Return to Video

Το σουπερμάρκετ του μέλλοντος | Μιλένα Γκλιμπόφσκι | TEDxMünchen

  • 0:06 - 0:08
    Την προηγούμενη εβδομάδα
    ήμουν στην Κοπεγχάγη.
  • 0:08 - 0:11
    Η Κοπεγχάγη είναι κατεξοχήν
    βιώσιμη πόλη.
  • 0:11 - 0:13
    Στην Κοπεγχάγη είναι πιο πιθανό
  • 0:13 - 0:16
    να σε πατήσει ποδήλατο παρά αυτοκίνητο.
  • 0:16 - 0:19
    Επίσης, περίμενα με αγωνία να γνωρίσω
    το φαγητό και τα σουπερμάρκετ.
  • 0:19 - 0:22
    Το πρώτο που έκανα ήταν
    να πάω σε ένα σουπερμάρκετ
  • 0:22 - 0:25
    και να παρατηρήσω τα φρούτα.
    Εκεί είδα το εξής:
  • 0:25 - 0:27
    Φρούτα, το καθένα σε χωριστή συσκευασία,
  • 0:27 - 0:30
    διότι είναι πράγματι δύσκολο
    να ξεχωρίσεις τα μήλα από τα αχλάδια.
  • 0:30 - 0:33
    Φυσικά, δεν μου άρεσε
    και τόσο αυτό που είδα.
  • 0:33 - 0:36
    Για ποιο λόγο;
    Γιατί δεν μου αρέσουν οι συσκευασίες;
  • 0:36 - 0:39
    Ίσως έχετε δει τις εικόνες των ωκεανών,
  • 0:39 - 0:41
    όπου επιπλέουν ολόκληρα νησιά σκουπιδιών
  • 0:41 - 0:44
    ή εικόνες από πουλιά και ψάρια
    των οποίων η κοιλιά έχει σκιστεί
  • 0:44 - 0:47
    και μέσα βρίσκονται
    καπάκια από πλαστικά μπουκάλια
  • 0:47 - 0:50
    κι άλλα μικροπράγματα από τη θάλασσα.
  • 0:51 - 0:55
    Αν είχαμε ένα σωστό σύστημα διαχείρισης
    κι ανακύκλωσης απορριμάτων,
  • 0:55 - 0:57
    δεν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο.
  • 0:57 - 0:59
    Δεν θα είχαμε στη θάλασσα
  • 0:59 - 1:04
    46.000 μικροπλαστικά σωματίδια
    ανά τετραγωνικό μέτρο,
  • 1:04 - 1:07
    τα οποία είναι έξι φορές
    περισσότερα από το πλαγκτόν.
  • 1:07 - 1:09
    Κάτι κάπου πάει στραβά.
  • 1:12 - 1:16
    Επιτρέψτε μου να σας πω
    μια ιστορία που με στιγμάτισε,
  • 1:16 - 1:20
    η οποία ενδεχομένως εξηγεί
    γιατί βρίσκομαι σήμερα εδώ.
  • 1:21 - 1:23
    Ήταν το καλοκαίρι του 2003.
  • 1:23 - 1:27
    Ήμουν περίπου τόσο
    ψηλή ή κοντή, όπως τότε,
  • 1:27 - 1:30
    πήγαινα σχολείο και δεν με ένοιαζαν πολλά.
  • 1:30 - 1:34
    Με απασχολούσε κυρίως το πού
    βρισκόταν το πιο κοντινό μαγαζί με ρούχα.
  • 1:34 - 1:38
    Σκεφτόμουν, βέβαια, και τη θεατρική
    ομάδα, καθώς κι ένα πολύ γλυκό αγόρι.
  • 1:38 - 1:41
    με το οποίο περνούσα
    πολύ χρόνο μετά το σχολείο.
  • 1:41 - 1:43
    Πηγαίναμε στο πάρκο και μιλούσαμε.
  • 1:43 - 1:47
    Συζητούσαμε για τον Θεό και τον κόσμο,
    μου μιλούσε για τη χορτοφαγία,
  • 1:47 - 1:49
    και περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί.
  • 1:49 - 1:52
    Ένα συνηθισμένο απόγευμα στο πάρκο,
  • 1:52 - 1:55
    σηκώθηκε ξαφνικά
    και άρχισε να με πλησιάζει
  • 1:55 - 1:58
    και να με κοιτάζει στα μάτια.
  • 1:58 - 2:03
    Κι εγώ σκέφτηκα:
    «Τι ωραία μπλε μάτια που έχει!»
  • 2:03 - 2:07
    και, «Θεέ μου, τι έγραφε
    στο περιοδικό για το θέμα "φιλί";
  • 2:07 - 2:09
    Πώς είπαμε γίνεται αυτό με τη γλώσσα;»
  • 2:09 - 2:13
    Σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να συμβεί
  • 2:13 - 2:17
    τι θα μπορούσα να χάσω ή να κάνω λάθος
  • 2:17 - 2:19
    και τι θα σήμαινε αυτό για τη φιλία μας.
  • 2:19 - 2:24
    Κι όσο εγώ σκεφτόμουν όλα αυτά,
    αυτός έκανε ένα βήμα πίσω
  • 2:24 - 2:26
    και ναι, η στιγμή είχε χαθεί!
  • 2:27 - 2:30
    Έτσι, έχασα το πρώτο μου φιλί!
  • 2:30 - 2:32
    Από την πολλή σκέψη!
  • 2:32 - 2:35
    Μετά έκλεισε το σχολείο για καλοκαίρι
    και ναι, η στιγμή είχε χαθεί!
  • 2:35 - 2:39
    Και μετά χαθήκαμε κι εμείς.
  • 2:39 - 2:43
    Τότε ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι
    δεν θα άφηνα να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.
  • 2:43 - 2:44
    Ότι, όταν θα έχω μεγαλώσει,
  • 2:44 - 2:46
    δεν θα ήθελα να κοιτάξω πίσω στη ζωή μου
  • 2:46 - 2:48
    και να δω μόνο χαμένες ευκαιρίες.
  • 2:48 - 2:51
    Δεν θα ήθελα να μου συμβεί κάτι τέτοιο.
  • 2:51 - 2:54
    Το αποτέλεσμα ήταν ότι στις διακοπές
  • 2:54 - 2:56
    εγώ φιλήθηκα με πάρα πολλά αγόρια
    κι έφαγα τα μούτρα μου!
  • 2:56 - 2:58
    (Γέλια)
  • 2:58 - 3:00
    Ναι, άλλα πήρα κι ένα μάθημα.
  • 3:00 - 3:02
    Εκείνο το καλοκαίρι με ταρακούνησε.
  • 3:02 - 3:05
    Έμαθα να χειρίζομαι τις καταστάσεις,
    να τρώω τα μούτρα μου,
  • 3:05 - 3:08
    να σηκώνομαι και να συνεχίζω.
  • 3:08 - 3:10
    Κι επίσης, να αντιμετωπίζω τα προβλήματα.
  • 3:10 - 3:15
    Ένα από αυτά ήταν και είναι ακόμα
    οι πλαστικές συσκευασίες.
  • 3:16 - 3:18
    Διότι βρίσκονται παντού.
  • 3:18 - 3:19
    Τις βρίσκουμε...
  • 3:21 - 3:25
    Όταν πάμε για ψώνια, είναι εκεί.
  • 3:25 - 3:30
    Από τη μία, προστατεύουν το προϊόν,
    αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν σκουπίδια,
  • 3:30 - 3:33
    τα οποία παίρνουμε
    στο σπίτι και τα πετάμε.
  • 3:33 - 3:35
    Ως πελάτες βλέπουμε μόνο
    τα πλαστικά σκουπίδια
  • 3:35 - 3:37
    που κουβαλάμε στο σπίτι.
  • 3:37 - 3:38
    Αυτό που δεν βλέπουμε
  • 3:38 - 3:40
    είναι ολόκληρη εκείνη
    η μεγάλη αλυσίδα που συνδέει
  • 3:40 - 3:43
    όλα όσα συμβαίνουν από τον παραγωγό
    μέχρι τον προμηθευτή.
  • 3:43 - 3:47
    Είναι άσχημο, με συνέπεια
    τα σκουπίδια να καταλήγουν στη θάλασσα,
  • 3:47 - 3:50
    όπως ανέφερα και στην αρχή.
  • 3:50 - 3:51
    Για τον λόγο αυτό...
  • 3:52 - 3:54
    Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση;
  • 3:54 - 3:56
    Βάζετε τα σκουπίδια σας
    σε χωριστούς κάδους;
  • 3:56 - 3:59
    Ναι; Μπράβο! Με εντυπωσιάσατε!
  • 3:59 - 4:02
    Δεν είναι τόσο συνηθισμένο,
    αν και χρήσιμο,
  • 4:02 - 4:07
    αλλά μόνο το 20% των απορριμάτων μας
    καταλήγουν όντως στην ανακύκλωση.
  • 4:07 - 4:11
    Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 80%
  • 4:13 - 4:15
    αποτεφρώνεται ή δίνει
    κατώτερης ποιότητας υλικά.
  • 4:16 - 4:19
    Έτσι, η ατμόσφαιρα γεμίζει καυσαέρια,
  • 4:19 - 4:21
    και το υπέδαφος ρύπους.
  • 4:21 - 4:24
    Ή, απλά, στέλνουμε με πλοία
    τα σκουπίδια μας στο εξωτερικό.
  • 4:24 - 4:27
    Και από αυτό το 20% παράγουμε
    παρόμοια προϊόντα.
  • 4:27 - 4:29
    Αυτό σημαίνει βασικά
    ότι η ανακύκλωση είναι καλή,
  • 4:29 - 4:31
    αλλά δεν λύνει το πρόβλημα.
  • 4:31 - 4:34
    Πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω,
    για να βρούμε τη λύση.
  • 4:34 - 4:36
    Αυτό έκανα κι εγώ.
  • 4:36 - 4:39
    Καθόμασταν ένα βράδυ με τη φίλη μου,
    τη Σάρα, στην κουζίνα.
  • 4:39 - 4:43
    Εκείνη μαγείρευε, εγώ έπινα
    κι όλα ήταν ως συνήθως.
  • 4:43 - 4:44
    (Γέλια)
  • 4:44 - 4:46
    Προέκυψαν κάποια σκουπίδια
    κι αυτό μας έβαλε σε σκέψεις.
  • 4:46 - 4:50
    Της εξήγησα το πρόβλημα
    και της είπα ότι θα ήθελα να το λύσω.
  • 4:50 - 4:54
    Και τότε αναρωτηθήκαμε,
    πριν επιτύχουμε την παγκόσμια ειρήνη,
  • 4:54 - 4:56
    ποιο βήμα θα ήταν πιο εύλογο
    να κάνουμε πρώτα;
  • 4:56 - 4:59
    Ένα σουπερμάρκετ
    χωρίς συσκευασίες μιας χρήσης!
  • 4:59 - 5:02
    Τα πάντα θα είναι αυτούσια
    χωρίς συσκευασία.
  • 5:02 - 5:05
    Κατεβάσαμε ιδέες, ήπιαμε κι άλλο,
  • 5:05 - 5:08
    κι αυτό ήταν η αρχή μιας τρελής ιδέας.
  • 5:08 - 5:10
    Την οποία μετά βάλαμε μπρος.
  • 5:10 - 5:12
    Από την ιδέα προέκυψε
    ένα επιχειρηματικό σχέδιο
  • 5:12 - 5:15
    και από το σχέδιο αυτό
    ήρθε κάποτε η στιγμή,
  • 5:15 - 5:18
    για να το υλοποιήσουμε στην πράξη.
  • 5:18 - 5:22
    Κι αυτή ήταν η στιγμή
    που μας κυρίευσε ο φόβος.
  • 5:22 - 5:24
    Ωστόσο, εφάρμοσα το μάθημα
  • 5:24 - 5:26
    που είχα πάρει εκείνο το καλοκαίρι.
  • 5:26 - 5:29
    Σκέφτηκα πώς θα είναι, όταν γεράσω
  • 5:29 - 5:32
    και κοιτάξω πίσω μου, πώς βλέπω
    τον εαυτό μου σε μεγάλη ηλικία;
  • 5:32 - 5:34
    Βλέπω μια ηλικιωμένη κυρία, γεμάτη πικρία,
  • 5:34 - 5:36
    επειδή έχασε εκείνη την ευκαιρία.
  • 5:36 - 5:40
    Και τότε, το παιδί της Πρόνοιας μου φέρνει
    τα ψώνια σε γεμάτες σακούλες
  • 5:40 - 5:42
    κι είναι όλα μέσα στο πλαστικό!
  • 5:42 - 5:44
    Ήταν τόσο εφιαλτικό αυτό το σενάριο
  • 5:44 - 5:46
    που σκέφτηκα «Καλύτερα να δοκιμάσω
  • 5:46 - 5:50
    και ας καταστραφώ οικονομικά,
    θα έχω τουλάχιστον προσπαθήσει».
  • 5:50 - 5:52
    Έτσι κι έγινε,
  • 5:52 - 5:54
    Δεν είχαμε όμως καθόλου χρήματα.
  • 5:54 - 5:56
    Δεν πέφτουν από τον ουρανό.
    Τι κάνει κανείς, λοιπόν;
  • 5:56 - 6:00
    Τι κάνει ένας νέος επιχειρηματίας
    σήμερα όταν έχει μια ιδέα;
  • 6:00 - 6:04
    Αναζητά κεφάλαια από το πλήθος.
    Αυτό κάναμε κι εμείς.
  • 6:04 - 6:08
    Γυρίσαμε ένα βίντεο, το οποίο εξαπλώθηκε.
  • 6:08 - 6:10
    Άρχισε να διαδίδεται αυτόματα.
  • 6:10 - 6:12
    Άγνωστοι άνθρωποι,
    που δεν τους ξέραμε καν,
  • 6:12 - 6:15
    το μετέφρασαν στα Αγγλικά, τα Ισπανικά...
  • 6:15 - 6:19
    Ο Τύπος και τα Μέσα από όλο τον κόσμο
    μας πλησίασαν και έκαναν ρεπορτάζ.
  • 6:19 - 6:22
    Όχι για ένα σουπερμάρκετ,
    αλλά για την ιδέα ενός σουπερμάρκετ.
  • 6:22 - 6:26
    Διότι, εκείνη τη στιγμή το μόνο
    που είχαμε ήταν απλά η ιδέα
  • 6:26 - 6:29
    ότι τα ψώνια χωρίς συσκευασία
    είναι κάτι το εφικτό.
  • 6:29 - 6:32
    Η απήχηση μας έδειξε ότι
    δεν επρόκειτο για μια ιδέα μόνο,
  • 6:32 - 6:35
    αλλά για μια υπαρκτή ανάγκη -
    την ανάγκη για πράξεις.
  • 6:35 - 6:38
    Κι αν η βιομηχανία κοιτάζει άπραγη,
  • 6:38 - 6:40
    τότε ας το κάνουμε μόνοι μας!
  • 6:40 - 6:43
    Με τον πληθοπορισμό
    συγκεντρώσαμε πάνω από 100.000 ευρώ.
  • 6:43 - 6:46
    Με αυτό το ποσό, και λίγο παραπάνω,
  • 6:46 - 6:49
    ανοίξαμε ένα σουπερμάρκετ
    χωρίς συσκευασίες μιας χρήσης.
  • 6:49 - 6:51
    Αυτό εδώ είναι.
  • 6:51 - 6:53
    Το ανοίξαμε πριν δυόμιση μήνες
  • 6:53 - 6:54
    στο Βερολίνο με την ομάδα μας.
  • 6:54 - 7:00
    Σε αυτό μπορείτε να αγοράσετε
    όχι μόνο τρόφιμα,
  • 7:00 - 7:05
    αλλά και ξηρά προϊόντα,
    όπως ζαχαρωτά, μούσλι
  • 7:05 - 7:09
    και πράγματα που μπορείτε να βρειτε
    χωρίς συσκευασία στα Whole Foods,
  • 7:09 - 7:10
    και άλλα παρόμοια πράγματα,
  • 7:10 - 7:14
    μόνο που σε εμάς υπάρχει
    μεγαλύτερη ποικιλία.
  • 7:14 - 7:17
    Τρώτε τόφου; Έχουμε τόφου από
    την εταιρία TofuTussis του Βερολίνου.
  • 7:17 - 7:20
    Έχουμε μαρμελάδα σε επαναχρησιμοποιούμενα
    βάζα, γαλακτοκομικά,
  • 7:20 - 7:23
    κι όλα όσα λαχταρά η καρδιά σας,
  • 7:23 - 7:26
    από μπίρα, βότκα και τζιν μέχρι τυρί,
    τα ράφια μας είναι γεμάτα.
  • 7:26 - 7:29
    Κι όλα αυτά χωρίς συσκευασίες μιας χρήσης.
  • 7:29 - 7:31
    Κι έτσι, τελικά, πηγαίνετε για ψώνια,
  • 7:31 - 7:35
    και γυρίζετε σπίτι με γεμάτα χέρια,
    αλλά χωρίς σκουπίδια.
  • 7:36 - 7:37
    Εξυπηρετείστε μόνοι σας,
  • 7:37 - 7:42
    καθώς φέρνετε από το σπίτι τα δικά σας
    δοχεία και τα γεμίζετε όσο χρειάζεστε.
  • 7:42 - 7:45
    Έχουμε μαρμελάδες και πράγματα
    που είναι λίγο πιο περίπλοκα
  • 7:45 - 7:47
    τα έχουμε σε βαζάκια,
  • 7:47 - 7:49
    όπως τα ξέρουμε από τα γαλακτοκομικά.
  • 7:49 - 7:51
    Δεν ξαναανακαλύψαμε τον τροχό,
  • 7:51 - 7:55
    απλά φτιάξαμε με αυτόν
    ένα Tesla ή μια BMW.
  • 7:55 - 7:57
    (Γέλια)
  • 7:57 - 7:59
    Και επιπλέον, γυρίσαμε στο παρελθόν
  • 7:59 - 8:02
    και θυμηθήκαμε τι έκαναν οι άνθρωποι τότε.
  • 8:02 - 8:03
    Παλιά δεν υπήρχαν χαρτομάντιλα.
  • 8:03 - 8:06
    Οι άνθρωποι είχαν
    ένα λεπτό υφασμάτινο μαντίλι
  • 8:06 - 8:08
    που χρησιμοποιούσαν και δεν το πετούσαν.
  • 8:08 - 8:12
    Έτσι και σε εμάς, μπορεί κανείς να ψωνίσει
    χωρίς να παράξει στο τέλος της μέρας
  • 8:12 - 8:17
    και για όλη την μέρα κανένα σκουπίδι.
  • 8:17 - 8:20
    Τέλειο. Γιατί, λοιπόν,
    να ψωνίζουμε χωρίς συσκευασία;
  • 8:20 - 8:23
    Γιατί έτσι μπορούμε να επιλέγουμε
    ελεύθερα την ποσότητα.
  • 8:23 - 8:25
    Ψωνίζετε, δηλαδή,
    μόνο τόσο όσο χρειάζεστε
  • 8:25 - 8:28
    και δεν χρειάζεται να πετάξετε
    τίποτα στο τέλος.
  • 8:28 - 8:29
    Είναι εν μέρει πιο οικονομικό,
  • 8:29 - 8:32
    διότι αφήνει απ' έξω
    τη συσκευασία, το μάρκετινγκ.
  • 8:32 - 8:33
    Και το καλύτερο, δεν παράγετε σκουπίδια
  • 8:33 - 8:37
    που πρέπει να βγάλετε έξω
    στο τέλος της μέρας.
  • 8:38 - 8:42
    Κατάλαβα πολλά από το ταξίδι μου
    τα δύο τελευταία χρόνια.
  • 8:43 - 8:47
    Ήταν ένα μεγάλο ταξίδι
    από το οποίο έμαθα κυρίως
  • 8:47 - 8:51
    να αντιμετωπίζω τον κόσμο
    με ανοιχτά μάτια και πνεύμα,
  • 8:51 - 8:54
    να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα,
    αλλά και να αμφισβητώ
  • 8:54 - 8:58
    τα αυτονόητα, τις μικρές συνήθειες,
    όπως είναι τα ψώνια
  • 8:58 - 9:00
    που τα κάνει κανείς καθημερινά,
  • 9:01 - 9:05
    και κυρίως έμαθα να απλοποιώ τα πράγματα.
  • 9:05 - 9:07
    Θάρρος σημαίνει βασικά
  • 9:07 - 9:09
    να φοβάσαι, αλλά παρόλα αυτά να τολμάς,
  • 9:09 - 9:10
    να μην το σκέφτεσαι πολύ.
  • 9:10 - 9:14
    Όλοι φοβόμαστε, αλλά πρέπει
    να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας.
  • 9:14 - 9:18
    Αν λοιπόν έχετε μια ιδέα,
    πραγματοποιήστε την. Έτσι απλά.
  • 9:18 - 9:23
    Καλύτερα σήμερα παρά αύριο.
    Αλλιώς, χάθηκε η ευκαιρία.
  • 9:23 - 9:26
    Και μαζί της το πρώτο φιλί.
  • 9:27 - 9:28
    Σας ευχαριστώ
  • 9:28 - 9:32
    (Χειροκρότημα)
Title:
Το σουπερμάρκετ του μέλλοντος | Μιλένα Γκλιμπόφσκι | TEDxMünchen
Description:

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Η Μιλένα Γκλιμπόφσκι αφηγείται την ιστορία του «Original Unverpackt», του πρώτου σουπερμάρκετ του Βερολίνου χωρίς συσκευασίες.

Μιλένα Γκλιμπόφσκι, ιδρύτρια και διευθύντρια του «Original Unverpackt», δραστηριοποιούταν για χρόνια στον τομέα της επικοινωνίας, ωστόσο αναθεώρησε κι αναζήτησε τα όνειρά της στο λιανικό εμπόριο τροφίμων. Η μετάβαση στο μάρκετινγκ, - αρχικά εργάστηκε στη Veganz, την αλυσίδα σούπερ μάρκετ με βίγκαν προϊόντα, της επέτρεψε να δει με άλλα μάτια τον κλάδο αυτό και να αναζητήσει νέες λύσεις για παλιά προβλήματα. Το πρόβλημα: τα σκουπίδια από τις συσκευασίες των προϊόντων. Η λύση: ένα σουπερμάρκετ χωρίς συσκευασίες. Το πρώτο κατάστημα άνοιξε στο Βερολίνο τον Σεπτέμβριο του 2014.
more » « less
Video Language:
German
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
09:34

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.