-
Nasa isa tayong plastic crisis.
-
Pero sinong responsable sa gulong ito?
At paano natin ito iibahin?
-
Hayaan mo akong bigyan ka ng mga facts.
-
Higit pa sa kalahati ng nagawang plastic ay ginawa sa makalipas na dekada.
-
At nasa 9% ng plastic na ginawa ay na-recycled.
-
Pero bago mo sisihin ang tamad mong kapitbahay
-
para sa dismisal recycling rate,
-
siguro ay humakbang tayo pabalik
-
at tingnan kung paano tayo nakarating dito sa unang lugar.
-
At sagutin ang tanong na iyon.
-
Kailangan nating bumalik sa umpisa ng plastic.
-
Hindi, hindi, hindi... hindi ganoon kalayo.
-
Tama, that's good.
-
Ito ay mga fracking wells,
-
kung saan karamihan ng plastic (bleep)
-
na nakikita mo sa paligid at ay nagsisimula.
-
Sa loob ng makalipas na dekada,
-
ang gobyerno ay nagbigay ng bilyong dolyar sa tax subsidies
-
at gutted enviromental rules
-
para i-encourage ang paggawa ng lagis at natural na gaas.
-
Gumawa iyon ng maraming bagong mura na langis at gaas
-
na ang kumpanya kagaya ng Dow at Exxon ay lumipat din sa plastic.
-
Sa ibang salita, maraming murang langis at gaas ibig sabihin ay maraming murang plastic.
-
Sa totoo, ang plastic ay pinakamabilis na growing source ng greenhouse gases
-
kagaya ng CO2 at methane.
-
Malaking consumer goods companies
-
ay pinalitan lahat ng mura na plastic na iyon para sa packaging o mga produkto.
-
na madalas isang beses lang ginagamit at hindi maaari o hindi mare-recycled.
-
At walang mga batas
-
na nagbibigay sa mga producers ng responsibilidad para sa mga plastic waste na gawa nila,
-
hulaan mo kung sino ang nagbabayad para sa mga basurang iyon?
-
Tama, tayo. Ang mga nagbabayad ng buwis.
-
Ang mga kumpanya na gumagawa at gumagamit ng single-use plastics
-
ay gustong ipaniwala sa'yo na ang recycling ay ang solusyon sa mga ito.
-
Pero lumalabas na mas mahal pang mag-recycle ng isang bagay
-
kaysa sa paggawa ng bagong plastic.
-
Ang ibang mga cities at towns
-
ay kino-consider ang pagtigil ng recycling programs nila.
-
Ang Maine, halimbawa.
-
Gusto ng mga Mainers na gawin ang tama,
-
pero ang mga produkto ay patuloy parin naka-packaged sa pagsasayang na paraan
-
at ang mga towns ay nahihirapan kung ano bang dapat gawin sa mga ito
-
kapag itatapon na nila ito.
-
Nakikita mo, kapag ang mga tao na gumagawa ng plastic packaging
-
ay hindi responsable sa pagma-manage at pagbabayad sa kalat nila, masamang mga bagay ang nangyayari.
-
Sobrang masamang mga bagay.
-
Kaya madami na ang nag-iisip muli sa packaging at kung paano nila hina-handle ang basura.
-
Isang paraan para gawin 'yun
-
ay sa sistema na tinatawag na Extended Producer Responsibility (EPR).
-
Puwede mo din itong tawaging polluter pays o 'a great idea'.
-
EPR sa packaging ay bumibingwit sa mga kumpanya
-
accountable para sa mga bagay na nilalagay nila sa ating mga shelves.
-
Kagaya ng pagbabayad ng mas mahal para sa mga non-recyclable materials.
-
Habang ang US ay hindi nire-require ang mga manufacturers na tumulong sa pagma-manage ng kanilang packaging waste,
-
marami ibang lugar ang gumagawa nito,
-
kasama na ang ilan sa mga Canadian provinces at lahat ng bansa sa EU.
-
Ilan sa mga batas na ito ay nasa lugar sa loob ng 30 taon
-
at karamihan sa lugar na ito ay may recycling rates na mahigit 80%.
-
At, mas mabuti,
-
kapag ang mga kumpanya ay naging responsable para sa kanilang mga kalat, ang totoong mahika ay mangyayari.
-
Na-realize nila na mas mura pala kapag binabaan nila ang kanilang packaging
-
kaysa magbayad para linisin ito.
-
Ayun ang ganda ng pagbibigay responsibilidad sa totoong nagbibigay ng polusyon.
-
Maari itong makatulong sa pagbaba ng plastic waste sa paligid,
-
pag-improve ng recycling sa paggawa ng mas malinis na waste steam,
-
at, oh yeah,
-
kasama na din ang bagay na tinatawag na climate change.
-
Kasama sa ibang paraan para mababa ang mga hindi kailangan na plastics,
-
kagaya ng bag at foam bans,
-
pag-perform ng recycling sa EPR packaging
-
ay ang kailangan ng mundo.
-
Anong palagay mo sa EPR? Ibahagi mo ito sa amin sa comments.
-
Salamat sa panunuod.
-
Kung gusto mo itong video, please i-like at mag-subscirbe.