< Return to Video

Θεραπεύοντας το ουσιαστικό πρόβλημα των παιδικών τραυμάτων | Λιζ Μούλιναρ | TEDxNewy

  • 0:12 - 0:14
    Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς
  • 0:14 - 0:17
    γιατί ξοδεύουμε πολλά εκατομμύρια δολλάρια
  • 0:17 - 0:20
    να εκπαιδεύουμε για
    την πρόληψη των ναρκωτικών,
  • 0:20 - 0:22
    «Μην κάνεις ναρκωτικά
    γιατί σου κάνουν κακό».
  • 0:22 - 0:25
    Αφήνουμε τους γονείς
    να αρρωσταίνουν από την ανησυχία τους
  • 0:25 - 0:27
    για το αν θα μπλέξει
    το παιδί μου με ναρκωτικά
  • 0:27 - 0:30
    επειδή συναναστρέφεται τις λάθος παρέες.
  • 0:30 - 0:32
    Δεν πρέπει να ανησυχούν καθόλου.
  • 0:32 - 0:38
    Οι άνθρωποι εθίζονται στα ναρκωτικά
    εξαιτίας του πόνου τους.
  • 0:38 - 0:41
    Οπότε δεν θα κάνουν ναρκωτικά
    επειδή κάνουν κακές παρέες,
  • 0:41 - 0:44
    αλλά μόνο επειδή έχουν υποστεί
    κάποιο τραύμα
  • 0:44 - 0:47
    και δεν τους είναι εύκολο να το λύσουν
    ή να θεραπευτούν από αυτό.
  • 0:47 - 0:49
    Ας πάρουμε ένα θέμα για το οποίο μίλησαν
  • 0:49 - 0:50
    και οι δύο τελευταίοι ομιλητές:
  • 0:50 - 0:52
    Την ψυχική ασθένεια.
  • 0:53 - 0:57
    Σε μια έρευνα, μια ακαδημαϊκή έρευνα
  • 0:57 - 1:01
    σχετική με όλες τις έρευνες που έγιναν
    σε αυτόν τον τομέα το 2005:
  • 1:01 - 1:07
    Το 69,9% των ασθενών των ψυχιατρείων
  • 1:07 - 1:09
    με σοβαρές ψυχωτικές διαταραχές,
  • 1:09 - 1:11
    πιθανώς να μαντέψατε πως, ναι,
  • 1:11 - 1:15
    όλοι τους είχαν υποστεί
    κάποιο παιδικό τραύμα.
  • 1:15 - 1:17
    Αναφέρθηκε η διπολική διαταραχή.
  • 1:17 - 1:22
    To 82 έως το 86% των ανθρώπων
    με διπολική διαταραχή
  • 1:22 - 1:25
    έχουν υποστεί κάποιας μορφής
    παιδικό τραύμα.
  • 1:25 - 1:27
    Οριακή διαταραχή προσωπικότητας:
  • 1:27 - 1:29
    Το 90% έχει υποστεί τραύμα.
  • 1:29 - 1:32
    Ας μιλήσουμε και γι' αυτό
    για το οποίο έχουμε ξοδέψει εκατομμύρια,
  • 1:32 - 1:36
    79 εκατομμύρια δολάρια ξοδεύτηκαν πέρσι
    για την ενημέρωση του κόσμου:
  • 1:36 - 1:38
    την κατάθλιψη.
  • 1:40 - 1:42
    Πόσοι άνθρωποι
    που υποφέρουν από κατάθλιψη
  • 1:43 - 1:46
    νομίζετε πως είχαν υποστεί
    κάποιο παιδικό τραύμα ή κακοποίηση;
  • 1:46 - 1:49
    Το 80%, μας λέει η έρευνα.
  • 1:49 - 1:53
    Και πόσοι από εσάς ακούσατε
    έστω και μία λέξη
  • 1:53 - 1:55
    για το τι συνέβη στην παιδική σας ηλικία
  • 1:55 - 1:59
    που μπορεί να σας βοηθήσει να θεραπευτείτε
    από την κατάθλιψη ή το άγχος σας;
  • 1:59 - 2:00
    Οπότε τι κάνουμε;
  • 2:00 - 2:04
    Ενημερώνουμε τον κόσμο ώστε
    να ταΐζουμε τις φαρμακευτικές εταιρίες;
  • 2:04 - 2:07
    Για να μπορούν οι άνθρωποι
    να πάρουν περισσότερα φάρμακα;
  • 2:07 - 2:10
    Στην Αυστραλία καταναλώνουμε
    περισσότερα αντικαταθλιπτικά
  • 2:10 - 2:12
    από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
  • 2:15 - 2:18
    Εργάζομαι με άτομα που επιβίωσαν
    από τα παιδικά τους τραύματα,
  • 2:18 - 2:20
    και γνωρίζω από την ανεξάρτητη έρευνά μου,
  • 2:20 - 2:24
    πως τέσσερα χρόνια μετά
    από ένα μόλις πενταήμερο πρόγραμμα,
  • 2:24 - 2:26
    υπάρχει μια εξαιρετικά
    στατιστικά σημαντική --
  • 2:26 - 2:28
    δεν μπορώ ποτέ να πω αυτή τη λέξη --
  • 2:28 - 2:31
    μια εξαιρετικά στατιστικά σημαντική
    μείωση της κατάθλιψης.
  • 2:31 - 2:33
    Έξι μήνες μετά από
    ένα πενταήμερο πρόγραμμα,
  • 2:33 - 2:39
    υπάρχει μια μείωση κατά 45% στις
    καταγεγραμμένες σοβαρές ψυχικές ασθένειες
  • 2:39 - 2:41
    Οπότε γιατί σιωπούμε;
  • 2:41 - 2:42
    Γιατί δεν μιλάμε γι' αυτό;
  • 2:42 - 2:45
    Γιατί δεν μας επιτρέπεται
    να αναγνωρίζουμε τα παιδικά τραύματα;
  • 2:45 - 2:48
    Γιατί δεν μας ενθαρρύνουν
    να θεραπευτούμε από αυτά;
  • 2:48 - 2:50
    Αυτό που γνωρίζουμε
    χάρις της νευροπλαστικότητας
  • 2:50 - 2:51
    είναι πως αυτό είναι δυνατό.
  • 2:52 - 2:56
    Επιτρέψτε μου να ανακαλύψω μια άλλη
    περιοχή της βαθιάς ανθρώπινης θλίψης.
  • 2:56 - 3:00
    Μια περιοχή για την οποία όλοι
    νοιαζόμαστε παθιασμένα,
  • 3:00 - 3:03
    και όταν μας αφορά,
    πραγματικά πονάει πολύ.
  • 3:04 - 3:06
    Μιλάω για την αυτοκτονία.
  • 3:07 - 3:09
    Για το πόσο βασανιστική είναι.
  • 3:09 - 3:13
    Οι νεαρές γυναίκες με τις οποίες
    συνεργάζομαι στο Heal For Life
  • 3:13 - 3:15
    έχουν ένα κοινό παράπονο
    όταν πηγαίνουν στο νοσοκομείο
  • 3:15 - 3:17
    αφού έχουν προσπαθήσει να αυτοκτονήσουν:
  • 3:18 - 3:21
    Κανείς δεν ρωτά ποτέ, γιατί;
  • 3:22 - 3:23
    Εάν είχαν ρωτήσει
  • 3:23 - 3:27
    θα είχαν λάβει την ίδια απάντηση
    από όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους:
  • 3:27 - 3:30
    «Εξαιτίας του εσωτερικού μου πόνου
    από την παιδική μου ηλικία.
  • 3:30 - 3:32
    Επειδή αισθάνομαι άχρηστος.
    Δεν αξίζω τίποτα.
  • 3:32 - 3:35
    Επειδή κανείς δεν νοιάζεται
    που έχω κακοποιηθεί».
  • 3:36 - 3:39
    Η πόλη Έσπερανς,
  • 3:39 - 3:40
    στην κεντρική ακτή,
  • 3:40 - 3:43
    έχει ένα θαυμάσιο πρόγραμμα
    πρόληψης αυτοκτονιών.
  • 3:43 - 3:45
    Ο Τόνι Χάμφρεϊ μου έγραψε και ανέφερε:
  • 3:45 - 3:49
    «Περίπου το 90% των γυναικών
    που έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας
  • 3:49 - 3:51
    με τις οποίες έχω συνεργαστεί,
  • 3:51 - 3:53
    έχουν υποστεί είτε σεξουαλική κακοποίηση
  • 3:53 - 3:56
    ή κάποιου είδους παιδική κακοποίηση.
  • 3:56 - 3:58
    Το ίδιο και ένα μικρότερο
    ποσοστό των αντρών».
  • 3:58 - 4:00
    Έχει δει κανείς από εσάς
  • 4:00 - 4:03
    οτιδήποτε σχετικό
    με την πρόληψη των αυτοκτονιών
  • 4:03 - 4:06
    που να αναφερόταν στο τι έχει συμβεί
    στην παιδική σας ηλικία;
  • 4:06 - 4:09
    Έχει υπάρξει κάποια ενημερωτική
    εκστρατεία που να λέει,
  • 4:09 - 4:11
    «Ρωτήστε έναν φίλο σας
    όταν δεν είναι καλά.
  • 4:11 - 4:13
    Τι συνέβη στην παιδική σου ηλικία;
  • 4:13 - 4:15
    Μίλησέ μου για την παιδική σου ηλικία
  • 4:15 - 4:18
    επειδή είναι εξαιρετικά πιθανό
  • 4:18 - 4:21
    αυτό να έχει επιδράσει αρνητικά
    στην τωρινή σου πνευματική κατάσταση».
  • 4:22 - 4:24
    Ίσως κάποιοι από εσάς
    να σκεφτείτε για μια στιγμή,
  • 4:24 - 4:27
    «Γιατί μιλάει συνεχώς
    για παιδικά τραύματα και κακοποίηση;
  • 4:27 - 4:28
    Τι είναι αυτό στην πραγματικότητα;»
  • 4:28 - 4:32
    Τα παιδικά τραύματα
    καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα.
  • 4:32 - 4:34
    Καλύπτουν την εγκατάλειψη,
    τον θάνατο των γονέων,
  • 4:34 - 4:35
    αλκοολικούς γονείς,
  • 4:35 - 4:38
    παιδική σεξουαλική κακοποίηση,
    σωματική κακοποίηση,
  • 4:38 - 4:39
    συναισθηματική κακοποίηση.
  • 4:39 - 4:43
    Εννοείται πως καλύπτουν
    και φυσικές καταστροφές.
  • 4:43 - 4:46
    Τι γίνεται όταν προκύπτει ένα τραύμα;
  • 4:46 - 4:48
    Το τραύμα είναι περισσότερο συναίσθημα
  • 4:48 - 4:50
    απ' όσο μπορεί
    να διαχειριστεί ο εγκέφαλος.
  • 4:50 - 4:53
    Το τραύμα, τη στιγμή που συμβαίνει,
  • 4:53 - 4:56
    οδηγεί το άτομο,
    ανάλογα με την ηλικία του,
  • 4:56 - 4:58
    να νομίζει πως απειλείται η ζωή του.
  • 4:58 - 5:01
    Ο εγκέφαλος αντιδράει σε αυτό το τραύμα
  • 5:01 - 5:02
    και αναπτύσσεται διαφορετικά
  • 5:02 - 5:07
    και γι' αυτό τα παιδικά τραύματα
    επηρεάζουν πολύ τη μετέπειτα συμπεριφορά
  • 5:07 - 5:10
    και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί
    ο εγκέφαλος αργότερα στη ζωή.
  • 5:10 - 5:12
    Δεν μπορεί να θυμηθεί κανείς το τραύμα.
  • 5:13 - 5:15
    Θα σας δώσω ένα παράδειγμα,
  • 5:15 - 5:17
    και αυτό συμβαίνει
    επειδή ο συνειδητός εγκέφαλος
  • 5:17 - 5:20
    «κλείνει» κατά τη διάρκεια
    του τραυματισμού.
  • 5:20 - 5:22
    Μπορεί να το θυμάστε, μπορεί όχι.
  • 5:22 - 5:24
    Τον σωματοφύλακα της πριγκίπισσας Νταϊάνα,
  • 5:24 - 5:27
    όταν προσπαθούσαν να ανακαλύψουν
    τι ακριβώς είχε γίνει στο ατύχημα,
  • 5:27 - 5:29
    τον υπνώτισαν.
  • 5:29 - 5:31
    Η γαλλική αστυνομία υπνώτισε τον άνθρωπο,
  • 5:31 - 5:32
    ώστε να μπορέσει να θυμηθεί.
  • 5:32 - 5:34
    Να ξεκλειδώσει αυτό
    το μέρος του εγκεφάλου του.
  • 5:34 - 5:39
    Να μπορέσει να πει τι ακριβώς
    είχε συμβεί τη στιγμή της σύγκρουσης.
  • 5:40 - 5:42
    Υποθέτω πως η μεγάλη μου ευχή είναι
  • 5:42 - 5:45
    να σπάσει αυτή η σιωπή.
  • 5:46 - 5:49
    Έχω την ελπίδα πως αυτή
    η σιωπή μπορεί να σπάσει
  • 5:49 - 5:51
    επειδή πριν από 40 χρόνια,
  • 5:51 - 5:53
    υπήρχε το μεγάλο Κ,
  • 5:53 - 5:54
    υπήρχε ο καρκίνος.
  • 5:54 - 5:56
    Κανείς δε μιλούσε για τον καρκίνο
  • 5:56 - 5:58
    δεν τον αναφέραμε,
  • 5:58 - 6:01
    λέγαμε απλώς,
    «Έχουν το μεγάλο Κ».
  • 6:01 - 6:02
    Είναι υπέροχο πως τώρα
  • 6:02 - 6:03
    όλοι μιλούν για τον καρκίνο.
  • 6:03 - 6:05
    Γνωρίζουμε άτομα που έχουν
    υποφέρει από καρκίνο.
  • 6:05 - 6:08
    Τους μιλάμε, τους ενθαρρύνουμε,
    τους αγαπάμε
  • 6:08 - 6:10
    και μας λένε αμέσως πως έχουν καρκίνο.
  • 6:10 - 6:12
    Φανταστείτε πώς θα ήταν,
  • 6:12 - 6:15
    αν όσο ζω ακόμα
    -- αυτή είναι η λαχτάρα μου --
  • 6:15 - 6:17
    οι άνθρωποι μιλούσαν
    για τα παιδικά τους τραύματα.
  • 6:17 - 6:19
    Πως είναι εντάξει να πεις,
  • 6:19 - 6:21
    «Είχα μια φριχτή παιδική ηλικία.
    Μου συνέβησαν όλα αυτά»,
  • 6:21 - 6:23
    και αυτός που ακούει, να πει,
  • 6:23 - 6:26
    «Άσε με να σε στηρίξω.
    Άσε με να σε βοηθήσω να γίνεις καλά.
  • 6:26 - 6:29
    Άσε με να σε βοηθήσω
    να ξεπεράσεις ό,τι συνέβη
  • 6:29 - 6:31
    για χάρη της ανάπτυξης του εγκεφάλου σου,
  • 6:31 - 6:33
    επειδή έχεις υποστεί παιδικό τραύμα».
  • 6:34 - 6:37
    Αυτός δεν θα ήταν ένας καλύτερος
    κόσμος για όλους μας;
  • 6:37 - 6:39
    Τι δημιουργεί αυτή τη σιωπή;
  • 6:39 - 6:41
    Η αμηχανία;
  • 6:41 - 6:43
    Η ντροπή;
  • 6:43 - 6:45
    Ντρεπόμαστε για το στίγμα
  • 6:45 - 6:46
    επειδή σε μια περίπτωση βιασμού
  • 6:46 - 6:49
    δεν επιτρέπεται να γνωρίζουμε
    το όνομα του θύματος,
  • 6:49 - 6:53
    σαν να έφταιγαν κατά κάποιο τρόπο
    τα ίδια για το βιασμό;
  • 6:53 - 6:58
    Γιατί επικεντρωνόμαστε
    στον κίνδυνο από κάποιον άγνωστο
  • 6:58 - 6:59
    και στην κακοποίηση μέσα στην εκκλησία;
  • 6:59 - 7:01
    Όταν αυτά αποτελούν το 1%
    όλων των κακοποιήσεων;
  • 7:01 - 7:05
    Η κακοποίηση συμβαίνει στα σπίτια
    και συμβαίνει στις οικογένειες.
  • 7:06 - 7:08
    Όμως ο καθένας από εσάς
  • 7:08 - 7:10
    μπορεί να βοηθήσει να αλλάξει αυτό.
  • 7:10 - 7:14
    Αν ο καθένας σας με βοηθήσει
    με τη μεγάλη μου ιδέα,
  • 7:14 - 7:15
    αν ο καθένας από σας
  • 7:15 - 7:18
    που έχει υποστεί παιδικό τραύμα πει,
  • 7:18 - 7:20
    «Δεν έχω κανένα λόγο να ντρέπομαι.
  • 7:20 - 7:22
    Δεν ήταν λάθος μου.
  • 7:22 - 7:25
    Δεν ήταν λάθος μου που
    η παιδική μου ηλικία δεν ήταν τέλεια
  • 7:25 - 7:27
    και μου αξίζει αγάπη και υποστήριξη».
  • 7:27 - 7:29
    Αν όσοι από σας γνωρίσετε κάποιον
  • 7:30 - 7:35
    που είναι εθισμένος στον τζόγο,
    στο αλκοόλ ή στα ναρκωτικά,
  • 7:36 - 7:38
    αν του πείτε, «Να σου πω,
    έχει συζητήσει ποτέ κανείς μαζί σου
  • 7:38 - 7:40
    για τι συνέβη στην παιδική σου ηλικία;
  • 7:40 - 7:45
    Νομίζεις πως θα ήθελες να θεραπευτείς
    από την παιδική σου ηλικία;»
  • 7:45 - 7:49
    Αν κάποια στιγμή μπορούσατε να πείτε
    σε κάποιον ψυχικά ασθενή όχι μόνο,
  • 7:49 - 7:51
    «Είσαι καλά;» που είναι
    μια υπέροχη καμπάνια,
  • 7:51 - 7:54
    αλλά, «Θέλεις να μιλήσεις
    για το τι συνέβη στην παιδική σου ηλικία
  • 7:54 - 7:57
    επειδή καταλαβαίνω πως πολλοί
    άνθρωποι με ψυχικές ασθένειες
  • 7:57 - 7:59
    έχουν υποστεί κάποιου
    είδους παιδικό τραύμα.
  • 7:59 - 8:01
    Μίλησέ μου γι' αυτό».
  • 8:01 - 8:04
    Ο καθένας από σας
    μπορεί να το κάνει αυτό.
  • 8:04 - 8:07
    Ο καθένας από σας μπορεί να βοηθήσει
    να πετύχω τη μεγάλη μου ιδέα.
  • 8:07 - 8:08
    Ο καθένας από σας
  • 8:08 - 8:11
    μπορεί να ασχοληθεί
    με το ίδρυμα Heal For Life
  • 8:11 - 8:14
    και να μας βοηθήσει να κάνουμε
    αυτόν τον κόσμο ένα χαρούμενο μέρος.
  • 8:15 - 8:17
    Σας αφήνω με μία τελευταία σκέψη.
  • 8:19 - 8:22
    Αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί
    σε αυτόν τον κόσμο
  • 8:22 - 8:25
    αν κάποιος είχε θεραπεύσει
    τον Αδόλφο Χίτλερ
  • 8:25 - 8:28
    από την ευρέως αναγνωρισμένη
    παιδική κακοποίηση που είχε υποστεί.
  • 8:28 - 8:29
    Σας ευχαριστώ.
  • 8:29 - 8:30
    (Χειροκρότημα)
Title:
Θεραπεύοντας το ουσιαστικό πρόβλημα των παιδικών τραυμάτων | Λιζ Μούλιναρ | TEDxNewy
Description:

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια τοπική εκδήλωση TEDx, μια παραγωγή ανεξάρτητη από τα συνέδρια TED.
Σε αυτή την ομιλία η Λιζ Μούλιναρ προσπαθεί να δείξει στο κοινό πως τα παιδικά τραύματα είναι η πρωταρχική αιτία των ψυχικών ασθενειών και η αιτία που οι άνθρωποι εθίζονται στα ναρκωτικά, τον τζόγο, το αλκοόλ, κλπ. «Οι άνθρωποι εθίζονται στα ναρκωτικά εξαιτίας του πόνου τους», λέει. Μετά, η Λιζ ζητάει από τα θύματα των παιδικών τραυμάτων να σπάσουν τη σιωπή τους και ζητάει από τους άλλους ανθρώπους να τους στηρίξουν και να τους βοηθήσουν να θεραπευτούν από την ασθένειά τους.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
08:33

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.