Showing Revision 23 created 10/10/2019 by Masoud Motamedifar.

1. Title:
   آنچه به آرامی خواندن درباره نوشتن به من آموخت
2. Description:

   به ارامی خواندن-- با انگشتانش که زیر کلمه‌ها حرکت می‌کرد،‌ حتی وقتی که یاد گرفت دیگر این کار را نکند-- زندگی ژاکلین منتهی به نوشتن کتابهایی شد که از آنها لذت برده می‌شود. در سخنرانی ترانه‌وار،‌ او ما را به خواندن آٰرام و ارزش قائل شدن برای داستانهایی دعوت می‌کند که ما را به مکانهایی می‌برند که هرگز فکر رفتن به آنها را نمی‌کردیم و به آدمهایی معرفی می‌کند که هرگز فکر ملاقات کردنشان را نمی‌کردیم. او این سوال را مطرح می‌کند: «آیا این همان چیزی نیست که همه دنبالش هستیم-- یافتی راهی در انتهای روز که در این جهان احساس تنهایی نکنیم و راهی که که حس کنمی پیش از ترکمان در این دنیا منشا تغییری بوده‌ایم؟»

3. Speaker:
   ژاکلین وودسن
4. 1012 0:01 - 0:04
   در زمانهای قدیم، یک غولی
   زندگی میکرد،
5. 4353 0:04 - 0:09
   یک غول خودخواه که باغش،
   در تمام آن سرزمین زیباترین بود.
6. 10072 0:10 - 0:12
   یک روز غروب، وفتی غول به خانه آمد
7. 12077 0:12 - 0:15
   و متوجه شد که کودکان در باغ
   در حال بازی کردن هستند،
8. 14543 0:15 - 0:16
   بسیار عصبانی شد.
9. 16773 0:17 - 0:20
   « باغ من فقط مال من است!»
10. 20152 0:20 - 0:22
    غول گفت.
11. 22359 0:22 - 0:25
    ودیوار بلندی دور تا دور باغش کشید.
12. 25886 0:26 - 0:31
    نویسنده اُسکار وایلد داستان
    «غول خودخواه» را در سال ۱۸۸۸ نوشت.

    ¶

13. 31947 0:32 - 0:37
    تقریبا صد سال بعد، داستان این غول به کودکی
    من در شهر بروکلین راه پیدا کرد.
14. 37084 0:37 - 0:38
    و ماندگار شد.
15. 39060 0:39 - 0:41
    من در خانواده ای مذهبی بزرگ شدم،
16. 41109 0:41 - 0:44
    و با خواندن انجیل و قرآن بزرگ شدم.
17. 44566 0:45 - 0:48
    ساعتهایی که صرف خواندن کتابهای مذهبی
    و تفریحی میکردم
18. 48014 0:48 - 0:51
    بسیار بیشتر از ساعاتی بود که
    به تماشای تلویزیون میگذشت.
19. 51102 0:51 - 0:54
    هر روز، شما می توانستید من
    و خواهران و برادرانم را بیابید،
20. 54339 0:54 - 0:57
    که درگوشهای از آپارتمانمان کز کردهایم
    و مطالعه میکنیم؛
21. 57484 0:57 - 0:59
    گاهی اوقات با ناراحتی،
22. 59046 0:59 - 1:03
    زیرا در روزهای تابستانی نیویورک،
    شیر آتشنشانی باز میشد،
23. 62826 1:03 - 1:06
    و با حسادت زیادی، صدای دوستانمان را
    از پایین میشنیدیم که مشغول
24. 66017 1:06 - 1:08
    بازی با آب پرفشار بودند،
25. 67575 1:08 - 1:11
    و صدای لذت بردنشان از پنجرههای
    بازمان به گوش میرسید.
26. 71588 1:12 - 1:15
    اما آموختم که هر چه در کتابهایم
    بیشتر غرق میشوم،
27. 74740 1:15 - 1:17
    هرچه زمان بیشتری صرف هرجمله میکنم،
28. 76899 1:17 - 1:20
    صدای دنیای بیرون اطرافم را کمتر میشنوم.
29. 79960 1:20 - 1:23
    و برخلاف همشیرهایم که سر
    سریع خواندن کتابها رقابت میکردند،
30. 82976 1:23 - 1:25
    من به آرامی مطالعه میکردم --
31. 84589 1:25 - 1:27
    خیلی خیلی کند.
32. 87816 1:28 - 1:31
    من کودکی بودم که انگشتانم را
    زیر کلمات حرکت میدادم،

    ¶

33. 91170 1:31 - 1:36
    تا یاد گرفتم این کار را نکنم؛ بچههای بزرگ
    که از انگشتانشان استفاده نمیکنند.
34. 96138 1:36 - 1:40
    در کلاس سوم، ما را مجبور میکردند
    دست به سینه بنشینیم،
35. 99903 1:40 - 1:44
    و فقط برای عوض کردن صفحه کتاب
    میتوانستیم از هم بازشان کنیم.
36. 105061 1:45 - 1:48
    معلم ما آدم بی رحمی نبود.
37. 107576 1:48 - 1:49
    آن موقع سال ۱۹۷۰ بود،
38. 109282 1:49 - 1:52
    و هدفش این بود که نه تنها
    به اندازه ی سطح کلاس
39. 112280 1:52 - 1:54
    بلکه فراتر از آن بخوانیم.
40. 114199 1:54 - 1:57
    و همیشه مجبور میشدیم
    که تندتر بخوانیم.
41. 117769 1:58 - 2:01
    اما در سکوت آپارتمانم، به دور
    از نگاه خیره معلمم،
42. 121483 2:01 - 2:04
    انگشتانم را زیر تک تک آن کلمات میگذاشتم.
43. 123938 2:04 - 2:07
    و آن غول خودخواه دوباره داستانش
    را برایم تعریف می کرد،
44. 126828 2:07 - 2:11
    اینکه چگونه کودکان با دزدکی وارد شدن
    به باغچه اش به او خیانت کردند،
45. 130728 2:11 - 2:13
    چگونه او این دیوار بلند بالا را ساخته بود،
46. 132771 2:13 - 2:15
    دیواری که بچه ها را
    خارج از باغ نگه میداشت،
47. 135286 2:15 - 2:18
    اما زمستاتی خاکستری بر
    سر باغش آوار شد،
48. 137684 2:18 - 2:20
    و آنجا ماندگار شد.
49. 140784 2:21 - 2:23
    با هر بار دوباره خواندن
    چیز جدیدی یاد میگرفتم،
50. 143362 2:23 - 2:27
    راجع به سنگهای سخت جادههایی که کودکان
    به ناچار روی آنها بازی میکردند
51. 146974 2:27 - 2:29
    وقتی که از آن باغ رانده شدند،
52. 149108 2:29 - 2:32
    راجع به نجابت پسر بچهای
    که یک روز ظاهر شد،
53. 152520 2:33 - 2:35
    و حتی درمورد خود غول خودخواه.
54. 154686 2:35 - 2:38
    شاید حرفهایش اصلا غضبناک نبودند.
55. 157761 2:38 - 2:40
    شاید درخواستی برای همدلی بودند.
56. 160056 2:40 - 2:42
    برای درک شدن.
57. 162438 2:42 - 2:46
    «باغ من فقط مال من است. »
58. 167566 2:48 - 2:50
    چند سال بعد، با نویسندهای
    به اسم جان گاردنر آشنا شدم،

    ¶

59. 170324 2:50 - 2:53
    او از این موضوع با عنوان «رویای ساختگی»
60. 172625 2:53 - 2:54
    یا «رویایی افسانه ای» یاد کرد؛
61. 174369 2:54 - 2:58
    و متوجه شدم که درون آن کتاب،
    نقطهای بود که من قرار داشتم.
62. 177604 2:58 - 3:01
    با شخصیتها و دنیایی که نویسنده
    ساخته بود وقت میگذراندم،
63. 181415 3:01 - 3:03
    و به درون آن دعوت شده بود.
64. 183031 3:03 - 3:06
    به عنوان یک کودک میدانستم که
    داستانها باید دوست داشته شده،
65. 186143 3:06 - 3:09
    و آرام خوانده شوند،
66. 188747 3:09 - 3:14
    و برخی از نویسندگان ماهها حتی سالها
    وقت صرف نوشتن آن آثار کردهاند.
67. 193592 3:14 - 3:15
    و کارم بعنوان خواننده کتاب-
68. 194963 3:15 - 3:18
    مخصوصا خوانندهای که میخواهد
    روزی نویسنده شود--
69. 198193 3:18 - 3:20
    این بود که به آن قصه و شرح احترام بگذارم.
70. 201445 3:21 - 3:27
    خیلی وقت قبل از اینکه تلگراف،
    اینترنت یا حتی تلفنی وجود داشته باشد،

    ¶

71. 207203 3:27 - 3:32
    مردمی بودند که از طریق داستان نظرات،
    اطلاعات و خاطرات را به اشتراک میگذاشتند.
72. 211788 3:32 - 3:35
    و این یکی از ابتداییترین از
    اشکال تکنولوژی پیوندی ما، میباشد.
73. 215953 3:36 - 3:38
    و این داستان راجع به چیزی
    حتی بهتر از رود نیل بود
74. 218401 3:38 - 3:41
    که مصریان را در امتداد آن به حرکت درآورد،
75. 220857 3:41 - 3:43
    داستانی راجع به یک راه بهتر برای حفظ متوفی
76. 223065 3:43 - 3:46
    که بقایای پادشاه توت را تا قرن ۲۱ حفظ کرد.
77. 226486 3:46 - 3:48
    و بیش از دو میلیون سال پیش،
78. 228455 3:48 - 3:52
    زمانی که انسانهای اولیه شروع به
    ساخت ابزار از سنگ کردند،
79. 232108 3:52 - 3:54
    شخصی باید گفته باشد:«چه میشد اگر؟»
80. 234203 3:54 - 3:57
    و فرد دیگری آن قصه را بیاد آورد.
81. 237227 3:57 - 4:01
    و یا از طریق کلمات یا اشارات و یا نقاشی،
82. 240789 4:01 - 4:04
    به نسلهای دیگر انتقال داده شد؛
    به خاطر آورده شد:
83. 243778 4:04 - 4:07
    با چکش ضربه بزن و داستانش را بشنو.
84. 247536 4:08 - 4:09
    دنیا رو به پر سر و صداتر شدن است.

    ¶

85. 249496 4:09 - 4:11
    از رادیوکاستها رسیدهایم به
86. 251521 4:12 - 4:16
    واکمن و پخش سیدی قابل حمل
87. 255863 4:16 - 4:18
    و بعدها آیپد و هر آهنگی که بخواهیم
88. 257831 4:18 - 4:20
    و هر زمان که بخواهیم.
89. 260513 4:21 - 4:24
    از چهار کانال تلویزیونی دوران کودکی من
90. 263887 4:24 - 4:27
    به استریم کردن ویدئو و تلویزیونهای
    کابلی بینهایت رسیدیم.
91. 267440 4:27 - 4:32
    و فناوری ما را زمان و فضا
    سریعتر و سریعتر پیش میبرد،
92. 272216 4:32 - 4:35
    ظاهرا اینطور حس میشود که داستان
    از مسیر خارج میشود،
93. 275476 4:35 - 4:38
    منظورم این است که از خط روایی
    خارج میشود.
94. 278640 4:39 - 4:42
    اما حتی مدیریت ما با داستانها
    تغییر میکند،
95. 282280 4:42 - 4:48
    یا جلوههای پیرامونش از کتاب صوتی گرفته
    تا اینستاگرام و اسنپچت تغییر شکل میدهد.
96. 287871 4:48 - 4:50
    باید انگشتانمان در زیر کلمات را
    به یاد بیاوریم.
97. 290440 4:50 - 4:53
    به خاطر بسپارید که داستان
    فارغ از ساختاری که دارد،
98. 293083 4:53 - 4:56
    همیشه ما را به مکانهایی میبرد که
    هرگز فکر نمیکردیم برویم،
99. 296398 4:56 - 4:59
    به کسانی معرفی میکند که هر گز فکر
    دیدنشان را نمیکردیم
100. 299273 4:59 - 5:02
     و دنیاهایی را نشان ما میدهد که
     احتمالا گذرمان نمیافتاد.
101. 303043 5:03 - 5:07
     پس در حالی که فناوری تندتر و تندتر
     به حرکتش ادامه میدهد،
102. 306980 5:07 - 5:09
     من به چیزی آهستهتر دلخوشم.
103. 309562 5:10 - 5:13
     انگشتانم در زیر کلمهها باعث شده
     برای همه سنین
104. 313240 5:13 - 5:16
     کتاب بنویسم، کتابهایی که لازم هستند
105. 315660 5:16 - 5:18
     به آهستگی خوانده شوند،
106. 317524 5:18 - 5:19
     تا لذت برده شوند.
107. 319805 5:20 - 5:24
     عشق من به نگرش عمیق و نزدیک
     به جهان،

     ¶

108. 323532 5:24 - 5:27
     این که همه وجودم را صرف این کار کنم
     و با انجام این کار،
109. 326823 5:27 - 5:30
     احتمالات خیلی خیلی زیادی را برای
     روایت کردن ببینم،
110. 330427 5:30 - 5:32
     معلوم شد که یک جور استعداد داشت،
111. 332110 5:32 - 5:34
     چون سپری کردن اوقات شیرینم
112. 334227 5:34 - 5:37
     به من هر آنچه که برای
     نوشتن لازم بود آموخت .
113. 337086 5:37 - 5:41
     و نوشتن به من هر آنچه لازم
     داشتم برای آفرینش دنیاهایی که آدمها در
114. 340762 5:41 - 5:44
     آنجا میتوانستند شنیده و دیده شوند،
     آموخت،
115. 344271 5:44 - 5:48
     جایی که تجربههایشان میتوانست
     معقول و موجه جلوه کند،
116. 347648 5:48 - 5:51
     و جایی که داستانم، از سوی
     شخصی دیگر خوانده یا شنیده میشد،
117. 351089 5:51 - 5:54
     الهامبخش چیزی در آنها میشد
     که ارتباط بین ما میشد،
118. 354308 5:54 - 5:56
     یک گفتگو.
119. 356352 5:56 - 5:59
     و آيا این همه آن چیزی نیست
     که به دنبالش هستیم--
120. 359028 5:59 - 6:04
     یافتن روشی که در خاتمه روز
     احساس تنهایی در این دنیا نکنیم،
121. 363749 6:04 - 6:08
     و روشی که حس کنیم چیزی را
     قبل از ترک آن، تغییر دادهایم؟
122. 368242 6:08 - 6:11
     سنگ به چکش، آدمی به مومیایی.
123. 371388 6:11 - 6:15
     ایده به داستان--
124. 376641 6:17 - 6:20
     گاهی میخوانیم تا
     آینده را بفهمیم.

     ¶

125. 380211 6:20 - 6:23
     گاهی میخوانیم تا گذشته را بفهمیم.
126. 383156 6:23 - 6:27
     میخوانیم تا گم شویم، ایام سختی را
     که میگذرانیم فراموش کنیم،
127. 387179 6:27 - 6:30
     و میخوانیم تا آدمهای قبل از ما را به
     خاطر بیاوریم، آنهایی که
128. 390152 6:30 - 6:32
     در شرایط سختتری زندگی کردهاند.
129. 392643 6:33 - 6:35
     من به همین دلایل مینویسم.
130. 395893 6:36 - 6:40
     قبل از آمدن به بروکلین، خانوادهام در
     گرینویل، کارولینای جنوبی،

     ¶

131. 400030 6:40 - 6:43
     در منطقهای جدا افتاده به اسم
     نیکولتاون ساکن بود.
132. 403749 6:44 - 6:46
     همه ما بازماندگان مردمی بودیم که
133. 406200 6:46 - 6:49
     اجازه خواندن و نوشتن نداشتند.
134. 409651 6:50 - 6:51
     فکرش را بکنید:
135. 411105 6:51 - 6:55
     خطر فهمیدن این که حروف
     چطور کلمات را تشکیل میدهند،
136. 415100 6:55 - 6:58
     خطر خود کلمهها،
137. 418248 6:58 - 7:02
     خطر آدمهای باسواد و داستانهای آنها.
138. 423666 7:04 - 7:07
     اما خلاف این پیشینه تهدید به مرگ شدن
139. 426859 7:07 - 7:09
     به خاطر ادامه دادن به روایت کردن،
140. 429175 7:09 - 7:11
     داستانهای ما نمردند،
141. 431494 7:11 - 7:15
     چون هنوز داستان دیگری در زیر آن است.
142. 434564 7:15 - 7:17
     و همیشه همینطور بوده است.
143. 436699 7:17 - 7:19
     تا مادامی که ارنباط برقرار کردهایم،
144. 438802 7:19 - 7:21
     روایت ما لایههایی داشته است،
145. 440927 7:21 - 7:25
     داستانهایی در زیر داستانها.
146. 444617 7:25 - 7:29
     به این شکل بوده و هست که داستانها
     زنده میمانند.
147. 449263 7:29 - 7:34
     و شروع کردم به وصل کردن نقطههایی
     که باعث شدند نوشتن

     ¶

148. 453597 7:34 - 7:35
     و خواندن را برای مردمان تقریبا
149. 455350 7:35 - 7:38
     خاموش بیاموزم،
150. 458336 7:38 - 7:43
     پی بردم که داستان من از خودم همواره
     بزرگتر، قدیمیتر
151. 463497 7:43 - 7:45
     و عمیقتر خواهد بود.
152. 465277 7:45 - 7:48
     و به همین خاطر ادامه خواهد یافت.
153. 468722 7:49 - 7:51
     و در میان این مردم تقریبا خاموش،

     ¶

154. 471310 7:51 - 7:54
     کسانی بودند که هرگز خواندن یاد نگرفتند.
155. 475433 7:55 - 7:59
     بازماندگان آنها،نسلهای تازه بیرون آمده
     از بردهداری،
156. 479798 8:00 - 8:01
     اگر در رفاه کافی بودند
157. 480990 8:01 - 8:04
     کالج و دانشگاه میرفتند.
158. 484758 8:05 - 8:08
     برخی مثل مادربزرگ و همشیرهایم
     ظاهرا با مطالعه به دنیا میآیند.
159. 488487 8:08 - 8:11
     جوری که انگار تاریخ از سر راهشان
     بیرون رفته است.
160. 491546 8:12 - 8:15
     برخی مثل مادرم، سوار واگن مهاجرت کبیر
     میشوند--
161. 495291 8:15 - 8:18
     که در واقع واگنی نبوده--
162. 497796 8:18 - 8:20
     و بوسه وداع را نثار جنوب میکنند.
163. 500362 8:20 - 8:23
     اما در اینجا داستانی درون آن داستان هست:

     ¶

164. 503296 8:23 - 8:26
     کسانی که رفتند و آنهایی که ماندند
165. 505829 8:26 - 8:28
     تاریخ یک روایت را با خود حمل کردند،
166. 508293 8:28 - 8:33
     با این دانش که نوشتن تنها روش ادامه دادن
     آن نبود،
167. 512800 8:33 - 8:37
     این که میتوانستند در خاتمه روز
     طولانی در ایوانها یا روی سه پایههای خود
168. 517052 8:37 - 8:40
     بنشیند و برای بچههایشان
     قصهای آرام ببافند.
169. 520330 8:40 - 8:45
     آنها میدانستند که در گرمای داغ
     چیدن پنبه و برداشت تنباکو
170. 524548 8:45 - 8:46
     داستانهای خود را آواز بخوانند،
171. 526326 8:46 - 8:50
     می توانستند داستانها را موعظه کرده و
     در لحافهای چهل تکه وصله و پینه کنند،
172. 530298 8:50 - 8:54
     دردناکترین قصهها را به
     چیزی خندهدار بدل کنند،
173. 534152 8:54 - 8:57
     و از طریق آن خنده، تاریخ یک مملکت را به
     بیرون بدمند
174. 536860 8:57 - 8:59
     که بارها و باره سعی کرد
175. 539509 9:00 - 9:01
     جسم و روح و
176. 541057 9:01 - 9:03
     داستانهایشان را
177. 542700 9:03 - 9:04
     بدزدد.
178. 545954 9:06 - 9:10
     بنابراین به عنوان یک کودک آموختم
     انگشتی نامرئی را تصور کنم

     ¶

179. 549560 9:10 - 9:13
     که من را از کلمهای به کلمهی دیگر می برد،
180. 552980 9:13 - 9:15
     از جملهای به جملهی دیگر،
181. 555380 9:15 - 9:18
     از ناآگاهی به دانستن.
182. 558742 9:19 - 9:22
     بنابراین در حالی که فناوری با سرعت رو به
     حرکت است،

     ¶

183. 562346 9:22 - 9:24
     من به کندی به خواندن ادامه میدهم،
184. 566054 9:26 - 9:30
     با این دانش که به اثر نویسنده
     و قدرت مانای داستان
185. 569833 9:30 - 9:32
     احترام می گذارم.
186. 572446 9:32 - 9:36
     و به آرامی میخوانم تا صدای
     رسایی باشم
187. 575697 9:36 - 9:39
     و کسانی را که قبل از من بودند
     به خاطر بیاورم،
188. 579492 9:39 - 9:46
     که احتمالا نخستین مردمی بودند که
     بالاخره یاد گرفتند آتش را مهار کنند
189. 585722 9:46 - 9:48
     و دور نیروی جدید خود حلقهای از
190. 588926 9:49 - 9:53
     زبانه آتش و نور و گرما بکشند.
191. 593853 9:54 - 9:58
     و به آرامی میخوانم تا غول از خود راضی
     را به یاد بیاورم
192. 597570 9:58 - 10:00
     که چطور سرانجام آن دیوار را خراب کرد
193. 599896 10:00 - 10:02
     و اجازه داد بچه ها در باغش آزادانه بدوند.
194. 603325 10:03 - 10:07
     و به آرامی میخوانم تا به اجدادم
     ادای احترام کنم.
195. 607401 10:07 - 10:10
     که به هیچ وجه اجازه خواندن نداشتند.
196. 610171 10:10 - 10:13
     آنها هم باید حلقه های آتشین داشته باشند،
197. 612784 10:13 - 10:16
     که به آرامی صحبت از رویاها،
198. 616178 10:16 - 10:19
     امیدها و آینده آنها کند.
199. 620417 10:20 - 10:25
     هر بار که داستانی را میخوانیم، مینویسیم
     یا بازگو میکنیم
200. 625025 10:25 - 10:27
     به داخل حلقه آنها گام میگذاریم
201. 628339 10:28 - 10:31
     و آن شکست ناپذیر باقی میماند.
202. 631515 10:32 - 10:35
     و قدرت داستان ادامه پیدا میکند.
203. 636047 10:36 - 10:37
     متشکرم.

     ¶

204. 637224 10:37 - 10:40
     (تشویق)

     ¶