အနုပညာ လက်ရာတစ်ခုလို၊ ကျွန်တော့ဘဝ။
-
0:01 - 0:04ကျွန်တော့နေ့တွေဟာ ခင်ဗျာတို့နေ့တွေလိုပဲ
စတင်ပါတယ်။ -
0:06 - 0:11(ရယ်သံများ)
-
0:11 - 0:13ကျွန်တော် မနက်နိုးတဲ့အခါ
-
0:13 - 0:15ဖုန်းကို စစ်ဆေးတယ်၊
-
0:15 - 0:16ပြီးတော့ ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက်တယ်။
-
0:18 - 0:20ဒါပေမဲ့ ဒီနောက်မှာ ကျွန်တော့နေ့
အစစ်အမှန်စတယ်။ -
0:21 - 0:26ခင်ဗျားတို့နေ့တွေနဲ့ မတူလောက်တာက
ကျွန်တော်က အနုပညာလက်ရာအဖြစ်ဘနေထိုင်လို့ပါ။ -
0:28 - 0:33ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘဝမှာ မြင်ဖူးတဲ့
လှပတဲ့အရာတွေနဲ့ -
0:33 - 0:36ရတနာသေတ္တာကြီးထဲမှာလို့ စိတ်ကူးကြည့်ပါ။
-
0:37 - 0:41ဒီနောက် သင့်ခန္ဓာကိုယ်ကို
ပတ္တူစတစ်စလို့ စိတ်ကူးကြည့်ပါ။ -
0:43 - 0:44ဒီပတ္တူစပေါ်မှာ
-
0:44 - 0:49သင့်ရတနာသေတ္တာကြီးထဲမှာရှိတဲ့
ပစ္စည်းတွေကို သုံးရင်း -
0:49 - 0:52လက်ရာမွန်တစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့
သင့်မှာ တာဝန်ရှိတယ်ပေါ့။ -
0:54 - 0:57သင့်လက်ရာမွန်ကို ဖန်တီးပြီးတာနဲ့
-
0:57 - 1:00တွေးမိလောက်တာက "ဝိုး၊ ငါ ဖန်တီးတာကွ၊
-
1:00 - 1:02ဒါက ဒီနေ့ငါပဲကွ"လို့ပေါ့။
-
1:03 - 1:05ဒီနောက် အိမ်သော့တွေကို ကောက်ပြီး
-
1:05 - 1:07တံခါးကနေ လက်တွေ့လောကထဲကို
ထွက်လိုက်တယ်၊ -
1:07 - 1:10အများသုံးယာဉ်စီးပြီး
မြို့လည်ခေါင်ကိုဖြစ်နိုင်တာပေါ့။ -
1:12 - 1:15ဖြစ်နိုင်တာက လမ်းတွေပေါ်လျှောက်တာ၊
(သို့) စျေးဝယ်ထွက်တာပေါ့။ -
1:16 - 1:17ဒါက ကျွန်တော့ဘဝပါ၊ နေ့တိုင်းပါ။
-
1:19 - 1:20တံခါးကနေ ထွက်လိုက်တဲ့အခါ
-
1:20 - 1:22ဒီအနုပညာလက်ရာတွေဟာ ကျွန်တော်ပါ။
-
1:22 - 1:24ကျွန်တော်က အနုပညာပါ။
-
1:26 - 1:30ကျွန်တော့ရဲ့ လူကြီးဘဝတစ်ခုလုံး
အနုပညာအဖြစ် နေထိုင်ခဲ့တယ်။ -
1:30 - 1:33အနုပညာတစ်ခုအဖြစ် နေထိုင်ခြင်းဟာ
ကျွန်တော် ဖြစ်လာပုံပါ။ -
1:34 - 1:38ကျွန်တော်ညက အင်္ဂလန် မှာရှိတဲ့ Fillongley
ဆိုတဲ့ရွာလေးတစ်ရွာမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ပြီး -
1:39 - 1:41Domesday Book ထဲမှာ
နောက်ဆုံး ဖေါ်ပြခံရတာဆိုတော့ -
1:41 - 1:42စိတ်သဘောထား တစ်ခုဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။
-
1:42 - 1:44(ရယ်သံများ)
-
1:44 - 1:46ကျွန်တော့ကို အဖိုးအဖွားတွေက
ပျိုးထောင်ခဲ့ပြီး -
1:46 - 1:48ရှေးဟောင်းပစ္စည်း ရောင်းဝယ်သူတွေပါ။
-
1:48 - 1:52ဒီတော့ သမိုင်းနဲ့ လှပတဲ့အရာတွေ
ဝန်းရံပြီး ကြီးပြင်းခဲ့တယ်။ -
1:53 - 1:54အံ့စရာအကောင်းဆုံး အလှဆင်
သေတ္တာရှိခဲ့တယ် -
1:55 - 1:58ဒီတော့ စိတ်ကူးကြည့်နိုင်တဲ့အတိုင်း
အဲဒီအချိန်တည်းက စခဲ့တာပါ။ -
2:02 - 2:04မော်ဒယ်ဖြစ်လာဖို့
၁၇ နှစ်မှာ လန်ဒန်ကို ပြောင်းခဲ့တယ်။ -
2:06 - 2:08ဒီနောက် ဓာတ်ပုံပညာကို သွားလေ့လာခဲ့တယ်၊
-
2:09 - 2:11အဲဒီတုန်းက သိပ်ပြီး မပျော်ခဲ့တာကြောင့်
-
2:11 - 2:13အမြဲတမ်း လွတ်မြောက်ရာကို ရှာနေခဲ့တယ်။
-
2:14 - 2:17David LaChapelle နဲ့ Steven Arnold
တို့ရဲ့ လက်ရာတွေကို -
2:17 - 2:18ကျွန်တော် လေ့လာခဲ့တယ်၊
-
2:18 - 2:21နှစ်ဦးစလုံးက ကျွန်တော့ကို
အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်စေတဲ့ -
2:21 - 2:24လောကတွေကိုရွေးချယ်ဖန်တီးသူ
ဓာတ်ပုံဆရာတွေပါ။ -
2:24 - 2:30ဒီတော့ တစ်နေ့မှာ အပေါ်ယံ ဖက်ရှင်လောကကနေ
အပေါ်ယံ အနုပညာလောကဆီ -
2:30 - 2:32ဖြတ်ကူးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
-
2:32 - 2:33(ရယ်သံများ)
-
2:33 - 2:36ကျွန်တော့ဘဝကို အနုပညာတစ်ခုအဖြစ်နဲ့
နေထိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ -
2:38 - 2:41အရာတွေဖန်တီးဖို့ နာရီနဲ့ချီ
တစ်ခါတစ်လေ လနဲ့ချီကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။ -
2:42 - 2:45ကျွန်တော့ စိတ်ကြိုက်ကိရိယာက
တွယ်ချိတ်ပါ၊ ဒီလိုမျိုးပေါ့။ -
2:45 - 2:46(ရယ်သံများ)
-
2:46 - 2:47ဘယ်တော့မှ အနေတော်မကြီးဘူး
-
2:48 - 2:49(ရယ်သံများ)
-
2:49 - 2:51ကျွန်တော့ရဲ့ရက်ထည်ကို အထပ်ထပ်အသုံးပြုတယ်၊
-
2:51 - 2:53ဒီတော့ သုံးသမျှကို ပြန်သုံးတာပေါ့။
-
2:55 - 2:58ကျွန်တော့ကို အဝတ်ဆင်တဲ့အခါ အရောင်၊
အသာနဲ့၊ပုံစံနဲ့ လမ်းညွန်တယ် -
2:59 - 3:00အကြောင်းအရာ ရှိခဲတယ်။
-
3:01 - 3:03ကမ္ဘာတစ်လွှားက လှပတဲ့ အရာဝတ္ထုတွေကို
ရှာပြီး -
3:03 - 3:06ကျွန်တော့ကိုယ်သဏ္ဌာန်တစ်ခုလုံးကို
လွှမ်းတဲ့အလွှာပေါ်မှာ -
3:06 - 3:09သုံးဘက်မြင် ရောင်စုံခြည်ထိုးတွေအဖြစ်
စီစဉ်ပြသတယ်၊ -
3:09 - 3:11ကျွန်တော့ခန္ဓာကိုယ်ကို အားမရလို့ပါ။
-
3:11 - 3:12(ရယ်သည်)
-
3:12 - 3:14ကိုယ့်ဘာသာ မေးတာက "တစ်ခုခု ချွတ်သင့်လား။
-
3:14 - 3:16(သို့) တစ်ခုခု ဝတ်သင့်လား။
-
3:16 - 3:18အထည် ၁၀၀ ဖြစ်လောက်လား။"
-
3:18 - 3:19တစ်ခါတစ်ရံမှာ ဒါကိုလုပ်တယ်၊၊
-
3:21 - 3:24သိပ်တော့ အနေရအထိုင်ရ မခက်ဘူးလို့
ကတိပေးပါတယ်။ -
3:24 - 3:25နည်းနည်လေးပါပဲ၊
-
3:25 - 3:26(ရယ်သံများ)
-
3:26 - 3:29တစ်ခါတစ်လေ ထိုးနေတဲ့
တွယ်ချိတ်ရှိနိုင်တယ် -
3:29 - 3:31စကားပြောနေတဲ့အခါမှာတော့
-
3:31 - 3:32ဖြုတ်မယ်ဆိုတာမျိုးပေါ့။
-
3:32 - 3:34(ရယ်သံများ)
-
3:35 - 3:39အမြဲလိုလို အဆင့်သင့်ဖြစ်ဖို့
မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာတယ်၊ -
3:39 - 3:41ဒါကို ဘယ်သူမှ မယုံကြဘူး။
-
3:42 - 3:43ဒါ အမှန်ပါ။
-
3:43 - 3:44တစ်ခါတစ်လေ
-
3:45 - 3:48ဒီတော့ ဒါက တီရှပ်နဲ့ ဂျင်းနဲ့
ကျွန်တော့ မူကွဲပါ။ -
3:48 - 3:50(ရယ်သံများ)
-
3:50 - 3:52အဝတ် ဝတ်တဲ့အခါ
ဗိသုကာတစ်ယောက်လို တည်ဆောက်တယ်။ -
3:53 - 3:56ပစ္စည်းတွေ နေရာကျတယ်လို့
ခံစားရတဲ့အထိ အသေအချာ နေရာချတယ်။ -
3:56 - 3:59ဒီနောက် ရှင်းလင်းတဲ့အိပ်မက်ကနေ
စိတ်ကူးတွေ အများကြီး ဝယ်။ -
3:59 - 4:02စိတ်ကူးတွေရလာဖို့ တကယ်ကို
အိပ်ရာဝင်ပြီး -
4:02 - 4:04ဒါတွေကို ရေးချဖို့ နိုးထအောင်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သင်တယ်။ -
4:06 - 4:08တစ်စစီပြုတ်တဲ့အထိ ဒါတွေကို ဝတ်ကာ
-
4:08 - 4:10ဒီနောက်မှာ ၎င်းတို့ကို ဘဝသစ်တစ်ခု
ပေးလိုက်တယ်။ -
4:11 - 4:12ဥပမာ ရွေရောင် ဝတ်စုံဟာ
-
4:12 - 4:16လန်ဒန် လွှတ်တော်မှာ
ကျွန်တော့ဝတ်ခဲ့တဲ့ ဝတ်စုံပါ၊ -
4:17 - 4:20သံချပ်ကာ၊ဘော်ကြယ်နဲ့
ရတနာအကျိုးအပဲ့တွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတာပါ။ -
4:20 - 4:23ကျွန်တော်ဟာ ၁၇ ရားစုမှာ
လွတ်တော်မှာ သံချပ်ကာဝတ်တာကို -
4:23 - 4:26Oliver Cromwell က တားမြစ်ပြီးကတည်းက
ပထမဆုံးဝတ်တဲ့လူပါ။ -
4:27 - 4:30လှဖို့အတွက် စျေးကြီးတာတွေ
ဖြစ်ဖို့မလိုပါဘူးလေ။ -
4:30 - 4:35အမှိုက်အိတ်တွေ(သို့) လမ်းတွေမှာတွေ့ရတဲ့
အမှိုက်ကနေ ဝတ်စုံတွေ စမ်းပြီးဖန်တီးပါ။ -
4:35 - 4:36ဒါတွေဟာ "ခေတ်ဆန်တယ်"
-
4:36 - 4:39လို့ဆိုပြီး အဆုံးသတ်သွားလောက်တာ
သင်သိမှာမဟုတ်ဘူး။ -
4:40 - 4:42ကျွန်တော် စုဆောင်းတဲ့အထဲမှာ
အထည် ၆၀၀၀ ကျော်တယ်။ -
4:42 - 4:46နှစ် ၂၆၀၀ သက်တမ်းရှိတဲ့ ရိုမနလက်စွပ်တွေကနေ
ရှေးဟောင်း ဗုဒ္ဓဘာသာ အနုလက်ရာတွေအထိပါ။ -
4:47 - 4:50ကိုယ်လုပ်တာနဲ့ သူများတွေနဲ့ ရှိတာကို
မျှဝေတာကို ယုံကြည်တာကြောင့် -
4:50 - 4:53အနုပညာပြပွဲတစ်ခုဖန်တီးဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊
-
4:53 - 4:56ဒါက လောလောဆယ်မှာ ကမ္ဘာအနှံ့က
ပြတိုက်တွေကို ခရီးလှည့်နေတာပါ။ -
4:57 - 4:59၎င်းမှာ ကျွန်တော့ရဲ့တပ်မတစ်ခုပါဝင်တယ်၊
-
4:59 - 5:01နောက်မှာ မြင်ရသလို
ပကတိအရွယ် ပန်းပုရုပ်တုတွေပါ -
5:02 - 5:03ဒီမှာပါ၊
-
5:03 - 5:04ဒါတွေဟာ ကျွန်တော့ ဘဝပါ၊
-
5:04 - 5:07အနုပညာခုအဖြစ် နေထိုင်တာရဲ့
ဖြစ်တည်မှုရဲ့သုံးဘက်မြင် ခြည်ထိုးလိုပါ။ -
5:07 - 5:10စိန်နဲ့ရောထားတဲ့ ပလပ်စတစ်ပုံဆောင်ခဲတွေ၊
ဘီယာဘူးခွံတွေ -
5:10 - 5:12တစ်ဆင်တည်းရှိတဲ့
တော်ဝင်ပိုတည်းတွေပါဝင်တယ်။ -
5:13 - 5:16ကြည့်ရှုသူဟာ ဘယ်ဟာ အစစ်၊
ဘယ်ဟာ အတုလို့ ထင်မြင်ချက် -
5:16 - 5:17မပေးနိုင်တဲ့ အချက်ကို သဘောကျတယ်။
-
5:18 - 5:22ကျွန်တော့လက်ရာတွေကနေ ယဉ်ကျေးမှုတွေကို
စူစမ်း၊မျှဝေဖို့ အရေးကြီးတယ်လို့ ထင်တယ်။ -
5:24 - 5:26အဝတ်အစားကို တစ်ကမ္ဘာလုံးက လူတွေ
-
5:26 - 5:29လေ့လာ၊တန်ဖိုးထားဖို့ နည်းလမ်းအဖြစ်သုံးတယ်။
-
5:30 - 5:35တစ်ခါတစ်လေ ကျွန်တော်ဟာ တင်ဆက်သူ
(သို့) မိန်းမလျာ ဘုရင်မလို့ လူတွေထင်တယ်၊ -
5:36 - 5:37မဟုတ်ပါဘူး။
-
5:37 - 5:41ကျွန်တော့ဝက ဖျော်ဖြေမှု
တစ်ခုပုံပေါက်နေပေမဲ့ -
5:41 - 5:42မဟုတ်ပါဘူး။
-
5:42 - 5:44ဒါက တကယ်ပါ။
-
5:45 - 5:48အခြားအနုပညာလက်ရာ အမျိုးအစားကို
လိုလားတယ်လို့ လူတွေ တုံ့ပြန်ကြတယ်။ -
5:48 - 5:51လူတော်တော်များများက စိတ်ဝင်စားပြီး
အပ်မိကြပါတယ်။ -
5:52 - 5:55တစ်ချို့က ကျွန်တော့အနားမှာ
လျှောက်တယ်၊အစတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ပေါ့။ -
5:55 - 5:59ကျွန်တော့ဆီလာပြီး ကျွန်တော်လုပ်တာကို
ကြိုက်တယ်(သို့) လုံးဝမုန်းတယ်လို့ပြောတယ်။ -
6:00 - 6:04တစ်ခါတစ်လေ တုံ့ပြန်ပြီး အခြားအချိန်တွေမှာ
အနုပညာကပဲပြောခိုင်းလိုက်တယ်။ -
6:06 - 6:10ကမ္ဘာမှာ စိတ်တိုစရာအကောင်းဆုံးအရာက
လူတွေက အနုပညာလက်ရာကို ထိတွေ့ချင်တဲ့အခါပါ။ -
6:11 - 6:12ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်နားလည်တယ်။
-
6:13 - 6:15ဒါပေမဲ့ ခေတ်ပြိုင်အနုပညာများစွာလိုပဲ
-
6:15 - 6:16လူအများက အထင်အမြင်သေးတယ်။
-
6:16 - 6:18တစ်ချို့က အပြစ်ရှာတယ်။
-
6:18 - 6:19တစ်ချို့က ရင့်သီးတယ်။
-
6:20 - 6:23ဒါက ခြားနားမှုရဲ့ ကြောက်ရွံ့မှုကနေ
လာတယ်လို့ ထင်တယ်။ -
6:23 - 6:24မသိမှုလေ။
-
6:24 - 6:27ကျွန်တော်လုပ်တာကို တန်ပြန်မှုတွေ
အများကြီးရှိပြီး -
6:27 - 6:30ဒါတွေကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ မယူမိဖို့ပဲ
သင်ယူလိုက်တယ်ေ -
6:31 - 6:33Daniel Lismore လို လူပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်
ကျွန်တော် မနေဖူးပါ -
6:33 - 6:35Daniel Lismore လို အနုပညာလက်ရာအဖြစ်
နေခဲ့တယ်။ -
6:36 - 6:39အနုပညာလက်ရာအဖြစ် အတားအဆီးတိုင်းကို
ရင်ဆိုင်ခဲ့တယ်။ -
6:40 - 6:42ဒါက ခက်ခဲနိုင်ပါတယ်၊
-
6:42 - 6:46အထူးသဖြင့် အဝတ်ဘီဒိုက
ပေ ၄၀ သေတ္တာ၊ -
6:46 - 6:49သိမ်းစရာ သုံးခုနဲ့
IKEA က သေတ္တာ ၃၀ လေ။ -
6:49 - 6:51(ရယ်သံများ)
-
6:51 - 6:55တစ်ခါတစ်ရံမှာ ကားထဲထည့်ဖို့
အတော်ခက်နိုင်ပါတယ်။ -
6:55 - 6:56တစ်ခါတစ်လေကျတော့
-
6:56 - 6:59ဒီမနက်တုန်းက ကျွန်တော်ဟာ
ရေချိုးခန်းတံခါးနဲ့ မဆန့်တော့ -
6:59 - 7:00ပြဿနာတက်ခဲ့တာပေါ့။
-
7:00 - 7:02(ရယ်သံများ)
-
7:02 - 7:04သင့်ကိုယ်ကိုယ်ဖြစ်ဖို့က ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။
-
7:04 - 7:06လူတွေ ဒါကို တစ်ချိန်လုံးပြောနေပေမဲ့
-
7:06 - 7:08တကယ့် ဆိုလိုရင်းက ဘာလဲ၊
-
7:08 - 7:09ဘာက အရေးကြီးတာလဲ၊
-
7:10 - 7:14နောင်တမဖြစ်ပဲ သင့်ကိုယ်သင်ဖြစ်ဖို့
ရွေးချယ်တဲ့အခါ ဘဝဟာ ဘယ်လိုပြောင်းသွားလဲ။ -
7:17 - 7:20အနုပညာတစ်ခုအဖြစ် နေထိုင်ရင်း ရုန်ကန်မှုတွေ
အောင်ပွဲတွေကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။ -
7:20 - 7:23ကိုယ်ပိုင် ဂျက်လေယာဉွေထဲမှာ အတင်ခံရတယ်၊
-
7:23 - 7:24ကမ္ဘာပတ်စီးခဲ့တယ်။
-
7:25 - 7:27ကျွန်တော့လက်ရာကို ဂုဏ်ကြီးတဲ့
ပြတိုက်တွေမှာပြတယ် -
7:27 - 7:28အခွင့်အလမ်းရရှိခဲ့တယ်၊
-
7:28 - 7:31စကားမစပ် ဒါကျွန်တော့ ဘိုးဘွားတွေပါ၊
-
7:31 - 7:33ကျွန်တော်ကို ပျိုထောင်ပေးသူတွေပေါ့၊
-
7:33 - 7:34ဒီမှာ ကျွန်တော်ပါ။
-
7:34 - 7:35(ရယ်သည်)
-
7:35 - 7:41(လက်ခုပ်သံများ)
-
7:41 - 7:44ကိုယ်ပိုင် ဂျက်လေယာဉ်တွေထဲမှာ
အတင်ခံရတယ်၊ ကမ္ဘာပတ်စီးတယ်၊ -
7:44 - 7:46ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်မလွယ်ခဲ့ အကြောင်းက
-
7:46 - 7:49တစ်ခါတစ်ခါမှာ ကျွန်တော်ဟာ
အိမ်ယာမဲ့ခဲ့တယ်၊ -
7:49 - 7:50တံတွေးနဲ့ အထွေးခံရတယ်။
-
7:50 - 7:52စော်ကားခံရတယ်၊ တစ်ခါတစ်ခါ နေ့တိုင်းပဲ
-
7:52 - 7:54ဘဝတစ်ခုလုံး အနိုင်ကျင့်ခံရတယ်။
-
7:54 - 7:56မရေတွက်နိုင်တဲ့ တစ်ဦးချင်းတွေကနေ
ငြင်းပယ်တာခံဖူးတယ်၊ -
7:57 - 7:58ဓားနဲ့ ထိုးခံရဖူးတယ်။
-
7:58 - 8:00ဒါပေမဲ့ အနာကျင်ဆုံးက
-
8:00 - 8:03"အဆိုးဆုံး ဆင်ယင်မှု"စာရင်းမှာ
အသွင်းခံနေတာပါ။ -
8:03 - 8:06(ရယ်သံများ)
-
8:06 - 8:08သင်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ဖို့က ခက်ခဲနိုင်ပေမဲ့
-
8:08 - 8:10အကောင်းဆုံးနည်းကို တွေ့ထားပါတယ်။
-
8:10 - 8:11"အဆိုးဆုံး ဆင်ယင်မှု"ရှိတယ်။
-
8:11 - 8:13(ရယ်တယ်)
-
8:14 - 8:16အကိုးအကားတစ်ခုရှိတာက
"ဒိပြင်လူတိုင်းက ယူကြပြီးပြီ"တဲ့။ -
8:17 - 8:20ယုံကြည်မှုဟာ သင်ရွေးချယ်နိုင်တဲ့
သဘောထားတစ်ခုဆိုတာ နားလည်လာတယ် -
8:21 - 8:25စစ်မှန်မှုလိုအပ်ပြီး စွမ်းအားကောင်းတာကို
သဘောပေါ်က်လာတယ်။ -
8:26 - 8:29အခြားသူတွေလိုဖြစ်ဖို့ ကြိုးစား
အချိန်ကုန်ခဲ့ပေမဲ့ -
8:30 - 8:31အလုပ်မဖြစ်ခဲ့ဘူး။
-
8:31 - 8:34အတော် ကြိုးစားရတာပါ၊
သင်ကိုယ်တိုင်မဖြစ်ဘူး။ -
8:36 - 8:37အားလုံးအတွက် မေးခွန်းတစ်ချို့ရှိတယ်။
-
8:39 - 8:40သင် ဘယ်သူလဲ။
-
8:41 - 8:43သင့်ကိုယ်ခွဲ ဘယ်နှစ်ခုလောက်ရှိလဲ။
-
8:44 - 8:46နောက်ဆုံး မေးခွန်းက
-
8:47 - 8:50ဒါတွေအားလုံးကို သင့်အကျိုးကျေးဇူး
အတွက် အသုံးပြုနေလား။ -
8:52 - 8:55လက်တော့မှာက လူတိုင်းဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင်
လက်ရာမွန်ကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိတယ်။ -
8:56 - 8:58တစ်ခါတစ်လေ စမ်းသပ်ကြည့်သင့်ပါတယ်။
-
8:58 - 8:59အတော့ကို ပျော်စရာပါ။
-
8:59 - 9:01ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
-
9:01 - 9:06(လက်ခုပ်သံများ) (သြဘာသံများ)
- Title:
- အနုပညာ လက်ရာတစ်ခုလို၊ ကျွန်တော့ဘဝ။
- Speaker:
- Daniel Lismore
- Description:
-
Daniel Lismore ရဲ့အဝတ်ဘီရိုဟာ သင့်အဝတ်ဘီရိုနဲ့တော့ နည်းနည်း ကွာခြားနိုင်လောက်ပါတယ်၊ သူ့အဝတ်အစားတွေဟာ ဘီယာဘူးခွံတွေနဲ့ ပလပ်စတစ် ပုံဆောင်ခဲတွေကနေ စိန်တွေ၊ တော်ဝင် ပိုးထည်တွေနဲ့ သက်တမ်းနှစ် ၂၀၀၀ ရှိတဲ ရိုမန် လက်တွေအထိရှိတဲ့ အရာဝတ္ထုတွေကနေ တည်ဆောက်ထားတာပါ။ ဒီရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ဟောပြောချက်ထဲမှာ အသေးစိတ်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ဝတ်စုံတွေရဲ့နောက်ကွယ်က သူ့စိတ်ကူးကို မျှဝေထားပြီး အနုပညာလက်ရာတစ်ခုလို ဘဝကိုရှင်သန်တာ ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုတာကို စူးစမ်းထာပါတယ်။ သူပြောတာက လူတိုင်းဟာ သူတို့ရဲ့ အကောင်းဆုံးလက်ရာမွန်ကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိပါတယ်။ ဒါကို တစ်ကြိမ်လောက် စမ်းကြည့်သင့်တယ်"တဲ့။
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 09:19
sann tint approved Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
Myo Aung accepted Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
Myo Aung edited Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
sann tint edited Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
sann tint edited Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
sann tint edited Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
sann tint edited Burmese subtitles for My life as a work of art | ||
sann tint edited Burmese subtitles for My life as a work of art |