-
Πως προέκυψε η ιδέα του μη-Μοναστηριού
-
.
-
Η ιδέα του μη-Μοναστηριού
-
εκτυλίσσεται εδώ και 16 μήνες.
-
Προέκυψε σε μια συνεδρίαση
-
του πρώτου μη-συνεδρίου στο Στρασβούργο.
-
Ήταν μια συνεδρία περίπου 30 ανθρώπων
-
που κατέληξαν στην κοινή διαπίστωση ότι,
-
για να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά
-
που έκαναν και να μην "καούν"
-
και να μην αποξενωθούν/υποχωρήσουν
-
ήταν ανάγκη να δημιουργήσουν ένα ισχυρό ίδρυμα
-
ή αυτό που λέω υποδομή
-
μέσω της οποίας να κάνουν την ίδια εργασία.
-
Επειδή, παρά το ότι οι άνθρωποι αναφέρονται σε ζητήματα
-
όπως η "οικονομία του διαμοιρασμού"
-
σαν μια μεγάλη εξέλιξη ή παράδειγμα μεταβολής ή οτιδήποτε τέτοιο
-
παρά το πόσο μεγάλο μπορεί να νομίζουμε είναι αυτό
-
η εμπειρία μας με αυτό
-
στην πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας
-
όταν το θέμα έρχεται στο να καλύψουμε τις διατροφικές μας ανάγκες
-
ή να πληρώσουμε το ενοίκιο και τέτοιου είδους θέματα
-
Έτσι, το μη-Μοναστήρι συμπέρανε απ αυτή τη συζήτηση ότι
-
αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας φυσικός χώρος
-
επειδή κανείς από εμάς δεν χρησιμοποιεί τόσο πολύ το χρήμα
-
η χρηματοδότηση δεν είναι απαραίτητα αναγκαία
-
για πολλά από τα πράγματα που κάνουμε
-
επειδή αυτά βασίζονται στις ικανότητες, είναι κωδικοποιημένα,
-
τα εργαλεία είναι συνήθως ελεύθερα-δωρεάν
-
και αν δεν είναι δωρεάν μπορούμε πιθανώς να τα φτιάξουμε.
-
Αυτό για το οποίο παλεύουμε είναι να έχουμε
-
ιδιοκτησία και χώρο μέσα στον οποίο να κάνουμε αυτά τα πράγματα.
-
Αυτή ήταν λοιπόν η φύση της συζήτησης
-
που εκτυλίχθηκε και μας οδήγησε στο να πούμε "Ας ξεκινήσουμε να δούμε μια σειρά από χώρους".
-
ΓΙΑΤΙ "μη-Μοναστήρι";
-
Ο λόγος για τον οποίο υιοθετήσαμε το όνομα "μη-Μοναστήρι"
-
είναι επειδή θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα χώρο
-
που δεν έχει απαραίτητα ένα συγκεκριμένο σκοπό
-
αλλά έναν χώρο που να έχει κατά κάποιον τρόπο πολλές χρήσεις
-
έτσι λοιπόν, όταν σκεφτήκαμε τα διάφορα είδη χώρων
-
που υπήρξαν ιστορικά
-
σκεφτήκαμε το μοναστήρι γιατί τα μοναστήρια
-
δεν είχαν ποτέ στην πραγματικότητα ένα δεδομένο σκοπό:
-
έτσι, κατασκεύαζαν μπύρα
-
υπήρχαν ιερά κείμενα
-
υπήρχε προσευχή και εκκλησιασμός
-
υπήρχε μια σειρά από διαφορετικές δραστηριότητες
-
που διεξάγονταν μέσα σε αυτούς τους χώρους
-
γεγονός που έμοιαζε με τον τρόπο που εμείς θέλαμε
-
να κατασκευάσουμε έναν νέο χώρο.
-
Κοιτάξαμε και άλλες υπάρχουσες δομές
-
όπως τα "hackerspaces" (χώροι συνάντησης hackers)
-
και σκεφτήκαμε ότι υπάρχει κάτι το πολύ χρήσιμο και δυνατό
-
σε αυτού του είδους τις δομές
-
ιδιαίτερα η εξάπλωσή τους.
-
Αλλά ένα από τα θέματα που μας προβλημάτισαν ήταν ότι
-
τα hackerspaces δεν έχουν απαραίτητα κάποιο αστικό ή κοινωνικό συμβόλαιο
-
με τις κοινωνίες στις οποίες βρίσκονται
-
και γενικά εξυπηρετούν τα άτομα,
-
τα χόμπι τους ή τα προσωπικά τους σχέδια
-
και τέτοιου είδους πράγματα.
-
Έτσι, το μοναστήρι φάνηκε ένα ενδιαφέρον μοντέλο
-
επειδή είχε την ίδια κάθετη προσέγγιση
-
που έχουν τα hackerspaces
-
αλλά επίσης διαθέτει
-
αυτό το είδος του κοινωνικού συμβολαίου και την αλληλεπίδραση με την κοινωνία στην οποία βρίσκεται.
-
Αφού επινοήσαμε ως ομάδα αυτό τον όρο
-
αν αρχίσει κανείς να βλέπει ποιες ήταν οι δραστηριότητες στα μοναστήρια
-
στις αρχές του 7ου η 8ου αιώνα
-
αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ο όρος ίσως θα έπρεπε να είναι
-
Ξανά-μοναστήρι, επειδή η συνδρομή
-
των μοναχών και της μοναστικής ζωής στις κοινωνίες
-
στο επίπεδο του χτισίματος υποδομών και σε τέτοιου είδους θέματα
-
αποτελούν στην πραγματικότητα ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που επιχειρούμε και εμείς να κάνουμε
-
ΠΩΣ Η ΙΔΕΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
-
Έτσι λοιπόν, μετά την πρώτη συνεδρίαση η ιδέα αδυνατούσε να προχωρήσει
-
και δεν καταφέραμε να την προχωρήσουμε αρκετά
-
και συνεχίσαμε να συζητάμε
-
να γράφουμε κείμενα, να προσπαθούμε και να σκεφτόμαστε:
-
πως υλοποιούμε κάτι τέτοιο;
-
και πριν την 2η συνεδρίαση το Δεκέμβριο του προηγούμενου χρόνου
-
καθίσαμε όλοι μαζί και είπαμε
-
"Απ όλα τα πράγματα για τα οποία έχουμε συζητήσει
-
αυτό είναι το σχέδιο στο οποίο είμαστε όλοι περισσότερο αφοσιωμένοι".
-
Και μέσα σε 3 μέρες
-
δουλέψαμε όλοι μαζί για να τυποποιήσουμε κάποιες από τις δομές
-
σχετικά με το πως θα μπορούσε να μοιάζει ο χώρος.
-
Αξιοποιήσαμε τη μεταφορά του μοναστηριού,
-
αρχίσαμε να σκεφτόμαστε για πως θα διαμορφώνονταν οι μοναστικές αρχές
-
στο δικό μας πλαίσιο
-
φτιάξαμε την ιστοσελίδα, δημιουργήσαμε το σήμα
-
απευθύναμε ένα αρχικό κάλεσμα για αιτήσεις
-
που ρωτούσαν αρκετές δύσκολες και πολύπλοκες ερωτήσεις
-
σε όποιον ήθελε να κάνει αίτηση
-
και αυτό γιατί αντιληφθήκαμε ότι το να συμμετέχει κανείς σε κάτι τέτοιο ήταν μια ισχυρή δέσμευση για τον ίδιο.
-
5-6 edgeryders(καβαλάρηδες των ορίων) δέχτηκαν την πρόκληση και είπαν
-
"ναι δεσμεύομαι απόλυτα σε αυτό το σχέδιο
-
το οποίο θα εγκαθιδρύσουμε κάπου"
-
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έχουμε τον Alberto Cottica,
-
που είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Edgeryders
-
ο οποίος εργαζόταν στο σχέδιο Μαδέρα 2019
-
στην προσπάθεια να γινει η Μαδέρα Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2019,
-
μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο είχαμε την ευκαιρία
-
να προσφέρουμε την ιδέα μας σαν ένα πιθανό μοντέλο
-
και η Μαδέρα ενδιαφέρθηκε και είπε το ναι
-
και κάπως έτσι,
-
για λόγους αναγκαιότητας υλοποίησης του σχεδίου
-
καταλήξαμε στη Μαδέρα
-
Όμως νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις,
-
ειδικά όταν ήρθα εδώ την πρώτη φορά
-
ότι είναι ένα απίστευτο μέρος
-
τόσο που δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια στους άλλους
-
και η γεναιοδωρία
-
και ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία εδω
-
αλληλεπέδρασε μαζί μας
-
το κάνει να φαίνεται σα να μήν μπορούσε
-
να ξεκινήσει σε κανένα άλλο μέρος εκτός από εδώ
-
ΠΟΥ ΕΣΤΙΑΖΕΙ το μη-Μοναστήρι;
-
Εξ αρχής οι Edgeryders αναπτύχθηκαν μέσα σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο
-
έτσι το μη-Μοναστήρι έχει κάποια πολιτική κλίση.
-
Αλλά εστιάζει πολύ περισσότερο στο να δημιουργήσει ένα πρότυπο
-
που μπορεί να δημιουργήσει εκφραστικότητα και μπορεί να δημιουργήσει έναν ασφαλή χώρο
-
μέσα στον οποίο να αρθρωθεί αυτή η εκφραστικότητα.
-
Αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα
-
που το μη-Μοναστήρι, κατά κάποιο τρόπο, έχει δημιουργηθεί για να επιλύει
-
συνδυάζοντάς τα.
-
Τα 3 πρωταρχικά ζητήματα στα οποία επικεντρώνεται το μη-Μοναστήρι είναι
-
-η υψηλή ανεργία, ειδικά για το κομμάτι
-
των ειδικευμένων ανθρώπων που είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίων
-
-ένα αρκετά μεγάλο αχρησιμοποίητο απόθεμα κατοικιών
-
και εμπορευμάτων σε όλη την Ευρώπη
-
-και με την επίθεση λιτότητας που παρατηρούμε
-
την μείωση των κρατικών υπηρεσιών πρόνοιας
-
και την ανάγκη να καλύψουμε το κενό αν θέλουμε να συνεχίσουμε.
-
Έπειτα, υπάρχουν ακόμη 2 ζητήματα που είναι λιγότερο πρωταρχικά και αυτά είναι
-
-η φυγή των "μυαλών" από τις μικρές και μεγάλες πόλεις για τις πρωτεύουσες.
-
Υπάρχει η λαχτάρα να αναστρέψουμε αυτό το γεγονός με κάποιο τρόπο
-
και το μη-Μοναστήρι είναι ένα ιδανικό μοντέλο γι αυτή τη δουλειά
-
που μπορεί να δημιουργηθεί μόνο στο πλαίσιο των μικρών πόλεων
-
και ποτέ στις πρωτεύουσες
-
επειδή απλά αυτές δεν είναι κατάλληλες.
-
-Το τελευταίο πράγμα εστιάζει ιδιαίτερα
-
στο να δημιουργήσει ελαστικές διαδικασίες, υποδομές,
-
και τρόπους εργασίας που μπορούν να είναι βιώσιμοι
-
στην πραγματικότητα της σημερινής και των μελλοντικών κρίσεων.
-
Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα είναι θεμελειώδη
-
για το τι πραγματικά είναι το μη-Μοναστήρι.
-
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ ΣΤΗ ΜΑΔΕΡΑ;
-
ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ μη-Μοναστήρι;
-
Το σχέδιο για το μη-Μοναστήρι είναι
-
μια αρκετά βαριά υπόθεση
-
γιατί σε αυτό δεν έχουν χρησιμοποιηθεί χρήματα.
-
Οι Edgeryders είναι ήδη
-
ένα επισφαλώς κατανεμημένο δίκτυο ανθρώπων.
-
Στο δεύτερο συνέδριο, όταν ήδη ξέραμε
-
ότι πρόκειται να το κάνουμε
-
βγήκα μπροστά και είπα ότι θα διευκόλυνα
-
και θα διοικούσα το σχέδιο
-
αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι θα ήμουν με οποιονδήποτε τρόπο ο μοναδικός του ιδιοκτήτης
-
ή οτι έπρεπε να πάρω συγκεκριμένες αποφάσεις
-
και προσπάθησα να διαχωρίσω τον εαυτό μου
-
το δυνατόν περισσότερο από αυτή τη διαδικασία
-
Λοιπόν, αυτή είναι ίσως η πρώτη πραγματική ευκαιρία
-
από εκείνη τη στιγμή
-
να βρεθούμε όλοι μαζί ξανά σαν κοινότητα
-
και να αλληλοτροφοδοτηθούμε με όλα αυτά τα πράγματα που σκεφτόματε,
-
τα οποία δύσκολα περιγράφονται μέσω του διαδικτύου,
-
από εκείνο το συνέδριο του περασμένου Δεκεμβρίου
-
ώστε να σταθεροποιήσουμε το ποιες είναι οι προκλήσεις,
-
να ανοίξουμε τρύπες στο υπάρχον μοντέλο
-
και να βρούμε τον τρόπο πώς θα κάνουμε κάτι σαν αυτό
-
αποτελεσματικό μέσα σε 4 μήνες
-
γιατί στην πραγματικότητα είναι απλά ένα πρότυπο
-
και άρα υπάρχουν πολλά να οικοδομήσουμε και να κατασκευάσουμε
-
και να συμφωνήσουμε πριν εμφανιστούμε εδώ τον Φεβρουάριο.
-
Τα θέματα που που πρέπει να προχωρήσουμε είναι
-
να θεσπίσουμε πιο καθαρούς ρόλους για τους ανθρώπους
-
που έκαναν το βήμα να εμπλακούν στο σχέδιο
-
να αποδεχτούμε μια σειρά αιτήσεων
-
που κατατέθηκαν και πληρούν τα κριτήρια που θέσαμε
-
σχετικά με τις προκλήσεις που υπάρχουν στη Μαδέρα
-
και επίσης νομίζω οτι αυτό που προέκυψε το τελευταίο 24ωρο
-
είναι η ανάγκη να κρατήσουμε αυτό το κτήριο ζωντανό
-
από τώρα ως τον Φεβρουάριο.
-
Υπάρχουν μια σειρά από άλλα πράγματα που πρέπει να γίνουν
-
αλλά θα έλεγα ότι ίσως αυτή είναι η λίστα των πρωτεραιοτήτων.
-
.
