Η πραγματική δύναμη της επιλογής: ξεπερνώντας τη συγκριτική παράνοια | Ντάβιντε Ντι Τζιόρτζιο | TEDxColoradoSprings
-
0:14 - 0:16Έχετε μία δουλειά:
-
0:16 - 0:18να είστε το τέλειο ακροατήριο.
-
0:18 - 0:22Συγκεντρωμένοι, χωρίς περισπασμούς,
να γελάτε με τα αστεία μου - -
0:22 - 0:25στ' αλήθεια είμαι πολύ αστείος,
δεν θα σας είναι δύσκολο - -
0:25 - 0:27και το πιο σημαντικό,
να είστε ο εαυτός σας. -
0:27 - 0:31Έστω και αν δεν φοράτε τα ρούχα
που σας αντιπροσωπεύουν απόλυτα, -
0:31 - 0:36όταν χτυπήσω τα δάκτυλα
θα είστε ο εαυτός σας. -
0:36 - 0:37(Χτυπά τα δάκτυλα)
-
0:37 - 0:40Δεν είμαι υπνωτιστής, αλλά πάντα
ήθελα να το δοκιμάσω αυτό. -
0:40 - 0:43Είναι φοβερό: γέλιο, ηρεμία,
μάτια, εδώ είμαστε. -
0:43 - 0:46Πριν από μερικά χρόνια,
είχα να αντιμετωπίσω ένα μεγάλο θέμα. -
0:46 - 0:50Όταν με άφηναν μόνο να εκφραστώ ελεύθερα,
-
0:50 - 0:53δεν έπαιζα με αυτοκινητάκια
και φορτηγάκια με τα άλλα αγόρια, -
0:53 - 0:55εγώ κατέληγα να παίζω...
-
0:55 - 0:58τις κουμπάρες με τα κορίτσια
της τάξης μου στο νηπιαγωγείο. -
0:58 - 1:02Οπότε, στα τέσσερά μου έκανα μια επιλογή:
-
1:02 - 1:03να είμαι διαφορετικός.
-
1:03 - 1:06Να πάω ενάντια στους σιωπηλούς
και άγραφους νόμους -
1:06 - 1:07της τάξης του νηπιαγωγείου
-
1:07 - 1:11και των περισσότερων αγοριών
της αρχής της δεκαετίας του '80. -
1:11 - 1:14Μια αναπάντεχη επίπτωση
αυτής της επιλογής μου -
1:14 - 1:18ήταν το ότι έπρεπε να μάθω νωρίς
για τη ζήτηση και την προσφορά. -
1:18 - 1:19Ήμουν το μόνο αγόρι
-
1:19 - 1:21που άφηνε τα κορίτσια να το ντύσουν
για παιχνίδια ρόλων, -
1:21 - 1:26και άρχισαν να με διεκδικούν για να παίξω
τη μαμά στο επόμενο σενάριο. -
1:26 - 1:29Μια μέρα λοιπόν,
πήρα τα πράγματα στα χέρια μου. -
1:29 - 1:31Τράβηξα μια καρέκλα, ανέβηκα πάνω,
-
1:31 - 1:34είπα στα κορίτσια να μπουν στη σειρά
και τους ανακοίνωσα: -
1:34 - 1:36«Άντρια, θα με έχεις τη Δευτέρα.
-
1:36 - 1:37Έζρα, θα με έχεις την Τρίτη.
-
1:37 - 1:42Και Σόνια, θα με έχεις
την Τετάρτη, και την Πέμπτη». -
1:42 - 1:43Και πανηγύρισα!
-
1:43 - 1:46Κοιτάζοντας πίσω,
αυτή είναι η πρώτη μου μνήμη -
1:46 - 1:50σαν άτομο με δύναμη απλά και μόνο
που ήμουν ο εαυτός μου. -
1:50 - 1:54Η επιλογή να είμαι διαφορετικός είχε
άλλη μια απροσδόκητη συνέπεια. -
1:54 - 1:57Η επιλογή να είμαι διαφορετικός
σήμαινε ότι θα με εκφόβιζαν. -
1:57 - 1:58Ανελέητα.
-
1:58 - 2:02Θυμάμαι αργότερα στο νηπιαγωγείο,
είδα δασκάλες να γελάνε εις βάρος μου -
2:02 - 2:05και να θέλουν να με δείξουν
στις άλλες τάξεις -
2:05 - 2:09αφού τα κορίτσια με είχαν ντύσει γιαγιά,
φόραγα και τακουνάκια. -
2:09 - 2:11Στην πρώτη τάξη, στο προαύλιο,
ένα μεγαλύτερο παιδί, -
2:11 - 2:15έτρεξε και μού κατέβασε το παντελόνι
μπροστά στους φίλους μου. -
2:15 - 2:17Στην τέταρτη τάξη άρχισαν οι βρισιές,
-
2:17 - 2:19κυρίως από τα άλλα αγόρια.
-
2:19 - 2:23Έκτη τάξη: στο διάλειμμα κάποια
μεγαλύτερα παιδιά μού πέταγαν πέτρες, -
2:23 - 2:26κάποιες φορές μάλιστα
με πέτυχαν στο κεφάλι. -
2:26 - 2:28Πρώτη γυμνασίου: η εκφόβιση χειροτέρεψε,
-
2:28 - 2:31μία από τις φίλες μου
βοηθούσε έναν εκφοβιστή μου -
2:31 - 2:34να κρυφτεί στο λεωφορείο μας
στη διαδρομή για το σπίτι. -
2:34 - 2:37Καθόταν στο πίσω μέρος
μαζί του γιατί ήταν ωραίος -
2:37 - 2:40και φώναζε σε μένα που ήμουν μπροστά:
-
2:40 - 2:44«Έι, φοβάσαι ότι ο νέος μου φίλος θα μάθει
πού μένεις και θα έρθει να σε δείρει;» -
2:45 - 2:47Τρίτη γυμνασίου: με απείλησε,
στο ίδιο μου το σχολείο, -
2:47 - 2:51ένας συμμαθητής μου με ένα σφυρί.
-
2:51 - 2:55Κατά τη διάρκεια του εκφοβισμού μου
δεν ήξερα τι με έκανε διαφορετικό, -
2:55 - 2:58ή γιατί οι άλλοι με έβρισκαν διαφορετικό
-
2:58 - 3:03και θυμάμαι ότι ήθελα
να είμαι όπως όλοι οι άλλοι. -
3:03 - 3:05Και εκεί το κατάλαβα ξαφνικά
-
3:05 - 3:10ότι έπασχα από μια διαταραχή
που τώρα ονομάζω «συγκριτική παράνοια», -
3:10 - 3:11(Γέλια)
-
3:11 - 3:17που είναι η επιθυμία να είναι κανείς ίδιος
ή διαφορετικός από τους άλλους. -
3:17 - 3:19Ταυτιζόσαστε με αυτό;
-
3:19 - 3:23Πέρασα τη ζωή μου υποφέροντας, μελετώντας
και ξεπερνώντας την «συγκριτική παράνοια». -
3:23 - 3:26Η σημαντικότερη επίγνωση
που απέκτησα μέσα σε όλο αυτό -
3:26 - 3:30είναι το ότι πάντα ένοιωθα το ίδιο
αποδυναμωμένος από τη συγκριτική παράνοια -
3:30 - 3:34όσο και ενδυναμωμένος
όταν επευφημούσα τον εαυτό μου. -
3:34 - 3:38Η συγκριτική παράνοια έχει ίση αλλά
αντίθετη δύναμη από την επευφημία. -
3:38 - 3:42Αυτή η επίγνωση άλλαξε ριζικά
τη δική μου ζωή, -
3:42 - 3:45και τις ζωές όσων τη διδάχτηκαν
από μένα, προς το καλύτερο. -
3:45 - 3:47Τι σημαίνει η συγκριτική παράνοια για σας;
-
3:47 - 3:50Έμαθα ότι εμφανίζεται με διάφορες μορφές,
-
3:50 - 3:53όσες και οι μεταμφιέσεις
που μου έκαναν οι συμμαθήτριές μου. -
3:53 - 3:56Ρώτησα αρκετά νεαρά άτομα,
γονείς και δάσκαλους τι σημαίνει -
3:56 - 4:00συγκριτική παράνοια για κείνους,
και οι απαντήσεις μού ράγισαν την καρδιά. -
4:00 - 4:02Η συγκριτική παράνοια υπάρχει παντού.
-
4:02 - 4:05Στο διαδίκτυο, όπου δημοσιεύουμε
ενδείξεις των καλύτερων μας στιγμών, -
4:05 - 4:10και αναρωτιόμαστε γιατί παίρνουνε
λιγότερα «μού αρέσει» από τους φίλους μας. -
4:10 - 4:13Στην επιθυμία μας να είμαστε μοναδικοί,
στη δουλειά, στην επιχειρηματικότητα, -
4:13 - 4:15στην εξειδίκευση,
-
4:15 - 4:17και στην προσπάθειά μας
να γίνουμε μοναδικοί, -
4:17 - 4:20καταλήγουμε να νοιώθουμε απομονωμένοι,
αποξενωμένοι και μόνοι. -
4:20 - 4:22Η συγκριτική παράνοια
υπάρχει στην εκφόβιση, -
4:22 - 4:25όπου προσπαθούμε απεγνωσμένα
να ταιριάξουμε με τους άλλους, -
4:25 - 4:27ελπίζοντας να γίνουμε
αόρατοι για τους εκφοβιστές μας, -
4:27 - 4:31αλλά τελικά διαχωριζόμαστε από αυτό
που είμαστε στην πραγματικότητα, -
4:31 - 4:33και βυθιζόμαστε στην κατάθλιψη,
είμαστε δυστυχισμένοι. -
4:33 - 4:36Εγώ προσωπικά, σαν έφηβος
πήγαινα για ύπνο το βράδυ παρακαλώντας -
4:36 - 4:40να μπορούσα να δώσω τέλος
στον πόνο και στην ίδια τη ζωή μου. -
4:40 - 4:42Παρά τον εκφοβισμό μου
όλα τα χρόνια του σχολείου, -
4:42 - 4:46ή ίσως και λόγω αυτού,
μετά από πολλές εναλλαγές επαγγέλματος -
4:46 - 4:49σε τομείς όπως θέατρο, μουσική, ταξίδια
και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε -
4:49 - 4:53ότι θα έκανε κάποιος
που δεν θέλει να τον συγκρίνουν, -
4:53 - 4:56αποφάσισα να γίνω καθηγητής
μουσικής σε γυμνάσιο. -
4:56 - 4:58Απόλυτα λογικό, σωστά;
-
4:58 - 5:00Βρέθηκα και πάλι μπροστά από μια τάξη,
-
5:00 - 5:03αλλά αυτή τη φορά όχι σε καρέκλα,
το είχα κάνει ήδη αυτό. -
5:03 - 5:07Έμαθα πολλά για την ανατροφή
και τη μόρφωση παιδιών -
5:07 - 5:10και για τον σημαντικό ρόλο
της συγκριτικής παράνοιας -
5:10 - 5:12στη ζωή των νέων.
-
5:12 - 5:16Η τάξη έγινε ο χώρος μου
για έρευνα και πειραματισμό. -
5:16 - 5:19Μετά από μερικά χρόνια
δεν είχα ακόμα βρει τον τρόπο -
5:19 - 5:22να κάνω έναν κλαρινετίστα
να παίζει καλύτερα, -
5:22 - 5:24οπότε αναρωτήθηκα τι θα γινόταν
-
5:24 - 5:28αν μάθαινα στα παιδιά να εκφράζουν
τον αληθινό τους εαυτό, -
5:28 - 5:30και τα επευφημούσα όταν το έκαναν.
-
5:30 - 5:34Είχα τη θεωρία ότι το κλειδί δεν ήταν
η τελειότητα στην εκτέλεση, -
5:34 - 5:38αλλά το να τους χτίζω
την αυτοπεποίθηση εξ αρχής. -
5:38 - 5:41Οπότε στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς,
-
5:41 - 5:43στεκόμουν μπροστά
στους καινούριους μαθητές -
5:43 - 5:45- όχι πάνω σε μια καρέκλα -
και τους έλεγα: -
5:45 - 5:49«Σε αντίθεση με όσα μάθατε
και πιστεύετε, δεν είστε ιδιαίτεροι -
5:49 - 5:51και αυτό είναι πολύ καλό!»
-
5:51 - 5:53Αυτό είναι το στοιχείο επευφημίας.
-
5:53 - 5:55«Στην τελική όλοι θέλουμε το ίδιο.
-
5:55 - 5:58Να μας αγαπάνε, να είμαστε αρεστοί,
και να νοιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. -
5:58 - 6:04Και το καλύτερο είναι ότι δεν χρειάζεται
να συγκρίνετε τον εαυτό σας με κανέναν. -
6:04 - 6:06Η δουλειά σας είναι να είστε ο εαυτός σας,
-
6:06 - 6:08και η δική μου είναι
να φτιάξω το περιβάλλον -
6:08 - 6:11όπου μπορείτε να το κάνετε,
και να σας επευφημώ γι αυτό! -
6:11 - 6:15Τώρα που μάθατε ότι είστε
τόσο ιδιαίτεροι όσο όλοι οι άλλοι, -
6:15 - 6:16ας ξεκινήσουμε!»
-
6:16 - 6:21Η επευφημία έγινε η βάση
όπου έκτισα όλα τα άλλα -
6:21 - 6:26και ο παράγοντας που μου επέτρεψε
να στηρίξω χιλιάδες παιδιά -
6:26 - 6:29για να γίνουν αυτό που είναι σήμερα.
-
6:29 - 6:32Η επευφημία δεν ήταν
μόνο για στιγμές επιτυχίας. -
6:32 - 6:36Βέβαια, είχαμε μηνιαία πάρτι γενεθλίων
με τούρτα και άβολες φωτογραφήσεις, -
6:36 - 6:40αλλά τους επευφημούσα
καθημερινά, με το που έμπαιναν -
6:40 - 6:43λέγοντας, «δεν ήταν το ίδιο χωρίς εσένα»,
-
6:43 - 6:44όταν επέστρεφαν από απουσία.
-
6:44 - 6:47Είχα καθημερινές συνομιλίες μαζί τους
-
6:47 - 6:50και φτιάχναμε εμπειρίες ζωής
για εκείνους και με εκείνους. -
6:50 - 6:52Και πανηγυρίζαμε με χαρτοπόλεμο!
-
6:52 - 6:54Ρωτήστε τους παλιούς μαθητές μου,
-
6:54 - 6:59τους κάναμε συνέχεια
και χωρίς κάποια αφορμή. -
6:59 - 7:05Με έκπληξη διαπίστωσα ότι στις τάξεις
όπου εφάρμοσα αυτή την τακτική -
7:05 - 7:09σημειώθηκε μεγαλύτερη βελτίωση
από ότι στις τάξεις όπου δεν το έκανα. -
7:09 - 7:12Από σύμπτωση; Ίσως, την πρώτη φορά.
-
7:12 - 7:16Αλλά συνέχισα να το κάνω αυτό κάθε χρόνο,
και τα αποτελέσματα ήταν ίδια -
7:16 - 7:18κάθε φορά.
-
7:19 - 7:20Γίνεται να είναι τόσο απλό;
-
7:20 - 7:24Η συγκριτική παράνοια μερικές φορές
δεν είναι τόσο φανερή, -
7:24 - 7:27όπως ο εκφοβισμός μπορεί
να φαίνεται σαν ένα απλό αστείο -
7:27 - 7:31ή ένα σχόλιο που «δεν το εννοούσα έτσι».
-
7:31 - 7:37Στις 4 Ιουνίου 2011, στις 10.38
και 49 δευτερόλεπτα το πρωί, -
7:37 - 7:41το σπίτι μου χτυπήθηκε από κεραυνό
και κάηκε εντελώς. -
7:41 - 7:43Με τα χρόνια πείρας που είχα,
-
7:43 - 7:45το να πανηγυρίζω
ήταν η φυσική μου αντίδραση, -
7:45 - 7:48και βλέποντας το σπίτι μου
να καίγεται, εγώ πανηγύριζα. -
7:48 - 7:50Οι γείτονες με πήραν για τρελό.
-
7:50 - 7:52Εκείνοι ήταν φανερά αναστατωμένοι,
-
7:52 - 7:54ενώ εγώ χαιρόμουν γιατί ήμουν ζωντανός,
-
7:54 - 7:57γιατί ήμουν στο σπίτι όταν συνέβη,
και έσωσα τον σκύλο μου, τον Γαλιλαίο, -
7:57 - 8:01και γιατί ξαφνικά
θα είχα μια καινούρια αρχή. -
8:01 - 8:05Είχαν χαθεί όλα τα αντικείμενα
που θεωρούσα πολύτιμα, -
8:05 - 8:08και κατάλαβα ότι δεν ήταν τα αντικείμενα
-
8:08 - 8:10που με έκαναν να νοιώθω
ιδιαίτερος ή μοναδικός. -
8:10 - 8:12Όπως θα έκανα με τους μαθητές μου,
-
8:12 - 8:15ξαφνικά είχα χάσει όλα όσα πίστευα
ότι μου έδιναν ταυτότητα. -
8:15 - 8:19Είχα επίσης ελευθερωθεί
από τη συγκριτική παράνοια. -
8:19 - 8:23Τώρα είχα την επιλογή
να ξαναρχίσω από την αρχή. -
8:23 - 8:27Και ένοιωσα ενδυνάμωση, και πανηγύρισα!
-
8:27 - 8:30Στη συνέχεια επανέλαβα
το πείραμα με τους πανηγυρισμούς -
8:30 - 8:31που έκανα στις τάξεις μου
-
8:31 - 8:36με μια μπάντα και μια ορχήστρα κρουστών.
-
8:36 - 8:40Η επίδραση όλου αυτού
με ακολουθεί μέχρι σήμερα. -
8:41 - 8:46Ρώτησα και άλλους για την επίδραση
του πανηγυρισμού μεγαλώνοντας. -
8:46 - 8:49Οι απαντήσεις με εξέπληξαν.
-
8:49 - 8:52Για μένα, σαν παιδί μεταναστών,
-
8:52 - 8:56οι πανηγυρισμοί ήταν
για ειδικές περιπτώσεις. -
8:56 - 8:57Γενέθλια,
-
8:58 - 9:01μερικές γιορτές,
-
9:01 - 9:02ίσως κάποια αποφοίτηση,
-
9:02 - 9:06αν είχες κάνει κάτι το καταπληκτικό.
-
9:06 - 9:09Οι ευκαιρίες για πανηγυρισμό ήταν λίγες,
-
9:09 - 9:13και ήταν πάντα παραδοσιακοί
τρόποι για να γιορτάσεις κάτι. -
9:13 - 9:15Εγώ άρχισα να αναρωτιέμαι,
-
9:15 - 9:20και αν επαναπροσδιορίζαμε τους εορτασμούς
και είχαμε περισσότερες επιλογές; -
9:20 - 9:23Εκφράζω επιδοκιμασία με διάφορους τρόπους.
-
9:23 - 9:25Την παρουσιάζω με διάφορους τρόπους.
-
9:25 - 9:28Κάθε μέρα έχω μια λίστα
με ευκαιρίες για πανηγυρισμό -
9:28 - 9:29όπου καταχωρώ και αναγνωρίζω
-
9:29 - 9:32ακόμα και τα πεζά, καθημερινά πράγματα.
-
9:32 - 9:37Όταν έχω αμφιβολία, μετράω:
ένα, δύο, τρία, πανηγυρίζουμε! -
9:37 - 9:40Όταν έχω μεγαλύτερη αμφιβολία,
κουνάω τον ποπό μου. -
9:40 - 9:44Ο Τζόζεφ ΜακΚλέντον ο 3ος
το ονόμαζε «asstitude». -
9:44 - 9:47Δεν μπορεί να μην αλλάξει η διάθεση
κάποιου όταν κουνάει τη λεκάνη. -
9:47 - 9:50Δοκιμάστε το τώρα, κουνήστε
τη λεκάνη στην καρέκλα σας. -
9:50 - 9:53Βλέπετε, γέλιο, χαλάρωση, μάτια και πάλι.
-
9:53 - 9:58Μπαίνω σε ένα δωμάτιο λες και όλοι
με χειροκροτούν όρθιοι, και ισχύει! -
9:58 - 10:02Το να μας χειροκροτούν όρθιοι
συμβαίνει πρώτα στο μυαλό μας -
10:02 - 10:04και όταν δεν πάσχουμε
από συγκριτική παράνοια, -
10:04 - 10:07οι άλλοι το νοιώθουν,
και είναι ευκαιρία για πανηγυρισμό -
10:07 - 10:10και για χειροκρότημα στα όρθια.
-
10:10 - 10:12Γράφω στο διαδίκτυο την αλήθεια
-
10:12 - 10:16και είναι προφανές ότι την αλήθεια μου
τη συμβολίζει το εικονίδιο της κουράδας - -
10:16 - 10:19αυτό είναι μια άλλη ιστορία,
που δεν είναι της παρούσης. -
10:19 - 10:21Πώς δουλεύει όλο αυτό;
-
10:21 - 10:25Ο κύκλος της συγκριτικής παράνοιας
αρχίζει με ένα περιστατικό -
10:25 - 10:29που ξυπνάει τη γνώμη που έχετε,
για τον εαυτό σας ή για τον κόσμο. -
10:29 - 10:33Αυτή η γνώμη οδηγεί σε σκέψεις
ανεπάρκειας όπως: -
10:33 - 10:35«Δεν είμαι αρκετά καλός»
ή «Δεν με αγαπάνε». -
10:35 - 10:39Αυτές οι σκέψεις οδηγούν
σε αισθήματα ανεπάρκειας: -
10:39 - 10:41λύπη, σύγχυση.
-
10:41 - 10:44Αυτά τα αισθήματα οδηγούν
σε συμπεριφορές ανεπάρκειας: -
10:44 - 10:48δεν είμαστε παραγωγικοί
και γινόμαστε ευέξαπτοι. -
10:48 - 10:53Και όλες αυτές οι συμπεριφορές ίσως
να οδηγήσουν σε πρωτοφανείς πράξεις: -
10:53 - 10:57επιθετικότητα, αυτοτραυματισμό,
ακόμα και βία. -
10:57 - 11:02Ο κύκλος της συγκριτικής παράνοιας
είναι ίδιος για όλους, -
11:02 - 11:06ανεξαρτήτου ηλικίας, φυλής ή κουλτούρας.
-
11:07 - 11:09Αυτό που ανακάλυψα
μέσα από τις εμπειρίες μου -
11:09 - 11:13και παρατηρώντας χιλιάδες ανθρώπους,
είναι ότι ο κύκλος μπορεί να αλλάξει, -
11:13 - 11:18και να αλλάξει το αποτέλεσμα,
αν επιλέξουμε την επιδοκιμασία. -
11:18 - 11:22Μετά από κάποιο συμβάν,
όταν επιλέξουμε την επιδοκιμασία, -
11:22 - 11:24τα επόμενα πιστεύω,
-
11:24 - 11:25σκέψεις,
-
11:25 - 11:26αισθήματα,
-
11:26 - 11:27συμπεριφορές
-
11:27 - 11:28και πράξεις
-
11:28 - 11:30θα βασίζονται στην επιδοκιμασία.
-
11:30 - 11:34Και τα ακόμη καλύτερα νέα είναι
ότι ποτέ δεν είναι αργά -
11:34 - 11:35για να επιλέξουμε την επιδοκιμασία.
-
11:35 - 11:38Μπορούμε να την επιλέξουμε
σε οποιοδήποτε στάδιο, -
11:38 - 11:41και να αλλάξουμε και τον κύκλο
αλλά και το αποτέλεσμα. -
11:41 - 11:43Αυτό δεν είναι απλά η γνώμη μου.
-
11:43 - 11:45Έγιναν έρευνες σε ολόκληρο τον κόσμο
-
11:45 - 11:47για να μάθουμε τι είναι η ευτυχία,
-
11:47 - 11:49η χαρά, και η δύναμη της επευφημίας.
-
11:49 - 11:54Αυτό που είδα μέσω της δουλειάς μου
είναι ότι η ανατροφή είναι εξίσου δυνατή -
11:54 - 11:57αν όχι πιο δυνατή, από τη φύση.
-
11:57 - 11:58Πώς είναι όλο αυτό;
-
11:58 - 12:02Επαγγελματίες, και διευθυντές
και επιχειρηματίες: -
12:02 - 12:05αντί να περιστρέφονται όλα
γύρω από εσάς, τι θέλετε και τι ζητάτε, -
12:05 - 12:07γίνετε ανιδιοτελείς.
-
12:07 - 12:11Εστιάστε στους άλλους, επαινέστε τους,
και θα γίνετε κι εσείς μέρος σε όλο αυτό. -
12:11 - 12:14Όπως η ανύπαντρη μητέρα
και επιζών από καρκίνο Ντανιέλ Ντελγκάντο -
12:14 - 12:20που σκεφτόταν, «Ήθελα να είμαι σημαντική,
να αξίζω τη ζωή που μου δόθηκε, -
12:20 - 12:22και να κάνω κάποια διαφορά στον κόσμο».
-
12:22 - 12:26Οπότε βοήθησε χίλια άτομα
να ανακαλύψουν τη δύναμη μέσα τους -
12:26 - 12:28και εκείνοι βοήθησαν άλλους χίλιους
-
12:28 - 12:32να ανακαλύψουν το καλύτερο στη ζωή τους
και να βοηθήσουν άλλους. -
12:32 - 12:37Το κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια,
και τώρα κάνει ακόμα μεγαλύτερα σχέδια. -
12:37 - 12:39Σας προκαλώ να γίνετε ανιδιοτελείς.
-
12:39 - 12:43Να εστιάσετε στους άλλους
και να τους επαινείτε. -
12:43 - 12:46Δάσκαλοι, αντί να αξιολογείτε
και να βαθμολογείτε τους μαθητές σας -
12:46 - 12:49και να βρίσκετε πώς μπορούν να βελτιωθούν,
-
12:49 - 12:54επαινέστε αυτό που σας αρέσει,
και που θέλετε να βλέπετε συχνότερα. -
12:54 - 12:58Το έμαθα αυτό από κάποια λαμπρά
ανορθόδοξη δασκάλα, τη Δρ. Μαίρη Μπέιτυ, -
12:58 - 13:02όταν έκανα την εκπαίδευση μου σαν δάσκαλος
στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. -
13:02 - 13:05Μια ιδέα που πραγματοποιήθηκε καταπληκτικά
από τον Διευθυντή Άνταμ Ντοβίκο -
13:05 - 13:08με το φοβερό πρόγραμμα
Επισκεπτήριο στο Γραφείο. -
13:08 - 13:12Στέλνουν τους μαθητές που επιδεικνύουν
καλή διαγωγή, βελτίωση και πρόοδο -
13:12 - 13:14στο γραφείο του Διευθυντή
-
13:14 - 13:17όπου τους επευφημούν, γράφουν
τα ονόματά τους στον πίνακα -
13:17 - 13:20και τηλεφωνούν στο σπίτι
για να πουν τα καλά νέα. -
13:20 - 13:24Σας προκαλώ να γίνετε ανορθόδοξοι
στον τρόπο που επαινείτε ό,τι σας αρέσει -
13:24 - 13:27και ό,τι θα θέλατε να βλέπετε πιο συχνά,
-
13:27 - 13:30την επόμενη φορά
που θα δείτε τα παιδιά σας. -
13:30 - 13:33Παιδιά, νέοι, ενήλικες:
-
13:33 - 13:38αντί να αναρωτιέστε τι σκέφτεται, τι θέλει
και τι χρειάζεται ο άλλος, ακούστε τον. -
13:38 - 13:41Ακούστε με τα μάτια σας
και με την καρδιά σας, -
13:41 - 13:44και κάντε ερωτήσεις άφοβα,
-
13:44 - 13:46μάθετε πώς να επικοινωνείτε μεταξύ σας
-
13:46 - 13:50με τρόπο που θα σας επιτρέπει
να φέρετε στην επιφάνεια το καλύτερο. -
13:50 - 13:54Όπως ο Ρόμπερτ Μπλούμ, που άκουσε
τον γιο του Λέβι, όταν είπε: -
13:54 - 13:57«Μπαμπά, υπάρχει όριο ηλικίας
για να έχεις προφίλ στο LinkedIn;» -
13:57 - 14:00Ο πατέρας τον ρώτησε
γιατί ήθελε αυτό το προφίλ. -
14:00 - 14:04Μερικούς μήνες αργότερα ο Λέβι λάνσαρε
την εταιρεία ρούχων, Hazel of Sweden -
14:04 - 14:05και απάντησε:
-
14:05 - 14:08«Τα φούτερ μου έχουν υπερδυνάμεις
και οι μεγάλοι με χρειάζονται. -
14:08 - 14:13Πρέπει να ξαναρχίσουν να ονειρεύονται,
έχω καταλάβει ότι σταμάτησαν». -
14:13 - 14:16Σας προκαλώ να μην φοβάστε
-
14:16 - 14:18να ακούτε και να επικοινωνείτε
ο ένας με τον άλλον -
14:18 - 14:21με θάρρος και ευπέθεια.
-
14:21 - 14:25Ακροατήριο, θεατές:
αντί να χειροκροτάτε όρθιοι -
14:25 - 14:27μόνο για τους εκτελεστές
και τους ομιλητές, -
14:27 - 14:29ή όταν κάποιος κάνει κάτι καταπληκτικό,
-
14:29 - 14:33γιατί να μην χειροκροτείτε
τους φίλους σας γι αυτό που είναι; -
14:33 - 14:36Σε λίγο, όταν θα τελειώσει
ο χρόνος μας μαζί -
14:36 - 14:38και θα χειροκροτήσετε δυνατά,
-
14:38 - 14:40σας προκαλώ να αφιερώσετε το χειροκρότημα
-
14:40 - 14:43στους καταπληκτικούς ανθρώπους
που κάθονται μαζί σας -
14:43 - 14:46και για τον ασυνήθιστο, σπάνιο,
-
14:46 - 14:48και μοναδικό εαυτό σας.
-
14:49 - 14:50Και εσείς:
-
14:51 - 14:54τώρα μιλάω στο παιδί μέσα σας.
-
14:56 - 14:59Αντί να εκφοβίζετε τον εαυτό σας
-
15:00 - 15:03με τα όσα του λέτε,
-
15:03 - 15:05και με τα όσα πιστεύετε γι' αυτόν,
-
15:05 - 15:10η χειρότερη και η πιο καταστροφική
συγκριτική παράνοια που υπάρχει, -
15:10 - 15:13αναγνωρίστε ότι η ζωή
αρχίζει με επευφημίες, -
15:13 - 15:15και αν ήταν στο χέρι μου,
-
15:15 - 15:18μόνο πάνω από το πτώμα μου
θα φεύγατε από τον κόσμο αυτόν -
15:18 - 15:22χωρίς να σας χειροκροτήσουν όρθιοι,
όπως έγινε όταν ήρθατε! -
15:22 - 15:26Ξέρω πώς νοιώθει κανείς
όταν πιστεύει ότι δεν αξίζει. -
15:26 - 15:29Πριν από δέκα χρόνια,
όταν αποφάσισα να ζήσω στην Αρκτική -
15:29 - 15:31γιατί πίστευα ότι εκεί
θα έβρισκα τον εαυτό μου, -
15:31 - 15:36έκανα τη σοκαριστική ανακάλυψη ότι
το μεγαλύτερο μου πρόβλημα ήμουν εγώ. -
15:36 - 15:37Ίσως να ταυτιστείτε με αυτό.
-
15:37 - 15:40Και πανηγύρισα, γιατί κατάλαβα
ότι αν εγώ ήμουν το πρόβλημα, -
15:40 - 15:43θα μπορούσα να είμαι και η λύση!
-
15:43 - 15:44Επέλεξα να γίνω η λύση,
-
15:44 - 15:48να δεχτώ το γεγονός ότι ήμουν
το ίδιο ξεχωριστός όπως όλοι, -
15:48 - 15:50και να είμαι ο εαυτός μου.
-
15:50 - 15:55Οπότε στα 33 αποφάσισα να πω την αλήθεια,
-
15:55 - 15:59και επιτέλους αποκάλυψα ότι είμαι γκέι
στην οικογένεια και στους φίλους μου. -
15:59 - 16:01Και κοιτώντας πίσω
-
16:01 - 16:03στον εκφοβισμό
-
16:03 - 16:04επέζησα στις ηλικίες
-
16:04 - 16:05των πέντε
-
16:05 - 16:06οκτώ,
-
16:06 - 16:0711,
-
16:07 - 16:0813,
-
16:08 - 16:0915
-
16:09 - 16:10και 16.
-
16:10 - 16:14Σήμερα βρίσκομαι εδώ για να μαρτυρήσω
και να αναγνωρίσω τη 10η επέτειο -
16:14 - 16:17που με αποκήρυξε η οικογένειά μου,
-
16:17 - 16:21και γιορτάζω 10 χρόνια
χωρίς να μετανιώνω -
16:21 - 16:23το ότι είμαι αυτός που είμαι.
-
16:23 - 16:26Έζησα μια καθόλου ανιαρή ζωή.
-
16:26 - 16:30Ταξίδεψα στις έξι ηπείρους,
έγραψα μουσική, θεατρικά -
16:30 - 16:31πολλά πράγματα.
-
16:31 - 16:34Έχω ανανεωθεί περισσότερες φορές
από τη Μαντόνα, τον Ρίκι Μάρτιν, -
16:34 - 16:39και την Κέιτι Πέρρυ σε συνδυασμό,
και καταλήγω στο εξής: -
16:39 - 16:42το πρόβλημα δεν είναι
ο φόβος της αποτυχίας, -
16:42 - 16:44η απουσία ικανότητας,
-
16:44 - 16:47ούτε και η απουσία αυτοπεποίθησης.
-
16:47 - 16:50Το πρόβλημα είναι η συγκριτική παράνοια.
-
16:50 - 16:54Το αντίδοτο είναι η επιδοκιμασία.
-
16:54 - 16:57Και οι δύο έχουν πολλές μορφές και στολές,
-
16:57 - 17:00και εσείς επιλέγετε ποια θα φορέσετε.
-
17:00 - 17:03Σας προκαλώ να συγκρίνετε λιγότερο,
-
17:03 - 17:05να επαινείτε περισσότερο,
-
17:05 - 17:10και να καταλάβετε ότι ο πανηγυρισμός
είναι πολύ πιο ισχυρός -
17:10 - 17:13όταν τον κάνουμε όλοι μαζί.
-
17:13 - 17:14Είστε έτοιμοι;
-
17:14 - 17:15Ένα,
-
17:15 - 17:17δύο,
-
17:17 - 17:19τρία,
-
17:19 - 17:20πανηγυρίστε!
-
17:20 - 17:23(Επευφημίες) (Χειροκρότημα)
-
17:25 - 17:26(Γέλια)
-
17:26 - 17:28(Χειροκρότημα)
- Title:
- Η πραγματική δύναμη της επιλογής: ξεπερνώντας τη συγκριτική παράνοια | Ντάβιντε Ντι Τζιόρτζιο | TEDxColoradoSprings
- Description:
-
Ο Ντάβιντε Ντι Τζόρτζιο έδωσε πολύχρονο αγώνα για να υπερνικήσει, αλλά και για να μελετήσει το αληθινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι, κυρίως οι νέοι, αυτό που ονομάζει Συγκριτική Παράνοια (Comparanoia®).
Ετοιμαστείτε για μια απρόσμενη κατάληξη σε αυτή την δυνατή και διασκεδαστική ομιλία, όπου ο Ντάβιντε μοιράζεται μαζί μας την σοφία της εμπειρίας και της έρευνάς του, και μας πάει σε ένα ταξίδι ανακάλυψης της απλής αλλά δυνατής επιλογής που μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε μια για πάντα την Συγκριτική Παράνοια.
Ο Ντάβιντε Ντι Τζόρτζιο είναι εκπαιδευτικός, ομιλητής, συγγραφέας του βιβλίου «Being UNapologetic», και διδάσκει αυτοπεποίθηση σε μαθητές, δασκάλους γονείς και διασημότητες.
Αφιέρωσε τη ζωή και τις πολλές του καριέρες στο να ανεβάζει το επίπεδο και να είναι ένα θετικό παράδειγμα για νεαρά άτομα. Έγινε γνωστός για την πρωτοποριακή του αντιμετώπιση και για την ικανότητά του να δημιουργεί άτομα και ομάδες που δεν το βάζουν κάτω, που καταφέρνουν πολλά και δεν παραιτούνται.
Το φιλανθρωπικό του εγχείρημα, «Project Being UNapologetic» ασχολείται με τον εκφοβισμό, το κτίσιμο της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης στους νέους, και χρηματοδοτεί τα όνειρα των μαθητών σε σχέση με τις ερμηνευτικές τέχνες.Αυτή η ομιλία δόθηκε σε μια εκδήλωση TEDx, χρησιμοποιώντας τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά με ανεξάρτητη παραγωγή από μια τοπική κοινότητα. Μάθετε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 17:34