-
Title:
چگونه در محل کار، احساسات خود را پذیرا باشید
-
Description:
«لیز فاسلیِن»، نویسنده و تصویرگری است که میگوید: «شما نمیتوانید فقط در را باز کنید، احساسات خود را کنار گذاشته و وارد دفتر کار شوید. با احساس بودن، بخشی از انسان بودن است.» او میگوید که چرا انتقادپذیری انتخابی، کلید اصلی آوردن خود واقعیتان به سرِ کار است.
-
Speaker:
لیز فاسلیِن
-
مهم نیست که چقدر سخت تلاش میکنید،
-
نمیتوانید فقط در را باز کنید
احساسات خود را کنار گذاشته،
-
و وارد دفتر شوید.
-
با احساس بودن، بخشی از انسان بودن است.
-
«روشی که ما کار میکنیم»
¶
-
خرافه فراگیری وجود دارد که میگوید
احساسات به کار تعلق ندارند،
¶
-
و این اغلب باعث میشود که
-
اشتباهاً حرفهای بودن را برابر با
رفتار ملایم یا خونسردی بدانیم.
-
اما تحقیقات نشان میدهد
در لحظاتی که همکاران ما
-
ارائه حرفهای خود را رها میکنند،
-
بیشتر تمایل داریم آنچه
به ما میگویند را باور کنیم.
-
ما به افراد اطرافمان احساس وابستگی میکنیم
-
سختتر تلاش میکنیم، بهتر عمل میکنیم
-
و بهطورکلی مهربانتر هستیم.
-
پس زمان آن است یاد بگیریم که
چگونه احساسات را در محل کار پذیرا باشیم.
-
حالا، به این معنی نیست که
¶
-
باید ناگهان به کوه آتش احساسات تبدیل شوید.
-
مرزی هست، میان اشتراکگذاری که
اعتماد را به وجود میآورد،
-
و اشتراکگذاری بیش از حد که
اعتماد را از بین میبرد.
-
اگر ناگهان اجازه دهید احساساتتان
در هنگام کار از کنترل خارج شود
-
و از آنچه خواسته شده است،
اطلاعات بیشتری بدهید،
-
همه اطرافیان خود را ناراحت کرده
-
و همچنین خودتان را تضعیف میکنید.
-
به احتمال زیاد، فردی ضعیف یا
فاقد آگاهی از خود دیده میشوید،
-
پس بهتر است که بگویید
دیشب حال خوبی نداشتهاید،
-
لازم نیست به جزئیاتِ ریزی در موردِ
-
شام نیمه هضم شده خود هم بپردازید.
-
طیف گستردهای از احساسات وجود دارد.
¶
-
از یکطرف، افراد بی احساس را داریم،
-
یا آنهایی که به سختی در موردِ
احساسات خود صحبت میکنند،
-
و در طرف دیگر، افراد بیش از حد احساسی که
-
به طور مداوم هر چیزی که
درونشان هست را به اشتراک میگذارند،
-
و هیچ یک از اینها برای
یک محیط کار سالم، مناسب نیستند.
-
پس حد تعادل میان این دو رفتار افراطی چیست؟
¶
-
پاسخ، چیزی به نامِ
انتقادپذیری انتخابی است.
-
انتقادپذیری انتخابی یعنی،
حرف خود را راحت بزنید
-
در حالی که سلامتی روانی و استواریِ
خود و همکارانتان را
-
در اولویت قرار میدهید.
-
خوشبختانه، همه میتوانند با تمرین،
-
یاد بگیرند که انتقادپذیر باشند.
-
اینها ۴ روش برای شروع است.
¶
-
ابتدا، احساسات خود را علامتگذاری کنید
بدون اینکه احساساتی شوید.
-
وضعیتهای بد مسری هستند،
-
حتی اگر آنچه را احساس میکنید
به زبان نیاورید،
-
احتمالاً زبان بدنتان یا
اِبراز احساساتتان،
-
فاش کننده آن هستند.
-
بنابراین اگر دست به سینه یا
در حال کوبیدن بر روی صفحهکلید هستید،
-
همکارانتان خواهند فهمید که ناراحت هستید.
-
و اگر چیزی نگویید،
-
فکر میکنند که این سکوت،
به دلیل رفتار آنها است و نگران میشوند.
-
بنابراین اگر نسبت به یک اتفاقِ
غیر کاری واکنش نشان میدهید،
-
مثلاً ترافیک، فقط آن را علامتگذاری کنید.
-
نیازی نیست که به جزئیات اشاره کنید.
-
میتوانید چیز سادهای بگویید
مانند ِ«من صبح بدی داشتم.
-
که این هیچ ربطی به شما ندارد.»
-
حالا اگر یک اتفاق مرتبط با کار
-
باعث میشود که شما
احساسات قوی داشته باشید،
-
اینجا باید به شماره ۲ برویم.
-
سعی کنید نیازِ احساسات خود را درک کنید،
¶
-
و به آن نیاز پاسخ بدهید.
-
اگر همه افراد اطرافتان را
ناگهان آزاردهنده دیدید،
-
بنشینید و در مورد آن فکر کنید.
-
شاید به این دلیل که مضطرب هستید،
عصبانی شدهاید،
-
و شما مضطرب هستید زیرا نگرانِ
رسیدن به یک مهلت مشخص هستید.
-
و در این صورت، میتوانید
به تیم خود روی کرده تا
-
آن نیاز را برطرف کنید
و چیزی شبیه به این بگویید،
-
«میخواهم مطمئن بشوم همه کارها را
پیش از آخرین فرصتم انجام میدهم.
-
میتوانید کمکم کنید برای انجام این کار
برنامه واقعبینانهای تنظیم کنم؟»
-
اگر به فکر اشتراکگذاری هستید،
-
سعی کنید خود را به جای
شخص مقابل قرار دهید.
-
پس اگر آنچه میخواهید بگویید
کمک میکند احساس حمایت بیشتری کنید
-
و شرایط را بهتر درک کنید،
-
ادامه داده و به اشتراک بگذارید.
-
اما اگر هر نوع وقفهای ایجاد میکند،
شاید بهتر است از آن دست بکشید.
-
و در آخر، احساسات همکاران را در نظر بگیرید
و مسیری رو به جلو ارائه دهید.
¶
-
اگر همه افراد تیم شما
ساعتهای طولانی را سرِ کار میگذرانند،
-
و متوجه میشوید یکی از همکارانتان
بیحال یا مضطرب به نظر میرسد،
-
میتوانید این موضوع را تصدیق کرده
و همدلی نشان دهید،
-
سپس سعی کنید کار عملی
برای آنها انجام دهید
-
تا بتوانند به کار خود ادامه دهند.
-
و در این صورت،
-
میتوانید پیشنهاد دهید که
پیش مدیر بروید
-
و درخواست کنید که جلسه هفتگیتان
-
یک روز به عقب کشیده شود تا هر دو
زمان بیشتری برای کار داشته باشید.
-
و نشان میدهید که نه تنها به موفقیت آنها،
-
بلکه به رفاهشان هم اهمیت میدهید.
-
وقتی درباره آنچه احساس می کنیم
میتوانیم صادق باشیم،
¶
-
و آزادانه ایدهها را پیشنهاد دهیم،
اشتباه کنیم
-
و لازم نیست آنچه هستیم را پنهان کنیم،
-
به احتمال زیاد مدت طولانی
در شرکت خواهیم ماند.
-
همچنین خوشحالتر و بهرهورتر هستیم.
-
پس لحظهای در مورد چهره احساسیتان فکر کنید
¶
-
که هر روز به سرکار میبرید.
-
اگر بیش از حد، به اشتراک میگذارید
آن را تغییر دهید.
-
و اگر کمی محتاطتر هستید،
-
به دنبال لحظاتی بگردید که
بتوانید با همکارانتان درد و دل کرده
-
و کمی انتقادپذیر باشید.
-
و این احتمال وجود دارد که
تفاوت بزرگی در نحوه واکنشِ
-
مردم به شما وجود داشته باشد.
-
و انتقادپذیری انتخابی ممکن است به
-
یکی از ارزشمندترین ترفندهای شما تبدیل شود.