Μάικλ Νόρτον: Πώς να αγοράσετε την ευτυχία

Στο TEDxCambridge, ο Μάικλ Νόρτον μοιράζεται μια εντυπωσιακή έρευνα για το πως το χρήμα μπορεί πράγματι να αγοράσει την ευτυχία - όταν δεν το ξοδεύουμε για τον εαυτό μας. Ακούστε εκπληκτικά δεδομένα για το πως ξοδεύοντας χρήματα για θετικούς κοινωνικούς σκοπούς μπορείτε να ωφεληθείτε εσείς,
η δουλειά σας και (φυσικά) άλλοι άνθρωποι.

Θέλω να σας μιλήσω σήμερα για το χρήμα και την ευτυχία,

δυο πράγματα

τα οποία πολλοί από εμάς ξοδεύουν πολύ ώρα για να σκέφτονται

είτε προσπαθώντας να τα κερδίσουν, είτε προσπαθώντας να τα αυξήσουν.

Και πολλοί από εμάς διατυμπανίζουμε αυτή τη φράση.

Το βλέπουμε στις θρησκείες και σε βιβλία αυτοβοήθειας,

ότι το χρήμα δε μπορεί να αγοράσει την ευτυχία.

Και θέλω να υποδείξω σήμερα ότι στην ουσία αυτό είναι λάθος.

(Γέλια)

Είμαι σε μια σχολή διοίκησης επιχειρήσεων και αυτό ακριβώς κάνουμε.

Επομένως είναι λάθος και αν πραγματικά το πιστεύετε αυτό,

τότε στην ουσία δεν το ξοδεύετε σωστά.

Επομένως, αντί να το ξοδεύετε όπως το ξοδεύετε συνήθως,

ίσως αν το ξοδέψετε διαφορετικά,

ίσως να έχει λίγο καλύτερα αποτελέσματα.

Και πριν σας πω τους τρόπους που μπορείτε να το ξοδέψετε που θα σας κάνουν πιο ευτυχισμένους,

ας σκεφτούμε τους τρόπους με τους οποίους συνήθως το ξοδεύουμε

που δεν μας κάνουν στην πραγματικότητα πιο ευτυχισμένους.

Είχαμε ένα μικρό φυσικό πείραμα.

Έτσι το CNN, λίγο νωρίτερα, είχε γράψει αυτό το ενδιαφέρον άρθρο

για το τι συμβαίνει στους ανθρώπους όταν κερδίζουν το Λότο.

Φαίνεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν κερδίσουν το λότο οι ζωές τους θα είναι καταπληκτικές.

Το άρθρο μιλάει για το πως οι ζωές τους καταστράφηκαν.

Αυτό που συμβαίνει όταν οι άνθρωποι κερδίζουν το λότο

είναι, πρώτον, ότι ξοδεύουν όλα τους τα χρήματα και καταλήγουν χρεωμένοι,

και, δεύτερον, όλοι οι φίλοι τους και όλοι όσοι έχουν γνωρίσει ποτέ

τους βρίσκουν και τους ζητούν χρήματα.

Και αυτό καταστρέφει τις κοινωνικές τους σχέσεις, στην ουσία.

Επομένως έχουν περισσότερα χρέη και χειρότερες φιλίες

από ότι είχαν πριν κερδίσουν το λότο.

Το ενδιαφέρον με το άρθρο

ήταν οι άνθρωποι που άρχισαν να σχολιάζουν το άρθρο, αναγνώστες.

Και αντί να μιλούν

για το πως τους έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι το χρήμα δεν οδηγεί στην ευτυχία,

όλοι άρχισαν αμέσως να λένε

"Ξέρεις τι θα έκανα εγώ αν κέρδιζα το λότο...;"

και να φαντασιώνονται το τι θα έκαναν.

Και εδώ είναι απλά δύο από όσα είδα, που έχει ενδιαφέρον να τα σκεφτούμε.

Κάποιος έγραψε: "Όταν κερδίσω, θα αγοράσω το δικό μου βουνό

και θα χτίσω ένα μικρό σπίτι στην κορυφή."

(Γέλια)

Και ένας άλλος έγραψε: "Θα γέμιζα μια μπανιέρα με λεφτά

και θα έμπαινα μέσα στην μπανιέρα καπνίζοντας ένα μεγάλο χοντρό πούρο

και πίνοντας ένα ποτήρι σαμπάνια."

Γίνεται ακόμα χειρότερο: "Μετά θα έβγαζα μια φωτογραφία

και θα έκανα δεκάδες ιλουστρασιόν αντίτυπα.

Όποιος ζητούσε λεφτά ή προσπαθούσε να με εκβιάσει

θα λάμβανε ένα αντίγραφο της φωτογραφίας και τίποτα περισσότερο."

(Γέλια)

Και πολλά από τα σχόλια ήταν ακριβώς του ίδιου τύπου,

όπου οι άνθρωποι έπαιρναν το χρήμα

και, στην πραγματικότητα, γίνονταν αντικοινωνικοί.

Σας είπα ότι καταστρέφει τις ζωές των ανθρώπων και ότι οι φίλοι τους ζαλίζουν.

Επίσης, τα χρήματα μας κάνουν να αισθανόμαστε πολύ εγωιστές

και κάνουμε πράγματα μόνο για τον εαυτό μας.

Ίσως, λοιπόν, ο λόγος που το χρήμα δε μας κάνει ευτυχισμένους

είναι ότι το ξοδεύουμε πάντα σε λάθος πράγματα,

και κυρίως ότι το ξοδεύουμε πάντα για τον εαυτό μας.

Και σκεφτήκαμε, αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε,

αν κάναμε τους ανθρώπους να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για άλλους ανθρώπους.

Επομένως, αντί να είμαστε αντικοινωνικοί με τα χρήματά μας,

τι θα γινόταν αν είχαμε μια λίγο πιο θετικά κοινωνική συμπεριφορά με τα χρήματά μας;

Και σκεφτήκαμε, ας βάλουμε τους ανθρώπους να το κάνουν και να δούμε τι θα συμβεί.

Ας βάλουμε μερικούς ανθρώπους να κάνουν ότι κάνουν συνήθως

και να ξοδεύουν χρήματα για τον εαυτό τους,

και ας βάλουμε μερικούς να δώσουν μερικά χρήματα

και να μετρήσουμε την ευτυχία τους και να δούμε αν, πράγματι, γίνονται πιο ευτυχισμένοι.

Ο πρώτος τρόπος που το κάναμε.

Ένα πρωινό στο Βανκούβερ,πήγαμε στο κάμπους

του Πανεπιστημίου της British Columbia

προσεγγίσαμε ανθρώπους και είπαμε: "Θέλεις να συμμετάσχεις σε ένα πείραμα;"

Και είπαν "ναι".

Τους ρωτήσαμε πόσο ευτυχισμένοι ήταν και μετά τους δώσαμε ένα φάκελο.

Και ένας από τους φακέλους είχε πράγματα μέσα που έλεγαν

"Μέχρι τις 5:00μμ σήμερα, ξόδεψε αυτά τα χρήματα για τον εαυτό σου.'

Και δώσαμε μερικά παραδείγματα σε τι θα μπορούσατε να τα ξοδέψετε.

Άλλοι άνθρωποι το πρωί πήραν ένα κομμάτι χαρτί που έλεγε

"Μέχρι τις 5:00μμ σήμερα ξόδεψε αυτά τα χρήματα για κάποιον άλλο."

Επίσης μέσα στο φάκελο υπήρχαν λεφτά.

Και ελέγξαμε πόσα πολλά χρήματα τους δώσαμε.

Μερικοί πήραν αυτό το κομμάτι χαρτί και πέντε δολάρια.

Άλλοι πήραν αυτό το κομμάτι χαρτί και 20 δολάρια.

Τους αφήσαμε να περάσουν την ημέρα τους. Έκαναν ό,τι ήθελαν να κάνουν.

Ανακαλύψαμε ότι όντως ξόδεψαν τα χρήματα με τον τρόπο που τους ζητήσαμε.

Τους καλέσαμε το βράδυ και τους ρωτήσαμε

"Σε τι ξοδέψατε τα χρήματα και πόσο ευτυχισμένοι αισθάνεστε τώρα;"

Σε τι τα ξόδεψαν;

Είναι φοιτητές, επομένως αυτό που ξόδεψαν για τον εαυτό τους

ήταν για πράγματα όπως σκουλαρίκια και μακιγιάζ.

Μια γυναίκα είπε ότι αγόρασε ένα αρκουδάκι για την ανιψιά της.

Άλλοι έδωσαν χρήματα σε άστεγους.

Μεγάλη πέραση είχαν και τα Starbucks.

(Γέλια)

Αν δώσεις σε φοιτητή πέντε δολάρια, τα βλέπει σαν καφέ

και τρέχει στα Starbucks και τα ξοδεύει όσο πιο γρήγορα μπορεί.

Αλλά μερικοί αγόρασαν καφέ για τον εαυτό τους, όπως συνήθως,

αλλά άλλοι είπαν ότι αγόρασαν καφέ για κάποιον άλλον.

Επομένως ακριβώς η ίδια αγορά,

απλά στοχευμένη στον εαυτό μας

ή στοχευμένη σε κάποιον άλλον.

Τι ανακαλύψαμε όταν τους καλέσαμε στο τέλος της ημέρας;

Όσοι ξόδεψαν τα χρήματα για άλλους ανθρώπους έγιναν πιο ευτυχισμένοι.

Για όσους ξόδεψαν τα χρήματα για τον εαυτό τους, δε συνέβη τίποτα.

Δεν τους έκανε λιγότερο ευτυχισμένους, απλά δε σήμαινε και πολλά για αυτούς.

Και το άλλο που είδαμε είναι ότι η ποσότητα του χρήματος δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.

Σκέφτηκαν ότι τα 20 δολάρια θα ήταν πολύ καλύτερα από τα 5 δολάρια.

Στην πραγματικότητα, δεν έχει σημασία πόσα χρήματα ξοδεύεις.

Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι να τα ξοδεύεις για κάποιον άλλο

αντί για τον εαυτό σου.

Το βλέπουμε ξανά και ξανά,

όταν δίνουμε χρήματα σε ανθρώπους για να τα ξοδέψουν για άλλους ανθρώπους αντί για τον εαυτό τους.

Φυσικά, αυτοί είναι φοιτητές στον Καναδά,

όχι ο πιο αντιπροσωπευτικός πληθυσμός του κόσμου.

Είναι επίσης αρκετά εύποροι και ευκατάστατοι.

Θέλαμε να δούμε αν αυτό ισχύει παντού στον κόσμο

ή μόνο σε εύπορες χώρες.

Έτσι πήγαμε στην Ουγκάντα και κάναμε ένα παρόμοιο πείραμα.

Φανταστείτε λοιπόν, αντί για ανθρώπους στον Καναδά

είπαμε "Αναφέρετε την τελευταία φορά που ξοδέψατε χρήματα για τον εαυτό σας ή άλλους.

Περιγράψτε τη. Πόσο ευτυχισμένους σας έκανε;"

Ή στην Ουγκάντα "Αναφέρετε την τελευταία φορά που ξοδέψατε χρήματα

για τον εαυτό σας ή άλλους και περιγράψτε την."

Και μετά τους ρωτήσαμε πόσο ευτυχισμένοι είναι ξανά.

Και αυτό που παρατηρούμε είναι καταπληκτικό

επειδή υπάρχουν ανθρώπινα καθολικά με το τι κάνουμε με τα χρήματα

και μετά πραγματικές πολιτισμικές διαφορές για το τι κάνουμε επίσης.

Έτσι για παράδειγμα,

κάποιος από την Ουγκάντα λέει αυτό.

Είπε: "Πήρα τηλέφωνο ένα κορίτσι με το οποίο ήθελα να κάνω έρωτα."

Βασικά βγήκαν ραντεβού

και είπε στο τέλος ότι δεν την "κατάφερε" μέχρι τώρα.

Εδώ είναι κάποιος από τον Καναδά.

Παρόμοιο πράγμα.

"Έβγαλα το κορίτσι μου για δείπνο.

Πήγαμε σινεμά, φύγαμε νωρίς

και μετά πήγαμε στο δωμάτιό της για... " μόνο τούρτα - απλά ένα κομμάτι τούρτα.

Ανθρώπινο καθολικό - ξοδεύουμε χρήματα σε άλλους ανθρώπους

είμαστε καλοί μαζί τους.

Ίσως έχουμε κάτι κατά νου, ίσως όχι.

Αλλά μετά βλέπουμε τεράστιες διαφορές.

Κοιτάξτε αυτούς τους δύο.

Αυτή είναι μια γυναίκα από τον Καναδά.

Λέμε: "Αναφέρετε μια στιγμή όπου ξοδεύετε χρήματα για κάποιον άλλο."

Είπε: "Αγόρασα ένα δώρο για τη μαμά μου.

Πήγα μέχρι το εμπορικό με το αμάξι μου, αγόρασα ένα δώρο και το έδωσα στη μαμά μου."

Κάτι πραγματικά ωραίο.

Είναι καλό να παίρνουμε δώρα από ανθρώπους που γνωρίζουμε.

Συγκρίνετε αυτό με αυτή τη γυναίκα από την Ουγκάντα.

"Περπατούσα και συνάντησα μια παλιά φίλη

της οποίας ο γιος ήταν άρρωστος με μαλάρια.

Δεν είχαν χρήματα, πήγαν σε μια κλινική και της έδωσα αυτά τα χρήματα."

Δεν είναι 10.000 δολάρια, είναι το τοπικό νόμισμα.

Πρόκειται για πολύ λίγα χρήματα στην ουσία.

Αλλά τρομερά διαφορετικά κίνητρα.

Αυτή είναι μια πραγματική ιατρική ανάγκη,

κυριολεκτικά μια δωρεά που έσωσε μια ζωή.

Παραπάνω, είναι κάτι του τύπου "Αγόρασα ένα δώρο για τη μητέρα μου".

Αυτό που βλέπουμε πάλι, ωστόσο,

είναι ότι ο συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο ξοδεύουμε χρήματα για άλλους ανθρώπους

δεν είναι τόσο σημαντικός

όσο το γεγονός ότι τα ξοδεύουμε για άλλους ανθρώπους

προκειμένου να κάνουμε τον εαυτό μας χαρούμενο,

το οποίο είναι πραγματικά πολύ σημαντικό.

Επομένως δε χρειάζεται να κάνουμε συναρπαστικά πράγματα με τα χρήματά μας για να γίνουμε ευτυχισμένοι.

Μπορείτε να κάνετε μικρά, ασήμαντα πράγματα και πάλι να απολαμβάνετε τα οφέλη αυτού που κάνατε.

Αυτές είναι μόνο δύο χώρες.

Θέλαμε να πάμε παραπέρα και να κοιτάξουμε σε κάθε χώρα στον κόσμο αν μπορούσαμε

για να δούμε ποια είναι η σχέση μεταξύ χρήματος και ευτυχίας.

Πήραμε δεδομένα από τον Οργανισμό Γκάλοπ,

τον οποίο γνωρίζετε από όλες τις πολιτικές δημοσκοπήσεις που γίνονται τώρα τελευταία.

Ρωτάνε: "Δωρίσατε χρήματα σε φιλανθρωπίες πρόσφατα;"

και τους ρωτάνε: "Πόσο ευτυχισμένοι είσαστε με τη ζωή σας γενικά;"

Και μπορούμε να δούμε ποια είναι η σχέση μεταξύ των δύο αυτών πραγμάτων.

Συσχετίζονται θετικά; Δίνοντας χρήματα γινόμαστε ευτυχισμένοι.

Ή συσχετίζονται αρνητικά;

Σε αυτό το χάρτη, το πράσινο σημαίνει ότι συσχετίζονται θετικά

και το κόκκινο σημαίνει ότι συσχετίζονται αρνητικά.

Και μπορείτε να δείτε ότι ο κόσμος είναι απίστευτα πράσινος.

Έτσι σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου

όπου έχουμε αυτά τα δεδομένα,

οι άνθρωποι που δίνουν χρήματα σε φιλανθρωπίες είναι πιο ευτυχισμένοι

από αυτούς που δε δίνουν χρήματα σε φιλανθρωπίες.

Ξέρω ότι κοιτάζετε εκείνη την κόκκινη χώρα στη μέση.

Θα ήμουν κόπανος να μη σας πω τι είναι,

αλλά στην ουσία είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία.

Μπορείτε να επινοήσετε ιστορίες. Ίσως είναι διαφορετικά εκεί για τον έναν ή τον άλλο λόγο.

Ακριβώς κάτω από εκεί, δεξιά είναι η Ρουάντα,

η οποία είναι εκπληκτικά πράσινη.

Επομένως, σχεδόν οπουδήποτε και να κοιτάξουμε

βλέπουμε ότι δίνοντας χρήματα γινόμαστε πιο ευτυχισμένοι

από ότι αν τα κρατάμε για τον εαυτό μας.

Τι γίνεται με την επαγγελματική μας ζωή, όπου ξοδεύουμε όλον τον υπόλοιπο χρόνο μας

όταν δεν είμαστε με τους ανθρώπους που γνωρίζουμε.

Αποφασίσαμε να φιλτράρουμε μερικές εταιρείες και να κάνουμε ένα παρόμοιο πράγμα.

Αυτές είναι οι ομάδες πωλήσεων στο Βέλγιο.

Εργάζονται σε ομάδες; βγαίνουν έξω και πουλάνε σε γιατρούς

και προσπαθούν να τους πείσουν να αγοράσουν φάρμακα.

Επομένως μπορούμε να δούμε πόσο καλά πουλάνε πράγματα

όντας μέλη μιας ομάδας.

Σε μερικές ομάδες δίνουμε στα μέλη της ομάδας μερικά χρήματα για τον εαυτό τους

και λέμε: "Ξοδέψτε τα όπως θέλετε για τον εαυτό σας,"

ακριβώς όπως κάναμε και με τους φοιτητές στον Καναδά.

Αλλά σε άλλες ομάδες λέμε "Ορίστε 15 ευρώ.

Ξοδέψτε τα για έναν από τους συνεργάτες σας αυτή την εβδομάδα.

Αγοράστε τους κάτι σα δώρο και δώστε τους το.

Και μετά μπορούμε να δούμε, τώρα έχουμε δύο ομάδες που ξοδεύουν για τον εαυτό τους

και έχουμε και αυτές τις ομάδες με τη θετική κοινωνική συμπεριφορά

στις οποίες δίνουμε χρήματα για να κάνουμε την ομάδα λίγο καλύτερη.

Ο λόγος που έχω μια γελοία πινιάτα εδώ

είναι ότι μια από τις ομάδες συγκέντρωσε τα χρήματά της και αγόρασε μια πινιάτα,

και μαζεύτηκαν όλοι και έσπασαν την πινιάτα και έπεσαν όλα τα γλυκά.

Ένα πολύ χαζό, ασήμαντο πράγμα,

αλλά σκεφτείτε τη διαφορά σε μια ομάδα που δεν το έκανε καθόλου

που πήρε 15 ευρώ, τα έβαλε στην τσέπη της,

ίσως αγόρασε κι έναν καφέ

ή ομάδες που είχαν αυτή την εμπειρία θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς,

όπου όλοι δεσμεύονται να αγοράσουν κάτι και να κάνουν μια ομαδική δραστηριότητα.

Βλέπουμε ότι, στην πραγματικότητα, οι ομάδες που έχουν θετική κοινωνική συμπεριφορά, πουλάνε περισσότερα πράγματα

από τις ομάδας που κράτησαν τα χρήματα μόνο για τον εαυτό τους.

Και ένας τρόπος να το σκεφτούμε

είναι ότι για κάθε 15 ευρώ που δίνουμε στους ανθρώπους για τον εαυτό τους,

τα βάζουν στην τσέπη τους, δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που έκαναν πριν.

Δεν βγάζουμε χρήματα από αυτό.

Στη ουσία χάνουμε χρήματα επειδή δεν έχουν κίνητρο για να αποδώσουν καλύτερα.

Αλλά όταν τους δίνουμε 15 ευρώ για να ξοδέψουν για τους συναδέλφους,

αποδίδουν πολύ καλύτερα στις ομάδες τους,

που στην ουσία έχουμε μια τεράστια νίκη επενδύοντας αυτά τα χρήματα.

Και συνειδητοποιώ ότι ίσως σκέφτεστε από μέσα σας,

όλα αυτά είναι καλά

αλλά υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο που είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη δημόσια πολιτική

και δε μπορώ να φανταστώ πως θα λειτουργούσε εκεί.

Και βασικά αν αυτός δε μου δείξει ότι λειτουργεί εκεί,

δεν πιστεύω λέξη από όσα είπε.

Και σκέφτομαι ότι το μόνο που σκέφτεστε είναι οι ομάδες ντότζμπολ.

(Γέλια)

Δεχτήκαμε πολλές επικρίσεις

αν δε μπορείτε να το δείξετε με τις ομάδες ντότζμπολ, είναι όλο ηλίθιο.

Έτσι πήγαμε και βρήκαμε αυτές τις ομάδες ντότζμπολ

και τις φιλτράραμε.

Και κάναμε ακριβώς το ίδιο πράγμα με πριν.

Σε μερικές ομάδες, δώσαμε χρήματα σε μέλη τους και τα ξόδεψαν για τον εαυτό τους.

Σε άλλες ομάδες δώσαμε χρήματα

για να τα ξοδέψουν στους συμπαίκτες τους στο ντότζμπολ.

Οι ομάδες που ξόδεψαν τα χρήματα για τον εαυτό τους

έχουν ακριβώς τα ίδια ποσοστά νίκης με πριν.

Οι ομάδες που πήραν χρήματα για να τα ξοδέψουν ο ένας για τον άλλο,

έγιναν διαφορετικές ομάδες

και, στην πραγματικότητα, κυριαρχούν στην κατηγορία τους από τη στιγμή που το έκαναν.

Μέσα από όλα αυτά τα διαφορετικά πλαίσια -

προσωπική ζωή, επαγγελματική ζωή,

ακόμα και ανόητα πράγματα, όπως ενδοπανεπιστημιακά αθλήματα

βλέπουμε ότι το να ξοδεύουμε για άλλους ανθρώπους έχει μεγαλύτερη ανταπόδοση για εμάς

από το να ξοδεύουμε για τον εαυτό μας.

Και έτσι θα πω απλά, πιστεύω ότι αν νομίζετε ότι τα χρήματα δε μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία

τότε δεν τα ξοδεύετε σωστά.

Το θέμα δεν είναι ότι θα πρέπει να αγοράσετε αυτό το προϊόν αντί για το άλλο προϊόν

και έτσι θα γίνετε πιο ευτυχισμένοι.

Είναι ότι στην ουσία θα πρέπει να σταματήσετε να σκέφτεστε

ποιο προϊόν να αγοράσετε για τον εαυτό σας

αντί για αυτό, να προσπαθήσετε να δώσετε κάτι σε άλλους ανθρώπους.

Και ευτυχώς έχουμε μια ευκαιρία για εσάς.

Το DonorsChoose.org είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση

κυρίως για δασκάλους δημόσιων σχολείων σε σχολεία με χαμηλό εισόδημα.

Δημοσιεύουν έργα,

και λένε: "Θέλω να διδάξω το Χακλμπέρι Φιν στην τάξη μου και δεν έχουμε βιβλία,"

ή "Θέλω ένα μικροσκόπιο για να διδάξω στους μαθητές μου φυσική

και δεν έχουμε μικροσκόπιο."

Εσείς κι εγώ μπορούμε να πάμε και να τους το αγοράσουμε.

Ο δάσκαλος σας γράφει ένα ευχαριστήριο σημείωμα. Τα παιδιά σας γράφουν ένα ευχαριστήριο σημείωμα.

Μερικές φορές σας στέλνουν φωτογραφίες τους όπου χρησιμοποιούν το μικροσκόπιο.

Είναι καταπληκτικό.

Πηγαίνετε στην ιστοσελίδα και μπείτε στη διαδικασία

να σκεφτείτε, ξανά, λιγότερο για το "Πώς μπορώ να ξοδέψω χρήματα για τον εαυτό μου;"

και περισσότερο για το πως "Έχω 5 δολάρια ή 15 δολάρια

τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω άλλους ανθρώπους;"

Επειδή στο τέλος όταν το κάνετε αυτό, θα ανακαλύψετε ότι θα βοηθήσετε πολύ περισσότερο τον εαυτό σας.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα)