De zoon van een moeilijke vader
-
0:01 - 0:03Dit is een foto
-
0:03 - 0:05van een man die ik lange tijd
-
0:05 - 0:08wilde vermoorden.
-
0:09 - 0:12Dit is mijn vader
-
0:12 - 0:16Clinton George 'Bageye' Grant.
-
0:16 - 0:18Hij wordt 'Bageye' genoemd
-
0:18 - 0:21vanwege de permanente
'zakjes' onder zijn ogen. -
0:22 - 0:25Toen ik 10 was droomde ik ervan
-
0:25 - 0:29om samen met mijn broers en zussen
het gif van een vliegen-plakstrip -
0:29 - 0:33door zijn koffie te roeren,
-
0:33 - 0:37glassplinters over zijn ontbijt
te strooien, -
0:37 - 0:41of het tapijt van de trap
los te halen -
0:41 - 0:43zodat hij zou struikelen
en z'n nek zou breken. -
0:43 - 0:45Als de dag daar was,
-
0:45 - 0:47stapte hij altijd over die losse tree,
-
0:47 - 0:49en sloop hij het huis uit
-
0:49 - 0:51zonder ook maar een slok koffie
-
0:51 - 0:53of een hap van zijn ontbijt.
-
0:54 - 0:57Vele jaren was ik bang
dat mijn vader zou sterven -
0:57 - 1:00voordat ik de kans kreeg
om hem te vermoorden. -
1:00 - 1:02(Gelach)
-
1:04 - 1:07Totdat mijn moeder
hem verzocht ons te verlaten -
1:07 - 1:08en nooit meer terug te komen,
-
1:08 - 1:12was 'Bageye' een verschrikkelijke
boeman geweest. -
1:13 - 1:16Hij wankelde constant
op het randje van woede, -
1:16 - 1:19een beetje zoals ik,
zoals je ziet. -
1:20 - 1:23Hij werkte 's nachts
bij Vauxhall Motors in Luton -
1:23 - 1:26en verlangde complete stilte in ons huis.
-
1:26 - 1:29Als we om half vier 's middags
-
1:29 - 1:31van school kwamen, zaten we
-
1:31 - 1:33op een kluitje bij de tv.
-
1:33 - 1:37Als kluisinbrekers draaiden we
aan de volumeknop van de tv -
1:37 - 1:40totdat we bijna niets hoorden.
-
1:40 - 1:45Op dat soort momenten klonk soms
zoveel "Ssshhhh" door het huis -
1:45 - 1:48dat ik me inbeeldde
-
1:48 - 1:52dat we bemanningsleden waren
van een Duitse onderzeeër, -
1:52 - 1:54sluipend langs de rand van de oceaan
-
1:54 - 1:56terwijl boven aan het oppervlak
-
1:56 - 2:00Zijne Majesteit 'Bageye' patrouilleerde
-
2:00 - 2:02en klaarstond om de doodstraf
uit te delen -
2:02 - 2:06bij het eerste spoortje van geluid.
-
2:06 - 2:08Dus de les was:
-
2:08 - 2:10"Trek geen aandacht
-
2:10 - 2:12in huis of buitenshuis."
-
2:12 - 2:15Misschien is het een les voor migranten.
-
2:15 - 2:18Wij bevonden ons onder de radar
-
2:18 - 2:20dus was er geen communicatie
-
2:20 - 2:23tussen 'Bageye' en ons,
of tussen ons en 'Bageye'. -
2:23 - 2:27Het geluid waar je het meeste
naar uitkijkt als je kind bent, -
2:27 - 2:30is dat je vader thuiskomt
en iedereen blij is. -
2:30 - 2:32Je wacht op dat geluid
dat de deur opengaat. -
2:32 - 2:34Het geluid waar wij
ons op verheugden -
2:34 - 2:37was de klik van
een dichtgaande deur, -
2:37 - 2:40die betekende dat hij wegging
en niet terugkwam. -
2:40 - 2:44Dus drie decennia lang
-
2:44 - 2:47heb ik mijn vader niet gezien
en hij mij niet. -
2:47 - 2:49We spraken elkaar al die tijd niet
-
2:49 - 2:51en een paar jaar geleden besloot ik
-
2:51 - 2:54een schijnwerper op hem te zetten.
-
2:55 - 2:57"Er wordt op je gelet.
-
2:57 - 2:58Echt waar.
-
2:58 - 3:00Er wordt op je gelet."
-
3:00 - 3:03Dat was zijn mantra aan ons,
zijn kinderen. -
3:03 - 3:05Steeds weer zei hij dit tegen ons.
-
3:05 - 3:08Dit was in de jaren 70 in Luton
-
3:08 - 3:10waar hij bij Vauxhall Motors werkte.
-
3:10 - 3:11Hij was Jamaicaan.
-
3:11 - 3:15Hij bedoelde dat er
als kind van een Jamaicaanse immigrant -
3:15 - 3:16op je gelet wordt.
-
3:16 - 3:18Men kijkt welke kant je opgaat,
-
3:18 - 3:22of je voldoet aan het cliché
dat het gastland over jou heeft: -
3:22 - 3:25je bent waardeloos, te lui om te werken,
-
3:25 - 3:27bestemd voor een leven vol misdaad.
-
3:27 - 3:29Er wordt op je gelet,
-
3:29 - 3:32zorg dat hun verwachtingen over jou
beschaamd worden. -
3:33 - 3:35Om daarvoor te zorgen,
-
3:35 - 3:38probeerden Bageye en zijn vrienden,
-
3:38 - 3:39vooral Jamaicanen,
-
3:39 - 3:43een goede 'Jamaicaanse' indruk te maken:
-
3:43 - 3:46laat de wereld je beste kant zien,
-
3:46 - 3:48laat de wereld je beste gezicht zien.
-
3:48 - 3:50Als je beelden hebt gezien
-
3:50 - 3:52van mensen die in de jaren 40 en 50
-
3:52 - 3:54vanuit de Caraïben arriveerden,
-
3:54 - 3:55zag je dat veel mannen
-
3:55 - 3:57deukhoeden droegen.
-
3:57 - 4:01Het was geen traditie in Jamaica
om deukhoeden te dragen. -
4:01 - 4:03Ze bedachten deze traditie
speciaal voor hun aankomst. -
4:03 - 4:05Ze wilden zich tonen
-
4:05 - 4:08zoals ze gezien wilden worden.
-
4:08 - 4:10Ze wilden dat hun uiterlijk
-
4:10 - 4:12en hun bijnamen
-
4:12 - 4:14hen zouden definiëren.
-
4:14 - 4:19Dus 'Bageye' is kaal en heeft
zakjes onder z'n ogen. -
4:19 - 4:23'Tidy Boots' is nogal kieskeurig
over zijn schoeisel. -
4:23 - 4:25'Anxious' is altijd angstig.
-
4:25 - 4:29'Clock' heeft een lange
en een korte arm. -
4:29 - 4:31(Gelach)
-
4:32 - 4:36Mijn onovertroffen favoriet
is de jongen die ze 'Summerwear' noemden. -
4:36 - 4:39Toen 'Summerwear' in de jaren 60
van Jamaica naar dit land kwam, -
4:39 - 4:42stond hij erop
om lichte zomerkleding te dragen, -
4:42 - 4:44ongeacht het weer.
-
4:44 - 4:45Toen we over hen praatten,
-
4:45 - 4:48vroeg ik m'n moeder:
"Hoe is 'Summerwear' terechtgekomen? -
4:48 - 4:53Ze zei: "Hij liep een verkoudheid op
en ging dood." (Gelach) -
4:53 - 4:56Maar mannen zoals 'Summerwear'
toonden ons het belang van stijl. -
4:56 - 4:59Misschien overdreven ze hun stijl ietwat
-
4:59 - 5:03omdat ze dachten dat men
hen niet helemaal beschaafd achtte. -
5:03 - 5:06Ze brachten die houding of angst
-
5:06 - 5:09over op ons, de volgende generatie.
-
5:09 - 5:11Het was zelfs zo erg
-
5:11 - 5:13dat als we op de tv of radio hoorden
-
5:13 - 5:17dat een zwarte man
een misdaad begaan had -- -
5:17 - 5:20een beroving, een moord,
of een inbraak -- -
5:20 - 5:23we samen met onze ouders huiverden,
-
5:23 - 5:27omdat hij 'onze kant'
in de steek had gelaten. -
5:27 - 5:30Je vertegenwoordigde niet alleen jezelf,
maar de hele groep. -
5:30 - 5:34Het was verschrikkelijk om te beseffen
-
5:34 - 5:40dat jij misschien
in hetzelfde licht gezien zou worden. -
5:41 - 5:44Dus dat was de uitdaging.
-
5:44 - 5:47Onze vader en veel van zijn collega's
-
5:47 - 5:52waren voortdurend aan het uitzenden
maar ze ontvingen niet. -
5:52 - 5:54Gebouwd om te zenden,
niet om te ontvangen. -
5:54 - 5:57Wij moesten ons rustig houden.
-
5:57 - 5:59Als vader tegen ons sprak
-
5:59 - 6:02kwam het vanuit de preekstoel
van zijn geest. -
6:02 - 6:03Ze hielden vast aan zekerheid
-
6:03 - 6:07in de overtuiging dat twijfel
hen zou verzwakken. -
6:07 - 6:11Maar als ik vanuit huis werk,
-
6:11 - 6:15en na een dag schrijven
naar beneden ren -
6:15 - 6:18en graag wil praten over
Marcus Garvey of Bob Marley -
6:18 - 6:21en de woorden fladderen
als vlinders uit m'n mond, -
6:21 - 6:24ben ik zo opgewonden
dat mijn kinderen me stoppen -
6:24 - 6:27en zeggen:
"Pap, het kan niemand iets schelen." -
6:27 - 6:30(Gelach)
-
6:31 - 6:33Maar het maakt ze wel iets uit.
-
6:33 - 6:34Ze verwerken het.
-
6:34 - 6:37Op een bepaalde manier
verbinden ze zich met je. -
6:37 - 6:41Ze vormen hun levens volgens
jouw levensverhaal, -
6:41 - 6:45net zoals ik waarschijnlijk deed
met mijn vader en moeder -
6:45 - 6:47en 'Bageye' misschien met zijn vader.
-
6:47 - 6:49Dat maakte dingen
duidelijk voor mij: -
6:49 - 6:52door me in zijn leven te verdiepen
-
6:52 - 6:54en het te begrijpen.
-
6:54 - 6:57Of zoals
de inheemse Amerikanen zeggen: -
6:57 - 7:00"Bekritiseer iemand niet
voordat je op zijn mocassins kunt lopen." -
7:01 - 7:04Bij het weergeven van zijn leven
was het makkelijk -
7:04 - 7:09om het Caribisch leven
in Engeland in de jaren 70 -
7:09 - 7:11te schetsen met
-
7:11 - 7:14schalen vol plastic fruit,
-
7:14 - 7:17polystyrene plafondtegels,
-
7:17 - 7:20en de sofa's permanent verpakt
-
7:20 - 7:23in de transparante hoezen
waarin ze werden afgeleverd. -
7:23 - 7:25Maar wat moeilijker is
om te navigeren, -
7:25 - 7:28is het emotionele landschap
tussen de generaties. -
7:28 - 7:33Het oude gezegde
dat wijsheid met de jaren komt, -
7:33 - 7:35is niet waar.
-
7:35 - 7:39Met de jaren komt het
fineerlaagje eerbiedwaardigheid -
7:39 - 7:42en het fineerlaagje
van de oncomfortabele waarheden. -
7:42 - 7:45Maar de waarheid is dat mijn moeder --
-
7:45 - 7:47en mijn vader vond het goed --
-
7:47 - 7:50de staat niet toevertrouwde
om mij te onderwijzen. -
7:50 - 7:52Hoor hoe dit klinkt.
-
7:52 - 7:57Ze besloten om mij
naar een privéschool te sturen. -
7:57 - 7:58Mijn vader werkte bij Vauxhall.
-
7:58 - 8:02Het is best moeilijk
om voor privéonderwijs te betalen -
8:02 - 8:05en zijn leger aan kinderen te voeden.
-
8:05 - 8:07Ik herinner me dat ik naar school ging
-
8:07 - 8:09voor het toelatingsexamen
en mijn vader zei -
8:09 - 8:13tegen de priester
-- het was een katholieke school -- -
8:13 - 8:17dat hij een betere 'heducatie'
voor zijn jongen wilde. -
8:17 - 8:20Mijn vader heeft nog nooit
-
8:20 - 8:22een examen gehaald,
-
8:22 - 8:25laat staan een toelatingsexamen.
-
8:25 - 8:27Om voor mijn opleiding te betalen
-
8:27 - 8:30moest hij duistere dingen gaan doen.
-
8:30 - 8:32Mijn vader betaalde voor mijn opleiding
-
8:32 - 8:36door illegale spullen
vanuit zijn achterbak te verkopen, -
8:36 - 8:38wat zelfs risicovoller was omdat--
-
8:38 - 8:40Dit is niet mijn vaders auto.
-
8:40 - 8:42Hij wilde graag zo'n auto
-
8:42 - 8:44maar mijn vader had een gedeukte Mini.
-
8:44 - 8:48En hij had, als Jamaicaans immigrant,
-
8:48 - 8:51nooit zijn rijbewijs gehaald.
-
8:51 - 8:54Hij was niet verzekerd
en hij betaalde geen wegenbelasting. -
8:54 - 8:56Hij dacht: "Ik kan autorijden;
-
8:56 - 8:59waarom heb ik
toestemming van de staat nodig?" -
8:59 - 9:02Het werd lastiger
als we aangehouden werden. -
9:02 - 9:04We werden vaak
aangehouden door de politie. -
9:04 - 9:07Ik was onder de indruk
hoe mijn vader dat afhandelde. -
9:07 - 9:10Hij promoveerde de politieagent direct,
-
9:10 - 9:13zodat politieagent Bloggs
Detective Inspecteur Bloggs werd -
9:13 - 9:15(Gelach)
gedurende de conversatie, -
9:15 - 9:17en ons vriendelijk doorliet.
-
9:17 - 9:19Zoals we in Jamaica zeggen:
-
9:19 - 9:23"Speel de gek om een slimmerik te vangen."
-
9:23 - 9:26Maar het gaf je ook het idee
-
9:26 - 9:30dat hij eigenlijk gekleineerd werd
door de politieagenten -- -
9:30 - 9:32als 10-jarig jongetje zag ik dat --
-
9:32 - 9:35en ook was er een tweeslachtigheid
jegens autoriteit. -
9:35 - 9:38Aan de ene kant
werd er gespot met autoriteiten. -
9:38 - 9:42Aan de andere kant waren ze
eerbiedig ten opzichte van hen. -
9:42 - 9:44Deze Caraïbische mensen
-
9:44 - 9:48waren overdreven gehoorzaam
als het ging om autoriteiten, -
9:48 - 9:51wat erg opvallend, vreemd is
-
9:51 - 9:54omdat migranten heel moedige mensen zijn.
-
9:54 - 9:55Ze verlaten hun thuis.
-
9:55 - 9:58Mijn vader en moeder verlieten Jamaica
-
9:58 - 10:00en reisden 6.000 kilometer
-
10:00 - 10:04en nu werden ze vanwege deze reis
als kinderen behandeld. -
10:04 - 10:06Ze waren timide
-
10:06 - 10:09en ergens gedurende de reis
werd de natuurlijke volgorde omgedraaid. -
10:09 - 10:13De kinderen werden de ouders
van de ouder. -
10:14 - 10:17Mensen kwamen uit de Caraïben
met een vijfjarenplan: -
10:17 - 10:19ze gingen werken, geld verdienen
en dan terug. -
10:19 - 10:22Maar vijf jaar werd 10 jaar,
en 10 jaar werd 15 jaar. -
10:22 - 10:25Voordat je het weet,
plak je nieuw behang op de muur -
10:25 - 10:28en op dat moment weet je
dat je hier blijft. -
10:28 - 10:30Onze ouders voelden nog steeds
-
10:30 - 10:33een soort van tijdelijkheid
-
10:33 - 10:36maar wij kinderen
wisten dat het menens was. -
10:37 - 10:40Ik denk dat ze het gevoel hadden
-
10:40 - 10:45dat ze niet verder aan de idealen
konden bouwen -
10:45 - 10:47van het leven dat ze
in gedachten hadden. -
10:47 - 10:49De realiteit was heel anders.
-
10:49 - 10:51En dat gold ook voor die realiteit
-
10:51 - 10:53van mijn opvoeding.
-
10:53 - 10:57Mijn vader begon dat proces,
maar maakte het niet af. -
10:57 - 10:59Mijn moeder was degene
die mij uiteindelijk opvoedde. -
10:59 - 11:02Zoals George Lamming
gezegd zou hebben: -
11:02 - 11:06het was mijn moeder die mijn vader was.
-
11:06 - 11:08Zelfs in zijn afwezigheid
gold de oude mantra: -
11:08 - 11:10'er wordt op je gelet'.
-
11:10 - 11:13Maar die intense waakzaamheid
kan tot angst leiden. -
11:13 - 11:15Jaren later onderzocht ik
-
11:15 - 11:17waarom zoveel zwarte mannen
-
11:17 - 11:19gediagnosticeerd werden met schizofrenie,
-
11:19 - 11:21zes keer meer dan normaal.
-
11:21 - 11:25Ik was niet verrast
toen ik de psychiater hoorde zeggen: -
11:25 - 11:29"Zwarte mensen
worden opgeleid in paranoia." -
11:30 - 11:33Ik vraag me af wat 'Bageye'
daarvan zou vinden. -
11:33 - 11:35Ik had nu ook een 10-jarige zoon
-
11:35 - 11:38en ik richtte mijn aandacht op Bageye
-
11:38 - 11:40en ging op zoek naar hem.
-
11:40 - 11:43Hij was in Luton, hij was nu 82 jaar
-
11:43 - 11:47en ik had hem ruim 30 jaar niet gezien.
-
11:47 - 11:49Toen hij de deur opendeed,
-
11:49 - 11:52zag ik een klein mannetje
met stralend lachende ogen. -
11:52 - 11:55Hij glimlachte en ik had hem
nog nooit zien lachen. -
11:55 - 11:58Ik was daar erg onthutst over.
(Gelach) -
11:58 - 12:01We gingen zitten en hij had
een Caraïbische vriend op bezoek. -
12:01 - 12:03We praatten over vroeger.
-
12:03 - 12:06Mijn vader keek naar me
-
12:06 - 12:08en hij keek alsof ik
-
12:08 - 12:11op wonderbaarlijke wijze kon verdwijnen
zoals ik ook gekomen was. -
12:11 - 12:13Hij keek naar z'n vriend en zei:
-
12:13 - 12:16"Deze jongen en ik hebben
een heel diepe connectie, -
12:16 - 12:19een heel diepe connectie."
-
12:19 - 12:21Ik heb die band nooit gevoeld.
-
12:21 - 12:24Als er al een band was,
was ie erg zwak -
12:24 - 12:25of helemaal niet.
-
12:26 - 12:28Tijdens dat bezoek leek het bijna
-
12:28 - 12:33alsof ik op auditie was
om mijn vaders zoon te zijn. -
12:33 - 12:34Toen het boek uitkwam,
-
12:34 - 12:37kreeg ik redelijke recensies
in de nationale bladen. -
12:37 - 12:40Maar de meestgelezen krant in Luton
is niet 'The Guardian'. -
12:40 - 12:42Het is 'Luton News'.
-
12:42 - 12:45De kop over het boek
in het 'Luton News' luidde: -
12:45 - 12:50"Het Boek Dat Een 32-jaar-Oude-Kloof
Kan Helen." -
12:51 - 12:54Ik begreep dat dat ook de kloof
-
12:54 - 12:56tussen twee generaties kon betekenen,
-
12:56 - 13:00tussen mijn generatie
en die van mijn vader. -
13:00 - 13:05Maar er is in het Caraïbische leven
geen traditie van memoires of biografieën. -
13:05 - 13:09Het was traditie om niet in het openbaar
over je eigen zaken te praten. -
13:09 - 13:13Maar ik vond het een mooie titel
en eigenlijk dacht ik: -
13:13 - 13:15"Ja, er bestaat een mogelijkheid
-
13:15 - 13:20dat dit leidt tot conversaties
die we nog niet eerder hadden." -
13:20 - 13:24Dit zal misschien
die generatiekloof sluiten. -
13:24 - 13:26Dit zou een instrument tot herstel
kunnen zijn. -
13:26 - 13:29En ik begon zelfs te denken dat dit boek
-
13:29 - 13:32door mijn vader gezien zou worden
-
13:32 - 13:35als een daad van kinderlijke devotie.
-
13:36 - 13:39Arme misleide dwaas. (Gelach)
-
13:39 - 13:42'Bageye' was razend over
-
13:42 - 13:46wat hij zag als de publiekmaking
van zijn tekortkomingen. -
13:46 - 13:48Hij was razend over mijn verraad
-
13:48 - 13:51en hij ging de volgende dag
naar de krant. -
13:51 - 13:53Hij eiste het recht op repliek.
-
13:53 - 13:55Hij kreeg het en de kop luidde:
-
13:55 - 13:58"Bageye Bijt Terug."
-
13:58 - 14:01Het was een schitterend relaas
over mijn verraad. -
14:01 - 14:03Ik was zijn zoon niet.
-
14:03 - 14:07In zijn visie was zijn eer
door het slijk gehaald. -
14:07 - 14:08Dat stond hij niet toe.
-
14:08 - 14:11Hij moest zijn waardigheid herstellen
en dat deed hij. -
14:11 - 14:13Hoewel ik eerst teleurgesteld was,
-
14:13 - 14:15begon ik zijn houding
te bewonderen. -
14:15 - 14:18Het vuur borrelde nog steeds
door zijn aderen, -
14:18 - 14:21ook al was hij 82 jaar oud.
-
14:22 - 14:25Als dat zou betekenen
dat we terug zouden keren -
14:25 - 14:28naar 30 jaar stilte,
-
14:28 - 14:33dan zou mijn vader zeggen:
"Als het zo is, dan is het zo." -
14:34 - 14:37Jamaicanen zeggen
dat feiten niet bestaan, -
14:37 - 14:39er zijn alleen versies.
-
14:39 - 14:41We vertellen onszelf
de versies van de verhalen -
14:41 - 14:44waar we het beste mee kunnen leven.
-
14:44 - 14:47Elke generatie maakt een bouwwerk
-
14:47 - 14:51dat ze niet willen
en soms niet kunnen demonteren. -
14:51 - 14:55Maar tijdens het schrijven
begon mijn versie van het verhaal -
14:55 - 14:57te veranderen.
-
14:58 - 15:01Het kwam los van mij te staan.
-
15:01 - 15:04Ik verloor de haat
ten opzichte van mijn vader. -
15:04 - 15:08Ik wilde niet meer dat hij doodging
of hem vermoorden. -
15:08 - 15:11Ik voelde me vrij.
-
15:12 - 15:15Veel vrijer dan ooit tevoren.
-
15:17 - 15:20En ik vraag me af of die bevrijdenis
-
15:20 - 15:22aan hem toebedeeld kon worden.
-
15:24 - 15:27Tijdens die eerste reünie
-
15:29 - 15:31besefte ik opeens
-
15:31 - 15:34dat ik erg weinig foto's van mezelf had
-
15:34 - 15:37van toen ik klein was.
-
15:37 - 15:39Dit ben ik
-
15:39 - 15:41toen ik negen maanden oud was.
-
15:41 - 15:43Op de originele foto
-
15:43 - 15:46word ik opgetild
door 'Bageye', mijn vader. -
15:46 - 15:48Toen mijn ouders uit elkaar gingen,
-
15:48 - 15:51schrapte mijn moeder hem
uit alle aspecten van ons leven. -
15:51 - 15:55Ze knipte hem met een schaar
uit elke foto, -
15:55 - 15:59en jarenlang heb ik mezelf
de waarheid over deze foto aangepraat: -
15:59 - 16:02je bent alleen
-
16:02 - 16:05en je wordt niet gesteund.
-
16:05 - 16:08Je kunt deze foto ook
op een andere manier bekijken. -
16:08 - 16:11Deze foto kan staan
voor een mogelijke reünie. -
16:12 - 16:15Een mogelijkheid om
te worden herenigd met mijn vader -
16:15 - 16:19en in mijn verlangen om
door mijn vader te worden opgetild, -
16:19 - 16:22tilde ik hem op naar het licht.
-
16:22 - 16:27Die eerste reünie was heel vreemd,
met gespannen momenten. -
16:27 - 16:29Om die spanning te verminderen,
-
16:29 - 16:31besloten we te gaan wandelen.
-
16:31 - 16:33Toen we liepen werd ik overrompeld
-
16:33 - 16:35door het feit dat ik weer het kind was,
-
16:35 - 16:39zelfs al stak ik nu met kop en schouders
boven m'n vader uit. -
16:39 - 16:41Ik was bijna 30 centimeter
groter dan mijn vader. -
16:41 - 16:44Hij was nog steeds de grote man
-
16:44 - 16:47en ik probeerde hem bij te benen.
-
16:48 - 16:51Ik besefte dat hij liep
alsof hij nog steeds -
16:51 - 16:53onder observatie stond,
-
16:53 - 16:56maar ik bewonderde zijn loop.
-
16:56 - 16:58Hij liep als een man
-
16:58 - 17:01die de 'F.A. Cup Final'
aan het verliezen was -
17:01 - 17:05en doorstapte om zijn condoleance-medaille
in ontvangst te nemen. -
17:05 - 17:09Er was waardigheid in de nederlaag.
-
17:09 - 17:11Dank je wel.
-
17:11 - 17:12(Applaus)
- Title:
- De zoon van een moeilijke vader
- Speaker:
- Colin Grant
- Description:
-
Colin Grant is zijn leven lang bezig geweest te schipperen tussen het emotionele landschap van de wereld van zijn vader en zijn eigen wereld. Grant, die geboren is in Engeland uit Jamaicaanse ouders, put zijn verhalen uit gedeelde ervaringen binnen zijn immigrantengemeenschap -- en reflecteert op hoe hij vergeving vond voor een vader die hem in de steek liet.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:25
Axel Saffran approved Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran accepted Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for How our stories cross over | ||
Desiree Kramer edited Dutch subtitles for How our stories cross over |