မိသားစု ထမင်းဝိုင်းကို နိုင်ငံရေးသင်ဖို့ အသုံးချပုံ
-
0:01 - 0:03လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် နှစ်ဆယ်တုန်းက၊
-
0:03 - 0:09ကျွန်မမိသားစုဟာ ‘‘သောကြာ ဒီမိုကရေစီ
အစည်းအဝေးများ’’ ဆိုတာ စတင်ခဲ့တယ်။ -
0:09 - 0:12သောကြာညနေ ရ နာရီမှာ၊ ကျွန်မတို့
မိသားစုဟာ တရားဝင် အစည်းအဝေးမှာ -
0:13 - 0:17လတ်တလော မိသားစု အရေးအခင်းတွေကို
ဆွေးနွေးခဲ့ကြတယ်။ -
0:18 - 0:22အစည်းအဝေးတွေကို မိဘတဦးက ဦးဆောင်
ကျင်းပခဲ့ပြီး၊ -
0:22 - 0:25မှတ်စုကို ရေးပေးသူရှိခဲ့တယ်။
-
0:25 - 0:28အဲဒီ အစည်းအဝေးတွေမှာ
စည်းကမ်း နှစ်ရပ် ရှိခဲ့တယ်။ -
0:28 - 0:31ပထမက လူတိုင်းဟာ ပွင့်လင်း
လွတ်လပ်စွာ ပြောဆိုခွင့် ရှိခဲ့တယ်။ -
0:31 - 0:34ကျုပ်တို့ ကလေးတွေက ကိုယ့်မိဘတွေကို
ဝေဖန်ခွင့် ရှိခဲ့ကြတယ်၊ -
0:34 - 0:37အဲဒါကို မလေးစားရရာကျတယ်၊
ရိုင်းတယ်လို့ မယူဆခဲ့ပါ။ -
0:37 - 0:40ဒုတိယက Chatham House
စည်းကမ်းလို့ ခေါ်ခဲ့တယ်။ -
0:40 - 0:44အစည်းအဝေးမှာ ပြောခဲ့သမှှဟာ
စည်းဝေးထဲမှာပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။ -
0:44 - 0:45(ရယ်သံများ)
-
0:45 - 0:47အဲဒီအစည်းအဝေးတွေမှာ ပြောဆိုခဲ့ကြတဲ့
ခေါင်းစီးတွေဟာ -
0:47 - 0:50တပတ်နှင့် တပတ် မတူကွဲပြားခဲ့ကြတယ်။
-
0:50 - 0:53တပတ်တွင် ကျုပ်တို့ဟာ
ဘယ်လို အစားအစာတွေကို စားကြမယ်၊ -
0:53 - 0:55ကလေးတွေ ဘယ်အချိန်မှာ အိပ်ရာ
ဝင်ကြရမယ်၊ -
0:55 - 0:58မိသားစုထဲက အရာတွေကို ဘယ်လို
ပိုကောင်းအောင် လုပ်ကြမလဲ -
0:58 - 1:03ဆွေးနွေးခဲ့ကြသလို၊ နောက်တခါမှာကျတော့
ကျောင်းမှာ ဖြစ်ပျက်တာတွေကို၊ -
1:03 - 1:06ညီအိုရင်း အကြားက တိုက်ခိုက်မှုတွေ
-
1:06 - 1:08ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမလဲကို ဆွေးနွေးခဲ့ကြတယ်။
-
1:09 - 1:13အစည်းအဝေးတိုင်းမှာ ကျုပ်တို့ဟာ အနည်းဆုံး
နောက်အစည်းအဝေးအထိ အာဏာတည်ရမယ့် -
1:13 - 1:17ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ သဘောတူညီချက်တွေ
ချမှတ်ခဲ့ကြတယ်။ -
1:17 - 1:21ဒီတော့ ကျွန်မကို နိုင်ငံရေးသမား တဦးအဖြစ်
မွေးထုတ်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုနိုင်တယ်။ -
1:23 - 1:27အသက် ခြောက်-ခုနစ်နှစ်မှာ
ကျွန်မ နိုင်ငံရေးကို ကျွမ်းနေပြီ။ -
1:27 - 1:30ကျွန်မဟာ ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းတတ်လျက်
အပေးအယူ လုပ်တပ်ပြီ၊ -
1:30 - 1:33အခြား နိုင်ငံရေးထဲ ပါဝင်သူတွေနဲ့
မဟာမိတ် ဖွဲ့နေနေပါပြီ။ -
1:33 - 1:35(ရယ်မောသံများ)
-
1:35 - 1:39တကြိမ်မှာ ကျွန်ဟာ နိုင်ငံရေး ဖြစ်စဉ်ကို
ကမောက်ကမ ဖြစ်အောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ -
1:39 - 1:40(ရယ်မောသံများ)
-
1:41 - 1:46အဲဒီ အစည်းအဝေးတွေဟာ သိပ်ကို အေးချမ်း
ခဲ့ပြီး ယဉ်ကျေးလျက် ဒီမိုကရေစီ စံခဲ့ပါတယ်။ -
1:46 - 1:48ဒါပေမဲ့ အမြဲတမ်း အဲဒီလို မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။
-
1:48 - 1:53ပွင့်လင်း လွတ်လပ်စွာ ပြောခွင့်၊ ဆွေးနွေး
ခွင့်နဲ့ ဝေဖန်ခွင့် ရှိခဲ့လို့ -
1:53 - 1:56တခါတရံမှာ အရာတွေဟာ သိပ်ကို
ပူပြင်းတတ်ခဲ့ပါတယ်။ -
1:57 - 1:59အစည်းအဝေး တခုဟာ ကျွန်မအတွက်
သိပ်ကို ဆိုးခဲ့တယ်။ -
1:59 - 2:01အဲဒီတုန်းက ကျွန်မ ဆယ်နှစ် ရှိနေပြီ၊
-
2:01 - 2:04ကျောင်းမှာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး တခုကို
လုပ်မိခဲ့တယ်။ -
2:04 - 2:05အဲဒါကို ဒီနေ့ လုံးဝပြောမပြချင်ပါဘူး။
-
2:05 - 2:06(ရယ်မောသံများ)
-
2:07 - 2:11ဒါပေမဲ့ ကျွန်မအကိုက အဲဒါကို
အစည်းအဝေးမှာ တင်ပြလာတယ်။ -
2:11 - 2:13ကျွန်မက ကိုယ့်ကိုယ်ကို
မခုခံနိုင်ခဲ့လို့ -
2:13 - 2:17အစည်းအဝေးထဲက ထွက်သွားလျက်
သပိတ်မှောက်နေခဲ့တယ်။ -
2:17 - 2:20ကျွန်မဟာ တရားဝင် စာတစ်စောင်ကို
ရေးခဲ့ပြီး ကျွန်မအဖေကို ပေးခဲ့တယ်၊ -
2:20 - 2:23ကျွန်မ သပိတ်မှောက်ကြောင်း ကြေညာလိုက်တယ်။
-
2:23 - 2:24(ရယ်မောသံများ)
-
2:24 - 2:28ကျွန်မက အဲဒီ အစည်းအဝေးတွေကို
ဆက်မတက်တော့ဘူး ဆိုတော့ -
2:28 - 2:30ဒီစနစ် ပြိုလဲသွားမယ် ထင်ခဲ့တယ်၊
-
2:30 - 2:32(ရယ်မောသံများ)
-
2:32 - 2:34ဒါပေမဲ့ ကျွန်မမိသားစုကတော့
ဆက် အစည်းအဝေးခဲ့ကြတယ်၊ -
2:34 - 2:38ကျွန်မ မကြိုက်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကို
ရံဖန်ရံခါ ချမှတ်ခဲ့ကြတယ်။ -
2:38 - 2:40ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို အစည်းအဝေးကို
မတက်ခဲ့တော့၊ -
2:40 - 2:42အဲဒီဆုံးဖြတ်ချက်တွေကို
မစိန်ခေါ်နိုင်ခဲ့ဘဲ -
2:42 - 2:45အဲဒါကို ဆန့်ကျင်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ပါ။
-
2:46 - 2:50တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ ကျွန်မ ၁၃ နှစ်
ပြည့်လာချိန်မှာ၊ -
2:50 - 2:53အဲဒီလို အစည်းအဝေးတွေကို အချိန်ကြာစွာ
သပိတ်မှောက်ခဲ့ရာကနေပြီ -
2:53 - 2:56ပြန်ပြီး တက်လာခဲ့ပါတယ်။
-
2:56 - 3:00ကျွန်မ တယောက်တည်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့
ပြဿနာ တခု ရှိခဲ့လို့ပါ၊ -
3:00 - 3:04မိသားစုထဲက ဘယ်သူကမှ အဲဒါကို
တင်ပြမလာခဲ့ကြဘူး။ -
3:05 - 3:09ထမင်းစားပြီးသွားတဲ့ နောက်မှာ
-
3:09 - 3:13ပန်ကန်းတွေကို ဆေးဖို့ အခိုင်းခံရတာ
ကျွန်မ တယောက်တည်းဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ -
3:13 - 3:16ကျွန်မရဲ့ အစ်ကိုနဲ့မောင်လေးကျတော့
မဆေးခဲ့ကြရပါဘူး။ -
3:17 - 3:22ဒါဟာ မတရားဘူး၊ မမျှတဘူး၊
ပြီးတော့ ခွဲခြားဆက်ဆံရာကျတယ်လို့ -
3:22 - 3:24ကျွန်မက ယူဆခဲ့လို့ အစည်းအဝေးမှာ
တင်ပြချင်ခဲ့တယ်။ -
3:24 - 3:30ခင်ဗျားတို့ သိကြသလို လူ့အဖွဲ့အစည်း
တော်တော်များများထဲမှာ အိမ်ကိစ္စ -
3:30 - 3:34အားလုံးကို အမျိုးသမီးတွေ လုပ်ရမယ်လို့
ထုံးစံလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ -
3:34 - 3:38၁၃ နှစ်အရွယ် ကလေးမလေး အနေနဲ့
အဲဒါကို တင်ပြဖို့ ဆင်ခြေ လိုအပ်ခဲ့တယ်။ -
3:39 - 3:42အစည်းအဝေးထဲတွင် ကျွန်မ အကိုတွေက
-
3:42 - 3:45ယောက်ျားလေးတွေ ပန်းကန် ဆေးတာကို
မကြားဘူးခဲ့ဖူးဘူး၊ သတို့ကျမှ -
3:45 - 3:48ဘာဖြစ်လို့ ဆေးရမှာလဲ ငြင်းကြတယ်။
-
3:48 - 3:53ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ မိဘတွေက ကျွန်မနဲ့သဘောတူပြီး
ကျွန်မအကိုတွေ ကူရမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။ -
3:53 - 3:57ဒါပေမဲ့ သူတို့ကို ဘယ်လိုမှ ခိုင်းမရခဲ့လို့
ဘာမှ ထူးမလာခဲ့ပါ။ -
3:57 - 4:02ကျွန်မရဲ့ ပြဿနာ ပြေလည်မလာလို့
နောက်အစည်းအဝေးကို ကျွန်မ တက်ရန် -
4:02 - 4:06ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီး အားလုံးအတွက် မျှတမယ့်
စနစ်တခုကို အဆိုပြုခဲ့တယ်။ -
4:06 - 4:09လူတစ်ယောက်တည်းက မိသားစုဝင်
အားလုံး သုံးခဲ့ကြတဲ့ ပန်းကန်တွေ -
4:09 - 4:13အားလုံးကို ဆေးမယ့်အစား၊ မိသားစုဝင်
တဦးချင်းဆီက -
4:13 - 4:17ကိုယ့် ပန်းကန်ခွက်တွေကို ဆေးကြရန်
ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ -
4:17 - 4:19စေတနာကောင်းကို ပြတဲ့ အနေနဲ့ ကျွန်မက
အိုးခွက်တွေ အားလုံးကို -
4:20 - 4:22တာဝန်ယူ ဆေးပေးရန် သဘောတူခဲ့တယ်။
-
4:22 - 4:25ကျွန်မ အဆိုပြုလိုက်တဲ့ စနစ်က
-
4:25 - 4:27မိသားစုထဲက အဖွဲ့ဝင်တိုင်းက
မိမိရဲ့ ပန်းကန်တွေကို ဆေးရန် -
4:27 - 4:31တာဝန်ယူရတယ်ဆိုတော့၊
ကျွန်မရဲ့ အကိုတွေဟာ -
4:31 - 4:36သူတို့ရဲ့ ပန်းကန်များအတွက်
တာဝန်ယူလာခဲ့ရပြီး -
4:36 - 4:39သူတို့ရဲ့ နောက်မှာ သူတို့ရဲ့
ပန်းကန်တွေကို ဆေးလာကြရတယ်။ -
4:39 - 4:42လူတိုင်းဟာ ကျွန်မရဲ့ အဆိုပြုချက်ကို
သဘောတူခဲ့ကြရပြီး -
4:42 - 4:46နှစ်များစွာကြာတဲ့ အထိ အဲဒီ
ပန်းကန်ဆေးရေး စနစ် တည်လာခဲ့တယ်။ -
4:48 - 4:52ကျွန်မ အခု ပြောပြခဲ့တာက မိသားစုထဲက
ဖြစ်စဉ်တခုပါ၊ -
4:52 - 4:54ဒါပေမဲ့ အဲဒါဟာ နိုင်ငံရေးသက်သက်ပါ။
-
4:54 - 4:58နိုင်င်ငံရေး မှန်သမျှဟာ
ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်မှု ပါစမြဲပါ၊ -
4:58 - 5:01တကယ်ကျတော့၊ ဆုံးဖြတ် ချမှတ်ရေး
ဖြစ်စဉ်ဟာ -
5:01 - 5:04နောက်ခံမျိုးစုံ ရှိကြတဲ့ လူတွေကို
ပြီးတော့ သူတို့ရဲ့ -
5:04 - 5:07စိတ်ဝင်စားမှုတွေ၊ ထင်မြင်ချက်တွေ၊
ကျားမဖြစ်မှု၊ -
5:07 - 5:11ကိုးကွယ်မှု၊ လူမျိုး၊ တိုင်းရင်းသား၊
အသက် စသဖြင့် ထည့်တွက်ရန် လိုတယ်၊ -
5:11 - 5:14ပြီးတော့ သူတို့အားလုံးဟာ သူတို့ရဲ့
ဘဝကို တိုက်ရိုက် ဒါမှမဟုတ် -
5:14 - 5:18သွယ်ဝိုက်ပြီး သက်ရောက်မှုရှိမယ့်
ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်ရာတွင် -
5:18 - 5:22ဝိုင်းပြီး ပါဝင် ဆွေးနွေးရန် တန်းတူ
အခွင့်အလမ်း ရှိကြရပါမယ်။ -
5:23 - 5:29ဒါကြောင့်မို့လို့ လူငယ်တွေက ‘‘နိုင်ငံရေးထဲ
ကိုယ့်အမြင်ရှိဖို့ ကျနော် ငယ်သေးတယ်’’လို့ -
5:29 - 5:33ဆိုတာကို ကြားရတဲ့ အခါမှာ
နားလည်ဖို့ ခဲယဉ်းသလိုပါပဲ။ -
5:34 - 5:36အလားတူပဲ၊ အမျိုးသမိးတချို့တို့က၊
-
5:36 - 5:40‘‘နိုင်ငံရေး ဆိုတာ ညစ်ညမ်းတဲ့ အရာပါ၊
တို့တော့ မပါချင်ပါဘူး’’ လို့ -
5:40 - 5:44ဆိုကြပြီး၊ ကမ္ဘာ့တဝမ်းမှာ နိုင်ငံရေး
အတွေးအခေါ်တွေ၊ နိုင်ငံရေးထဲ -
5:44 - 5:48ပါဝင်ရမှုတွေဟာ သိပ်ကို ရှုပ်ထွေး
ပြင်းထန်တဲ့ ပုံစံ ဆောင်လာနေလို့ -
5:48 - 5:53သာမန်ပြည်သူတွေက ခံစားနေကြတာ၊
နိုင်ငံရေးထဲ ပါဝင်ဖို့ အတွက် တက်ကြွစာ -
5:53 - 5:56ပါဝင် ပြောဆိုနိုင်သူတွေ ဖြစ်ဖို့
လိုတယ်လို့ ခံစားနေကြတာကာ -
5:56 - 5:57မဟုတ်မှန်ပါဘူး။
-
5:58 - 6:04ကျွန်မက အဲဒီလို လူငယ်တွေ၊ အမျိုးသမီးတွေနဲ့
သာမန် ပြည်သူ အားလုံးတို့ကို ပြောချင်တာက- -
6:04 - 6:10ခင်ဗျားတို့အားလုံးဟာ နိုင်ငံရေးထဲမှာ
မပါရေး စိတ်မဝင်စားလို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ -
6:10 - 6:12နိုင်ငံရေးဆိုတာ တက်ကြွမှုတင် မကပါဘူး။
-
6:12 - 6:13အဲဒါဟာ အသိစိတ် နှိုးကြားမှု၊
-
6:13 - 6:17သိရှိအပ်တာတွေကို သိရှိထားခြင်း၊
ဂရုစိုက်ရမယ့် အရာတွေကို ဂရုစိုက်ခြင်းပါ။ -
6:17 - 6:19အခွင့်ကြုံတဲ့ အခါမှ မဲပေးမှု ဖြစ်နိုင်တယ်။
-
6:19 - 6:22နိုင်ငံရေးဆိုတာဟာ ကျုပ်တို့က
မိမိတို့ကို လူအုပ်စုနဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် -
6:22 - 6:24စည်းရုံးပေးတဲ့ ကိရိယာပါ။
-
6:24 - 6:27နိုင်ငံရေးဟာ ဘဝဟာ ဖက်အသီးသီးကို
ဆုံးဖြတ်ပေးနေတာမို့လို့ -
6:27 - 6:29၎င်းထဲ မပါဝင်ဘူးဆိုရင်၊
-
6:29 - 6:34ခင်ဗျားက ဘာကို စားမလဲ၊ ဘာဝတ်မလဲ၊
ကျန်းမာရေး ခံစားခွင့် -
6:34 - 6:36အခမဲ့ ပညာရေး ရှိမလားမရှိဘူးလား၊
-
6:36 - 6:38ကိုယ့် ပေးရမယ့် အခွန်က ဘယ်လောက်လဲ၊
-
6:38 - 6:40ကိုယ် ဘယ်မှာ အငြိမ်းစား ယူမလဲ၊
-
6:40 - 6:41ကိုယ့် ပင်စင်က ဘယ်လောက်လဲ
-
6:41 - 6:44အခြားသူတွေအား ဆုံးဖြတ်ခွင့်ကို
ပေးလိုက်တာနဲ့ တူပါတယ်။ -
6:44 - 6:46ခင်ဗျားတို့ရဲ့ အသားအရောင်နှင့်
လူမျိုးက ခင်ဗျားတို့ကို -
6:46 - 6:50ရာဇဝတ်ကောင်လို့ ယူဆဖို့ ဒါမှမဟုတ်
ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ဘာသာရေးနဲ့ လူမျိုးရေးက -
6:50 - 6:54အကြမ်းဖက်သမားလို့ သတ်မှတ်ဖို့
လုံလောက်လား တခြားသူတွေ ဆုံးဖြတ်နိုင်ကြတယ်။ -
6:54 - 6:58ဒါတောင်မှ သင်ဟာ အမှီအခိုကင်းတဲ့
အားသန်သူ ဖြစ်တယ်၊ -
6:58 - 7:01နိုင်ငံရေးရဲ့ သက်ရောက်မှု
ကင်းရှင်းတယ်လို့ ယူဆရင် -
7:01 - 7:03ကောင်းကောင်းလေး စဉ်းစားကြည့်သင့်တယ်။
-
7:04 - 7:07လစ်ဗျားက လူငယ်အမျိုးသမီး
အနေနဲ့ ကျွန်မက ပြောနေတာပါ၊ -
7:07 - 7:10ပြည်တွင်းစစ် ဖြစ်နေတဲ့ နိုင်ငံမှ
ကျွန်မ ရောက်လာတာပါ။ -
7:10 - 7:13နှစ်လေးဆယ် အာဏာရှင်
အုပ်ချုပ်မှုရဲ့ နောက်မှာ -
7:13 - 7:16အမျိုးသမီးနှင့် လူငယ်တွေကို
နိုင်ငံရေးထဲ ပါဝင်ဖို့ -
7:16 - 7:18တိုက်တွန်းမယ့် နေရာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။
-
7:18 - 7:23လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း
ပြုလုပ်ခဲ့သမျှ နိုင်ငံရေး ဆွေးနွေးပွဲတွေဟာ -
7:23 - 7:25နိုင်ငံခြားအင်အားကြီး နိုင်ငံတွေပါဝင်
ခဲ့တာတွေ အပါအဝင် -
7:26 - 7:28အခန်းထဲမှာ ရှိနေခဲ့တဲ့ အသက်လတ်ပိုင်း
လူနဲ့သာ လုပ်ခဲ့ကြတာပါ။ -
7:29 - 7:33ဒါပေမဲ့ လစ်ဗျားလို နိုင်ငံရေးစနစ်
ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ -
7:33 - 7:37ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းတွေ
အပါအဝင် လုပ်ကိုင်နေကြပုံရတဲ့ နေရာတွေတောင် -
7:37 - 7:42ဒီနေ့ ကျွန်မတို့ဆီမှာ ရှိနေတဲ့ နိုင်ငံရေး
ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်ရေး ပုံစံနဲ့ဆိုရင် -
7:42 - 7:45ပြည်သူတွေအတွက် ပြည်သူတွေ ချမှတ်တာမျိုး
မဟုတ်နိုင်ဘဲ -
7:45 - 7:49လူနည်းကနေပြီး လူနည်းစုအတွက်
ထူထောင်ထားတဲ့ စနစ်ပါ။ -
7:49 - 7:56ပြီးတော့ အဲဒီလူနည်းစုဟာ သမိုင်းအရ
တကယ့်ကို အထူးလူနည်းစုပါ၊ -
7:56 - 7:59သူတို့ဟာ ဥပဒေတွေ၊ မူဝါဒတွေကို
-
7:59 - 8:04နိုင်ငံရေးထဲ ပါဝင်ရေး ယန္တရားတွေ
စသဖြင့် ထူထောင်ပေးထားပေမဲ့၊ -
8:04 - 8:07လူအများစုကို ဘေးကို ပထုတ်လျက်
ခုနက လူနည်းစုရဲ့ သဘောထားတွေ -
8:07 - 8:09ယုံကြည်ချက်တွေ၊ လောကအမြင်၊
စိတ်ကူးစိတ်သန်တွေကို အခြေခံပြီး -
8:09 - 8:12ဆုံးဖြတ် ချမှတ်ခဲ့ကြတာပါ။
-
8:13 - 8:17ကျွန်မတို့ အားလုံးလိုလို
ကြားဘူးခဲ့ကြတဲ့ စကားလုံးတွေ ရှိပါတယ်၊ -
8:17 - 8:21‘‘အမျိုးသမီး တစ်ယောက်က၊ အသားညိုနဲ့
လူငယ် တစ်ယောက်က -
8:21 - 8:23နိုင်ငံရေးအကြောင်း ဘာတွေများ
နားလည်နိုင်မလဲ။’’ -
8:23 - 8:25ကိုယ်က အသက် ငယ်သေးတယ်၊
-
8:25 - 8:27အမျိုးသမီး ဖြစ်တယ်ဆိုရင်၊
ပြီးတော့ နိုင်ငံ အများမှာ -
8:27 - 8:32‘‘မင်းတို့ဆီမှာ နိုင်ငံရေး အတွေ့အကြုံ
ဘယ်ရှိနိုင်မလဲ’’ ဆိုပြီး ကြားကြရတယ်။ -
8:32 - 8:34ကျွန်မက အဲဒါမျိုးကို ကြားရတဲ့ အခါမှာ၊
-
8:34 - 8:37သူတို့ ရည်ညွှန်းနေကြတဲ့
အတွေ့အကြုံက ဘယ်လိုဟာမျိုးလဲ။ -
8:37 - 8:41ချစားနေကြတဲ့ နိုင်ငံရေး စနစ်များရဲ့
အတွေ့အကြုံကိုများလား။ -
8:41 - 8:43ဒါမဟုတ် စစ်ပွဲ ဆင်နွှဲရေးကို များလား။
-
8:43 - 8:45ဒါမှမဟုတ် ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ အကျိုးကို
-
8:45 - 8:48စီးပွားရေးအကျိုးအမြတ်ကို ရှေ့တန်း
တင်ကြတဲ့ -
8:48 - 8:49အတွေ့အကြုံမျိုးကိုများလား။
-
8:49 - 8:52သူတို့ ပြောဆိုနေကြတာက
အဲဒီလို နိုင်ငံရေး အတွေ့အကြုံဆိုရင် -
8:52 - 8:53သူတို့ မှန်ကြပါတယ်။
-
8:53 - 9:00(လက်ခုပ်သံများ)
-
9:03 - 9:08ကျွန်မတို့က အမျိုးသမီးဖြစ်ပြီး အသက်
ငယ်တော့ နိုင်ငံရေးအတွေ့အကြုံ မရှိကြပါ။ -
9:09 - 9:15ပြီးတော့ သာမန်ပြည်သူများနဲ့ လူငယ် အများ
တို့ကပါ နိုင်ငံရေးကို ဂရုမစိုက်ကြလို့ -
9:15 - 9:21နိုင်ငံရေးသမားတွေကိုသာ အဲဒါ့အတွက်
နိုင်ငံရေးသမားတွေကိုသာ -
9:21 - 9:23အပြစ်ဖို့ကြမယ်ဆိုရင် မမှန်ပါဘူး။
-
9:23 - 9:28နိုင်ငံရေးကို စိတ်ဝင်စားသူတွေကတောင်
ဘယ်လို ပါဝင်ရမှာကို မသိကြပါ။ -
9:28 - 9:31ဒါကို ပြောင်းပစ်ရမယ်၊ ကျွန်မရဲ့
အဆိုပြုချက်က ဒီလိုပါ။ -
9:31 - 9:34ကျွန်မတို့ဟာ ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်ရေး
ကိစ္စကို အဲဒီထဲ ပါဝင်သင့်ပုံကို -
9:34 - 9:38လူတွေကို အသက်ငယ်စဉ်ကတည်းက
သင်ပေးရန် လိုပါတယ်။ -
9:38 - 9:41မိသားစုတိုင်းဟာ
အသေးစားနိုင်ငံရေးစနစ် တစ်ခုပါ -
9:41 - 9:44ပုံမှန်အားဖြင့် မိသားစု
တစ်ရပ်လုံးဆိုင်ရာတွေကို -
9:44 - 9:48မိဘတွေကို ဆုံးဖြတ်ကြပြီး
ကလေးတွေ ပြောခွင့် မရှိတတ်တော့ -
9:48 - 9:51ဒီမိုကရေစီဆန်တဲ့ စနစ်တော့ မဟုတ်ပါ။
-
9:51 - 9:55အလားတူပဲ၊ တနိုင်ငံလုံးကို အကျိုး
သက်ရောက်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို -
9:55 - 9:58နိုင်ငံရေးသမားတွေက ချမှတ်ကြပေမဲ့
ပြည်သူတွေ ပြောနိုင်တာ မရှိသလောက်ပါ။ -
9:59 - 10:01အဲဒါကို ကျွန်မတို့ ပြောင်းပစ်ကြရမယ်၊
-
10:01 - 10:04ပြီးတော့ စနစ်တကျ ပြောင်းလဲနိုင်ဖို့
အတွက်၊ -
10:04 - 10:06ကျွန်မတို့ဟာ ပြည်သူကို သင်ပေးကြရမယ်
-
10:06 - 10:09နိုင်ငံရေး၊ အမျိုးသားရေးနဲ့
နိုင်ငံတကာ အရေးတွေဟာ -
10:09 - 10:15သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် မိသားစုအရေးလိုပဲ
အရေးပါတာကို သိနားလည်ကြရမယ်။ -
10:15 - 10:20ကျွန်မတို့က အဲဒီလို ပန်းတိုင်ကို
တက်လှမ်းလိုကြရင် ကျွန်မရဲ့ အကြံက -
10:20 - 10:23မိသားစု ဒီမိုကရေစီ အစည်းအဝေး
စနစ်ကို စမ်းသပ်ကြပါ။ -
10:23 - 10:27အဲဒီလိုရင် ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ကလေးတွေဟာ
ငယ်စဉ်ကတည်းကိုက ဆုံးဖြတ်ချက် -
10:27 - 10:30ချမှတ်မှုကို လေ့ကျင့်ခွင့် ရရှိလာကြမှာပါ။
-
10:30 - 10:33နိုင်ငံရေးဆိုတာက ပါဝင် ဆွေးနွေးရတယ်၊
-
10:33 - 10:36ခက်ခဲတဲ့ ညှိနှိုင်းဆွေးနွေး
ရတာလည်း ပါတတ်ပြီး -
10:36 - 10:38နောက်ဆုံးတွင် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ
ပေါ်လာကြတာပါ။ -
10:38 - 10:41ဆွေးနွေးနိုင်ဖို့ ကိုယ်က အဲဒီထဲ
ပါဝင်ရန် လိုအပ်တယ်၊ -
10:41 - 10:44ကျွန်မငယ်ငယ်တုန်းက သပိတ်မှောက်တာမျိုး
လုပ်မရနိုင်ဘူး -
10:44 - 10:47သင်ခန်းစာကို ခက်ခဲဆစ် သင်ယူဖို့
အားထုတ် ကြိုးပမ်းရန် လိုပါတယ်။ -
10:47 - 10:50ခင်ဗျားတို့က ကိုယ့်ကလေးတွေကို
မိသားစု ဆွေးနွေးမှုထဲ ပါဝင်ဖို့ -
10:50 - 10:51ခေါ်နိုင်ပါက သူတို့ ကြီးလာရင်
-
10:51 - 10:55နိုင်ငံရေး ဆွေးနွေးပွဲထဲ ဘယ်လို
ပါဝင်နိုင်ကြောင်း သိကြမှာပါ။ -
10:55 - 10:58အရေးကြီးဆုံးက၊ တကယ် အရေးကြီးတာက၊
-
10:58 - 11:00သူတို့ဟာ အခြားသူတွေ ပါဝင်လာအောင်
ကူပေးကြမှာပါ။ -
11:00 - 11:01ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
-
11:01 - 11:08(လက်ခုပ်သံများ)
- Title:
- မိသားစု ထမင်းဝိုင်းကို နိုင်ငံရေးသင်ဖို့ အသုံးချပုံ
- Speaker:
- Hajer Sharief
- Description:
-
more » « less
လူတိုင်းဟာ ဆုံးဖြတ်ချက် ချမှတ်မှုနှင့် နိုင်ငံရေးကို လေ့ကျင့်သင့်ပြီး - အဲဒါကို ကိုယ့်အိမ်ကနေ စတင်ဖို့ လိုအပ်တယ်လို့ Hajer Sharief က ဆိုပါတယ်။ သူမဟာ ရိုးရှင်းပေးမဲ့ ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်း ရှိတဲ့ အတွေးအခေါ်ကို တင်ပြထားပါတယ်- မိဘတို့ဟာ သူတို့ရဲ့ ကလေးတွေကို နိုင်ငံရေးထဲ ဘယ်လို ပါဝင်သင့်ကြောင်းကို အိမ်ထောင်စု ကိစ္စတွေကို လုပ်ကိုင်ရပုံကို မိသားစုရဲ့ တွေ့ဆုံပွဲမှာ လူတိုင်းကို ၎င်းရဲ့ ထင်မြင်ချက်တွေကို ထုတ်ပြောခိုင်းစေလျက် ဆွေးနွေးခြင်းနှင့် အပေးအယူ ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် သင်ကြားပေးနိုင်ပါတယ်။ ‘‘နိုင်ငံရေး၊ အမျိုးသားရေးနှင့် နိုင်ငံတကာ ရေးရာတွေ အားလုံးဟာ ကိုယ်ရေး ကိုယ်တာ နှင့် မိသားစု ကိစ္စတွေလိုပဲ ဆက်စပ်နေကြကြောင်း’’ကို ကျွန်မတို့ဟာ သင်ပေးဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ‘‘နိုင်ငံရေးထဲ မပါဝင်ဘဲ နေနိုင်ဖို့ကို ကျွန်မတို့ လက်တွေ့မှာ ခွင့်ပြုလို့ ရနိုင်ပါ့မလား’’ သူမက မေးခွန်းထုတ်ထားပါတယ်။
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 11:21
|
Myo Aung approved Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
Sanda Aung accepted Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Sanda Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for How to use family dinner to teach politics |