Problem z systemem zwolnień za kaucją w USA - Camilo Ramirez

Zobacz pełną lekcję: https://ed.ted.com/lessons/the-problem-with-the-u-s-bail-system-camilo-ramirez

Od 2000 roku liczba skazanych za przestępstwa w USA jest stała, ale średnia liczba ludzi w więzieniach każdego roku gwałtownie rośnie. Jak to możliwe? Odpowiedź leży w systemie zwolnień za kaucją, który nie działa tak, jak powinien. Camilo Ramirez szczegółowo opisuje, jak system poręczeń majątkowych nieproporcjonalnie dotyka osób ze środowisk biednych i wielorasowych.

Lekcja: Camilo Ramirez, reżyseria: Patrick Smith.

Od 2000 roku liczba osób skazanych
rocznie za przestępstwa w USA

pozostaje bez zmian, ale średnia liczba
więźniów każdego roku wzrasta.

Jak to możliwe?

Odpowiedź leży w systemie
zwolnień za kaucją,

który nie działa tak, jak powinien.

Termin "kaucja" odnosi się do zwalniania
za kaucją osób oczekujących na proces

pod warunkiem, że stawią się w sądzie.

Na świecie istnieje wiele
rodzajów zwolnień za kaucją,

a w niektórych państwach
nie stosuje się ich wcale.

Amerykański system kaucji
polega głównie na poręczeniu majątkowym,

które miało działać tak.

Kiedy ktoś zostaje
oskarżony o przestępstwo,

sędzia ustala umiarkowaną wysokość kaucji.

Oskarżony wpłaca ją,
żeby przebywać na wolności

aż do ogłoszenia werdyktu.

Po zakończeniu sprawy
skazaniem albo uniewinnieniem

podsądny dostaje kaucję z powrotem,
jeśli zawsze stawiał się w sądzie.

Podstawą systemu jest to,
że według amerykańskiego prawa

ludzie z założenia są niewinni,
dopóki nie udowodni im się winy.

Osoba oskarżona o przestępstwo
nie powinna być więziona,

jeśli nie zostanie skazana.

Jednak dziś amerykański system kaucji

nie uwzględnia domniemania niewinności.

Zamiast tego łamie prawa człowieka
i wyrządza poważną szkodę

szczególnie tym ze społeczności biednych

i wielorasowych.

Główna przyczyna to wysokość kaucji.

Żeby zwolnienia za kaucją
działały tak, jak powinny,

oskarżonego musi być na nią stać.

Wysokość kaucji nie miała odzwierciedlać
prawdopodobieństwa winy.

Ustalana jest, zanim sąd zobaczy dowody.

W wyjątkowych okolicznościach,
jak sprawy o bardzo ciężkie przestępstwa,

sędzia może odmówić oskarżonemu wyjścia
za kaucją i aresztować go przed procesem.

Sędziowie mieli korzystać
z tego prawa bardzo rzadko

i za zbyt częste stosowanie
mogli zostać objęci dochodzeniem.

Ustalanie za wysokiej kaucji
stało się innym sposobem

na odmawianie ludziom
uwolnienia przed procesem.

Indywidualne uznanie i uprzedzenia sędziów
grały ogromną rolę w wyborze,

kogo tak zatrzymać.

Wysokość kaucji rosła i coraz więcej
oskarżonych nie mogło jej wpłacić,

więc zostawali w areszcie.

Pod koniec XIX wieku

doprowadziło to do powstania
firm kredytujących,

za dużą opłatą pokrywających
oskarżonym koszty kaucji.

Dzisiaj średnia wysokość kaucji
to 10 tysięcy dolarów.

Zaporowo wysoka cena
dla prawie połowy Amerykanów

i dla 9 spośród 10 oskarżonych.

Jeśli podsądny nie może zapłacić,

może starać się o pożyczkę
od firmy kredytującej kaucje.

To ona decyduje, komu udzieli pożyczki.

Wybierani są ci, którzy zdaniem
firmy spłacą kredyt.

To zysk około 2 miliardów dolarów rocznie.

Tak naprawdę w ostatnich 20 latach

areszt przed procesem był głównym
powodem wzrostu liczby więźniów w Ameryce.

Co roku setki tysięcy ludzi,
których nie stać na kaucję czy kredyt,

zostają w więzieniu do wyjaśnienia sprawy.

Ta niesprawiedliwość nieproporcjonalnie
dotyka czarnych Amerykanów i Latynosów,

którym sędziowie często
wyznaczają wyższe kaucje

niż białym Amerykanom
oskarżonym o te same przestępstwa.

Za wysoka kaucja nawet osoby niewinne
stawia w sytuacji bez wyjścia.

Niektórzy w końcu przyznają się
do przestępstwa, którego nie popełnili.

W przypadku wykroczeń prokuratura
może proponować włączenie czasu

spędzonego w areszcie
na poczet wyrokowanej kary,

jeśli przyznają się do winy.

Po spędzeniu całego wyroku w areszcie

od razu mogą wracać do domu,
ale jako osoby z kryminalną przeszłością.

Z kolei utrzymywanie niewinności

oznacza pozostanie w więzieniu
w oczekiwaniu na proces

bez gwarancji uwolnienia od zarzutów.

Tymczasem kaucja może
nawet nie być potrzebna.

W Waszyngtonie w dużym stopniu
zniesiono kaucje pieniężne w latach 90.

W 2017 roku w mieście zwolniono
94% oskarżonych bez poboru kaucji,

a 88% z nich stawiło się
w sądzie na wszystkie wezwania.

Organizacja non-profit "The Bail Project"

co roku wpłaca kaucje
za tysiące ludzi o niskich dochodach,

eliminując mechanizm, który tworzy kaucja.

W rezultacie ludzie stawiają się
w sądach w 90% wezwań,

nie ryzykując żadnymi pieniędzmi,

a nieobecność pozostałych
wynika z takich powodów,

jak opieka nad dzieckiem,
praca czy problem ze zdrowiem.

Badania wykazały, że trzymanie ludzi
w areszcie przed procesem,

często ze względu na brak wpłaty kaucji,

zwiększa ryzyko powtórnego
aresztowania i przestępstwa.

Szkoda wyrządzana przez trzymanie
ludzi w areszcie przed procesem

oddziałuje na całe społeczności
i zostawia w rodzinach ślad na pokolenia.

Aresztowani mogą stracić
źródło utrzymania, dom

i dostęp do podstawowych usług,

jeszcze zanim zostaną
skazani za przestępstwo.

To jest również ogromnie drogie.

Co roku amerykańscy podatnicy
wydają blisko 14 miliardów dolarów

na areszt wciąż niewinnych ludzi.

To podkopuje gwarancję równego
traktowania wobec prawa

niezależnie od rasy czy zamożności.

Przypadki z kaucją pieniężną są typowe
dla takich problemów społecznych,

jak strukturalny rasizm
i zbytnie poleganie na więziennictwie,

które trzeba rozwiązać.

Tymczasem reformatorzy,
jak ci z "The Bail Project",

działają, żeby pomóc ludziom
w pułapce kaucji pieniężnej i stworzyć

na przyszłość sprawiedliwy i ludzki
system postępowania przed procesem.