Hoe werk te vinden waar je van houdt

Scott Dinsmore nam ontslag van een baan die hem ongelukkig maakte en dacht daarna vier jaar lang na over hoe werk te vinden dat leuk en betekenisvol is. In deze bedrieglijk eenvoudige talk vertelt hij wat hij heeft geleerd over hoe je ontdekt wat belangrijk is voor jou en hoe je daarmee aan de slag kunt.

Wat een eer.

Ik heb me altijd afgevraagd
hoe dit zou zijn.

Acht jaar geleden kreeg ik
het slechtste loopbaanadvies ooit.

Een vriend van me zei:

"Het is niet zo belangrijk
of je je werk leuk vindt.

Het draait allemaal om een goed cv."

Ik was net terug na een tijd
in Spanje te hebben gewoond

en had een erg goede baan.

Ik dacht: dit is geweldig.
Ik ga het verschil maken.

Ik had zoveel ideeën.

Maar twee maanden later

merkte ik 's morgens om 10 uur
een onverklaarbare neiging

om mijn hoofd tegen mijn
computerscherm te slaan.

Misschien ken je dat gevoel.

Niet lang daarna ontdekte ik
dat alle concurrenten

mijn functie al lang
hadden geautomatiseerd.

In die periode kreeg ik de wijze raad
om vooral aan mijn cv te bouwen.

Terwijl ik me afvroeg

uit welk raam ik zou springen
om mijn situatie te verbeteren,

las ik een heel ander advies,
van Warren Buffet.

Hij zei: "Een baan nemen voor een mooi cv
is als wachten met seks tot je oud bent."

(Gelach)

Dat advies was precies wat ik nodig had.

Twee weken later was ik daar weg,
met één doel voor ogen:

iets doen wat ook fout kon gaan.
Zo moeilijk was het.

Ik wilde het verschil maken --
maakte niet uit waarmee.

Ik ontdekte al snel
dat ik niet de enige was.

Tachtig procent van de actieve bevolking

vindt hun werk niet leuk.

In deze zaal is het vast anders,

maar dat is het gemiddelde
volgens Deloitte.

Ik wilde te weten komen
waarin deze mensen anders zijn --

de mensen die gepassioneerd hun werk doen
en elke dag vol inspiratie opstaan,

en dan deze mensen, de overige 80 procent,
die hun leven leiden in stille wanhoop.

Ik ging mensen interviewen
die inspirerend werk doen,

las boeken en deed onderzoek.

Ik las wel 300 boeken
over zingeving, carrière en meer.

Ik dompelde me er in onder,

om de egoïstische reden

zelf werk te vinden
dat ik niet niet kon doen,

welk werk dat zou zijn voor mij.

Terwijl ik hiermee bezig was,
vroegen steeds meer mensen:

"Jij bent de expert;
ik vind mijn werk niet leuk,

kunnen we eens lunchen?"

Ik vond dat prima,
maar ik moest ze waarschuwen,

want op dat moment
was mijn opzegratio ook 80 procent.

Van de mensen met wie ik lunchte,

zegde 80 procent hun baan op
binnen twee maanden.

Daar was ik trots op
en ik deed niets bijzonders.

Ik stelde gewoon één simpele vraag:

"Waarom doe je het werk dat je doet?"

En vaak antwoordden ze dan:

"Iemand zei dat ik dat moest doen."

Daardoor besefte ik dat heel veel mensen

een ladder beklimmen waarvan iemand zegt
dat ze die moeten beklimmen,

maar dan blijkt die ladder
tegen de verkeerde muur te staan,

of tegen geen enkele muur.

Hoe meer ik met deze mensen sprak
en dit probleem zag,

hoe meer ik een gemeenschap wou vormen,

een plek waar mensen zich thuis voelen,

waar het oké is dingen anders te doen,

een andere weg in te slaan,
waar dat zelfs wordt aangemoedigd,

en mensen te inspireren om te veranderen.

Dat werd later wat ik nu
'Live Your Legend' noem.

Dat zal ik zo toelichten.

Door deze ontdekkingen zag ik een patroon

van drie simpele dingen

die al die bevlogen
wereldverbeteraars gemeen hebben,

of je nu Steve Jobs bent,

of gewoon de bakker om de hoek.

Je doet werk dat zegt wie jij bent.

Ik wil die drie dingen met jullie delen,

zodat we ze vandaag en hopelijk
de rest van ons leven kunnen gebruiken.

Deel één van dit
'mooi-werk-in-drie-stappen-plan'

houdt in dat je jezelf
leert kennen en begrijpen,

want als je niet weet wat je zoekt,

zul je het nooit vinden.

Niemand anders gaat dat voor ons doen.

Er is geen studie aan de universiteit
over passie en zingeving in je werk.

Ik snap niet waarom
het geen verplicht vak is,

maar dat is een ander verhaal.

Je steekt meer energie
in het uitzoeken van een nieuwe tv

dan in het kiezen
van je studie of specialisatie.

Het punt is, we moeten het zelf uitzoeken.

Daar hebben we een kader voor nodig
dat ons de weg wijst.

De eerste stap van dit kompas
is het ontdekken van onze sterkte punten.

Waar kunnen ze je midden in de nacht
voor wakker maken,

of je er nu voor betaald wordt of niet,
waar bedanken mensen je voor?

'Ontdek je sterke punten 2.0'
is er als boek en als online tool.

Erg geschikt als je wilt ontdekken
waar je van nature goed in bent.

Ten tweede: wat vind je belangrijk
bij het nemen van beslissingen?

Geef je om mensen,
je familie, je gezondheid,

of prestatie, succes, dat soort dingen?

Als je weet op basis waarvan
je beslissingen neemt,

weet je waar je hart
sneller van gaat kloppen

en voorkom je dat je energie verspilt
aan een doel waar je niet om geeft.

Ten derde: onze ervaring.

Ieder van ons heeft ervaring.
We leren elke dag, elke minuut.

Waar we van houden, waarvan niet,
waar we goed in zijn, waarin slecht.

En als we daar geen aandacht aan besteden,

en die kennis niet integreren
om het op ons leven toe te passen,

dan is het allemaal voor niets.

Elke dag, elke week,
elke maand van elk jaar

neem ik de tijd om na te denken
over wat goed ging en wat fout.

Wat wil ik blijven doen.
Wat kan ik nog meer doen.

En sterker nog: als je vandaag mensen ziet

die je inspireren,
die iets doen waarvan je denkt:

wat Jeff doet, dat wil ik ook,

waarom denk je dat?

Hou een dagboek bij.
Schrijf op waarom je ze inspirerend vindt.

Dat zal niet alles van hun leven zijn,
maar wat het ook is, schrijf het op.

Dan heb je na een tijdje
een heleboel ideeën

die je kunt toepassen
om een gepassioneerd leven te leiden

en meer impact te maken.

Want als je deze dingen op een rijtje zet,

kom je erachter wat voor jou 'succes' is.

En zonder deze stappen is dat onmogelijk.

We komen in een situatie

dat iedereen een geregisseerd
leven lijkt te leiden

op een ladder die nergens naar toe gaat.

Net als in Wall Street 2,
als jullie die film hebben gezien.

De eenvoudige werknemer
vraagt de Wall Street-bankdirecteur:

"Hoeveel geld wil jij?
Iedereen heeft een bedrag

waarbij als ze zoveel verdienen,
ze alles achterlaten."

Hij zegt: "Simpel. Ik wil meer."

En dan glimlacht hij.

En dat is helaas
wat de meeste mensen denken

die niet weten wat ze belangrijk vinden.

Ze blijven iets najagen
wat geen betekenis heeft.

Dat doen we omdat
iedereen zegt dat het hoort.

Zodra we het kader duidelijk hebben,

kunnen we duiden wat ons doet opbloeien.

Zonder dit kader kan een passie
je compleet overdonderen.

Met je huidige werk
negeer je het misschien,

omdat je je passie niet herkent.

Zodra je dat wel doet,
zie je de overeenkomst

met je sterke punten,
met je waarden, met wie je bent.

Dan kun je het vasthouden
en er iets mee doen.

Je gaat het nastreven en
proberen er een verschil mee te maken.

'Live Your Legend' en de beweging eromheen

zouden niet bestaan als ik dit kompas
niet had gehad om te zien:

wauw, hier wil ik mee verder
en hier wil ik een verschil mee maken.

Als je niet weet wat je zoekt,
zul je het nooit vinden.

Maar als je eenmaal dit kader,
dit kompas hebt,

kun je de volgende stap zetten.

Dat ben ik niet, daarboven.

Het onmogelijke doen,
je grenzen verleggen.

Er zijn twee redenen waarom
mensen iets niet doen.

Ze denken dat ze het niet kunnen,

of hun omgeving zegt
dat ze het niet kunnen.

Hoe dan ook, we geloven het.

We geven op, of we
beginnen er niet eens aan.

Maar alles was onmogelijk
totdat iemand het deed.

Elke uitvinding,
elke vernieuwing op de wereld,

vonden mensen eerst raar.

Roger Bannister liep een record.

Het was fysiek onmogelijk

om in minder dan vier minuten
een mijl te lopen.

Totdat Roger Bannister het deed.
En wat gebeurde er?

Twee maanden later
hadden 16 mensen het record verbroken.

Dingen waarvan we denken
dat ze onmogelijk zijn,

zijn vaak gewoon mijlpalen
die wachten om bereikt te worden

door onze grenzen te verleggen.

Ik denk dat dit begint
bij je lichaam en conditie,

omdat we daar controle over hebben.

Als je denkt dat je
geen mijl kunt hardlopen,

bewijs jezelf dan
dat je twee mijl kunt lopen,

of een marathon,
of val twee kilo af, of wat dan ook.

Je zult zien dat je zelfvertrouwen groeit

en doorwerkt naar de rest van je wereld.

Ik heb hier zo'n beetje een gewoonte
van gemaakt met mijn vrienden.

We zijn met een kleine groep.
We gaan samen fysieke uitdagingen aan.

Onlangs kwam ik in
een onzekere situatie terecht.

Ik ben doodsbang
voor diep, donker, blauw water.

Ik weet niet of iemand
dezelfde angst heeft

sinds ze Jaws 1, 2, 3 en 4
zes keer gezien hebben

toen ik jong was.

Maar alles boven mijn knie,
als het troebel is ...

Ik voel het nu al.

Ik zweer dat daar iets zwemt.

Zelfs in Lake Tahoe, wat zoet water is.
Een totaal ongegronde angst.

Belachelijk, maar ik voel het.

Hoe dan ook, drie jaar geleden
was ik op een boot

hier in de baai van San Francisco.

Die dag, regent, stormt en waait het,
en terwijl mensen zeeziek worden,

zit ik daar met mijn wetsuit aan,
en ik kijk uit het raam,

in pure angst denkend dat ik
mijn dood tegemoet ga zwemmen.

Ik ga de Golden Gate
over proberen te zwemmen.

Waarschijnlijk hebben sommige mensen
in deze ruimte dat eerder gedaan.

Ik zit daar, en mijn vriend Jonathan,
wiens idee het was,

komt naar me toe en hij ziet
hoe ik eraan toe ben.

En hij zegt: "Scott, jongen,
wat is het ergste dat kan gebeuren?

Je draagt een wetsuit.
Je gaat niet zinken.

Als je het niet haalt, dan spring je
in een van de 20 kajaks.

En als een haai aanvalt,

waarom zou hij jou kiezen
uit de 80 mensen in het water?"

Tja, bedankt, dat helpt.

Hij zegt: "Maar echt,
geniet ervan. Veel succes."

En hij duikt in het water en zwemt weg.

Oké.

Bleek dat de peptalk werkte
en ik voelde me helemaal rustig worden.

Ik denk dat dat kwam
omdat Jonathan 13 jaar was.

(Gelach)

Van de 80 zwemmers die dag

waren er 65 tussen de 9 en 13 jaar oud.

Bedenk hoe je de wereld
anders zou benaderen

als je met 9 jaar ontdekt
dat je 2,5 kilometer kunt zwemmen

in water van 13 graden
van Alcatraz tot San Francisco.

Wat had je aangepakt?

Wat zou je niet opgegeven hebben?
Wat zou je geprobeerd hebben?

Aan het eind van de zwemtocht,
bij het Aquatic Park,

kom ik uit het water.

De helft van de kinderen is er al.

Ze zijn enthousiast en moedigen me aan.

Mijn gezicht voelt bevroren,
zoals je je misschien kunt voorstellen.

Ik probeer mijn gezicht te ontdooien
terwijl ik kijk hoe meer mensen aankomen.

Dan zie ik een jongetje.
Er leek iets mis te zijn.

Hij zwaait met zijn armen.

Hij kan nauwelijks ademhalen
voor hij opnieuw ondergaat.

En ik merk dat andere ouders
ook naar hem kijken

en ik weet dat ze denken wat ik denk:

dit is waarom je 9-jarigen
niet laat zwemmen vanaf Alcatraz.

Het was geen vermoeidheid.

Ineens rennen twee ouders
naar hem toe en pakken hem vast

en ze tillen hem op hun schouders
en slepen hem mee.

Hij is helemaal slap.

En dan ineens lopen ze nog iets verder

en ploffen hem in zijn rolstoel.

En hij steekt zijn vuisten in de lucht
om zijn overwinning te laten zien.

Ik voel nog steeds
de warmte en energie van die jongen

toen hij deze prestatie bereikte.

Ik had hem eerder die dag
in zijn rolstoel gezien.

Ik had toen geen idee
dat hij zou zwemmen.

Waar staat hij over 20 jaar?

Hoe vaak hoorde hij dat hij dat niet kan?
Dat hij het niet zou overleven?

Laat anderen zien, laat jezelf zien

dat je kleine stapjes kunt maken

naar wat jij gelooft dat mogelijk is.

Je hoeft niet de snelste marathonloper
ter wereld te zijn,

maar wel je eigen
onmogelijkheden bereiken,

en dat begint met piepkleine stapjes.

De beste manier om dit te doen,

is door je te omgeven
met gepassioneerde mensen.

De snelste manier
om het onmogelijke te doen,

is door je te omgeven
met mensen die het al doen.

Er is een citaat van Jim Rohn dat luidt:

"Je bent het gemiddelde van de vijf mensen
waar je het meeste tijd mee doorbrengt."

Er is geen belangrijkere strategie
in de wereldgeschiedenis

om te komen van waar je
vandaag staat tot waar je wilt zijn,

dan de mensen die je aan jouw zijde kiest.

Zij maken het verschil
en dat is een vaststaand feit.

In 1898 deed Norman Triplett
onderzoek met een groep wielrenners.

Hij mat hun tijd op de baan,

als groep en individueel.

Hij zag dat de wielrenners
die samen fietsten

elke keer sneller waren.

Vergelijkbaar onderzoek op andere vlakken

laat telkens hetzelfde zien:
dat mensen rondom je ertoe doen.

Omgeving is alles.

Maar jij moet de regie nemen,
want het werkt twee kanten op.

Als 80 procent van de mensen
hun werk niet leuk vindt,

vinden de meeste mensen
om ons heen -- niet jullie --

het allemaal wel best en stoppen ze ons
na te jagen wat wij belangrijk vinden.

We moeten daarom de regie houden.

Ik kwam in een situatie ...

Persoonlijk voorbeeld,
een paar jaar geleden.

Hebben jullie wel eens
een hobby of passie gehad

waar je je hele ziel
en zaligheid in legde,

en enorm veel tijd?

En je wou het zo graag
je eigen bedrijf noemen,

maar niemand vond het interessant
en je verdiende geen cent?

(Gelach)

Dat was ik, vier jaar lang aan het bouwen
aan de 'Live Your Legend'-beweging,

om mensen te helpen het werk te doen
dat hen werkelijk raakt en inspireert.

En ik deed al het mogelijke,

en er waren welgeteld
drie mensen geïnteresseerd.

Ze zijn hier: mijn moeder,
mijn vader en mijn vrouw, Chelsea.

Dankjulliewel voor jullie steun.

(Applaus)

Ik wou het zo graag.

Mijn bedrijf groeide
met nul procent, vier jaar lang.

Ik stond op het punt op te geven

toen ik naar San Francisco verhuisde en
behoorlijk interessant mensen ontmoette,

die bijzonder leefden,
gericht op avontuur,

en bedrijven hadden, websites en blogs,
alles gebouwd om hun passies,

en die mensen hielpen
op een betekenisvolle manier.

Een van mijn vrienden heeft zes kinderen

en hij verdient zijn brood

met een blog waar hij
twee keer per week voor schrijft.

Ze zijn net terug van een maand
in Europa met het hele gezin.

Daar viel ik van achterover.
Hoe is dat mogelijk?

Ik raakte enorm geïnspireerd hierdoor

en in plaats van te stoppen,
besloot ik er vol voor te gaan.

Ik deed alles om mijn tijd
door te brengen,

elke minuut, om bij deze mensen te zijn.

Op stap, een biertje drinken,
fitness of wat dan ook.

En na vier jaar nul groei

was binnen zes maanden
nadat ik deze mensen leerde kennen

de 'Live Your Legend'-beweging
vertienvoudigd.

Na nog eens twaalf maanden
was het ver-160-voudigd.

En nu gebruiken meer dan
30.000 mensen uit 158 landen

onze loopbaan- en
connectietools elke maand.

En deze mensen vormen
een gemeenschap vol passie,

die de mogelijkheden waarmaken

waar ik van droomde voor Live Your Legend,
zoveel jaren geleden.

De mensen maken het, en daarom ...

Weet je, je vraagt wat er aan de hand was.

Vier jaar lang kende ik
niemand in deze wereld.

Ik wist niet eens dat het bestond,
dat mensen zo konden leven,

dat je bewegingen als deze kon hebben.

En nu ben ik hier in San Francisco
en doet iedereen het.

Het werd normaal.

Mijn manier van denken ging
van 'hoe kan ik dit ooit doen?'

naar 'hoe heb ik het ooit
niet kunnen doen?'

En op dat moment,
wanneer die knop omgaat in je hoofd,

dat heeft impact op jouw hele wereld.

Zonder er moeite voor te doen,
schuiven jouw normen op.

Je hoeft je doelen niet te veranderen,
maar alleen je omgeving.

Daar gaat het om en dat is
waarom ik zo graag bij jullie ben,

waarom ik naar ieder TED-event ga

of op mijn iPad bekijk
onderweg naar mijn werk.

Want deze groep mensen
ademt mogelijkheden.

We hebben samen
een hele dag en vele daarna.

Om samen te vatten,
in de termen van de drie pijlers:

zij hebben allemaal één ding gemeen,
meer dan wat dan ook.

We kunnen er volledig de regie over nemen.

Niemand houdt je tegen
over jezelf te leren.

Niemand houdt je tegen
je grenzen te verleggen

en tegen jouw onmogelijkheid aan te duwen.

Niemand houdt je tegen
met inspirerende mensen om te gaan

of weg te lopen van mensen
die je naar beneden halen.

Je hebt geen regie over recessie
of over ontslag of een auto-ongeluk.

Op de meeste dingen
hebben we geen invloed.

Deze drie dingen hebben we in eigen hand

en kunnen onze levens veranderen
als we besluiten er iets aan te doen.

Je ziet het overal gebeuren.

Ik las net in Forbes
dat de overheid in de VS rapporteerde

dat voor het eerst in een maand
meer mensen ontslag namen

dan dat er ontslagen werden.

Het leek een uitzondering,
maar het gebeurde drie maanden op rij.

In een tijd waarvan men zegt
dat deze moeilijk is,

steken mensen de middelvinger op

tegen dit geregisseerde leven
en tegen verplichte nummers,

en doen in plaats daarvan dingen

die zij zelf belangrijk vinden
en hen inspireren.

Mensen zien nu mogelijkheden,

zien dat de mogelijkheden alleen
begrensd worden door hun verbeelding.

Dat is geen cliché meer.

Het maakt me niet uit wat je doet,
welke passie, welke hobby.

Als jij graag punnikt,

kun je iemand vinden
die een ster is in punniken

en van wie je kunt leren.

Het is te gek.

En dat is waar deze hele dag over gaat,
om te leren van de sprekers.

We profileren deze mensen elke dag
bij Live Your Legend,

omdat wanneer gewone mensen
iets buitengewoons doen,

en we dat om ons heen zien,

het normaal wordt.

Het gaat er niet om dat je Gandhi bent,
of Steve Jobs, en iets extreems doet.

Het gaat erom dat je doet
wat belangrijk is voor jou

en wat een impact heeft
die alleen jij kunt maken.

Over Gandhi gesproken,
hij was een weinig succesvolle advocaat

en hij wilde zich inzetten
voor een hoger doel,

dat belangrijk voor hem was,
wat hij niet kon laten.

Deze quote van hem
is erg belangrijk voor mij:

"Eerst negeren ze je,
dan lachen ze je uit,

dan vechten ze tegen je, en dan win je."

Alles was onmogelijk,
totdat iemand het deed.

Je kunt met mensen omgaan
die zeggen dat iets onmogelijk is

en dat je stom bent omdat je het probeert,

of je kunt jezelf omringen
met mensen die kansen zien.

Zoals de mensen hier.

Ik zie het als onze verantwoordelijkheid
om de wereld te laten zien

dat wat onmogelijk lijkt
het 'nieuwe normaal' kan worden.

Dat zien we nu al gebeuren.

Allereerst, doe de dingen
die ons inspireren,

zodat we anderen kunnen inspireren
om de dingen te doen die hen inspireren.

Maar we komen daar niet

zonder te weten waar we naar zoeken.

We moeten zelf ons werk doen,

heel bewust, en deze ontdekkingen doen.

Ik zie een wereld voor me waar 80 procent
van de mensen houdt van hun werk.

Hoe zou dat eruit zien?

Hoeveel innovatie zou er zijn?

Hoe zou je omgaan
met de mensen om je heen?

Dingen zouden veranderen.

Om af te ronden heb ik nog
maar één vraag aan jullie

en ik geloof dat het
de enig relevante vraag is.

En dat is: welk werk
kun je niet niet doen?

Ontdek dat, leef ernaar.

Niet alleen voor jezelf,
maar ook voor je omgeving.

Wat dat zal de wereld veranderen.

Welk werk kun jij niet laten liggen?

Dankjulliewel.

(Applaus)