Arduino The Documentary (2010) English HD

Arduino The Documentary 2010

Το Arduino ξεκίνησε ως ένα έργο

που κάναμε στο Ινστιτούτο
Αλληλεπιδραστικής Σχεδίασης Ivrea...

Πίσω στο 2005.

Αλλά έχει ορισμένες ρίζες σε προηγούμενα
έργα που εργαστήκαμε

γιατί θέλαμε να φτιάξουμε ένα εργαλείο
για τους σπουδαστές μας που θα ήταν πιο

σύγχρονο από ό,τι ήταν διαθέσιμο
στην αγορά εκείνη την περίοδο.

Ειδικά, για το λόγο ότι το εργαλείο που
όλοι χρησιμοποιούσαν,

ονομάζεται BASIC Stamp

και στην Ιταλία κόστιζε εκείνη την
περίοδο περίπου 76€, περίπου 100$.

Οπότε, ήταν πολύ ακριβό
για τους σπουδαστές.

Δεν θα έκαναν πάρα πολύ δουλειά

επειδή δεν ήθελαν να
ξοδέψουν χρήματα για την αγορά

αρκετών πλακετών που είχαν μεγάλο κόστος.
Οπότε τι έγινε...

Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για
εναλλακτικές λύσεις και επίσης

δουλεύαμε στην Processing,
την γλώσσα προγραμματισμού Processing.

Για τον λόγο ότι ο Casey Reas, ένας από τους
ιδρυτές, ήταν ένας από τους καθηγητές

στο Ivrea, σκεφτήκαμε: "γιατί
δεν προσπαθούμε να βρούμε ένα τρόπο

να δημιουργήσουμε μια Processing για
υλικό?". Έτσι δουλέψαμε με

ένα σπουδαστή που έκανε τη πτυχιακή του πάνω
στο θέμα, και έτσι δημιουργήθηκε μια

πλατφόρμα Wiring. O Hernando
Barragán, ένας κολομβιανός σπουδαστής,

δούλεψε πάνω σε αυτό. Και αφού ο
Hernando έφτιαξε τη Wiring

ξεκινήσαμε να βρίσκουμε τρόπους για το πώς
θα μπορούσαμε να φτιάξουμε τη πλατφόρμα

πιο απλή, πιο οικονομική και πιο χρηστική.

Και τότε ξεκινήσαμε ουσιαστικά
να υλοποιούμε πάλι ολόκληρο το έργο

ως ένα έργο ανοικτού κώδικα. Εμείς
θέλαμε να είναι ανοικτού κώδικα

ώστε όλοι να μπορούσαν να έρθουν,
να βοηθήσουν και να συμβάλλουν.

Τότε είχαμε ένα άλλο πρόβλημα:
υπήρχαν πολλές συζητήσεις

για το κλείσιμο της σχολής, έτσι
αποφασίσαμε: "Εντάξει, ας δοκιμάσουμε

να φτιάξουμε αυτή την πλατφόρμα και να την
ανοίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο".

Τότε σταματήσαμε να συζητάμε για
το τι θα θέλαμε να έχουμε

και ξεκινήσαμε να συζητάμε για το
πώς να τη φτιάξουμε.

Και όταν ξεκινήσαμε να συζητάμε
για το πώς θα τη φτιάξουμε, ο Massimo

πειραματιζόταν με μία τεχνολογία,

εγώ πειραματιζόμουν με μία
διαφορετική τεχνολογία...

έτσι είχαμε μια συζήτηση για να αποφασίσουμε
τι ήταν καλύτερο και αποφάσισα

να δοκιμάσω την τεχνολογία του Massimo,

διότι είχε καλύτερη συμβατότητα

με διαφορετικά λειτουργικά συστήματα.

Έλεγξα το υλικό, βρήκα
μερικά σφάλματα, τα φτιάξαμε,

και έτσι, ξεκινήσαμε να
φτιάχνουμε πλακέτες...

Εννοώ, η διαδικασία από την αρχή
μέχρι να δουλέψουμε σοβαρά σε αυτές

ώστε να έχουμε μια πλακέτα
ήταν υπόθεση δυο ημερών.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν λογισμικό.

Ενώ ήμουν κατά κάποιο τρόπο
στη μέση όλου αυτού, γνωρίστηκα

με τον David Cuartielles, που ξεκίνησε
να με βοηθά στο έργο,

στη συνέχεια η συνεισφορά του έγεινε πιό συμαντική
και έτσι μαζί φτιάξαμε

το πρώτο Arduino. Στη συνέχεια
εντάχθηκε και ο David Mellis σαν

σπουδαστής για να γράψει το λογισμικό.
Τότε ήρθε ο Tom σαν σύμβουλος

και τελικά στη συνέχεια ήρθε ο Gianluca
σαν το άτομο που ήταν ικανό

να κατασκευάσει την πλακέτα.
Έτσι σχηματίστηκε όλη η ομάδα,

προσθέτοντας άτομα σε αυτή βάση των δεξιοτήτων τους.

Χρησιμοποιούσαμε πλακέτες Wiring
και θέλαμε να μεταφέρουμε

ένα σύνολο προγραμμάτων σε ένα φθηνότερο
μικροεπεξεργαστή. Βασικά,

για την εγκατάσταση σε ορισμένες εφαρμογές,
βοήθησα γράφοντας

αρκετά επίπεδα συμβατότητας ώστε
όλα τα παλιά προγράμματα

να μπορούν να τρέξουν στο νέο επεξεργαστή...
Και τότε που ήμουν στο Ivrea

και δεν ήθελα να σπαταλώ αρκετό
χρόνο στη πτυχιακή μου

πέρασα όλο και περισσότερο χρόνο
δουλεύοντας με τον Massimo

και τα υπόλοιπα παιδιά
αναπτύσσοντας το Arduino.

Το ήξερα ότι υπήρχε αυτή
η ανάπτυξη της

ισοδυναμίας υλικού της
Processing. Πήγα

στη Ivrea τον Ιούνιο του 2005 για να κάνω
ένα εργαστήριο μαζί τους σε ένα άλλο

αντικείμενο, και μου έδειξαν το
Arduino ως σε εκείνο το σημείο.

Και το κοίταξα και είπα:
"Ξέρετε, είναι σπουδαίο και

αφού σίγουρα δουλεύει για το σχολείο σας,
τότε δουλεύει και για το σχολείο μου, αλλά

νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι ευρύτερο
και ότι περισσότεροι άνθρωποι

θα ήθελαν να το χρησιμοποιήσουν" Και
ο Massimo είπε: "Αυτή είναι καλή

προτροπή, ευχαριστούμε" Και
τότε πήγα πίσω στην Αμερική

και μερικές εβδομάδες αργότερα
μου έγραψαν και μου είπαν:

"Ξέρεις, θα θέλαμε να προχωρήσουμε περισσότερο
και θέλουμε να προσπαθήσουμε

να το δώσουμε στο ευρύ κοινό.
Θέλεις να συμμετάσχεις μαζί μας,

να είσαι μέλος της ομάδας;" Και είπα
"Ναι!". Και αυτό ακριβώς...

για μένα ήταν η περίπτωση
ενός εργαλείου που θα μπορούσα να δω

τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί και ως εκ τούτου,
πιστεύω στην ουσιαστική

βοήθεια βγάζοντας το στον ευρύτερο κόσμο.

Μετά την πρώτη προτυποποίηση
υπήρξε μία ανάγκη

ή μία επιθυμία, να αρχίσει
να κατασκευάζεται κάτι

με έναν πιο επαγγελματικό τρόπο
και σε έναν πιο εμπορικό δρόμο.

επειδή το πρώτο δείγμα ήταν
συναρμολογημένο, έγινε μόνο για να...

τους επιτρέψει να δουλέψουν. Μετά ο
Massimo και ο David αποφάσισαν

και κατάλαβαν ότι το πρωτότυπο
δούλευε και ότι χρειαζόντουσαν να

κάνουν μεγαλύτερη παραγωγή. Έτσι
αποφασίσαμε να δουλέψουμε σε 200 κομμάτια

και τα φτιάξαμε... Έκανα μια μικρή
επανασχεδίαση, ένα μικρό

σχέδιο για την παραγωγή
με σκοπό να τα παράγουμε.

Ήταν μία δοκιμασία, συμφώνησαν
με τη σχολή τους

το Ινστιτούτο Αλληλεπιδραστικής Σχεδίασης
και το K3 του Malmö,

να αγοράσουν 50 το κάθε ένα. Αυτό
ήταν μια καλή αρχή

και σήμαινε ότι δεν θα χάσουμε
όλα τα λεφτά αλλά τουλάχιστον

τα μισά θα γύριζαν πίσω.
Η τιμή πώλησης ήταν ακριβώς

αυτό που πληρώσαμε, νομίζω ότι κερδίσαμε
1€ για κάθε πλακέτα. Αυτό δεν είναι

τίποτα σε σχέση με όλη την
προσπάθεια που καταβάλαμε.

Αλλά μετά από μερικές διαφημίσεις,
μετά από συζητήσεις με φίλους,

αυτό το κίνημα άρχισε να δραστηριοποιείται.
Και έτσι λάβαμε το πρώτο

τηλεφώνημα, ο πρώτος μας πελάτης, ζητώντας
για μία πλακέτα, ήταν ένας φίλος

του Massimo και του David. Αλλά αυτό
ήταν μόνο η αρχή.

Μερικούς μήνες μετά την συνάντηση
είπε: "Γεια Nate SparkFun, παιδιά

πρέπει να αποκτήσετε αυτό το πράγμα που λέγεται
Arduino" Το κοίταξα και

εκείνη την περίοδο ήταν η
έκδοση με RS-232 (σειριακή θύρα),

και είπα "Φαίνεται πολύ
ενδιαφέρον" αλλά δεν το είχα πραγματικά

καταλάβει. Και... Δεν είχα
προσπαθήσει να το καταλάβω.

Και έτσι είπα: "Ξέρεις, Tom,
δεν νομίζω ότι κάνει για εμάς, εμείς δεν

φτιάχνουμε εξαρτήματα, δεν είμαστε σίγουροι
πως θα αντιδράσει ο κόσμος

σε αυτό" και έτσι το αρνήθηκα.
Μερικούς μήνες

αργότερα, έξι, εφτά μήνες αργότερα,
που το Arduino βγήκε σε

έκδοση με USB, πλήρως
συναρμολογημένο, ελεγμένο και

έτοιμο για χρήση, ο Tom ήρθε
ξανά και είπε:

"Γεια, SparkFun, πρέπει πραγματικά
να το αποκτήσετε αυτό" Και εγώ είπα

"OK, Καλά, δεν είμαι εντελώς σίγουρος,
ξέρεις, θα αγοράσουμε 20

και να δούμε πώς θα πουλήσουν" Και
αυτά ήταν τα πρώτα 20 από τα

περίπου 40,000 μέχρι αυτή τη στιγμή.

Η πρώτη φορά που ακούσαμε για
το Arduino ήταν

όταν ο David Cuartielles ήρθε
σε μία δραστηριότητα που ονομάζεται

"Πέμπτες στο Medialab",
που στην ουσία ήταν

η πρώτη σύνοδος αυτής της
συνεχιζόμενης δραστηριότητας.

Ενώ συνέχιζε να μιλά για διάφορα
ζητήματα, στο τέλος, μετά από 90 λεπτά

ακρόασης των ιστοριών του, είπε

ότι εμπλέκεται σε αυτό το
έργο, αλλά είναι πραγματικά

μικρό. Και σκέφτηκα "Επιτέλους!

Έλα, David, γιατί δεν ήταν αυτό
το πρώτο πράγμα που ανέφερες?"

Θέλω να σας μιλήσω
σχετικά με το Arduino...

Το Arduino είναι το τελευταίο έργο,
το τελείωσα την προηγούμενη εβδομάδα.

Μίλησα στον τεχνικό διευθυντή του Ivrea
και του είπα:

Δεν θα ήταν υπέροχο να φτιάξουμε κάτι
που θα μπορούμε να το προσφέρουμε δωρεάν?

- Δωρεάν?
- Ναι.

Και μετά από αυτό
δουλέψαμε με τον Gustavo,

κρατήσαμε επαφές με
τον David και

οργανώθηκε ένα εργαστήριο για
το Arduino τον Οκτώβριο του 2005,

το οποίο ήταν ένα από τα πρώτα
εργαστήρια σχετικά με το Arduino,

αν όχι το πρώτο που έγινε ποτέ...

Την τελευταία μέρα ο David πρότεινε
την δημιουργία μερικών μικρών πρωτοτύπων

Το ονόμασε "Φέρτε τα παλιοπράματα σας
και ας φτιάξουμε κάτι με αυτά"

Αυτό οδήγησε σε αρκετά
ενδιαφέροντα έργα ...

Και αυτά τα άτομα αρκέστηκαν στο
να κάνουν μικρά ηλεκτρονικά

όργανα, μικρά ρομπότ...

Τον καιρό που ήμουν αρχισυντάκτης
στο MAKE, το MAKE ήταν μόνο

μερικών χρόνων, και είχα
ακούσει για το Arduino.

Το είδα στο διαδίκτυο και είπα:
"Καλά, αρκετοί άνθρωποι

άρχισαν να μιλούν για αυτό,
Θα το δοκιμάσω"

Και πήρα μία από τις πλακέτες και
είπα "Είναι φανταστικό,

οι αρχάριοι θα το αγαπήσουν.
τρέχει σε Mac, τρέχει σε PC,

τρέχει σε Linux... αυτό ακριβώς
είναι που θέλουν όλοι"

Τη στιγμή που πολλοί άνθρωποι
κάναν χρήση των BASIC Stamps,

χρησιμοποιούσαν όλα τα είδη μικροελεγκτών
και έρχομαι από τη χρήση σχεδιαστικών

εργαλείων όπως το Flash και Processing,
και λέω "Αυτό είναι

τέλειο, είναι αυτό που
σκεφτόμουν ότι θέλουν

όλοι" Αυτό ήταν η
αρχή όταν το MAKE

άρχισε να έχει κατάστημα
και γιαυτό πήρε λίγο καιρό

και ξέρεις κάτι, είναι πολύ δύσκολο να
κάνεις διεθνή μεταφορά χρημάτων.

Βασικά ξεκινήσαμε να πουλάμε
Arduinos στο MAKE αμέσως

και τότε αργότερα, όταν
ξεκίνησα να δουλεύω με την Limor,

που είναι μέρος της Adafruit,
είναι ιδρύτρια και

είπαμε αμέσως "Αυτό είναι
ένα φανταστικό εργαλείο για να

κάνει τους ανθρώπους που κατασκευάζουν πράγματα, να
θέλουν να τα κάνουν με τα ηλεκτρονικά"

Δεν είναι αναγκαίο να τα μάθουν
όλα στην αρχή, αλλά κάνοντας

την εφαρμογή, όπως για παράδειγμα
θέλω κάτι... Θέλω

το φόρεμα μου να αναβοσβήνει. Πολύ
δύσκολο να το κάνεις αν θέλεις να μάθεις

ηλεκτρονική, με το Arduino
μπορείς να το κάνεις σε μερικά λεπτά

Απλά γύρισε το βίντεο κομφετί...

Αυτό είναι ένα είδος επίδειξης παραλίας.

Έχουμε αρκετά
έργα εγκατεστημένα.

Αυτό ήταν ένα έργο που κάναμε
για την βραδινή εκδήλωση

που χρησιμοποιούσε το Arduino ως αισθητήρες

και ο τρόπος που δουλεύει,
φτιάξαμε αυτές

τις γιγάντιες μάρακες που όταν
τις κουνήσεις,

δημιουργούν αυτή την έκρηξη
από κομφετί

στην αρχική εγκατάσταση ήταν
μία γιγάντια σφαίρα, αλλά εδώ...

Κάθε ένα από αυτά έχει ένα
επιταχυνσιόμετρο μέσα του

και έναν ελεγκτή Bluetooth
που το στέλνει στον υπολογιστή

και τότε δημιουργήσαμε
αυτά τα γραφικά.

Και όλα αυτά σχετίζονται με μια
συγκεκριμένη εκδήλωση

όπου θέλαμε τους ανθρώπους
να ηρεμήσουν, ήταν σε ένα

κοκτέιλ πάρτυ και θέλαμε
τους ανθρώπους να χαλαρώσουν,

και να νιώσουν πιο ελεύθεροι.

Θα ήθελα να σας δείξω το
έργο Luminodes εδώ...

Αυτό είναι ένα έργο που κάναμε
αργότερα στο εργαστήριο,

σκεφτόμασταν για δικτυωμένο
φωτισμό,

και ο τρόπος που δουλεύει είναι:
υπάρχει ένα είδος οικογένειας

από φώτα, και το κεντρικό φως
εδώ, το παίρνετε

και μπορείτε να ρυθμίσετε
το χρώμα γυρίζοντας το.

Θα θέσει το χρώμα και αυτά
τα υπόλοιπα είναι ένα είδος παιδιών...

Όσο ο χρήστης παίζει με αυτά
όλα συγχρονίζονται.

Έτσι είμαστε σε πραγματικές κοινωνικές
σχέσεις που δημιούργησαν οι άνθρωποι

μέσω της τεχνολογίας.
Έτσι σε αυτή τη περίπτωση

υπήρχε ένας συγχρονισμένος αριθμός
ανθρώπων που όλοι

χρησιμοποιούσαν το ίδιο πράγμα. Και
τότε το επεκτείναμε έξω για να

χρησιμοποιήσουμε αρχιτεκτονική
κλίμακα φωτισμού και

και μεταχειρισμένο
εξοπλισμό φωτισμού.

Το πρώτο πράγμα που προσπάθησα
να κάνω με ένα Arduino

ήταν να τρέξω έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή
πάνω σε Arduino. Το οποίο...

Οπωσδήποτε έπρεπε να ξεκινήσω
με κάτι πιο απλό,

για το λόγο ότι ήταν πραγματικά
δύσκολο και δεν ήξερα τίποτα

για ηλεκτρονικά. Ήταν σαν να
σκοντάφτω στα τυφλά και προσπαθούσα

να το κάνω να δουλέψει. Τελικά
όμως το έκανα και δούλεψε και τώρα

πουλάμε αυτούς τους MakerBot 3D
εκτυπωτές που στην πραγματικότητα τρέχουν σε...

Υπάρχουν πολλαπλά Arduinos στη μηχανή.

Αυτός είναι ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής,

και αυτό σημαίνει ότι παίρνει ένα
τρισδιάστατο μοντέλο από... μπορείς να

κατεβάσεις ένα από το διαδίκτυο,
η να σχεδιάσεις ένα μόνος σου, ή

να σκανάρεις ένα 3D μοντέλο ενός αντικειμένου
και τότε να το εκτυπώσεις σε πλαστικό.

Αυτό εδώ είναι ένα νήμα
και συμβαίνει το εξής:

αυτό το πλαστικό πιέζεται
κάτω εδώ στην κεφαλή εξώθησης

και όταν τελειώσει θα έχεις ένα
πραγματικό αντικείμενο όπως το θέλετε.

Έτσι, έχετε ένα ψηφιακό

αρχείο που το δίνετε, και
βασικά λέτε "κάνε μου ένα

τέτοιο", πιέζετε "εκτύπωση", και αυτή
η μηχανή θα το φτιάξει.

Θα δημιουργήσει ένα, ή εκατό,
ή 1,000 αντίτυπα αν θέλετε.

Αυτό είναι απίθανο, επειδή υπάρχουν
όλων των ειδών ωραία αντικείμενα

ανοικτού κώδικα που θα φτιάξει για
σας. Συνεπώς δε χρειάζεστε

λέιζερ-κόπτη, ή PCB κατασκευή για να

συμμετάσχετε σε υλικό ανοικτού κώδικα.
Μπορείτε απλά να

σχεδιάσετε κάτι, το οποίο θα κάθεται
στο γραφείο και να εκτυπώνει πράγματα.

Ένα πράγμα που μ' αρέσει σε αυτό
είναι ότι σου επιτρέπει

να εφαρμόσεις την ιδέα του
υλικού ανοικτού κώδικα σε πράγματα

τα οποία είναι πάρα πολύ
βασικά, που αλλιώς δε θα

θεωρούσατε να είναι υλικά
ανοικτού κώδικα. Έτσι έχουμε...

Για παράδειγμα να μια σφυρίχτρα
ανοικτού κώδικα.

Ορίστε ένα ανοιχτήρι μπουκαλιών...
Εδώ πέρα στον τοίχο

έχουμε ένα... ακριβώς εδώ, ένα
ανοικτού κώδικα άγκιστρο για παλτά.

Επομένως έχουμε ένα άγκιστρο για παλτά...
το οποίο είναι υλικό ανοικτού κώδικα.

Υπάρχει ένα αρχείο στο διαδίκτυο
το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε

κι αν έχετε 3D εκτυπωτή μπορείτε
να εκτυπώσετε όσα

άγκιστρα για παλτά θέλετε,
δεν χρειάζεται να πληρώσετε καθόλου.

Αν θέλετε πιο μεγάλο άγκιστρο
παλτών μπορείτε να το κάνετε μεγαλύτερο.

Είναι πραγματικά μια απίθανη ιδέα
που εφαρμόζεται η ιδεολογία

του ανοικτού κώδικα σε όλα
τα καθημερινά αντικείμενα

που χρησιμοποιούμε, όπως...
Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε

είναι να ανοίξουμε τον
κώδικα για τα πάντα.

Κάτι που φαινόταν
παράλογο 10 χρόνια πριν,

τώρα είναι... βασικά, υπάρχει
μονοπάτι για να φτάσουμε

εκεί. Και μερικά άτομα αρχίζουν
να το παίρνουν στα σοβαρά.

Το υλικό ανοικτού κώδικα
είναι ένας θαυμάσιος τρόπος

με τον οποίο ο καθένας μπορεί να
δει τα σχέδια και να τα καλυτερεύσει.

Το υλικό ανοικτού κώδικα είναι
ένας απίθανος τρόπος να

απαντήσετε σε e-mail που ρωτάνε:
"Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάτι;"

Με την κατάλληλη άδεια χρήσης, λέτε...

Το υλικό ανοικτού κώδικα για μας
σημαίνει ότι μπορείτε να πάρετε τα σχέδια,

να κάνετε ότι θέλετε με αυτά,
αλλά πρέπει να κάνετε το ίδιο

που κάναμε εμείς: να δώσετε
τον κώδικα, αφήνοντας άλλους

να κάνουν ότι θέλουν με αυτά
και να μπορούν να το πουλήσουν,

αρκεί να σεβαστείτε την
αναφορά προέλευσης και

όλα όσα ζητήσατε στην άδεια. Και
μέχρι τώρα απεδείχθη πολύ καλό:

Αν κοιτάξετε το Linux, είναι το
τέλειο παράδειγμα. Αν κοιτάξετε

το Apache, το παγκόσμιο ιστό,
όλα είναι ανοικτού κώδικα.

Αν έπρεπε να πληρώσετε κάποιον ή να
μιλήσετε με κάποιον, ή να δώσετε άδεια

σε κάτι κάθε φορά που θέλατε να
το τοποθετήσετε στην ιστοσελίδα σας,

δε θα είχαμε τον απίστευτο κόσμο
ανταλλαγής πληροφοριών

που υπάρχει τώρα. Επομένως, κοιτάζω το
Arduino ως φυσική αναπαράσταση όλων

των πραγμάτων που έχουμε εξαιτίας
του λογισμικού ανοικτού κώδικα,

αλλά τώρα και για το υλικό.

Θα φτάσουμε στο σημείο όπου οι
άνθρωποι θα φτιάχνουν...

Οι άνθρωποι θα φτιάχνουν υλικά
με τον ίδιο τρόπο που

δημιουργούν βιβλία όταν το
Μovable Τype έγινε φτηνό και

εύκολο για αντιγραφή. Και ειλικρινά
πιστεύω ότι αυτό είναι το στάδιο

επανάστασης του υλικού ανοικτού
κώδικα, μοιάζει να είναι

κάτι όπως η εκδήλωση του Gutenberg,
όταν το Μovable Τype

άλλαξε τον τρόπο διαβάσματος, συγγραφής
και ανταλλαγής πληροφοριών, μόνο

που σ' αυτή την περίπτωση θα είναι
δημιουργία και χρήση αντικειμένων.

Η ιδέα πίσω από τον έλεγχο
σε αυτά τα φυσικά αντικείμενα

και όντας ικανός να τα διαχειριστώ
όπως θέλω χωρίς να φοβάμαι

να τα διασπάσω, να δω
τι υπάρχει μέσα, να γνωρίζω

τα πάντα που συμβαίνουν...
Για μένα, αυτό είναι λόγω του

υλικού ανοικτού κώδικα,

κάτι για το οποίο είμαι πολύ
παθιασμένος.

Φυσικά ξέρεις ότι ανοικτός κώδικας
σημαίνει ότι το φτιάχνεις

για την κοινότητα,
βασισμένος στη δουλειά

την οποία άλλα άτομα έχουν
κάνει. Είναι σαν να πάω ένα

σκαλί παραπάνω σε μια σκάλα, και
βοηθάω παράλληλα άλλους

να φτάσουν πιο ψηλά στη σκάλα.

Το πρόβλημα τώρα είναι

λόγω της τυποποίησης
και του συστήματος ευρεσιτεχνιών,

πολλοί έχουν φύγει χωρίς
την δυνατότητα να μάθουν

πώς δουλεύουν κάποια πράγματα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να

είναι προσβάσιμο σε μια μικρή
ομάδα ατόμων: στους Hackers,

οι οποίοι είχαν την τεχνογνωσία...
ένιωσαν ικανοί

να ανοίξουν ένα ηλεκτρονικό
στοιχείο για να δουν

τι περιείχε. Και αυτό είναι
υλικό ανοικτού κώδικα. Για μένα

σημαίνει ικανότητα
ελέγχου του τι περιέχουν

μέσα τους τα πράγματα,
αλλά με τρόπο επιτρεπτό,

που να είναι ηθικά «σωστό»,

νόμιμο, και που μας επιτρέπει να
βελτιώσουμε τις μορφωτικές μεθόδους.

Συνοψίζοντας, ανοικτό υλικό
για μένα είναι

ένα σύστημα που κάνει τους ανθρώπους
να μαθαίνουν το πώς

δουλεύουν τα πράγματα σ' αυτόν τον
κόσμο που ζούμε, όπου υπάρχουν

περισσότεροι υπολογιστές από
ανθρώπους. Λοιπόν, χρειαζόμαστε

να κατανοήσουμε πώς δουλεύουν,
όχι μόνο για να τα

διορθώσουμε, αλλά και να
κατανοήσουμε πώς λειτουργεί

η ζωή μας. Και πιστεύω πως είναι
πολύ σημαντικό στις μέρες μας.

Αρχικά, σχετικά με την ερώτηση
για το υλικό ανοικτού κώδικα

έναντι ανοικτού υλικού,
ανοικτού κώδικα, είναι ακόμη μια

πολύ πολύπλοκη κατάσταση, δεν υπάρχουν
ακόμη συγκεκριμένες τυποποιήσεις

ή άδειες ή διεργασίες...
Για μας στην αρχή ήταν

μια συγκεκριμένη ανάγκη: ξέραμε
πως το σχολείο θα κλείσει,

και φοβόμασταν πως οι δικηγόροι
θα έρχονταν μια μέρα και θα έλεγαν

«Όλα αυτά εδώ πάνε σε κουτί
και θα ξεχαστούν.»

Έτσι σκεφτήκαμε «Ωραία, αν
ανοίξουμε τα πάντα για αυτό,

τότε μπορούμε να επιβιώσουμε και
αποτρέποντας το κλείσιμο της σχολής.»

Αυτό ήταν το πρώτο βήμα.
Ακολούθως αντιληφθήκαμε

ότι υπάρχει τρόπος να έχουμε
ένα καλό οικοσύστημα ατόμων

που συμμετέχουν και φτιάχνουν
επεκτάσεις, παράγωγα,

και που βοηθούν. Τότε
η κίνηση μας να μιλήσουμε σε

κατασκευαστές, και πείθοντας τους
να φτιάχνουν πράγματα,

προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα μελέτη
για το πώς θα μπορούσε να υπάρξει

ένα επιχειρηματικό μοντέλο που
θα ισχύει για ανοικτό κώδικα.

Για μας ήταν πολύ σημαντικό,
ως πολιτιστικός χώρος

για πειραματισμό, να δοκιμάσουμε
και να εφαρμόσουμε τη λογική

των ελεύθερων εργαλείων στη
διαδικασία της εργασίας.

Αυτή ήταν η ιδέα πίσω από το
«Interactivos», όπου διάφορα

άτομα μπορούσαν να αναπτύξουν
τα δικά τους σχέδια αλλά και χώρος

στον οποίο άλλοι μπορούσαν επίσης
να συμμετέχουν στην ανάπτυξη

ως συνεργάτες. Η διαδικασία
είναι ανοικτή για

τον καθένα να συμμετέχει.
Αυτό είναι, για μας, μια πολύ...

πώς να το πω, μια ισχυρή
σχέση - νιώθουμε πως

πάντα προσπαθούμε να πάρουμε
έμπνευση από κάτι.

Όπως σε όλες τις περιπτώσεις
δωρεάν ανάπτυξης λογισμικού,

και σ' αυτή την περίπτωση... δεν είχαμε ποτέ
ακούσει για την ύπαρξη

«ελεύθερου υλικού». Έτσι, όλα ξεκίνησαν
με διάφορες δυνατότητες

που όλες πήγαιναν προς
διαφορετικές κατευθύνσεις.

Μ' αρέσει το υλικό ανοικτού κώδικα.
Πιστεύω πως όλα θα έπρεπε να είναι

με αυτόν τον τρόπο. Είναι τέλειο
για εκπαίδευση, μ' αρέσει να

δίνω ότι μάθαμε, και είναι
εύκολο για παιδιά να ανακαλύψουν

πολλά και θα ήταν απίθανο αν θα μπορούσαν
να φτιάξουν δικές τους δημιουργίες.

Εγώ δεν γνώριζα τίποτα για
μικροελεγκτές μέχρι

τα χρόνια μου στο κολέγιο.

Και με συνεπήρε το γεγονός πόσο
εύκολη ήταν η χρήση τους.

Το Arduino είναι ο προάγγελος για
ανάπτυξη πλακετών τέτοιου τύπου.

Πιστεύω ότι εάν υπάρξει μια ορθή πορεία
γεγονότων, και αν το Arduino και τα

ηλεκτρονικά διδαχτούν σε
γυμνάσια / λύκεια, νομίζω ότι υπάρχει

ένα λαμπρό μέλλον όχι μόνο για
μηχανικούς, αλλά και για καλλιτέχνες.

Επίσης, για άτομα σχεδιασμού διαδραστικών
ψηφιακών μέσων. Αν μπορούν να μάθουν

αυτά στο σχολείο, φανταστείτε
πόσο περισσότερο θα μπορούσαν να

επιτύχουν αργότερα στη ζωή.

Όταν το Arduino στέλνει σήμα,

ελέγχει ακριβώς το ίδιο που
ελέγχουν αυτά τα δύο κουμπιά.

Αυτό είναι φτιαγμένο για
εγγραφή και αναπαραγωγή

όταν αγγίζετε τα πλήκτρα
χειροκίνητα. Αλλά αν τοποθετήσετε

οπτικο-μονωτές, αυτά εδώ τα δύο,

μπορείτε να γεφυρώσετε τα πλήκτρα
μέσω του ελεγκτή

και να τα ενεργοποιήσετε με
ηλεκτρικό σήμα που έρχεται

από τον ελεγκτή, ο οποίος
είναι προγραμματισμένος.

Γι' αυτό το Arduino είναι
τόσο ισχυρό, επειδή

μπορείτε να ελέγχετε όποια
μηχανή δουλεύει...

Είναι απίθανο εργαλείο,
δίνει σε νεαρά άτομα

αυτής της ηλικίας να έρθουν
σε επαφή με όλα αυτά...

μια πληθώρα πραγματικοτήτων
στις οποίες ζουν.

Πρώτα τους μαθαίνεις
ότι η μεριά του καταναλωτή

- η μεριά «χρησιμοποίησε το
τηλεχειριστήριο για τη μηχανή» -

δεν είναι η μόνη. Ότι είναι δυνατό να

κατανοήσεις τι υπάρχει μέσα
και να πάρεις πίσω τον έλεγχο.

Επειδή τώρα όλα αυτά τα παιδιά
έχουν ένα μεγάλο αριθμό

μικροεφευρέσεων τα οποία δεν
γνωρίζουν καν πώς δουλεύουν.

Με το Arduino μπορείτε να πάρετε
μια γεύση πώς όλα αυτά

δουλεύουν, να τους δείξετε μερικές
σχηματικές αναπαραστάσεις που τους

επιτρέπουν να κοιτάξουν
διαφορετικά τον

τεχνολογικό κόσμο που
τους περιβάλλει.

Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί
για να διδάξει ηλεκτρονικά,

να μάθουν πώς να σκέφτονται,
να τους διδάσκει πώς να έχουν

λιγότερα βραχυπρόθεσμα έργα
και να δουλεύουν σαν ομάδα,

πώς να συμμετέχουν σε μια
κοινότητα, εξεύρεση πληροφοριών...

Οι δυνατότητες για τους φοιτητές
που άρχισαν να μαθαίνουν

πώς να χρησιμοποιούν τον υπολογιστή, να
γνωρίσουν πώς να φτιάχνουν πράγματα

με υπολογιστές... για μένα αυτό...
αυτό είναι ισχυρό.

Κι αυτό μακροπρόθεσμα
θα σήμαινε πως

για φοιτητές με μόνο $50,
να είναι σε θέση να ενώσουν κάτι

στον υπολογιστή και
να δημιουργήσουν κάτι με αυτό

ξανά και ξανά και ξανά και
μετά να το μοιραστούν με άλλους...

Ο τύπος της δημιουργικής κοινότητας που
μπορεί να προκαλέσει τους νέους

σε μένα αυτό είναι... Αυτό θα
αλλάξει τα πάντα,

είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος να δω
τι θα γίνει καθώς εξελίσσεται.

Το Arduino έχει 120.000
χρήστες μέχρι τώρα,

είτε 130.000 χρήστες...
Απλά μετράω τον αριθμό

πλακετών που πωλήθηκαν. Η κίνηση
στην ιστοσελίδα μας

είναι κοντά στις 15 εκατομμύρια
επισκέψεις το μήνα.

Σημαίνει γύρω στις
600.000 επισκέψεις τη μέρα.

Γνωρίζοντας ότι χρησιμοποιείται ενεργά
σε πανεπιστήμια,

όπως επίσης από άτομα που
δουλεύουν σε προσωπικά έργα...

Τώρα φανταστείτε να αρχίσει
να χρησιμοποιείται

στη μέση εκπαίδευση.

Το μέλλον του δε θα είναι
πλέον «τεχνολογικό»,

αλλά πολύ κοινωνικό.

θα είναι ένα είδος
«μεγάλης έκρηξης» όπου πολλά

άτομα θα αρχίσουν να το
χρησιμοποιούν.

Βλέπω σίγουρα το Arduino
στην πορεία του να

γίνεται αρκετά εύκολο στη χρήση,
ακόμη πιο εύκολο απ' ότι είναι τώρα.

Έτσι γίνεται πιο αρεστό και
χρηστικό σε αρχάριους.

Όλα τα αγαπημένα μου πετάλια
παραμόρφωσης... ένα Big Muff...

με την αγαπημένη μου πλακέτα
μικροελεγκτή, το Arduino.

Η βάση χρηστών θα γινόταν
10 με 20 φορές μεγαλύτερη.

Αν ξαφνικά όλα αυτοί οι χρήστες
αρχίσουν να ανταλλάζουν τα

αρχεία τους στο (δια)δίκτυο,
δε θα μπορούσε να τα αντέξει.

Δε θα δούλευε.

Να ένα ρομπότ.

Αν το κλείνω, βλέπετε πως το φως
πάει αριστερά... εγώ πάω πάνω...

Θέλω το Arduino να είναι πάντα
ένα εργαλείο το οποίο θα είναι εύκολο

στη χρήση, ακόμη και άτομα που
δεν έχουν τεχνολογικές γνώσεις

να το κοιτάξουν και να κατανοήσουν πως
δουλεύει ένας υπολογιστής.

Αλλά αυτό το πουλάω. Είναι ένα μέρος
του οικονομικού μου όφελους.

Για να συνεχίσει να δουλεύει
όπως δούλευε 10 χρόνια τώρα

πρέπει να είμαστε σε θέση
να φτιάχνουμε καινούργιο υλικό,

θα χρειαστούμε τη συνεχή
προσπάθεια της κοινότητας,

και να είμαστε ικανοί να
προσθέσουμε τις αλλαγές

και τις εισηγήσεις τους με
όλες τις αναγκαίες αναβαθμίσεις.

Μετά από αυτά τα 10 χρόνια,
ελπίζω να έχουμε

τουλάχιστον ένα υπολογιστή
Arduino... γιατί όχι;