Welcome Part I

Hallo. Welkom bij internetgeschiedenis, technologie en veiligheid. Ik ben Charles

Severance. En ik zal uw lesgever zijn voor deze cursus. Laten we er direct aan beginnen.

Nu, wie zou volgens mij deze cursus moeten volgen? Het antwoord is, jij.

Jij zou deze cursus moeten volgen. Omdat iedereen deze cursus moeten moeten volgen. Het

netwerk dat we gebruiken en aanraken is ongeveer de hele tijd bij ons. Vanzelfsprekend, als

je deze lezing aan het bekijken bent, bekijk je deze over het internet. Hoe

werkt dit alles? Wie heeft het gemaakt? Weet jij het? Dit groeit niet gewoon aan de bomen.

Mensen hebben die gemaakt, nietwaar? En we gaan over een hoog technologisch iets praten.

Misschien wel het de meest complexe ingenieur taak dat de mensheid ooit heeft ondernomen. Misschien. Maar,

we gaan het niet vanuit een wiskundig perspectief benaderen, en we gaan ook niet spreken vanuit

een programmeurs-perspectief. Ik meen het echt, we gaan gaan het niet doen, we gaan dat

niet op u forceren. We gaan praten over echt zeer coole technische zaken, we gaan

sommige echt coole mensen ontmoeten, maar het is geen technische cursus. Het is een cursus over

luisteren, verstaan en kritisch denken over de mensen die het

internet gemaakt hebben wat het nu is. Dus, we gaan sommige zaken moeten uitleggen en van u vragen om

om erover te reflecteren. Deze cursus omvat heel wat verbale geschiedenis. Verbale

geschiedenis dat ik heb verzameld. Samen met mijn mede-presentator van mijn televisie-show, Richard Wiggins.

Vanaf de jaren negentig, tot nu hebben we

dit blijven doen. And we blijven dit aan mensen die fantastische zaken gedaan hebben op het internet vragen.

Zoals, wat was er nodig. Hoe is het zijn gang gegaan. Wat

hadden jullie in gedachten? Wat was innovatief. Wat, wat ging er zoal fout? Echte geschiedenis, is een beetje rommelig.

Echte geschiedenis is niet zo simpel als een 30 minuten durende PBS documentaire zou willen dat het zou zijn.

Die zijn eigenlijke en zekere vorm van entertainment televisie. Wij gaan werkelijk

iets langer naar de mensen luisteren. We gaan niet proberen alles in

segmenten van 2 minuten te proppen. We gaan luisteren naar deze mensen, om vervolgens

kritische vragen te stellen over hoe we denken over wat deze mensen

zeggen over deze innovaties. En, in de tweede helft van deze cursus, gaan we echt diep graven

in hoe het Internet werkt, terwijl we trachten niet te praten over programmeren of technologie

of iets te ingewikkeld. We gaan starten vanuit een zo simpel mogelijke

set van metaforen, die nodig zijn om de architectuur van het internet te begrijpen, en dan zal alles in orde komen.

Je zal verbaasd zijn over hoeveel je zal verstaan. Nu, ik begin

graag de eerst les door een beetje over mezelf te vertellen, zodat jullie me leren kennen. Ik

ben professor aan de University of Michigan School of Information. De School of

Information bestudeerd vele zaken. Zaken binnen de sociale wetenschappen, maar ook data e

n informatie en technologie, dus we zeggen graag dat de School of Information het verband

tussen mensen, informatie en technologie op interessante wijze onderzoekt. Ik, als faculteitslid

heb verschillende boeken geschreven, en ik ben aanwezig op het net en je kan

me op Twitter volgen. Ik reis ook zeer veel. Wie weet eindig ik tijdens deze cursus

wel in uw land, of uw stad, en wie weet kunnen we

dan iets doen. Dus, als je wenst, je mag me steeds stalken op Twitter. Ik ben altijd op Twitter.

Nu, een belangrijk element in deze cursus zijn de video's, zeker in het eerste deel van deze cursus

wanneer we over de geschiedenis praten. In 1995 had ik het geluk...

De meeste mensen zouden zeggend dat in 1994 het internet en het web echt gelanceerd werd buiten de

acedemische wereld. En in 1995 had ik een televisieshow, gesponsord door TCI CableVision,

een kabelmaatschappij die nu niet langer bestaat, maar opgeslorpt werd door AT&T.

Maar, doorheen 1995, vanaf 1995

tot 1999, reisden ikzelf en mij co-presentator Richard Wiggans de hele wereld rond met camera's

en gingen we naar conferenties of iets dergelijks en duwden de camera's in het gezicht van beroemde mensen die

iets gedaan hadden. Nu, midden de jaren 90 was het internet niet zo gepolijst als het nu was

en niet zo belangrijk als het nu is. Het was dus zeer éénvoudig deze mensen te vinden en zij

waren altijd bereid om met ons te praten. We hebben dus in hun eigen woorden, de aard van innovatie.

De mensen op deze slide, aan de ene kant hier, hebben we Tim Berners-Lee. Tim

Berners-Lee is de uitvinder van het wereld wijde web en we zullen hem verder in de geschiedenislessen

opnieuw tegenkomen. Nu, gaan we eens kijken naar een man met de naam James Wells.

Hij was één van de stichters van "real audio", om jullie een idee te geven

van de zaken die mij geïnspireerd hebben. Ik werd geinspireerd door

mensen die met het resultaat van hun wonderbaarlijke denken rondom de

basis hebben gelegd van het internet. Hier dus is James Wells van RealAudio. "We hebben ongeveer

700.000 mensen die de speler gedownload hebben in de afgelopen zes

maanden, dus als je de som maakt kan men zich voorstellen dat over

de volgende zes maanden, vele miljoenen mensen luisteren naar

hetgeen duizenden mensen produceren. Het laat de idee toe van wat we "narrow casting"

noemen. Dit is: informatie op een zeer goedkope manier naar

zee specifieke "point of interests" and doelen brengen. An andere grote gebruiker van RealAudio

is het onderwijs. U weet wel, afstandleren. De mogelijkheid om

om een leeromgeving te creëren over de tijd heen en over afstand heen.

Dus, dit was James Wells van RealAudio. Het heeft grootse ideeën gehad. Een van de zaken die je in de video zag was

een modem. Je zag de kleine knipperende lichtjes, dat is data dat zich heen en weer beweegt.

En je weet, in 1993, 1994,1995, gebruikten we 28 kilobit modems.

Wanneer je een moderne telefoon hebt en hij valt terug op Edge, dat is 128 kiobits and

je vind dat al vreselijk. In 1992 gebruikten we 28 Kilobit,

wat een derde, en vierde is van wat Edge vandaag is en dat was niet veel

bandbreedte, maar zelfs in die context, slaagde James Wells zijn verbeelding erin

om onderwijs re persen in zeer kleine audiobestandjes zodat mensen over de hele wereld audio-lessen

konden volgen. Nu, dit is hetgeen wat mij geïnspireerd heeft en dit is dan ook mijn voornaamste onderzoeksthema geworden.

Dus, ik begon dus les te geven, gebruikmakend van technologie zeer gelijkend op diegene die we nu

gebruiken, enkel veel minder ingewikkeld. Ik heb iets gecreëerd wat "Sync-O-Matic" noemde,

and wat het deed in 1996, was dat het zowel slides als audio doorstuurde. Zie je daar

die grellige foto van me, die grellige foto van ik die daar zit? Aah,

die kerel lijkt wat beangstigend daar. Dat was mijn foto, we konden

toen nog geen video sturen. We konden enkel audio doorsturen omdat de verbindingen zeer traag waren toen

in 1996. Maar, ik zond slides. Dus ik gaf mijn lezingen, nam de audio op, en we zouden de slides

omdraaien, maar er was geen tekenen op het scherm of dergelijke ingewikkelde zaken. En, En,

toen in 1999 ben ik van job veranderd. Ik ging van één universiteit naar een andere en ik schreef een volgend

ding. Dit ding noemde ik "Clip Board" en het is eigenlijk zeer

gelijkend op hetgeen we vandaag gebruiken, buiten het feit dat hetgeen we nu gebruiken veel ingewikkelder is

maar je kon toen wel op slides schrijven en je kon

de slides heen en weer klikken, je had een aanwijzen er je kon tekst typen op

slides... . Toen ik het ding aan het werk kreeg, probeerde ik het

aan Apple te geven. Ik heb dit op Apple hardware geschreven en trachtte het aan hun te geven

in 1999. Maar ze namen het niet aan. Maar, nu zijn er zaken zoals ScreenFlow en Camtasia. En een hele resem aan andere

zaken die die dezelfde functionaliteit hebben.

Dus, het moment dat ik voor de televisie zat en ik zag die kerel praten

over zijn visie over te toekomst van onderwijs over het internet, heeft me aangezet om deze zaken te doen en

via heel wat omwegen mijn onderzoeksgebied te verleggen van

High Performance Computing naar hetgeen ik nu doe.

Ik ben dus naar de televisie aan het zien, zie dat onderwijs mogelijk iets goed is en ik

ontwikkel Sync-O-Matic en dan Clipboard.

Click. Dus, Clipboard, dat was rond 1999, maar toen ik niemand kon overtuigen

dit te gebruiken, ik bedoel, we gebruiken het vanzelfsprekend nu hier

, maar ik raakte gefrustreerd, dus ik besliste dat wat ik zou doen is

te beginnen werken aan een "learning management system" Sakai genaamd. Sommigen van jullie hebben Sakai wel gebruikt.

Ik was de hoofdarchitect van het Sakai-project

en zeer belangrijk, bleef werken met het Sakai systeem. En,

toen ik ontdekte dat Sakai enkel een marktaandeel van 2 of 3 procent had veroverd, ben ik beginnen werken aan

de interoperabiliteit tussen "Learning Management Systems".

met de idee dat ik gewoon materiaal moest inpluggen in deze l

earning management systemen, zoals mijn opgenomen lessen . ik spendeerde

enkele jaren, 2007 tot 2010-12 bij IMS, wat een standaard organisatie is,

dat zich toelegt op het ontwikkelen van basisstandaarden. Het is dus in zekere mate ironisch dat

ik hier nu zit, vijftien jaar later, en jullie met deze coole en fantastische technologie

les geef. Deze technologie genaamd Coursera.

Het was de visie die ik vroeger had, ik kon dus ook niet meer opgewonden zijn

om met Coursera te werken. Ik heb bovendien ook diet alter ego Dr. Chuck.

De meeste van mijn studenten noemen me Dr Chuck, de reden dat ik met deze bijnaam

op de proppen kwam, was dat ik mij doctoraatstitel pas later in mijn leven heb behaald, en ik dacht dat het nu

hypocriet zou zijn, als ik zou stoppen met het lachen met Doctors, gewoon omdat ik er nu zelf één had.

Dus, ik adopteerde de bijnam Dr. Chuck. Voor diegen die wat willen

onderzoeken, het was niet Dr. Phil, Dr. Drew die de originele televisiedoktor was. Het was Dr. Ruth.

Je kan dus nu wat onderzoek verrichten naar wie Dr. Ruth is.

ik heb hier enkele foto's die beschrijven wat mijn hobby's zijn. ik speel hockey

ik reis zeer veel. Sakai is verantwoordelijk voor het feit dat ik reis. Ik ben al

over de gehele wereld geweest. Deze foto is drie of vier jaar van mij reizen.

Dat zien die spelden daar. ik rij met de moto. Off-road motorfietsen. Wegmotorfietsen

Ik heb, je kan hier video's van zien, ik doe karaoke. Al mijn foto's

zijn vanzelfsprekend niet van mezelf die aan karaoke doet, maar wel ik die foto's neem van mij vrienden wanneer ze het doen...

Ik heb een boek geschreven. Meerdere boeken zelfs.
Ik heb ook een boek geschreven

over mijn ervaringen in het Sekaya Project. En ik zal afsluiten met ... een beetje een grappige video

dat ik gemaakt heb, waar je mogelijk al van hebt gehoord genoemd: "Ipad steering Wheel Mount".

Als je er nog niet van gehoord hebt, google eens Ipad steering wheel mount...

En, het is een korte video dat wat over mezelf zegt en ik ben benieuwd naar wat jullie ervan vinden. Dus, de volgende keer

zullen we iets meer in detail treden over hoe de cursus in zijn werk zal gaan en hoe

de puntenverdeling in elkaar zit en andere van dergelijke praktische zaken. Dus... tot snel.