Return to Video

Fotoactivisme in de bedreigde Everglades

  • 0:01 - 0:03
    Ik heb het grote voorrecht gehad
  • 0:03 - 0:05
    om naar geweldige plekken
    te kunnen reizen,
  • 0:05 - 0:09
    en verre landschappen en culturen
    te kunnen fotograferen
  • 0:09 - 0:11
    over de hele wereld.
  • 0:11 - 0:12
    Ik hou van mijn werk.
  • 0:12 - 0:15
    Maar mensen denken dat ik
    voortdurend openbaringen beleef,
  • 0:15 - 0:17
    zonsopkomsten en regenbogen,
  • 0:17 - 0:20
    terwijl het er in werkelijkheid
    eerder zo uitziet.
  • 0:20 - 0:21
    (Gelach)
  • 0:21 - 0:23
    Dit is mijn kantoor.
  • 0:23 - 0:26
    We kunnen geen dure hotels betalen,
  • 0:26 - 0:29
    dus slapen we veel buiten.
  • 0:29 - 0:31
    Als we droog kunnen blijven,
  • 0:31 - 0:32
    dan is dat mooi meegenomen.
  • 0:32 - 0:35
    We kunnen ook geen
    dure restaurants betalen.
  • 0:35 - 0:38
    Dus eten we wat op het lokale menu staat.
  • 0:38 - 0:41
    En als je in Páramo, Ecuador bent,
  • 0:41 - 0:44
    dan eet je een groot knaagdier
    dat een 'cuy' heet.
  • 0:44 - 0:46
    (Gelach)
  • 0:46 - 0:49
    Maar wat onze ervaringen
    misschien anders maakt
  • 0:49 - 0:52
    en unieker dan die
    van de gemiddelde persoon,
  • 0:52 - 0:55
    is dat we een knagend gevoel
    in ons achterhoofd hebben,
  • 0:55 - 1:00
    dat we zelfs in de moeilijkste momenten,
    momenten van wanhoop, denken:
  • 1:00 - 1:03
    "Hé, misschien zit hier een foto in,
  • 1:03 - 1:05
    een verhaal om te vertellen."
  • 1:06 - 1:08
    Waarom zijn verhalen belangrijk?
  • 1:08 - 1:11
    Het helpt ons om ons verbonden te voelen
  • 1:11 - 1:13
    met onze culturele
    en natuurlijke erfgoeden.
  • 1:13 - 1:14
    In het zuidoosten [van de VS]
  • 1:14 - 1:18
    is er een alarmerend gebrek aan
    verbondenheid tussen het publiek
  • 1:18 - 1:21
    en de natuurgebieden, die toch
    een randvoorwaarde voor ons leven zijn.
  • 1:22 - 1:24
    We zijn visuele wezens,
  • 1:24 - 1:27
    dus we gebruiken wat we zien
    om nieuwe dingen te leren.
  • 1:28 - 1:32
    De meesten van ons zullen niet
    vrijwillig een moeras opzoeken.
  • 1:33 - 1:35
    Dus hoe kunnen we dan verwachten
  • 1:35 - 1:38
    dat diezelfde mensen
    de moerassen willen beschermen?
  • 1:38 - 1:40
    Dat kunnen we niet.
  • 1:40 - 1:44
    Mijn werk is om fotografie
    te gebruiken als communicatiemiddel
  • 1:44 - 1:48
    dat de kloof overbrugt
    tussen schoonheid en wetenschap,
  • 1:48 - 1:49
    zodat mensen erover praten,
  • 1:50 - 1:51
    erover denken,
  • 1:51 - 1:53
    en hopelijk, uiteindelijk,
  • 1:53 - 1:54
    erom gaan geven.
  • 1:55 - 1:58
    Ik begon hier vijftien jaar geleden mee,
    hier in Gainesville,
  • 1:58 - 1:59
    in mijn eigen achtertuin.
  • 2:00 - 2:03
    Ik werd verliefd
    op avontuur en ontdekking,
  • 2:03 - 2:05
    al die verschillende plekken bezoeken
  • 2:05 - 2:07
    op slechts minuten afstand van mijn huis.
  • 2:07 - 2:10
    Er zijn heel wat mooie plekken te vinden.
  • 2:10 - 2:12
    Ondanks alle jaren
    die voorbij gegaan zijn,
  • 2:12 - 2:13
    zie ik de wereld nog steeds
  • 2:13 - 2:15
    door de ogen van een kind,
  • 2:15 - 2:17
    en probeer ik dat gevoel van verwondering
  • 2:17 - 2:22
    en die nieuwsgierigheid in mijn
    fotografie te verwerken
  • 2:22 - 2:24
    waar dat mogelijk is.
  • 2:25 - 2:27
    We hebben geluk, want hier in het zuiden
  • 2:27 - 2:30
    hebben we nog een relatief blanco canvas
  • 2:30 - 2:34
    dat we kunnen vullen
    met de meest fantastische avonturen
  • 2:34 - 2:36
    en ongelooflijke ervaringen.
  • 2:36 - 2:40
    Het hangt er puur van af
    hoe ver onze verbeelding reikt.
  • 2:40 - 2:42
    Veel mensen zien deze foto en zeggen:
  • 2:42 - 2:44
    "Oh ja, wauw, dat is een mooie boom."
  • 2:44 - 2:46
    Maar ik zie geen boom --
  • 2:46 - 2:49
    ik kijk hiernaar en ik zie een kans.
  • 2:49 - 2:50
    Ik zie een heel weekend.
  • 2:51 - 2:54
    Want toen ik een kind was,
    waren dit de soort foto's
  • 2:54 - 2:56
    die me uitdaagden om te gaan verkennen,
  • 2:56 - 2:58
    de bossen te verkennen,
  • 2:58 - 3:01
    en mijn hoofd onderwater
    te steken om rond te kijken.
  • 3:01 - 3:04
    En mensen, ik heb over de hele
    wereld gefotografeerd
  • 3:04 - 3:06
    en ik garandeer je,
  • 3:06 - 3:09
    wat we hier in het Zuiden hebben,
    in de Sunshine State [Florida],
  • 3:09 - 3:11
    doet niet onder
    voor wat ik elders heb gezien.
  • 3:12 - 3:16
    Maar het toerisme hier
    promoot de verkeerde dingen.
  • 3:17 - 3:20
    Vóór hun twaalfde zijn kinderen
    vaker in Disney World geweest
  • 3:20 - 3:22
    dan dat ze in een kano hebben gezeten
  • 3:22 - 3:24
    of onder de sterrenhemel
    hebben gekampeerd.
  • 3:25 - 3:28
    Ik heb geen enkel probleem met Disney
    of Mickey; ik ging er ook heen.
  • 3:28 - 3:31
    Maar ze missen die fundamentele band
  • 3:31 - 3:34
    die een echt gevoel
    van trots en eigenaarschap creërt
  • 3:34 - 3:36
    voor de plek die hun thuis is.
  • 3:37 - 3:40
    Dit wordt verergerd door het feit
    dat de landschappen
  • 3:40 - 3:42
    die ons natuurlijk erfgoed vormen
  • 3:42 - 3:45
    en die onze aquifers bijvullen
    voor ons drinkwater,
  • 3:45 - 3:50
    als eng, spookachtig
    en gevaarlijk gezien worden.
  • 3:50 - 3:52
    Toen onze voorouders
    hier aankwamen,
  • 3:52 - 3:55
    waarschuwden ze:
    "Blijf hier weg, het spookt hier.
  • 3:55 - 3:58
    Het is hier vol kwade geesten."
  • 3:58 - 4:00
    Ik weet niet waar dat idee vandaan kwam.
  • 4:01 - 4:03
    Maar het heeft geleid
    tot een wezenlijke vervreemding,
  • 4:03 - 4:05
    een daadwerkelijk negatieve mentaliteit
  • 4:05 - 4:09
    die het publiek
    ongeïnteresseerd en stil houdt
  • 4:09 - 4:12
    en uiteindelijk
    ons milieu risico laat lopen.
  • 4:13 - 4:16
    We zijn een staat die omgeven
    en gedefinieerd wordt door water,
  • 4:16 - 4:17
    en toch worden al eeuwenlang
  • 4:17 - 4:19
    onze moerassen en draslanden gezien
  • 4:19 - 4:22
    als obstakels die je moet overwinnen.
  • 4:22 - 4:26
    En dus behandelen we ze
    als tweederangs ecosystemen,
  • 4:26 - 4:29
    omdat ze weinig economische waarde hebben,
  • 4:29 - 4:32
    en omdat men weet dat er
    alligators en slangen leven --
  • 4:32 - 4:36
    die inderdaad niet de meest
    knuffelige ambassadeurs zijn.
  • 4:36 - 4:37
    (Gelach)
  • 4:37 - 4:40
    Dus men veronderstelde
    dat het enige goede moeras
  • 4:40 - 4:41
    een leeggepompt moeras was.
  • 4:41 - 4:43
    En in feite
  • 4:43 - 4:46
    werd droogpompen om plaats te maken
    voor landbouw en bebouwing
  • 4:46 - 4:50
    tot recentelijk gezien
    als de essentie van natuurbehoud.
  • 4:51 - 4:52
    Maar nu komen we daarop terug,
  • 4:52 - 4:55
    want hoe meer we leren over deze
    doorweekte landschappen,
  • 4:55 - 4:57
    des te meer geheimen we ontdekken
  • 4:57 - 5:00
    over relaties tussen diersoorten,
  • 5:00 - 5:04
    en de connecties tussen verschillende
    habitats, stroomgebieden en vluchtroutes.
  • 5:05 - 5:07
    Deze vogel, bijvoorbeeld,
  • 5:07 - 5:09
    dit is de citroenzanger.
  • 5:09 - 5:10
    Ik ben gek op deze vogel.
  • 5:10 - 5:13
    Het is een echte moerasvogel.
  • 5:13 - 5:17
    Ze bouwen hun nesten en planten zich
    voort in deze oude moerassen
  • 5:17 - 5:18
    in deze overstroomde bossen.
  • 5:18 - 5:21
    En na het voorjaar,
    als hun jongen grootgebracht zijn,
  • 5:21 - 5:23
    vliegen ze duizenden kilometers
    over de Golf van Mexico
  • 5:23 - 5:25
    naar Centraal en Zuid-Amerika.
  • 5:26 - 5:27
    En dan na de winter,
  • 5:27 - 5:29
    in het voorjaar,
    dan vliegen ze weer terug.
  • 5:29 - 5:32
    Ze vliegen duizenden kilometers,
    over de Golf van Mexico.
  • 5:32 - 5:35
    En waar gaan ze heen? Waar landen ze?
  • 5:35 - 5:38
    In precies dezelfde boom.
  • 5:39 - 5:40
    Dat is te gek.
  • 5:40 - 5:43
    Deze vogel is even groot
    als een tennisbal --
  • 5:44 - 5:45
    ik bedoel, dat is toch te gek!
  • 5:45 - 5:48
    Ik had een GPS nodig om vandaag
    hier te komen
  • 5:48 - 5:49
    en dit is mijn geboortestad.
  • 5:49 - 5:51
    (Gelach)
  • 5:51 - 5:52
    Het is absurd.
  • 5:52 - 5:56
    Dus wat gebeurt er wanneer deze vogel
    over de Golf van Mexico gevlogen heeft,
  • 5:56 - 5:58
    naar Centraal-Amerika voor de winter,
  • 5:58 - 6:00
    en weer teruggevlogen is in het voorjaar
  • 6:00 - 6:03
    en dit aantreft:
  • 6:03 - 6:05
    een nieuwe golfbaan?
  • 6:06 - 6:09
    Dit is een verhaallijn
    die steeds vaker te horen is,
  • 6:09 - 6:10
    hier in Florida.
  • 6:10 - 6:13
    Het is een natuurlijk proces
    dat al duizenden jaren werkt
  • 6:13 - 6:15
    en we weten er nu pas wat van.
  • 6:15 - 6:18
    Je kan je voorstellen hoeveel we
    nog kunnen leren over deze plekken,
  • 6:18 - 6:20
    als we ze eerst beschermen.
  • 6:20 - 6:24
    Ondanks al het rijke leven
    in deze moerasen
  • 6:24 - 6:26
    hebben ze nog steeds een slechte naam.
  • 6:27 - 6:29
    Veel mensen vinden het
    een onaangenaam idee
  • 6:29 - 6:32
    om door het Blackwater
    in Florida te waden.
  • 6:32 - 6:34
    Dat kan ik begrijpen.
  • 6:34 - 6:37
    Maar waar ik zo van hield
    toen ik hier opgroeide,
  • 6:37 - 6:39
    was dat velen van ons
  • 6:39 - 6:42
    met een latente
    maar voelbare angst leven
  • 6:42 - 6:45
    dat als we onze tenen in het water steken,
  • 6:45 - 6:47
    er zich daar misschien iets bevindt,
  • 6:47 - 6:50
    dat veel ouder en aangepaster is dan wij.
  • 6:51 - 6:55
    Weten dat je niet aan de top van de keten
    staat, vind ik een welkom ongemak.
  • 6:56 - 7:00
    Hoe vaak, in dit moderne
    en stedelijke en digitale tijdperk,
  • 7:00 - 7:04
    heb je de kans om je kwetsbaar te voelen,
  • 7:04 - 7:08
    of om je te realiseren dat de wereld
    niet slechts voor de mens gemaakt is?
  • 7:08 - 7:09
    Dus de afgelopen tien jaar
  • 7:09 - 7:13
    ben ik op zoek gegaan naar gebieden
    waar beton plaats maakt voor bossen
  • 7:13 - 7:15
    en de dennen plaats maken voor cipressen.
  • 7:15 - 7:18
    Ik zag al de muggen en reptielen,
  • 7:18 - 7:20
    al deze ongemakken,
  • 7:20 - 7:24
    slechts als bevestiging
    dat ik de ware wildernis gevonden had,
  • 7:24 - 7:26
    en ik omarmde dat compleet.
  • 7:26 - 7:29
    Als een fotograaf die
    geobsedeerd is door Blackwater,
  • 7:29 - 7:31
    is het logisch
    dat ik uiteindelijk belandde
  • 7:31 - 7:33
    in het meest beroemde moeras:
  • 7:33 - 7:35
    de Everglades.
  • 7:35 - 7:39
    Toen ik in Noord-Florida opgroeide
    hoorde ik altijd die betoverende namen,
  • 7:39 - 7:42
    plaatsen als Loxahatchee en Fakahatchee,
  • 7:42 - 7:44
    Corkscrew, Big Cypress.
  • 7:44 - 7:48
    Ik begon met
    wat een vijfjarig project werd,
  • 7:48 - 7:52
    om de Everglades
    in een nieuw licht te zetten,
  • 7:52 - 7:53
    een meer inspirerend licht.
  • 7:54 - 7:57
    Ik wist dat het niet gemakkelijk zou zijn,
    want het is een gebied
  • 7:57 - 8:00
    dat ongeveer een derde van de
    staat Florida is, het is enorm.
  • 8:00 - 8:02
    En als ik Everglades zeg
  • 8:02 - 8:04
    dan denken de meeste mensen
    aan het nationaal park.
  • 8:04 - 8:09
    Maar de Everglades is meer dan een park,
    het is een compleet stroomgebied
  • 8:09 - 8:12
    dat begint met de Kissimmee keten
    van meren in het noorden.
  • 8:12 - 8:14
    Wanneer dan de regen komt in de zomer,
  • 8:14 - 8:17
    stroomt dat regenwater
    naar Lake Okeechobee.
  • 8:17 - 8:20
    Lake Okeechobee vult zich
    en overstroomt uiteindelijk,
  • 8:20 - 8:24
    en vloeit naar het zuiden,
    langzaam, de topografie volgend,
  • 8:24 - 8:26
    naar de grasrivier, the Sawgrass Prairies,
  • 8:26 - 8:28
    voordat het de moerassen binnenstroomt,
  • 8:28 - 8:31
    en weer verder zuidwaarts
    naar de mangrove-moerassen,
  • 8:31 - 8:34
    tot het uiteindelijk -- eindelijk --
    Florida Bay bereikt,
  • 8:34 - 8:37
    de smaragdgroene punt van de Everglades,
  • 8:37 - 8:40
    een 2.200 vierkante kilometer
    grote riviermonding.
  • 8:40 - 8:45
    Dus ja, het nationaal park is het
    zuidelijke eind van dit watersysteem,
  • 8:45 - 8:48
    maar alle dingen die het uniek maken
    zijn de dingen die binnenstromen,
  • 8:48 - 8:51
    het zoet water dat
    160 kilometer noordelijk begint.
  • 8:51 - 8:54
    Geen van deze politieke
    of onzichtbare grenzen
  • 8:54 - 8:59
    beschermen het park
    tegen vervuiling of droogte.
  • 8:59 - 9:02
    Helaas is dat precies wat er gebeurt.
  • 9:03 - 9:04
    De laatste zestig jaar
  • 9:04 - 9:08
    hebben we leeggepompt, dammen gebouwd,
    gebaggerd in de Everglades,
  • 9:08 - 9:12
    tot het punt waarop slechts een derde
    van het water dat vroeger de baai bereikte
  • 9:12 - 9:14
    de baai nu nog bereikt.
  • 9:14 - 9:18
    Dus dit verhaal gaat helaas niet
    alleen over zonnestralen en regenbogen.
  • 9:19 - 9:21
    Hoe dan ook,
  • 9:21 - 9:24
    het verhaal van de Everglades is
    onlosmakelijk verbonden
  • 9:24 - 9:27
    met de bergen en dalen
    van de relatie van de mens
  • 9:27 - 9:29
    met de natuur om ons heen.
  • 9:29 - 9:31
    Maar ik laat je
    deze prachtige foto's zien,
  • 9:31 - 9:33
    omdat ze je meeslepen.
  • 9:33 - 9:36
    En nu ik je aandacht heb,
    kan ik je het echte verhaal vertellen.
  • 9:36 - 9:38
    Dat is dat we dit hebben,
  • 9:38 - 9:40
    en het inruilen voor dit.
  • 9:41 - 9:42
    In een alarmerend hoog tempo.
  • 9:43 - 9:45
    En wat veel mensen niet begrijpen,
  • 9:45 - 9:48
    is de enorme schaal waarop dit gebeurt.
  • 9:48 - 9:51
    Want de Everglades is niet alleen
    verantwoordelijk voor het drinkwater
  • 9:51 - 9:53
    van zeven miljoen inwoners in Florida,
  • 9:53 - 9:56
    het geeft ook water aan de velden
  • 9:56 - 9:58
    voor de tomaten en de sinaasappels
  • 9:58 - 10:01
    voor meer dan 300 miljoen Amerikanen.
  • 10:02 - 10:06
    En het is diezelfde seizoensgebonden
    influx van water in de zomer,
  • 10:06 - 10:10
    die zesduizend jaar geleden
    de grasrivier heeft helpen creeren.
  • 10:10 - 10:13
    Ironisch genoeg is het
    ook verantwoordelijk
  • 10:13 - 10:17
    voor de ruim 2.000 vierkante kilometer
    lange rivier van suikerriet.
  • 10:18 - 10:20
    Het zijn deze plantages
  • 10:20 - 10:24
    die enorme hoeveelheden meststoffen
    in de waterwegen dumpen
  • 10:24 - 10:26
    en zo het watersysteem
    voor altijd veranderen.
  • 10:27 - 10:30
    Om jullie dit systeem niet
    enkel te laten begrijpen,
  • 10:30 - 10:32
    maar er ook een band mee te smeden,
  • 10:32 - 10:35
    besloot ik het verhaal op te splitsen
    in verschillende verhaallijnen.
  • 10:35 - 10:38
    Dat verhaal begint bij Lake Okeechobee,
  • 10:38 - 10:41
    het kloppende hart van de Everglades.
  • 10:41 - 10:43
    Om dat te doen koos ik een ambassadeur,
  • 10:43 - 10:45
    een iconische diersoort.
  • 10:45 - 10:47
    Dit is de slakkenwouw.
  • 10:48 - 10:49
    Een geweldige vogel.
  • 10:49 - 10:51
    Vroeger waren er duizenden nesten
  • 10:51 - 10:53
    in de noordelijke Everglades.
  • 10:53 - 10:56
    En toen zijn ze gekrompen
    tot zo'n 400 nesten vandaag de dag.
  • 10:56 - 10:58
    En waarom?
  • 10:58 - 11:01
    Dat komt omdat ze slechts
    één soort voedsel eten, een appelslak,
  • 11:01 - 11:04
    ter grootte van een pingpongbal,
    een aquatische buikpotige.
  • 11:04 - 11:07
    Dus toen we dammen begonnen
    te bouwen in de Everglades,
  • 11:07 - 11:11
    en een dijk in Lake Okeechobee,
    en zo de drasgebieden uitdroogden,
  • 11:11 - 11:13
    verloren we de habitat van de slak.
  • 11:13 - 11:16
    Waardoor ook het aantal
    slakkenwouws afnam.
  • 11:16 - 11:20
    En daarom wilde ik een foto
    die niet alleen deze relatie vertolkte
  • 11:20 - 11:23
    tussen drasland, slak en vogel,
  • 11:23 - 11:25
    maar ik wilde ook een foto
    die communiceert
  • 11:25 - 11:28
    hoe geweldig deze relatie was,
  • 11:28 - 11:32
    en hoe belangrijk het is
    dat ze van elkaar afhankelijk zijn,
  • 11:32 - 11:34
    dit gezonde drasgebied en vogel.
  • 11:34 - 11:36
    Dus dacht ik na over dit idee.
  • 11:36 - 11:39
    Ik begon plannen te maken
    om die foto te nemen
  • 11:39 - 11:42
    en stuurde die plannen naar een
    bioloog in Okeechobee --
  • 11:42 - 11:45
    het is een bedreigde vogel,
    dus je hebt een vergunning nodig.
  • 11:45 - 11:47
    Ik bouwde een verzonken platform
  • 11:47 - 11:50
    waarin slakken zaten,
    net onder het wateroppervlak
  • 11:50 - 11:54
    en ik werkte maandenlang
    aan dit waanzinnige idee.
  • 11:54 - 11:57
    Ik nam het platform mee
    naar Lake Okeechobee
  • 11:57 - 11:59
    en zat ruim een week in het water,
  • 11:59 - 12:03
    wadend in water, negen uur per dag
    van zonsopkomst to zonsondergang,
  • 12:03 - 12:06
    om die ene foto te nemen
    die dat idee communiceerde.
  • 12:06 - 12:08
    Hier is de dag dat het eindelijk lukte:
  • 12:08 - 12:11
    (Video) Mac Stone:
    Na het bouwen van het platform
  • 12:11 - 12:14
    zie ik een wouw aan komen
    vliegen over de lisdoddes.
  • 12:14 - 12:16
    Ik zie hem kijken en zoeken.
  • 12:16 - 12:17
    Hij vliegt boven het platform
  • 12:17 - 12:19
    en ik zie dat hij het ziet.
  • 12:19 - 12:22
    Hij duikt, rechtstreeks naar het platform.
  • 12:22 - 12:25
    Op dat moment, na al die maanden
    van plannen en wachten,
  • 12:25 - 12:27
    alle zonnebrand, muggenbeten,
  • 12:27 - 12:29
    opeens was dat het allemaal waard.
  • 12:29 - 12:33
    Oh mijn God, ik kan het niet geloven!
  • 12:34 - 12:36
    (On stage) MS: Je begrijpt
    hoe opgewonden ik toen was.
  • 12:36 - 12:38
    Maar het idee was,
  • 12:38 - 12:40
    dat voor iemand
    die deze vogel nooit heeft gezien
  • 12:40 - 12:42
    en geen reden heeft om erom te geven,
  • 12:42 - 12:45
    deze fotos, deze nieuwe perspectieven,
  • 12:45 - 12:48
    een nieuw licht doen schijnen
    op deze ene diersoort
  • 12:48 - 12:52
    die dit stroomgebied zo ongelooflijk,
    zo waardevol en zo belangrijk maakt.
  • 12:53 - 12:56
    Nu weet ik dat ik niet hier
    naar Gainesville kan komen
  • 12:56 - 12:58
    praten over dieren in de Everglades,
  • 12:58 - 13:00
    zonder het over alligators te hebben.
  • 13:00 - 13:02
    Ik ben gek op alligators,
    al van kinds af aan.
  • 13:02 - 13:06
    Mijn ouders zeiden dat ik
    een ongezonde relatie had met alligators.
  • 13:06 - 13:07
    Maar wat ik zo gaaf vind,
  • 13:07 - 13:10
    is dat ze eigenlijk
    de zoetwaterversie van haaien zijn.
  • 13:10 - 13:12
    Ze zijn gevreesd, ze zijn gehaat,
  • 13:12 - 13:14
    en worden op een tragische manier
    verkeerd begrepen.
  • 13:14 - 13:18
    Want het is een unieke soort,
    niet alleen top-roofdieren.
  • 13:18 - 13:19
    In de Everglades
  • 13:19 - 13:22
    zijn ze de architecten van het landschap,
  • 13:22 - 13:24
    want wanneer het waterpeil
    zakt in de winter,
  • 13:24 - 13:25
    wat het droge seizoen is,
  • 13:25 - 13:28
    dan graven ze gaten,
    die we alligatorgaten noemen.
  • 13:28 - 13:31
    En ze doen dit, zodat ze
    bij het zakken van het water
  • 13:31 - 13:34
    nat blijven en zodoende kunnen jagen.
  • 13:35 - 13:37
    Dit beïnvloedt niet alleen henzelf,
  • 13:37 - 13:39
    maar ook andere dieren
    zijn hiervan afhankelijk,
  • 13:39 - 13:42
    dus ze zijn een hoeksteen
    van het ecosysteem.
  • 13:43 - 13:47
    Hoe portretteer je een top-roofdier,
    een oeroud reptiel,
  • 13:47 - 13:50
    als zowel dominant over het ecosysteem
  • 13:50 - 13:52
    maar tegelijkertijd ook kwetsbaar?
  • 13:53 - 13:57
    Nou, dan waad je een poel in
    met ongeveer 120 alligators,
  • 13:57 - 13:59
    en je hoopt dat je
    de juiste keuze hebt gemaakt.
  • 13:59 - 14:01
    (Gelach)
  • 14:02 - 14:04
    Ik heb al m'n vingers nog, geen probleem.
  • 14:05 - 14:06
    Maar ik begrijp dat ik jullie
  • 14:06 - 14:11
    niet zomaar warm krijg voor de actie
    'Red de Everglades voor de alligator!'.
  • 14:11 - 14:13
    Dat gebeurt niet,
    want ze zijn zo alledaags,
  • 14:13 - 14:14
    we zien ze nu overal,
  • 14:14 - 14:18
    ze zijn een van de succesverhalen
    van natuurbehoud in Amerika.
  • 14:18 - 14:21
    Maar er is een diersoort in de Everglades,
    maakt niet uit wie je bent,
  • 14:21 - 14:24
    waar je wel van moet houden,
    en dat is de rode lepelaar.
  • 14:24 - 14:28
    Geweldige vogels, maar ze hebben
    het moeilijk gehad in de Everglades,
  • 14:28 - 14:31
    want ze begonnen met duizenden
    broedparen in Florida Bay,
  • 14:31 - 14:33
    en aan het begin van de 20e eeuw
  • 14:33 - 14:37
    waren er nog twee -- twee -- broedparen.
  • 14:37 - 14:38
    Waarom?
  • 14:39 - 14:42
    Omdat vrouwen vonden dat ze
    mooier waren op hun hoeden
  • 14:42 - 14:44
    dan vliegend in de lucht.
  • 14:44 - 14:47
    Toen werd de verenhandel verboden
  • 14:47 - 14:49
    en kwamen de broedparen langzaam terug.
  • 14:49 - 14:51
    Toen de populatie
    zich begon te herstellen,
  • 14:51 - 14:53
    kregen de wetenschappers interesse
  • 14:53 - 14:54
    en begonnen deze vogels te bestuderen.
  • 14:54 - 14:56
    Ze kwamen erachter
  • 14:56 - 14:58
    dat het gedrag van deze vogels
    direct verbonden is
  • 14:58 - 15:01
    aan de jaarlijkse watercyclus
    in de Everglades,
  • 15:01 - 15:04
    die het stroomgebied
    van de Everglades definieert.
  • 15:04 - 15:05
    Ze kwamen erachter
  • 15:06 - 15:09
    dat deze vogels beginnen met nesten
    in de winter als het water zakt,
  • 15:09 - 15:13
    omdat het tactiele voeders zijn,
    dus ze moeten voelen wat ze eten.
  • 15:13 - 15:16
    Dus wachten ze tot deze plassen
    vol zitten met vissen,
  • 15:16 - 15:18
    zodat er genoeg eten is
    om hun jongen te voeden.
  • 15:19 - 15:22
    Zo werden deze vogels
    het icoon van de Everglades --
  • 15:22 - 15:25
    een diersoort waaraan je de gezondheid
    van het ecosysteem kan afmeten.
  • 15:25 - 15:29
    En net toen de populatie groeide
    in het midden van de 20e eeuw,
  • 15:29 - 15:33
    naar 900, 1000, 1100, 1200 --
  • 15:33 - 15:37
    net toen dat begon, begon het
    droogleggen van de zuidelijke Everglades.
  • 15:37 - 15:41
    We sneden tweederde
    van de watertoevoer naar het zuiden af.
  • 15:41 - 15:43
    Met zware consequenties.
  • 15:44 - 15:46
    Net toen de lepelaars terug waren ...
  • 15:46 - 15:49
    Helaas ziet het verhaal de lepelaar
  • 15:49 - 15:54
    er vandaag de dag eerder zo uit.
  • 15:55 - 16:00
    We hebben nu minder
    dan 70 nestparen in Florida Bay,
  • 16:00 - 16:02
    omdat we het systeem
    zo erg verstoord hebben.
  • 16:02 - 16:05
    Verschillende organisaties
    roepen, schreeuwen:
  • 16:05 - 16:07
    "De Everglades zijn kwetsbaar!"
  • 16:07 - 16:09
    Maar dat is niet zo.
  • 16:09 - 16:10
    Het is veerkrachtig.
  • 16:10 - 16:14
    Want ondanks alles wat we weggenomen
    en leeggepompt hebben,
  • 16:14 - 16:16
    ondanks alle dammen en het baggeren,
  • 16:16 - 16:19
    bestaan verschillende delen nog
    en wachten om te worden herenigd.
  • 16:19 - 16:21
    Dit is waarom ik van Zuid-Florida houd,
  • 16:21 - 16:25
    dat je in een enkele plek
    de onstuitbare kracht van de mens hebt,
  • 16:25 - 16:28
    die stuit op de onroerende
    kracht van de tropische natuur.
  • 16:29 - 16:33
    Deze nieuwe grens
    vraagt om een nieuwe evaluatie.
  • 16:33 - 16:35
    Wat is de wildernis waard?
  • 16:35 - 16:38
    Wat is de waarde van biodiversiteit
    of van ons drinkwater?
  • 16:39 - 16:42
    En gelukkig, na jaren van discussie,
  • 16:42 - 16:45
    beginnen we eindelijk
    te reageren op die vragen.
  • 16:45 - 16:47
    We beginnen langzaamaan
    projecten op te zetten
  • 16:47 - 16:50
    om meer zoet water
    terug naar de baai te brengen.
  • 16:50 - 16:53
    Maar het komt op ons aan,
    als burgers, als inwoners, als beheerders,
  • 16:53 - 16:56
    om onze verkozen politici
    aan die beloftes te houden.
  • 16:57 - 16:59
    Wat kun je doen om te helpen?
  • 16:59 - 17:00
    Het is zo makkelijk.
  • 17:00 - 17:02
    Ga naar buiten, ga erop uit.
  • 17:02 - 17:05
    Met je vrienden, je kinderen, je gezin.
  • 17:06 - 17:08
    Huur een visgids.
  • 17:08 - 17:10
    Laat Florida zien dat natuurbescherming
  • 17:10 - 17:14
    niet alleen ecologisch logisch is,
    maar ook economisch.
  • 17:14 - 17:18
    Het is zo leuk, doe het gewoon --
    steek je voeten in het water.
  • 17:18 - 17:20
    Het moeras zal je veranderen,
    dat beloof ik je.
  • 17:21 - 17:23
    In het verleden zijn we zo gul geweest
  • 17:23 - 17:26
    voor andere landschappen
    in de Verenigde Staten,
  • 17:26 - 17:29
    die we bedolven onder Amerikaanse trots.
  • 17:29 - 17:32
    Plekken die ons nu definiëren:
  • 17:32 - 17:35
    Grand Canyon, Yosemite, Yellowstone.
  • 17:35 - 17:37
    We gebruiken deze parken en natuurgebieden
  • 17:37 - 17:40
    als baken en als cultureel kompas.
  • 17:41 - 17:43
    De Everglades worden helaas
  • 17:43 - 17:45
    meestal niet genoemd in deze gesprekken.
  • 17:46 - 17:48
    Maar ik geloof dat het even symbolisch is
  • 17:48 - 17:50
    voor wie wij zijn als land,
  • 17:50 - 17:53
    als al die andere wildernissen.
  • 17:53 - 17:55
    Het is gewoon een ander soort wild.
  • 17:56 - 17:57
    Maar ik ben gemotiveerd,
  • 17:57 - 18:00
    want misschien dat we eindelijk
    beginnen te veranderen,
  • 18:00 - 18:03
    want wat ooit gezien werd
    als een moerassige woestenij,
  • 18:03 - 18:05
    is tegenwoordig een World Heritage Site.
  • 18:05 - 18:08
    Het is een drasland
    van internationale waarde.
  • 18:09 - 18:12
    We zijn ver gekomen
    in de laatste zestig jaar.
  • 18:12 - 18:16
    En als 's werelds grootste en meest
    ambitieuze restoratie van een drasland
  • 18:16 - 18:20
    is de internationale schijnwerper
    op ons gericht, hier in Florida.
  • 18:20 - 18:22
    Als we dit systeem kunnen genezen,
  • 18:22 - 18:25
    dan wordt het een icoon
    voor draslandherstel
  • 18:25 - 18:27
    over de hele wereld.
  • 18:28 - 18:33
    Maar het is aan ons om te beslissen
    aan welk erfgoed we onze vlag verbinden.
  • 18:34 - 18:37
    Ze zeggen dat de Everglades
    onze belangrijkste test is.
  • 18:38 - 18:41
    Als we daarvoor slagen,
    mogen we de planeet houden.
  • 18:41 - 18:43
    Ik vind dat een prachtig citaat,
  • 18:43 - 18:45
    want het is een uitdaging,
    een aansporing.
  • 18:45 - 18:47
    Kunnen we het? Zullen we het doen?
  • 18:47 - 18:49
    We moeten, we moeten het doen.
  • 18:50 - 18:52
    Maar de Everglades is meer dan een test.
  • 18:52 - 18:53
    Het is ook een geschenk,
  • 18:54 - 18:56
    en, uiteindelijk,
    onze verantwoordelijkheid.
  • 18:57 - 18:58
    Dankjewel.
  • 18:58 - 19:02
    (Applaus)
Title:
Fotoactivisme in de bedreigde Everglades
Speaker:
Mac Stone
Description:

Al eeuwenlang zien mensen moerassen en draslanden als plekken om te mijden. Voor fotograaf Mac Stone, die de verhalen van de dieren in de Everglades documenteert, is het moeras geen hindernis maar een nationale schat. Met zijn geweldige foto's belicht Stone een verwaarloosde, oeroude, belangrijke wildernis. Zijn boodschap: trek erop uit en ervaar het zelf. "Doe het -- steek je voeten in het water", zegt hij. "Het moeras zal je veranderen, dat beloof ik je."
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:15

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.