Γιατί Google Glass;

Δεν είναι μία επίδειξη, είναι περισσότερο ένα φιλοσοφικό ερώτημα: Γιατί ο Σέρτζεϊ Μπριν και η ομάδα του στη Google θέλησαν να δημιουργήσουν μία κάμερα/υπολογιστή, τοποθετημένη στα μάτια, με το κωδικό όνομα Glass (Γυαλί); Στη σκηνή του TED2013, ο Μπριν ζητά έναν νέο τρόπο να δούμε τη σχέση μας με τα κινητά μας -- όχι σκυμμένοι πάνω από μια οθόνη, αλλά συναντώντας τον κόσμο με ψηλά το κεφάλι.

Εντάξει, είναι ωραία να επιστρέφεις στο TED.

Ας ξεκινήσω λοιπόν βάζοντας το βίντεο να παίζει.

(Μουσική)

(Βίντεο) Άντρας: Ok Glass, γράψε βίντεο.

Γυναίκα: Αυτό είναι. Ξεκινάμε σε δύο λεπτά

Άντρας 2: Ok Glass, κάνε παρέα με το Κλαμπ Πτήσης.

Άντρας 3: Ψάξε στο Google για φωτογραφίες από κεφάλια τίγρης.

Άντρας 4: Είσαι έτοιμος; Είσαι έτοιμος; (Γάβγισμα)

Γυναίκα 2: Εκεί ακριβώς...Ok Glass, βγάλε φωτογραφία.

(Παιδί που φωνάζει)

Άντρας 5: Πάμε!

Άντρας 6: Μα τον Άγιο [μπιπ], αυτό είναι φοβερό!

Παιδί: Ουαου! Δες αυτό το φίδι!

Γυναίκα 3: Ok Glass, κατέγραψε βίντεο!

Άντρας 7: Μετά από αυτή τη γέφυρα, στην πρώτη έξοδο.

Άντρας 8: Λοιπόν, η Α12, ακριβώς εκεί!

(Χειροκρότημα)

(Παιδί που τραγουδά)

Άντρας 9: Google, πες "νόστιμο" στα Ταυλανδέζικα.

Google Glass: [Ταϋλανδέζικα] Νόστιμο
Άντρας 9: [Ταϋλανδέζικα] Νόστιμο

Γυναίκα 4: Ψάξε στο Google τη "μέδουσα"

(Μουσική)

Άντρας 10: Είναι όμορφα!

(Χειροκρότημα)

Σέρτζεϊ Μπριν: Συγγνώμη, μόλις πήρα αυτό το μήνυμα από ένα Νιγηριανό πρίγκηπα.

Χρειάζεται βοήθεια να πάρει δέκα εκατομμύρια δολάρια.

Δίνω ιδιαίτερη σημασία σε αυτά

επείδη με αυτό τον τρόπο χρηματοδοτήσαμε αρχικά την εταιρεία

και πήγε αρκετά καλά.

Σοβαρά τώρα,

η στάση στην οποία με είδατε πριν,

να κοιτάζω το τηλέφωνό μου,

είναι ένας από τους λόγους πίσω από το σχέδιο, το σχέδιο "Glass ".

Επειδή τελικά αμφισβητήσαμε

εάν είναι αυτό το απόλυτο μέλλον

του πώς θέλετε να συνδέεστε με άλλους ανθρώπους στη ζωή σας,

πώς θέλετε να συνδέεστε με την πληροφορία.

Θα έπρεπε να γίνεται με το να περπατάς κοιτώντας κάτω;

Όμως αυτό ήταν το όραμα πίσω από το "Glass ",

και για αυτό δημιουργήσαμε αυτή τη μορφή.

Εντάξει. Και δε θέλω να εξηγήσω λεπτομερώς το τι κάνει και τι όχι,

αλλά θέλω να σας πω λίγο περισσότερα

σχετικά με το κίνητρο και τι οδήγησε σε αυτό.

Εκτός από την πιθανή κοινωνική απομόνωση

όταν είσαι στο δρόμο κοιτώντας το τηλέφωνο,

είναι κάπως... αυτό ήταν που θέλατε να κάνετε με το σώμα σας;

Κάθεστε κάπου εκεί

και απλά τρίβετε

αυτό το κομμάτι γυαλιού χωρίς χαρακτηριστικά.

Απλά κινήστε γύρω γύρω.

Έτσι όταν αναπτύξαμε το Glass, το σκεφτήκαμε πραγματικά,

μπορούμε να κάνουμε κάτι που θα απελευθερώσει τα χέρια σας;

Είδατε όλα τα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι

στο βίντεο πριν.

Όλοι φορούσαν το Glass

και έτσι πήραμε τα πλάνα.

Και επίσης θέλετε κάτι να απελευθερώσει τα μάτια σας.

Αυτός είναι ο λόγος που βάλαμε την οθόνη ψηλά,

εκτός του οπτικού σας πεδίου,

έτσι ώστε να μην είναι εκεί που κοιτάτε

και να μην είναι στο σημείο

που έχετε οπτική επαφή με τους ανθρώπους.

Επίσης θέλαμε να απελευθερώσουμε και τα αυτιά σας,

οπότε ο ήχος να περνάει μέσα,

και οδηγείται κατευθείαν στα κόκκαλα του κρανίου σας,

το οποίο στην αρχή είναι λίγο περίεργο, αλλά το συνηθίζετε.

Και κατά ειρωνικό τρόπο, αν θελετε να το ακούσετε καλύτερα,

απλά καλύπτετε το αυτί σας,

το οποίο είναι κάπως περίεργο, αλλά έτσι λειτουργεί.

Το όραμά μου όταν ξεκινήσαμε την Google πριν από δεκαπέντε χρόνια

ήταν ότι σταδιακά δε θα χρειαζόταν

να κάνεις καμία αναζήτηση.

Οι πληροφορίες θα ερχόντουσαν σε εσάς όταν τις χρειάζεστε.

Και αυτό σήμερα, 15 χρόνια αργότερα, είναι

κατά κάποιο τρόπο ο παράγωντας πρώτης μορφής

που πιστεύω ότι μπορεί να μεταφέρει αυτό το όραμα

όταν είστε καθοδόν

μιλώντας σε ανθρώπους και ούτω καθεξής.

Αυτό το σχέδιο έχει διαρκέσει, λίγο παραπάνω από δύο χρόνια.

Μάθαμε εντυπωσιακά πολλά πράγματα.

Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να το κάνουμε άνετο.

Τα πρώτα μας πρωτότυπα που χτίσαμε ήταν τεράστια.

Ήταν σαν κινητά τηλέφωνα δεμένα στο κεφάλι.

Ήταν πολύ βαρύ, αρκετά άβολο.

Έπρεπε να το κρατήσουμε μυστικό από τη βιομηχανική μας σχεδιάστρια

μέχρι που αποδέχτηκε τη δουλειά.

και μετά σχεδόν έφυγε τρέχοντας με ουρλιαχτά.

Όμως, έχουμε διανύσει πολύ δρόμο.

Και η επόμενη πραγματικά αναπάντεχη έκπληξη ήταν η κάμερα.

Τα αρχικά πρωτότυπά μας δεν είχαν καθόλου κάμερα,

αλλά ήταν πραγματικά μαγικό να έχω τη δυνατότητα να απαθανατίσω στιγμές

που περνάω με την οικογένειά μου, τα παιδιά μου.

Ποτέ δε θα είχα ξεθάψει την κάμερά μου

ή ένα τηλέφωνο ή κάτι άλλο για να κρατήσω τη στιγμή.

Και τέλος συνειδητοποίησα, πειραματιζόμενος με αυτή τη συσκευή,

ότι επίσης έχω και κάτι σαν νευρικό τικ.

Το κινητό τηλέφωνο είναι -- ναι, πρέπει να κοιτάξεις κάτω και όλα αυτά,

αλλά είναι και σαν νευρική συνήθεια.

Όπως αν κάπνιζα, πιθανώς απλά θα κάπνιζα αντί γι'αυτό.

Απλά θα άναβα ένα τσιγάρο. Θα φαινόταν πιο κυριλέ.

Ξέρετε, θα ήμουν σαν...

Αλλά σε αυτή την περίπτωση, ξέρετε, το βγάζω γρήγορα έξω

και κάθομαι εκεί και φαίνεται σαν να έχω κάτι

πολύ σημαντικό να κάνω ή να παραστώ.

Αλλά πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια στο πόσο χρόνο της ζωής μου

ξοδεύω απομονωμένος,

είτε πρόκειται για e-mail ή μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα ή οτιδήποτε,

παρόλο που δεν ήταν πραγματικά --

δεν υπάρχει τίποτα τόσο σημαντικό ή τόσο πιεστικό.

Και με αυτό, ξέρω ότι θα πάρω ορισμένα μηνύματα

αν τα χρειάζομαι πραγματικά,

αλλά δε χρειάζεται να τα ελέγχω συνέχεια.

Ναι, απόλαυσα αληθινά το να εξερευνώ τον κόσμο περισσότερο,

το να κάνω περισσότερα από τα τρελά πράγματα σαν αυτά που είδατε στο βίντεο.

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ.

(Χειροκρότημα)