Showing Revision 7 created 07/04/2017 by Peter van de Ven.

1. Title:
   Een hommage aan verpleegkundigen
2. Description:

   Carolyn Jones heeft vijf jaar lang verpleegkundigen in heel Amerika geïnterviewd, gefotografeerd en gefilmd. Ze kwam op plekken waar mensen kampen met sommige van de grootste problemen van de Amerikaanse gezondheidszorg. Ze deelt de persoonlijke verhalen van de niet-aflatende toewijding in dit eerbetoon aan de alledaagse helden die aan de frontlinie van de gezondheidszorg staan.

3. Speaker:
   Carolyn Jones
4. 640 0:01 - 0:02
   Als patiënten
5. 1880 0:02 - 0:05
   onthouden we meestal wel
   de namen van onze dokters,
6. 5520 0:06 - 0:09
   maar vergeten we vaak de namen
   van onze verpleegkundigen.
7. 9600 0:10 - 0:11
   Ik herinner me er één.
8. 11400 0:11 - 0:14
   Een paar jaar geleden
   kreeg ik borstkanker
9. 13640 0:14 - 0:16
   en eigenlijk ging het best goed
10. 16450 0:16 - 0:19
    met de operaties
    en het begin van de behandeling.
11. 19840 0:20 - 0:22
    Ik kon het goed verbergen.
12. 22120 0:22 - 0:24
    Niet iedereen hoefde dit te weten.
13. 24360 0:24 - 0:27
    Ik kon mijn dochter naar school brengen,
14. 26600 0:27 - 0:29
    ik kon met mijn man uit eten gaan,
15. 28600 0:29 - 0:30
    ik kon mensen voor de gek houden.
16. 30720 0:31 - 0:33
    Maar toen begon mijn chemo
17. 33080 0:33 - 0:35
    en dat vond ik doodeng,
18. 34840 0:35 - 0:39
    want ik wist dat ik alle haren
    op mijn lichaam kwijt zou raken
19. 39400 0:39 - 0:42
    door de soort chemo die ik zou krijgen.
20. 42480 0:42 - 0:45
    Ik zou niet langer kunnen doen
21. 44800 0:45 - 0:47
    alsof alles normaal was.
22. 47440 0:47 - 0:49
    Ik was bang.

    ¶

23. 48760 0:49 - 0:52
    Ik wist hoe het was om met fluwelen
    handschoenen te worden aangepakt
24. 52360 0:52 - 0:55
    en ik wilde gewoon normaal zijn.
25. 54760 0:55 - 0:57
    Ik kreeg een port-a-cath in mijn borst.
26. 56960 0:57 - 1:00
    Ik ging naar mijn eerste chemobehandeling
27. 59760 1:00 - 1:02
    en ik was een emotioneel wrak.
28. 62120 1:02 - 1:05
    Mijn verpleegkundige, Joanne, kwam binnen
29. 65160 1:05 - 1:09
    en alles in mijn hele lichaam zei me
    dat ik uit mijn stoel moest komen
30. 69160 1:09 - 1:11
    en er vandoor moest gaan.
31. 70680 1:11 - 1:14
    Maar Joanne keek me aan
    en sprak met me alsof we vrienden waren.
32. 75240 1:15 - 1:17
    En toen vroeg ze me:
33. 76680 1:17 - 1:19
    "Welke kapper heeft je highlights gedaan?"
34. 78800 1:19 - 1:20
    (Gelach)

    ¶

35. 79920 1:20 - 1:22
    Ik had zoiets van: meen je dat nou?

    ¶

36. 81880 1:22 - 1:27
    Jij begint over mijn haar, terwijl ik
    op het punt sta om het te verliezen?
37. 86760 1:27 - 1:28
    Ik was een beetje boos
38. 88520 1:29 - 1:31
    en ik zei: "Meen je dat nou? Haar?"
39. 91640 1:32 - 1:36
    Ze haalde haar schouders op en zei:
    "Het groeit wel weer aan, hoor."
40. 96280 1:36 - 1:40
    Op dat moment benoemde zij
    wat ik over het hoofd had gezien,
41. 99560 1:40 - 1:43
    namelijk dat op een gegeven moment
    mijn leven weer normaal zou zijn.
42. 103400 1:43 - 1:45
    Dat geloofde zij echt.
43. 105120 1:45 - 1:47
    En dus, geloofde ik het ook.
44. 107520 1:48 - 1:52
    Bezorgd zijn over het verliezen
    van je haar als je kanker hebt,

    ¶

45. 112320 1:52 - 1:54
    lijkt misschien wat raar,
46. 113960 1:54 - 1:58
    maar dat gaat eigenlijk niet echt
    over hoe je eruit komt te zien.
47. 118120 1:58 - 2:02
    Je bent bezorgd dat iedereen
    je zo voorzichtig gaat behandelen.
48. 122760 2:03 - 2:06
    Bij Joanne voelde ik me normaal,
    voor het eerst in zes maanden.
49. 126320 2:06 - 2:08
    We hadden het over haar vriendjes,
50. 128199 2:08 - 2:11
    over appartementen in New York
51. 130960 2:11 - 2:14
    en we hadden het over hoe ik
    reageerde op de chemotherapie --
52. 133840 2:14 - 2:16
    allemaal door elkaar heen.
53. 136360 2:16 - 2:18
    En ik heb me altijd afgevraagd
54. 138360 2:18 - 2:23
    hoe zij gewoon wist
    hoe ze tegen me moest praten.
55. 143480 2:23 - 2:27
    Joanne Staha en mijn bewondering voor haar

    ¶

56. 146920 2:27 - 2:31
    stonden aan het begin van mijn reis
    in de wereld van verpleegkundigen.
57. 151360 2:31 - 2:34
    Een paar jaar later
    werd ik gevraagd voor een project:
58. 153926 2:34 - 2:36
    een eerbetoon aan het werk
    van verpleegkundigen.
59. 157120 2:37 - 2:39
    Ik begon met Joanne
60. 158640 2:39 - 2:42
    en ik ontmoette meer dan 100
    verpleegkundigen in het hele land.
61. 162320 2:42 - 2:47
    Ik heb vijf jaar lang verpleegkundigen
    geïnterviewd, gefotografeerd en gefilmd
62. 167400 2:47 - 2:50
    voor een boek en een documentaire.
63. 170560 2:51 - 2:52
    Met mijn team
64. 171800 2:52 - 2:55
    stippelden we een route uit door Amerika
    die ons langs plekken voerde
65. 175160 2:55 - 3:00
    waar sommige van de grootste problemen
    in onze gezondheidszorg spelen --
66. 180120 3:00 - 3:04
    ouderdom, oorlog, armoede, gevangenissen.
67. 184840 3:05 - 3:06
    We gingen naar locaties
68. 186120 3:06 - 3:10
    waar we de grootste concentraties
    patiënten zouden vinden
69. 190000 3:10 - 3:12
    die met die problemen
    te maken hadden.
70. 192280 3:12 - 3:15
    En we vroegen aan ziekenhuizen
71. 194650 3:15 - 3:18
    welke verpleegkundigen
    hen het beste vertegenwoordigden.
72. 198800 3:19 - 3:22
    Een van de eersten die ik ontmoette
    was Bridget Kumbella.

    ¶

73. 202200 3:22 - 3:24
    Bridget is geboren in Kameroen,
74. 203840 3:24 - 3:26
    als oudste van vier kinderen.
75. 206400 3:26 - 3:30
    Haar vader was tijdens zijn werk
    van een vierde verdieping gevallen
76. 210280 3:30 - 3:32
    en had zijn rug geblesseerd.
77. 212280 3:32 - 3:36
    Hij praatte veel over hoe het was
    om plat op je rug te moeten liggen
78. 216440 3:36 - 3:39
    zonder de verzorging te krijgen
    die je nodig hebt.
79. 219400 3:39 - 3:43
    En dat motiveerde Bridget
    om verpleegkundige te worden.
80. 224000 3:44 - 3:46
    Als verpleegkundige in de Bronx
81. 225640 3:46 - 3:49
    zorgt ze voor een zeer diverse
    groep patiënten,
82. 229080 3:49 - 3:51
    uit alle lagen van de bevolking
83. 231000 3:51 - 3:53
    en met allerlei verschillende religies.
84. 233400 3:53 - 3:58
    Ze heeft zich in haar carrière gewijd
    aan het begrijpen van de impact
85. 237600 3:58 - 4:01
    van culturele verschillen
    rond onze gezondheid.
86. 242280 4:02 - 4:06
    Ze vertelde over een patiënt,
    een Amerikaanse indiaan,
87. 246360 4:06 - 4:10
    die een paar veren wilde
    meenemen op de IC-afdeling.
88. 251080 4:11 - 4:14
    Dat bood hem troost.
89. 254120 4:14 - 4:16
    En ze vertelde hoe ze
    voor hem was opgekomen,
90. 256360 4:16 - 4:19
    omdat patiënten allemaal
    hun eigen religie hebben
91. 259160 4:19 - 4:23
    en allerlei verschillende
    voorwerpen gebruiken als troost;
92. 263080 4:23 - 4:26
    of het nu een rozenkrans is
    of een symbolische veer,
93. 266360 4:26 - 4:28
    we moeten alles ondersteunen.
94. 269200 4:29 - 4:31
    Dit is Jason Short.

    ¶

95. 271040 4:31 - 4:34
    Jason is wijkverpleegkundige
    in de Appalachen
96. 274120 4:34 - 4:38
    en zijn vader had een benzinepomp
    en een garage toen hij klein was.
97. 278520 4:39 - 4:43
    Hij repareerde auto's in de buurt
    waar hij nu werkt als verpleegkundige.
98. 283600 4:44 - 4:45
    Toen hij ging studeren
99. 284880 4:45 - 4:49
    was het niet stoer
    om verpleegkundige te zijn,
100. 288560 4:49 - 4:51
     dus hij ontweek het jarenlang.
101. 290760 4:51 - 4:53
     Hij was een tijdje vrachtwagenchauffeur,
102. 292720 4:53 - 4:56
     maar zijn levenspad bracht hem telkens
     terug naar de verpleegkunde.
103. 298240 4:58 - 5:00
     Als verpleegkundige in de Appalachen
104. 300240 5:00 - 5:04
     komt Jason op plekken
     waar zelfs ambulances niet kunnen komen.
105. 304080 5:04 - 5:08
     Op deze foto staat hij
     op wat ooit een weg was.
106. 308080 5:08 - 5:11
     Door mijnbouw bovenaan de berg
     overstroomde die weg
     
107. 310920 5:11 - 5:14
     en de enige manier waarop Jason
     nu bij die patiënt kan komen
108. 314240 5:14 - 5:17
     die in dat huis woont
     met zwarte longziekte,
109. 317160 5:17 - 5:21
     is met zijn terreinwagen
     tegen de stroom in door die beek heen.
110. 322360 5:22 - 5:25
     De dag waarop ik met hem meeliep,
     viel het spatbord van de auto.
111. 326160 5:26 - 5:29
     De volgende ochtend stond hij op,
     zette de auto op de krik,
112. 329400 5:29 - 5:31
     repareerde het spatbord
113. 330680 5:31 - 5:33
     en vertrok naar zijn volgende patiënt.
114. 333680 5:34 - 5:37
     Ik zag hoe Jason deze man verzorgde
115. 336960 5:37 - 5:40
     met zo ontzettend veel gevoel
116. 339800 5:40 - 5:45
     en het viel me weer op hoe intiem
     het werk van een verpleegkundige is.
117. 346040 5:46 - 5:49
     Toen ik Brian McMillion ontmoette,
     was hij heel kwetsbaar.

     ¶

118. 349160 5:49 - 5:52
     Hij was net terug van een missie
119. 351800 5:52 - 5:56
     en hij had zijn leven in San Diego
     nog niet weer helemaal opgepakt.
120. 356400 5:56 - 6:00
     Hij vertelde over zijn ervaring
     als verpleegkundige in Duitsland,
121. 359960 6:00 - 6:04
     hoe hij de soldaten die rechtstreeks
     van het slagveld kwamen, had verzorgd.
122. 363960 6:04 - 6:08
     Vaak was hij de eerste
     persoon die zij zagen
123. 367760 6:08 - 6:10
     als ze hun ogen openden
     in het ziekenhuis.
124. 370480 6:10 - 6:13
     Dan keken ze hem aan vanaf hun bed,
125. 373080 6:13 - 6:15
     ledematen missend,
126. 374760 6:15 - 6:17
     en dan was het eerste wat ze zeiden:
127. 377400 6:17 - 6:21
     "Wanneer kan ik terug?
     Ik heb mijn maten daar achtergelaten."
128. 382080 6:22 - 6:24
     Dan moest Brian tegen ze zeggen:
129. 383640 6:24 - 6:25
     "Jij gaat nergens naartoe.
130. 385240 6:25 - 6:27
     Je hebt al genoeg gegeven, vriend."
131. 388000 6:28 - 6:33
     Brian heeft, als verpleegkundige
     en als soldaat, oorlogen meegemaakt.
132. 393280 6:33 - 6:35
     En daardoor is hij in een unieke positie:
133. 395360 6:35 - 6:40
     hij kan de veteranen waarvoor hij zorgt
     begrijpen en beter maken.
134. 401560 6:42 - 6:43
     Dit is zuster Stephen.

     ¶

135. 403080 6:43 - 6:47
     Zij runt een verpleeghuis
     in Wisconsin, Villa Loretto.
136. 407320 6:47 - 6:52
     Daar tref je een hele verzameling
     levende wezens aan.
137. 411800 6:52 - 6:54
     In haar jeugd wou ze altijd
     op een boerderij wonen,
138. 414280 6:54 - 6:59
     dus toen ze de kans kreeg om
     boerderijdieren uit de buurt te adopteren,
139. 419000 6:59 - 7:02
     deed ze dat met veel enthousiasme.
140. 422080 7:02 - 7:06
     In het voorjaar krijgen die dieren jongen.
141. 425640 7:06 - 7:11
     En dan gebruikt zuster Stephen
     die jonge eendjes, geitjes en lammetjes
142. 430840 7:11 - 7:15
     als therapie voor de bewoners
     van Villa Loretto,
143. 435120 7:15 - 7:18
     die soms hun eigen naam niet meer weten,
144. 438480 7:18 - 7:22
     maar helemaal blij worden
     als ze een lammetje mogen vasthouden.
145. 443400 7:23 - 7:25
     Toen ik met zuster Stephen meeliep,
146. 445240 7:25 - 7:27
     haalde ik haar van Villa Loretta op,
147. 447360 7:27 - 7:29
     om elders wat van haar verhaal te filmen.
148. 449480 7:29 - 7:31
     Voordat we vertrokken,
149. 450760 7:31 - 7:33
     ging ze langs bij een patiënt
     die op sterven lag.
150. 454000 7:34 - 7:37
     Ze boog zich over hem heen en zei:
151. 456800 7:37 - 7:39
     "Ik ben er vandaag niet,
152. 459520 7:40 - 7:41
     maar als de Here Jezus je roept,
153. 461240 7:41 - 7:42
     dan ga je.
154. 462480 7:42 - 7:45
     Rechtstreeks naar het huis van de Heer."
155. 465280 7:45 - 7:48
     Ik stond daar en dacht:
156. 467880 7:48 - 7:50
     dit is de eerste keer in mijn leven
157. 469920 7:50 - 7:54
     dat ik zie hoe je iemand
     kan laten merken hoeveel je van hem houdt,
158. 474240 7:54 - 7:55
     door los te laten.
159. 476040 7:56 - 7:58
     We hoeven ons niet zo vast te bijten.
160. 479400 7:59 - 8:03
     Bij Villa Loretto zag ik
     meer leven in de brouwerij
161. 483000 8:03 - 8:08
     dan ik ooit van mijn leven,
     waar dan ook, gezien heb.
162. 489320 8:09 - 8:13
     Wij leven in een ingewikkelde tijd
     als het gaat om gezondheidszorg.

     ¶

163. 493400 8:13 - 8:18
     Het is eenvoudig te vergeten
     dat het gaat om kwaliteit van leven,
164. 497600 8:18 - 8:19
     niet alleen kwantiteit van leven.
165. 500120 8:20 - 8:24
     Terwijl er steeds meer levensreddende
     technologieën worden ontwikkeld,
166. 503560 8:24 - 8:27
     moeten wij steeds moeilijkere
     beslissingen nemen.
167. 507280 8:27 - 8:30
     Die technologieën
     kunnen vaak levens sparen,
168. 510160 8:30 - 8:34
     maar ze kunnen ook de pijn
     en de stervensfase verlengen.
169. 515919 8:36 - 8:39
     Hoe zullen we hier ooit
     onze weg in vinden?
170. 518840 8:39 - 8:41
     We zullen alle hulp nodig hebben.
171. 521760 8:42 - 8:45
     Verpleegkundigen hebben
     een unieke relatie met ons
172. 525360 8:45 - 8:48
     door de tijd die ze
     aan ons bed doorbrengen.
173. 528760 8:49 - 8:50
     Gedurende die tijd
174. 530000 8:50 - 8:53
     ontwikkelt zich een soort
     emotionele intimiteit.
175. 534640 8:55 - 8:57
     Afgelopen zomer, op 9 augustus,

     ¶

176. 537240 8:57 - 8:59
     overleed mijn vader aan een hartaanval.
177. 540600 9:01 - 9:02
     Mijn moeder was er kapot van
178. 542280 9:02 - 9:06
     en ze kon zich een leven
     zonder hem niet voorstellen.
179. 547360 9:07 - 9:09
     Vier dagen later viel ze,
180. 549320 9:09 - 9:11
     ze brak haar heup,
181. 551200 9:11 - 9:13
     moest geopereerd worden
182. 552720 9:13 - 9:16
     en vocht toen voor haar eigen leven.
183. 556880 9:17 - 9:21
     Opnieuw was ik overgeleverd
     aan de verzorging van verpleegkundigen --
184. 561640 9:22 - 9:23
     dit keer voor mijn moeder.
185. 564200 9:24 - 9:27
     Mijn broer en mijn zus en ik
     bleven bij haar
186. 566760 9:27 - 9:29
     de drie dagen erna, op de intensive care.
187. 569960 9:30 - 9:33
     Terwijl we probeerden
     de juiste keuzes te maken,
188. 573120 9:33 - 9:35
     rekening houdend
     met de wensen van mijn moeder,
189. 575520 9:36 - 9:39
     merkten we dat we volledig vertrouwden
     op de begeleiding van verpleegkundigen.
190. 580200 9:40 - 9:42
     En ook dit keer
191. 581680 9:42 - 9:43
     stelden ze ons niet teleur.
192. 584600 9:45 - 9:49
     Ze wisten zo goed hoe ze
     voor mijn moeder moesten zorgen
193. 589400 9:49 - 9:52
     tijdens de laatste vier dagen
     van haar leven.
194. 591680 9:52 - 9:55
     Ze boden steun en verlichtten haar pijn.
195. 596320 9:56 - 9:59
     Ze moedigden mijn zus en mij aan
196. 598600 9:59 - 10:02
     om mijn moeder een mooi
     nachthemd aan te doen.
197. 601600 10:02 - 10:03
     Het interesseerde haar niets meer,
198. 603520 10:04 - 10:05
     maar het betekende heel veel voor ons.
199. 607000 10:07 - 10:13
     Ze wisten dat ze me wakker moesten maken,
     net op tijd voor haar laatste adem.
200. 613600 10:14 - 10:16
     En ze wisten hoe lang
     ze me bij haar moesten laten,
201. 616040 10:16 - 10:18
     nadat mijn moeder was overleden.
202. 618960 10:19 - 10:23
     Ik weet niet hoe ze die dingen weten,

     ¶

203. 622720 10:23 - 10:26
     maar ik weet wel
     dat ik eeuwig dankbaar ben
204. 625880 10:26 - 10:28
     dat zij me weer hebben begeleid.
205. 628920 10:29 - 10:30
     Ontzettend bedankt.

     ¶

206. 630440 10:30 - 10:33
     (Applaus)

     ¶