Γιατί κάποιοι δεν έχουμε πραγματική κλίση

Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Αν δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να κάνεις μόνο ένα πράγμα για την υπόλοιπη ζωή σου, δεν είσαι ο μόνος. Σε αυτή την κατατοπιστική ομιλία, η συγγραφέας και καλλιτέχνης Έμιλυ Γουόπνικ μας περιγράφει το είδος των ανθρώπων που αποκαλεί «πολυδύναμους» — που έχουν διάφορα ενδιαφέροντα και δουλειές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Είσαι ένας από αυτούς;

Σηκώστε το χέρι σας
αν σας έχουν κάνει ποτέ την ερώτηση

«Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

Αν έπρεπε να μαντέψετε,

πόσο χρονών θα λέγατε ότι ήσασταν
όταν σας ρώτησαν πρώτη φορά;

Δείξτε μας απλώς με τα δάχτυλα.

Τρία. Πέντε. Τρία. Πέντε. Πέντε. ΟΚ.

Τώρα, σηκώστε το χέρι σας αν η ερώτηση

«Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

σας έχει ποτέ προκαλέσει άγχος.

(Γέλια)

Το παραμικρό άγχος.

Είμαι κάποια που ποτέ
δεν μπόρεσε να απαντήσει την ερώτηση

«Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

Βλέπετε, το πρόβλημα δεν ήταν
ότι δεν είχα κάποιο ενδιαφέρον,

αλλά ότι είχα πάρα πολλά.

Στο λύκειο, μου άρεσαν τα Αγγλικά,
τα μαθηματικά, η τέχνη,

έφτιαχνα ιστοσελίδες

και έπαιζα κιθάρα σε συγκρότημα πανκ,
το Frustrated Telephone Operator.

Ίσως μας είχατε ακούσει.

(Γέλια)

Αυτό συνεχίστηκε και μετά το λύκειο,

και κάποια στιγμή, άρχισα
να παρατηρώ ένα μοτίβο στον εαυτό μου

όπου άρχιζε να με ενδιαφέρει ένα θέμα

και έπεφτα με τα μούτρα σε αυτό,

και γινόμουν πολύ καλή, ό,τι κι αν ήταν,

και μετά έφτανα ένα σημείο
που άρχιζα να βαριέμαι.

Συνήθως προσπαθούσα να συνεχίσω,

επειδή είχα ήδη αφιερώσει
τόσο χρόνο και ενέργεια

και κάποιες φορές χρήματα
σε αυτό το αντικείμενο.

Τελικά όμως το αίσθημα της βαρεμάρας,

αυτό του, ναι, το 'χω,
δεν είναι πια πρόκληση -

θα γινόταν ανυπόφορο.

Και έπρεπε να το αφήσω.

Τότε όμως θα άρχιζε
να με ενδιαφέρει κάτι άλλο,

που δεν είχε καμία σχέση,
και θα έπεφτα με τα μούτρα σε αυτό,

και θα έλεγα «Ναι, βρήκα τι θέλω!»

Αλλά μετά θα έφτανα και πάλι στο σημείο
που θα άρχιζα να βαριέμαι.

Και τελικά, θα το άφηνα.

Τότε όμως θα ανακάλυπτα κάτι
νέο και εντελώς διαφορετικό,

και θα καταπιανόμουν με αυτό.

Αυτό το μοτίβο μού προκαλούσε πολύ άγχος,

για δύο λόγους.

Ο πρώτος ήταν πως δεν ήμουν σίγουρη

πώς θα μετέτρεπα οποιοδήποτε
από αυτά σε επαγγελματική καριέρα.

Πίστευα ότι τελικά έπρεπε
να διαλέξω ένα πράγμα,

να απαρνηθώ όλα τα άλλα πάθη μου,

και να αποδεχτώ το ότι θα βαριόμουν.

Ο άλλος λόγος που
μου προκαλούσε τόσο άγχος

ήταν κάπως πιο προσωπικός.

Φοβόμουν ότι κάτι
δεν πήγαινε καλά με όλο αυτό,

και με εμένα που ήμουν ανίκανη
να μείνω σε ένα πράγμα.

Ανησυχούσα ότι φοβόμουν τις δεσμεύσεις,

ή ότι ήμουν διάσπαρτη,
ή ότι σαμποτάριζα τον εαυτό μου,

επειδή φοβόμουν την επιτυχία μου.

Αν συμπάσχετε με την ιστορία μου
και με τα συναισθήματά μου,

θα ήθελα να κάνετε
μια ερώτηση στον εαυτό σας

που ευχόμουν να είχα κάνει εγώ τότε.

Αναρωτηθείτε από πού μάθατε
ότι είναι λάθος και μη-φυσιολογικό

το να κάνετε πολλά πράγματα.

Θα σας πω εγώ:

το μάθατε από την κοινωνία.

Μας ρωτούσαν «Τι θέλεις
να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

όταν ήμασταν πέντε χρονών.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται
για το τι θα πεις σε αυτή την ηλικία.

(Γέλια)

Θεωρείται μια αβλαβής ερώτηση,

στην οποία παιδιά δίνουν
χαριτωμένες απαντήσεις,

όπως «Θέλω να γίνω αστροναύτης»,
ή «Θέλω να γίνω μπαλαρίνα»,

ή «Θέλω να γίνω πειρατής».

Εδώ έρχονται τα αποκριάτικα κοστούμια.

(Γέλια)

Αλλά μας κάνουν συνέχεια την ερώτηση
καθώς μεγαλώνουμε

σε διάφορες εκδοχές - για παράδειγμα,
οι μαθητές λυκείου ρωτούνται

σε τι σχολή θέλουν να μπουν.

Κάποια στιγμή,

το «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

από μια αθώα ερώτηση,

γίνεται αυτό που μας κρατά
ξάγρυπνους το βράδυ.

Γιατί;

Βλέπετε, ενώ η ερώτηση εμπνέει
τα παιδιά να ονειρευτούν τι θα γίνουν,

δεν τα εμπνέει να ονειρευτούν
όλα όσα θα μπορούσαν να γίνουν.

Κάνει μάλιστα ακριβώς το αντίθετο,

επειδή όταν κάποιος σε ρωτά
τι θέλεις να γίνεις,

δεν μπορείς να απαντήσεις
με 20 διαφορετικά πράγματα,

αν και οι καλοπροαίρετοι ενήλικες
θα γελάσουν και θα πουν:

«Πόσο γλυκούλι, δεν μπορείς όμως
να φτιάχνεις βιολιά και να είσαι ψυχολόγος

Πρέπει να διαλέξεις».

Αυτός είναι ο Δρ. Μπομπ Τσάιλντς --

(Γέλια)

και είναι οργανοποιός και ψυχοθεραπευτής.

Αυτή είναι η Έιμι Άνγκ, εκδότης περιοδικού,
εικονογράφος, επιχειρηματίας,

δασκάλα και δημιουργική διευθύντρια.

Τα περισσότερα παιδιά δεν ακούνε
για τέτοιους ανθρώπους.

Ακούνε μόνο

ότι θα πρέπει να διαλέξουν.

Και πάει παραπέρα.

Η ιδέα μιας στενά εστιασμένης ζωής

εξιδανικεύεται στην κοινωνία μας.

Είναι η ιδέα του πεπρωμένου
ή της πραγματικής μας κλήσης,

η ιδέα ότι όλοι έχουμε ένα μεγάλο πράγμα

που πρέπει να κάνουμε
όσο είμαστε σε αυτή τη γη,

και ότι πρέπει να βρούμε ποιο είναι αυτό

και να του αφιερώσουμε τη ζωή μας.

Αλλά αν είσαι κάποιος
που δεν είναι έτσι πλασμένος;

Αν υπάρχουν πολλά διαφορετικά
πράγματα για τα οποία είσαι περίεργος,

και πάρα πολλά που θέλεις να κάνεις;

Δεν υπάρχει θέση για κάποιον
σαν και εσάς σε αυτό το κάδρο.

Ίσως λοιπόν αισθανθείτε μόνος.

Ίσως αισθανθείτε
ότι δεν έχετε κάποιο σκοπό.

Ίσως αισθανθείτε ότι κάτι
δεν πάει καλά με εσάς.

Δεν πάει κάτι στραβά με εσάς.

Είστε ένας πολυδύναμος.

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Ένας πολυδύναμος είναι κάποιος με πολλά
ενδιαφέροντα και δημιουργικές ασχολίες.

Σου γεμίζει το στόμα να το λες.

Ίσως βοηθήσει αν χωριστεί
σε δύο τμήματα:

πολύ και δυνατότητα.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε
όρους παρόμοιους προς αυτόν,

όπως πολυμαθής,
ο άνθρωπος της Αναγέννησης.

Την περίοδο της Αναγέννησης

το να κατέχει κανείς πολλά αντικείμενα
θεωρούταν ιδανικό.

Η Μπάρμπαρα Σερ μας αποκαλεί «σαρωτές».

Χρησιμοποιείστε όποιον όρο θέλετε,
ή φτιάξτε τον δικό σας.

Πρέπει να πω ότι το βρίσκω ταιριαστό
πως ως κοινότητα

δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε
σε μία μόνο ταυτότητα.

(Γέλια)

Είναι εύκολο να δείτε την πολυδυνατότητα

ως έναν περιορισμό ή μια ασθένεια
που πρέπει να ξεπεράσετε.

Αυτό όμως που έμαθα
μιλώντας με ανθρώπους

και γράφοντας για αυτές τις ιδέες
στην ιστοσελίδα μου

είναι ότι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα
στο να είσαι έτσι.

Ορίστε τρεις υπερδυνάμεις των πολυδύναμων.

Μία: σύνθεση ιδεών.

Δηλαδή, η σύνθεση δύο ή παραπάνω πεδίων

και η δημιουργία
ενός καινούργιου ανάμεσά τους.

Ο Σα Χουάνγκ και η Ρέιτσελ Μπινξ
άντλησαν από τα κοινά τους ενδιαφέροντα

της χαρτογραφίας, απεικόνισης δεδομένων,
ταξιδιών, μαθηματικών και σχεδίασης,

για να ιδρύσουν την Μέσου.

Η Μέσου είναι μια εταιρεία που δημιουργεί
κοσμήματα εμπνευσμένα από τη γεωγραφία.

Ο Σα και η Ρέιτσελ είχαν
αυτή τη μοναδική ιδέα,

όχι παρόλη την εκλεκτική μίξη ικανοτήτων
και εμπειριών τους, αλλά εξαιτίας της.

Η καινοτομίες βρίσκονται
στις επικαλύψεις των πεδίων.

Από εκεί έρχονται όλες οι νέες ιδέες.

Και οι πολυδύναμοι,
με το πολυδιάστατο υπόβαθρό τους,

έχουν πρόσβαση σε πολλά τέτοια
σημεία που είναι στην επικάλυψη.

Η δεύτερη υπερδύναμη των πολυδύναμων

είναι η ταχεία εκμάθηση.

Όταν οι πολυδύναμοι αρχίζουν
να ενδιαφέρονται για κάτι,

πέφτουμε με τα μούτρα.

Παρατηρούμε τα πάντα.

Είμαστε συνηθισμένοι ως αρχάριοι,

επειδή ξεκινάμε πράγματα πολλές φορές,

και αυτό σημαίνει ότι δεν φοβόμαστε
να δοκιμάσουμε νέα πράγματα

και να βγούμε από την ζώνη άνεσής μας.

Επιπλέον, πολλές ικανότητες
μεταφέρονται ανάμεσα στα πεδία,

και φέρνουμε ό,τι έχουμε μάθει
σε κάθε καινούργιο πεδίο που επιδιώκουμε,

έτσι σπάνια ξεκινάμε από το μηδέν.

Η Νόρα Νταν είναι
ταξιδιώτρια και συγγραφέας.

Ως παιδική πιανίστας συναυλιών,
εξέλιξε την εκπληκτική ικανότητα

να αναπτύσσει μυϊκή μνήμη.

Τώρα, είναι η γρηγορότερη
δακτυλογράφος που γνωρίζει.

(Γέλια)

Πριν γίνει συγγραφέας, η Νόρα
ήταν χρηματοοικονομικός σύμβουλος.

Έπρεπε να μάθει
τους μηχανισμούς των πωλήσεων

όταν ξεκινούσε την πρακτική της,

και αυτή η ικανότητα τώρα τη βοηθά
να κάνει πειστικές προτάσεις σε εκδότες.

Σπάνια είναι χάσιμο χρόνου
να κυνηγάς κάτι που σε τραβάει

ακόμα και αν τελικά τα παρατήσεις.

Ίσως εφαρμόσεις αυτή τη γνώση
σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο,

με έναν τρόπο που δεν θα περίμενες.

Η τρίτη υπερδύναμη των πολυδύναμων

είναι η προσαρμοστικότητα.

Δηλαδή, η ικανότητα να προσαρμόζεσαι

σε οποιαδήποτε κατάσταση.

Ο Έιμπ Καχούντο είναι κάποιες φορές
σκηνοθέτης βίντεο ή σχεδιαστής ιστοσελίδων

άλλες σύμβουλος νεοφυών εταιριών,
άλλες δάσκαλος,

κι άλλες, προφανώς, γίνεται Τζέιμς Μποντ.

(Γέλια)

Είναι πολύτιμος γιατί κάνει καλή δουλειά.

Είναι ακόμα περισσότερο πολύτιμος
γιατί αναλαμβάνει διάφορα καθήκοντα

ανάλογα με τις ανάγκες των πελατών του.

Το περιοδικό Fast Company
αναγνώρισε την προσαρμοστικότητα

ως τη σημαντικότερη ικανότητα
που πρέπει να αναπτύξουμε

για να ευδοκιμήσουμε τον 21ο αιώνα.

Η παγκόσμια οικονομία αλλάζει
τόσο γρήγορα και απρόβλεπτα

που οι άνθρωποι και οι οργανισμοί
που μπορούν να αλλάξουν

ώστε να καλύψουν τις ανάγκες
τις αγοράς, αυτοί θα ευδοκιμήσουν.

Σύνθεση ιδεών, γρήγορη εκμάθηση
και προσαρμοστικότητα:

τρεις ικανότητες στις οποίες
οι πολυδύναμοι είναι πολύ καλοί,

και τρεις που ίσως χάσουμε αν πιεστούμε
να περιορίσουμε το οπτικό μας πεδίο.

Ως κοινωνία, μας συμφέρει
να ενθαρρύνουμε τους πολυδύναμους

να είναι ο εαυτός τους.

Έχουμε πολλά πολύπλοκα, πολυδιάστατα
προβλήματα στον κόσμο τώρα,

και θέλουμε δημιουργικούς, μη-συμβατικούς
ανθρώπους να ασχοληθούν με αυτά.

Ας πούμε τώρα ότι κατά βάθος
έχετε κλίση προς την εξειδίκευση.

Γεννηθήκατε γνωρίζοντας ότι θέλετε
να γίνετε παιδιατρικός νευροχειρουργός.

Μην ανησυχείτε, ούτε με εσάς
πάει κάτι στραβά.

(Γέλια)

Κάποιες από τις καλύτερες ομάδες
αποτελούνται από ειδικούς

μαζί με πολυδύναμους.

Ο ειδικός κοιτάει βαθιά
και εφαρμόζει τις ιδέες,

ενώ ο πολυδύναμος φέρνει
μια διευρυμένη γνώση στο εγχείρημα.

Είναι μια πανέμορφη συνεργασία.

Όλοι όμως πρέπει να θέλουμε
ζωές και καριέρες

που συμφωνούν με το πώς είμαστε πλασμένοι.

Δυστυχώς, οι πολυδύναμοι
κατά κανόνα ενθαρρύνονται

να γίνουν περισσότερο
σαν τους εξειδικευμένους συναδέλφους τους.

Αφού τα είπαμε αυτά,

αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει
να θυμάστε από αυτή την ομιλία,

ελπίζω να είναι αυτό:

αγαπήστε τον τρόπο που είστε πλασμένος,
όποιος και αν είναι αυτός.

Αν είστε ειδικός,

τότε, βεβαιότατα, εξειδικευτείτε.

Εκεί είναι που θα κάνετε
την καλύτερη δουλειά.

Αλλά για τους πολυδύναμους
σε αυτό το δωμάτιο,

συμπεριλαμβανομένων
και αυτών που μόλις έμαθαν

στα τελευταία 12 λεπτά τι είναι -

(Γέλια)

σε εσάς λέω:

αγαπήστε τα πολλά πάθη σας.

Ακολουθείστε την περιέργειά σας
σε όλα τα μονοπάτια.

Εξερευνήστε τις επικαλύψεις.

Αυτή η αγάπη θα σας δώσει
μια πιο ευτυχισμένη, πιο αυθεντική ζωή.

Και ίσως, το πιο σημαντικό -

πολυδύναμοι, ο κόσμος μας χρειάζεται.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)