Dlaczego trzeba przeczytać „Klub Szczęścia” Amy Tan?

Zobacz całą lekcję: https://ed.ted.com/lessons/why-should-you-read-the-joy-luck-club-by-amy-tan-sheila-marie-orfano

W domu swojej cioci An-Mei, Jing-Mei niechętnie zajmuje miejsce we wschodnim rogu stołu do gry w madżonga. Na północnym, południowym i zachodnim rogu znajdują się jej ciocie, wieloletnie członkinie Klubu Szczęścia. To spotkanie jest punktem wyjścia dla serii powiązanych ze sobą wątków w debiutanckiej powieści Amy Tan. Sheila Marie Orfano sprawdza, dlaczego powieść wciąż porywa czytelników na całym świecie.

Lekcja: Sheila Marie Orfano, reżyseria: Kayu Leung i Alo Trusz.

W domu cioci An-Mei

Jing-Mei niechętnie zasiada

na wschodnim rogu stołu do gry w madżonga.

Na północnym, południowym
i zachodnim rogu siedzą jej ciocie,

wieloletnie członkinie Klubu Szczęścia.

Ta grupa rodzin imigrantów
raz w tygodniu spotyka się na ploteczki,

pierogi z wieprzowiną,
wieprzowinę na słodko i partyjkę madżonga.

Jednak założycielka klubu,
matka Jing-Mei, Suyuan, niedawno zmarła.

Najpierw Jing-Mei ma problem
z zajęciem miejsca przy stoliku,

gdy jednak ciocie odkrywają przed nią
pilnie strzeżoną tajemnicę życia Suyuan,

Jing-Mei orientuje się,
że musi się wiele nauczyć

o matce i o samej sobie.

W debiutanckiej powieści Amy Tan
z 1989 roku, "Klub Szczęścia",

spotkania przy stoliku do madżonga
stanowią punkt wyjścia

dla serii przeplatających się wątków.

Sama struktura książki w luźny sposób
naśladuje formę tej chińskiej gry.

Partię madżonga rozgrywa się
w czterech rundach,

w każdej są przynajmniej cztery rozdania.

Książka dzieli się na cztery części,
a każda z nich na cztery rozdziały,

Akcja rozgrywa się na przemian
w Chinach i San Francisco,

a każdy rozdział opowiada historię

jednej z czterech matek z Klubu Szczęścia

lub ich urodzonych w Ameryce córek.

Historie zabierają czytelnika
w podróż po strefach wojny,

chińskich wioskach,
współczesnych małżeństwach

i napiętych spotkaniach przy stole.

Wspominają o przetrwaniu,
stracie, miłości i jej braku, ambicjach

i niezaspokojonej rzeczywistości.

W jednej z opowieści ciocia Lin
planuje ucieczkę od wrogiej rodziny

przyrzeczonego jej męża,

która kończy się przybyciem do Ameryki.

W innej amerykański dzień na plaży
rodziny Hsu zmienia się w koszmar,

gdy Rose przygniata obowiązek
nałożony na nią przez matkę.

Skutkuje to tragedią,
która na lata traumatyzuje rodzinę.

Historie pokazują powszechne podziały,
które mogą się uformować

między pokoleniami i kulturami,
zwłaszcza w rodzinach imigrantów.

Wszystkie matki doświadczyły
wielkich trudności w Chinach

i pracowały niezmordowanie,
by zapewnić swoim dzieciom

lepsze możliwości w Ameryce.

Jednak córki czują się przytłoczone
niespełnionymi nadziejami rodziców

i ich wygórowanymi oczekiwaniami.

Jing-Mei czuje tę presję,
grając w madżonga z przyjaciółkami matki.

Martwi się, że widzą w niej własne córki,

tak samo nieświadome
wszystkich prawd i nadziei,

jakie przywiozły do Ameryki.

Raz za razem

matki usiłują przypomnieć córkom
ich historię i dziedzictwo.

Tymczasem córki borykają się
z pogodzeniem tego,

jak widzą je matki z tym, kim naprawdę są.

Niektóre z historii pytają,
czy córka zna matkę.

Inne odpowiadają pytaniem:
"Czego moja matka nie rozumie?".

Szukając odpowiedzi na te pytania,

Tan mówi o niepokojach
nękających wielu imigrantów,

którzy często czują się
wyobcowani w ojczyźnie

i jednocześnie nie czują więzi
z nowym krajem.

Snując opowieści o czterech
matkach i ich córkach,

Tan jasno stwierdza,
że Jing-Mei i jej rówieśnice

znajdują siłę do walki
ze współczesnymi problemami

dzięki przekazanym przez matki wartościom.

Gdy powieść wydano po raz pierwszy,

Tan nie spodziewała się dużego sukcesu.

Jednak wbrew jej przewidywaniom,
książka zyskała uznanie krytyków

i stała się komercyjnym sukcesem.

Dziś postacie z jej kart wciąż urzekają
czytelników na całym świecie.

Nie tylko przez sposób,
w jaki przedstawiają doświadczenia

Chińczyków w Ameryce i ogólnie imigrantów,

ale też dzięki pokazywaniu
głębszej prawdy;

potrzeby bycia widzianym i rozumianym

przez tych, których kochamy.