Tien manieren om een beter gesprek te voeren

Wanneer je baan afhangt van hoe goed je met mensen kunt praten, leer je veel over het voeren van gesprekken en ook, dat de meeste mensen er niet zo goed in zijn. Celeste Headlee werkt al jaren als radiopresentator en weet wat er nodig is voor een goed gesprek: eerlijkheid, duidelijkheid, kort en bondig zijn en een gezonde dosis luisteren. In deze boeiende talk geeft ze 10 nuttige regels voor het voeren van een goed gesprek. "Ga erop uit, praat met mensen, luister naar mensen," zegt ze. "En wees vooral bereid om versteld te staan."

Oké, steek je hand op:

wie van jullie heeft iemand
ontvriend op Facebook

omdat hij of zij iets kwetsends
had gezegd over politiek of religie,

kinderopvang, eten?

(Gelach)

En wie van jullie ontwijkt
ten minste één persoon

omdat je die gewoon niet wil spreken?

(Gelach)

Vroeger kon je voor een beschaafd gesprek

gewoon het advies van
Henry Higgins uit 'My fair Lady' volgen:

praat over het weer en je gezondheid.

Maar tegenwoordig, met klimaatverandering
en de anti-vaccinatiebeweging,

(Gelach)

is dat ook niet veilig meer.

Dus de wereld waarin wij leven,

deze wereld waarin elk gesprek

in een ruzie kan ontaarden,

waarin politici niet met
elkaar kunnen praten

en waar zelfs het meest triviale onderwerp

zowel een fanatieke voorstander als
een tegenstander heeft, is niet normaal.

In een onderzoek van Pew Research,
onder 10.000 Amerikanen,

kwam naar voren dat we op dit moment
meer gepolariseerd, meer verdeeld zijn,

dan ooit eerder in de geschiedenis.

We schikken ons minder snel,

wat inhoudt dat we niet
naar elkaar luisteren.

En we baseren onze keuzes
over waar te wonen,

wie te trouwen en zelfs
wie onze vrienden worden,

op al aanwezige ideeën.

Ook dit betekent dat we niet
naar elkaar luisteren.

Een gesprek vraagt om een
balans tussen praten en luisteren

en ergens zijn we die balans kwijtgeraakt.

Dit komt gedeeltelijk door technologie.

De smartphone die iedereen
hier in zijn hand heeft,

of ergens dichtbij,
zodat je hem snel kunt pakken.

Volgens Pew Research

stuurt een derde van de Amerikaanse
tieners meer dan 100 sms-jes per dag.

Een groot deel, bijna allemaal, stuurt
eerder een berichtje aan hun vrienden

dan dat zij hen persoonlijk spreken.

Er staat een leuk artikel in The Atlantic
van een docent, Paul Barnwell.

Hij gaf zijn leerlingen
een communicatie-opdracht.

Hij wou ze leren spreken over iets,
zonder spiekbriefjes te gebruiken.

Hij zegt: "Ik ging beseffen..."

(Gelach)

"Ik ging beseffen dat gespreksvaardigheid

misschien wel de meest verwaarloosde
vaardigheid is die we niet onderwijzen.

Kinderen zijn dagelijks uren bezig
met ideeën en met elkaar via schermen,

maar hebben nauwelijks de gelegenheid

hun sociale communicatieve
vaardigheden te ontwikkelen.

Het klinkt misschien vreemd,
maar we moeten ons afvragen:

welke 21e-eeuwse vaardigheid

is nou belangrijker dan het kunnen voeren
van een samenhangend, helder gesprek?"

Ik verdien mijn geld met
gesprekken voeren:

Nobelprijswinnaars, vrachtwagenchauffeurs,

miljardairs, kleuterjuffen,

staatshoofden, loodgieters.

Ik spreek mensen die ik mag,
ik spreek mensen die ik niet mag.

Ik spreek mensen met wie ik
persoonlijk heel erg van mening verschil.

Toch voer ik fantastische
gesprekken met ze.

In de komende 10 minuten
wil ik jullie leren praten

en luisteren.

Jullie hebben vast al
allerlei adviezen gehoord;

kijk de andere persoon aan,

bedenk van tevoren interessante
gespreksonderwerpen,

kijk, knik en glimlach om te laten zien
dat je aandachtig luistert,

herhaal wat je hebt gehoord
of vat het samen.

Nou, dat kun je allemaal vergeten.

Het is onzin.

(Gelach)

Je hoeft helemaal niet te leren hoe je
kan laten zien dat je aandachtig luistert,

als je daadwerkelijk aandachtig luistert.

(Gelach)

(Applaus)

De vaardigheden die ik gebruik
als professioneel interviewer,

gebruik ik ook in het dagelijks leven.

Ik ga jullie dus leren interviewen

en zo leer je eigenlijk hoe je
een betere gesprekspartner wordt.

Leer je een gesprek te voeren

zonder je tijd te verdoen,
zonder je te vervelen

en God verhoede, iemand
voor het hoofd te stoten.

Iedereen heeft ooit wel
een geweldig gesprek gehad.

We weten dus hoe dat is.

Het soort gesprek waarbij je je na
afloop betrokken en geïnspireerd voelt

of waarbij je voelt
dat er een echte klik is

of dat iemand je volkomen begrepen heeft.

Er is geen reden

waarom de meeste van je interacties
niet zo zouden kunnen zijn.

Ik heb tien basisregels.
Die ga ik allemaal met jullie doornemen,

maar zelfs als je er maar één uitkiest
en deze volledig leert beheersen,

zul je al betere gesprekken kunnen voeren.

Nummer één: doe één ding tegelijk.

Dan bedoel ik niet, leg even je mobieltje

tablet, autosleutels of wat je
ook maar vasthoudt weg.

Ik bedoel, wees aanwezig.

Aanwezig in het moment.

Denk niet aan de ruzie
die je met je baas hebt gehad.

Denk niet aan wat je vanavond gaat eten.

Als je het gesprek niet wil voeren,

doe dat dan niet

en doe het niet halfslachtig.

Nummer twee: houd geen betoog.

Als je jouw mening wilt verkondigen

zonder enige ruimte voor reactie,
discussie, tegengas of ontwikkeling,

ga dan bloggen.

(Gelach)

Er is een goede reden waarom er nooit
deskundigen in mijn show zitten:

ze zijn heel saai.

Zijn ze conservatief, dan haten ze
Obama, voedselbonnen en abortus.

Zijn ze progressief, dan haten ze
banken, oliebedrijven en Dick Cheney.

Zo voorspelbaar.

Zo wil je toch niet zijn.

Je moet elk gesprek ingaan
met het idee dat je iets kan leren.

De beroemde therapeut M. Scott Peck

zei dat écht luisteren vereist
dat je je eigen ik opzij zet.

Soms betekent dat:
je eigen mening opzij zetten.

Hij zei dat door het aanvoelen
van die acceptatie

de spreker steeds minder kwetsbaar wordt,

en zich sneller zal openstellen

om zijn gedachten
aan de luisteraar te vertellen.

Nogmaals, ga ervan uit
dat je iets kan leren.

Bill Nye: "Iedereen die je ooit zult
ontmoeten weet iets wat jij niet weet."

Ik zeg het zo:

Iedereen is ergens expert in.

Nummer drie: stel open vragen.

Doe in dit geval zoals journalisten.

Begin je vragen met wie, wat,
wanneer, waar, waarom of hoe.

Als je een ingewikkelde vraag stelt,
krijg je een eenvoudig antwoord.

Als ik jou vraag: "Was je doodsbang?"

dan reageer je op het krachtigste
woord in die zin,

'doodsbang', en dan
is het antwoord "Ja" of "Nee".

"Was je boos?"
"Ja, ik was heel boos."

Laat hen het beschrijven.
Zij weten het.

Probeer ze zoiets te vragen als:
"Hoe was dat?"

"Hoe voelde dat?"

Want dan moeten ze er
echt even over nadenken

en zo krijg je een veel
interessanter antwoord.

Nummer vier: laat je meevoeren.

Dat betekent dat er
gedachten in je opkomen

die je moet laten gaan.

We horen zo vaak interviews

waarin een gast een paar
minuten aan het praten is

en dan stelt de interviewer een vraag

die totaal uit het niets lijkt te komen,
of die al is beantwoord.

Hij was waarschijnlijk twee minuten
eerder gestopt met luisteren

omdat hij een hele
slimme vraag had bedacht

en hij vastbesloten was die te stellen.

Wij doen precies hetzelfde.

We voeren een gesprek met iemand

en dan denken we ineens aan die keer
dat we Hugh Jackman in een café zagen.

(Gelach)

Dan stoppen we met luisteren.

Verhalen en ideeën komen in je op.

Je moet ze laten komen en weer loslaten.

Nummer vijf: als je het niet weet,
zeg dan dat je het niet weet.

Mensen op de radio, vooral op NPR,

zijn zich ervan bewust dat
wat zij zeggen wordt vastgelegd

en zijn dus voorzichtiger met
beweren dat ze ergens expert in zijn

en met beweren dat ze iets zeker weten.

Doe dat.
Neem het zekere voor het onzekere.

Voer geen loze praatjes.

Nummer zes: stel jouw ervaring
niet gelijk aan die van een ander.

Als zij praten over
het verlies van een familielid,

begin dan niet over
toen jij een familielid verloor.

Als ze praten over problemen op hun werk,

begin dan niet over hoe erg jouw baan is.

Het is niet hetzelfde.
Dat is het nooit.

Iedere ervaring is persoonlijk.

En bovendien gaat het niet over jou.

Je hoeft dat moment niet aan te grijpen
om te bewijzen hoe geweldig je bent

of hoe erg je geleden hebt.

Iemand vroeg ooit aan Stephen Hawking
wat zijn IQ was en hij zei:

"Geen idee. Mensen die opscheppen
over hun IQ zijn sukkels."

(Gelach)

Gesprekken zijn geen reclamepraatjes.

Nummer zeven:

Val niet in herhaling.

Het is neerbuigend en heel erg saai

en toch doen we het heel veel.

Vooral in gesprekken op de werkvloer
of in gesprekken met onze kinderen;

we willen iets duidelijk maken,
dus gaan we het eindeloos herhalen.

Niet doen.

Nummer 8: niet teveel details.

Mensen zijn helemaal niet geïnteresseerd

in de jaren, namen, data, al die details

waar jij met zo veel moeite
probeert op te komen.

Het kan ze niet schelen.
Het gaat ze om jou.

Ze willen weten wie jij bent,

wat jullie overeenkomsten zijn.

Dus vergeet de details.
Laat ze weg.

Nummer negen:

dit is niet de laatste,
maar wel de belangrijkste.

Luister.

Ik kan je niet zeggen hoeveel hele
belangrijke mensen hebben gezegd

dat luisteren misschien wel
de allerbelangrijkste vaardigheid is

om jezelf eigen te maken.

Boeddha zei, vrij vertaald:

"Als je mond openstaat,
ben je niet aan het leren".

En Calvin Coolidge zei: "Niemand
heeft zich ooit werkeloos geluisterd".

(Gelach)

Waarom luisteren we niet naar elkaar?

Ten eerste, we praten liever.

Als ik praat, heb ik de controle.

Ik hoef niet te horen
wat me niet interesseert.

Ik ben het middelpunt.

Ik kan mezelf laten zien.

Maar er is nog een reden:

we raken afgeleid.

De gemiddelde persoon praat met
ongeveer 225 woorden per minuut,

maar we kunnen luisteren
tot wel 500 woorden per minuut.

Dus onze gedachten vullen
de overige 275 woorden in.

Ik weet dat het moeite en energie kost

om echt goed op te letten,

maar als je dat niet kunt,
dan voer je geen gesprek.

Dan zijn jullie twee mensen
die maar wat naar elkaar roepen

in dezelfde ruimte.

(Gelach)

Je moet naar elkaar luisteren.

Stephen Covey heeft het mooi gezegd.

Hij zei: "De meesten van ons luisteren
niet met de intentie te begrijpen.

We luisteren met de intentie
te antwoorden."

Nog één regel, nummer 10,
en dat is deze: hou het kort.

[Een goed gesprek is als een minirok;
kort genoeg om de aandacht vast te houden,

lang genoeg om de lading te dekken.]

(Gelach)

(Applaus)

Het komt allemaal neer
op hetzelfde basisprincipe en dat is:

wees geïnteresseerd in anderen.

Ik ben opgegroeid met een beroemde opa

en we hadden thuis een soort ritueel.

Er kwamen mensen
bij mijn grootouders langs

en als ze weg waren,
kwam mijn moeder naar ons toe

en dan zei ze: "Weet je wie dat was?

Zij was tweede bij Miss America.

Hij was burgemeester van Sacramento.

Zij won de Pulitzerprijs.
Hij is een Russische balletdanser."

En ik groeide op met het idee

dat iedereen een geweldig
geheim meedraagt.

Eerlijk gezegd denk ik dat ik
er een betere presentator door ben.

Ik houd zo veel mogelijk mijn mond,

ik stel me open,

ben altijd bereid versteld te staan

en ik ben nog nooit teleurgesteld.

Doe hetzelfde.

Ga erop uit, praat met mensen,

luister naar mensen

en wees vooral bereid versteld te staan.

Bedankt.

(Applaus)