσαμε κανονικά βιβλία.
-
23:43 - 23:46Για παράδειγμα, ένα από τα πράγματα που μαθαίνει
-
23:46 - 23:52ένας περκασιονίστας, σε αντιδιαστολή προς ένα μουσικό,
-
23:52 - 23:56είναι το ρούλο με μονά κτυπήματα.
-
23:59 - 24:06Κάπως έτσι... Σταδιακά η ταχύτητα αυξάνεται.
-
24:06 - 24:09Αυτό το κομμάτι απαιτεί ρούλο με μονά κτυπήματα.
-
24:09 - 24:17Γιατί όμως δεν μπορώ να το κάνω μελετώντας ένα μουσικό έργο;
-
24:17 - 24:20Αυτή ήταν η μέθοδος του δασκάλου μου.
-
24:20 - 24:25Το ενδιαφέρον είναι πως όταν μπήκα σε μια μουσική σχολή
-
24:25 - 24:31όλα αυτά έπρεπε να τα ξεχάσω.
-
24:31 - 24:33Εκεί φυσικά, χρησιμοποιούσαν κανονικά βιβλία ασκήσεων.
-
24:33 - 24:37Συνεχώς ρωτούσα: "Γιατί; Τί σχέση έχει αυτό;"
-
24:37 - 24:41Μουσική πρέπει να παίξω. Μου απαντούσαν: "Βοηθά να ελέγχεις το παίξιμό σου."
-
24:41 - 24:46Ναι, αλλά πώς; Γιατί πρέπει να το μάθω; Πώς σχετίζεται με το έργο;
-
24:46 - 24:49Ένιωθα ότι έπρεπε να το πω.
-
24:49 - 24:51Γιατί κάνω αυτή την άσκηση;
-
24:55 - 25:00Είναι όντως για να ελέγχω καλύτερα την μπακέτα;
-
25:00 - 25:03Έπρεπε να υπάρχει λόγος,
-
25:03 - 25:08και ο λόγος πρέπει να είναι η έκφραση μέσω της μουσικής.
-
25:08 - 25:13Εκφράζοντας κάτι μέσω της μουσικής, δηλαδή του ήχου,
-
25:13 - 25:18μπορούμε να κατανοήσουμε διαφορετικά πράγματα και ανθρώπους.
-
25:18 - 25:21Δεν θέλω όμως να πάρω την ευθύνη του συναισθηματικού σας φορτίου.
-
25:21 - 25:23Αυτό εξαρτάται από σας, κάθε φορά που μπαίνετε σε μια αίθουσα συναυλιών.
-
25:23 - 25:29Αυτό καθορίζει τον τρόπο που ακούμε.
-
25:29 - 25:35Ίσως ο μουσικός νιώθει θλίψη, αγαλλίαση ή οργή όταν παίζει
-
25:35 - 25:37κάποια έργα, δεν θέλει όμως απαραίτητα
-
25:37 - 25:41να συμπάσχει ο ακροατής του.
-
25:41 - 25:44Γι'αυτό λοιπόν, στην επόμενη συναυλία που θα παρακολουθήσετε,
-
25:44 - 25:51ανοίξτε το σώμα σας, κάντε το αντηχείο.
-
25:51 - 25:56Να ξέρετε πως δεν θα αισθανθείτε το ίδιο με τους μουσικούς.
-
25:56 - 26:00Ο μουσικός βρίσκεται στη χειρότερη δυνατή θέση σε ό,τι αφορά τον ήχο,
-
26:00 - 26:06γιατί ακούει την επαφή της μπακέτας στο τύμπανο,
-
26:06 - 26:10της μαλέτας στο ξύλινο πλήκτρο, ή του δοξαριού στη χορδή.
-
26:10 - 26:14Διακρίνει την ανάσα στον ήχο από τα πνευστά και χάλκινα.
-
26:14 - 26:16Βιώνει το πρώιμο στάδιο του ήχου,
-
26:16 - 26:20που όμως είναι κάτι απίστευτα αγνό,
-
26:20 - 26:24γιατί είναι αυτό που υπάρχει πριν παραχθεί ο ήχος.
-
26:24 - 26:30Προσέξτε τη διάρκεια του ήχου μετά τον πρώτο χτύπο
-
26:30 - 26:37ή ανάσα. Βιώστε αυτό το ταξίδι του ήχου
-
26:37 - 26:41όπως εύχομαι να είχα βιώσει το ταξίδι
-
26:41 - 26:46αυτού του συνεδρίου.
-
26:46 - 26:50Ίσως στη διάρκεια της μέρας να ανταλλάξουμε κάποιες σκέψεις.
-
26:50 - 26:53Σας ευχαριστώ πολύ!
-
26:53 - 27:03(Χειροκρότημα)
- Title:
- Η Έβελιν Γκλένι μας διδάσκει να ακούμε
- Speaker:
- Evelyn Glennie
- Description:
-
Σε αυτή την εκρηκτική παράσταση, η κωφή περκασιονίστα Έβελιν Γκλένι εξηγεί πως το να ακούμε μουσική σημαίνει πολύ περισσότερα από την αντίληψη των ηχητικών κυμάτων.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 31:51