Neden bazılarımız kalbimizde yatan şeylere yönelemiyoruz?

Büyüyünce ne olmak istiyorsun ? Yani, hayatının geri kalanında sadece bir şey yapmak konusunda emin değilsen, yalnız değilsin. Bu aydınlatıcı konuşmada, yazar ve artist Emilie Wapnick "çokpotansiyelliler"---yaşam süresince geniş çapta şeye ilgisi olan ve mesleklere sahip olanlar diye adlandırdığı insan türlerini açıklıyor. Onlardan biri misin?

Şu soruyla hiç karşılaştıysanız
elinizi kaldırın;

"Büyüyünce ne olmak istiyorsun"

Şimdi düşünecek olursanız,

Bu soru size ilk sorulduğunda
kaç yaşındaydınız?

Parmaklarınızla gösterebilirsiniz.

Üç. Beş. Üç. Beş. Beş. Tamam.

Şimdi, elinizi kaldırın eğer

"Büyüyünce ne olmak istiyorsun?"

sizde bir endişe yarattıysa.

(Gülüşmeler)

Biraz endişe olsa dahi.

Ben bu soruya hiç cevap veremeyen biriyim.

"Büyüyünce ne olmak istiyorsun?"

Sorun, herhangi bir ilgi alanımın
olmaması değildi

Sorun, birden çok olmasıydı.

Lisedeyken, İngilizce ve matematik
ve resim severdim ve siteler tasarladım

Frustrated Telephone Operator adındaki
bir punk grubunda gitar çalardım.

Belki bizi duymuşsunuzdur.

(Gülüşmeler)

Bu liseden sonra da devam etti,

ve belli bir noktada, içimdeki
bu ruhu farketmeye başladım,

bir konuya ilgim oluyor ve

ve onun içine dalıyorum, tamamen çözüyorum

ve konu ne olursa olsun,
oldukça iyi olmalıydım,

ve sonra da sıkılmaya başladığım
kısma gelirdim.

Ve genelde çabalar ve inat ederdim,

çünkü zaten çok vakit ve enerjimi

bazen de paramı bu alana
vermiştim.

Ama sonunda bu sıkılma duygusu,

evet, işte, yaptım gibi hisler
artık çekici gelmiyordu --

bunun oldukça çok olması gerekti.

Ve bunu artık bırakmalıydım

Ama sonra başka bir şeyle
ilgilenmeye başladım,

tamamen alakasız bir şeye
ve buna dalıp,

tamamen konuyu yutup,
"Evet, aradığımı buldum" olmalıydım

ve sonra tekrar o sıkıldığım
noktaya gelirdim.

Ve sonunda, bunu unuturdum.

Ama sonra yeni ve tamamen
farklı bir şey keşfeder,

onunla uğraşırdım.

Bu olay dizisi, bende oldukça
endişe yarattı,

iki sebepten ötürü.

İlk olarak şundan emin değildim

"bunların herhangi birisini nasıl
bir kariyere dönüştüreceğim?"

En sonunda aralarından birini
seçmem gerektiğini düşündüm,

diğer tüm sevdiğim şeyleri
reddedip

ve artık sıkılmışlığımı kabul etmem
gerekti.

Beni çok endişelendiren
bir diğer nedense

birazcık kişisel bir şeydi.

Bunla ilgili bir sorun olduğunu
ve hiçbir şeye

bağlı kalamadığımdan kendimle
ilgili bir sorun olduğundan endişelendim

Bir şeye bağlı kalmaktan endişe duyuyordum

ya da dağılmış olmamdan
ya da kendimi sabote ettiğimden

kendi başarımdan korkuyordum.

Eğer benim hikayemi ve bu hisleri
yaşadıysanız, size,

bir zamanlar keşke
kendime sorsaydım dediğim

bir soruyu sormak istiyorum.

Kendinize, bir şeyleri yaparken o şeyin
yanlış ya da anormal olduğunu

nasıl belirlediğinizi sorun.

Ben söyleyim nasıl öğrendiğinizi

bunu kültürünüzden öğrendiniz.

Bize ilk "Büyüyünce ne olmak istersin?"
sorusu biz yaklaşık

beş yaşındayken soruldu.

Ve işin gerçeği o yaşta kimse
ne dediğinizi takmaz.

(Gülüşmeler)

Çoçuklardan tatlı cevaplar almak için

sorulan masum bir soruydu.

Şunun gibi, "Astronot olmak istiyorum"
ya da "Balerin olmak istiyorum"

ya da "Korsan olmak istiyorum."

/- Cadılar Bayramı kostümünü
yerleştirin-/

(Gülüşmeler)

Ama bu soru bize tekrar tekrar
soruldu ve biz büyüdükçe

çeşitli şekilde -- mesela,
lise öğrencilerine şöyle sorulabilir;

"hangi dalı seçeceksin kolejde?"

Ve bir noktada,

"Büyüyünce ne olmak istersin" sorusu

gülümseten bir soru olmaktan çok
bizi geceleri

uyutmayan bir şey haline geliyor.

Neden?

Yani, bu soru çocuklara olacakları şeyler
için hayal kurmada ilham verse de,

olabilecekleri her şey hakkında
hayal kurmak için ilham vermiyor.

Aslında bu, tam tersini yapıyor,

çünkü biri sana ne olmak istersin
diye sorduğunda,

20 farklı şekilde cevaplayabilirsin.

Niyeti iyi olan yetişkinler
kıkırdayıp gülselerde

"Ah, ne kadar tatlı, ama aynı anda kemancı
ve psikolog olamazsın,

seçim yapmak zorundasın."

Bu, Dr. Bob Childs --

(Gülüşmeler)

o bir çalgı yapımcısı ve psikoterapist.

Ve bu Amy Ng, magazin editörü aynı zamanda
ressam, girişimci,

öğretmen ve yaratıcı bir yönetmen.

Ancak çoğu çocuk böyle insanların
varlığından bihaber

Tüm duyduklarıysa

yapmak zorunda olacakları seçimler.

Fakat bu, bundan daha fazlası.

Perspektifi dar yaşam kavramı

kültürümüzde fazlasıyla iyi gösterilmiş.

Bu bize kaderimiz ya da,
hayatımızın anlamını bulduğumuz bir fikir

olarak görünüyor ve her birimizin
dünya üzerinde olduğumuz

sürece yapmamız gereken
bir uzmanlık alanı var.

ve sen bu şeyin ne olduğunu
bulmalı

ve hayatını ona adamalısın.

Ancak ya bu şekilde düşünen
biri değilsen?

Ya meraklı olduğun bir yığın
farklı konular var ve,

yapmak istediğin bir çok farklı şey varsa?

Kusura bakma, senin gibi birine
böyle bir tabloda yer yok.

Ve bu yüzden yalnız hissedebilirsin.

Bir amacın yokmuş gibi hissedebilirsin.

Ve kendinde bir sorun olduğunu
düşünebilirsin.

Senin hiç bir sorunun yok.

Sen, "çokpotansiyelli"sin.

(Gülüşmeler)

(Alkışlar)

Çokpotansiyelli birinin çok ilgi alanı
vardır ve yaratıcıdır.

Bunu söylemek zordur.

Bunu üç kısma bölmek
işi kolaylaştırabilir.

Çok , potansiyel, ve li.

Aynı anlama gelen Rönesans
bireyi olan "bilge"

kelimesini de kullanabilirsiniz.

Aslında, Rönesans döneminde

bir çok alanda donanımlı olanlar
ideal olarak görülüyordu.

Barbara Sher bizi "tarayıcı"
olarak niteledi.

İstediğiniz terimi kullanın,
ya da kendiniz keşfedin.

Şunu demeliyim ki, bir toplum olarak
tek bir kimlik konusunda

hem fikir olmayışımızı makul buluyorum.

(Gülüşmeler)

Çokpotansiyelli olmanın üstesinden
gelmen gerektiğin

bir sınırlama ya da bir dert
olarak görmek pek de zor değil.

Fakat insanlarla konuşarak
ve bunlar hakkında

sitemde yazılar yazarak
öğrendiğim şey ise,

böyle bir yönelime yol açacak,
bir çok büyük güç vardır.

çokpotansiyelli olmanın
sağladığı

üç süper güçten bahsedecek olursak.

Bir: fikir sentezi.

Ve bu da, iki ya da daha çok
alanı birleştirip

ortak bir noktada yeni
bir şey yaratmak.

Sha Hwang ve Rachel Binx ortak ilgi
alanlarından;

haritacılık, veri görselleştirilmesi,
seyahat, matematik ve tasarımdan

faydalanarak Meshu'yu kurdular.

Meshu, kendi istediğin tarzda coğrafik
mantıkla takı üretilen bir şirkettir.

Sha ve Rachel yeteneklerinin
ve tecrübelerinin

karışımı yüzünden değil, onların sayesinde
bu harika fikirle çıkageldiler.

Yenilikler, ortak noktalarda meydana gelir

Yeni fikirler bu şekilde oluşur.

Ve çokpotansiyellilik,
tüm arka planıyla birlikte,

bir çok ortak noktaya
erişebilir.

Çokpotansiyelli olmanın verdiği
İkinci süper güçse,

hızlı öğrenmek.

Çokpotansiyelliler bir şeye ilgi
duyduklarında

bizler, sıkı çalışırız.

Elimizin ulaştığı her şeyi
inceleriz.

Biz zaten acemi olmaya alışkınız,

çünkü geçmişte defalarca
acemi olduk,

ve bu da biz yeni şeyler denemekten
daha az korkacağız demek.

ve alışkın olduğumuz alanların
dışına çıkacağız.

Dahası, bir çok beceri
başka dallara aktarılabiliyor,

ve yol aldığımız her yeni alanda
öğrendiğimiz her şeyi götürüyoruz,

yani biz nadiren sıfırdan başlıyoruz.

Nora Dunn, tam bir gezgin
ve serbest bir yazar.

Çocuk konseri piyanisti olduğundan
kas hafızasını geliştirmek için

inanılmaz bir yeteneği vardı.

Ve şimdi, bildiği en hızlı katip kendisi.

(Gülüşmeler)

Yazar olmadan önce,
Nora finansal danışmandı.

Satışlar için daha iyi bir
yöntem bulmak

zorundaydı çalışırken

ve bu beceri,

ilgili olduğun şeyin peşinde koşmak
genelde vaktini ziyan etmez,

sonunda pes etsen dahi.

Bilgiyi, ummadığın bir şekilde
karşına çıkan

tamamen farklı bir alan
olarak kabul edebilirsin.

Üçüncü çokpotansiyelli süper güçse

adaptasyon

ve bu da, bulunduğun bir durumda
kendini olman gereken şeye

şekillendirmektir.

Abe Cajudo bazen bir video yönetmeni,
bazen web tasarımcı,

bazen bir Kickstarter danışmanı,
bazen bir öğretmen,

ve bazen, görüldüğü üzere, James Bond.

(Gülüşmeler)

Kendisi değerli biri çünkü
iyi iş çıkarıyor.

Hatta haddinden daha değerli çünkü
müşterisinin isteği doğrultusunda

çeşitli rollere girebiliyor.

Fast Company magazin dergisi,
adaptasyonu

21. yüzyılda, gelişmek için
en önemli tek beceri

olarak tanımladı.

Ekonomi dünyası o kadar hızlı ve
beklenmedik şekilde değişiyor ki

gerçekten gelişen pazarların
gereksinimlerini karşılamak için

işin merkezinde olanlar bireyler
ve kuruluşlardır.

Fikir sentezi, hızlı öğrenim
ve adaptasyon:

çokpotansiyellilerin en usta olduğu
üç yetenek, ve

odaklarını köreltmek için baskı altında
olduklarında kaybedecekleri üç yetenek.

Toplum olarak, çokpotansiyelli bireyleri
kendileri gibi olmasını cesaretlendirmek

için bize tanınmış bir merak var.

Şu an dünyada bir çok karmaşık,
çok boyutlu sorunlarımız var, ve biz

baş edebilmek için bardağın dolu
kısmını da gören yaratıcı düşünürlere

ihtiyacımız var.

Şimdi diyelim ki senin kalbinde
yatan şey, bir uzmanlık.

Doğarken, çocuk beyin cerrahı olacağını
bilerek hayata geliyorsun.

Endişe etme -- senin de bir
problemin yok.

(Gülüşmeler)

Aslında, en iyi takımların bazıları
bir uzmanla

bir çokpotansiyelli insanın birleşimidir.

Uzmanlar, derine inebilir ve
fikirleri uygulayabilirler,

bu arada çokpotansiyelliler projeye
geniş çapta bilgi temin eder.

Bu güzel bir ortaklık.

Fakat hepimizin hayatlar ve
kariyerler inşa etmemiz

gerek, olmamız gerektiği gibi.

Ne yazık ki, cesaret verilen
çokpotansiyelliler

uzmanlarına benzemeye
daha yakındırlar.

Bunu da dememle birlikte,

bu konuşmadan çıkaracağınız
bir şey varsa,

Umarım o da şudur.

İçinizdeki isteği kucaklayın,
ne olursa olsun.

Eğer uzmanlığı gerçekten istiyorsanız

o halde her türlü yolla, uzmanlaşın.

Orası, işinizi en iyi yapacağınız yer.

Fakat siz de dahil odada,

çokpotansiyelli olduğunu

geçen 12 dakikada yeni farkeden
sizlere --

(Gülüşmeler)

demek istiyorum ki:

tutkularınızı çoğunu kucaklayın.

Meraklarınızı en küçük çukurlara
kadar takip edin.

Ortak noktalarınızı keşfedin.

İçinizdeki tutkuyu kucaklamak daha mutlu
daha gerçek bir yaşama yol açıyor.

Ve belki de daha önemlisi --

çokpotansiyelliler, dünyanın size
ihtiyacı var.

Teşekkürler

(Alkışlar)