Πώς να χρησιμοποιήσετε το οικογενειακό τραπέζι για να διδάξετε πολιτική
-
0:02 - 0:03Πριν από είκοσι χρόνια,
-
0:03 - 0:09η οικογένειά μου εισήγαγε το σύστημα
«Δημοκρατικές Συναντήσεις Παρασκευής». -
0:10 - 0:15Κάθε Παρασκευή στις 7 μ.μ, η οικογένειά
συγκεντρωνόταν για μια επίσημη συνάντηση -
0:15 - 0:18για να συζητήσει τα τρέχοντα
οικογενειακά ζητήματα. -
0:20 - 0:23Ένας από τους γονείς μου οργάνωνε
αυτές τις συναντήσεις, -
0:23 - 0:26και είχαμε μέχρι και γραμματέα.
-
0:26 - 0:28Στα συμβούλια ίσχυαν δύο κανόνες.
-
0:28 - 0:31Πρώτον, δικαιούσαι να μιλάς
ανοιχτά και ελεύθερα. -
0:31 - 0:34Εμείς τα παιδιά μπορούσαμε
να ασκούμε κριτική στους γονείς μας -
0:34 - 0:37δίχως αυτό να θεωρείται ασεβές ή αγενές.
-
0:37 - 0:40Ο δεύτερος κανόνας ήταν
ο λεγόμενος κανόνας του Chatham House, -
0:40 - 0:44που σημαίνει πως ό,τι λέγεται
στο συμβούλιο, μένει εκεί. -
0:44 - 0:45(Γέλια)
-
0:45 - 0:47Τα θέματα που συζητούσαμε
σε αυτές τις συναντήσεις -
0:47 - 0:50διέφεραν από εβδομάδα σε εβδομάδα.
-
0:50 - 0:53Τη μία βδομάδα, θα μιλούσαμε
για το φαγητό που θέλαμε, -
0:53 - 0:56για την ώρα του ύπνου
-
0:56 - 0:58και για το πώς να βελτιωθούμε
ως οικογένεια, -
0:58 - 1:03ενώ σε άλλες συναντήσεις συζητούσαμε
πάνω κάτω για συμβάντα στο σχολείο -
1:03 - 1:06και το πώς να επιλύουμε διαμάχες
μεταξύ των αδερφών, -
1:06 - 1:08και εννοώ πραγματικές μάχες.
-
1:09 - 1:13Στο τέλος κάθε συνάντησης,
φτάναμε σε αποφάσεις και συμφωνίες -
1:13 - 1:17που θα ίσχυαν τουλάχιστον
ως το επόμενο συμβούλιο. -
1:17 - 1:21Θα μπορούσε κανείς να πει λοιπόν
ότι μεγάλωσα σαν πολιτικός. -
1:23 - 1:27Ήδη από την ηλικία των έξι ή εφτά,
ήμουν ειδήμων στην πολιτική. -
1:27 - 1:30Έκανα διαπραγματεύσεις, συμβιβασμούς,
-
1:30 - 1:33έχτιζα συμμαχίες με άλλους
πολιτικούς παράγοντες. -
1:33 - 1:35(Γέλια)
-
1:35 - 1:39Μια φορά μάλιστα αποπειράθηκα να τινάξω
την πολιτική διαδικασία στον αέρα. -
1:39 - 1:40(Γέλια)
-
1:41 - 1:44Αυτές οι συναντήσεις
ακούγονται πολύ ειρηνικές, -
1:44 - 1:46πολιτισμένες και δημοκρατικές, έτσι;
-
1:46 - 1:48Ωστόσο δεν ήταν πάντα έτσι.
-
1:48 - 1:53Ακριβώς λόγω του ανοιχτού, ελεύθερου χώρου
συνομιλίας, συζήτησης και κριτικής, -
1:53 - 1:56κάποιες φορές άναβαν τα αίματα.
-
1:57 - 1:59Ένα συμβούλιο εξελίχθηκε
πολύ άσχημα για μένα. -
1:59 - 2:01Ήμουν περίπου 10 χρονών τότε,
-
2:01 - 2:04και είχα κάνει κάτι
πραγματικά κακό στο σχολείο, -
2:04 - 2:05το οποίο δεν θα μοιραστώ σήμερα --
-
2:05 - 2:06(Γέλια)
-
2:07 - 2:11αλλά ο αδερφός μου αποφάσισε
να το θίξει στη συνάντηση. -
2:11 - 2:13Δεν μπορούσα να με υπερασπιστώ,
-
2:13 - 2:17οπότε αποφάσισα να απέχω από το συμβούλιο
και να μποϊκοτάρω το όλο σύστημα. -
2:17 - 2:20Έγραψα πράγματι μια επίσημη επιστολή
και την παρέδωσα στον πατέρα μου, -
2:20 - 2:22ανακοινώνοντας το μποϊκοτάζ.
-
2:22 - 2:24(Γέλια)
-
2:24 - 2:28Πίστευα πως αν απείχα από τα συμβούλια,
-
2:28 - 2:30το σύστημα θα κατέρρεε,
-
2:30 - 2:32(Γέλια)
-
2:32 - 2:34ωστόσο η οικογένειά μου
συνέχισε τις συναντήσεις, -
2:34 - 2:38και συχνά έπαιρνε
δυσάρεστες για μένα αποφάσεις. -
2:38 - 2:40Δεν μπορούσα όμως να τις αμφισβητήσω,
-
2:40 - 2:42μιας και δεν συμμετείχα στις συναντήσεις,
-
2:42 - 2:45και έτσι δεν μπορούσα και να τις παραβώ.
-
2:46 - 2:50Όλως περιέργως, όταν έγινα 13 ετών,
-
2:50 - 2:53συμμετείχα πάλι σε μια τέτοια συνάντηση,
-
2:53 - 2:56έχοντας αντιταχθεί σε αυτά
για μεγάλο διάστημα. -
2:56 - 3:00Διότι υπήρχε ένα ζήτημα
που επηρέαζε μόνο εμένα, -
3:00 - 3:04και κανένα άλλο μέλος της οικογένειας
δεν θα το ανέφερε. -
3:05 - 3:09Το ζήτημα ήταν ότι μετά από κάθε δείπνο,
-
3:09 - 3:13περίμεναν να πλύνω εγώ μόνη μου τα πιάτα,
-
3:13 - 3:16ενώ οι αδερφοί μου
δεν χρειαζόταν να βοηθήσουν. -
3:17 - 3:22Ένιωθα πως αυτό ήταν αδικαιολόγητο, άδικο
και πως συνιστούσε διάκριση σε βάρος μου, -
3:22 - 3:24επομένως ήθελα να το συζητήσω
σε μια συνάντηση. -
3:24 - 3:30Όπως ξέρετε, η ιδέα ότι το νοικοκυριό
είναι γυναικεία ή κοριτσίστικη υπόθεση -
3:30 - 3:34είναι ένας κανόνας που διέπει
πολλές κοινωνίες εδώ και αιώνες, -
3:34 - 3:38οπότε για να τον αμφισβητήσω,
στα 13 μου, χρειαζόμουν ένα βήμα. -
3:39 - 3:42Στη συνάντηση, οι αδερφοί μου υποστήριξαν
-
3:42 - 3:45ότι κανένα από τα άλλα αγόρια
που ξέραμε δεν έπλενε πιάτα, -
3:45 - 3:48επομένως γιατί να διέφερε
η οικογένειά μας; -
3:48 - 3:53Οι γονείς μου συμφώνησαν και αποφάσισαν
ότι οι αδερφοί μου έπρεπε να με βοηθούν. -
3:53 - 3:57Ωστόσο, δεν μπορούσαν να τους πιέσουν,
και το πρόβλημα συνεχίστηκε. -
3:57 - 4:02Μιας και δεν έβλεπα άλλη λύση,
αποφάσισα να πάω σε άλλο μια συνάντηση -
4:02 - 4:06και να προτείνω ένα νέο σύστημα
δίκαιο για όλους. -
4:06 - 4:09Πρότεινα λοιπόν ότι αντί ένας
-
4:09 - 4:13να πλένει όλα τα πιάτα
που χρησιμοποίησε όλη η οικογένεια, -
4:13 - 4:17το κάθε μέλος θα έπρεπε
να πλένει τα δικά του. -
4:17 - 4:19Και ως κίνηση καλής θελήσεως,
-
4:19 - 4:21προσφέρθηκα να πλένω
και τα μαγειρικά σκεύη. -
4:22 - 4:25Έτσι, οι αδερφοί μου δεν θα μπορούσαν
πια να ισχυρίζονται -
4:25 - 4:27ότι δεν ήταν στην ευθύνη τους
-
4:27 - 4:31ως αγόρια ή άντρες να πλένουν τα πιάτα
και να συμβάλουν στην καθαριότητα, -
4:31 - 4:36γιατί το σύστημα που πρότεινα
προέβλεπε ότι όλα τα μέλη της οικογένειας -
4:36 - 4:40καθαρίζουν και φροντίζουν
για τα δικά τους. -
4:40 - 4:42Όλοι συμφώνησαν στην πρότασή μου,
-
4:42 - 4:46και για πολλά χρόνια, αυτό το σύστημα
ακολουθούσαμε για το πλύσιμο των πιάτων. -
4:48 - 4:52Αυτό που μοιράστηκα μόλις με σας
είναι μια οικογενειακή ιστορία, -
4:52 - 4:54αλλά πρόκειται καθαρά για πολιτική.
-
4:54 - 4:58Κάθε έκφανση της πολιτικής
προϋποθέτει τη λήψη αποφάσεων, -
4:58 - 5:01και ιδανικά, η διαδικασία λήψης αποφάσεων
-
5:01 - 5:04πρέπει να περιλαμβάνει άτομα
από διαφορετικά περιβάλλοντα, -
5:04 - 5:07συμφέροντα, γνώμες, φύλο,
-
5:07 - 5:11πεποιθήσεις, φυλή, εθνότητα,
ηλικία και πάει λέγοντας. -
5:11 - 5:14Και όλοι θα πρέπει να έχουν
ίσες ευκαιρίες να συνεισφέρουν -
5:14 - 5:18στη διαδικασία λήψης αποφάσεων
και να επηρεάσουν τις αποφάσεις -
5:18 - 5:22που θα επηρεάσουν τις ζωές τους
άμεσα ή έμμεσα. -
5:23 - 5:29Έτσι, δυσκολεύομαι να καταλάβω
τους νέους που λένε, -
5:29 - 5:33«Είμαι πολύ νέος για την πολιτική
ή και για να έχω πολιτική άποψη». -
5:34 - 5:36Παρομοίως, όταν ακούω γυναίκες να λένε,
-
5:36 - 5:40«Η πολιτική είναι ένας σαθρός κόσμος
με τον οποίο δεν θέλω να ασχοληθώ», -
5:40 - 5:44με ανησυχεί το ότι η ιδέα της πολιτικής
και της πολιτικής συμμετοχής -
5:44 - 5:48υφίσταται τέτοια πόλωση
σε πολλά μέρη του κόσμου -
5:48 - 5:53που οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται πως,
για να αναμειχθούν με την πολιτική, -
5:53 - 5:56πρέπει να είναι ακτιβιστές πρώτης γραμμής,
-
5:56 - 5:57και αυτό δεν ισχύει.
-
5:58 - 6:04Θέλω να ρωτήσω τους νέους, τις γυναίκες
και τον απλό κόσμο γενικότερα: -
6:04 - 6:10Αντέχετε όντως το τίμημα της αδιαφορίας
ή μη συμμετοχής στην πολιτική; -
6:10 - 6:12Η πολιτική δεν είναι μόνο ακτιβισμός.
-
6:12 - 6:13Είναι επίγνωση.
-
6:13 - 6:16Είναι το να μένουμε ενήμεροι,
να ενδιαφερόμαστε για τα γεγονότα. -
6:16 - 6:18Όταν είναι δυνατό, είναι το να ψηφίζουμε.
-
6:19 - 6:22Η πολιτική είναι το εργαλείο
μέσω του οποίου οργανωνόμαστε -
6:22 - 6:24σε ομάδες και κοινωνίες.
-
6:24 - 6:27Η πολιτική διέπει κάθε τομέα της ζωής,
-
6:27 - 6:29και απέχοντας από αυτήν,
-
6:29 - 6:34στην ουσία αφήνετε άλλους να αποφασίζουν
τι μπορείτε να φάτε, να φορέσετε, -
6:34 - 6:37αν θα έχετε πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα,
-
6:37 - 6:38δωρεάν εκπαίδευση,
-
6:38 - 6:40πόσους φόρους θα πληρώνετε,
-
6:40 - 6:41πότε θα βγείτε στη σύνταξη,
-
6:41 - 6:43ποια θα είναι η σύνταξή σας.
-
6:43 - 6:47Άλλοι αποφασίζουν και για το
αν η φυλή και η εθνότητά σας -
6:47 - 6:49αρκούν για να θεωρείστε εγκληματίας,
-
6:49 - 6:54αν η θρησκεία και η εθνικότητά σας
αρκούν για να θεωρείστε τρομοκράτης. -
6:54 - 6:58Και αν ακόμα πιστεύετε πως είστε
ένα δυνατό, ανεξάρτητο ανθρώπινο ον -
6:58 - 7:01ανεπηρέαστο από την πολιτική,
-
7:01 - 7:02ξανασκεφτείτε το.
-
7:04 - 7:07Σας μιλάω ως μια νέα γυναίκα από τη Λιβύη,
-
7:07 - 7:10μια χώρα στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου.
-
7:10 - 7:13Μετά από 40 και χρόνια
απολυταρχικής διακυβέρνησης, -
7:13 - 7:16δεν είναι ένα μέρος
όπου η πολιτική συμμετοχή -
7:16 - 7:19των γυναικών και των νέων
είναι δυνατή ή ενθαρρύνεται. -
7:19 - 7:23Όλες σχεδόν οι πολιτικές συζητήσεις
τα τελευταία χρόνια, -
7:23 - 7:25ακόμη και αυτές με πρωτοβουλία
ξένων δυνάμεων, -
7:26 - 7:28έλαβαν χώρα αποκλειστικά
μεταξύ μεσήλικων ανδρών. -
7:29 - 7:33Όμως σε μέρη με κατεστραμμένο
πολιτικό σύστημα, όπως η Λιβύη, -
7:33 - 7:38ή σε λειτουργικά, σε πρώτη ανάγνωση, μέρη,
μεταξύ αυτών και διεθνείς οργανισμοί, -
7:38 - 7:42τα σημερινά συστήματα λήψης
πολιτικών αποφάσεων -
7:42 - 7:45δεν είναι από και για τους ανθρώπους,
-
7:45 - 7:49άλλα έχουν καθιερωθεί
από τους λίγους για τους λίγους. -
7:49 - 7:56Και αυτοί ιστορικά υπήρξαν
σχεδόν πάντα άντρες, -
7:56 - 7:59που παρήγαγαν νόμους, πολιτικές,
-
7:59 - 8:04μηχανισμούς πολιτικής συμμετοχής
βασισμένους στις απόψεις, -
8:04 - 8:07πεποιθήσεις, οπτικές, όνειρα,
-
8:07 - 8:09φιλοδοξίες αυτής της συγκεκριμένης
ομάδας ανθρώπων, -
8:09 - 8:12ενώ όλοι οι άλλοι ήταν αποκλεισμένοι.
-
8:13 - 8:17Στην τελική, όλοι έχουμε ακούσει
κάποια εκδοχή αυτής της πρότασης: -
8:17 - 8:23«Τι ξέρει μια γυναίκα, ή χειρότερα, ένας
νέος, που είναι σκούρος, από πολιτική;» -
8:23 - 8:25Όταν είσαι νέος --
-
8:25 - 8:27και σε πολλά μέρη του πλανήτη, γυναίκα --
-
8:27 - 8:32ακούς έμπειρους πολιτικούς συχνά να λένε,
«Μα σου λείπει η πολιτική εμπειρία». -
8:33 - 8:34Όταν το ακούω αυτό,
-
8:34 - 8:37αναρωτιέμαι σε τι είδους
εμπειρίας αναφέρονται; -
8:37 - 8:41Στην εμπειρία του διεφθαρμένου
πολιτικού συστήματος; -
8:41 - 8:43Ή της διεξαγωγής πολέμων;
-
8:43 - 8:45Ή μήπως αναφέρονται στην εμπειρία
-
8:45 - 8:48του να βάζεις οικονομικά συμφέροντα
-
8:48 - 8:50πάνω από την προστασία του περιβάλλοντος;
-
8:50 - 8:52Γιατί αν αυτό σημαίνει πολιτική εμπειρία,
-
8:52 - 8:53τότε ναι --
-
8:53 - 9:00(Χειροκρότημα)
-
9:03 - 9:08εμείς, ως γυναίκες και νέοι άνθρωποι,
δεν έχουμε καμία πολιτική εμπειρία. -
9:09 - 9:15Βέβαια, η ευθύνη δεν βαραίνει
μόνο τους πολιτικούς, -
9:15 - 9:21γιατί οι απλοί άνθρωποι, και πολλοί νέοι,
-
9:21 - 9:23δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά.
-
9:23 - 9:28Και ακόμη και αυτοί που ενδιαφέρονται
δεν ξέρουν πώς να συμμετάσχουν. -
9:28 - 9:31Αυτό πρέπει να αλλάξει,
και αυτή είναι η πρότασή μου. -
9:31 - 9:34Πρέπει να διδάσκουμε στον κόσμο
από μικρή ηλικία -
9:34 - 9:38τη λήψη αποφάσεων
και πώς να συμμετάσχει σε αυτήν. -
9:38 - 9:41Κάθε οικογένεια έχει το δικό της
μικρό πολιτικό σύστημα -
9:41 - 9:44που συνήθως δεν είναι δημοκρατικό,
-
9:44 - 9:48γιατί οι γονείς παίρνουν αποφάσεις
που επηρεάζουν όλη την οικογένεια, -
9:48 - 9:51ενώ τα παιδιά δεν έχουν λόγο σε αυτές.
-
9:51 - 9:55Παρομοίως, οι πολιτικοί παίρνουν αποφάσεις
που επηρεάζουν όλο το έθνος, -
9:55 - 9:58ενώ ο λαός δεν έχει λόγο σε αυτές.
-
9:59 - 10:01Πρέπει να το αλλάξουμε αυτό,
-
10:01 - 10:04και για να επιτύχουμε συστηματική αλλαγή,
-
10:04 - 10:06πρέπει να να δώσουμε
στον κόσμο να καταλάβει -
10:06 - 10:09ότι τα πολιτικά, εθνικά
και παγκόσμια ζητήματα -
10:09 - 10:15τους αφορούν όσο
τα προσωπικά και οικογενειακά. -
10:15 - 10:20Για να το πετύχουμε αυτό,
η πρόταση και συμβουλή μου είναι, -
10:20 - 10:23δοκιμάστε το σύστημα Δημοκρατικών
Οικογενειακών Συναντήσεων. -
10:23 - 10:27Γιατί αυτό θα επιτρέψει στα παιδιά
να εξασκηθούν στην αυτενέργεια -
10:27 - 10:30και τη λήψη αποφάσεων
από πολύ νεαρή ηλικία. -
10:30 - 10:33Πολιτική είναι να μετέχεις σε συζητήσεις,
-
10:33 - 10:36ακόμα και σε δύσκολες συζητήσεις,
-
10:36 - 10:38που οδηγούν σε αποφάσεις.
-
10:38 - 10:42Και για να κάνεις μια συζήτηση,
πρέπει να συμμετάσχεις, -
10:42 - 10:44όχι να αποχωρείς όπως έκανα εγώ παιδί
-
10:44 - 10:47και μετά πήρα το μάθημά μου
και έπρεπε να επιστρέψω. -
10:47 - 10:50Αν συμπεριλάβετε τα παιδιά
στις οικογενειακές συζητήσεις, -
10:50 - 10:51θα μεγαλώσουν
-
10:51 - 10:55και θα ξέρουν πώς να συμμετάσχουν
σε πολιτικές συζητήσεις. -
10:55 - 10:58Και το σημαντικότερο, προπαντός,
-
10:58 - 11:00θα βοηθήσουν άλλους να συμμετάσχουν.
-
11:00 - 11:01Σας ευχαριστώ.
-
11:01 - 11:08(Χειροκρότημα)
- Title:
- Πώς να χρησιμοποιήσετε το οικογενειακό τραπέζι για να διδάξετε πολιτική
- Speaker:
- Χαζιέρ Σαρίφ
- Description:
-
Όλοι θα έπρεπε να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και την πολιτική -- και αυτό ξεκινά από το σπίτι, σύμφωνα με την ακτιβίστρια Χαζιέρ Σαρίφ. Εισάγει μια απλή και όμως αναμορφωτική ιδέα: ότι οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους την πολιτική δράση δίνοντάς τους λόγο για τους κανόνες του σπιτιού, με τη μορφή ανοιχτών οικογενειακών συναντήσεων όπου ο καθένας μπορεί να εκφράσει τη γνώμη του, να διαπραγματευτεί και να έρθει σε συμβιβασμό. «Πρέπει να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι τα πολιτικά, εθνικά και παγκόσμια ζητήματα τους αφορούν όσο τα προσωπικά και οικογενειακά,» λέει. «Αντέχετε όντως το τίμημα της αδιαφορίας ή μη συμμετοχής στην πολιτική;»
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 11:21
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Vasiliki Soultani accepted Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Vasiliki Soultani edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Vasiliki Soultani edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Despoina ZAGKLAVARA edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Despoina ZAGKLAVARA edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics | ||
Despoina ZAGKLAVARA edited Greek subtitles for How to use family dinner to teach politics |