Why Political Liberty Depends on Software Freedom More Than Ever

By Eben Moglen

We have come a very long way since the beginning of free software. GNU, Android, Linux, Open Solaris, X, Apache, Perl & other free software have changed & are changing the world.

But events happening now, like the Wikileaks investigation, and technologies of spying and control, like Facebook and iPad, are reminding us just how politically and socially unfree computers can make us if we're not careful. In this talk, I consider where we are now, and where we need to go

FOSDEM (Free and Open Source Development European Meeting) is a European event centered around Free and Open Source software development. It is aimed at developers and all interested in the Free and Open Source news in the world. Its goals are to enable developers to meet and to promote the awareness and use of free and open source software. More info at http://fosdem.org

Εντάξει, ήρθε η ώρα για τις κεντρικές ομιλίες
και έχουμε την μεγάλη τιμή να φιλοξενούμε

τον Eben Moglen εδώ
ως πρώτο κεντρικό ομιλητή

Είναι καθηγητής της Νομικής και της Ιστορίας
της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.

Είναι ίσως πιο γνωστός
για τη συμμετοχή του στο FSF

και για την ίδρυση του
Software Freedom Law Centre.

Είχε επίσης πολύ ενεργά συμμετάσχει
στη δημιουργία της έκδοσης 3 της GPL

και σε πολλά άλλα πράγματα φυσικά και έτσι
θα δώσει μια ομιλία εδώ σήμερα με θέμα

Γιατί η πολιτική ελευθερία εξαρτάται από την
ελευθερία στο λογισμικό περισσότερο από ποτέ.

Eben Moglen, σας ευχαριστούμε.

Ευχαριστώ, καλημέρα.
Είναι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι εδώ.

Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές
για το θαύμα της FOSDEM

Γνωρίζετε όλοι ότι μόνο το χάος

θα μπορούσε να δημιουργήσει
μια διοργάνωση τέτοιας ποιότητας και ισχύος

και είναι τιμή για μένα
να παίξω έναν μικρό ρόλο σε αυτήν.

Ξέρω πόσο ανυπομονείτε
να ασχοληθείτε με τεχνικά θέματα

και λυπάμαι που θα ξεκινήσω με την πολιτική
από νωρίς το πρωί, αλλά είναι επείγον.

Το παρακολουθήσατε από παντού σε όλον τον κόσμο
τις τελευταίες εβδομάδες, έτσι δεν είναι;

Έχει να κάνει με το πώς η πολιτική
λειτουργεί στην πραγματικότητα τώρα

για τα άτομα που πραγματικά
αναζητούν ελευθερία τώρα

για τους ανθρώπους που προσπαθούν
να αλλάξουν τον κόσμο τους τώρα.

Το λογισμικό είναι αυτό με το οποίο
χτίζεται ο 21ος αιώνας.

Ό,τι ήταν ο χάλυβας
για την οικονομία στον 20ο αιώνα

ό,τι ήταν ο χάλυβας
για την εξουσία στον 20ο αιώνα

ό,τι ήταν ο χάλυβας για την πολιτική
τον 20ο αιώνα, τώρα είναι το λογισμικό.

Είναι το κρίσιμο δομικό στοιχείο, το συστατικό
από το οποίο προέρχονται όλα τα άλλα.

Και όταν μιλάω για όλα τα άλλα
εννοώ, φυσικά, την ελευθερία.

Όπως και την τυραννία, όπως και
τη ρουτίνα της επιχειρηματικότητας

καθώς και την κατασκοπεία
σε όλους δωρεάν και συνεχώς.

Με άλλα λόγια, η ίδια
η σύνθεση της κοινωνικής ζωής

ο τρόπος που λειτουργεί ή δεν λειτουργεί για εμάς

ο τρόπος που λειτουργεί ή δεν λειτουργεί
για τους κατέχοντες

ο τρόπος που λειτουργεί ή δεν λειτουργεί
για τους καταπιεστές

όλα τώρα εξαρτώνται από το λογισμικό.

Στο άλλο άκρο αυτής της
επισπεύδουσας διαδικασίας

όταν αρχίσαμε τη μικρή μας συνωμοσία
εσείς και εγώ και όλοι οι άλλοι

θυμάστε πώς λειτουργεί, έτσι δεν είναι;

Θέλω να πω ότι είναι μια απλή ιδέα.

Δημιουργείτε ελευθερία, την εγκαθιστάτε
παντού, τη βάζετε σε λειτουργία, σωστά;

Έτσι σχεδιάστηκε η συνωμοσία και έτσι
υποτίθεται ότι θα λειτουργούσε.

Τα πήγαμε αρκετά καλά
και περίπου στα μισά της φάσης 1

ο αγαπητός μου φίλος Larry Lessig
καταλάβε τι συνέβαινε για το συμφέρον μας

και έγραψε το πρώτο του
εκπληκτικό βιβλίο "Κώδικας"

στο οποία είπε ότι ο κώδικας επρόκειτο να κάνει
τη δουλειά της νομοθεσίας στον 21ο αιώνα.

Αυτή ήταν μια κρίσιμη ιδέα
από την οποία γεννήθηκαν πολλά

συμπεριλαμβανομένων των Creative Commons
και ενός σωρού από άλλα χρήσιμα πράγματα.

Το πραγματικά σημαντικό σημείο τώρα είναι
ότι ο κώδικας κάνει το έργο του νόμου

και το έργο του κράτους και το έργο
της επανάστασης εναντίον του κράτους.

Και ο κώδικας κάνει
όλη τη δουλειά που κάνει το κράτος

καθώς προσπαθεί να διατηρήσει
την εξουσία του σε επαναστατικές συνθήκες.

Αλλά ο κώδικας οργανώνει
και τον κόσμο στο δρόμο.

Έχουμε μια τεράστια επίδειξη
σε όλον τον κόσμο αυτή τη στιγμή

της δύναμης του κώδικα
και στις δύο κατευθύνσεις.

Οι εφημερίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες
τον περασμένο μήνα ήταν γεμάτες από το θόρυβο

γύρω από το βιβλίο "The Net Delusion"
(«Η Αυταπάτη του Διαδικτύου») του Evgeny Morozov

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο
με μια πιο απαισιόδοξη άποψη

για την πολιτική φύση
των αλλαγών στο διαδίκτυο.

Ο κ. Morozov που κατάγεται από τη Λευκορωσία

και συνεπώς έχει σαφή εικόνα του μηχανισμού
για τον δεσποτισμό του 21ου αιώνα

βλέπει τον τρόπο με τον οποίο
οι θεσμοί του διαδικτύου

όλο και περισσότερο
ψηφίζονται από το κράτος

σε μια προσπάθεια να περιορίσει
τον έλεγχο ή να εξαφανίσει την ελευθερία.

Και η περίληψη στο βιβλίο του από μισής
δεκαετίας έγγραφα για πολιτικές σε αυτό το θέμα

είναι μια προειδοποίηση προς τους τεχνολογικά
αισιόδοξους, τουλάχιστον ο ίδιος λέει ότι είναι

σχετικά με τη φύση της αυταπάτης του διαδικτύου
ότι το διαδίκτυο φέρνει την ελευθερία.

Είμαι, υποθέτω, ένας από
τους τεχνολογικά αισιόδοξους

επειδή όντως θεωρώ ότι
το διαδίκτυο φέρνει την ελευθερία.

Δεν νομίζω, ωστόσο, ότι ο κ. Morozov κάνει λάθος.

Το λάθος δίκτυο φέρνει τυραννία
και το σωστό δίκτυο φέρνει ελευθερία.

Αυτή είναι μια εκδοχή του λόγου για τον οποίο
έχω ακόμα τις διαφημιστικές καρφίτσες προς διανομή

που γράφουν "Ο Stallman είχε δίκιο».

Το σωστό δίκτυο φέρνει ελευθερία
και το λάθος δίκτυο φέρνει τυραννία

επειδή όλα εξαρτώνται από
το πώς ο κώδικας λειτουργεί.

Εντάξει, αυτό το γνωρίζουμε όλοι.

Έχουμε καταναλώσει πολύ χρόνο
για να κατασκευάσουμε ελεύθερο λογισμικό.

Έχουμε καταναλώσει πολύ χρόνο για να
εγκαταστήσουμε το ελεύθερο λογισμικό παντού

και έχουμε προσπαθήσει να θέσουμε
την ελευθερία σε λειτουργία.

Έχουμε επίσης ενώσει
τις δυνάμεις μας με άλλα στοιχεία

από τον κόσμο του ελεύθερου πολιτισμού
τον οποίο βοηθήσαμε να αναδυθεί.

Ξέρω τον Jimmy Wales από παλιά και τον
Julian Assange, και αυτό αλλάζει τον κόσμο.

Η Wikipedia και το Wikileaks είναι
οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος,
η τρίτη πλευρά είναι η FOSDEM.

Είναι η δύναμη των απλών ανθρώπων
να οργανώνουν, να αλλάζουν τον κόσμο

χωρίς να χρειάζεται να σχηματίζουν ιεραρχία

και χωρίς να χρειάζεται να συγκεράσουν
τις δομές της εξουσίας

που είναι υπό αμφισβήτηση
από την επιθυμία οικοδόμησης της ελευθερίας.

Η μεταχείριση που είχε το Wikileaks
παντού σε όλο τον κόσμο τα Χριστούγεννα

ήταν αυτή του περίπου εγκληματία

και στη συνέχεια τα γεγονότα στην Τυνησία
το έκαναν λίγο πιο περίπλοκο.

Όπως έγινε σαφές ότι αυτό για το
οποίο γινόταν αναφορά σε όλο τον κόσμο

που θεωρήθηκε πρωτίστως μια συνωμοσία για
να βλάψει το κύρος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ

ή για να φέρει σε δύσκολη θέση
τους στρατιωτικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες

ήταν πρακτικά μια προσπάθεια να επιτραπεί
στους ανθρώπους να μάθουν για τον κόσμο τους.

Να μάθουν πώς πραγματικά λειτουργεί η εξουσία
και, άρα, να κάνουν κάτι για αυτό.

Και αυτό που συνέβη στην Τυνησία ήταν,
σκέφτηκα, μια εύγλωττη ανασκευή

της ιδέας ότι το Wikileaks
και ο ελεύθερος πολιτισμός και το ελεύθερο λογισμικό

ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την καταστροφή,
το μηδενισμό ή, μαζεύομαι και μόνο που χρησιμοποιώ

τη λέξη στο πλαίσιο αυτό, την τρομοκρατία.

Αντίθετα επρόκειτο για την ελευθερία
που είναι άτακτη, περίπλοκη,

δυνητικά επιβλαβής βραχυπρόθεσμα
αλλά λυτρωτική μακροπρόθεσμα.

Το φάρμακο για την ανθρώπινη ψυχή.

Είναι δύσκολο, το ξέρω, γιατί
τον περισσότερο χρόνο που γράφουμε κώδικα

δεν μοιάζει να κάνουμε τίποτα με το οποίο

η ανθρώπινη ψυχή να είναι άμεσα συνδεδεμένη

ώστε να πάρει με πλήρη σοβαρότητα

το πολιτικό και πνευματικό νόημα
του ελεύθερου λογισμικού στην τρέχουσα συγκυρία.

Αλλά υπάρχουν πολλοί Αιγύπτιοι
των οποίων η ελευθερία τώρα εξαρτάται

από την ικανότητά τους
να επικοινωνούν μεταξύ τους

μέσω μιας βάσης δεδομένων κερδοσκοπικού χαρακτήρα
που ανήκει σε έναν τύπο στην Καλιφόρνια

που υπακούει σε εντολές από κυβερνήσεις, οι οποίες
στέλνουν εντολές για να εμφανιστούν στο Facebook.

Παρακολουθούμε σε πραγματικό χρόνο
την εξέλιξη του είδους της πολιτικής

για απελευθέρωση και ελευθερία
στον 21ο αιώνα που φέρνει ο κώδικας

και παρακολουθούμε σε πραγματικό χρόνο
την αποκάλυψη των τρωτών σημείων

που προκύπτουν από την κακή τεχνική
σχεδίαση του υφιστάμενου συστήματος.

Η κοινωνική δικτύωση, δηλαδή η ικανότητα
χρήσης ελεύθερης μορφής μεθόδων επικοινωνίας

από πολλούς σε πολλούς, σήμερα,
με στιγμιαίο τρόπο

αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στην κοινωνία.

Από τους εξαιρετικά οργανωμένους
φορείς κρατικού ελέγχου

στους ανθρώπους με τη δική τους ζωή.

Ό,τι έχει συμβεί στο Ιράν,
στην Αίγυπτο, στην Τυνησία

και ό,τι θα συμβεί σε άλλες
κοινωνίες κατά τα επόμενα χρόνια

καταδεικνύει την τεράστια πολιτική
και κοινωνική σημασία της κοινωνικής δικτύωσης.

Αλλά όλα όσα ξέρουμε
σχετικά με την τεχνολογία μάς λένε

ότι οι σημερινές μορφές επικοινωνίας
στην κοινωνική δικτύωση

παρά την τεράστια τρέχουσα αξία τους για
την πολιτική, είναι και υπερβολικά επικίνδυνες.

Είναι υπερ-συγκεντρωτικές

είναι πολύ ευάλωτες στα αντίποινα
και τον έλεγχο του κράτους

και ο σχεδιασμός της τεχνολογίας τους

όπως ο σχεδιασμός σχεδόν όλης της
μη-ελεύθερης τεχνολογίας λογισμικού

έχει κίνητρο περισσότερο τα επιχειρηματικά
συμφέροντα που επιδιώκουν το κέρδος

παρά τα τεχνολογικά ενδιαφέροντα
που αναζητούν την ελευθερία.

Ως αποτέλεσμα των οποίων, παρακολουθούμε

πολιτικά κινήματα τεράστιας αξίας

ικανά να μετασχηματίσουν τις ζωές
εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων

να στηρίζονται σε μια εύθραυστη βάση
όπως για παράδειγμα το θάρρος του κ. Zuckerberg

ή την προθυμία της Google
να αντισταθεί στο κράτος

όπου το κράτος είναι ένας
ισχυρός επιχειρηματικός εταίρος

τον οποίο ο εταίρος Google
δεν έχει την πολυτέλεια να προσβάλλει.

Ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο
πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο

ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους στο δρόμο
που επιδιώκουν να οικοδομήσουν την ελευθερία τους

εξαρτώνται από μια εμπορική υπηρεσία
μικρο-ιστολογίου στη βόρεια Καλιφόρνια

η οποία πρέπει να έχει κέρδος
για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της

στους ανθρώπους που σχεδιάζουν την τεχνολογία της

και η οποία γνωρίζουμε ότι είναι σε θέση
να αποφασίσει σε μια νύχτα από μόνη της

να δωρίσει ολόκληρη την ιστορία για όλα
που έχουν ειπωθεί από όλους μέσα από αυτήν

στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

Που σημαίνει, υποθέτω, ότι σε κάποιο άλλο μέρος

θα μπορούσαν να κάνουν τη δωρεά σε άλλο ύφος.

Πρέπει να το διορθώσουμε αυτό.
Πρέπει να το διορθώσουμε γρήγορα.

Είμαστε τώρα πίσω από την καμπύλη των κινημάτων
για την ελευθερία που εξαρτώνται από τον κώδικα.

Και κάθε μέρα που δεν θα διορθώνουμε τα προβλήματα
που προκαλεί η χρήση επισφαλών, υπερ-συγκεντρωτικών

υψηλής κεφαλαιοποίησης μέσων κοινωνικής δικτύωσης
για να πραγματοποιήσουμε την πολιτική της ελευθερίας

την πραγματική πολιτική της ελευθερίας
στο δρόμο, όπου βρίσκονται τα τανκς

όσο καθυστερούμε να το διορθώσουμε αυτό,
τόσο περισσότερο γινόμαστε μέρος του συστήματος

το οποίο θα προκαλέσει τραγωδία σύντομα.

Αυτό που συνέβη στην Αίγυπτο
είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό.

Αλλά το Αιγυπτιακό κράτος εισήλθε με καθυστέρηση
στην προσπάθεια να ελέγξει το διαδίκτυο

και ήταν ανέτοιμο να παρουσιαστεί χωρίς τύψεις,
όπως θα μπορούσε να είχε κάνει.

Δεν είναι δύσκολο όταν όλοι είναι μέσα

σε μια μεγάλη βάση δεδομένων
υπό τον έλεγχο του κ. Zuckerberg

να πάρουν το κεφάλι μιας επανάστασης
στέλνοντας ένα αίτημα στον κ. Zuckerberg

ο οποίος δεν έχει την πολυτέλεια να αρνηθεί.

Πρέπει να σκεφτούμε σε βάθος και με ταχύτητα
και με σωστή τεχνολογική δράση

σχετικά με τις συνέπειες για όσα έχουμε
και για όσα δεν έχουμε ακόμη κατασκευάσει.

Έχω ήδη αναφέρει μία-δύο φορές
το λόγο για τον οποίο

η συγκεντρωτική κοινωνική δικτύωση
και οι υπηρεσίες διανομής δεδομένων

θα πρέπει να αντικατασταθούν
από ομόσπονδες υπηρεσίες.

Μιλούσα πάνω σε αυτό με ένταση πέρυσι

για τη σημασία του όλου θέματος

πριν να ξεκινήσει ο πρόσφατος γύρος
διαδηλώσεων στο δρόμο.

Και θέλω να επανέλθω
στα έργα τα οποία υποστηρίζω.

Αλλά επιτρέψτε μου να πω εδώ,
και πάλι, από αυτή την άλλη οπτική

ότι ο υπερ-συγκεντρωτισμός των δικτυακών υπηρεσιών
αποτελεί κρίσιμη πολιτική ευπάθεια.

Φίλοι μας, άνθρωποι που αναζητούν ελευθερία

θα υποστούν συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια
και τελικά θα φονευθούν κάπου στη γη.

Επειδή εξαρτώνται για την πολιτική τους
επιβίωση στα δικά τους κινήματα για ελευθερία

από τεχνολογία που γνωρίζουμε ότι
είναι κατασκευασμένη για να τους προδώσει.

Αν ενδιαφερόμαστε για την ελευθερία
όσο ενδιαφερόμαστε

και αν είμαστε τόσο ευφυείς
με την τεχνολογία όπως είμαστε

πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα δεν μας έχει απομείνει πολύς χρόνος.

Επειδή άνθρωποι για τα κινήματα
των οποίων νοιαζόμαστε πολύ

είναι ήδη εκεί έξω στο δρόμο της ζημιάς
χρησιμοποιώντας υλικό που μπορεί να τους βλάψει.

Δεν θέλω κανείς να διακινδυνεύσει ζήτημα ζωής ή θανάτου
για την ελευθερία οπουδήποτε κουβαλώντας ένα iPhone.

Γιατί ξέρω τι μπορεί να του κάνει το iPhone

χωρίς εμείς να έχουμε
κανέναν τρόπο να το ελέγξουμε

να το σταματήσουμε, να το υποβοηθήσουμε
ή και να γνωρίζουμε τι συμβαίνει.

Πρέπει να σκεφτούμε με όρους υποδομής
σχετικά με το ρόλο μας στην ελευθερία τώρα.

Και πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από ό,τι
βλέπουμε να συμβαίνει γύρω μας σε πραγματικό χρόνο.

Ένα πράγμα που η κατάσταση στην Αίγυπτο μάς έδειξε

όπως πιθανώς γνωρίζαμε μετά
από την κατάσταση στο Ιράν

όταν είδαμε τις δυνάμεις του Ιρανικού κράτους
να εξαγοράζουν τους τηλεπικοινωνιακούς φορείς

όπως μάθαμε, όταν οι Αιγύπτιοι άρχισαν
να στηρίζονται στη Vodafone την περασμένη εβδομάδα.

Μαθαίνουμε και πάλι γιατί τα κλειστά δίκτυα
είναι τόσο ζημιογόνα για εμάς.

Γιατί η δυνατότητα να τεθεί
ένας διακόπτης στην υποδομή

πιέζοντας τους φορείς των επικοινωνιών
που έχουν στόχο το κέρδος

οι οποίοι πρέπει να βρουν έναν τρόπο να ζουν
με την κυβέρνηση προκειμένου να επιβιώσουν

μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους μας
που αναζητούν ελευθερία

χρησιμοποιώντας τεχνολογία
την οποία καταλαβαίνουμε καλά.

Τώρα τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε
την ελευθερία υπό περιστάσεις όπου το κράτος

αποφάσισε να δοκιμάσει να ακινητοποιήσει
την υποδομή του διαδικτύου;

Λοιπόν, μπορούμε να πάμε
πίσω στη δίκτυωση πλέγματος.

Πρέπει να πάμε πίσω στη δίκτυωση πλέγματος.

Πρέπει να καταλάβουμε πώς μπορούμε
να παρέχουμε στους ανθρώπους

χρησιμοποιώντας τις συνήθεις συσκευές που
τους είναι ήδη διαθέσιμες ή φτηνά διαθέσιμες

μια κατασκευή δικτύωσης
που να ανθίσταται στον κεντρικό έλεγχο.

Η δικτύωση πλέγματος σε
πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές

είναι ικανή να υποστηρίξει
το είδος της κοινωνικής δράσης

που είδαμε στο Κάιρο και
στην Αλεξάνδρεια αυτήν την εβδομάδα.

Ακόμη και χωρίς τους συγκεντρωτικούς
παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου

εάν ο κόσμος έχει ασύρματους δρομολογητές κόμβων
πλέγματος στο διαμέρισμά του, στους χώρους εργασίας

στα δημόσια θέρετρα ψυχαγωγίας γύρω του,
μπορεί να συνεχίσει να επικοινωνεί

παρά τις προσπάθειες του κέντρου να τον φιμώσει.

Πρέπει να πάμε πίσω
να εξασφαλίσουμε στο κοινό

ασφαλείς επικοινωνίες μεταξύ των κόμβων
σε αυτά τα τοπικά πλέγματα.

Πρέπει να προσφέρουμε βιώσιμες συνθήκες

για τα είδη των επικοινωνιών από
τα οποία σήμερα οι άνθρωποι εξαρτώνται

έξω από το πλαίσιο με τα
συγκεντρωτικά περιβάλλοντα δικτύωσης

που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επιτηρούν,
να ελέγχουν, να συλλαμβάνουν ή να φιμώνουν.

Μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Σίγουρα.
Θα το κάνουμε;

Αν δεν το κάνουμε, η μεγάλη κοινωνική υπόσχεση
του κινήματος του ελεύθερου λογισμικού

ότι το ελεύθερο λογισμικό μπορεί να οδηγήσει
σε ελεύθερη κοινωνία, θα αρχίσει να θρυμματίζεται.

Η βία θα παρέμβει κάπου σύντομα και μια
επίδειξη θα προσφερθεί στην ανθρωπότητα

ότι ακόμα και με όλη αυτή την τεχνολογία δικτύωσης

και όλους τους νέους ανθρώπους που αναζητούν
να κτίσουν μια νέα ζωή για τον εαυτό τους

το κράτος εξακολουθεί να κερδίζει.

Αυτό δεν πρέπει να συμβεί.

Αν κοιτάξετε στο χάρτη του πλανήτη τη νύχτα
εκεί όπου είναι όλα τα φώτα αναμμένα

και φανταστείτε την επόμενη φορά που θα το δείτε
ότι βλέπετε ένα γράφημα δικτύου

αντί για ένα ηλεκτρικό διάγραμμα υποδομής

θα αισθανθείτε ένα είδος παλμού
να βγαίνει από τη βορειοαμερικανική ήπειρο

όπου γινεται η εξόρυξη
των δεδομένων όλου του κόσμου.

Σκεφτείτε το έτσι, εντάξει;

Η Βόρεια Αμερική γίνεται η καρδιά
της παγκόσμιας βιομηχανίας εξόρυξης δεδομένων.

Αποστολή της γίνεται η πληροφόρηση
για όλα που αφορούν όλους, παντού.

Όταν ο Dwight Eisenhower
έφευγε από την προεδρία το 1960

έκανε μια διάσημη αποχαιρετιστήρια
ομιλία προς τον Αμερικανικό λαό

στην οποία τους προειδοποιούσε για την
εξουσία του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος.

Μια φράση που έγινε τόσο κοινότοπη στις συζητήσεις

ώστε ο κόσμος έπαψε
να σκέφτεται σοβαρά το νόημά της.

Ο στρατηγός που είχε διοικήσει τη μεγαλύτερη
στρατιωτική δραστηριότητα του 20ου αιώνα

την εισβολή στην Ευρώπη.

Ο στρατηγός που είχε γίνει πρόεδρος
της Αμερικής στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου

προειδοποιούσε τους Αμερικανούς για
τις μόνιμες αλλαγές στην κοινωνία τους

που θα προέκυπταν από την αλληλεπίδραση

του βιομηχανικού καπιταλισμού
με την Αμερικανική στρατιωτική ισχύ.

Και από εκείνη την ομιλία, όπως όλοι γνωρίζετε

οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξοδέψει για την άμυνα
περισσότερο από όλον τον υπόλοιπο κόσμο μαζί.

Τώρα, στον 21ο αιώνα, τον οποίο μπορούμε να ορίσουμε
μετά το τελευταίο μέρος του Σεπτεμβρίου του 2001

οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν
να οικοδομούν κάτι καινούργιο.

Ένα με δυνατότητα επιτήρησης
στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα.

Η Washington Post παρήγαγε το σημαντικότερο κομμάτι
δημόσιας δημοσιογραφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες πέρυσι

μια σειρά διαθέσιμη σε εσάς στο διαδίκτυο
που ονομάζεται "Top Secret America"

στην οποία η Washington Post όχι μόνο έγραψε
οκτώ πολύ χρήσιμα, μακροσκελή, αναλυτικά άρθρα

για το διαβαθμισμένο τομέα
της Αμερικανικής βιομηχανικής ζωής

που οικοδομήθηκε γύρω από την επιτήρηση
και την επεξεργασία δεδομένων.

Η Post παρήγαγε μία τεράστια βάση δεδομένων,
η οποία είναι δημόσια διαθέσιμη σε όλους

μέσω της εφημερίδας,
του συνόλου των διαβαθμισμένων εργολάβων

μέσα από δημόσια έγγραφα.

Τι κάνουν για την κυβέρνηση, πόσο πληρώνονται

και τι μπορεί να γίνει γνωστό για αυτούς.

Μια βάση δεδομένων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί
για να καλύψει όλα τα είδη δημοσιογραφίας

πέρα από ό,τι η ίδια η Post δημοσίευσε.

Θα ήθελα να ενθαρρύνω όλους
να ρίξετε μια ματιά στο "Top Secret America".

Αυτό που θα σας δείξει είναι
πόσα ματογυάλια υπάρχουν

υπό τον άμεσο έλεγχο της
κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών

καθώς και πόσα ματογυάλια υπάρχουν
υπό τον έλεγχο της Google.

Με άλλα λόγια ο συντριπτικά διογκούμενος ιστός

που ενώνει την παραδοσιακή μεταπολεμική
πρακτική παρακολουθήσεων των ΗΠΑ

για τα πάντα παντού στη γη
έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες

με τις πρόσφατες πρακτικές παρακολούθησης
για πράγματα στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών

που είναι αντίθετες στο νόμο,
στη χώρα μου όπως εγώ ήξερα τον νόμο

με όλα τα διαθέσιμα σήμερα στοιχεία,
με όλα τα εμπορικά συστήματα συλλογής

που περιλαμβάνουν ό,τι
πληκτρολογείτε στα πλαίσια αναζήτησης

για το τι πιστεύετε, επιθυμείτε,
ελπίζετε, φοβάστε ή αμφιβάλλετε

καθώς και κάθε ταξιδιωτική κράτηση που κάνετε

και κάθε κομμάτι δεδομένων ιχνηλάτησης που βγαίνει
από το φιλικό σε εσάς έξυπνο κινητό σας.

Όταν οι κυβερνήσεις μιλούν για
το μέλλον του διαδικτύου αυτές τις μέρες...

Απολαμβάνω αξιοπρεπές κύρος από
κυβερνητικούς αξιωματούχους σε διάφορες χώρες.

Όταν οι κυβερνήσεις μιλούν για
το μέλλον του διαδικτύου αυτές τις μέρες

μιλούν σχεδόν εξ ολοκλήρου με όρους κυβερνο-πολέμου.

Ένα πεδίο στο οποίο δεν είχα ποτέ πολύ ενδιαφέρον
και το οποίο είναι μια διάλεκτος από μόνο του

αλλά ορισμένα σημερινά μαθήματα
από διακυβερνητικές συνομιλίες

για τον κυβερνο-πόλεμο είναι
πιθανώς πολύτιμα για εμάς εδώ.

Οι τρεις ισχυρότερες συγκροτήσεις πολιτειών στη γη

οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ευρωπαϊκή Ένωση
και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

συζητούν για τον κυβερνο-πόλεμο σε αρκετά
υψηλό διακυβερνητικό επίπεδο, αρκετά συχνά.

Μερικοί από τους ανθρώπους γύρω
από το τραπέζι έχουν διαφωνίες σε πολιτικές

αλλά υπάρχει ένα ευρύ πεδίο συναίνεσης.

Στον κόσμο του κυβερνο-πολέμου
μιλούν για διαφυγή.

Θα το ονομάζαμε κατασκοπεία, εννοούν τη διαφυγή
των δεδομένων μας από τα δίκτυα μας στις τσέπες τους.

Η διαφυγή, μου είπαν κυβερνητικοί
αξιωματούχοι εδώ και εκεί και παντού

η διαφυγή γενικά θεωρείται από όλες
τις κυβερνήσεις ότι είναι ελεύθερη ζώνη πυρός.

Ο καθένας μπορεί να ακούει
τα πάντα παντού όλη την ώρα

δεν πιστεύουμε σε κυβερνητικά όρια

και ο λόγος είναι ότι κάθε
κυβέρνηση θέλει να ακούει

και καμία κυβέρνηση δεν πιστεύει ότι
η συνακρόαση μπορεί να προληφθεί.

Με το τελευταίο αυτό σημείο,
νομίζω ότι είναι πολύ απαισιόδοξοι

αλλά ας τους χαρίσουμε ότι
έχουν ξοδέψει πολλά χρήματα προσπαθώντας

και έτσι νομίζουν ότι ξέρουν.

Όπου προς το παρόν υπάρχουν διαφωνίες

μου είπαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι
με τους οποίους συνομίλησα

δεν αφορούν τη διαφυγή,
αλλά αυτό που αποκαλούν διακοπή του διαδικτύου.

Με το οποίο εννοούν καταστροφή της ελευθερίας.

Η βασική στάση εδώ είναι
τα δύο μέρη σε ισορροπημένη ομιλία.

Η μία πλευρά σε αυτήν τη συνομιλία
λέει ότι αυτό που θέλουμε είναι σαφείς κανόνες.

Θέλουμε να γνωρίζουμε σε τι
μας επιτρέπεται να επιτεθούμε

τι υπερασπιζόμαστε και τι κάνουμε με τα πράγματα
που δεν είναι ούτε φιλικά ούτε εχθρικά.

Η άλλη πλευρά στη συνομιλία
λέει: δεν γνωρίζουμε διαφορές.

Οπουδήποτε στο δίκτυο όπου υπάρχει απειλή

για την εθνική μας ασφάλεια
ή τα εθνικά μας συμφέροντα,

διεκδικούμε το δικαίωμα να σταματήσουμε
ή να καταστρέψουμε την απειλή

ανεξάρτητα από τη γεωγραφική της θέση.

Δεν χρειάζεται να χαρακτηρίσω
ποια από τις κυβερνήσεις

των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
παίρνει αυτές τις διαφορετικές θέσεις.

Και θα έλεγα ότι εικασία μου
είναι ότι μέσα στις κυβερνήσεις αυτές

υπάρχουν διαφορές απόψεων στα σημεία αυτά

δεσπόζουσες φατρίες και
λιγότερο δεσπόζουσες φατρίες.

Αλλά όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη
συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο

ότι η Βόρεια Αμερική είναι ο τόπος
όπου γίνεται η εξόρυξη δεδομένων.

Και αυτό είναι πλεονέκτημα, ενόχληση ή πρόβλημα

ανάλογα με το ποιο κράτος ή ποια
ένωση πολιτειών εκπροσωπείτε.

Τόσο έχει προχωρήσει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία
για την προστασία των δεδομένων.

Έχει τοποθετήσει τα προσωπικά σας δεδομένα σχεδόν
αποκλειστικά στη Βόρεια Αμερική όπου είναι ανεξέλεγκτα.

Στο μέτρο αυτό, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία τα κατάφερε.

Οι βιομηχανίες εξόρυξης δεδομένων
συγκεντρώνονται έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση

κυρίως για λόγους πολιτικών θεσμικής νομιμότητας.

Λειτουργούν όπως και κάθε επιχείρηση
τείνει να λειτουργεί στο τμήμα του κόσμου

όπου υπάρχει ο ελάχιστος έλεγχος
της συμπεριφοράς τους.

Δεν υπάρχει προοπτική ότι
οι κυβερνήσεις της Βόρειας Αμερικής

ιδιαίτερα η κυβέρνηση των
Ηνωμένων Πολιτειών των οποίων

η πολιτική εθνικής ασφάλειας εξαρτάται τώρα από
τη συνακρόαση και την εξόρυξη δεδομένων από τα πάντα

πρόκειται να το αλλάξει αυτό.

Δεν υπάρχει περίπτωση. Όχι σύντομα.

Όταν ήταν υποψήφιος για την προεδρία, κατά την έναρξη

των προκριματικών στους Δημοκρατικούς,
ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν υπέρ

της μη τοποθέτησης των Αμερικανικών
τηλεπικοινωνιακών γιγάντων στο απυρόβλητο

για τη συμμετοχή τους στην εγχώρια κατασκοπεία
στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών

χωρίς άμεση δημόσια νόμιμη έγκριση.

Όταν ήταν υποψήφιος στις γενικές εκλογές

δεν ήταν πλέον κατά του απυρόβλητου.

Μάλιστα ο ίδιος, ως γερουσιαστής από το Ιλινόις

δεν φρόντισε να καθυστερήσει
τη νομοθεσία που έθετε στο απυρόβλητο

τους τηλεπικοινωνιακούς γίγαντες
και έτσι ο νόμος ψηφίστηκε.

Όπως γνωρίζετε οι πολιτικές της κυβέρνησης Ομπάμα

όσον αφορά την εξόρυξη δεδομένων, την επιτήρηση
και την εσωτερική ασφάλεια σχετικά με το διαδίκτυο

είναι ελάχιστα διαφορετικές από
εκείνες τις προηγούμενης κυβέρνησης

εκτός από τα σημεία όπου είναι πιο επιθετικές
σχετικά με τον κυβερνητικό έλεγχο.

Δεν μπορούμε να εξαρτώμαστε από
τη μεροληψία υπέρ της ελευθερίας

για τη συνακρόαση σε όλους, παντού
για όλα όσα συμβαίνουν τώρα.

Το κίνητρο του κέρδους
δεν θα παράγει ιδιωτικότητα

πόσο μάλλον θα παράγει σθεναρή υπεράσπιση
της ελευθερίας στο δρόμο.

Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε συστήματα
επικοινωνίας για μελλοντικές πολιτικές

θα πρέπει να αρχίσουμε
να τα κατσκευάζουμε με την παραδοχή

ότι το δίκτυο είναι όχι μόνο τεχνικά
αλλά και κοινωνικά αναξιόπιστο.

Και θα πρέπει να αρχίσουμε να
τα κατασκευάζουμε με την παραδοχή

ότι οι συγκεντρωτικές υπηρεσίες
μπορούν να σας σκοτώσουν.

Δεν μπορούμε να παίζουμε με αυτό.

Δεν μπορούμε να αφήσουμε
το Facebook να χοροπηδάει

σχετικά με την πολιτική του
για την ιδιωτικότητα. Είναι γελοίο.

Πρέπει να αντικαταστήσουμε
τα πράγματα που προκαλούν ευπάθεια

και προσελκύουν τους συναδέλφους μας
σε όλο τον κόσμο να τα χρησιμοποιούν

για να δημιουργήσουν ελευθερία,
μόνο για να ανακαλύψουμε

ότι η υπόσχεση θρυμματίστηκε
εύκολα από το κατέβασμα ενός διακόπτη.

Ευτυχώς, στην πραγματικότητα ξέρουμε πώς
να σχεδιάσουμε την έξοδό μας από αυτήν την κατάσταση.

Φθηνοί, μικροί, χαμηλής τροφοδοσίας εξυπηρετητές
βύσματα είναι οι διαστάσεις που χρειαζόμαστε.

Και υπάρχουν παντού τώρα

και θα πέσουν οι τιμές τους με ταχύτητα πολύ σύντομα.

Μια μικρή συσκευή στο μέγεθος φορτιστή κινητού

με επεξεργαστή χαμηλής ισχύος,
με μία ή δύο ασύρματες κάρτες

και ορισμένες άλλες διαθέσιμες θύρες

και κάποιο πολύ γλυκό
δικό μας ελεύθερο λογισμικό

είναι μια πρακτική συσκευή για τη δημιουργία
αξιόλογης ιδιωτικότητας στη ζωή του καθενός

και επικοινωνίες με βάση την ελευθερία.

Σκεφτείτε τι χρειάζεται να περιέχει.

Δικτύωση πλέγματος, δεν έχουμε φτάσει
ακόμη εκεί, αλλά πλησιάζουμε.

OpenBTS, Asterisk, ναι, θα μπορούσαμε
να έχουμε τηλεφωνικά συστήματα

που αυτο-κατασκευάζονται
από τμήματα που κοστίζουν σχεδόν τίποτα.

Ομόσπονδες, αντί για συγκεντρωτικές,
εφαρμογές μικρο-ιστολογίων

κοινωνική δικτύωση, ανταλλαγή φωτογραφιών

πλατφόρμες ανώνυμης δημοσίευσης που βασίζονται
σε απομακρυσμένους εξυπηρετητές ιστού.

Μπορούμε να τα κάνουμε όλα αυτά.

Τα δεδομένα σας στο σπίτι σας
όπου πρέπει να έρθουν για να τα πάρουν

αντιμετωπίζοντας τους όποιους
νομικούς περιορισμούς, εάν υπάρχουν

στην κοινωνία σας για ό,τι συμβαίνει
μέσα στον περίβολο του σπιτιού.

Κρυπτογραφημένο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, συνεχώς

περιμετρική άμυνα για όλους τους
ξεχαρβαλωμένους υπολογιστές με Windows

και άλλες κακές συσκευές που αναποδογυρίζουν
όποτε σπρώχνονται από ένα δωδεκάχρονο.

Ενδιάμεσοι εξυπηρετητές για αναρρίχηση πάνω
από εθνικές προστατευτικές ζώνες.

Έξυπνη διοχέτευση πακέτων για την αντιμετώπιση
της δραστηριότητας αντι-ουδετερότητας

των παρόχων διαδικτυακών συνδέσεων
και παρόχων άλλων δικτύων.

Όλα αυτά μπορούν να γίνουν εύκολα με βάση πράγματα
που έχουμε ήδη κάνει και χρησιμοποιούμε όλη την ώρα.

Έχουμε διανομές γενικού σκοπού
περισσότερο από αρκετά ισχυρές για όλα αυτά

και λίγη δουλειά να κάνουμε επιπλέον
στο επίπεδο εφαρμογών.

Χθες στις Ηνωμένες Πολιτείες
ξεκινήσαμε το Freedom Box Foundation

ένα ίδρυμα το οποίο σκοπεύω να χρησιμοποιήσω

ως προσωρινή ή μακροπρόθεσμη,
ανάλογα με την περίπτωση

οργανωτική έδρα για το έργο
της παραγωγής ελεύθερου λογισμικού

που θα τρέχει σε μικρών διαστάσεων εξυπηρετητές.

Ελεύθερο υλικό, όπου είναι δυνατόν
μη-ελεύθερο υλικό όπου αναγκαζόμαστε

προκειμένου να διαθέσουμε
παντού στον κόσμο σε χαμηλές τιμές

συσκευές, η αλληλεπίδραση
με τις οποίες θα άρεσε στον κόσμο

και που παράγουν προστασία της ιδιωτικής ζωής
και βοηθούν να εξασφαλιστεί ισχυρή ελευθερία.

Μπορούμε να κάνουμε τα αντικείμενα αυτά φθηνότερα
από τους φορτιστές για τα έξυπνα κινητά.

Μπορούμε να δώσουμε στους ανθρώπους κάτι
που μπορούν να αγοράσουν σε πολύ χαμηλό κόστος

που θα μπει στα σπίτια τους,
που θα τρέχει ελεύθερο λογισμικό

για να τους παρέχει υπηρεσίες που κάνουν
τη ζωή καλύτερη τις συνηθισμένες ημέρες

και που πραγματικά λειτουργούν αυτόματα
εκείνες τις όχι και τόσο συνηθισμένες ημέρες

όταν είμαστε στο δρόμο για την ελευθερία
ευχαριστούμε που καλέσατε.

Ένας θίασος από τη Λευκορωσία
που συνελήφθη και ξυλοκοπήθηκε βαριά

μετά τις λεγόμενες εκλογές
στο Μινσκ αυτόν το χειμώνα

διέφυγε στη Νέα Υόρκη τον Ιανουάριο

έδωσε κάποιες παραστάσεις του Tom Stoppard
και κάποιες συνεντεύξεις

συγγνώμη, του Χάρολντ Πίντερ
και κάποιες συνεντεύξεις.

Ένας από τους Λευκορώσους ηθοποιούς του θιάσου

δήλωσε σε συνέντευξή του στους New York Times

ότι η KGB της Λευκορωσίας είναι
η πιο ειλικρινής οργάνωση στη γη.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης
έκριναν ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουν οτιδήποτε

έτσι έκριναν ότι δεν χρειάζεται
να αλλάξουν ούτε το όνομά τους.

Και σκέφτηκα ότι ήταν
μια πραγματικά πολύ χρήσιμη παρατήρηση.

Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για
τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους, που πάντα ήταν

είτε είναι στο Κάιρο ή στη Μόσχα
ή στη Λευκορωσία, στο Λος Άντζελες ή στη Τζακάρτα

ή οπουδήποτε αλλού στη γη.

Είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι, που πάντα ήταν.

Έτσι και εμείς είμαστε ακριβώς
οι ίδιοι άνθρωποι, όπως είμαστε πάντα.

Ξεκινήσαμε πριν από μια γενιά για να
κατασκευάσουμε ελευθερία και ακόμη συνεχίζουμε.

Αλλά πρέπει να επιταχύνουμε το ρυθμό μας τώρα.

Πρέπει τώρα να πάμε πιο επιτακτικά.

Πρέπει τώρα να στοχεύσουμε
με τις τεχνικές μας πιο άμεσα στην πολιτική.

Επειδή έχουμε φίλους στο δρόμο που
προσπαθούν να δημιουργήσουν ανθρώπινη ελευθερία.

Και αν δεν τους βοηθήσουμε θα πληγωθούν.

Ορθώνουμε ανάστημα μπροστά στις προκλήσεις.
Είναι και αυτή μια πρόκληση.

Πρέπει να το κάνουμε. Σας ευχαριστώ πολύ.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και νομίζω ότι
υπάρχει αρκετός χρόνος για μερικές ερωτήσεις

παρακαλώ σηκώστε το χέρι σας, εάν θέλετε

Η ερώτηση ήταν τι σημαίνει η πλήρης αποκέντρωση
για την ταυτότητα, επειδή το κράτος

εσείς μπορεί να λέτε ότι είστε εσείς,
αλλά το κράτος σάς δίνει ένα διαβατήριο

ή κάποιο άλλο νομικό έγγραφο
που σας επιτρέπει να αυτοπροσδιοριστείτε.

Έτσι, με πλήρη αποκέντρωση
πώς αυτοπροσδιορίζεστε στο δίκτυο αυτό;

Αμφιβάλλω ότι αποτέλεσμα μπορεί
να είναι η πλήρης αποκέντρωση

αλλά θα σας πω μια ιστορία η οποία
μπορεί να εξηγήσει τι σκέφτομαι γι' αυτό.

Πρέπει να πάμε πίσω τώρα πριν από 16 χρόνια

σε μια εποχή που υπήρχε
ένα πρόγραμμα που ονομαζόταν PGP

και μια κυβέρνηση στις Ηνωμένες Πολιτείες
που προσπαθούσε να το εξαλείψει.

Ξέρω ότι αυτό θα φανεί σε πολλούς αρχαία ιστορία,
αλλά είναι η ζωή μου και σε εμένα δεν φαίνεται έτσι.

Είχαμε μια συζήτηση στη Νομική Σχολή
του Χάρβαρντ τον Ιανουάριο του 1995

δύο απέναντι σε δύο για το PGP και την
ποινική έρευνα και το μέλλον του απορρήτου.

Οι αντιπαρατιθέμενοι από την πλευρά μου
ήμασταν εγώ και ο Danny Whitesner

τότε στο Electronic Privacy Information Center

αργότερα στο W3C και τώρα
στο Υπουργείο Εμπορίου.

Και από την άλλη πλευρά ήταν η τότε Αναπληρώτρια
Γενική Εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών

και ένας πρώην γενικός σύμβουλος
της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας.

Συζητήσαμε για μερικές ώρες για το PGP
και την κρυπτογράφηση και τη συσκευή clipper chip

και διάφορα άλλα θέματα
τώρα ξεπερασμένα εδώ και πολύν καιρό

και στη συνέχεια βρεθήκαμε όλοι σε ένα μικρό
δείπνο στο σύλλογο διδασκόντων του Χάρβαρντ.

Στον δρόμο προς την πανεπιστημιούπολη του Χάρβαρντ

η Αναπληρώτρια Γενική Εισαγγελέας
των Ηνωμένων Πολιτειών μου είπε

Eben, με βάση τις δημόσιες
δηλώσεις σου σήμερα το απόγευμα

έχω αρκετά στοιχεία για να διατάξω την
παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνομιλιών σου.

Σκέφτηκε ότι ήταν αστείο.

Και το 1995 θα μπορούσε κανείς κάπως να
διασκεδάσει με τη σκέψη ότι ήταν ένα αστείο

αν ήταν ο Αναπληρωτής Γενικός
Εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών

επειδή ήταν τόσο ξεκάθαρα εναντίον του νόμου.

Έτσι χαμογέλασα και πήγαμε στο δείπνο μας

και μετά αφού τελειώσαμε και περάσαμε
στο κρασί με τους ξηρούς καρπούς

ο πρώην γενικός σύμβουλος
στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας

εδώ κρύβω ονόματα για την
προστασία του όχι και τόσο αθώου

εκείνος ο πρώην δικηγόρος της NSA, έστρεψε
ήρεμα το βλέμμα του γύρω από το τραπέζι

και με αυτό το είδος λαχτάρας
στη ματιά που φέρνει το κρασί

και είπε εντάξει, θα συμφωνήσουμε ότι
δεν πρόκειται να ασκήσουμε δίωξη στον πελάτη σας

η PGP θα συμβεί. Έχουμε αγωνιστεί
για να υπάρξει μακρόχρονη καθυστέρηση

σχετικά με την κρυπτογράφηση με δημόσιο κλειδί
αλλά αυτό πλησιάζει στο τέλος τώρα.

Και τότε κοίταξε γύρω από το τραπέζι και είπε:
αλλά κανείς εδώ δεν ενδιαφέρεται για την ανωνυμία, έτσι;

Και ένα ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική μου στήλη

γιατί ήξερα πώς θα ήταν τα επόμενα 15 χρόνια.

Γι 'αυτό θα ήθελα να αντιστρέψω
αυτό που είπατε για να πω

αυτό για το οποίο πραγματικά μιλάμε είναι για το αν
θα υπάρξει καθόλου κάποια διατήρηση της ανωνυμίας.

Το σημείο με το οποίο η εξουσία από την
άλλη πλευρά συμφιλιώθηκε στα μέσα του 1990

ήταν με την ιδέα ότι
θα υπήρχε ισχυρή κρυπτογράφηση

και ηλεκτρονικό εμπόριο, αλλά δεν θα υπήρχε ανωνυμία.

Και κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας
σχημάτισαν μια ισχυρή συμμαχία

με την παγκόσμια βιομηχανία ψυχαγωγίας

αυτά που σήμερα αυτο-αποκαλούνται
εταιρείες περιεχομένου

που είναι επίσης αντίθετες στην ανωνυμία, σωστά;

γιατί θέλουν να ξέρουν τι διαβάζετε
και τι ακούτε και τι παρακολουθείτε κάθε φορά

έτσι ώστε να αυξάνετε
τον πλούτο των μετόχων τους.

Το πραγματικό πρόβλημα
της ταυτότητας δεν είναι

αν θα είμαστε αποκεντρωμένοι πέρα
από το σημείο που θα έχουμε ταυτότητα

δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό.
Δεν πρόκειται να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό.

Το πραγματικό πρόβλημα της ταυτότητας είναι:
Θα έχουμε δική μας ταυτότητα

ή μήπως θα γίνουμε το νέφος δεδομένων
που όλοι οι άλλοι διατηρούν για εμάς

και το οποίο περιέχει πού είμαστε, τι κάνουμε,
τι σκεφτόμαστε, τι διαβάζουμε, τι τρώμε και ό,τι άλλο

αρκεί να στείλετε μια κλήτευση

στον κ. Zuckerberg που έχει τη μία μεγάλη
βάση δεδομένων στην οποία ζείτε όλη τη ζωή σας.

Κατανοώ την ιδέα ότι
θα μπορούσαμε να σατιριστούμε

ή ακόμη και να μας αποδοθούν αιχμές

ενώ προσπαθούμε ριζική αποκέντρωση
μέχρι το σημείο όπου η ταυτότητα χάνεται.

Αλλά αν βρεθείτε σε ένα επιχείρημα
όπου οι άνθρωποι σάς λένε

ότι προσπαθείτε να το τραβήξετε μέχρι την αναρχία
ώστε να μην υπάρχουν πλέον ονόματα στα διαβατήρια

μπορείτε να τους διαβεβαιώσετε ότι ο φυσικός
κόσμος θα παραμείνει λίγο πολύ όπως είναι τώρα.

Απλώς θέλουμε λιγότερους
απατεώνες στον φυσικό κόσμο.

Αυτό εξηγεί γιατί είμαστε απασχολημένοι κατασκευάζοντας
Freedom Boxes και βοηθάμε τον κόσμο να τα χρησιμοποιεί.

Σας ευχαριστώ πολύ, το διαβατήριο θα
παραμείνει λίγο πολύ όπως είναι τώρα

με RFID επεξεργαστή και δακτυλικά αποτυπώματα
και σάρωση του αμφιβληστροειδούς και τα πάντα.

Δεν ανησυχώ, φίλοι μου, ότι
πρόκειται να το πάμε πολύ μακριά.

Είναι οι άλλοι που το παρατράβηξαν
και η δουλειά μας είναι η επιστροφή στο σπίτι.

Γεια σου Eben, είμαι εδώ.

Jérémie από La Quadrature du Net

Πρώτα απ' όλα θέλω να σε ευχαριστήσω
και ποτέ δεν θα σε ευχαριστήσω αρκετά

για το πόσο εμπνέεις τον καθένα από εμάς.

Ευχαριστώ για την έμπνευση
που μας δίνεις από τεχνική άποψη

καθώς είμαι και ενθουσιώδης ως προς τα τεχνικά
και πολιτικός ακτιβιστής από ό,τι κάνω.

Ήθελα να τονίσω ότι η ACTA, η Συμφωνία για την
Καταπολέμηση της Παραποίησης του Εμπορίου

που ουσιωδώς αναφέρεται στην ενίσχυση
των DRM και τη νομική προστασία

και που επίσης μετατρέπει κάθε
πάροχο υπηρεσιών Διαδικτύου

κάθε ενδιάμεσο ως προς το διαδίκτυο
σε ιδιωτική αστυνομία πνευματικής ιδιοκτησίας

με βαθιές συνέπειες στην ελευθερία του λόγου μας,

στην προστασία της ιδιωτικής μας ζωής,
στο δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και σε άλλα.

Η ACTA θα έρθει στο Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο το επόμενο καλοκαίρι

ίσως πριν ίσως μετά και θα είναι
η τελευταία μας ευκαιρία να τη νικήσουμε.

Έχουμε κερδίσει στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο παρελθόν.

Αυτή είναι μια μάχη που μπορούμε να κερδίσουμε
και όλοι εδώ μπορούν να συμμετέχουν σε αυτήν

και θα ήθελα να σε ρωτήσω Eben

Αξίζουν οι αγώνες που κάνουμε για τη νομοθεσία;
Εξακολουθούμε να έχουμε πιθανότητα;

Και ειδικά στο μέτωπο της
ουδετερότητας του διαδικτύου.

Ποιες είναι οι σκέψεις σου; Τι νομίζεις;
Μπορούμε ακόμη σήμερα να κερδίσουμε;

Κανείς Ευρωπαίος πολίτης
δεν θα πρέπει να χρειάζεται

κάποια εισαγωγή στον Jérémie Zimmermann, σωστά;

Είναι το μέλλον της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σάς ομιλεί.

Η ερώτησή σου: Θα πρέπει να ασχολούμαστε
με αγώνες στα νομοθετικά σώματα;

μου φαίνεται σωστή, ναι θα έπρεπε.
Είναι μια δυσάρεστη δουλειά.

Ανησυχώ για σένα.
Δεν θέλω η καρδιά σου να σπάσει.

Δεν θέλω ανθρώπους να αυτοκτονούν
από την ένταση της προσπάθειας.

Είναι άσχημη, βαρετή, επίπονη δουλειά

και η άλλη πλευρά πληρώνει ανθρώπους
για να σάς πετάξουν έξω

περιμένει μέχρι να επιστρέψετε σπίτι,
να το πάρετε απόφαση να τα παρατήσετε.

Σκεφτείτε την Αίγυπτο ως ένα μέρος όπου αυτά
γίνονταν για τριάντα χρόνια, μαζί με βασανιστήρια.

Διακόπτεται η κίνηση των πάντων.

Αν διαβάσετε Claude Manceron
σχετικά με τη γαλλική επανάσταση

ή την έλευση της Γαλλικής Επανάστασης

καθώς κινεί τους χιλιάδες των ανδρών
και γυναικών της ελευθερίας

προς τα κλιμακούμενα γεγονότα
του τέλους της δεκαετίας του 1780

βλέπετε πόσο βαθιά το συναίσθημα στη Γαλλία
στο τέλος του Παλαιού Καθεστώτος

άρχισε από καθεστώς
να μετατρέπεται σε κίνημα.

Η εργασία στην οποία αναφέρεσαι
είναι έργασία σε μεγάλο βαθμό αμυντική

για την πρόληψη της ζημιάς.

Και όπως λες είσαι τυχερός όταν κερδίζεις μετά από
μία τεράστια προσπάθεια όπου δεν συμβαίνει τίποτα.

Αλλά οι καλές ειδήσεις στη νομοθετική πολιτική είναι
ότι υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να σταματήσεις κάτι

και μόνο ένας τρόπος για να το πραγματοποιήσεις.

Και ως εκ τούτου η πλευρά που επιθυμεί να
σταματήσει τα πράγματα έχει εγγενές πλεονέκτημα.

Τις περισσότερες φορές είναι η υψηλή χρηματοδότηση
κεφαλαίων, αλλά μερικές φορές είμαστε εμείς.

Σχετικά με την ACTA, νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα.
Είναι μια μάχη που αξίζει να γίνεται παντού και συνεχώς.

Επειδή όπως λες είναι πραγματικά η αγία συμφωνία,
η συνθήκη μεταξύ της κρατικής και της ιδιωτικής εξουσίας

για τον έλεγχο του διαδικτύου
στις συνθήκες του 21ου αιώνα

για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα
ωτακουστών και ιδιοκτητών.

Αν τη νικήσουμε, την αποδυναμώσουμε

την υποχρεώσουμε σε απόσυρση
με ιδιαίτερα επιθετικά μέσα

ή την εκθέσουμε σθεναρά
στο απολυμαντικό φως της ημέρας

θα βοηθήσουμε τους εαυτούς μας.

Δεν πάμε να επιτύχουμε τα πάντα με κάθε μέσο.

Πρέπει να μετατρέψουμε
τη συζήτηση για το διεθνές εμπόριο

προς την κατεύθυνση της
άμεσης στήριξης για την ελευθερία.

Η γραμμή μου με τους διαπραγματευτές
του εμπορίου παντού στον κόσμο είναι:

Οι κυβερνήσεις έχουν το δικαίωμα να μοιράζονται

η οικονομία του διαμοιρασμού
έχει το ίδιο δικαίωμα στήριξης

στο διεθνές εμπορικό σύστημα,
όπως και η οικονομία της ιδιοκτησίας.

Η συνάδελφός μου Mishi Choudhary
που διευθύνει το SFLC της Ινδίας

ήταν στο Πεκίνο σε μια ομιλία
πάνω στο θέμα αυτό νωρίτερα φέτος.

Θα το επαναφέρουμε αυτό το θέμα
σε διάφορα μέρη του κόσμου

όπου ισχυρές κρατικές οντότητες με τις
οποίες αντιμετωπίζουμε άλλες δυσκολίες

βρίσκουν με εμάς κοινό έδαφος στο να
αναγνωρίζουν ότι το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα

τώρα έχει πάρει συντριπτική κλίση υπέρ
της παραγωγής που έχει ως βάση την ιδιοκτησία

η οποία είναι ένα μόνο μέρος
της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής.

Πρέπει να ασκήσουμε ισχυρή πίεση στην ACTA
και σε άλλη εμπορική υπέρ της ιδιοκτησίας νομοθεσία

αλλά πρέπει επίσης να αρχίσουμε να ξεδιπλώνουμε
μια δική μας θετική στρατηγική

απαιτώντας προστασία
για οικονομικές δραστηριότητες

με βάση το διαμοιρασμό
στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα.

Η προσπάθεια αυτή
θα χρειαστεί 20 χρόνια για να καρποφορήσει

αλλά πρέπει να το ξεκινήσουμε και αυτό τώρα.

Σχετικά με την ουδετερότητα
στο διαδίκτυο, θα πω αυτό.

Θα πρέπει να καθιερώσουμε αντίρροπη δύναμη
στα διάφορα μονοπώλια των τηλεπικοινωνιών.

Οι ρυθμιστικές αρχές πιστεύουν πολλά πράγματα
που τους έχει πει η βιομηχανία.

Ήμουν στο ARCEP τον Σεπτέμβριο για να συζητήσω
για την ουδετερότητα στα ασύρματα δίκτυα στο Παρίσι

με ανθρώπους από τις ρυθμιστικές αρχές
με μόρφωση, οξύνοια, στοχαστικούς και ικανούς

αλλά οι οποίοι πιστεύουν
κάτι που δεν είναι αλήθεια.

Δηλαδή ότι απαιτούνται τεράστιες χρηματικές
επενδύσεις για την ανάπτυξη ασύρματων δικτύων.

Και είπα στις ρυθμιστικές αρχές της ARCEP:
Ξέρετε για το OpenBTS;

Ξέρετε ότι μπορώ να πάρω
μια κρεμάστρα και ένα φορητό υπολογιστή

και να φτιάξω ένα σταθμό βάσης GSM κινητής τηλεφωνίας
από αυτά, χρησιμοποιώντας ελεύθερο λογισμικό;

Γνωρίζετε για το Asterisk;

Πρότεινα ότι ίσως θα ήθελαν να μας δώσουν
μια μικρή γαλλική πόλη, ας πούμε, τη Γκρενόμπλ.

Όπου με τη χρήση της εξαιρετικά
υψηλής ποιότητας ενσύρματης συλλογής

που έχτισαν γύρω από το εξάγωνο που είναι η Γαλλία

θα δημιουργήσουμε εταιρείες
κινητής τηλεφωνίας από το πουθενά

με φθηνά υλικά και τις υφιστάμενες συσκευές
να παρέχουν υπηρεσίες σε όλους.

Και τότε λέω εγώ ότι θα είναι δυνατόν να έχουμε
μια ρεαλιστική συζήτηση με βάση τα γεγονότα

σχετικά με το αν οι ανάγκες της τεράστιας
επένδυσης για την κατασκευή ασύρματου δικτύου

απαιτούν μη-ουδετερότητα στις πρακτικές δρομολόγησης.

Λοιπόν, το μέλος της αρχής
φυσικά με καταφατικό νεύμα χαμογελάει

και με ευχαριστεί πολύ
για όλες αυτές τις πληροφορίες

και τα ξεχνάει όλα αμέσως μόλις φύγω.

Γιατί εξακολουθεί να πιστεύει ό,τι η Orange,
που ήταν παλιά η France Télécom, του λέει

για το πώς δεν μπορείτε να έχετε
ασύρματα δίκτυα χωρίς τεράστιες επενδύσεις.

Θα αρχίσουμε να ωφελούμαστε
από την ουδετερότητα του διαδικτύου

όταν έχουμε ένα κουτί
στο διαμέρισμα του καθενός

που να προσφέρει δωρεάν τηλεφωνική
υπηρεσία μέσω διοχέτευσης του φόρτου

γύρω από τη μη-ουδετερότητα και να επικοινωνεί
με GSM συσκευές. Α, αυτό θα είναι το Freedom Box.

Καταλαβαίνετε, αυτό θέλω να κάνω.
Θέλω να οικοδομήσω ένα τεχνικό δαχτυλίδι

γύρω από την ιδέα της
μη-ουδέτερης δικτυακής διαχείρισης.

Θέλω να έχω ένα κουτί στο σπίτι σας
που να πιάνει το φόρτο προς την πηγή και να λέει

ω, όχι, μου μπλοκάρουν τη θύρα 655

θα αλλάξω τη δρομολόγηση να περνάει
από το διαμέρισμα του φίλου μου.

Τότε πιστεύω ότι θα έχουμε μερικές ενδιαφέρουσες
συνομιλίες για την ουδετερότητα στο διαδίκτυο.

Όταν απευθύνετε πρόσκληση για αποκέντρωση

δεν πηγαίνετε στην πραγματικότητα ενάντια
στην τάση της ιστορίας, όπως την ξέρουμε;

Για παράδειγμα, κάποτε χρησιμοποιούσαμε
Usenet το οποίο ήταν αποκεντρωμένο

και το οποίο μετακόμισε στα φόρουμ του Ιστού.

Ή παρομοίως σε εμάς, στο βασίλειο της τεχνολογίας,
μπορεί να αρέσει το IRC. Μπορεί να πάμε στο Freenode

αλλά το ευρύ κοινό αυτό που γνωρίζει είναι
το Twitter το οποίο μετακινείται σε αυτόν το χώρο.

Και νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι
γιατί αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει

αλλά νομίζω ότι ο κύριος λόγος
είναι ίσως η πληροφόρηση του καταναλωτή.

Οι δημοσιογράφοι που το
μεταφέρουν στο ευρύ κοινό

εκτός του τεχνολογικού βασιλείου, γνωρίζουν
για τις ιστοσελίδες, ξέρουν για το Twitter.

Ποτέ δεν γνώρισαν το Usenet έτσι μόνο
οι ενθουσιώδεις της τεχνολογίας το γνωρίζουν.

Αν πάρουμε αυτό το σημείο ίσως οι φορείς
πληροφόρησης του προϊόντος στο οποίο στοχεύετε

είναι οι δημοσιογράφοι
που γράφουν στο διαδίκτυο.

Πείτε τους να γράψουν για αποκεντρωμένα δίκτυα

ώστε το κοινό να αρχίσει να τα χρησιμοποιεί.

Ναι, είναι ένα κρίσιμο μέρος
της δραστηριότητας, αυτό είναι σωστό.

Θα μιλήσουμε με τον κόσμο.

Μερικοί θα είναι δημοσιογράφοι
και ορισμένοι θα είναι φίλοι μας

και μερικοί θα είναι άλλοι μηχανικοί
και ορισμένοι θα είναι άνθρωποι που

όταν ο ασύρματος δρομολογητής τους χαλάσει
μπορούν να πάνε να αγοράσουν ένα Freedom Box

επειδή είναι φθηνότερο και πιο τακτοποιημένο
και πιο δροσερό και κάνει πιο καλά πράγματα.

Και ορισμένοι θα είναι από τους ανθρώπους
που το αγοράζουν επειδή το χρειάζονται.

Εμείς απλώς πρέπει να γράψουμε το λογισμικό.

Τα παιδιά του υλικού θα κατασκευάσουν
το υλικό και όλα θα γίνουν.

Δεν ξέρω σε πόσον καιρό.
Δεν ξέρω με τι βαθμό βεβαιότητας.

Αλλά δεν ξέρω αν πηγαίνει
ενάντια στη ροή της ιστορίας.

Νομίζω είναι σχετικό με την ώθηση
του εκκρεμούς προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Το ευρύ κοινό πρέπει να γνωρίζει ότι αυτή η επιλογή
υπάρχει και ότι θα εξυπηρετεί τις ανάγκες τους.

Ναι, η Apple πάντα θα διαφημίζεται
περισσότερο από ό,τι εμείς.

Όμως, το ευρύ κοινό γνωρίζει για τον Firefox
έτσι θα μάθει και για το Freedom Box.

Νομίζω ότι πρέπει να σταματήσουμε
για να επιτρέψουμε στο συνέδριο να προχωρήσει.

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.