ทำไมครอบครัวฉันจึงเริ่มการท้าถังน้ำแข็ง ALS ที่เหลือก็แค่ประวัติศาสตร์
-
0:01 - 0:02สวัสดียามบ่ายค่ะ
-
0:02 - 0:04มีพวกคุณกี่คน
-
0:04 - 0:07รับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS บ้างคะ
-
0:07 - 0:09(เสียงปรบมือ)
-
0:09 - 0:11วู้ ฮู้
-
0:11 - 0:14ฉันต้องพูดกับคุณ
จากใจของพวกเรา -
0:14 - 0:17ว่าขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ
-
0:17 - 0:19คุณรู้ไหมคะว่า องค์กรสนับสนุน
โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง (ALS) -
0:19 - 0:25ระดมเงินได้ถึง 125 ล้านดอลลาร์
-
0:25 - 0:28วู้ ฮู้ (เสียงปรบมือ)
-
0:31 - 0:35ย้อนกลับไปเมื่อฤดูร้อนปี 2011
-
0:35 - 0:37ครอบครัว และลูกๆ ของฉันต่างเติบโต
และแยกย้ายกันไป -
0:37 - 0:38พวกเราเป็นครอบครัว
ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน -
0:38 - 0:41และตัดสินใจที่จะไปพักร้อนด้วยกัน
-
0:41 - 0:43เจนน์ ลูกสาวของฉัน และลูกเขย
-
0:43 - 0:45มาจากนิวยอร์ค
-
0:45 - 0:46ลูกคนเล็กสุดของฉัน แอนดรูว์
-
0:46 - 0:49มาจากบ้านเขาที่ชาร์ลทาวน์
-
0:49 - 0:51ซึ่งเขาทำงานที่บอสตัน
-
0:51 - 0:52และลูกชายของฉัน พีท
-
0:52 - 0:55ที่เล่นให้กับทีมเบสบอล บอสตัน คอเลจ
-
0:55 - 0:58ซึ่งเขาก็ได้เป็นผู้เล่นระดับโปรฯ ในยุโรป
-
0:58 - 1:03และได้กลับบ้านมา ขายประกันกลุ่ม
มาร่วมทริปกับเราด้วย -
1:03 - 1:04คืนหนึ่ง ฉันได้นั่ง
-
1:04 - 1:06ดื่มเบียร์กับพีท
-
1:06 - 1:08พีทมองฉันแล้วพูดว่า
-
1:08 - 1:10"แม่ครับ ผมไม่รู้เหมือนกัน
-
1:10 - 1:14การขายประกันกลุ่ม มันไม่ใช่
สิ่งที่ผมชอบ" -
1:14 - 1:20เขาพูดว่า "ผมรู้สึกว่า
ผมไม่ได้ใช้ชีวิตที่ -
1:20 - 1:23มีเป้าหมายเลยครับ"
-
1:23 - 1:27และเขาก็บอกว่า "แม่ครับ
ผมจะต้อง -
1:27 - 1:30กลับก่อนทริปจบนะครับ
-
1:30 - 1:34เพราะทีมลีคของผม ได้เล่นในรอบ
ชิงชนะเลิศ -
1:34 - 1:39และผมก็ต้องกลับบอสตัน เพราะ
ผมไม่สามารถทำให้ทีมผิดหวังได้ -
1:39 - 1:42ผมไม่รู้สึกหลงใหลกับงานผม
-
1:42 - 1:44เหมือนกับการเล่นเบสบอล"
-
1:44 - 1:47ดังนั้น พีทจึงละทิ้งการร่วมทริปครอบครัวนี้
-
1:47 - 1:49ทำคุณแม่หัวใจสลาย
-
1:49 - 1:53เมื่อเขาไป พวกเราได้ตาม
ไปสมทบ 4 วันให้หลัง -
1:53 - 1:56เพื่อที่จะดูการแข่งขันรอบชิง
-
1:56 - 1:59พวกเราอยู่ที่การแข่งรอบชิง
พีท อยู่ประจำที่ของเขา -
1:59 - 2:01ลูกพุ่งมาอย่างเร็ว
-
2:01 - 2:03และกระแทกเข้าที่ข้อมือของเขา
-
2:03 - 2:06โอ้ พีท
-
2:06 - 2:08ข้อมือของเขาปวกเปียก แบบนี้
-
2:08 - 2:10หลังจากนั้น 6 เดือน
-
2:10 - 2:12พีทกลับบ้านที่เซาท์ที
-
2:12 - 2:15ทำงานที่เขาไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่
-
2:15 - 2:17และกลับไปหาหมอ
-
2:17 - 2:19เพื่อตรวจเช็คข้อมือของเขา
-
2:19 - 2:21ที่ดูจะไม่ดีขึ้นเลย
-
2:21 - 2:236 เดือนหลังจากนั้น ในเดือนมีนาคม
-
2:23 - 2:24พีทโทรหาฉันกับสามี แล้วบอกว่า
-
2:24 - 2:26แม่ พ่อครับ คุณหมอบอกว่า
-
2:26 - 2:29เขาวินิจฉัยอาการของข้อมือแล้ว
-
2:29 - 2:33แม่กับพ่ออยากมาฟังผลกับผมไหมครับ
-
2:33 - 2:35ฉันก็ว่า "แน่นอน ฉันจะไป"
-
2:35 - 2:38เช้าวันนั้น พีท จอห์น และฉัน
-
2:38 - 2:40ตื่น แต่งตัว ขึ้นรถ
-
2:40 - 2:42คนละคัน
-
2:42 - 2:43เพราะพวกเราต่างต้องไปทำงาน
-
2:43 - 2:47หลังจากพบหมอเพื่อฟังอาการข้อมือของลูกชาย
-
2:47 - 2:49พวกเราเดินไปแผนกประสาทวิทยา
นั่งลง -
2:49 - 2:51รอจนหมอเข้ามา
-
2:51 - 2:53หัวหน้านักประสาทวิทยานั่งลง
-
2:53 - 2:56และพูดว่า "คุณพีท
พวกเราตรวจทดสอบหมดแล้ว -
2:56 - 2:59และบอกได้ว่า มันไม่ใช่ข้อมือเคล็ด
-
2:59 - 3:02ไม่ใช่ข้อมือหัก
-
3:02 - 3:04ไม่มีอาการเสื่อมของประสาทที่ข้อมือ
-
3:04 - 3:06ไม่มีการติดเชื้อ
-
3:06 - 3:09ไม่ใช่โรคที่ติดต่อจากสัตว์
-
3:09 - 3:13และก็ชื่อโรคต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง
ก็เรียงมาเรื่อยๆ -
3:13 - 3:15ฉันก็คิดกับตัวเองว่า
-
3:15 - 3:18นี่เขาต้องการจะพาเราไปไหนเนี่ย
-
3:18 - 3:20แล้วหมอก็วางมือที่เข่า
-
3:20 - 3:23เขามองตรงไปในตาของลูกชาย
วัย 27 ของฉันแล้วพูดว่า -
3:23 - 3:27"ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไง
กับเด็กอายุ 27 ปี -
3:27 - 3:30พีท เธอเป็น ALS (โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง)"
-
3:30 - 3:33ALS หรอ
-
3:33 - 3:37ฉันมีเพื่อนที่มีพ่อวัย 80 เป็น ALS
-
3:37 - 3:39ฉันมองหน้าสามี สามีจ้องหน้าฉัน
-
3:39 - 3:42พวกเราหันกลับไปมองหน้าหมอ
แล้วพูดว่า "ALS งั้นหรอ" -
3:42 - 3:44โอเค รักษายังไง ลุยเลย
-
3:44 - 3:48เราต้องทำยังไง เอาเลย
-
3:48 - 3:50คุณหมอมองมาที่เรา แล้วบอกว่า
"คุณและคุณนาย เฟรทส์ ครับ -
3:50 - 3:52ผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง
-
3:52 - 3:57แต่มันไม่มีทางรักษา
ไม่มีวิธีรักษาโรคนี้ครับ" -
3:57 - 4:00พวกเราอึ้งงงงัน
-
4:00 - 4:02ไม่เข้าใจด้วยซ้ำ
-
4:02 - 4:04ว่ากว่า 75 ปี ตั้งแต่ ลัว เกอร์ริค
-
4:04 - 4:10และนอกจากนั้นก็ไม่มีความ
คืบหน้าเกี่ยวกับ ALS เลย -
4:10 - 4:13พวกเรากลับบ้าน เจนน์ และแดน
-
4:13 - 4:15บินตรงจากวอลล์ สตรีท
-
4:15 - 4:18แอนดรูกลับจาก ชาร์ลทาวน์
-
4:18 - 4:20และพีท ไปที่ บี ซี เพื่อรับ
-
4:20 - 4:23แฟนสาว จูลี่ และพาเธอมาที่บ้าน
-
4:23 - 4:25หลังจาก 6 ชั่วโมงของการวินิจฉัย
-
4:25 - 4:28พวกเรานั่งล้อมวงกินมื้อเย็นกัน
-
4:28 - 4:30และได้พูดคุยกัน
-
4:30 - 4:33ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามื้อนั้นมีอะไรบ้าง
-
4:33 - 4:40และผู้นำของเรา พีท ก็ได้ตั้งแนวคิด
-
4:40 - 4:43และบอกเราเหมือนการตั้งทีมใหม่
-
4:43 - 4:46แล้วพูดว่า "ทุกคนครับ ไม่ต้องโศกเศร้า"
-
4:46 - 4:49"เราจะไม่มองกลับหลังไป
-
4:49 - 4:51เราจะเดินหน้า
-
4:51 - 4:57ช่างเป็นโอกาสอันดี
ที่พวกเราจะเปลี่ยนโลก -
4:57 - 4:59ผมจะเป็นคนเปลี่ยนโฉมหน้า
-
4:59 - 5:02เจ้าสถานการณ์ ALS นี่ซะ
-
5:02 - 5:04เราจะเลื่อนเข็ม
-
5:04 - 5:08และผมนำมันไปวางตรงหน้าเหล่าผู้ใจบุญ
อย่างบิลล์ เกตส์ -
5:08 - 5:12และนั่นก็ทำให้พวกเรามีหนทาง
-
5:12 - 5:14ในอีกหลายวันและเดือนถัดๆ มา
-
5:14 - 5:17ภายในสัปดาห์ พี่น้อง
-
5:17 - 5:20และครอบครัวเรามาหาเรา
-
5:20 - 5:22พวกเขาได้สร้างทีมขบวนเฟรท
(Team Frate Train) ขึ้น -
5:22 - 5:25ลุงเดฟ เป็นคนทำเวป
-
5:25 - 5:27ลุงอาร์ตี้ เคยเป็นนักบัญชี
-
5:27 - 5:30คุณป้าดาน่า เคยเป็นนักออกแบบกราฟฟิก
-
5:30 - 5:33และลูกชายคนเล็กของฉัน แอนดรู
-
5:33 - 5:36ลาออกจากงาน
ออกจากอพาตเม้นท์ที่ชาร์ลทาวน์ -
5:36 - 5:40แล้วบอกว่า "ผมจะดูแลพีท
และเป็นผู้ดูแลเขาเอง" -
5:40 - 5:43จากนั้นก็ผู้คนต่างๆ เพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมทีม -
5:43 - 5:45เพื่อนร่วมงานของพีท
-
5:45 - 5:48ได้แรงบันดาลใจจากชีวิตเขา
-
5:48 - 5:52วงจรที่พีทก่อตั้ง เริ่มสานต่อกับคนอื่นๆ
-
5:52 - 5:56และสร้างทีมขบวนเฟรท
-
5:56 - 5:586 เดือนหลังจากได้รับการวินิจฉัย
-
5:58 - 6:03พีทได้รับรางวัลที่งานประชุมวิจัย
ในฐานะผู้สนับสนุนอุทิศตน -
6:03 - 6:06พีทยืนขึ้นพูดอย่างมีวาทศิลป์
-
6:06 - 6:09ในตอนจบ มีเหล่ากรรมการ
-
6:09 - 6:11ที่เป็นนักเภสัชกรระดับต้นๆ
-
6:11 - 6:14เหล่านักชีวเคมี
และผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษา -
6:14 - 6:16ฉันนั่งฟังกลุ่มคนเหล่านั้น
-
6:16 - 6:19และเนื้อหาส่วนใหญ่ลอย
ข้ามผ่านหัวฉันไป -
6:19 - 6:22ฉันเลี่ยงทุกคาบวิทยาศาสตร์
ที่ฉันทำได้ -
6:22 - 6:25แต่ฉันก็นั่งมองหน้าคนเหล่านี้
และฟังพวกเขา -
6:25 - 6:27พูดว่า "ฉันทำโน่น ทำนี่"
-
6:27 - 6:31และเห็นได้ชัด
ถึงความไม่มักคุ้นในกันและกัน -
6:31 - 6:35เมื่อจบการพูดของคณะกรรมการ
-
6:35 - 6:36จะมีช่วงให้ถามและตอบ
-
6:36 - 6:39ฉันก็ยกมือเลยทันที
-
6:39 - 6:40คว้าไมค์มาพูด
-
6:40 - 6:42มองหน้าพวกเขาแล้วพูดว่า "ขอบคุณ
-
6:42 - 6:44ขอบคุณมากที่ทำวิจัยเรื่อง ALS
-
6:44 - 6:46มันมีความหมายมากสำหรับพวกเรา"
-
6:46 - 6:48ฉันกล่าวขึ้น "แต่ฉันต้องบอกคุณว่า
-
6:48 - 6:50ฉันมองภาษากายของพวกคุณ
-
6:50 - 6:52และฟังในสิ่งที่พวกคุณพูด
-
6:52 - 6:57มันดูเหมือนไม่มีการร่วมมือกันเกิดขึ้นเลย
-
6:57 - 7:00ไม่ใช่แค่นั้น ตัวแผนภูมิตาราง
-
7:00 - 7:05ที่บอกถึงปฏิบัติการณ์ การติดตามผล
แล้วก็การเงินอีก -
7:05 - 7:09แล้วคุณจะทำไงต่อหลังจากออกจาก
ห้องนี้ไปแล้ว -
7:09 - 7:12ฉันมองไปรอบๆ
-
7:12 - 7:19มีตากว่า 200 คู่จ้องมองมาที่ฉัน
-
7:19 - 7:22และ ณ จุดนั้นเอง ทำให้ฉันได้รู้ว่า
-
7:22 - 7:27ฉันได้พูดกับยักษ์ใหญ่ในห้องอยู่
-
7:27 - 7:30ดังนั้น ภารกิจของฉันได้เริ่มขึ้น
-
7:30 - 7:331-2 ปี หลังจากนั้น
-
7:33 - 7:36พีท พวกเรามีทั้งช่วงสูงสุด และต่ำสุด
-
7:36 - 7:38พีทก็เริ่มต้องรับการรักษาด้วยยา
-
7:38 - 7:41มันเป็นความหวังของเราทั้งกลุ่ม ALS
-
7:41 - 7:43ซึ่งเป็นระยะที่ 3 ของการทดลอง
-
7:43 - 7:486 เดือนให้หลัง ผลออกมาว่า ไม่ได้ผล
-
7:48 - 7:50พวกเราต้องไปบำบัดต่างแดน
-
7:50 - 7:53แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์
ที่ทำให้แผนเราล้มไม่เป็นท่า -
7:53 - 7:54หลังจากนั้นเป็นเวลาสองปี
-
7:54 - 7:59เราได้แต่นั่งมองลูกชาย
ถูกพาตัวไปจากฉัน -
7:59 - 8:02ทีละนิด ทีละนิด
-
8:02 - 8:05เมื่อประมาณ 2 ปีครึ่งที่ผ่านมา
-
8:05 - 8:08พีทยังกลับบ้าน วิ่งในสนามเบสบอล
-
8:08 - 8:12ทุกวันนี้ พีทเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์
-
8:12 - 8:14เขาไม่สามารถยกหัวเขาได้แล้ว
-
8:14 - 8:17ถูกจำกัดขอบเขตด้วยรถวีลแชร์
-
8:17 - 8:19เขาไม่สามารถกินหรือกลืนได้
-
8:19 - 8:21ต้องให้อาหารจากหลอด
-
8:21 - 8:24ไม่สามารถพูดได้
-
8:25 - 8:29พีทพูดด้วยเทคโนโลยีกระพริบตา
-
8:29 - 8:31และระบบสั่งการพูด
-
8:31 - 8:32พวกเราจ้องมองปอดเขา
-
8:32 - 8:35เพราะกระบังลมเขาจะหยุดทำงาน
-
8:35 - 8:40และต้องตัดสินใจว่าจะใช้เครื่องช่วย
หายใจหรือไม่ -
8:40 - 8:50ALS ขโมยมนุษย์ไปทางด้านกายภาพ
แต่สมองของพวกเขายังทำงานได้ -
8:50 - 8:54ในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 2014
-
8:54 - 8:59วันครบรอบ 75 ปีของการพูดที่เป็นแรงบันดาลใจ
ของ ลู เกอริค -
8:59 - 9:04และพีทถูกขอร้องจาก MLB.com
ให้เขียนบทความในบลีเชอร์ รีพอร์ต (Bleacher Report) -
9:04 - 9:11มันพิเศษมาก เพราะเขาเขียนด้วย
เทคโนโลยีกระพริบตา -
9:11 - 9:1820 วันหลังจากนั้น
น้ำแข็งก็เริ่มเกาะตัวเขา -
9:18 - 9:2227 กรกฎา เพื่อนร่วมห้องของพีท
ที่นิวยอร์ค ซิตี้ -
9:22 - 9:25ใส่เสื้อเขียนว่า ชนะเพื่อควินน์ (Quinn)
-
9:25 - 9:29สื่อถึง แพท ควินน์ ผู้ป่วย ALS อีกคน
ที่นิวยอร์ค -
9:29 - 9:31และเสื้อ B.C
-
9:31 - 9:35พูดว่า "ผมรับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS"
-
9:35 - 9:38ยกถังและเทน้ำแข็งเหนือหัวเขา
-
9:38 - 9:42"ผมขอเสนอชื่อ..."
แล้วส่งคลิปนี้ไปที่บอสตัน -
9:42 - 9:46ในวันที่ 27 กรกฎาคม
-
9:46 - 9:48ในอีก 2 วันถัดมา บนหน้าฟีด
-
9:48 - 9:51เต็มไปด้วยครอบครัวและเพื่อนๆ ของเรา
-
9:51 - 9:53ถ้าคุณไม่เคยย้อนดู
สิ่งดีของ เฟสบุ๊คคือ -
9:53 - 9:56สามารถย้อนดูวันเวลาได้
-
9:56 - 10:00คุณต้องดูลุงอาร์ตี้ มนุษย์ท่วมเลือด
-
10:00 - 10:03บอกได้เลยเป็นหนึ่งในคลิปทีดีที่สุด
-
10:03 - 10:06นั่นแค่สองวันนะคะ
-
10:06 - 10:10พอสี่วัน ลุงเดฟ คนทำเวป
-
10:10 - 10:12เขาไม่ได้อยู่บนเฟสบุ๊ค
-
10:12 - 10:14ฉันได้รับข้อความจากเขา
บอกว่า "แนนซี่ -
10:14 - 10:17มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"
-
10:17 - 10:21ลุงเดฟ ได้รับข้อความทุกครั้ง
ที่เวปของพีท -
10:21 - 10:24มีกิจกรรมเกิดขึ้น จนมือถือเขา
แทบพัง -
10:24 - 10:26พวกเรานั่งคิด และได้รู้ว่า
-
10:26 - 10:30เงินเข้ามาแล้ว มันเยี่ยมจริงๆ
-
10:30 - 10:32เราจึงได้รู้ว่า การกระตุ้นความสนใจ
นำไปสู่การบริจาคได้ -
10:32 - 10:35พวกเราไม่รู้ว่ามันใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน
-
10:35 - 10:40พวกเรารวมตัวกัน ทำเวป
ไม่แสวงหากำไรให้ดีที่สุด -
10:40 - 10:43แล้วมันก็ติดลมบน
-
10:43 - 10:46ในสัปดาห์แรก สื่อของบอสตัน
-
10:46 - 10:48สัปดาห์ที่สอง สื่อระดับชาติ
-
10:48 - 10:51ในระหว่างสัปดาห์ที่สองนี่เอง
เพื่อนบ้านของเรา -
10:51 - 10:53เปิดประตูบ้านแล้วโยนพิซซ่า
-
10:53 - 10:55เข้ามาให้ครัวแล้วพูดว่า
-
10:55 - 10:58"ฉันว่าคนที่นี่ต้องการอาหาร"
-
10:58 - 11:01(เสียงหัวเราะ)
-
11:01 - 11:05สัปดาห์ที่สาม เหล่าคนดัง
รายการ เอนเตอร์เทน ทูไนท์ -
11:05 - 11:07แอกเสส ฮอลลีวู๊ด
-
11:07 - 11:13สัปดาห์ที่สี่ สื่อระดับโลก บีบีซี วิทยุไอริช
-
11:13 - 11:16มีใครเคยดู "ลอส อิน ทรานสเลชัน" บ้างไหม
-
11:16 - 11:18สามีฉันต้องไปรายการญี่ปุ่นด้วย
-
11:18 - 11:20น่าสนมากๆ
-
11:20 - 11:22(เสียงหัวเราะ)
-
11:22 - 11:27และวิดีโอเหล่านั้น ที่ดังมาก
-
11:27 - 11:32คือวีดีโอน้ำแข็งของ พอล บิสโซเนตส์
เป็นที่เยี่ยมมาก -
11:32 - 11:35แล้วยังมีกลุ่มแม่ชีที่ดับลินอีก
-
11:35 - 11:36ใครได้ดูบ้างคะ
-
11:36 - 11:39มันสุดยอดจริงๆ
-
11:39 - 11:41เจที จัสติน ทิมเบอร์เลค
-
11:41 - 11:45ทำให้เรารู้ว่า ดาราระดับเอก็ร่วม
-
11:45 - 11:48ฉันมองข้อความที่ได้รับ เจอว่า
-
11:48 - 11:53"เจที! เจที!" จากพี่สาวฉัน
-
11:53 - 11:56แองเจลลา เมอร์เคิล นายกรัฐมนตรีเยอรมัน
-
11:56 - 11:58เยี่ยมมาก
-
11:58 - 12:00และเหล่าผู้ป่วย ALS
-
12:00 - 12:03คุณรู้ไหมว่าอันไหนเป็นอันโปรด
ของครอบครัวเรา -
12:03 - 12:05ทุกอันเลยค่ะ
-
12:05 - 12:10เพราะด้วยโรคพี่พบได้ยากที่ไม่มีคนเข้าใจ
และไม่มีคนสนใจสนับสนุนเงินวิจัยนี้ -
12:10 - 12:16พวกเขานั่งดูคนพูดคำว่า ALS
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า -
12:16 - 12:20มันเหลือเชื่อค่ะ
-
12:20 - 12:22และสำหรับคนที่ไม่พูด
-
12:22 - 12:24มาลองดูสถิติกันไหมคะ
-
12:24 - 12:27โอเค องค์กร ALS
-
12:27 - 12:31คาดการณ์ไว้ว่า เมื่อสิ้นปี
จะได้รับเงินกว่า 160 ล้านดอลลาร์ -
12:31 - 12:34ALS TDI ในเคมปริจ
-
12:34 - 12:36ได้เงินบริจาคกว่า 3 ล้านดอลลาร์
-
12:36 - 12:37ทายซิ
-
12:37 - 12:40สำหรับยาทดสอบที่ใช้
พัฒนานั้น -
12:40 - 12:44ต้องใช้เวลาระดมทุนกว่า 3 ปี
-
12:44 - 12:45แต่นี่ 2 เดือน
-
12:45 - 12:47เราได้มาภายใน 2 เดือน
-
12:47 - 12:51(เสียงปรมมือ)
-
12:54 - 12:59และยูทูบรายงานว่า
-
12:59 - 13:06กว่า 150 ประเทศ โพตส์การท้าถังน้ำแข็ง
ALS -
13:06 - 13:12และ 2.5 ล้านวิดีโอ สำหรับเฟสบุ๊ค
-
13:12 - 13:16และฉันก็ได้มีโอกาสเยี่ยม
-
13:16 - 13:18ที่ทำงานเฟสบุ๊คเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเอง
-
13:18 - 13:21แล้วพูดกับพวกเขาว่า
"ฉันรู้ว่าเป็นยังไงในบ้านฉัน -
13:21 - 13:24แต่ฉันจินตนาการไม่ออกเลยว่า
มันเป็นไงที่ตรงนี้" -
13:24 - 13:28สิ่งที่เธอพูดคือ "มันน่าทึ่งแบบ
อ้างปากค้างเลย" -
13:28 - 13:33และวิดีโอโปรดของครอบครัวเราคือ
-
13:33 - 13:37บิลล์ เกตส์
-
13:37 - 13:40เพราะคืนที่พีทได้รับการวินิจฉัย
-
13:40 - 13:47เขาบอกเราว่าจะต้องทำให้ ALS เป็นที่สนใจ
จากเหล่าผู้ใจบุญอย่าง บิลล์ เกตส์ให้ได้ -
13:47 - 13:49แล้วมันก็เป็นจริง
-
13:49 - 13:51เป้าหมายแรกสำเร็จแล้ว
-
13:51 - 13:53ต่อมา การรักษา และยา
-
13:53 - 13:59(เสียงปรบมือ)
-
14:03 - 14:06เอาหละ หลังจากเหตุณการณ์น้ำแข็ง
-
14:06 - 14:08เรารู้ว่าเราเป็นมากกว่า
-
14:08 - 14:11การราดน้ำแข็งรดหัว
-
14:11 - 14:12และฉันอยากทิ้งท้ายกับคุณ
-
14:12 - 14:15ในสองสามสิ่ง เพื่อให้คุณจดจำ
-
14:15 - 14:17อย่างแรกคือ
-
14:17 - 14:19ทุกเช้าเมื่อคุณตื่น
-
14:19 - 14:22คุณสามารถเลือกที่จะใช้ชีวิตด้านบวกได้
-
14:24 - 14:27พวกคุณจะโทษฉันไหม
-
14:27 - 14:29ถ้าฉันมุดหัว
-
14:29 - 14:32ปกปิดตัวเองในทุกวัน
-
14:32 - 14:34ฉันไม่คิดว่าใครจะมาโทษฉันหรอก
-
14:34 - 14:37แต่พีทเป็นแรงบันดาลใจให้ตื่นขึ้นทุกเช้า
-
14:37 - 14:40และเป็นคนคิดบวก และลงมือทำ
-
14:40 - 14:43ที่จริงฉันต้องตัดขาดกลุ่มสนับสนุนบางกลุ่ม
-
14:43 - 14:46เพราะทุกคนในนั้นพูดว่า
-
14:46 - 14:48การใช้สเปรย์ในสนามหญ้า
-
14:48 - 14:49เป็นสาเหตุของ ALS
-
14:49 - 14:51ฉันก็แบบ "ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ"
-
14:51 - 14:55ฉันต้องเอาตัวเองออกจากด้านลบเหล่านั้น
-
14:55 - 14:58อย่างที่สองคือ
-
14:58 - 15:01คนที่อยู่ตรงกลางของความท้าทายนี้
-
15:01 - 15:04ต้องใจแข็งๆ เพื่อ
-
15:04 - 15:08เอาตัวเองไป ณ จุดนั้น
-
15:08 - 15:10พีทยังคงไปดูเกมเบสบอล
-
15:10 - 15:13เขายังคงนั่งข้างเพื่อนร่วมทีม
-
15:13 - 15:16ห้อยถุงอาหารไว้
-
15:16 - 15:18ข้างๆ ตัว
-
15:18 - 15:19คุณจะได้เห็นเด็กๆ
เดินไปถามว่า -
15:19 - 15:21"พีท เธอโอเคไหม" "แน่ล่ะ"
-
15:21 - 15:24และพวกเขาก็ยื่นใส่ท้องพีท
-
15:24 - 15:28เพราะพีทต้องการให้พวกเขาเห็น
ความจริง -
15:28 - 15:31และได้เห็นว่าเขาจะไม่มีทางยอมแพ้
-
15:31 - 15:33อย่างที่สามที่ฉันอยากทิ้งท้าย
-
15:33 - 15:37ถ้าคุณเคยเจอเหตุการณ์
-
15:37 - 15:40ที่คุณไม่คาดคิด
-
15:40 - 15:44ฉันอยากให้คุณเจาะลงลึกไปให้มากที่สุด
-
15:44 - 15:46เพื่อจะได้พบกับต้นตอ
-
15:46 - 15:49และไล่ตามันไป
-
15:49 - 15:54(เสียงปรบมือ)
-
16:23 - 16:25ขอบคุณค่ะ
-
16:25 - 16:29(เสียงปรบมือ)
-
16:29 - 16:30ฉันรู้ว่าใกล้หมดเวลาแล้ว
-
16:30 - 16:32แต่ฉันอยากทิ้งท้ายด้วยสิ่งนี้
-
16:32 - 16:35ของขวัญที่ลูกชายให้ฉันมา
-
16:35 - 16:38ฉันมี 29 ปี
-
16:38 - 16:42ที่ได้รับเกียรติให้เป็นแม่
-
16:42 - 16:44ของพีท เฟรทส์
-
16:44 - 16:49พีท เฟรทส์ สร้างแรงบันดาลใจ
และเป็นผู้นำทั้งชีวิต -
16:49 - 16:51เขาแจกจ่ายความใจดี
-
16:51 - 16:55และความใจดีนั้นก็กลับหาเขา
-
16:55 - 17:01เขาเดินหน้า และรู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้นเพราะอะไร
-
17:01 - 17:04เขาเป็นของขวัญล้ำค่าจริงๆ
-
17:04 - 17:07สิ่งที่สองที่ลูกชายให้ฉันคือ
-
17:07 - 17:10เขาให้จุดหมายกับชีวิตของฉัน
-
17:10 - 17:12ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันอยู่ตรงนี้
-
17:12 - 17:15ฉันจะช่วยลูกฉัน
-
17:15 - 17:18และถ้ามันไม่ทันเวลา
-
17:18 - 17:20ฉันก็จะทำ เพื่อไม่ให้มีคุณแม่คนไหน
-
17:20 - 17:24ต้องเผชิญกับสิ่งนี้อีก
-
17:24 - 17:27และอย่างที่สาม อย่างสุดท้าย
-
17:27 - 17:30ที่ลูกชายให้ฉัน
-
17:30 - 17:32เหมือนเป็นเครื่องย้ำเตือน
-
17:32 - 17:33ถึงเดือนอัศจรรย์
-
17:33 - 17:37คือ สิงหาคม ค.ศ. 2014
-
17:37 - 17:43หญิงที่เป็นแฟนของเขาในวันที่เขาฟังผลวินิจ
ได้กลายเป็นภรรยาของเขา -
17:43 - 17:52พีทและจูลี่ ได้ให้กำเนิดหลานสาว
ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์ -
17:52 - 17:57ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์ เกิดก่อนกำหนด
สองสัปดาห์ -
17:57 - 17:59เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจ
-
17:59 - 18:03ในวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2014
-
18:03 - 18:05และ
-
18:05 - 18:14(เสียงปรบมือ)
-
18:14 - 18:18ให้ฉันทิ้งท้ายด้วยคำดลใจ
ขอบพีทนะคะ -
18:18 - 18:25ที่เขาให้กับเพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนในทีม -
18:25 - 18:28จงมีแรงใจ
-
18:28 - 18:31จงซื่อตรง
-
18:31 - 18:34จงทำงานหนัก
-
18:34 - 18:38และอย่างลืมว่าต้องเยี่ยมด้วย
-
18:38 - 18:40ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)
- Title:
- ทำไมครอบครัวฉันจึงเริ่มการท้าถังน้ำแข็ง ALS ที่เหลือก็แค่ประวัติศาสตร์
- Speaker:
- แนนซี่ เฟรทส์ (Nancy Frates)
- Description:
-
more » « less
เมื่ออายุได้ 27 ปี พีท เฟรทส์บาดเจ็บที่ข้อมือจากการแข่งเบสบอล หมอวินิจฉัยพบความผิดปกตินี้ ไม่ใช่เพราะกระดูกหัก แต่เป็น ALS (โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง) ที่ทำให้กล้ามเนื้อค่อยๆ หยุดทำงานจนถึงแก่ความตายได้ ซึ่งเป็นโรคที่ยังไม่มีวิธีรักษา พีทยังคงเป็นโอกาสที่จะสร้างความตื่นตัวเกี่ยวกับโรคนี้ ในการพูดอันกล้าหาญของคุณแม่ แนนซี่ เฟรทส์ บอกเล่าเรื่องที่ครอบครัวพัฒนาโครงการท้าถังน้ำแข็งกับโรค ALS และยินดีกับทุกคนตั้แต่ จัสติน บีเบอร์ ถึง บิล เกทส์ที่เข้าร่วมด้วย หากคุณรับคำถ้า โปรดทำต่อไปด้วยการแชร์ปาฐกถานี้ เป็นการท้าแชร์จากเรา
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 18:53
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut declined Thai subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge |