As destrezas humanas necesarias nun mundo imprevisible
-
0:01 - 0:04Hai pouco, o equipo de liderado
dunha cadea de supermercados dos EEUU -
0:04 - 0:08decidiu que había que mellorar
a eficiencia da empresa. -
0:08 - 0:12Así que se apuntaron entusiasmados
á súa transformación dixital. -
0:12 - 0:16Suprimiron os equipos de supervisión
de carne, verduras e panadaría -
0:16 - 0:20e introduciron un algoritmo
para asignar tarefas. -
0:21 - 0:23Ben, no canto de a xente,
traballaren xunta -
0:23 - 0:27cada empregado fichaba ao chegar,
asignábaselle unha tarefa, realizábaa, -
0:27 - 0:29e volvía por máis.
-
0:29 - 0:33Era xestión científica en grao sumo,
-
0:33 - 0:35á hora de estandarizar e asignar traballo.
-
0:36 - 0:38Era supereficiente.
-
0:39 - 0:40Ou non de todo,
-
0:41 - 0:44dado que o asignador de tarefas non sabía
-
0:44 - 0:47cando a un cliente lle ía caer
unha caixa de ovos, -
0:47 - 0:50non podía prever cando un neno revoltoso
ía entornar un expositor, -
0:51 - 0:52ou cando o instituto do barrio decidía
-
0:52 - 0:55que todo o mundo tiña que vir
cun coco ao día seguinte. -
0:55 - 0:56(Risas)
-
0:56 - 0:58A eficiencia vai moi ben
-
0:58 - 1:01cando podes prever con precisión
que vas necesitar. -
1:02 - 1:05Pero cando xorde o anómalo
ou o inesperado -
1:05 - 1:07--nenos, clientes, cocos--
-
1:07 - 1:10ben, entón a eficiencia
xa non está do teu lado. -
1:12 - 1:14Isto volveuse unha cuestión esencial,
-
1:14 - 1:17esta capacidade para facer fronte
aos imprevistos, -
1:18 - 1:21porque os imprevistos están
a converterse na norma. -
1:22 - 1:26É o motivo polo que aos expertos e
aos analistas lles custa facer predicións -
1:26 - 1:28con máis de 400 días de antelación.
-
1:29 - 1:30Por que?
-
1:31 - 1:32Porque nos últimos 20 ou 30 anos,
-
1:32 - 1:36boa parte do mundo pasou
de ser complicado -
1:36 - 1:38a ser complexo --
-
1:38 - 1:41é dicir, é verdade que hai certas pautas,
-
1:41 - 1:43pero non se repiten de xeito regular.
-
1:43 - 1:48O que significa que cambios moi pequenos
poden ter un impacto desproporcionado. -
1:48 - 1:51E significa que non sempre
vai abondar coa experiencia, -
1:51 - 1:55porque o sistema non deixa de mudar
demasiado rápido. -
1:56 - 1:59Así que o que todo iso significa
-
1:59 - 2:02é que hai una enorme cantidade de cousas
-
2:02 - 2:05que, digamos, se resisten ás predicións.
-
2:05 - 2:09É por iso que o Banco de Inglaterra di
que, efectivamente, haberá outra crise -
2:09 - 2:11pero non sabemos por que ou cando.
-
2:12 - 2:14Sabemos que o cambio climático é real,
-
2:14 - 2:18pero non podemos prever en que lugar
se vai producir un incendio -
2:18 - 2:21e non sabemos que fábricas
van quedar asolagadas. -
2:21 - 2:24Por iso ás empresas cólleas por sorpresa
-
2:24 - 2:29que, de repente, as pallas de plástico,
as bolsas e as botellas de auga -
2:29 - 2:32pasen de ser produtos básicos
a ser algo que hai que evitar. -
2:33 - 2:37E confúndeos que un cambio de costumes
-
2:37 - 2:42convirta estrelas en marxinados
e colegas en proscritos: -
2:43 - 2:46incerteza imsuprimible.
-
2:47 - 2:52Nun entorno que desafía de
tal xeito as predicións, -
2:52 - 2:55a eficiencia non só non nos vai servir;
-
2:55 - 3:02de feito socaba e debilita a nosa
capacidade de adaptación e resposta. -
3:04 - 3:07Entón, se a eficiencia xa non é
o noso pricipio guía, -
3:07 - 3:09como debemos afrontar o futuro?
-
3:09 - 3:11Que modo de pensar
é o que nos vai axudar? -
3:11 - 3:17Que clase de talentos debemos
asegurarnos de defender? -
3:18 - 3:22Penso que onde antes adoitabamos pensar
moito en xestión "xusto a tempo", -
3:23 - 3:26temos que comezar a pensar
en "por se acaso". -
3:26 - 3:30e prepararnos para acontecementos
que son en xeral seguros -
3:30 - 3:32pero permanecen ambiguos no específico.
-
3:33 - 3:38Un exemplo é a Coalición para
a Preparación ante Epidemias, a CEPI. -
3:38 - 3:42Sabemos que no futuro
haberá máis epidemias, -
3:42 - 3:46pero non sabemos onde, cando ou que.
-
3:46 - 3:48Así que non podemos planificar nada.
-
3:49 - 3:51Pero podemos prepararnos.
-
3:51 - 3:57A CEPI está a crear múltiples vacinas
para múltiples doenzas, -
3:58 - 4:01aínda que non poden predicir
cales desas vacinas van funcionar -
4:01 - 4:03ou que enfermidades van aparecer.
-
4:03 - 4:06Así que algunhas desas vacinas
non se van usar nunca. -
4:06 - 4:08É ineficiente.
-
4:09 - 4:11Pero é sólido,
-
4:11 - 4:13porque ofrece máis opcións,
-
4:13 - 4:18o que significa que non dependemos
dunha única solución tecnolóxica. -
4:19 - 4:22A capacidade de resposta ás epidemias
tamén depende en gran medida -
4:22 - 4:25de persoas que se coñecen
e confían uns noutros. -
4:25 - 4:28Pero desenvolvermos esas relacións
leva tempo, -
4:28 - 4:32e tempo é o que sempre escasea
cando estala unha epidemia. -
4:32 - 4:37Por iso a CEPI está a desenvolver
relacións, amizades, alianzas, -
4:38 - 4:41aínda que saben que algunhas delas
poden non chegar a necesitarse. -
4:42 - 4:45É pouco eficiente,
se cadra unha perda de tempo, -
4:45 - 4:46pero é sólido.
-
4:47 - 4:51Tamén podemos ver razoamento sólido
nos servizos financeiros. -
4:51 - 4:55No pasado, os bancos adoitaban dispor
de moito menos capital -
4:55 - 4:57do que se lles esixe hoxe,
-
4:57 - 5:01porque dispor de tan pouco capital,
ser demasiado eficientes con el, -
5:01 - 5:04era precisamente a causa
da fraxilidade dos bancos. -
5:05 - 5:10É certo que dispor de máis capital
semella e, de feito, é ineficiente. -
5:10 - 5:16Pero dá solidez, porque protexe
o sistema financeiro das sorpresas. -
5:17 - 5:20Os países que toman en serio
o cambio climático -
5:20 - 5:24saben que teñan que adoptar
solucións múltiples, -
5:24 - 5:27múltiples formas de enerxías renovables,
-
5:27 - 5:28e non unha soa.
-
5:28 - 5:33Os países máis avanzados
levan anos traballando, -
5:33 - 5:37cambiando o abastecemento de auga e
alimentos e o sistema sanitario, -
5:37 - 5:41porque recoñecen que no momento
en que poidan predicir con certeza, -
5:41 - 5:45se cadra esa información xa chega tarde.
-
5:45 - 5:50O mesmo enfoque é aplicable ás guerras
comerciais, como saben moitos países. -
5:50 - 5:54No canto de depender dun único
socio comercial enorme, -
5:54 - 5:56tratan de ser amigos de todos,
-
5:56 - 5:58dado que saben que non se pode predicir
-
5:58 - 6:02que mercados poden volverse
inestables de súpeto. -
6:02 - 6:06Negociar todos eses acordos
require moito tempo e é caro, -
6:06 - 6:07pero é sólido,
-
6:07 - 6:13porque proporciona unha defensa mellor
de toda a economía fronte a sobresaltos. -
6:13 - 6:17É sobre todo a estratexia que adoptan
os países pequenos -
6:17 - 6:21que saben que carecen de músculo
para mandar no mercado, -
6:21 - 6:24así que é simplemente mellor contar
con demasiados amigos. -
6:26 - 6:28Mais se estás atrapado
nunha destas organizacións -
6:28 - 6:33que seguen prisioneiras
do mito da eficiencia, -
6:33 - 6:35como comezas a cambiala?
-
6:36 - 6:38Intenta uns experimentos.
-
6:38 - 6:40Nos Países Baixos,
-
6:40 - 6:45a asistencia a domicilio xestionábase
máis ou menos coma o supermercado: -
6:45 - 6:47traballo estandarizado e prescrito
-
6:47 - 6:49minuto a minuto:
-
6:49 - 6:53nove minutos os luns,
sete minutos os mércores, -
6:53 - 6:55oito minutos os venres.
-
6:55 - 6:57Os enfermeiros odiábano.
-
6:57 - 6:59Así que un deles, Jos de Blok,
-
6:59 - 7:01propuxo un experimento.
-
7:02 - 7:03Dado que cada paciente é distinto,
-
7:03 - 7:06e non sabemos ben que vai necesitar,
-
7:06 - 7:08por que non deixamos que decidan
os enfermeiros? -
7:09 - 7:11Soa irresponsable?
-
7:11 - 7:12(Risas)
-
7:12 - 7:14(Aplausos)
-
7:14 - 7:18Neste experimento, Jos descubriu
que os pacientes melloraban -
7:18 - 7:21na metade de tempo,
-
7:21 - 7:25e os custos reducíronse un 30 por cento.
-
7:26 - 7:30Cando lle preguntei a Jos
que o sorprendera do experimento -
7:30 - 7:32díxome rindo:
-
7:32 - 7:35"Non tiña nin idea de que
podía ser tan doado -
7:35 - 7:38lograr melloras tan enormes,
-
7:38 - 7:41porque isto non é algo que
se poida saber ou predicir -
7:41 - 7:44sentado nunha mesa
ou diante dun ordenador" -
7:45 - 7:49Así que esta forma de asistencia
espallouse polos Países Baixos -
7:49 - 7:50e por todo o mundo.
-
7:50 - 7:54Pero cada vez que se instala nun país
comeza con experimentos, -
7:54 - 7:58porque en cada lugar hai pequenas
diferencias imprevisibles. -
7:59 - 8:03Por suposto, non todos os experimentos
funcionan. -
8:03 - 8:06Jos probou un enfoque similar
co servizo de bombeiros -
8:06 - 8:10e viu que non funcionaba porque
o servizo está demasiado centralizado. -
8:10 - 8:12Os experimentos errados
semellan ineficientes, -
8:12 - 8:16pero son a miúdo o único xeito
que temos de descubrir -
8:16 - 8:18como funciona o mundo real.
-
8:18 - 8:21Así que agora está probando cos mestres.
-
8:23 - 8:26Experimentos coma ese requeren
creatividade -
8:27 - 8:29e non pouca audacia.
-
8:30 - 8:31En Inglaterra --
-
8:32 - 8:35case digo Reino Unido, pero é
en Inglaterra -- -
8:35 - 8:37(Risas)
-
8:37 - 8:41(Aplausos)
-
8:41 - 8:45En Inglaterra, o mellor equipo de rugby,
ou un dos mellores, -
8:45 - 8:47son os Saracens.
-
8:47 - 8:52O presidente e o entrenador decatáronse
de que todo o seu adestramento físico -
8:52 - 8:55e a preparación baseada en datos
que poñen en práctica -
8:55 - 8:56volvéronse xenéricos;
-
8:56 - 8:59de feito, tódolos equipos fan
exactamento o mesmo. -
9:00 - 9:02Así que se arriscaron a experimentar.
-
9:02 - 9:06Levaron a todo o equipo,
mesmo en plena temporada, -
9:06 - 9:08de viaxe a esquiar
-
9:08 - 9:11e a ver proxectos sociais en Chicago.
-
9:11 - 9:13Foi caro,
-
9:13 - 9:15levou moito tempo,
-
9:15 - 9:16e podía ser un tanto arriscado
-
9:16 - 9:20poñer un feixe de xogadores de rugby
nunha pista de esquí, non si? -
9:20 - 9:21(Risas)
-
9:21 - 9:25Pero o que descubriron foi que
os xogadores voltaban -
9:25 - 9:30con vínculos renovados
de lealdade e solidariedade. -
9:30 - 9:33E agora cando están no campo
baixo unha presión incrible, -
9:33 - 9:38manifestan o que o presidente
chama "confianza" -- -
9:39 - 9:43unha inquebrantable e firme
-
9:43 - 9:44dedicación mútua.
-
9:45 - 9:49Os seus rivais están abraiados,
-
9:49 - 9:53pero seguen demasiado atados á eficiencia
como para intentar iso. -
9:54 - 9:56En Verve, unha tecnolóxica londinense,
-
9:56 - 9:59a directora xeral mide practicamente
todo o que se move, -
9:59 - 10:02pero non logrou atopar nada
que tivese impacto -
10:02 - 10:04na produtividade da empresa.
-
10:04 - 10:08Así que deseñou un experimento
que chama "A semana do cariño": -
10:08 - 10:13durante toda unha semana cada empregado
ten que buscar algo enxeñoso, -
10:13 - 10:15práctico e imaxinativo
-
10:15 - 10:17que faga algún compañeiro,
-
10:17 - 10:19pregoalo e festexalo.
-
10:19 - 10:21Esixe moitísimo tempo e esforzo;
-
10:22 - 10:25moitos dirían que é unha distracción.
-
10:25 - 10:27Pero en realidade estimula a actividade
-
10:27 - 10:30e fai que toda a empresa
sexa máis produtiva. -
10:32 - 10:35Preparación, formación de coalicións,
-
10:35 - 10:39imaxinación, experimentos,
-
10:39 - 10:40coraxe --
-
10:41 - 10:43nunha época imprevisible,
-
10:43 - 10:48esas son fontes extraordinarias
de resiliencia e fortaleza. -
10:49 - 10:51Son eficientes,
-
10:52 - 10:55pero apórtannos unha capacidade infinita
-
10:55 - 10:59para a adaptación, a variación
e a invención. -
11:00 - 11:03E canto menos saibamos sobre o futuro,
-
11:03 - 11:08máis imos necesitar
destas fontes fabulosas -
11:08 - 11:14de destrezas humanas,
caóticas e imprevisibles. -
11:15 - 11:19Pero a nosa crecente dependencia
da tecnoloxía -
11:20 - 11:24lévanos a liquidar esas destrezas.
-
11:25 - 11:28Cada vez que nos servimos da tecnoloxía
-
11:28 - 11:32para animarnos a tomar unha decisión
ou facer unha elección -
11:32 - 11:35ou para interpretar os sentimentos dalguén
-
11:35 - 11:37ou para guiarnos nunha conversa,
-
11:37 - 11:42estamos subcontratando unha máquina
para o que podemos facer nós mesmos, -
11:42 - 11:45e é un intercambio que sae moi caro.
-
11:46 - 11:49Canto máis deixamos que as máquinas
pensen por nós, -
11:50 - 11:53menos podemos pensar por nós mesmos.
-
11:54 - 11:55Canto máis --
-
11:55 - 11:59(Aplausos)
-
11:59 - 12:04Canto máis tempo pasan os médicos
mirando historiais dixitalizados, -
12:04 - 12:08menos tempo pasan vendo pacientes.
-
12:08 - 12:11Canto máis usamos apps para pais e nais
-
12:11 - 12:13menos coñecemos aos nosos fillos.
-
12:14 - 12:19Canto máis tempo pasamos con persoas que
está previsto e programado que nos gusten, -
12:19 - 12:23menos capaces somos de conectar coas
que son diferentes de nós. -
12:23 - 12:28E canta menos compaixón necesitamos,
menos compaixón temos -
12:30 - 12:33O que tentan facer todas estas tecnoloxías
-
12:33 - 12:40é aplicar á forza un modelo estandarizado
dunha realidade previsible -
12:40 - 12:44a un mundo de infinitas sorpresas.
-
12:45 - 12:46Que é o que queda fóra?
-
12:47 - 12:50Calquera cousa que non se poida medir --
-
12:50 - 12:53o que vén sendo practicamente
todo o que importa. -
12:54 - 13:01(Aplausos)
-
13:03 - 13:07A nosa crecente dependencia
da tecnoloxía -
13:07 - 13:11ponnos en risco de perder destrezas,
-
13:11 - 13:12de ser máis vulnerables
-
13:12 - 13:15diante da profunda e crecente complexidade
-
13:15 - 13:17do mundo real.
-
13:18 - 13:23Cando estaba a pensar nos extremos
de tensión e axitación -
13:23 - 13:26aos que sabemos que nos imos
ter que enfrontar, -
13:27 - 13:30fun falar cunha serie de directivos
-
13:30 - 13:35cuxas empresas pasaran
por crises existenciais -
13:35 - 13:37nas que cambalearon
ao bordo do colapso. -
13:39 - 13:43Foron conversas francas e desgarradoras.
-
13:44 - 13:48Moitos choraron ao lembrar.
-
13:48 - 13:50Así que lles preguntaba:
-
13:51 - 13:53"Que che axudou a seguir adiante?"
-
13:53 - 13:56E todos respondían exactamente o mesmo.
-
13:56 - 13:59"Non foron os datos
nin a tecnoloxía", dicían -
14:00 - 14:03"Foron os meus amigos e os compañeiros
-
14:03 - 14:05os que me deron forza para seguir."
-
14:05 - 14:10Un engadiu: "Foi máis ben o oposto
á economía baixo demanda." -
14:12 - 14:16Pero entón fun falar cun grupo
de xoves executivos emerxentes -
14:16 - 14:18e pregunteilles:
-
14:18 - 14:19"Que amigos tedes no traballo?"
-
14:19 - 14:21Quedaron mirando.
-
14:22 - 14:24"Non hai tempo."
-
14:24 - 14:25"Están demasiado ocupados."
-
14:25 - 14:27"Non é eficiente."
-
14:28 - 14:31Pregunteime quen lles vai dar
-
14:32 - 14:36imaxinación e resistencia e coraxe
-
14:36 - 14:38cando cheguen as tormentas?
-
14:40 - 14:43Calquera que trate de dicirnos
que coñece o futuro -
14:43 - 14:46só intenta posuílo,
-
14:46 - 14:49unha forma espuria de destino manifesto.
-
14:50 - 14:52A verdade máis dura e profunda é
-
14:53 - 14:56que o futuro é territorio inexplorado,
-
14:56 - 14:58e non podemos facer mapas
ata chegarmos aló. -
14:59 - 15:01Pero non hai problema,
-
15:01 - 15:04porque temos tanta información --
-
15:04 - 15:05se a empregamos.
-
15:05 - 15:11Temos un profundo talento
para a inventiva e a exploración -- -
15:11 - 15:13se o poñemos en práctica.
-
15:13 - 15:18Temos valor abondo para inventar
cousas que nunca antes víramos. -
15:19 - 15:21Se perdemos esas destrezas,
-
15:22 - 15:24quedamos á toa.
-
15:24 - 15:27Pero se as perfeccionamos
e as desenvolvemos, -
15:28 - 15:31podemos crear calquera futuro
que elixamos. -
15:32 - 15:34Grazas.
-
15:34 - 15:40(Aplausos)
- Title:
- As destrezas humanas necesarias nun mundo imprevisible
- Speaker:
- Margaret Hefferman
- Description:
-
Canto máis confiamos na tecnoloxía para ser máis eficientes, menos destrezas temos para enfrontarnos co inesperado, segundo a escritora e empresaria Margaret Hefferman. Nesta charla expón os motivos polos que necesitamos menos tecnoloxía e máis destrezas humanas desordenadas -- imaxinación, humildade, valor -- para resolver problemas nos ámbitos dos negocios, o goberno e a vida nunha época imprevisible. "Temos valor abondo para inventar cousas que nunca antes víramos," di. "Podemos crear calquera futuro que elixamos."
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:52
Xosé María Moreno approved Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Xosé María Moreno edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Xosé María Moreno accepted Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Xosé María Moreno edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Mario Cal edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Mario Cal edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Mario Cal edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world | ||
Mario Cal edited Galician subtitles for The human skills we need in an unpredictable world |