LZ Granderson: De mythe van de homoagenda

In een humoristische talk met een dringende boodschap, wijst LZ Granderson op de absurditeit van het idee dat er een 'homoseksuele levensstijl' en nog veel minder een 'homoagenda' zou bestaan. (Gefilmd op TEDxGrandRapids.)

Toen ik ongeveer 16 jaar oud was,

zat ik thuis tijdens de zomervakantie
wat rond te zappen op de tv,

op zoek naar een film.

Wie herinnert zich
‘Ferris Bueller's Day Off’?

Geweldige film, niet? Ik zag
Matthew Broderick op het scherm en dacht:

"Leuk! Ferris Bueller.
Daar wil ik naar kijken!"

Het was niet Ferris Bueller.
En vergeef me, Matthew Broderick,

je hebt nog andere films gemaakt,
maar voor mij blijf je Ferris.

Maar je deed geen Ferris-achtige dingen.
Toen was je bezig met homo-dingen.

Hij speelde in de film
‘Torch Song Trilogy’.

‘Torch Song Trilogy’ was gebaseerd
op een toneelstuk over een dragqueen

op zoek naar liefde.

Liefde en respect,
daar ging de hele film over.

Terwijl ik keek, realiseerde ik me
dat het over mij ging.

Niet het dragqueengedeelte -
voor niemand scheer ik mijn baard af -

maar het homogedeelte.

Het zoeken naar liefde en respect,
over je plaats zoeken in de wereld.

Een aangrijpende scène
bracht me tot tranen

en is me in de afgelopen
25 jaar bijgebleven.

Dit citaat dat de hoofdpersoon, Arnold,
aan zijn moeder vertelt

terwijl ze redetwisten over wie hij is
en het leven dat hij leidt.

"Er is nog één ding
dat je zou moeten begrijpen.

Ik heb mezelf leren naaien, koken,
sanitair repareren en meubels maken.

Zelfs een schouderklopje
kan ik mezelf geven,

zodat ik niemand iets hoef te vragen.

Ik heb van iemand iets nodig
behalve liefde en respect.

Wie me die twee dingen niet kan geven,
heeft geen plaats in mijn leven."

Ik herinner me die scène
alsof het gisteren was.

Ik was 16, in tranen, niet ge-out,

en zat te kijken naar deze twee mensen,
Ferris Bueller en één of andere kerel

die ik nooit had gezien,

vechtend om liefde.

Toen ik uiteindelijk
mijn plaats in het leven vond,

en mezelf aanvaardde zoals ik was,

was ik echt heel gelukkig.

Ik was gelukkig als homo (gay)
en dat hoort ook zo

aangezien ‘gay’ ook gelukkig betekent.

Ik realiseerde me dat veel mensen
niet zo ‘gay’ waren als ik --

d.w.z. ‘gelukkig’, niet
‘aangetrokken tot hetzelfde geslacht’.

Ik merkte zelfs dat er
een heleboel haat, woede,

frustratie en angst bestond

over wie ik was en over
de homoseksuele levensstijl.

Ik zit te denken over
‘de homoseksuele levensstijl’

en dat woord blijft maar terugkomen:
levensstijl, levensstijl, levensstijl.

Ik heb politici zelfs horen zeggen
dat de homoseksuele levensstijl

een grotere bedreiging is
voor de beschaving dan terrorisme.

Toen werd ik bang.

Ik dacht: als ik homo ben
en ik ben bezig met iets

dat de beschaving gaat vernietigen,

dan moet ik erachter komen
wat dat is en er gelijk mee ophouden.

(Gelach)

Ik keek eens naar mijn leven,
een kritische blik op mijn leven

en ik zag een aantal
zeer verontrustende dingen.

(Gelach)
[De superkwaadaardige homo-levensstijl]

Ik zal je vertellen welke slechte dingen
ik allemaal heb gedaan,

te beginnen met mijn ochtenden.

Ik drink koffie.

Niet alleen drink ik koffie,
ik ken andere homo’s die koffie drinken.

Ik kom vast te zitten in het verkeer --

dat slechte, kwaadaardige verkeer.

Soms kom ik vast te zitten op luchthavens.

Ik kijk rond en zeg:
"Mijn God, kijk naar al die homo’s!

Allemaal gevangen in lange rijen
op weg naar een vliegtuig!

Mijn God, mijn levensstijl
is zo ontzettend kwaadaardig!"

Ik ruim op. Dit is geen echte foto
van de kamer van mijn zoon.

Die is nog rommeliger.
(Gelach)

Alles wat ik doe voor een 15-jarige
is koken, koken en nog eens koken.

Zijn hier ouders van tieners?
Alles wat we doen is koken --

ze eten twee, drie, vier maaltijden
per avond -- belachelijk!

Dat is de homoseksuele levensstijl.

Nadat ik klaar ben met koken
en schoonmaken, in de rij staan

en vastzitten in het verkeer,

besluiten mijn partner en ik

eens een avondje uit de bol te gaan.

(Gelach)

We liggen meestal in bed
voordat we erachter komen

wie uitgeschakeld werd op ‘American Idol’.

Pas de volgende dag horen we
wie nog meedoet

omdat we te moe zijn om op te blijven.

Dit is de ‘super-kwaadaardige
homoseksuele levensstijl’.

Ga voor jullie
heteroseksuele leven, mensen.

(Gelach) (Applaus)

Wanneer mijn partner, Steve,
en ik begonnen te daten,

vertelde hij me een verhaal over pinguïns.

Ik wist eerst niet
waar hij naartoe wilde.

Hij was een beetje nerveus
toen hij het mij vertelde,

maar hij zei me dat
als een pinguïn een maatje vindt

waarmee hij de rest
van zijn leven wil doorbrengen,

hij die een kiezelsteen geeft --
de perfecte kiezelsteen.

Toen haalde hij dit hier
voor mij uit zijn zak.

Ik vond het echt cool.

Hij zei: "Ik wil de rest
van mijn leven met je doorbrengen."

Daarom draag ik dit bij me
als ik iets moet doen

dat me een beetje nerveus maakt,

zoals voor TEDx komen praten.

Ik draag dit als ik voor langere tijd wegga.

En soms draag ik het gewoon maar zo.

Hoeveel mensen zijn hier verliefd? Iemand daar?

Je zou homo kunnen zijn.

(Gelach)

Want ik ben ook verliefd
en blijkbaar is dat onderdeel

van de homoseksuele levensstijl
waarvoor ik jullie heb gewaarschuwd.

(Applaus)

Vertel het maar aan jullie echtgenoten,

die, als ze verliefd zijn,
wellicht ook homo zijn.

Hoeveel van jullie zijn single?
Zijn er hier?

Jullie zouden ook homo kunnen zijn!

Want ik weet
dat sommige homo’s het ook zijn.

Het is echt eng,
die homoseksuele levensstijl.

Superkwaadaardig
en het houdt maar niet op!

Het gaat maar door en overspoelt alles!

Eigenlijk heel onnozel, niet?

Daarom ben ik zo blij om eindelijk
president Obama te horen zeggen...

(Applaus)

dat hij voor

(Applaus)

dat hij voor het homohuwelijk is.

Het is een prachtige dag
in de geschiedenis van ons land.

Een prachtige dag in de wereldgeschiedenis

om een president in functie
te horen zeggen: “Het is genoeg geweest.”

Eerst aan zichzelf
en daarna aan de rest van de wereld.

Het is geweldig.

Maar iets verontrustte me sinds hij

onlangs die opmerking maakte.

Dit is blijkbaar weer gewoon
weer een zet van de homo-activisten

uit hun homoseksuele agenda.

Het verontrust mij

omdat ik nu al geruime tijd
openlijk homoseksueel ben.

Ik ben naar alle plechtigheden geweest,
fondsenwervingsavonden bijgewoond,

erover geschreven

en toch heb ik mijn exemplaar
van deze homoagenda nog niet ontvangen.

(Gelach)

Altijd op tijd mijn contributie betaald,

(Gelach)

in gay pride vlaggenparades meegelopen,
de hele reutemeteut

en nog nooit een kopie
van de homoseksuele agenda tegengekomen.

Zeer frustrerend.

Ik kreeg het gevoel buitengesloten te zijn,
net of ik niet homo genoeg was.

Maar toen gebeurde er iets prachtigs:
ik was uit winkelen, wat ik nogal eens doe

en stootte op een illegale versie
van de officiële homoagenda.

Ik zei tegen mezelf: “LZ,
zolang is je dit ontzegd geweest.

Maar aan dit publiek
kan je het nieuws gaan vertellen.

Je gaat de homoseksuele agenda verspreiden
zodat niemand anders nog benieuwd hoeft te zijn

naar wat er precies in staat.

Wat hebben die homo’s in hun neus?

Wat willen ze?"

Zonder verder omhaal
presenteer ik jullie, dames en heren,

-- maar wees voorzichtig,
want het is kwaadaardig --

de officiële versie
van de homoseksuele agenda.

(Muziek)

De homoseksuele agenda, mensen!

(Applaus)

Daar is hij!

Heb je hem? De homoseksuele agenda.

Sommigen van jullie zouden hem ook...

...de Grondwet van de Verenigde Staten
kunnen noemen, zo noem je hem toch?

De Amerikaanse grondwet
is de homoseksuele agenda.

Deze homo's, mensen zoals ik,
willen behandeld worden

als volwaardige burgers.

Het staat er, voor iedereen te lezen.

Ik was er ondersteboven van:
is DAT nu de homoagenda?

Waarom noemden ze hem niet de Grondwet,
zodat ik wist waarover het ging?

Ik zou niet zo verward zijn geweest;
ik zou niet zo verontrust zijn geweest.

Maar daar is hij. De homoseksuele agenda.

Ga voor jullie heteroseksuele leven.

Wisten jullie dat in alle staten
die niet gearceerd zijn

mensen die homo, lesbisch,
biseksueel of transseksueel zijn

uit hun appartementen kunnen worden gezet

omdat ze homo, lesbisch,
biseksueel of transseksueel zijn?

Die reden is voldoende voor een verhuurder

om ze eruit te gooien

omdat er geen bescherming is
tegen discriminatie van LGBT-mensen.

Wisten jullie dat je
in de staten zonder arcering

kan worden ontslagen omdat je homo,
lesbisch, biseksueel of transseksueel bent?

Niet omwille van de kwaliteit van je werk,

of hoe lang je daar al werkt, of je stinkt,

alleen maar omdat je homo, lesbisch,
biseksueel of transseksueel bent.

Allemaal in tegenspraak
met de homoseksuele agenda,

ook bekend als de Amerikaanse grondwet.

Specifiek, dit kleine amendement hier:

‘Geen enkele staat mag
enige wet maken of opleggen

die de voorrechten of immuniteiten

van de burgers van de Verenigde Staten zal inperken.’

Ik kijk naar je, North Carolina.

Maar jullie kijken niet naar de Amerikaanse grondwet.

Dit is de homoagenda: gelijkheid.
Geen speciale rechten,

maar de rechten die al
zijn opgeschreven door deze mensen --

deze elite, als je wil.

Opgeleide, goed geklede,

(Gelach)

sommigen zouden durven zeggen
twijfelachtig geklede mensen.

(Gelach)

Niettemin onze voorvaderen, toch?

De mensen die wisten wat ze deden
toen ze de Grondwet opschreven.

Of de homoseksuele agenda, als je wil.

Dat druist in tegen wat zij deden.

Daarom voelde ik het absoluut noodzakelijk

dat ik jullie dit exemplaar
van de homoagenda toonde.

Omdat ik dacht dat
als ik het grappig maakte,

je je niet zo bedreigd zou voelen.

Ik dacht dat als ik
een beetje oneerbiedig was,

je het niet te ernstig zou nemen.

Maar als je de kaart bekijkt,
zie je dat het in onze staat Michigan

legaal is om iemand te ontslaan

voor zijn homo, lesbisch,
biseksueel of transseksueel zijn,

dat het legaal is om mensen
uit hun huis te zetten

omdat ze homo, lesbisch,
biseksueel of transseksueel zijn.

Dan realiseer je je dat dit hele gesprek
over het homohuwelijk

niet gaat over het ontnemen
van iemands rechten,

het gaat om het verlenen
van rechten die ze al hebben.

Wij proberen gewoon de rechten te krijgen,

die ons al toegezegd zijn,

die we al zijn overeengekomen.

Er zijn mensen die in angst leven

om hun baan te verliezen

en daarom niemand tonen wie ze werkelijk zijn.

Hier bij ons. Dit gaat niet alleen
over North Carolina.

In alle niet-gearceerde staten is dat legaal.

Als ik even mag opscheppen:

ik heb een 15-jarige zoon uit mijn huwelijk.

Hij haalt uitstekende cijfers.

Hij begint een nieuwe club
op school: Politiek Debat.

Hij is een ontluikende atleet.

Hij heeft bijna elk record
in de middelbare school

voor bijna elke sportgebeurtenis
waaraan hij deelnam.

Hij doet vrijwilligerswerk.

Hij bidt voordat hij eet.

Ik zou graag denken
dat ik als zijn vader

-- hij woont voornamelijk bij mij --

daar een beetje aan heb bijgedragen.

Ik zou graag denken
dat hij een goede jongen is,

een respectvolle jongeman.

Ik zou graag denken dat ik
heb bewezen een goede vader te zijn.

Maar als ik vandaag in de staat Michigan

een kind uit een weeshuis
zou willen adopteren,

zou ik om slechts één reden
worden gediskwalificeerd:

omdat ik homo ben.

Het maakt niet uit
wat ik al heb bewezen,

wat mijn gevoelens zijn.

Het gaat om wat de staat Michigan
zegt dat ik ben,

dat ik gediskwalificeerd ben
voor elke vorm van adoptie.

Dat geldt niet alleen voor mij,

maar voor zoveel andere Michiganders,
Amerikaanse burgers,

die niet begrijpen waarom wát ze zijn

zoveel belangrijker is dan wíe ze zijn.

Dit verhaal duikt telkens weer op

in de geschiedenis van ons land.

Er was een tijd waarin

zwarte mensen niet dezelfde rechten
mochten hebben.

Mensen die toevallig vrouwen waren,

hadden niet dezelfde rechten,
konden niet stemmen.

Ooit kon je wegens een handicap
door een werkgever worden ontslagen,

voordat de
‘Americans with Disabilities Act’ er was.

Wij blijven dit maar doen.

En zo zijn we in 2012,

met de homoagenda,

met de homoseksuele levensstijl
en ben ik geen goede vader

en verdienen mensen het niet
hun gezinnen te kunnen beschermen,

om wát ze zijn, niet om wíe ze zijn.

Als je de woorden ‘homoseksuele levensstijl’

en ‘homoagenda’ in de toekomst hoort,

dan vraag ik jullie om twee dingen te doen:

één: denk aan de Amerikaanse grondwet

en twee: wees zo goed
even naar links te kijken

en dan naar rechts.

Die persoon naast je
is een broer, is een zus.

Ze moeten worden behandeld
met liefde en respect.

Bedankt. (Applaus)