Sekolah Tunas Harapan Bangsa

အစကထဲက...

ေနရာေတြအကုန္လံုးကို စဥ္းစားခဲ့တယ္

အထူးသျဖင့္ ဆာဗာဘက္ပိုင္းေပါ့

အင္ဒိုနီးရွားေက်ာင္းေတြ ေဆာက္ႏိုင္မယ့္ေနရာေလ

အူလူကီမာနစ္ဘက္မွာေရာ အင္ဒိုေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ဘာေၾကာင့္မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ

ဒီေက်ာင္းရွိေတာ့ အနီးအနားက ကေလးေတြေရာ အင္ဒိုနီးရွားကေလးေတြေရာ လာသင္ႏိုင္တယ္

ဒီေက်ာင္းကို တူနာစ္ဟာရပန္ဘန္ဆာလို႔ေခၚတယ္

အစပိုင္းမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့တယ္

အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလးေတြ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာကို ခရီးသြားတိုင္းျမင္ခဲ့ရတယ္

ဘာေၾကာင့္ မိဘေတြက သူတို႔ကေလးေတြကို အလုပ္ခြင္ထဲပို႔လိုက္တာလဲ

ဒါက ျပႆနာ ျဖစ္လာျပီ

ဒါကိုေတြးမိတာနဲ႔ အူလူကီမာနစ္မွာ ဘယ္လိုေက်ာင္းေဆာက္ႏိုင္မလဲဆိုတဲ့နည္းလမ္းကို ရွာခဲ့တယ္

အစပိုင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ဆရာေတာင္မရွိဘူး

ေနာက္မွ တစ္ဆင့္စကားတစ္ဆင့္ၾကားျပီး

သင္ၾကားခြင့္လက္မွတ္ရွိထားတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားေတြ..

ပညာေရးဒီကရီရအင္ဒိုေတြက ဒီမွာဆရာျဖစ္ဖို႔ လာေလွ်ာက္ၾကေတာ့တာ

အစပိုင္းမွာ ဆရာမ(၂)ေယာက္ ဆရာ(၁)ေယာက္ ေလွ်ာက္တယ္

မီလီယာတီ တုိဒင္..သူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါတို႔နဲ႔အတူရွိခဲ့တယ္

အခုအခ်ိန္ထိလည္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္ပဲ

သူက ငါတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္

ဒီေက်ာင္းကို စလုပ္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ပုဂၢလိကေက်ာင္းအျဖစ္ စခဲ့တာ

ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားမိဘေတြက အစစအရာရာတာ၀န္ယူဖို႔လိုတယ္

ဒီေနရာငွားခအျဖစ္ ရင္းဂစ္(၅၀၀)ကို လစဥ္ ေပးရတယ္ေလ

အေဆာက္အဦရဲ့ၾကမ္းျပင္ကို ဘိလပ္ေျမအိတ္(၃၀၀)ေလာက္နဲ႔လုပ္တယ္

ဒါေတြကို တရုတ္ေတြက လွဴခဲ့တာပါ

ဒီေတာ့ မိဘေတြအေနနဲ႔ တစ္ဆင့္ေလာက္ေတာင္မွ ဒီေက်ာင္းအတြက္ ေငြထုတ္စရာမလိုဘူး

အုတ္ျမစ္ကို ဘိလပ္ေျမ(၃၀၀)သံုးျပီးေနာက္ သစ္သားေက်ာင္းနံရံေတြအားလံုးကိုလည္း တရုတ္ေတြကပဲ ကူညီတယ္

တစ္ေက်ာင္းလံုးရဲ့ေခါင္မိုးလည္း သူတို႔ပဲလွဴတာေပါ့

ဒီေတာ့ အကုန္ အခမဲ့ပဲေလ

ကေလးေတြကို မိဘေတြေက်ာင္းပို႔ခ်ိန္ကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေစာင့္ဖို႔လိုတယ္

ေက်ာင္းကိုေထာက္ပံ့ဖို႔ ဘာဆိုဘာမွမလိုပါဘူး

မစၥတာပီထရပ္စ္ကေတာ့ ဆာဗာကေ၇ႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားေတြရဲ့သားသမီးေတြကို အလုပ္လုပ္ခိုင္းမယ့္အစား ဒၤီမွာေက်ာင္းလာထားဖို႔ ၾကိဳးစားေနတုန္းပဲ

ဆာဗာမွာ ေက်ာင္းေတြအမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ အင္ဒိုနီးရွားအစိုးရရဲ့အေထာက္အပံ့ကို လက္မခံဘူး

ဆီကိုလာဟာရပန္ဘန္ဆာ ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ရန္