Εμπνέοντας την επόμενη γενιά γυναικών μηχανικών | Ντέμπι Στέρλινγκ | TEDxPSU
-
0:10 - 0:13Θα ήθελα να κλείσετε τα μάτια σας.
-
0:13 - 0:15Τα κλείσατε; Ωραία.
-
0:15 - 0:17Λοιπόν, δε με βλέπετε,
-
0:17 - 0:20αλλά καβαλάω ένα μονότροχο,
και κάνω ζογκλερικά με μπάλες. -
0:20 - 0:20(Γέλια)
-
0:20 - 0:22Όχι, όμως μην ανοίξετε τα μάτια σας.
-
0:22 - 0:23Έχει πλάκα, εε;
-
0:23 - 0:27Κλείστε τα μάτια σας,
και φανταστείτε έναν μηχανικό. -
0:28 - 0:30Έχετε όλοι μια εικόνα στο μυαλό σας;
-
0:30 - 0:32Ωραία.
-
0:32 - 0:34Ανοίξτε τα μάτια σας.
-
0:34 - 0:35Σηκώστε τα χέρια σας
-
0:35 - 0:38όσοι σκεφτήκατε κάποιον που
κάθεται μόνος του στον υπολογιστή. -
0:39 - 0:43Λίγο φύτουκλας, με προστατευτικό τσέπης.
-
0:44 - 0:47Σηκώστε τα χέρια σας όσοι
σκεφτήκατε έναν οδηγό τρένου. -
0:47 - 0:50(Γέλια)
-
0:50 - 0:53Πολλά χέρια.
-
0:53 - 0:54Σηκώστε τα χέρια σας
-
0:54 - 0:57αν σκεφτήκατε έναν νεαρό
με φούτερ με κουκούλα, -
0:57 - 1:00που ίσως μοιάζει λίγο
με τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ. -
1:03 - 1:06Σηκώστε το χέρι σας αν σκεφτήκατε
κάποιον που μοιάζει με μένα. -
1:08 - 1:10Μάλιστα. Λίγα χέρια.
-
1:10 - 1:14Όσοι δε σηκώσατε τα χέρια σας για μένα
θα ήθελα να φύγετε από την αίθουσα. -
1:14 - 1:15(Γέλια)
-
1:15 - 1:16Μη φύγετε, αστειεύομαι.
-
1:16 - 1:20Αν δε σηκώσατε το χέρι σας για μένα,
δεν πειράζει. Μου συμβαίνει συνέχεια. -
1:20 - 1:23Συνήθως, όταν λέω ότι είμαι μηχανικός,
με κοιτάνε και λένε, -
1:23 - 1:26«Με τίποτα, έλα πες, με τι ασχολείσαι;»
-
1:26 - 1:27ή με κοιτάνε και λένε,
-
1:27 - 1:30«Ουάου, πρέπει να είσαι μεγαλοφυΐα»
-
1:31 - 1:33ή το αγαπημένο μου,
όταν είπα στη μητέρα μου -
1:33 - 1:35ότι ήθελα να σπουδάσω μηχανικός,
-
1:35 - 1:38μου είπε, «Χριστέ μου, γιατί;»
-
1:38 - 1:40(Γέλια)
-
1:42 - 1:45Η αλήθεια είναι ότι είμαι γυναίκα
μηχανικός και ανήκω στη μειοψηφία. -
1:45 - 1:49Μόνο το 11 % των μηχανικών
στις Η.Π.Α είναι γυναίκες. -
1:49 - 1:51Γιατί έχει σημασία; Τι μας νοιάζει;
-
1:51 - 1:54Ας αφήσουμε τους άντρες
να ασχοληθούν με τη μηχανική. -
1:54 - 1:57Οι μηχανικοί είναι υπεύθυνοι
για τις μεγαλύτερες εξελίξεις -
1:57 - 1:59στην κοινωνία μας.
-
1:59 - 2:01Λύνουν προβλήματα όπως
η υπερθέρμανση του πλανήτη, -
2:01 - 2:03κάνουν ιατρικές ανακαλύψεις,
-
2:03 - 2:06τεχνολογικά επιτεύγματα
που αλλάζουν τη ζωή μας. -
2:06 - 2:10Πράγματα που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα
και κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. -
2:10 - 2:13Και αφού ο μισός πληθυσμός
της γης είναι γυναίκες, -
2:13 - 2:15πρέπει να υπάρχει και η γυναικεία άποψη.
-
2:15 - 2:19Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα
αν υπάρχει και η γυναικεία άποψη. -
2:19 - 2:23Σήμερα όμως η μηχανική
είναι αντρική υπόθεση, -
2:24 - 2:26κι εγώ δεν ταιριάζω.
-
2:26 - 2:28Αλλά είμαι εδώ σήμερα
για να σας μιλήσω -
2:28 - 2:31για το πώς ανακάλυψα
το πάθος μου για τη μηχανική, -
2:31 - 2:33και να κάνω αυτή τη γενναία δήλωση:
-
2:33 - 2:35Μπορεί εγώ να μην ταιριάζω,
-
2:35 - 2:38αλλά πιστεύω ότι θα ταιριάζουν
τα μικρά κορίτσια μας. -
2:40 - 2:44Αυτή είμαι εγώ όταν
ήμουν μικρούλα, έξι χρονών. -
2:44 - 2:46Ήμουν φυσιολογικό παιδάκι.
-
2:46 - 2:48Μου άρεσε το μπαλέτο, η ζωγραφική
-
2:48 - 2:51και να κάνω ποδήλατο.
-
2:51 - 2:54Στα έξι μου λοιπόν, ζούσα
σε μια μικρή πόλη στο Ρόουντ Άιλαντ. -
2:55 - 2:58Κατά σύμπτωση, σε αυτήν την ηλικία
τα περισσότερα κορίτσια αρχίζουν -
2:58 - 3:02να χάνουν το ενδιαφέρον τους για
τα μαθηματικά και τη φυσική, τόσο μικρές. -
3:02 - 3:04Και είναι ενδιαφέρον ότι μερικοί λένε:
-
3:04 - 3:08«Ίσως είναι στο DNA των κοριτσιών
να μην είναι καλές στα μαθήματα αυτά -
3:08 - 3:12και αυτό δε μπορεί ν' αλλάξει,
δεν πας κόντρα στη φύση». -
3:12 - 3:14Και όμως σε μια έρευνα που έγινε πρόσφατα
-
3:14 - 3:17σε 65 χώρες σε όλον τον κόσμο,
-
3:17 - 3:21αγόρια και κορίτσια εξετάστηκαν
στο ίδιο τεστ φυσικής. -
3:21 - 3:24Σε όλο τον κόσμο τα κορίτσια
πήγαν καλύτερα, -
3:24 - 3:26εκτός από τις Η.Π.Α.
-
3:26 - 3:29Αυτό που αποδεικνύει η έρευνα
είναι ότι δεν είναι θέμα DNA -
3:30 - 3:32Είναι θέμα κουλτούρας.
-
3:34 - 3:36Και αυτή είναι η κουλτούρα μας.
-
3:36 - 3:39Μέσα στην κουλτούρα αυτή
μεγαλώσαμε σαν κορίτσια. -
3:39 - 3:42Ο διάδρομος με παιχνίδια,
το τέλειο παράδειγμα της κουλτούρας μας -
3:42 - 3:45όπου μας μαθαίνει από μικρή ηλικία
-
3:45 - 3:47ότι θέλουμε να γίνουμε πριγκίπισσες.
-
3:47 - 3:51Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή,
οι μεγάλοι μου χαϊδεύαν τα μαλλιά -- -
3:51 - 3:53βασικά, έχω εβραϊκή καταγωγή
-
3:53 - 3:55άρα με πιάναν από το πηγούνι
και μου λέγαν, -
3:55 - 3:59«Ντέμπι, είσαι πολύ έξυπνη, μπράβο σου».
-
3:59 - 4:02Κι εγώ θυμάμαι ότι στεναχωριόμουν γιατί
-
4:03 - 4:05ευχόμουν να μου λέγαν ότι είμαι όμορφη.
-
4:05 - 4:07Ήθελα να είμαι όμορφη,
δεν ήθελα να είμαι έξυπνη. -
4:07 - 4:10Όταν ήμουν στο τελευταίο έτος στο Λύκειο,
-
4:11 - 4:13θα έκανα αίτηση σε κάποιο κολέγιο,
-
4:13 - 4:16και ζήτησα από τη μαθηματικό μου
να μου δώσει μια συστατική επιστολή. -
4:16 - 4:19Μου είπε, «Εντάξει, Ντέμπι,
τι θέλεις να σπουδάσεις; -
4:19 - 4:20θα το γράψω στην επιστολή».
-
4:20 - 4:22Κι εγώ απάντησα, «Δεν ξέρω».
-
4:22 - 4:24Μου είπε, «Τι θα 'λεγες
να γίνεις μηχανικός; -
4:24 - 4:26Νομίζω θα τα πας πολύ καλά».
-
4:26 - 4:28Και σκέφτηκα, μηχανικός.
-
4:28 - 4:30Έκλεισα τα μάτια μου --
-
4:30 - 4:32και σκέφτηκα έναν οδηγό τρένου.
-
4:32 - 4:34(Γέλια)
-
4:36 - 4:39Δεν είχα ιδέα τι κάνει ένας μηχανικός,
-
4:39 - 4:41και ντρεπόμουν να τη ρωτήσω.
-
4:41 - 4:43Δεν ήθελα να φανώ χαζή.
-
4:43 - 4:46Όμως σκέφτηκα, «Με τίποτα,
μπλιαχ, μηχανικός. -
4:46 - 4:50Αυτό είναι αγορίστικο.
Είναι δύσκολο και βαρετό. -
4:50 - 4:54Μα πώς σκέφτηκε ότι
μια δημιουργική καλλιτέχνις σαν εμένα -
4:54 - 4:57να θέλει να γίνει μηχανικός.
Ούτε με σφαίρες». -
4:58 - 5:01Τελικά πήγα στο Στάνφορντ,
που ήταν σπουδαίο. -
5:01 - 5:04Στο σχολείο μου,
το ανακοίνωσαν από τα μεγάφωνα. -
5:04 - 5:05(Γέλια)
-
5:05 - 5:07Και όταν πήγα στο Στάνφορντ
το πρώτο έτος, -
5:07 - 5:09δεν είχα ιδέα τι να διαλέξω.
-
5:09 - 5:13Και τα λόγια της καθηγήτριάς μου,
-
5:13 - 5:15«Μηχανικός, δοκίμασέ το»,
-
5:15 - 5:16ηχούσαν στο μυαλό μου.
-
5:16 - 5:19Και έτσι είπα, δε βαριέσαι...
-
5:19 - 5:23θα πάρω το μάθημα ME101,
έτσι για δοκιμή -
5:23 - 5:25γιατί δε μπορούσα να αγνοήσω
τη συμβουλή της. -
5:25 - 5:29και ανησυχούσα ότι θα είναι
το πρώτο μάθημα που θα κοπώ. -
5:29 - 5:32Τα είχα παίξει, αλλά τελικά πήγα
-
5:32 - 5:34και στο μάθημα αυτό έμαθα επιτέλους
-
5:34 - 5:37τι δουλειά κάνει ένας μηχανικός.
-
5:37 - 5:38Και προς έκπληξή μου,
-
5:38 - 5:41δεν επισκευάζαμε μηχανές τρένων.
-
5:41 - 5:44Στο μάθημα αυτό έπρεπε να ανακαλύψουμε
-
5:44 - 5:45και να σχεδιάσουμε πράγματα.
-
5:45 - 5:48Είχαμε εργασίες να σχεδιάσουμε
ένα καταπέλτη χρησιμοποιώντας -
5:48 - 5:53ένα κουτάκι αναψυκτικού, μια κλωστή,
πέντε συνδετήρες και ένα αφρολέξ. -
5:53 - 5:56Ήταν τέλειο και είχε πλάκα.
-
5:56 - 5:59Και στο μάθημα αυτό έμαθα, ότι η μηχανική
-
5:59 - 6:03είναι η ικανότητα να φτιάχνεις
οτιδήποτε σου κατέβει στο μυαλό, -
6:03 - 6:05είτε είναι μια ιστοσελίδα
-
6:05 - 6:06ή μια εφαρμογή για κινητό, μια γέφυρα,
-
6:06 - 6:08ένας αυτοκινητόδρομος, τα πάντα.
-
6:08 - 6:10Αυτά φτιάχνουν οι μηχανικοί.
-
6:10 - 6:11Τι φοβερό να έχεις τέτοιες δεξιότητες.
-
6:11 - 6:15Τι φοβερό συναίσθημα να μπορείς
να φτιάξεις ότι θέλεις. -
6:15 - 6:19Όμως ένιωθα κάπως μόνη.
-
6:20 - 6:22Ήμουν πάντα ένα από τα λιγοστά
-
6:22 - 6:24κορίτσια της τάξης,
-
6:25 - 6:27και δεν κολλούσα.
-
6:28 - 6:32Στην πραγματικότητα,
μόνο το 20% των πτυχίων -
6:32 - 6:36σε μαθήματα μηχανικής, τεχνολογίας και
φυσικών επιστημών τα παίρνουν γυναίκες -
6:36 - 6:37και αυτό είναι πρόβλημα.
-
6:37 - 6:39Όμως εμένα μου άρεσε.
-
6:39 - 6:42Μου άρεσε η ειδικότητα
και ήθελα να τη βγάλω. -
6:43 - 6:48Μέχρι που πήρα ένα μάθημα
για μηχανολογικό σχέδιο. -
6:48 - 6:50Ήμουν περίπου στη μέση των σπουδών μου
-
6:50 - 6:52και ο συνδυασμός τεχνολογίας και σχεδίου,
-
6:52 - 6:54μου φαινόταν καταπληκτικό μάθημα.
-
6:54 - 6:55Μου αρέσει η τέχνη.
-
6:55 - 6:57Επιτέλους θα ζωγραφίσω.
-
6:57 - 7:00Το πρόβλημα ήταν ότι σε αυτό το μάθημα
έπρεπε να ζωγραφίσεις -
7:00 - 7:02με προοπτική, τρισδιάστατα.
-
7:02 - 7:05και για κάποιο περίεργο λόγο
το μυαλό μου μπλόκαρε. -
7:05 - 7:08Δυσκολευόμουν πολύ
με την ύλη μαθήματος. -
7:08 - 7:10Σαν τελική εργασία έπρεπε
να δείξουμε το σχέδιό μας -
7:10 - 7:12σε όλη την τάξη για κριτική.
-
7:12 - 7:14Και φυσικά όλα τα αγόρια της τάξης --
-
7:14 - 7:16ήμασταν 5 κορίτσια ανάμεσα
σε 80 αγόρια -- -
7:16 - 7:19τέλειωσαν την εργασία στο άψε σβήσε
-
7:19 - 7:20και τη βάλανε πάνω στον τοίχο.
-
7:20 - 7:23Εν τω μεταξύ, ξόδεψα ώρες
μέσα στο σαββατοκύριακο. -
7:23 - 7:26Δε πήγα σε κανένα πάρτι
για να ετοιμάσω το σχέδιο. -
7:26 - 7:28Και όταν οι καθηγητές μπήκαν στην τάξη
-
7:28 - 7:30και έφτασαν στο σχέδιο μου, το κοίταξαν,
-
7:30 - 7:32μετά γύρισαν στους άλλους μαθητές.
-
7:32 - 7:34και είπαν, «Σηκώστε το χέρι σας
-
7:34 - 7:37αν πιστεύετε ότι η Ντέμπι
πρέπει να περάσει το μάθημα». -
7:38 - 7:41Και γω στεκόμον εκεί κατακόκκινη,
ταπεινωμένη, κοιτώντας γύρω. -
7:41 - 7:43Κάποιοι ψευτοσήκωσαν το χέρι τους.
-
7:43 - 7:44Τα 'παιξα.
-
7:44 - 7:46Και αυτοί συνέχιζαν,
«Ελάτε, σηκώστε χέρι -
7:46 - 7:49αν πιστεύετε ότι η Ντέμπι
πρέπει να περάσει το μάθημα». -
7:49 - 7:51Άκρα του τάφου σιωπή.
-
7:51 - 7:53Στο τέλος, ο κολλητός μου είπε φωνάζοντας
-
7:53 - 7:55«Πώς τολμάτε;
-
7:55 - 7:59Για ποιο λόγο την ξεφτιλίζετε
μπροστά σε όλη την τάξη; -
8:00 - 8:02Είναι φανερό ότι έκανε μεγάλη προσπάθεια
-
8:02 - 8:06και είναι καθήκον σας να τη διδάξετε,
όχι να την κοροϊδεύετε». -
8:06 - 8:09Ένιωσα ωραία που με υπερασπίστηκε
-
8:09 - 8:10όμως δε κατάφερα να μην βάλω τα κλάματα.
-
8:10 - 8:13Και βγήκα από την τάξη και είπα,
-
8:14 - 8:15αυτό δεν είναι για μένα.
-
8:15 - 8:17Δεν είμαι καλή σε αυτό,
-
8:17 - 8:20ίσως πρέπει να παρατήσω τη μηχανική.
-
8:20 - 8:22Πολλά κορίτσια σε αυτό
το έτος των σπουδών τους -
8:22 - 8:24σκέφτονται το ίδιο πράγμα.
-
8:24 - 8:26Όμως ο κολλητός μου ήρθε και με βρήκε,
-
8:26 - 8:28και μου είπε, «Ντέμπι, μην τα παρατάς.
-
8:28 - 8:30το έχεις, θα σε βοηθήσω και γω.
-
8:30 - 8:31Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά μαζί.
-
8:31 - 8:34Θα τα βγάλεις πέρα. Ξέρω ότι μπορείς».
-
8:34 - 8:38Έτσι από κείνη τη μέρα
αρχίσαμε να πηγαίνουμε στη βιβλιοθήκη. -
8:38 - 8:42Και μερικές φορές μελετούσαμε εκεί
μέχρι τις τρεις, τέσσερις τα ξημερώματα. -
8:42 - 8:44Και στη βιβλιοθήκη είδα
-
8:44 - 8:46όλα τα αγόρια της τάξης μου,
-
8:46 - 8:50που νόμιζα ότι τα ξέρουν όλα
και τα πάντα τους είναι εύκολα. -
8:50 - 8:53Ήταν κι αυτοί στη βιβλιοθήκη
στις τρεις τα ξημερώματα. -
8:53 - 8:55Τους τσάκωσα.
-
8:55 - 8:56(Γέλια)
-
8:56 - 9:00Και συνειδητοποίησα ότι δεν έχει να κάνει
με τον να γεννηθείς μεγαλοφυΐα, -
9:00 - 9:02έχει να κάνει με τη σκληρή δουλειά.
-
9:02 - 9:04Το μάθημα αυτό απαιτούσε χρόνο.
-
9:04 - 9:06Κι εγώ δούλεψα σκληρά
και ξαναέκανα το σχέδιο -
9:06 - 9:08και τελικά πήρα το πτυχίο μου.
-
9:09 - 9:11Μερικά χρόνια αργότερα το έψαξα,
-
9:11 - 9:14και ανακάλυψα ότι είχα ένα μειονέκτημα.
-
9:14 - 9:16Όπως και πολλά άλλα κορίτσια,
-
9:16 - 9:18δεν είχα καλή αντίληψη του χώρου.
-
9:18 - 9:21Επίσης ανακάλυψα ότι τα παιδιά
-
9:21 - 9:24που τα πάνε καλά σε τεστ
αντίληψης του χώρου -
9:24 - 9:27μικρά παίζαν με παιχνίδια κατασκευών.
-
9:27 - 9:29Σκέφτηκα πως είναι κρίμα.
-
9:29 - 9:31Εγώ και η αδερφή μου, όταν ήμασταν μικρές,
-
9:31 - 9:35οι γονείς μας δεν μας αγόραζαν
Lego ή σετ στύλων ή Lincoln logs. -
9:35 - 9:38Νομίζαμε ότι αυτά είναι
παιχνίδια για αγόρια. -
9:38 - 9:44Σκέφτηκα, αυτά τα παιχνίδια απευθύνονται
σε αγόρια εδώ και πολλά χρόνια. -
9:44 - 9:47Τα κάνουν να τους αρέσουν
τα μαθηματικά και η φυσική. -
9:47 - 9:49Ενώ εμείς παίρνουμε για δώρο
κούκλες και σετ μακιγιάζ. -
9:49 - 9:51και αυτό είναι άδικο.
-
9:51 - 9:53Έτσι σκέφτηκα ότι τώρα είμαι μηχανικός.
-
9:53 - 9:54Έχω πτυχίο.
-
9:54 - 9:57Μπορώ να φτιάξω ό,τι θέλω.
-
9:57 - 9:59Θα φτιάξω ένα παιχνίδι
μηχανικής για κορίτσια, -
10:00 - 10:02και θα τους δώσω την ευκαιρία
-
10:02 - 10:04που δε δόθηκε σε μένα,
ώστε να ανακαλύψουν -
10:04 - 10:07το πάθος για τη μηχανική
πολύ νωρίτερα απ' ό,τι εγώ. -
10:08 - 10:10Κι έτσι στρώθηκα στη δουλειά.
-
10:10 - 10:14Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου,
δούλευα από το σπίτι μου για μήνες, -
10:15 - 10:17και έφτιαξα ένα πρωτότυπο
-
10:17 - 10:21από καρούλια και ξύλινες βέργες,
-
10:21 - 10:24και εξαρτήματα που αγοράζει κανείς
από το σιδηροπωλείο. -
10:24 - 10:28Ήθελα να βοηθήσω τα κορίτσια
να βελτιώσουν την αντίληψη του χώρου. -
10:28 - 10:30Ξεκίνησα έρευνα.
-
10:30 - 10:32Συνάντησα κοριτσάκια,
-
10:32 - 10:34και ανακάλυψα κάτι ενδιαφέρον.
-
10:34 - 10:35Αγόραζα παιχνίδια με κατασκευές
-
10:35 - 10:37και τα παρατηρούσα να παίζουν
-
10:37 - 10:39ώστε να καταλάβω πώς θα βελτιωθούν
-
10:39 - 10:43όμως αυτά μετά από λίγο βαριόντουσαν.
-
10:43 - 10:45Και τα ρωτούσα, «Ποιο είναι
το αγαπημένο σου παιχνίδι;" -
10:45 - 10:47Και αυτά έτρεχαν επάνω
-
10:47 - 10:48και γύριζαν πίσω με ένα βιβλίο
-
10:48 - 10:50και μου λέγαν,
-
10:50 - 10:52«Μου αρέσει το διάβασμα.
Ας διαβάσουμε παρέα». -
10:52 - 10:56Και ξαφνικά μου ήρθε
μια πραγματικά απλή ιδέα: -
10:58 - 11:00Γιατί να μην τα συνδυάσω αυτά τα δύο;
-
11:00 - 11:02Χωρικό και λεκτικό.
-
11:02 - 11:05Ένα σετ κατασκευών μαζί με παραμύθια.
-
11:05 - 11:08Και αυτά τα παραμύθια να μιλάνε
για ένα κοριτσάκι μηχανικό -
11:08 - 11:10που τη λένε Γκόλντι Μπλοκς.
-
11:10 - 11:13Σε κάθε της περιπέτεια,
-
11:13 - 11:16πρέπει να λύσει προβλήματα
φτιάχνοντας απλές κατασκευές. -
11:16 - 11:19Και έτσι τα κορίτσια διαβάζουν,
και κάνουν κατασκευές με την Γκόλντι. -
11:19 - 11:21Και έτσι συνδυάζαμε παιχνίδι ρόλων,
-
11:21 - 11:24που είχε μέσα και την αφήγηση
που τόσο πολύ αγαπάνε. -
11:24 - 11:26Έφτιαξα ένα πρωτότυπο,
-
11:26 - 11:29και γύρισα όλη την Περιοχή
του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο -
11:29 - 11:30και το δοκίμασα σε εκατοντάδες παιδιά.
-
11:31 - 11:32Και δούλεψε.
-
11:32 - 11:36Είχα κοριτσάκια με τούλινες φούστες
να φτιάχνουν ιμάντες. -
11:36 - 11:38(Γέλια)
-
11:38 - 11:39Ήταν απίστευτο.
-
11:39 - 11:42Και κατάλαβα ότι η ιδέα μου έχει μέλλον .
-
11:42 - 11:47Είχα όλα αυτά τα ετοιμόρροπα πρωτότυπα
στο διαμέρισμά μου, -
11:47 - 11:50και δούλευα για μήνες σαν ερημίτης,
ούτε μπάνιο δεν έκανα. -
11:51 - 11:52Και κάποιος φίλος μου είπε,
-
11:52 - 11:54«Ντέμπι, θέλεις να το πας
στο επόμενο επίπεδο; -
11:54 - 11:56Με εμπιστεύεσαι;»
-
11:56 - 11:59Είπα, «Ναι, αμέ».
«Με εμπιστεύεσαι;» -
11:59 - 12:00Και του λέω, «Χαλάρωσε.
Δεν είμαστε σε ταινία. -
12:00 - 12:02Τι θες να μου προτείνεις;»
-
12:02 - 12:04Μου λέει, «Κάνε αίτηση
-
12:04 - 12:07σε αυτό το πρόγραμμα
τεχνολογικού επιταχυντή». -
12:07 - 12:10Είναι το καλύτερο πρόγραμμα
στη Σίλικον Βάλεϊ. -
12:11 - 12:13Όλοι οι κορυφαίοι μηχανικοί
στον κόσμο συναγωνίζονται -
12:13 - 12:15για μια θέση στο πρόγραμμα αυτό.
-
12:15 - 12:17Πρέπει να κάνεις αίτηση».
-
12:17 - 12:19Έτσι έκανα αίτηση,
-
12:19 - 12:22και ήρθε η κρίσιμη μέρα της συνέντευξης.
-
12:22 - 12:25Και μπήκα σε ένα δωμάτιο
γεμάτο με Μαρκ Ζάκερμπεργκ -
12:25 - 12:28που κάθονταν στους υπολογιστές τους.
-
12:28 - 12:29Εν τω μεταξύ, μπαίνω μέσα,
-
12:29 - 12:31η πιτσιρίκα με το υλικό πρωτότυπο.
-
12:32 - 12:34Την είχα καλύψει με πετσέτα,
γιατί προφανώς, -
12:34 - 12:37έπρεπε να προστατέψω
την πνευματική μου ιδιοκτησία. -
12:37 - 12:38(Γέλια)
-
12:38 - 12:40Μπαίνω μέσα λοιπόν
-
12:40 - 12:43και σκέφτομαι
«Θεέ μου, δεν κολλάω εδώ». -
12:43 - 12:45Κι ένας τύπος πετάγεται
-
12:45 - 12:49και λέει, «Ώωω, μας έφερες μπισκοτάκια;»
-
12:49 - 12:51(Γέλια)
-
12:52 - 12:54Αυτό έκανε την αυτοπεποίθηση μου κομμάτια,
-
12:54 - 12:56και όπως καταλαβαίνετε,
-
12:56 - 12:59δεν μπήκα στον επιταχυντή.
-
12:59 - 13:02Δεν μπορούσαν να καταλάβουν
γιατί πρόσθεσα το βιβλίο. -
13:03 - 13:06Δεν το κατάλαβαν.
-
13:06 - 13:07Όμως δεν το έβαλα κάτω.
-
13:07 - 13:10Πήγα το πρωτότυπό μου
σε μια έκθεση παιχνιδιών στη Νέα Υόρκη. -
13:11 - 13:14Είναι η μεγαλύτερη έκθεση
παιχνιδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. -
13:14 - 13:17Σκέφτηκα, «Ωραία, αυτό είναι, θα πάω
-
13:17 - 13:19και θα το δείξω στους παλιούς
της βιομηχανίας παιχνιδιών. -
13:19 - 13:22Θα το δείξω σε καταστηματάρχες
για να μου πουν την άποψη τους -
13:22 - 13:24για το παιχνίδι μηχανικής για κορίτσια».
-
13:24 - 13:27Και πήγα στην έκθεση σκεπτόμενη
ότι θα είναι φανταστικά. -
13:27 - 13:29Θα συναντήσω δημιουργικούς ανθρώπους,
-
13:29 - 13:32τρελούς επιστήμονες,
παιδιά να τρέχουν πέρα δώθε, -
13:32 - 13:34θα είναι τέλεια.
-
13:34 - 13:35Τελικά ήταν κάτι γέροι με κουστούμια.
-
13:37 - 13:39Δεν κολλάω με δαύτους.
-
13:39 - 13:43Έλα, τα έβγαλα πέρα με τη μηχανική,
για να συναντήσω αυτούς τώρα; -
13:43 - 13:45Τους έδειξα λοιπόν το πρωτότυπό μου,
-
13:45 - 13:48και αυτοί με κοίταζαν
σα να με λυπόντουσαν. -
13:48 - 13:52Και μου ψιθύριζαν ένα κοινό μυστικό
της βιομηχανίας παιχνιδιών: -
13:53 - 13:57Τα παιχνίδια κατασκευών
για κορίτσια δεν πουλάνε. -
13:57 - 13:59Και με πήραν απο το χέρι,
-
13:59 - 14:03και μου έδειξαν τι πουλάει,
ο ροζ διάδρομος. -
14:04 - 14:06Μου είπαν ότι έτσι είναι τα πράγματα,
-
14:06 - 14:09οπότε μία απ' τα ίδια.
-
14:09 - 14:12Ένιωσα μεγάλη απογοήτευση
μετά την έκθεση αυτή, -
14:12 - 14:14αλλά δε σκπόπευα να τα παρατήσω.
-
14:14 - 14:15Επειδή έτσι είναι τα πράγματα τώρα,
-
14:15 - 14:18δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι έτσι.
-
14:19 - 14:22Έτσι, για άλλη μια φορά,
πήρα το πρωτότυπό μου. -
14:22 - 14:24και μίλησα με ένα εργοστάσιο
κατασκευής παιχνιδιών, -
14:24 - 14:27και την έκανα πραγματικό παιχνίδι.
-
14:27 - 14:33Στο εργοστάσιο μου είπαν ότι η ελάχιστη
παραγγελία είναι 5.000 κομμάτια, -
14:33 - 14:35και με όλη την απόρριψη που είχα φάει,
-
14:35 - 14:38δεν ήξερα αν ο κόσμος θα το αγόραζε,
-
14:38 - 14:40οπότε το έβαλα στο Kickstarter.
-
14:41 - 14:44Έβαλα στόχο να μαζέψω
150.000 δολάρια σε 30 μέρες, -
14:44 - 14:47για να κάνω αυτό
το παιχνίδι πραγματικότητα. -
14:48 - 14:50Ξεκίνησα λοιπόν,
-
14:50 - 14:51έκανα τον σταυρό μου,
-
14:51 - 14:54και πέτυχα τον στόχο μου
σε τέσσερις μέρες. -
14:55 - 14:58(Χειροκρότημα)
-
15:04 - 15:07Και τελικά, η ελάχιστη παραγγελία μας
-
15:07 - 15:09δεν ήταν τελικά 5.000 κομμάτια.
-
15:09 - 15:12Ήταν πάνω από 20.000.
-
15:12 - 15:15Με παίρναν τηλέφωνο καταστήματα
από όλο τον κόσμο -
15:15 - 15:17και μου λέγαν, «Οι πελάτες μας
θέλουν Goldie Blocks. -
15:17 - 15:19Τι είναι αυτά τα Goldie Blocks;»
-
15:19 - 15:21Με παίρναν τηλέφωνο γονείς λέγοντάς μου,
-
15:21 - 15:24«Ναι, η κόρη μου είναι κάτι
παραπάνω από πριγκίπισσα». -
15:24 - 15:25(Γέλια)
-
15:25 - 15:27Έγραψαν για το παιχνίδι αυτό στον τύπο.
-
15:27 - 15:29Ο κόσμος το περίμενε πώς και πώς.
-
15:29 - 15:31Ο κόσμος το ήθελε.
-
15:31 - 15:33Η βιομηχανία παιχνιδιών έκανε λάθος.
-
15:33 - 15:36Σίγουρα, σε κάποια κορίτσια
αρέσουν οι πριγκίπισσες και τα στέμματα, -
15:36 - 15:38και μένα μου άρεσαν,
-
15:38 - 15:40αλλά έχουμε μέσα μας κάτι
περισσότερο από αυτό. -
15:40 - 15:42Υπάρχουν τόσες πολλές δυνατότητες.
-
15:42 - 15:43Και για μένα,
-
15:43 - 15:45δεν υπήρχε μεγαλύτερη ευτυχία
-
15:45 - 15:49από το να βάλω όλες τις τεχνικές
δεξιότητες μου σε αυτό το προϊόν -
15:50 - 15:52γιατί εκμεταλλεύεται
τα μαθηματικά και τις επιστήμες, -
15:52 - 15:54τα οποία εγώ δυσκολεύτηκα να μάθω,
-
15:54 - 15:57αλλά εκμεταλλεύεται
και τη δημιουργικότητά μου. -
15:57 - 15:59Και η μηχανική είναι
πρωτίστως δημιουργικότητα, -
15:59 - 16:01κι εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι.
-
16:01 - 16:04Και ήταν ωραίο για μένα να βγάλω
τον δημιουργικό εαυτό μου -
16:04 - 16:07και τις καλλιτεχνικές μου δεξιότητες
σαν κομμάτι της μηχανικής. -
16:07 - 16:08Και είναι σημαντικό να υπάρχει
-
16:08 - 16:10και αυτή η οπτική γωνία.
-
16:10 - 16:12Επίσης κάτι άλλο σπουδαίο που έμαθα
-
16:12 - 16:15είναι ότι η μηχανική υπάρχει
για τους ανθρώπους. -
16:15 - 16:17Σχεδιάζουμε προϊόντα για ανθρώπους.
-
16:17 - 16:19Και τι πλάκα που είχε
-
16:19 - 16:21να περνάω το χρόνο μου παίζοντας
-
16:21 - 16:23και μαθαίνοντας με μικρά κοριτσάκια
-
16:23 - 16:25για να καταλάβω ποιες είναι
οι ανάγκες τους -
16:25 - 16:27και να σχεδιάσω πράγματα γι' αυτά.
-
16:27 - 16:29Δεν μπορούσε να είναι πιο ικανοποιητικό.
-
16:29 - 16:32Τα παιχνίδια μας φτάνουν
στην πόρτα χιλιάδων κοριτσιών -
16:32 - 16:34σε όλο τον κόσμο.
-
16:34 - 16:36Μόλις έλαβα ένα ηλεκτρονικό
μήνυμα από μια μαμά -
16:36 - 16:40που έλεγε, «Μας αρέσει πολύ
να παίζουμε Goldie Blocks. -
16:40 - 16:41Η κόρη μου που είναι τεσεράμισι ετών,
την ώρα που έπαιζε -
16:41 - 16:45με κοίταξε και ρώτησε,
"Μαμά, είμαι μηχανικός;"» -
16:46 - 16:49Και αυτή απάντησε, «Ναι καρδούλα μου,
μπορείς να γίνεις. -
16:49 - 16:51Μπορείς να γίνεις ό,τι θέλεις».
-
16:52 - 16:54Τόσο καιρό, τόσα χρόνια,
-
16:54 - 16:57ένιωθα ότι δεν κολλάω πουθενά
-
16:57 - 17:00όμως τώρα νιώθω ότι ανήκω εδώ!
-
17:01 - 17:04Νιώθω ότι ανήκω, και το ίδιο
νιώθουν και τα μικρά κοριτσάκια. -
17:05 - 17:07Σας ευχαριστώ.
-
17:07 - 17:09(Χειροκρότημα)
- Title:
- Εμπνέοντας την επόμενη γενιά γυναικών μηχανικών | Ντέμπι Στέρλινγκ | TEDxPSU
- Description:
-
Η Ντέμπι Στέρλινγκ είναι μηχανικός και ιδρυτής της GoldieBlox, μιας εταιρείας παιχνιδιών που θέλει να εμπνεύσει την επόμενη γενιά γυναικών μηχανικών. Έβαλε στόχο στη ζωή της να αντιμετωπίσει το χάσμα μεταξύ των δυο φύλων, στην Επιστήμη, την Τεχνολογία, τη Μηχανική και τα Μαθηματικά (STEM). Σε αυτή την ομιλία, η Ντέμπι μας εξηγεί πώς ανακάλυψε το πάθος της για τη Μηχανική και για το πώς κατέληξε σε αυτή την καινοτόμο ιδέα της GoldieBlox, ένα παιχνίδι μηχανικής για κορίτσια.
Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 17:09