Nowe równanie opisujące inteligencję

Czy istnieje równanie opisujące inteligencję? Tak. Oto ono: F = T ∇ Sτ. W fascynującym i pouczającym wystąpieniu, fizyk i informatyk Alex Wissner-Gross tłumaczy, o co w tym wszystkim chodzi. (Sfilmowane podczas TEDxBeaconStreet.)

Czym jest inteligencja?

W historii postrzegania inteligencji

wyróżnia się cytat Edsgera Dijkstry:

"Pytanie czy maszyna potrafi myśleć

brzmi równie interesująco jak to,
czy łódź podwodna potrafi pływać".

Ten tekst miał być krytyką

pionierów informatyki,
np. Alana Turinga.

Patrząc wstecz
na inspirujące innowacje,

które pozwoliły na budowę
pływających i latających maszyn,

odkrywamy, że było to możliwe
jedynie poprzez zrozumienie

podstawowych fizycznych mechanizmów
pływania i lotu.

Kilka lat temu stworzyłem projekt,

chcąc zrozumieć podstawowe mechanizmy
rządzące inteligencją.

Cofnijmy się o krok
i zacznijmy od eksperymentu myślowego.

Załóżmy, że jesteście kosmitami,

nieznającymi ziemskiej biologii,
układów nerwowych i inteligencji,

lecz macie świetne teleleskopy
i żyjecie bardzo długo,

więc możecie obserwować Ziemię
przez miliony, a nawet miliardy lat.

Zauważacie coś dziwnego.

Przez tysiąclecia
Ziemia jest bombardowana asteroidami,

aż w pewnym momencie,
około roku 2000 naszej ery

asteroidy na kursie kolizyjnym z Ziemią

zamiast w nią uderzyć,
zmieniają kurs

lub wybuchają przed kolizją.

Jako Ziemianie wiemy, że powodem
jest próba ocalenia nas samych.

Chcemy zapobiec kolizji.

Lecz jako obcy,
bez wiedzy o ziemskiej inteligencji,

musielibyście stworzyć teorię fizyczną,
tłumaczącą tajemniczy koniec

demolowania powierzchni planety
przez asteroidy.

Tak samo należy podejść do zrozumienia
fizycznej natury inteligencji.

W rozpoczętym kilka lat temu projekcie

badałem wiele wątków
z różnych dziedzin nauki,

wskazujących na jeden
podstawowy mechanizm inteligencji.

Np. w kosmologii są różne dowody

na dopasowanie wszechświata
do rozwoju inteligencji,

szczególnie do rozwoju
uniwersalnych stanów

maksymalizujących różnorodność
możliwych przyszłości.

W kwestii gier, np. w Go -
pamiętamy jak w 1997

Deep Blue IBMa pokonał
Garriego Kasparova w szachy -

mało osób wie,
że przez ostatnie 10 lat

w Go, grze dużo bardziej wymagającej
ze względu na liczbę możliwych kombinacji,

też wystąpiła przewaga
komputerowych graczy

z identycznego powodu:

najlepsze techniki
komputerów grających w Go

maksymalizują liczbę opcji
w dalszym etapie rozgrywki.

W planowaniu ruchu robotów

jest wiele technik

wykorzystujących możliwości robotów tak,
by zmaksymalizować zakres działania

w celu wykonania zadania.

Rozpatrując powyższe wątki,

dawno spytałem: czy można wydobyć z tego
fundamentalny mechanizm inteligencji?

Czy istnieje równanie
opisujące inteligencję?

Myślę, że tak.
[F = T ∇ Sτ].

Oto najbliższy jaki znam odpowiednik
E = mc² dla inteligencji.

To twierdzenie o zależności,
gdzie inteligencja jest siłą F,

działającą by maksymalizować
przyszły zakres możliwości

lub pozostawiać otwarte opcje przy sile T
i różnorodności dostępnych przyszłości S,

w horyzoncie czasowym, tau.

Inteligencja nie chce być na uwięzi.

Chce maksymalizować spektrum możliwości
i pozostawiać otwarte opcje.

Konsekwencją tego równania jest pytanie:
co można z tym zrobić?

W czym się to sprawdza?

Czy odnosi się do ludzkiej
i sztucznej inteligencji?

Oto film demonstrujący kilka niesamowitych
zastosowań tego równania.

(Film) Według nowych badań, wszechświaty
nieuporządkowane, o wysokiej entropii,

bardziej sprzyjają rozwojowi
inteligentnych istot, takich jak my.

A co jeśli kosmologiczny związek
między entropią a inteligencją

wskazuje na głębszą więź?

Jeśli inteligencja nie tylko koreluje
z produkcją długoterminowej entropii,

lecz się z niej wywodzi?

By to zbadać, opracowaliśmy Entropicę,
silnik programu do maksymalizacji

produkcji długoterminowej entropii
w dowolnym systemie.

Entropica zdała testy na inteligencję
dla zwierząt, grała w ludzkie gry

i zarabiała pieniądze na giełdzie,
bez żadnych instrukcji.

Oto Entropica w akcji.

Tak jak utrzymujący równowagę człowiek,

Entropica utrzymuje kij w równowadze,
używając wózka.

Niezwykłe,
bo nie miała takiego zadania.

To była jej decyzja.

Ta umiejętność znajdzie zastosowanie

w robotyce humanoidalnej
i technologiach wspomagających.

Jak zwierzęta używają dostępnych narzędzi,
by dostać się do szczelin,

Entropica z własnej inicjatywy
przesunęła dysk reprezentujący zwierzę,

by za pomocą małego dysku,
dotrzeć do miejsca z trzecim dyskiem

i zmienić jego położenie.

Takie użycie narzędzi
można zastosować w przemyśle i rolnictwie.

Zwierzęta współpracują, by zdobyć pokarm

pociągając przeciwne końce sznura.

Entropica robi podobnie.

Umiejętność współpracy niesie implikacje

dla planowania gospodarczego
i innych dziedzin.

Entropica ma zastosowanie
w wielu dziedzinach.

Np. tu sama ze sobą gra w Pongo,
co pokazuje jej potencjał w grach.

Tu tworzy nowe połączenia
w sieci społecznej,

gdzie kontakt wciąż się urywa,
utrzymując dobrze połączoną sieć.

Ta umiejętność

ma zastosowanie w służbie zdrowia,
energetyce i dla inteligencji.

Tu Entropica nawiguje flotą statków,

odkrywając i wykorzystując Kanał Panamski,
dając dostęp od Atlantyku do Pacyfiku.

Na tej zasadzie można jej użyć
w obronności, logistyce i transporcie.

Tu Entropica spontanicznie
odkrywa i wykorzystuje strategię

kupowania tanio i sprzedawania drogo
na symulowanej giełdzie,

wykładniczo zwiększając majątek.

Zarządzanie ryzykiem znajdzie zastosowanie
w finansach i ubezpieczeniach.

Alex: Zobaczyliście, że różne ludzkie,
inteligentne, poznawcze zachowania,

np. użycie narzędzi, chodzenie w pionie
i współpraca wynikają z tego

jednego równania, maksymalizującego
przyszłe możliwości działania systemu.

Jest w tym sporo ironii.

Od początków użycia słowa "robot"
w sztuce "RUR",

istnieje hipoteza, że po stworzeniu
inteligentnych maszyn

nastąpi cybernetyczny bunt.

Maszyny powstaną przeciw nam.

Może jednak przez ten czas

odwrotnie postrzegaliśmy
cybernetyczny bunt.

Maszyny wpierw nie staja się inteligentne,
a potem ogarnie je mania przejęcia świata.

Przeciwnie,

chęć kontrolowania możliwych przyszłości
jest bardziej fundamentalna

niż inteligencja, która może być wynikiem
chęci przejęcia kontroli,

nie odwrotnie.

Kolejną konsekwencją
jest wyznaczanie celu.

Pytają mnie, w jaki sposób ta zdolność
wynika z powyższych struktur?

Oto odpowiedź - to podobne

do drogi przez tunel.
Zwężenie w obszarze twej przyszłości,

prowadzi do późniejszego osiągnięcia
wielu różnych celów,

lub inwestowanie w papiery wartościowe,

ograniczające krótkoterminową płynność,
by na dłuższą metę zwiększyć majątek,

wyznacza cele wynikające z chęci
zwiększenia przyszłych możliwości.

Richard Feynman, znany fizyk,

napisał, że gdyby ludzka cywilizacja
została zniszczona

i możemy przekazać potomnym jedną myśl,
by pomóc w odbudowie cywilizacji,

byłaby to myśl, że materia składa się
z drobnych elementów,

które przyciągają się, gdy są oddalone
i odpychają, gdy są blisko.

Moja myśl dla potomności,

pomocna w tworzeniu sztucznej inteligencji
lub zrozumieniu ludzkiej, brzmi:

Inteligencję należy postrzegać
jako proces fizyczny

maksymalizujący przyszłe możliwe działania
i unikający ograniczeń.

Bardzo dziękuję.

(Brawa)