Πώς η επανάσταση των έξυπνων τηλεφώνων στην Ινδία δημιουργεί μια νέα γενιά αναγνωστών και συγγραφέων

Η Ινδία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο πληθυσμό από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο - όμως έχει μόνο 50 μέτρια βιβλιοπωλεία, αναφέρει η εκδότρια Κίκι Σάρκαρ. Αναρωτιέται: Πώς θα κάνουμε περισσότερους ανθρώπους να διαβάσουν βιβλία; Ανακαλύψτε πώς η Σάρκαρ χρησιμοποιεί την επανάσταση των έξυπνων τηλεφώνων στην Ινδία για να δημιουργήσει μια νέα γενιά αναγνωστών και συγγραφέων σε αυτή την ευχάριστη ομιλία για ένα φρέσκο είδος διήγησης.

Κοιτάξτε γύρω σας.

Όταν είστε στο μετρό, σε ένα πάρκο,
στο αεροδρόμιο, σε ένα εστιατόριο,

ακόμη και σε αυτή την ομιλία,

όλοι σας έχετε ένα τηλέφωνο
στο χέρι ή ίσως στην τσέπη σας.

Πόσοι από εσάς έχετε ένα βιβλίο;

Πολλοί λίγοι, σωστά;

Αυτό το θέαμα έβλεπα

κάθε φορά που έβγαινα από το γραφείο μου.

Περιβαλλόμουν από μια θάλασσα
εικοσάρηδων επαγγελματιών

κολλημένων στο τηλέφωνό τους.

Και ούτε ένας δεν κρατούσε
βιβλίο στο χέρι του.

Αυτό με απογοήτευε πολύ.

Ήμουν βιβλιοφάγος σε όλη μου τη ζωή.

Τα βιβλία καθόρισαν τη ζωή μου.

Ο πρώτος άνδρας που ερωτεύτηκα
ήταν ο κύριος Ντάρσι.

Διάβασα πρώτη φορά το «Χάρι Πότερ» στα 21,
στις καλοκαιρινές μου διακοπές.

Και θυμάμαι την πρώτη νύχτα που πέρασα
σε ένα μικρό διαμέρισμα που αγόρασα στα 25

με περηφάνια,

και την πέρασα διαβάζοντας
τον «Κώδικα Ντα Βίντσι».

Και τώρα θα κάνω μια τραγική εξομολόγηση:

ακόμη και σήμερα, όταν δεν είμαι καλά
κοιμάμαι με το «Πόλεμος και ειρήνη».

Μη γελάτε.

(Γέλια)

Όμως, ήμουν και σαν τους ανθρώπους
που έβλεπα γύρω μου:

ζούσα μέσα στο τηλέφωνό μου.

Έκανα τα ψώνια μου ηλεκτρονικά,

και σύντομα η εφαρμογή ήξερε ότι ήθελα
μια παραγγελία για πάνες κάθε μήνα.

Έκλεινα εισιτήρια κινηματογράφου
από το τηλέφωνό μου.

Έκλεινα αεροπορικά εισιτήρια
από το τηλέφωνό μου.

Και όταν επέστρεφα από τη δουλειά,

και κολλούσα στην κίνηση,
όπως πολλοί Ινδοί στην πόλη,

περνούσα την ώρα μου κάνοντας βιντεοκλήση
στο WhatsApp με τη δίδυμη αδελφή μου.

Ήμουν μέρος μιας καταπληκτικής
επανάστασης που συνέβη στην Ινδία.

Οι Ινδοί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα
χρηστών έξυπνων κινητών στον κόσμο.

Οι τιμές των δεδομένων μειώθηκαν τόσο πολύ

που η μισή αστική Ινδία
και ένα τμήμα της επαρχιακής Ινδίας

σήμερα έχει ένα έξυπνο κινητό
με σύνδεση δεδομένων.

Και αν ξέρετε την Ινδία,

θα ξέρετε ότι η «μισή»
είναι σαν όλη την Αμερική ή κάτι τέτοιο.

Ξέρετε, τα νούμερα είναι μεγάλα.

(Γέλια)

Και αυτά τα νούμερα αυξάνονται διαρκώς.

Με απίστευτη ταχύτητα.

Και ενθαρρύνουν τους Ινδούς

με κάθε απίθανο τρόπο.

Όμως, καμία από αυτές τις αλλαγές
που έβλεπα γύρω μου

δεν αντικατοπτρίστηκε στον κόσμο μου,
στον κόσμο των βιβλίων.

Ζω σε μια χώρα που έχει
το μέγεθος της Ευρώπης,

κι έχει μόνο 50 βιβλιοπωλεία της προκοπής.

Οι Ινδοί δεν ήθελαν
να διαβάζουν για διασκέδαση.

Αν δείτε τις πωλήσεις βιβλίων στην Ινδία,

στη λίστα των μπεστσέλερ

θα βρείτε βοηθήματα για εξετάσεις
και επαγγελματικούς οδηγούς.

Φανταστείτε τους εκπαιδευτικούς οδηγούς
στη λίστα με πρώτα σε πωλήσεις

κάθε μήνα.

Και όμως, η επανάσταση των έξυπνων κινητών
δημιούργησε αναγνώστες και συγγραφείς

ενός διαφορετικού είδους.

Είτε ήταν στο Facebook ή στο WhatsApp,

οι Ινδοί έγραφαν, μοιράζονταν
και διάβαζαν τα πάντα:

τραγικά ανέκδοτα,
ψευδή κουτσομπολιά της ποπ,

μεγάλες, αισθηματικές εξομολογήσεις,

διατριβές κατά της κυβέρνησης.

Καθώς διάβαζα και μοιραζόμουν
αυτά τα πράγματα, αναρωτιόμουν,

«Μπορώ να κάνω αυτούς τους συγγραφείς
και αυτούς τους αναγνώστες,

δικούς μου αναγνώστες;»

Έτσι άφησα το ωραίο γωνιακό μου γραφείο

και τη δουλειά μου σαν εκδότης
στη μεγαλύτερη εκδοτική εταιρεία της χώρας

και έφτιαξα τη δική μου εταιρεία.

Μετακόμισα σε ένα μεγάλο δωμάτιο
σε μια φτηνή συνοικία του Δελχί,

με μια μικρή ομάδα.

Εκεί έφτιαξα μια νέου είδους
εκδοτική εταιρεία.

Μια νέου είδους εταιρεία
θέλει νέου είδους αναγνώστες

και ένα νέο είδος βιβλίου.

Αναρωτήθηκα λοιπόν, «Ποια στοιχεία
θα εκτιμήσουν οι νέοι αναγνώστες;

Θα αναζητήσουν αναγκαιότητα, επικαιρότητα,

εγκυρότητα, αμεσότητα -

τις ίδιες αρχές που φαίνεται να θέλουν
από τις διαδικτυακές υπηρεσίες,

ουσιαστικά, τις αρχές που φαίνεται
να θέλουν από τη ζωή σήμερα;»

Ήξερα ότι οι αναγνώστες μου
είναι πάντα στο δρόμο.

Έπρεπε εγώ να ταιριάξω στον τρόπο ζωής
και στο πρόγραμμά τους.

Θα ήθελαν όντως να διαβάσουν
ένα βιβλίο 200 σελίδων;

Ή μήπως θέλουν κάτι λίγο πιο εύπεπτο;

Οι Ινδοί νοιάζονται πολύ για την αξία,

ειδικά όταν έχει να κάνει
με το διαδικτυακό διάβασμα.

Ήξερα ότι έπρεπε να τους δώσω βιβλία
κάτω από το ένα δολάριο.

Και έτσι σχηματίστηκε
και γεννήθηκε η εταιρεία μου.

Στην ιστοσελίδα υπήρχε λίστα αναγνωσμάτων
σχεδιασμένων για τα έξυπνα τηλέφωνα,

αλλά επέτρεπε σε ερασιτέχνες συγγραφείς
να ανεβάζουν τις δικές τους ιστορίες,

έτσι ώστε να προβάλλονται
μαζί με τους συγγραφείς

που διάβαζαν και θαύμαζαν.

Μπορούσαμε επίσης να μπούμε
στις ψηφιακές πλατφόρμες άλλων ανθρώπων.

Φανταστείτε αυτό:

φανταστείτε να είστε ρεσεπτιονίστ,
να είχατε μια κακή μέρα στη δουλειά,

καλείτε ταξί με την αντίστοιχη εφαρμογή,

εμφανίζεται,

μπαίνετε μέσα, κάθεστε στο κάθισμα,

και ανοίγετε την εφαρμογή σας.

Και βρίσκετε κάποιες ιστορίες ανάλογα
χρονομετρημένες για τη διαδρομή σας.

Φανταστείτε να είστε
μια νεαρή γκέι γυναίκα,

σε μια σχετικά συντηρητική πόλη
όπως το Λάκναου, κοντά στο Δελχί.

Οι γονείς σας δεν πρέπει
να ξέρουν για την σεξουαλικότητά σας.

Θα αναστατώνονταν.

Θα θέλατε να μπορείτε να διαβάσετε
λεσβιακές ερωτικές ιστορίες στα Ινδικά,

με τιμή κάτω από ένα δολάριο,
στην ιδιωτικότητα του τηλεφώνου σας;

Θα μπορούσα εγώ σε πραγματικό χρόνο

να ταιριάξω τους αναγνώστες
με εκδηλώσεις που γίνονται κοντά τους;

Έτσι εκδώσαμε βιογραφίες
πολύ διάσημων πολιτικών

μετά από μεγάλες εκλογικές επιτυχίες τους.

Όταν το ανώτατο δικαστήριο
αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία,

μια συλλογή του ΛΟΑΤ
περίμενε στην αρχική μας σελίδα.

Και όταν πέθανε η Τόνι Μόρισον της Ινδίας,
η συγγραφέας Μαχασέτα Ντέβι,

οι αναγνώστες μας βρήκαν
μια μικρή ιστορία της μόλις έγινε γνωστό.

Η ιδέα ήταν να είμαστε επίκαιροι
σε κάθε στιγμή της ζωής των αναγνωστών.

Ποιοι μας διαβάζουν;

Είναι κυρίως νέοι άντρες κάτω των 30 ετών.

Υπάρχουν κάποιοι, σαν τον Σαλίλ,

που ζει σε μια πόλη όπου δεν υπάρχει
σύγχρονο βιβλιοπωλείο.

Μπαίνει στην εφαρμογή μας
σχεδόν κάθε μέρα.

Υπάρχουν κάποιοι σαν τον Μανόζ,

που κυρίως μας διαβάζει
στο ταξίδι επιστροφής από τη δουλειά.

Και υπάρχουν κάποιοι σαν τον Αχμέντ,
που προτιμούν οτιδήποτε εκτός από διήγημα

που μπορούν να διαβάσουν εύκολα
και σε πολύ χαμηλή τιμή.

Φανταστείτε να είστε
ένας νέος κομπιουτεράς

στην Μπάνγκαλορ,
τη Σίλικον Βάλεϊ της Ινδίας.

Και μια μέρα, δέχεστε
μια ειδοποίηση στην εφαρμογή μας

που λέει ότι η αγαπημένη σας ηθοποιός
έγραψε μια σέξι μικρή ιστορία

και μπορείτε να τη διαβάσετε.

Έτσι ξεκινήσαμε την πλατφόρμα.

Βρήκαμε μια πολύ διάσημη
πρώην πορνοστάρ, που λέγεται Σάνι Λεόνε.

Τυχαίνει να έχει τις περισσότερες
αναζητήσεις στο Google.

Και την πείσαμε να μας γράψει
μια συλλογή από σέξι μικρές ιστορίες

που δημοσιεύαμε κάθε βράδυ
για μια εβδομάδα.

Ήταν εντυπωσιακό.

Κανείς δεν περίμενε ότι θα ζητούσαμε
από τη Σάνι Λεόνε να γράψει.

Όμως, το έκανε,

και τους διέψευσε όλους,

και απέκτησε τεράστιο αναγνωστικό κοινό.

Τώρα που επανακαθορίσαμε τι είναι βιβλίο
και πώς συμπεριφέρεται ο αναγνώστης,

ξανασκεφτόμαστε τι είναι ένας συγγραφέας.

Στην πλατφόρμα μας
για ερασιτέχνες συγγραφείς

οι συγγραφείς μας μπορούν να είναι
από εφήβους μέχρι νοικοκυρές.

Και γράφουν τα πάντα.

Ξεκινάνε με ένα ποίημα,
μια έκθεση, μια μικρή ιστορία...

Το 50% από αυτούς επιστρέφει
στην εφαρμογή για να ξαναγράψει.

Ας δούμε τον Νιράζ.

Ένας μεσήλικας διευθυντής,
με γυναίκα, δύο παιδιά, μια καλή δουλειά.

Στον Νιράζ αρέσει να διαβάζει.

Αλλά κάθε φορά που ο Νιράζ
διαβάζει ένα βιβλίο που του αρέσει,

γεμίζει τύψεις.

Αναρωτιέται αν θα μπορούσε
να γράψει και αυτός.

Είναι σίγουρος ότι έχει
ιστορίες στο μυαλό του.

Όμως λόγω χρόνου και καθημερινών
υποχρεώσεων, δεν κατάφερνε να γράψει.

Τότε άκουσε για την πλατφόρμα μας.

Και του άρεσε που τελικά βρήκε ένα μέρος

όπου μπορούσε να σταθεί ως ίσος

δίπλα στους συγγραφείς που θαύμαζε.

Έτσι ξεκίνησε να γράφει.

Έγραφε ένα λεπτό εδώ, μια ώρα εκεί,

ανάμεσα σε πτήσεις σε αεροδρόμια,

αργά το βράδυ, όταν είχε λίγο χρόνο.

Και μας έγραψε αυτή την απίθανη ιστορία.

Έγραψε μια ιστορία
για μια οικογένεια δολοφόνων

που μένει στα στενά σοκάκια
μιας συνοικίας στο Παλιό Δελχί.

Μας άρεσε, ήταν τόσο φρέσκο και πρωτότυπο.

Και πριν το καταλάβει ο Νιράζ,
όχι μόνο έκανε μια συμφωνία για ταινία

αλλά υπέγραψε και συμβόλαιο
για να γράψει μια δεύτερη ιστορία.

Η ιστορία του Νιράτζ είναι
από τις πιο πολυδιαβασμένες στην εφαρμογή.

Το ταξίδι μου είναι ακόμα στην αρχή του.

Είμαστε μια εταιρεία δύο μόλις ετών
και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο.

Όμως, μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς,

θα έχουμε περίπου
μισό εκατομμύριο ιστορίες,

πολλές από τις οποίες
κοστίζουν κάτω από ένα δολάριο.

Στους αναγνώστες μας αρέσει το διάβασμα

και δοκιμάζουν συγγραφείς
που δεν έχουν ξανακούσει.

Το 30% των αναγνώσεων
της αρχικής μας σελίδας

προέρχεται από κείμενα
της πλατφόρμας συγγραφέων μας.

Επειδή τα αναγνώσματά μας
είναι διαθέσιμα παντού,

επειδή είναι προσβάσιμα και επίκαιρα,

ελπίζω να κάνουμε το διάβασμα
μια καθημερινή συνήθεια,

τόσο εύκολη όσο ο έλεγχος
του ηλεκτρονικού μας ταχυδρομείου,

όσο το κλείσιμο ενός εισιτηρίου

ή μια παραγγελία τροφίμων.

Όσο για μένα,

ανακάλυψα ότι όσο προχωρούσα
στον κόσμο της οθόνης του κινητού μου,

τόσο μεγάλωνε ο δικός μου κόσμος.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)