İklim değişikliğiyle mücadelenin en önemli yolu: Bu konuda konuşmak.

İklim değişikliğine inanmayan bir kişiyle nasıl konuşmalıyız? Katharine Hayhoe'ın dediği gibi yıllardır tartışılan aynı verileri ve gerçekleri yeniden yorumlayarak olmamalı. İlham veren, pragmatik konuşmasında Hayhoe, gerçek bir tartışmanın anahtarının aile gibi ortak değerler üzerinde nasıl bağlantılı olduğunu gösteriyor. Toplum ve Din -- Hemen insanların iklim değişikliğini dikkate almalarını sağlamalı. "Umutsuzluğa kapılamayız." diyor. "Dışarı çıkmalı ve ihtiyaç duyduğumuz umuda bakmalı ve verdiği ilhamla hareket etmeliyiz. Ve bu umut bugünkü konuşma ile başlar."

Atmosferik bilim profesörü olarak

Texas Tech University'de ilk yılımdı.

Teksas Lubbock'a yeni taşınmıştık,

ki orası o sıralar tüm ABD'de

en muhafazakar ikinci şehir
olarak ilan edilmişti.

Bir meslektaşım misafir öğretmen olarak
jeoloji dersine katılmamı istedi.

"Zevkle" dedim.

Ben gittiğimde konferans salonu
mağara gibi ve karanlıktı.

Jeolojik zamandan günümüze kadar

olan karbon döngüsünün tarihini izlerken

öğrencilerden bir çoğu çökmüş,
uyukluyor ya da telefonuna bakıyordu.

Konuşmamı gelecek sorulardan
umutlu bir taleple bitirdim.

Ve bir kişi hemen el kaldırdı.

Cesaret verici bir şekilde baktım, ayağa
kalktı ve yüksek sesle dedi ki,

"Sen bir demokratsın değil mi?"

(Gülüşmeler)

"Hayır," dedim, "Kanadalıyım."

(Gülüşmeler)

(Alkışlar)

Bu benim, şu sıra ABD'de

ve giderek artan bir şekilde Kanada'da
hayatın üzücü bir gerçeği olan şeyle

zorlu bir ilk deneyimimdi.

Konu iklim değişikliği olduğunda

iklimin ne kadar değiştiği
konusunda hemfikir olmamız,

insanların sorumlu olup olmaması

ve etkilerinin giderek ciddileşerek
daha tehlikeli hâle gelmesi

ne kadar bilimi anladığımızla ya da
ne kadar akıllı olduğumuzla ilgili değil

siyasi yelpazede hangi
noktada olduğumuzla alakalı.

Termometre liberal ya da
muhafazakar oluşumuza göre

bize farklı cevap mı veriyor?

Tabii ki hayır.

Fakat termometre
bize gezegenin ısındığını,

bundan insanların sorumlu olduğunu

ve bunu toparlamamızı,

en kısa sürede fosil yakıtlarından
vazgeçmemiz gerektiğini söylediği zaman,

bazı insanlar, hükûmete rahat
yaşamlarını bozacak bir sebep vermek

ve birtakım konuda talimat almaktansa

kollarını kesip atmayı tercih ediyorlar.

Fakat, “ Evet. Bu gerçek bir sorun
ama bunu düzeltmek istemiyoruz," demek

bizi kötü adam yapar ve
kimse kötü adam olmak istemez.

Onun yerine biz "Sadece doğal bir döngü."
argümanını kullanırız.

"Sadece Güneş'ten."

Ya da benim favorim

"İklim bilimciler bunu
sadece para için yapıyor."

(Kahkahalar)

Bunu haftada bir kez duyuyorum.

Bunlar sadece bilimsel söylemlerden uzak,

itirazlarımızın gerçek sebeplerini
maskelemek için kurgulanan

bilimle hiçbir alakası olmayan

ideolojimiz ve kimliğimizle
yapılan söylemler.

Bugünlerde televizyonu açtığınızda

üstat X'in söylediği gibi,

"Dışarısı soğuk.
Küresel ısınma hani nerede?"

Ve politikacı Y de der ki

"Doğru olduğunu söyleyen
her bilim insanı için

doğru değil diyen birini bulabilirim."

Bu yüzden bazen bu matematiği yapan
herkes gibi hissetmemiz sürpriz olmaz.

Fakat verilere baktığımızda...

Yale Üniversitesi
İklim Değişikliği İletişim Programı

son birkaç yıldır ülke genelinde yaptığı
kamuoyu anketinde,

veriler Birleşik Devletler'de
insanların yüzde 70’inin

iklim değişikliğine inandığını gösterdi.

Ve ayrıca bu yüzde 70
bunun bitkilere ve hayvanlara

hatta gelecek nesillere
zarar vereceğine de inanıyor.

Ancak daha da derine indiğimizde
iş ciddileşmeye başlıyor.

Sadece %60 kişi Birleşik Devletler'deki
insanların etkileneceğini düşünüyor.

Yalnız %40 kişi ise, sadece kişisel
olarak bizleri etkileyeceğini düşünüyor.

Ve sonra insanlara sorduğunuzda
"Bu konu hakkında hiç konuşuyor musunuz?"

Birleşik Devletler genelindeki insanların
üçte ikisinin cevabı "Hayır" oldu.

Ve daha da kötüsü “Medya da bunun
konuşulduğunu duyudunuz mu?" sorusuna.

İnsanların dörtte üçü "Hayır" dedi.

Bu yüzden bu bir kısır döngü.

Gezegen ısınır.

Isı dalgaları güçlenir.

Şiddetli yağış daha sık olur.

Kasırgalar daha da artar.

Bilim insanları
yeni bir felaket raporu yayınlar.

Politikacılar aynı bilimsel olmayan
söylemleri tekrarlayarak

daha sert bir şekilde geri püskürtür.

Bu kısır döngüyü kırmak için
ne yapabiliriz?

Birinci olarak yapmadığımız bir şeyi
kesinlikle yapabiliriz:

Bu konuda konuşmak.

Şunu diyebilirsiniz
"Ben bir bilim insanı değilim.

Nasıl iklim modelleri içinde
radyal kuvvetlendirme

ya da bulut parametreleştirmesi
hakkına konuşabilirim?"

Fazla teknik konuşmaya gerek yok,

teknik olarak zaten
150 yıldır konuşuyoruz.

İklim bilimcilerin, kömür, gaz ve
petrolü kazıp yakmamızın

gezegenin etrafına fazladan bir örtü ören

ısı tutucu gazlar ürettiğini ilk
keşfettiğinden bu yana

150 yıl geçtiğini

biliyor musunuz?

O zamandan beri biliyoruz.

Bilim adamlarının ilk kez resmen bir
ABD başkanını iklim değişikliği

tehlikeleri için uyaralı 50 yıl oldu

ve o Başkan Lyndon B. Johnson’dı.

Dahası sosyal bilimin bize öğrettiği

insanlar kimliklerini net bir dizi gerçeği
reddetmek üzerine kurmuşlarsa

gerçeği tartışmak kişisel bir saldırıdır.

Onları derine inmeye zorlarsak

bu, köprü kurmak yerine,
bir hendek kazılmasına sebep olur.

Eğer daha bilimsel olarak
konuşmak gerekmiyorsa

ya da daha bilimsel
konuşmamıza gerek yoksa

o halde biz ne hakkında konuşmalıyız?

Yapılacak en önemli şey,

bizim aklımızdaki tüm veri ve gerçekleri
size aktarmaya çalışmak yerine

yürekten başlamak,

bizler için meselenin neden önemli
olduğunu konuşmaya başlamak,

paylaşılan ortak değerlerle başlamaktır.

Hepimiz ebeveyn miyiz?

Aynı toplulukta mı yaşıyoruz?

Aynı aktivitelerden hoşlanıyor muyuz:
Yürüyüş, bisiklet binmek hatta avlanmak?

Ekonomiyi ya da ulusal güvenliği
önemsiyor muyuz?

Benim için insanlarla en temel iletişim
kurmanın yollarından biri,

inancımdır.

Bir Hıristiyan olarak Tanrı bu muhteşem
gezegeni biz yaşayalım diye yarattı

ve yaşayan bütün canlılarla birlikte
sorumluluğunu bize verdiğine inanıyorum.

Ben şuna da inanıyorum ki bizler

aramızdaki şansız insanlarla
ilgilenmeli ve onları sevmeliyiz,

onlar zaten yoksulluk, açlık, hastalık

ve daha pek çok şeyden etkileniyor.

Siz birinin değerlerinin
ne olduğunu bilmiyorsanız

sohbet edin, onları tanımaya çalışın,
onların neden böyle davrandığını bulun.

Sonra bunları öğrenince

bütün yapmanız gereken, sahip
oldukları değerlerle iklim değişikliğine

önem verecekleri noktalar
arasında bağ kurmak.

Son on yılda veya daha fazla sürede

yaptığım binlerce konuşmadan sonra

gerçekten inanıyorum ki
dünyadaki her bir insan

iklim değişikliğini dikkate alması
için gerekli değerlere sahip.

Onlar sadece noktaları birleştirmediler.

Ve onlarla konuşmak ile
yapabileceğimiz şey bu.

Değişen bir iklimi önemsememin tek nedeni,

zaten kim olduğumdur.

Ben bir anneyim, bu yüzden çocuğumun
geleceğini önemsiyorum.

Suyun çok az olduğu
Batı Teksas'ta yaşıyorum.

ve iklim değişikliği
suyun varlığını etkiliyor.

Ben bir Hristiyanım,
iklim değişikliğinden kaygılıyım

çünkü askeriyede dendiği gibi,
bu bir "tehdit çoğaltıcı."

Şu konuları tartışır:

yoksulluk, açlık, hastalık ve
temiz suya erişim eksikliği gibi

ve hatta mülteci krizlerine yol açan
politik krizleri...

Tüm bu sorunları alır
ve onları azdırır,

onları daha da kötüleştirir.

Ben Rotary kulübü üyesi değilim.

Ama ilk Rotary Kulübü
konuşmamı yaptığımda

içeri girdim ve "Dört Yönlü Test"
yazılı dev bir afiş gördüm.

Bu gerçek mi?

Kesinlikle.

Adil mi?

Hayır, bu yüzden iklim
değişikliğini çok önemsiyorum

çünkü kesinlikle adil değil.

Probleme en az katkıda bulunanlar da

etkilerin sıkıntısını çekiyor.

Sormaya devam etti:

Herkese faydalı olur mu?
İyi niyet inşa eder mi?

Kesinlikle düzeltmek için olurdu.

Ben konuşmamı alıp onu
Dört Yönlü Teste göre organize ettim

ve sonra bunu Batı Teksas'taki
muhafazakar iş adamları

grubuna verdim.

(Kahkahalar)

Sonunda asla unutamayacağım bir şey oldu,

yüzündeki en şaşkın bakışıyla
bir yerel banka sahibi yanıma geldi.

Ve dedi ki; ''Bu bütün küresel ısınma
olayından emin değildim

ama Dört Yönlü Test'i geçti."

(Kahkahalar)

(Alkışlar)

Bu değerler sahici olmak zorunda.

Birkaç yıl önce bir Hristiyan okulunda
konuşma yapıyordum

ve konuşmadan sonra
bir bilim insanı geldi ve dedi ki

"Yardıma ihtiyacım var.

Bölgemizdeki kiliselerin kapısından
içeri adımımı atmayı

gerçekten deniyorum

fakat herhangi bir çekicilik görmüyorum.

Onlara iklim değişikliğinin
önemini anlatmak istiyorum."

Bende dedim ki "Yapılacak en iyi şey,

sizin bir parçası olduğunuz
mezheple başlamak olmalı,

çünkü siz o toplulukla
en fazla değeri paylaşırsınız.

Ne tür bir kiliseye bağlısınız?"

"Hiçbir kiliseye bağlı değilim.
Ben bir Ateistim," dedi.

(Kahkahalar)

Dedim ki; "Öyleyse bir inananlar
grubuyla başlamak

iyi bir fikir değil.

Neler yapmaktan hoşlandığından
nelerle ilgilendiğinden konuşalım."

Ve kendisine bir
grup kimliği kazandırmak için

parçası olacağı bir tane belirledik.

Sonuçta bizim değişen
iklimle ilgilenmek için

bir çevreci liberal olmamız gerekmez.

Yapmamız gereken tek şey,
bu gezegende yaşayan bir insan olmak.

Nerede yaşadığımızın bir önemi yok

zaten iklim değişikliği
bizleri bugün bile etkiliyor.

Eğer kıyı kesimlerinde yaşıyorsak

çoğu yerde sürekli "gelgit selleri"
olduğunu görüyoruz.

Kuzey Amerika'nın batısında yaşıyorsak

orman yangınlarında yanan
çok büyük alanlar görüyoruz.

Eğer farklı sahil bölgelerinde yaşıyorsak

Meksika Körfezi’nden Güney Pasifik’e
kadarki bölümde

ısınan okyanus sebebiyle güçlenen
tayfunları, kasırgaları

ve siklonları görürüz.

Teksas’ta ya da Suriye’de yaşıyorsak

iklim değişikliğinin
kuraklığımızı arttırdığını,

daha sık ve ciddi hale
getirdiğini görürüz.

Nerede yaşarsak yaşayalım,
iklim değişikliğinden etkileniyoruz.

Şunu diyebilirsiniz, "Güzel.
Etkilerinden konuşabiliriz.

İnsanların canını sıkabiliriz
çünkü bu durum çok ciddi."

Gerçek. İnanın bana.
Bilim insanıyım. Biliyorum.

(Kahkahalar)

Fakat korku, uzun süreliğine
bu durumu sürekli olarak

değiştirmek için gerekli
olan motivasyon kaynağı değil.

Korku, bizim ayılardan kaçmamız için var.

Ya da yanımızdaki kişiden
daha hızlı koşmak için.

(Kahkahalar)

Bu şeyi düzeltmek için
ihtiyacımız olan akılcı umut.

Evet. Kesinlikle neyin tehlikede
olduğunu bilmemiz gerekiyor.

Elbette bilebiliriz.

Fakat daha iyi bir gelecek
vizyonuna ihtiyacımız var.

Bol enerjili,

istikrarlı bir ekonomiyle,

herkesin kullanabileceği,

hayatımızın kötü olmadığı ama bugünden
daha iyi olduğu bir gelecek.

Çözümler var.

işte bu sebepten konuşmamız
gereken ikinci konu çözümlerdir.

Pratik, uygulanabilir,
erişilebilir, çekici çözümler.

Ne gibi mi?

Denildiği gibi gümüş bir kurşun yok

ama bir sürü gümüş tüfek saçması var.

(Kahkahalar)

Bize para kazandırıp ve aynı zamanda

karbon ayak izimizi azaltan
basit çözümler.

Evet. Ampuller.

Elektirikli arabamı seviyorum.

Bir güneş panelli çatı istiyorum.

Yani evinizin ön kapısının yanında
bir düğme olduğunu,

siz evden ayrıldığınızda buzdolabı hariç
her şeyi kapatabildiğinizi hayal edin.

Hatta DVR kayıt cihazını.

(Kahkahalar)

Yaşam tarzı seçimleri: yerel yemekler,
besin zinciri altından beslenmek

ve küresel ölçekte israfı azaltmak,

bu problemi düzeltebilmek için yapılacak
en önemli şeylerden biridir.

Ben bir iklim bilimciyim,

insanlarla değişen iklimi konuşmak için
etrafta dolaşma gerçeği

beni pek etkilemiyor.

(Kahkahalar)

Kişisel karbon ayak izimin
en büyük kısmı seyahatim.

Bu sebepten davetleri
dikkatlice topluyorum.

Genellikle hiçbir yere gitmem,
tabii ciddi bir kitleye sahip

bir yerdeki davetlerden başka...

Farklı yerlerde 3 veya 4,

bazen de 10 veya 15 konuşma olsa bile…

Böylece karbon ayak izimin etkisini

olabildiğince en aza indirebilirim.

Ve videolardaki konuşmalarımın
neredeyse dörtte üçünü

değiştirdim.

Çoğu zaman insanlar der ki
"Bunu daha önce hiç yapmadık."

Ancak ben de; "Bir deneyelim.
Sanırım işe yarayabilir," derim.

Her şeyden önce,

dünyada bugün gerçekte neler
olup bittiğini konuşmamız gerek

ve gelecekte neler olabileceğini de.

Şimdi, Teksas'ta yaşıyorum

ve Teksas, Birleşik Devletler'in en yüksek
karbon emisyonuna sahip eyaleti.

"Teksas'ta ne hakkında konuşabilirsiniz?"
diyebilirsiniz.

Cevap : Çok şey.

Teksas'ta 25.000'den fazla işin
rüzgar enerjisi endüstrisinde

olduğunu biliyor muydunuz?

Elektriğimizin neredeyse
yüzde 20'sinden fazlası, temiz,

yenilenebilir kaynaklardan,
ve rüzgardan geliyor,

güneş enerjisi hızla büyüyorsa da.

Birleşik Devletler'deki
en büyük ordu üssü Fort Hood

elbette Teksas'ta.

Ve şimdi rüzgar ve güneş
enerjisiyle çalışıyor,

çünkü vergi mükelleflerine 150 milyon
dolardan fazla tasarruf sağlıyor.

Evet.

(Alkışlar)

Peki bizim sahip olduğumuz
kaynaklara sahip olmayanlar?

Sahra altı Afrika'da
yüz milyonlarca insan var ve

herhangi bir enerji kaynağına
erişimleri yok, gaz yağı hariç

ve o da çok pahalı.

Bütün dünyada

en hızlı büyüyen enerji kaynağı güneş.

Onlar buna miktarda sahipler.

Sıradan yatırımcılar, kar amacı gütmeyen
kuruluşlar hatta şirketler

bu işe girişiyor ve yeni
mikro finansman programları da

güneş enerjisiyle öde şeklinde.

Bu yüzden insanlar kazançlarında
ihtiyaç duydukları gücü

cep telefonuyla bile satın alıyor.

Azuri isimli bir şirket, on bir ülkede
on binlerce birimini

Ruanda'dan Uganda'ya kadar dağıttı.

Onlar tahminen 30 milyon
saatin üzerinde elektrik

ve 10 milyon saat cep telefonu şarjı için
güç kullanıyor.

Peki ya Çin ve Hindistan'ın
büyüyen dev ekonomileri?

İklime etkileri daha
yolun başında görünebilir

ama hava kalitesi üzerindeki
etkileri ortada.

Ve onlar temiz enerjinin geleceklerini
güçlendirmedeki gerekliliğini biliyorlar.

Bu yüzden Çin, temiz enerjiye
yüz milyarlarca dolar yatırım yapıyor.

Kömür madenini suyla dolduruyor

ve üzerine de yüzen güneş
panelleri yerleştiriyor.

Panda şekilli bir güneş çiftlikleri var.

(Alkışlar)

(Kahkahalar)

Evet, hala kömür yakıyorlar.

Ancak Pekin'deki tüm kömür
santrallerini kapattılar.

Ve Hindistan, çeyrek milyar

akkor ampulünü LED'ler ile
değiştirmenin yolunu aramakta ki

bu, enerji maliyetlerinde
yedi milyar dolar tasarruf demek.

Çevre ile ilgili işlere yatırım yapıyorlar

ve araç filosunun tamamını
karbondan arındırmak istiyorlar.

Hindistan, belki de fosil
yakıtına bel bağlamadan

endüstrileşen ilk ülke olabilir.

Dünya değişiyor.

Ama sadece yeterince hızlı değişmiyor.

Bu sorunu bir tepenin dibinde duran

dev bir kaya olarak tasvir edersek

sadece birkaç el üstünde ve
tepeye doğru çıkarmaya çalışıyor.

Ama gerçekte, bu kaya
zaten tepenin zirvesinde.

Ve üstündeki yüz milyonlarca
belki de milyarlarca el

onu aşağıya itiyor.

Sadece yeterince hızlı gitmiyor.

Dev kayayı nasıl hızlandırırız ki zamanla
iklim değişikliğini düzeltebilelim?

Bildiniz.

Bir numaralı yol bunun hakkında konuşmak.

Sözün özü:

iklim değişikliği şu anda
burada sizi ve beni,

yaşadığımız yerleri etkiliyor.

Fakat birlikte çalışarak
bunu düzeltebiliriz.

Şüphesiz korkutucu bir problem.

Kimse bunu biz iklim
bilimcilerden daha iyi bilemez.

Ama umutsuzluğa teslim olamayız.

Dışarı çıkmalı ve ihtiyaç duyduğumuz
ve bizi harekete geçirecek

umudu aramalıyız.

Ve bu umut bugünki konuşma ile başlar.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)