Dit is je escape-knop van de mind (met Nederlandse ondertiteling)

SATSANG VAN DE WEEK
https://mooji.tv/satsang-of-the-week

Mooji deelt deze eenvoudige metafoor van de 'escape-knop' en geleide zelfonderzoek om ons voorbij de identificatie met de mind te brengen en naar onze natuurlijke vreugde en vrijheid.

'Zelfs hier in Satsang moet je een escape-knop hebben. Waar is je escape-knop van de mind? Blijf als de vormloze getuige!

Als je ontsnapt, realiseer je je dat dit wat je hier bent, nooit in de val zat. Voel je de kracht ervan?

Ik heb je een heel eenvoudige manier laten zien, maar je moet het vertrouwen en het toepassen."

One Sangha Gathering
26 maart 2021 | Satsang met Mooji

~

Deze video is de 'Satsang van de Week' voor 28 maart 2021
Bekijken: https://mooji.tv/satsang-of-the-week
Schrijf je in voor wekelijkse meldingen:
https://mooji.org/subscribe-satsang-of-the-week

Meer intieme, spontane gesprekken zijn beschikbaar op Sahaja Express:
https://mooji.tv/subscription

Als je het delen van Satsang wilt ondersteunen, kun je hier doneren:
https://mooji.org/donate?tcode=mtv7

*****
Nederlandse ondertiteling aanzetten:
- computer of laptop: 'c' intoetsen.
- tablet of smartphone: tik op het icoon met 3 stippen, kies ondertiteling, Nederlands.

Mooji Nederland op Facebook: https://www.facebook.com/MoojiNederland/
*****

One Sangha Gathering
De hele wereld is onze familie

24 - 28 maart 2021
(met Nederlandse ondertiteling)

Dit is je escape-knop van de mind

26 maart 2021 - satsang-fragment

[Mooji leest] Liefste Moojibaba,

Er is zoveel liefde
en dankbaarheid in mijn hart voor u.

Dank u, dank u, dank u,

voor alles wat u voor iedereen doet.

Uw grenzeloze liefde, wijsheid, geduld,

genegenheid en compassie.'

Dit is van Nick.

'Babaji, neem mijn ego
en body-mind identificatie,

zodat alleen u overblijft.
Nick'.

[Mooji] Nick, ja, ja. Nick.

Heel goed. Fijn je te zien, Nick.

[Vraagsteller Nick] Hallo Guruji.

[Mooji] Ja. Zo goed.

[V.] Mijn bron.
[Mooji] Mijn Heer.

[Mooji] 'Babaji, neem mijn ego
en body-mind identificatie,

zodat alleen u overblijft.'

Zelfs terwijl ik deze brief schrijf,
vlucht een deel van mij weg voor u.'

Die ken ik heel goed.

Die kennen we allemaal, toch?
We kennen deze energie allemaal.

Iets heeft je hart geraakt,

het roept je en je kent die stem.

Zelfs als je het gevoel had
hem nooit eerder te hebben gehoord.

Als je deze stem binnenin je hoort,

herken je hem.

Want hij is niet afgescheiden,
Hij is niet 'een ander'.

De stem van je meest innerlijke wezen roept je.

Ja. En toch wil iets wegvluchten.

Dus: 'Zelfs terwijl ik deze brief schrijf,

vlucht een deel van mij weg voor u.'

En je zegt hier: 'Pak me alstublieft,
want ik ben een goede hardloper.

[Mooji lacht]

[Mooji] Ja, hij is een goede hardloper.

Je moet het verschil kennen
tussen je mind en je Zelf.

Degene die leeft...
De entiteit in de mind, het ingebeelde zelf,

die uitspraak van Sri Ramana,
die ik net deed:

'Het 'Ik' neemt dat 'ik' weg,

en blijft als zichzelf,
het natuurlijke 'Ik ben.'

Kom eerst naar die plaats.

Dus hij zegt: 'Pak me alstublieft,

want ik ben een goede hardloper,
en ik wil niet ontsnappen.'

Er zijn drie soorten hardlopers.

Er is de tamasische hardloper.

Die rent heel log.
Hij is erg traag, maar hij rent toch.

Hij wil overal naartoe rennen,
behalve naar hier.

De volgende is de rajas-hardloper.

Rajas rent.
Hij heeft snelheid ook, rennend.

En de volgende is de satvische hardloper.

Dit is wat jij zegt.

Dit is de hardloper die eigenlijk wil blijven.

Hij rent, maar hij wil gepakt worden.

Alleen de satvische loper wil gepakt worden.

[Mooji lacht]

Maar er is iets anders dat geen hardloper is,

die de satvische hardloper waarneemt.

Ik vraag me af of je me kunt volgen.

Of de hardloper nu een rajas-renner is,

die een hoop energie heeft,
hij staat te popelen,

of dat hij de tamasische renner is,

die erg traag is, wegrent, omkeert.
[beeldt moeizaam rennen uit]

Dat ben jij niet.

Maar er is eentje aan het hardlopen,

en hij kijkt:
'Pak me alstublieft, pak me.

Mijn benen rennen, maar mijn hart wil blijven.'

[V.] Ja. Ja. Ja.
[Mooji] Diegene wil graag stil te zijn,

maar kan zijn eigen rusteloosheid niet beheersen.

Als in een reflex,
steeds als de roep van genade komt,

merkt hij dat hij wegrent.

Maar er is nog één.

Die zit helemaal niet in een race.

En in feite kan die ook nergens heen.

Dat is je echte Zelf.

En hoe kennen we diegene?

Hij is een getuige van de andere drie.

Hij is afgescheiden van hun energie,
niet door hen gevangen.

De getuige van dit alles,
zit in geen enkele race.

Die zit in geen enkele race.

Hij is er vóór het begin,

gedurende de race, na de race;
hij blijft onveranderd,

altijd dezelfde.

Jij weet wie dat is.

'Pak me alstublieft,
want ik ben een goede hardloper

en ik wil niet ontsnappen.

Ik heb liever dat u mij oplost
in uw brandende genade,

zodat alleen u overblijft.'

Genade is alleen brandend
voor degene die wil vluchten.

Maar er is ook één
die gewoon in de omhelzing rent.

Voor hen is die genade niet brandend.

Ze is zelfs niet alkalisch.

Die genade en het Zelf zijn dezelfde.

We moeten al die rollen spelen.

We zijn door vele stadia gegaan,

de tamasische, tegenstribbelende,

de zeer opgewonden, creatieve,

en degene die wordt
aangetrokken tot de Waarheid,

maar tegelijkertijd wegrent zodra hij...

Je stuurde een bericht:
'Waarheid, kom alstublieft.'

Maar als de Waarheid aan de deur komt,
ren jij de tuin in.

Dat is de satvische.

Hij wil het niet,
maar merkt dat hij wegvlucht.

In dit stadium kan ik zeggen:
geen van allen ben jij.

Ze zijn allemaal je maskers.
Geen van hen ben jij.

Jij bent de getuige van hen allen.

Kun je me nog steeds volgen,
als ik dit zeg?

[V.] Ja
[Mooji] Ja. Open forum.

[Mooji] Volgen jullie me nog steeds?

Iets neemt waar, maar tegelijkertijd,

een overblijfsel
van de oude identiteit en persoonlijkheid

hangt nog in de lucht
en we zijn gewend aan z'n geur.

Als hij er is, zeg je:
'Oh ja, pak me alsjeblieft',

en dat soort dingen.

Maar als je je niet identificeert
met geen enkele van die guna's,

identificeer je zelfs niet met de turiya,

wat betekent voorbij de drie
energetische hoedanigheden van bewustzijn,

identificeer je nergens mee,

dan merk je dat ze allemaal zichtbaar zijn.

Alle stadia zijn waarneembaar.

Verbind je nu met geen enkel staat.

Je ziet ze.

Dat van waaruit de waarneming ervan ontstaat,

dat kun je het waarnemen zelf noemen.

Dat wat zelfs waarnemen waarneemt...

Ik ga wat vaart minderen nu.

Kan iemand dat weerleggen?

Dat hier, zelfs het meest subtiele...

Je zegt: 'Pak me alsjeblieft',
maar alleen uit gewoonte.

Want als ik deze pak,
moet ik hem dan vasthouden?

Nee. Het is beter dat je alles loslaat.

En als je alles loslaat,
zonder jezelf ermee te verbinden,

merk je dat je volkomen hier bent.

Wat betekent:
niet vasthouden aan een stadium,

hoe aanlokkelijk het ook mag voelen,

hoe onweerstaanbaar het mag voelen.

Zelfs in satsang moeten we
een escape-knop hebben.

Toch?

Want...
Ik ben niet echt een computerman,

Soms keek ik wat
en dan zat ik vast op een pagina,

en ik zei:
Ik kan niet zien hoe ik eruit kom.

Ik druk op wat toetsen,
maar er gebeurt niets.

Er gebeurt niets.
'Oh, nu heb ik mijn ding gemist.'

Iets verscheen op het scherm.

En toen kwam Krish binnen en ik zei:

Ik kan er niet uit. Hoe kan ik eruit komen?

Ik wou de computer weggooien.
Hoe kom ik hier uit?

En zij wees me op een knop met 'ESC',
de 'ontsnappingsknop'.

Dus ik druk op die knop en hop,
ik ben terug.

Dus waar is je escape-knop van de mind?

Kan ik het zo bekijken?

Waar is je escape-knop?

Want de 'valstrik-knop'
is dat wat van binnen opkomt,

een reflex pakt het op
en gaat ermee op de loop.

En dan zeg je:
'Kunt u me helpen dit te stoppen?

Ik voel me verloren en verward.'

Wat betekent dat iets wegvlucht.

Een reflex kwam op,
en daarmee een identiteit.

Je werd teruggetrokken in een vorm,

en dan moet je proberen de vorm
ongedaan te maken of zoiets.

Wat te doen? Hoe hieraan te ontsnappen?

Dus zei ik: Onthoud, als dit gebeurt,
hoeft er niets te worden verholpen.

Niets om te worden verholpen.

Het is niet waar!

Blijf als de getuige, de vormloze getuige.

Als ik zou zeggen, en ik zeg het nu,

kun je de kracht ervan voelen?

Het is onmiddellijk.
Dit is je escape-knop.

Als je dan ontsnapt, realiseer je je dat

dit wat je hier bent,
nooit in de val heeft gezeten.

Volgen jullie dat?

[Mooji] Als je in zo'n toestand zit,
voelt het als alles. Alles!

[Mooji] Maar als je eruit komt,

of je komt in een andere staat,

kun je terugkijken en denken:
'Wauw, wat was dat?'

Alsof je voor even gehypnotiseerd was,

opgehouden in je eigen file,

vragend: 'Help me om hieruit te komen.'

Maar noch de situatie,
noch degene die erin zit, is echt!

Ik kan jullie deze simpele oefening geven
en zeggen:

Laten we satsang hier eindigen.
Onderzoek dit!

Onderzoek het echt.

En deze gewoonte zal uitchecken!

Kijk hier eens goed naar.
Huppel er niet overheen.

Maak er geen nieuwe spreuk van,
een leuke gezegde.

Nee. Onderzoek dit daadwerkelijk!

Als de mind-energie weer opspeelt
en je denkt:

'Oh nee, ik weet niet wat te doen.

Help! Om Namah Shivaya.'

Nee.

Het komt en bonst op de deur,
en je voelt: 'Ik zit daarin gevangen.'

Dit 'ik zit daarin gevangen',
wordt gedroomd. Het is niet waar!

Dit is de droom van een onwaar ik.

Als je bedenkt: 'Maar wat is die escape-knop?
Wat wil dat zeggen?

Laat alles onmiddellijk vallen!

Net als de oefening die ik gaf,

als je ziet dat iets gewoon niet waar is,

zeg hardop: 'Dat is niet waar!'

Kap hem af.

Als we ergens aan blijven vasthouden,

is dat omdat iets in dit scenario gelooft.

Volgen jullie?

Iets houdt nog vast aan wat identiteit.

Dat zal de oorzaak zijn.

En persoonlijke identiteit,
die een relatie heeft met zo'n spel,

daar blijft het kleven.

Kun je het afkappen?
Kan het afgekapt worden?

Wil je ontsnappen?

Of heb je het gevoel:
'Nee, ik moet het oplossen.

Ik moet het in orde brengen.
Het is mijn vasana, ik moet het recht zetten.'

Dan blijft het voortbestaan,
want het heeft je steun, je geloof.

Het is niet waar,
maar je geloof geeft het leven,

en het wordt...

Daar ontstaat precies een probleem.

Jij kunt beslissen.

Daar zijn we niet aan gewend.

Ik geef een eenvoudige methode.

Je hoeft niet naar een professional,

of iets te doen, of afleiding te zoeken.

Als je iets vond om je af te leiden,

naar de film gaan of zo...

Het is dezelfde, die kiest voor de film,

om iets uit te stellen
of tijdelijk te vermijden.

Maar je behoudt de identiteit.

Dus ik zeg, noch de identiteit,
noch dat waaronder die lijdt,

die zijn absoluut niet waar.

Als je wat ik zeg opvolgt:
Kap het allemaal af, 'bam', ontwaak,

dan ontdek je dat het gewoon een droom is,

een andere nachtmerrie,
een ander waarnemen van iets.

Maar nu moet je jezelf afspeuren
en je afvragen:

'Wil ik dit echt loslaten?'

Misschien zit er nog wat
aanlokkelijks in voor je.

En jij bent wie?

Je bent nog steeds het 'ik ben'

op de grens van slapen, van dromen.

Je bent nog steeds je fundamentele zelf,

maar nog gemengd met
een wat toegeeflijke houding.

Hoe duidelijker je ziet:
'Maar ik ben dit niet',

hoe meer je ervan bevrijd raakt.

Soms ogenblikkelijk.

[Mooji] Ik heb je een hele eenvoudige
manier laten zien.

Maar je moet erop vertrouwen,
het toepassen.

Zelfs als je zegt: 'Het voelt zo moeilijk',

maar je hebt gezegd: 'Ik ga dit proberen.'

Niet eens 'proberen', want het is mogelijk.

Je zwakheid is ook ingebeeld.

Onze zwakheden zijn ook ingebeeld
en gekweekt door gewoontes.

De gewoonte speelt op, maar dat kan niet
zonder jouw medewerking.

Op zekere hoogte ondersteunen we het,
misschien onbewust.

Want je gelooft het,
en als je het gelooft, is dat is genoeg support.

Mag ik nog iets zeggen?

Want ik voel dat ik in alle liefde
en respect tegen je kan zeggen,

ook degene die gelooft is onwaar;
die kun je ook afkappen.

Degene die gelooft
is ook een verschijnsel.

In dit stadium van jullie satsang,
kan ik dit tegen jullie zeggen?

Degene die gelooft,
is ook een aangenomen vorm.

In de pure ruimte van vormloos bewustzijn,

speelt deze gedroomde zelf.

Een paar maanden geleden of een jaar

kon ik dit misschien niet tegen jullie zeggen,

omdat je ontvankelijkheid
niet voldoende was ontwikkeld

om mijn woorden in je hart
te kunnen ontvangen.

Maar dat kunnen jullie nu wel.

Ook degene die gelooft zul je overstijgen.

Degene die gelooft heeft vele dingen geloofd,

maar degene die geloofd is zelf ook onwaar.

We hebben intrek genomen in
vele hoedanigheden, vele identiteiten,

en die kwellen je.

Ze verstoren uiteindelijk je vrede.

Ze zijn aantrekkelijk in het begin,

veel dingen zijn het leukst in het begin.

Maar als je ze bestendigt,
gaan ze in je verzuren.

Maar ik wil je eraan herinneren

dat je ware essentie, je wezen, geen droom is,

het is geen fantasie.

Sterker nog, om het duidelijk te maken,
duidelijk herkend.

Maar het zal geen dualistische herkenning zijn.

Het is niet één ding dat iets anders herkent.

Het is niet de persoon die de God herkent.

Daarom zeg ik:
Vrijheid is niet voor de persoon,

vrijheid is van de persoon!

Mensen zeggen soms:
'Hoe kan ik voorbij de persoon gaan?'

Dit is ook nog de persoon die spreekt.

Het is tegelijkertijd ook een route.

God heeft vele wegen gecreëerd
in het spel der leven.

Dus zelfs als je in het stadium bent

waar je echt gelooft
in jezelf als de reiziger,

en zegt:
'Maar hoe kom ik van deze weg af?'

Dit is geloof in dat 'ik'!
Maar dat 'ik' is slechts een stadium.

Het is niet het ultieme!
Het is ook...

Naarmate je vordert in je ontdekking,

worden al je vroegere identiteiten
achter je versnipperd.

[Mooji] Volg je dit?
Vinden jullie mijn woorden hard?

[Mooji] Ik kijk nu naar jullie allemaal.

[Mooji] Eigenlijk zijn ze beter dan lief.

Want onmiddellijk,
is het alsof er iets afstapt!

Jij stapt af: 'Poef',
laat het paard galopperen,

maar jij stapt af.

Je bent hier.

Als je een gevoel van afstappen ervaart,

kun je tot de ontdekking komen
dat het paard niet echt was,

de ruiter was ook niet echt.

Misschien nog niet.

Misschien gewoon genieten van de afstap:
'Ha, ha, ha, heerlijk!'

Genieten van de vrede.

Ieder probleem begint bij gewoonte

ondersteund door geloof en identiteit.

Stel dat alles wat je waarnam
als een probleem, werkelijk waar was,

dan zou je hier niet zijn vandaag!

Je zou hier niet zijn vandaag!

Je zou zo verpletterd zijn,

dat we je van het plafond
moesten schrapen, of zo.

Je hebt ze overstegen.

Iemand vroeg: 'Hoe kan ik overstijgen?
Dit is nogal wat.'

Nee, het betekent eenvoudigweg

dat iets in de weg leek te staan
en dat heb je verschoven.

Dus nu ben je eraan voorbij.
Het is geen probleem voor je.

Dat is een eenvoudige beschrijving
van overstijgen.

Oké. Dus daarmee, Nick, alsjeblieft...

De mind heeft veel woorden nodig,
veel uitleg,

maar het hart ziet duidelijk: 'Aha.' Zo.

Als je voelt: 'Oh, ik probeer
te begrijpen wat Mooji zegt.

Het is alleen zo moeilijk, omdat ik...'

Dan sta je weer in het verkeerde 'ik'.

Ja. Iedereen kijkt
naar waar het 'ik' onder lijdt,

maar niemand kijkt naar het 'ik' zelf.

Iedereen kijkt naar en schenkt aandacht aan

waar het 'ik' onder lijdt,
zijn conditioneringen en projecties,

maar niemand kijkt naar het 'ik' zelf.

In die mate, dat hijzelf

toetreedt tot het scherm
als een waarneembaar verschijnsel.

Zie je?

Maar mijn sangha moet het doen!
En jullie doen het,

steeds meer je natuurlijke aanwezigheid
en kracht voelen.

Niet een kracht om te beheersen,
maar een kracht om te bevrijden.

Bedankt, Nick. Ik houd van je.

Dankjewel. Heel goed.

Dankjewel.

Auteursrechten © 2021 Mooji Media Ltd.
Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze opname mag worden gereproduceerd

zonder de uitdrukkelijke toestemming van Mooji Media Ltd.