รายการโทรทัศน์ที่น่าเบื่อที่สุด--แต่ทำไมคนจึงติดมันได้ อย่างสนุกสนาน
-
0:01 - 0:02ขอบคุณครับ
-
0:02 - 0:04ผมมีเวลาเพียง 18 นาที
-
0:04 - 0:07เพื่ออธิบายเรื่องที่ ใช้เวลาหลายชั่วโมง
หลายวัน -
0:07 - 0:09ดังนั้น ผมจึงควรจะเริ่มต้นเสียเลย
-
0:09 - 0:14ขอเริ่มด้วยคลิป จากรายการลิสทึนิ่งโพสท์
อัลจาซีร่า -
0:15 - 0:18ริชาร์ด กิสเบร์ท: นอร์เวย์เป็นประเทศที่
มีสื่อรายงานข่าวค่อนข้างน้อย -
0:18 - 0:21แม้แต่การเลือกตั้งสัปดาห์ที่แล้วนี้
ก็ผ่านไป ไม่มีอะไรตื่นเต้น -
0:21 - 0:24และนั่นคือ สื่อนอร์เวย์โดยสรุป:
-
0:24 - 0:26ไม่มีอะไรตื่นเต้นมากนัก
-
0:26 - 0:27ย้อนกลับไปสองสามปีก่อน
-
0:27 - 0:29โทรทัศน์สาธารณะของนอร์เวย์
ช่องเอ็นอาร์เค -
0:29 - 0:34ตกลงจะเสนอรายการสด บนรถไฟเจ็ดชั่วโมง
-
0:34 - 0:367 ชั่วโมง ของภาพธรรมดาๆ
-
0:36 - 0:38รถไฟวิ่งไปตามราง
-
0:38 - 0:42คนนอร์เวย์, กว่าล้านคน ตามเรทติ้ง,
ชอบมันมาก -
0:42 - 0:45รายการแบบใหม่สดจริงทางทีวี ได้เกิดขึ้นแล้ว
-
0:45 - 0:48และมันดูจะขัดกับกฎระเบียบทั้งหมด
ของรายการโทรทัศน์ -
0:48 - 0:50ไม่มีโครงเรื่อง ไม่มีบท
-
0:50 - 0:53ไม่มีละคร ไม่มีจุดสุดยอดของเรื่อง
-
0:53 - 0:54และมันถูกเรียกว่า สโลว์ทีวี
-
0:54 - 0:56ช่วงสองเดือนที่ผ่านมานี้
-
0:56 - 1:00คนนอร์เวย์เฝ้าดูการเดินทางของเรือสำราญ
ไปตามชายฝั่ง -
1:00 - 1:02และก็มีหมอกหนาทึบ ตามชายฝั่งทะเลนั้น
-
1:02 - 1:05ผู้บริหารของสถานีบริการออกอากาศแห่งชาติ
ของนอร์เวย์ -
1:05 - 1:09ขณะนี้ กำลังพิจารณาออกอากาศ
คืนหนึ่งของการถักนิตติ้ง -
1:09 - 1:11มองผิวเผินแล้ว ดูจะน่าเบื่อ
-
1:11 - 1:13เพราะว่ามันก็น่าเบื่อ
-
1:13 - 1:15แต่บางอย่างเกี่ยวกับ การทดลองทีวีแบบนี้
-
1:15 - 1:16ได้เข้าเกาะกุมจิตใจชาวนอร์เวย์แล้ว
-
1:16 - 1:20เราจึงส่ง มาร์เซลา พิซาร์โร ของเรา
ไปออสโล -
1:20 - 1:22เพื่อค้นพบว่า มันคืออะไร, แต่ขอเตือนก่อน:
-
1:22 - 1:27บางภาพจากการรายงานต่อไปนี้
ผู้ชมอาจผิดหวัง -
1:27 - 1:28(เสียงหัวเราะ)
-
1:28 - 1:32ทอมัส เฮลลัม: แล้วก็ตามด้วยเรื่อง
ยาว 8 นาที ในอัลจาซีร่า -
1:32 - 1:35เกี่ยวกับรายการทีวีแปลกต่างๆ
ในนอร์เวย์น้อย -
1:35 - 1:38อัลจาซีร่า, ซีเอ็นเอ็น
เราไปถึงนั่นได้อย่างไร? -
1:38 - 1:40เราต้องย้อนกลับไปปี 2009 เมื่อ
-
1:40 - 1:42เพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง
มีความคิดยอดเยี่ยม -
1:42 - 1:44คุณไปได้ความคิดนี้มาจากที่ไหน?
-
1:44 - 1:45ในห้องอาหารกลางวัน
-
1:46 - 1:49แล้วเขาก็บอกว่า
เรามาทำรายการวิทยุกันดีมั๊ย -
1:49 - 1:52เอาวันสำคัญที่เยอรมันบุกนอร์เวย์ ปี 1940
-
1:52 - 1:56เราเสนอเรื่องราว ในเวลานั้นพอดี
ตอนกลางคืน -
1:56 - 1:59ว๊าว ความคิดที่หลักแหลมมาก เว้นแต่
-
1:59 - 2:01นี่มันก็อีกแค่สองสัปดาห์
ก่อนวันบุกเข้ามานั่น -
2:01 - 2:04เราจึงนั่งในห้องอาหารกลางวัน และถกกัน
-
2:04 - 2:08มีอะไรอีกมั๊ย ที่จะนำเสนอได้
ขณะที่มันวิวัฒนาการไป? -
2:08 - 2:12มีอะไรอีกมั๊ย ที่ใช้เวลานานๆได้?
-
2:12 - 2:15พวกเราคนหนึ่ง จึงคิดเรื่องรถไฟขึ้นมา
-
2:15 - 2:19รถไฟเบอร์เกน ครบรอบ 100 ปี ในปีนั้น
-
2:19 - 2:21มันวิ่งจากนอร์เวย์ตะวันตก
ไปนอร์เวย์ตะวันออก -
2:21 - 2:26และใช้เวลาเดียวกันเปี๊ยบ
กับเมื่อ 40 ปีก่อน -
2:26 - 2:29คือ กว่า 7 ชั่วโมง (เสียงหัวเราะ)
-
2:29 - 2:32เมื่อพบบรรณาธิการมอบหมายของเรา
ในออสโล เราก็บออกว่า -
2:32 - 2:35เราอยากทำสารคดี เรื่อง รถไฟเบอร์เกน
-
2:35 - 2:37และอยากจะทำให้ยาวเต็มที่
-
2:37 - 2:38และคำตอบก็คือ
-
2:38 - 2:40"ได้ แต่โปรแกรมนั้น
จะใช้เวลานานแค่ไหน?" -
2:40 - 2:42"อ้อ" เราตอบ "ยาวเต็มที่"
-
2:42 - 2:43"ใช่ แต่เราหมายถึงรายการนั้นนะ"
-
2:43 - 2:45และก็โต้ตอบกัน กลับไปกลับมา
-
2:45 - 2:51เราโชคดี เขาพบเรา
พร้อมเสียงหัวเราะที่ดีมากๆ -
2:51 - 2:54จึงเป็นวันที่สดใสวันหนึ่ง ในเดือนกันยายน
-
2:54 - 2:58เราเริ่มรายการ ที่เราคิดว่า
น่าจะยาว 7 ช.ม 4 นาที -
2:58 - 3:00จริงๆ กลับกลายเป็น 7 ช.ม 14 นาที
-
3:00 - 3:05เนื่องจากสัญญาณเสีย ที่สถานีสุดท้าย
-
3:05 - 3:07เรามีกล้องถ่าย 4 ตัว
-
3:07 - 3:10กล้อง 3 ตัวนั้น ถ่ายไปที่ธรรมชาติที่สวยงาม
-
3:10 - 3:14การพูดคุยกับแขก ข้อมูลบางอย่าง
-
3:14 - 3:18(วิดีโอ) ประกาศรถไฟ:
เราจะถึงสถานีฮอกาสทอล -
3:18 - 3:20ทอมัส เฮลลัม: ก็เท่านี้แหละ
-
3:20 - 3:21แต่แน่นอน ยังมีอีก
-
3:21 - 3:25อุโมงค์ 160 แห่ง ที่ให้เรามีโอกาส
รวบรวมเก็บเอกสารไว้บ้าง -
3:25 - 3:29ผู้บรรยาย [ภาษานอร์เวย์] :
แล้วก็จีบกันนิดนึง ขณะอาหารย่อย -
3:30 - 3:35เนินสุดท้ายแผ่กว้างออกไป
ก่อนถึงจุดหมายของเรา -
3:36 - 3:39เราผ่านสถานีมโจลฟ์เจลล์
-
3:40 - 3:43แล้วก็อุโมงค์ใหม่อีก
-
3:43 - 3:44(เสียงหัวเราะ)
-
3:44 - 3:47ธอมัสเฮลลัม: ถึงตอนนี้เราคิด ใช่
เรามีรายการเยี่ยม -
3:47 - 3:52จะพอเหมาะกับคนสนใจรถไฟ 2000 คน
ในนอร์เวย์ -
3:52 - 3:54เรานำมันออกอากาศ ในเดือนพฤศจิกายน 2009
-
3:54 - 3:57แต่ไม่เลย มันดึงดูดความสนใจมากกว่านั้น
-
3:57 - 4:00นี่คือทีวี 5 ช่องที่ใหญ่สุด ในนอร์เวย์
ในวันศุกร์ปกติ -
4:00 - 4:03ถ้าคุณดูที่ NRK2 ตรงนี้ ว่าเกิดอะไรขึ้น
-
4:03 - 4:06ดูซิ ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเขาเสนอรายการ รถไฟเบอร์เกน: -
4:07 - 4:11คนนอร์เวย์ 1.2 ล้านคน ดูรายการนี้บางตอน
-
4:11 - 4:13(เสียงปรบมือ)
-
4:15 - 4:17และอีกอย่างหนึ่งที่ตลก:
-
4:17 - 4:19เมื่อพิธีกรที่สถานีใหญ่ของเรา
-
4:19 - 4:21หลังจากที่เสนอข่าวไปแล้ว
-
4:21 - 4:24เธอก็บอกว่า "และในอีกช่องหนึ่งของเรา
-
4:24 - 4:27ตอนนี้รถไฟ ใกล้จะถึงสถานีเมยร์ดัลแล้ว"
-
4:27 - 4:29คนหลายพันคน ก็กระโดดขึ้นมาบนรถไฟ
-
4:29 - 4:33ในอีกช่องของเรา แบบนี้เอง
(เสียงหัวเราะ) -
4:33 - 4:37นี่ยังเป็นความสำเร็จยิ่งใหญ่อีกด้วย
ในแง่สื่อสังคม -
4:37 - 4:41รู้สึกดีมาก ที่เห็นผู้ใช้เฟทบุ๊ก ทวิตเตอร์
เป็นพันๆคน -
4:41 - 4:44ถกกันเกี่ยวกับภาพวิวที่เห็น
-
4:44 - 4:48คุยกันราวกับว่า เขาอยู่ในรถไฟขบวนเดียวกัน
-
4:48 - 4:52และโดยเฉพาะ ผมชอบอันนี้
ชายชราวัย 76 ปี -
4:52 - 4:53เขาดูรายการทั้งหมด
-
4:53 - 4:57และที่สถานีสุดท้าย ก็ลุกขึ้นหยิบ
สิ่งที่คิดว่าเป็นกระเป๋าเดินทาง -
4:57 - 5:01หัวก็เลยชนเข้ากับราวผ้าม่าน
-
5:01 - 5:04เลยรู้สึกตัวว่า
อยู่ในห้องนั่งเล่นของตัวเอง -
5:04 - 5:08(เสียงปรบมือ)
-
5:09 - 5:14นั่นจึงเป็นทีวี ที่แข็งแรงและมีชีวิต
-
5:14 - 5:17436 นาทีต่อนาที ในคืนวันศุกร์
-
5:17 - 5:19และระหว่างคืนแรกนั้น
-
5:19 - 5:22ทวิตเตอร์ข้อความแรกเข้ามาว่า
ทำไมจึงเป็นคนขี้กลัว? -
5:22 - 5:27ทำไมหยุดที่ 436
เมื่อคุณขยายออกไปได้อีก -
5:27 - 5:31เป็น 8,040 นาที/นาที
-
5:31 - 5:33และทำเรื่องการเดินทางที่โดดเด่น ในนอร์เวย์
-
5:33 - 5:37การเดินทางโดยเรือเฮอร์ธิกรูเทน
จากเบอร์เกน ถึง เคอร์เคเนส -
5:37 - 5:40เกือบ 3,000 กิโลเมตร
เลียบตามแนวฝั่งทะเลส่วนใหญ่ของเรา -
5:40 - 5:45มันมีประวัติศาสตร์ยาวนาน 120 ปี
ที่น่าสนใจมาก -
5:45 - 5:50แท้จริง มีส่วนร่วมในความเป็น/ตาย
ตามแนวชายฝั่ง -
5:50 - 5:52ดังนั้น แค่หนึ่งสัปดาห์
หลังจากรถไฟเบอร์เกน -
5:52 - 5:57เราก็โทรฯไปบริษัทเฮอร์ธิกรูเทน
เริ่มแผนการสำหรับรายการนี้ต่อ -
5:58 - 6:00เราอยากจะทำสิ่งที่แตกต่างออกไป
-
6:00 - 6:04รถไฟเบอร์เกน เป็นการรายการที่บันทึกไว้ก่อน
-
6:04 - 6:06ดังนั้น เมื่อเรานั่งกันอยู่
ในห้องบรรณาธิการ -
6:06 - 6:08เราจึงดูภาพนี้กัน--ทั้งหมด
สถานีอัล สเตชั่น-- -
6:08 - 6:10เราเห็นนักหนังสือพิมพ์คนนี้
-
6:10 - 6:12เราได้เรียกเขา
และได้พูดกับเขา -
6:12 - 6:14และเมื่อเราออกจากสถานี
-
6:14 - 6:17เขาก็ถ่ายรูปเรา และก็โบกมือให้กับกล้อง
-
6:17 - 6:18แล้วเราก็คิดกันว่า
-
6:18 - 6:21จะเป็นอย่างไร ถ้าคนมากกว่านี้รู้ว่า
เราอยู่บนรถขบวนรถไฟนั้น? -
6:21 - 6:23จะมีคนมา มากกว่านี้มั๊ย?
-
6:23 - 6:25แล้วมันจะเป็นอย่างไร
-
6:25 - 6:29เราจึงตกลงใจว่า โครงการต่อไปของเรา
ควรจะเป็นรายการสด -
6:29 - 6:34เราต้องการภาพของเราภาพนี้
ทั้งที่อ่าวและบนจอ ในเวลาเดียวกัน -
6:35 - 6:38นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ NRK เคยขึ้นเรือ
-
6:38 - 6:40นี่ย้อนกลับไปในปี 1964
-
6:40 - 6:43ตอนนั้น ผู้จัดการฝ่ายเทคนิค
ใส่เสื้อนอกและผูกเนคไท -
6:43 - 6:47NRK ขนเครื่องมือทั้งหมดขึ้นเรือ
-
6:47 - 6:51ระยะ 200 เมตรจากฝั่ง ก็ส่งสัญญาณกลับมา
-
6:51 - 6:55และในห้องเครื่อง
พวกเขาคุยกับหนุ่มช่างเครื่อง -
6:55 - 6:59และบนดาดฟ้า
ก็มีรายการบันเทิงชั้นเยี่ยม -
6:59 - 7:04การอยู่บนเรือ จึงไม่ใช่ครั้งแรก
-
7:05 - 7:10แต่ติดกันห้าวันครึ่ง ถ่ายทอดสด
เราต้องการความช่วยเหลือบ้าง -
7:10 - 7:14เราถามผู้ชมตรงนั้นว่า เขาอยากดูอะไร?
-
7:14 - 7:19อยากให้เราถ่ายอะไร อยากให้เห็นเป็นอย่างไร
-
7:19 - 7:21อยากให้เรามีเว็บไซท์มั๊ย?
ต้องการให้มีอะไรบ้างในนั้น? -
7:21 - 7:24และเราก็ได้คำตอบมาบ้าง
จากท่านที่อยู่ข้างนอก -
7:24 - 7:28และมันช่วยเราได้อย่างมาก
ในการทำรายการ -
7:28 - 7:31ดังนั้น ในเดือน มิถุนายน 2011
-
7:31 - 7:34พวกเรา 23 คน
ก็ขึ้นเรือเลียบฝั่งเฮอร์ธิกรูเทน -
7:34 - 7:36และออกเดินทาง
-
7:36 - 7:40(เสียงดนตรี)
-
8:35 - 8:39ที่ผมจำได้แม่นมาก จากสัปดาห์นั้น
และทั้งหมดเกี่ยวกับผู้คน -
8:39 - 8:41หนุ่มคนนี้, เป็นตัวอย่าง
-
8:41 - 8:43เขาเป็นหัวหน้าวิจัย
ที่มหาวิทยาลัยทรอมโซ -
8:43 - 8:45(เสียงหัวเราะ)
-
8:45 - 8:50และผมอยากจะให้คุณดู ผ้าชิ้นหนึ่ง
-
8:50 - 8:53ชิ้นนี้ครับ
-
8:54 - 8:56ที่จำได้แม่นอีกชิ้นหนึ่ง
-
8:56 - 9:00มันเป็นของหนุ่มชื่อ อีริก แฮนเซน
-
9:01 - 9:09อย่างสองคนนี้แหละ
ที่จดจ่ออยู่กับรายการของเรา -
9:09 - 9:13พร้อมกับคนอื่นๆ อีกหลายพันคน
ตลอดเส้นทาง -
9:13 - 9:16พวกเขาสร้างรายการออกมา อย่างที่มันเป็น
-
9:16 - 9:18พวกเขาสร้างเรื่องราวทั้งหมดขึ้นมา
-
9:18 - 9:21คนนี้ชื่อ คาร์ล เรียนอยู่เกรด 9
-
9:21 - 9:25เขียนว่า "พรุ่งนี้จะไปโรงเรียนสายหน่อย"
-
9:25 - 9:27ปกติต้องอยู่ที่โรงเรียนตอน 8 โมงเช้า
-
9:27 - 9:30เขามาเวลา 9 โมง
และไม่มีใบอนุญาตจากครูด้วย -
9:30 - 9:33เพราะว่าครูก็ดูรายการนี้
-
9:33 - 9:34(เสียงหัวเราะ)
-
9:34 - 9:36เราทำสิ่งนี้ได้อย่างไร?
-
9:36 - 9:39ครับ เราใช้ห้องประชุม บนเรือเฮอร์ธิกรูเทน
-
9:39 - 9:42เปลี่ยนมันให้เป็น
ห้องควบคุมรายการทีวีที่สมบูรณ์ -
9:42 - 9:45เราทำให้มันใช้การได้, แน่นอนครับ
-
9:45 - 9:47แล้วเราก็เอากล้อง 11 ตัว มาด้วย
-
9:47 - 9:48นี่เป็นหนึ่งในนั้น
-
9:48 - 9:50นี่เป็นภาพสเก็ต จากเดือนกุมภาพันธ์
-
9:50 - 9:53และเมื่อคุณเอาภาพสเก็ตนี้
ไปให้มืออาชีพ -
9:53 - 9:55ที่สถานีวิทยุโทรทัศน์นอร์เวย์ NRK
-
9:55 - 9:58คุณก็จะได้สิ่งที่เจ๋งๆกลับมา
-
9:58 - 10:02พร้อมกับการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์
บางอย่าง -
10:02 - 10:05(วิดีโอ) ผู้บรรยาย [ภาษานอร์เวย์]:
ขึ้นๆลงๆ -
10:05 - 10:08นี่คือ แท่นขุดเจาะสำคัญที่สุดของนอร์เวย์
ในปัจจุบัน -
10:08 - 10:14มันปรับความสูงของกล้องที่หัวเรือ
ในการผลิตรายการสดของ NRK -
10:14 - 10:19เป็นหนึ่งใน 11 ตัว ที่จับภาพที่เยี่ยมยอด
จากไมโครซอฟนอร์เวย์ -
10:19 - 10:21เส้นลวด 8 เส้น ตรึงให้กล้องนั้นอยู่กับที่
-
10:21 - 10:25ช่างกล้อง: ผมทำงานเกี่ยวกับ
การแก้ปัญหาต่างๆของกล้อง -
10:25 - 10:29พวกมันเป็นเพียงเครื่องมือ
ที่ใช้ในเนื้อหาที่ต่างกัน -
10:29 - 10:32ทอมัส เฮลลัม: อีกกล้องหนึ่ง คือ อันนี้
ปกติใช้กับกีฬา -
10:32 - 10:36ทำให้เราสามารถถ่ายภาพแบบใกล้ๆ
-
10:36 - 10:38ของคนที่อยู่ไกลออกไป 100 กิโลเมตร
-
10:38 - 10:42อย่างเช่นภาพนี้ (เสียงหัวเราะ)
-
10:42 - 10:45คนโทรมาถามเราว่า ชายคนนี้เป็นอย่างไรบ้าง
-
10:45 - 10:48เขาสบายดี ทุกอย่างเป็นไปอย่างดี
-
10:48 - 10:51เรายังถ่ายรูปคนที่โบกไม้โบกมือให้เรา
-
10:51 - 10:54ผู้คนตามเส้นทาง เป็นพันๆคน
-
10:54 - 10:56และพวกเขาทุกคน มีโทรศัพท์อยู่ในมือ
-
10:56 - 10:59และเมื่อเราถ่ายภาพพวกเขา
พวกเขาก็ได้รับข้อความ -
10:59 - 11:02"ตอนนี้เราออกทีวีอยู่, พ่อ"
พวกเขาก็เริ่มโบกมือกลับมา -
11:02 - 11:04เป็นทีวีโบกมือกันไปมา อยู่ห้าวันครึ่ง
-
11:04 - 11:06และผู้คนก็มีความสุขกัน อย่างเหลือเกิน
-
11:06 - 11:11เมื่อเขาสามารถส่งข้อความที่อบอุ่น
ไปถึงคนที่เขารักได้ -
11:11 - 11:15มันยังเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
ทางสื่อสังคม -
11:15 - 11:17ในวันสุดท้าย เราพบพระราชินีของนอร์เวย์
-
11:17 - 11:21แล้วทวิตเตอร์ก็เกือบจะรับไม่ไหว
-
11:21 - 11:23นอกจากนี้ ทางเว็บไซท์
-
11:23 - 11:28ระหว่างสัปดาห์นี้ เราสตรีมวิดิโอออกไป
กว่า 100 ปี ของวิดีโอ -
11:28 - 11:32ไปยัง 148 ประเทศ
-
11:32 - 11:36และเว็บไซท์นั้นก็ยังคงอยู่ที่นั่น
ยังจะคงอยู่ไปตลอดกาล จริงๆ -
11:36 - 11:38เพราะว่า เฮอธิกรูเทน ได้รับเลือก
-
11:38 - 11:42ให้เป็นส่วนของรายการเอกสาร
UNESCO นอร์เวย์ -
11:42 - 11:45และได้อยู่ในบันทึกกิเนสบุก อีกด้วย
-
11:45 - 11:49ว่า เป็นสารคดีที่ยาวที่สุด เท่าที่ทำกันมา
-
11:49 - 11:52(เสียงปรบมือ)
-
11:52 - 11:56ขอบคุณครับ
-
11:56 - 11:59แต่มันเป็นโครงการที่ยาว
-
11:59 - 12:02บางคนจึงดูเพียงบางส่วน เช่น นายกรัฐมนตรี
-
12:02 - 12:04บางคนก็ดูมากกว่านั้นเล็กน้อย
-
12:04 - 12:09บอกว่า "ไม่ได้ใช้เตียงนอนเลย ตลอด 5 วัน"
-
12:09 - 12:13และเขาอายุ 82 ปี
และก็เกือบจะไม่ได้หลับนอน -
12:13 - 12:16เขาเฝ้าดูตลอด เพราะบางสิ่งบางอย่าง
อาจเกิดขึ้นก็ได้ -
12:16 - 12:19แม้อาจจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม (เสียงหัวเราะ)
-
12:19 - 12:22นี่เป็นตัวเลขของผู้ชม ระหว่างเส้นทาง
-
12:22 - 12:23เห็น โทร์ลฟยอร์ด ที่รู้จักกันดี
-
12:23 - 12:28หนึ่งวัน หลังจากวันนั้น สำหรับ NRK2
ก็ตื่นเต้นตลอดเวลา -
12:28 - 12:34ถ้าคุณเห็นช่องแคบที่ใหญ่ที่สุดทั้ง 4 แห่ง
ในนอร์เวย์ ระหว่างเดือนมิถุนายน 2011 -
12:34 - 12:36พวกมันก็จะเป็นอย่างนี้
-
12:36 - 12:40และในฐานะผู้ผลิตรายการโทรทัศน์
ก็ยินดีจะเอาเฮอร์ธิกรูเทน ไปอยู่บนสุด -
12:40 - 12:42ก็จะเป็นอย่างนี้
-
12:42 - 12:45คนนอร์เวย์ 3.2 ล้านคน
ดูรายการนี้บางตอน -
12:45 - 12:47และที่นี่ เรามีกันอยู่แค่ห้าล้านคน
-
12:47 - 12:50แม้แต่ผู้โดยสารที่อยู่บนเรือชายฝั่ง
เฮอร์ธิกรูเทน-- -
12:50 - 12:51(เสียงหัวเราะ)
-
12:51 - 12:56พวกเขาเลือกดูทีวี แทนที่จะหันไป 90 องศา
-
12:56 - 12:58และมองออกไปนอกหน้าต่าง
-
12:58 - 13:01เราจึงได้รับอนุญาต
ให้เป็นส่วนหนึ่งของห้องนั่งเล่นของผู้คน -
13:01 - 13:04ด้วยรายการทีวีแปลกๆนี้
-
13:04 - 13:08พร้อมกับดนตรี ธรรมชาติ และผู้คน
-
13:08 - 13:10และตอนนั้น สโลว์ทีวี
เป็นคำติดปากไปแล้ว -
13:10 - 13:14เราจึงเริ่มมอง หาเรื่องอื่นๆ
ที่จะทำสโลว์ทีวีได้ -
13:14 - 13:18เราจึงอาจเอาบางสิ่งบางอย่างที่ยาวๆ
แล้วเอามาทำเป็นหัวเรื่อง ก็ได้ -
13:18 - 13:20อย่างเช่น เรื่อง รถไฟและเรือเฮอร์ธิกรูเทน
-
13:20 - 13:22หรือไม่ก็ เอาหัวเรื่องมาก่อน
แล้วทำให้มันยาวๆ -
13:22 - 13:25นี่เป็นโครงการสุดท้าย
เป็นรายการแอบดู -
13:25 - 13:28เป็น 14 ชั่วโมงของการเฝ้าดูนก
ทางจอทีวี -
13:28 - 13:31จริงๆแล้ว นาน 87 วัน ทางเว็บไซท์
-
13:31 - 13:34เราได้ทำ 18 ชั่วโมง
ของรายการสดจับปลาแซลมอน -
13:34 - 13:37จริงๆใช้เวลา 3 ชั่วโมง ก่อนจะได้ปลาตัวแรก
-
13:37 - 13:39ซึ่งค่อนข้างจะช้ามาก
-
13:39 - 13:44ทำ 12 ช.ม. ล่องเรือไปในคลองเทเลมาร์ก
ที่สวยงาม -
13:44 - 13:48และก็ทำเรื่องรถไฟอีกครั้งหนึ่ง
ไปกับรถไฟสายเหนือ -
13:48 - 13:52และเพราะว่า เรื่องนี้ทำรายการสดไม่ได้
เราจึงทำในสี่ฤดู -
13:52 - 13:56เพื่อให้ผู้ชม ได้ประสบการณ์อีกแบบ
ตามเส้นทาง -
13:57 - 14:02โครงการต่อมาของเรา
ได้มาสนใจนอกประเทศนอร์เวย์ -
14:02 - 14:04นี่จากรายการ โคลเบิร์ทรีพอร์ท
ช่องคอมมิดีเซ็นทัล -
14:04 - 14:08(วิดีโอ) สตีเฟน โคลเบิร์ท: ผมได้ดูรายการ
ที่เป็นที่นิยมอย่างมาก จากนอร์เวย์ -
14:08 - 14:11ชื่อ "คืนไม้ฟืนแห่งชาติ"
-
14:11 - 14:15ซึ่งประกอบด้วยผู้คนส่วนใหญ่ใส่เสื้อพาร์ก้า
คุยกันไป ตัดไม้ไป ในป่า -
14:15 - 14:19แล้ว 8 ช.ม ของไฟที่ลุกอยู่ในเตาผิง
(เสียงหัวเราะ) -
14:19 - 14:22มันได้ทำลาย รายการชั้นนำอื่นๆ
ของนอร์เวย์ไป -
14:22 - 14:24เช่น "คุณคิดว่าจะเฝ้าดู จนกว่าสีจะแห้งรึ"
-
14:24 - 14:28และรายการ "การแข่งความเร็วของ
ธารนํ้าแข็งที่น่าทึ่ง" -
14:28 - 14:33และดูนี่ เกือบ 20% ของประชากรนอร์เวย์
เปิดดูกัน -
14:33 - 14:3520 เปอร์เซ็นต์
-
14:35 - 14:39ธอมัส เฮลลัม: เมื่อฟืนและการตัดฟืน
น่าสนใจได้ขนาดนั้น -
14:39 - 14:40แล้วทำไมไม่ทำ การถักนิตติ้งล่ะ?
-
14:40 - 14:42โครงการต่อมาของเรา
-
14:42 - 14:47เราจึงใช้เวลากว่า 8 ชั่วโมง
รายการสดตั้งแต่ แกะ จนถึง เสื้อกันหนาว -
14:47 - 14:49และ จิมมี่ คิมเมล ในรายการของ ABC
-
14:49 - 14:51เขาชอบมัน
-
14:51 - 14:58(เสียงดนตรี)
-
14:58 - 15:02(วิดีโอ) จิมมี่ คิมเมล: แม้แต่คนที่
อยู่ในรายการ ก็หลับ -
15:02 - 15:04หลังจากทั้งหมดนั้น คนถักนิตติ้ง
จริงๆแล้วพลาดไป -
15:04 - 15:06ไม่ได้ทำลายสถิติโลก
-
15:06 - 15:07พวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ
-
15:07 - 15:10แต่ขอให้จำคำพังเพยเก่าแก่
ของคนนอร์เวย์ -
15:10 - 15:12สิ่งสำคัญไม่ได้เกี่ยวกับว่า คุณชนะหรือแพ้
-
15:12 - 15:14จริงๆไม่มีอะไรสำคัญ
ความตายจะมาหาเราทุกคน -
15:14 - 15:16(เสียงหัวเราะ)
-
15:16 - 15:19ธอมัส เฮลลัม: แล้วเหตุใดเรื่องนี้
จึงโดดเด่น? -
15:19 - 15:22นี่ต่างไปจากรายการทีวีอื่น
อย่างสิ้นเชิง -
15:22 - 15:27เราพาผู้ชมออกไปเที่ยว
ที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เวลานั้น -
15:27 - 15:30และผู้ชมได้ความรู้สึกว่า อยู่ที่นั่น จริงๆ
-
15:30 - 15:33ไปอยู่บนรถไฟ จริงๆ อยู่บนเรือ จริงๆ
-
15:33 - 15:34และถักนิตติ้งไปพร้อมๆกับคนอื่น จริงๆ
-
15:34 - 15:37และเหตุผลที่ผมคิดว่า
ทำไมพวกเขากำลังทำอย่างนั้น -
15:37 - 15:39ก็คือ เพราะเราไม่ได้กะเกณฑ์เวลาแต่อย่างใด
-
15:39 - 15:42เป็นสิ่งสำคัญที่ เราไม่ได้กะเกณฑ์เวลาอะไร
-
15:42 - 15:45และสำคัญอีกด้วยว่า เราทำรายการที่
-
15:45 - 15:50เป็นบางอย่างที่ เราทุกคนสัมผัสได้
บางอย่างที่ผู้ชมสัมผัสได้ -
15:50 - 15:53และบางอย่างที่ มีรากในวัฒนธรรมของเรา
อย่างใดอย่างหนึ่ง -
15:53 - 15:54นี่คือ ภาพจากฤดูร้อนที่ผ่านมา
-
15:54 - 15:57เมื่อเราเดินทางตามชายฝั่งอีกครั้ง
นาน 7 สัปดาห์ -
15:57 - 16:01และแน่นอนครับ เป็นการวางแผนมากมาย
เป็นขนส่งมากมาย -
16:01 - 16:06นี่จึงเป็นแผนทำงานสำหรับคน 150 คน
เมื่อฤดูร้อนที่แล้ว -
16:06 - 16:08แต่ที่สำคัญกว่า คือ
สิ่งที่คุณไม่ได้วางแผนไว้ -
16:08 - 16:11คุณไม่ได้วางแผนไว้ ในสิ่งที่จะเกิดขึ้น
-
16:11 - 16:14คุณต้องทำแค่ ถือกล้องถ่ายไป
-
16:14 - 16:15มันเหมือนกับ รายการแข่งขันกีฬา
-
16:15 - 16:18คุณหลอกล่อพวกเขา และดูซิว่า
จะเกิดอะไรขึ้น -
16:18 - 16:20นี่จึงเป็น การกำหนดลำดับภาพบนจอทั้งหมด
-
16:20 - 16:25สำหรับเรือเฮอติกรูเทน, 134 ช.ม
เขียนไว้แค่หน้าเดียว -
16:25 - 16:29เราไม่รู้อะไรมากกว่านี้ ตอนออกจากเบอร์เกน
-
16:29 - 16:32คุณจึงต้องให้ผู้ชม สร้างเรื่องราวขึ้นมาเอง
-
16:32 - 16:34ผมจะยกตัวอย่างหนึ่ง ให้คุณดู
-
16:34 - 16:36นี่จากฤดูร้อนที่แล้ว
-
16:36 - 16:38และในฐานะผู้ผลิตรายการทีวี
-
16:38 - 16:41เป็นภาพที่ดี แต่ตอนนี้ตัดมาที่ภาพถัดไปได้
-
16:41 - 16:43แต่นี่เป็น สโลว์ทีวี
-
16:43 - 16:47จึงต้องจับภาพไว้ จนเริ่มทำให้ปวดท้องมากๆ
-
16:47 - 16:49แล้วคุณก็จับภาพต่อ ให้นานอีกหน่อย
-
16:49 - 16:51และเมื่อคุณจับภาพไว้นานขนาดนั้น
-
16:51 - 16:53ผมแน่ใจ บางท่านตอนนี้ จะสังเกตเห็นวัวนั่น
-
16:53 - 16:55บางท่านเห็นธงอันนั้น
-
16:55 - 16:58บางท่านเริ่มสงสัย ชาวนาอยู่บ้านหรือเปล่า?
-
16:58 - 17:00ออกไปแล้วใช่มั๊ง? กำลังดูวัวอยู่หรือเปล่า?
-
17:00 - 17:04และ วัวนั่นจะไปไหนหรือ?
-
17:04 - 17:07ประเด็นคือ คุณจับภาพแบบนี้ ยิ่งนานเท่าใด
-
17:07 - 17:09และเราก็เก็บมันไว้ 10 นาที
-
17:09 - 17:13คุณก็จะเริ่มสร้างเรื่องขึ้นมา ในสมองคุณเอง
-
17:13 - 17:17นั่นคือ สโลว์ทีวี
-
17:17 - 17:23เราคิดว่า สโลว์ทีวี เป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่ง
ของการเล่าเรื่องราวทางทีวี -
17:23 - 17:25และเราคิดว่า เรายังคงทำรายการนี้ต่อไปได้
-
17:25 - 17:30ไม่บ่อยนัก, 1 หรือ 2 ครั้ง/ปี
เพื่อเก็บบรรยากาศเอาไว้ -
17:30 - 17:33และเรายังเห็นอีกด้วยว่า
แนวคิดสโลว์ทีวีที่ดีนั้น -
17:33 - 17:34ก็คือ แนวคิดเมื่อผู้คนบอกว่า
-
17:34 - 17:38"ไม่ได้ เธอเอานั่นไปออกทีวีไม่ได้"
-
17:38 - 17:41เมื่อผู้คนยิ้ม, มันอาจเป็นแนวคิดช้าๆ
ที่ดีมาก -
17:41 - 17:45ถึงอย่างไร ชีวิตจะดีที่สุด
ถ้ามันแปลกๆไปบ้าง -
17:45 - 17:46ขอบคุณครับ
-
17:46 - 17:53(เสียงปรบมือ)
- Title:
- รายการโทรทัศน์ที่น่าเบื่อที่สุด--แต่ทำไมคนจึงติดมันได้ อย่างสนุกสนาน
- Speaker:
- ธอมัส เฮลลัม
- Description:
-
more » « less
คุณคงเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่อง อาหารช้า ทีนี้ นี่คือรายการโทรทัศน์ช้าๆ...? ในการพูดที่ตลกขบขันครั้งนี้ ผู้ผลิตรายการโทรทัศน์ ธอมัส เฮลลัม นำเสนอวิธีที่เขาและทีมงาน เริ่มทำรายการที่ยาวและน่าเบื่อ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรายการสด - และพบว่าผู้ชมจดจ่ออยู่กับมัน รายการเหล่านั้น ได้แก่ การเดินทางโดยรถไฟ ยาว 7 ชั่วโมง, การไปเที่ยวตกปลา ยาว 18 ชั่วโมง และ การล่องเรือเฟอร์รี่ไปตามชายฝั่งนอร์เวย์ นาน 5.5 วัน ผลลัพท์ที่ได้นั้น ทั้งงดงามและตรึงตาตรึงใจ จริงๆ
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 18:06
|
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
|
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
|
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
|
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive | |
|
|
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive |